Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii:

-czy usługa najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym, stanowiąca element jednej umowy najmu mieszkania zawartej z osobą fizyczną i służąca wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemcy, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT,

-jeżeli usługa najmu miejsc postojowych w ramach jednej umowy najmu lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, to czy mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z tymi miejscami postojowymi.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności wynajmuje lokale mieszkalne znajdujące się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, którego jest właścicielem.

W ramach jednej umowy najmu z najemcą wynajmowany jest zarówno lokal mieszkalny jak i przypisane do niego miejsce postojowe w garażu podziemnym, który znajduje się w bryle budynku.

Miejsca postojowe jak i sam garaż nie są wyodrębnione jako samodzielne lokale użytkowe i są wynajmowane wyłącznie osobom fizycznym, które wynajmują jednocześnie lokal mieszkalny. Miejsca postojowego nie można wynająć osobno - jego najem jest możliwy wyłącznie razem z lokalem mieszkalnym. Najem miejsca postojowego stanowi element jednej, wspólnej umowy najmu lokalu mieszkalnego.

Z miejsc postojowych korzystają wyłącznie najemcy lokali mieszkalnych. Korzystanie z miejsca postojowego służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemcy. Miejsca postojowego nie można wynająć osobie, która nie wynajmuje jednocześnie mieszkania.

Najem miejsca postojowego i mieszkania są zatem nierozerwalnie powiązane.

Uzupełnienie

Lokale mieszkalne o których mowa we wniosku Spółka wynajmuje na własny rachunek.

Usługa najmu lokali mieszkalnych świadczona jest przez Spółkę na rzecz osób fizycznych wyłącznie na cele mieszkaniowe najemcy.

Ww. lokale mieszkalne wynajmowane są w ramach najmu długoterminowego. Zawarte umowy najmu są na czas nieokreślony.

Jest możliwość wynajmu lokalu mieszkalnego bez miejsca postojowego. Wszystkie miejsca postojowe są wynajmowane przez najemców lokali mieszkalnych danej nieruchomości, ale ponieważ liczba miejsc postojowych jest mniejsza od liczby lokali mieszkalnych, najemcy lokali mieszkalnych wraz z miejscem postojowym płacą wyższą kwotę za wynajem, niż najemcy, którzy wynajmują lokal mieszkalny bez miejsca postojowego.

Budynek mieszkalny wielorodzinny, w którym znajdują się lokale mieszkalne, miejsca postojowe i (…) lokal użytkowy objęty jest jedną księgą wieczystą. Spółka jest właścicielem całego budynku.

Nadmienię, iż Wnioskodawca działa jako (…) i jest Spółką miejską, gdzie 100% udziałów posiada (…).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest budowa budynków mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu a także m.in. nabywanie lokali mieszkalnych oraz administrowanie wspólnotami mieszkaniowymi na zlecenie.

Pytanie

Czy usługa najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym, stanowiąca element jednej umowy najmu mieszkania zawartej z osobą fizyczną i służąca wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemcy, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT?

Jeżeli usługa najmu miejsc postojowych w ramach jednej umowy najmu lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, to czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z tymi miejscami postojowymi?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione świadczenie - polegające na najmie lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w ramach jednej umowy - stanowi usługę kompleksową, której głównym celem jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych najemcy. Najem miejsca postojowego nie funkcjonuje niezależnie od najmu lokalu mieszkalnego - nie jest możliwy jego samodzielny wynajem.

Ponieważ miejsce postojowe znajduje się w bryle budynku mieszkalnego, nie zostało wyodrębnione jako lokal użytkowy, nie stanowi odrębnego przedmiotu obrotu i jest wykorzystywane wyłącznie na potrzeby mieszkaniowe najemcy, to w ocenie Wnioskodawcy cała usługa najmu - obejmująca zarówno lokal mieszkalny, jak i miejsce postojowe - powinna korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro usługa najmu - jako świadczenie kompleksowe - korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z nabyciem towarów i usług związanych z tymi miejscami postojowymi, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zasada swobody umów zapisana jest w art. 353¹ Kodeksu cywilnego:

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową, która nakłada zarówno wynajmującego, jak i najemcę określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Wynajmujący oddaje rzeczy do używania a najemca płaci umówiony czynsz. Umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Zatem najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a Państwo są z tego tytułu podatnikiem VAT. W konsekwencji usługa najmu świadczona przez Państwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z Państwa wniosku wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności wynajmują Państwo lokale mieszkalne znajdujące się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, którego są Państwo właścicielem. Budynek mieszkalny wielorodzinny w którym znajdują się lokale mieszkalne, miejsca postojowe i (…) lokal użytkowy objęty jest jedną księgą wieczystą. Lokale mieszkalne wynajmują Państwo na własny rachunek.

W ramach jednej umowy najmu z najemcą wynajmowany jest zarówno lokal mieszkalny jak i przypisane do niego miejsce postojowe w garażu podziemnym, który znajduje się w bryle budynku.

Jest możliwość wynajmu lokalu mieszkalnego bez miejsca postojowego. Najemcy lokali mieszkalnych wraz z miejscem postojowym płacą wyższą kwotę za wynajem niż najemcy, którzy wynajmują lokal mieszkalny bez miejsca postojowego.

Miejsca postojowe jak i sam garaż nie są wyodrębnione jako samodzielne lokale użytkowe i są wynajmowane wyłącznie osobom fizycznym, które wynajmują jednocześnie lokal mieszkalny. Miejsca postojowego nie można wynająć osobno. Najem miejsca postojowego stanowi element jednej, wspólnej umowy najmu lokalu mieszkalnego. Z miejsc postojowych korzystają wyłącznie najemcy lokali mieszkalnych. Miejsca postojowego nie można wynająć osobie, która nie wynajmuje jednocześnie mieszkania.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą w pierwszej kolejności kwestii, czy usługa najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym, stanowiąca element jednej umowy najmu mieszkania zawartej z osobą fizyczną i służąca wyłącznie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemcy, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

W oparciu o powołany wyżej przepis, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

-świadczenie usługi na własny rachunek,

-charakter mieszkalny nieruchomości,

-mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

We wniosku wskazali Państwo, że w ramach jednej umowy najmu wynajmowany jest zarówno lokal mieszkalny jak i przypisane do niego miejsce postojowe w garażu podziemnym, który znajduje się w bryle budynku. Jest możliwość wynajmu lokalu mieszkalnego bez miejsca postojowego. Budynek, w którym znajdują się lokale mieszkalne, miejsca postojowe i (…) lokal użytkowy objęty jest jedną księgą wieczystą.

Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jaki zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

W kontekście powyższego, należy przeanalizować, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

W kontekście uznania wynajmu lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym za świadczenie kompleksowe należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne.

Aby dana usługa była usługą złożoną (kompleksową) winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze, tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub jest niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane i opodatkowane niezależnie.

Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa TSUE.

W wyrok TSUE z 6.07.2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd v. Commissioners of Customs & Excise, w którym TSUE stwierdził, iż należy dać prymat ochronie zasady nierozszerzania zwolnienia podatkowego nad traktowaniem kilku dostaw jako świadczenia złożonego, opodatkowanego wedle zasad dotyczących świadczenia głównego. Każde odstępstwo od zasadniczej stawki podatku od towarów i usług winno być zatem interpretowane ściśle i ta ogólna zasada musi być brana bezwzględnie pod uwagę przy ocenie okoliczności konkretnej sprawy.

Natomiast w wyroku z 25.02.1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd v. Commissioners of Custom and Excise, TSUE wypowiedział się co do kwalifikacji świadczeń jako złożonych. TSUE stwierdził:

W wyroku z 27.10.2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financien, TSUE wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy

W wyroku w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro v. Financní reditelstvi v Usti nad Labem TSUE przychylił się do odrębnego traktowania usług dodatkowych wobec najmu lub dzierżawy nieruchomości. Stwierdził, że jeżeli najem pomieszczeń oraz sprzątanie części wspólnych budynku mogą być wzajemnie rozdzielone (zwłaszcza gdy wynajmujący fakturuje świadczenie usług sprzątania na rzecz najemców niezależnie od czynszu), wówczas najem i usługa sprzątania powinny być uznane za czynności samodzielne, wzajemnie od siebie odrębne.

Analiza wyżej przywołanych wyroków TSUE prowadzi do wniosku, iż podstawowym kryterium uznania danego świadczenia za świadczenie pomocnicze w świetle tego orzecznictwa ma jego funkcjonalny (ekonomiczny) związek ze świadczeniem głównym, a nie aspekty prawne.

Mając powyższe na uwadze, jak również uwzględniając przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy wskazać, że elementy transakcji nie są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, bowiem czynności, które Państwo świadczą nie mają charakteru świadczenia złożonego, z tego względu, że korzystanie przez najemcę z lokalu mieszkalnego nie jest uzależnione od wynajęcia miejsca postojowego w garażu. Z punktu widzenia nabywcy (lokatora) usługa najmu lokalu mieszkalnego ma charakter usługi samoistnej.

W analizowanej sytuacji, udostępnienie miejsca postojowego w garażu nie musi bezwzględnie towarzyszyć korzystaniu z danego lokalu mieszkalnego. Mimo że najem miejsca postojowego może towarzyszyć korzystaniu z najmowanego lokalu mieszkalnego, to nie jest to świadczenie niezbędne do korzystania z tego lokalu mieszkalnego.

Najem miejsca postojowego w żaden sposób nie wpływa na sposób użytkowania lokalu mieszkalnego – nie ułatwia bowiem najemcy lokalu mieszkalnego korzystania z tego lokalu. Czy najemca wynajmie razem z tym lokalem miejsce postojowe czy nie, to z lokalu korzysta dokładnie w ten sam sposób. Tym miejsce postojowe różni się od pomieszczenia gospodarczego, które ułatwia przechowywanie rzeczy, które bez tego pomieszczenia musiałyby być przechowywane w wynajmowanym mieszkaniu.

Z drugiej strony najem lokalu mieszkalnego nie wpływa na sposób korzystania najemcy z miejsca postojowego. Celem najmu lokalu mieszkalnego jest zapewnienie potrzeb mieszkaniowych najemcy, a celem najmu miejsca postojowego jest zapewnienie miejsca do parkowania samochodu, zapewnienie większej wygody korzystania z samochodu i zwiększenia bezpieczeństwa samochodu. Należy więc stwierdzić, iż co do zasady ww. świadczenia służą osiągnięciu różnych celów i żadne z nich nie służy lepszemu osiągnięciu celu przez to drugie świadczenie.

Tym samym, najem miejsca postojowego łącznie z najmem lokalu mieszkalnego nie stanowi świadczenia kompleksowego.

W tym miejscu wskazać należy, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego oraz lokalu użytkowego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048). Zgodnie z tym przepisem:

Jednocześnie Minister Infrastruktury w § 3 pkt 11 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1225 ze zm.) określił, że:

Natomiast stosownie do § 3 pkt 14 ww. rozporządzenia:

Ponadto zgodnie z objaśnieniami zawartymi w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.):

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku zawarcia umów, których przedmiotem jest wynajem na cele mieszkaniowe łącznie lokalu mieszkalnego z miejscem postojowym w garażu, mają Państwo prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy jedynie do usługi wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe. Natomiast powyższe zwolnienie nie ma zastosowania w stosunku do najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym. W przypadku świadczenia usług wynajmu miejsca postojowego w garażu podziemnym nie jest spełniona przesłanka stanowiąca o charakterze wynajmowanej nieruchomości jako mieszkalnej. Miejsce postojowe nie jest lokalem o charakterze mieszkalnym, lecz lokalem, służącym co do zasady do przechowywania/zaparkowania pojazdu. Miejsc postojowych w garażu nie można zaliczyć do tzw. pomieszczeń pomocniczych do lokalu mieszkalnego, lecz zalicza się je do kategorii tzw. pomieszczeń przynależnych do tego lokalu, które w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Zatem wynajem miejsca postojowego w garażu podziemnym należy opodatkować stawką podatku VAT właściwą dla najmu ww. pomieszczeń.

Podsumowując, usługa najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym, stanowiąca element jednej umowy najmu mieszkania zawartej z osobą fizyczną nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym cała usługa najmu - obejmująca zarówno lokal mieszkalny, jak i miejsce postojowe - powinna korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jest nieprawidłowe.

Natomiast w kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z tymi miejscami postojowymi, wyjaśniam.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności wynajmują Państwo lokale mieszkalne. W ramach jednej umowy najmu wynajmowany jest zarówno lokal mieszkalny jak i przypisane do niego miejsce postojowe w garażu podziemnym, który znajduje się w bryle budynku.

Jak zostało wskazane powyżej, usługa najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym, stanowiąca element jednej umowy najmu mieszkania zawartej z osobą fizyczną nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego jest spełniony, ponieważ nabywane towary i usługi związane z miejscami postojowymi są wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych, bowiem - jak zostało wyżej wskazane - usługa najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, ze względu na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, przysługuje Państwu – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z nabyciem towarów i usług związanych z miejscami postojowymi, pod warunkiem, że nie zaistnieją ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy.

Podsumowując, mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z nabyciem towarów i usług związanych z miejscami postojowymi, bowiem usługa najmu miejsca postojowego w garażu podziemnym, stanowiąca element jednej umowy najmu mieszkania zawartej z osobą fizyczną nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko, że skoro usługa najmu - jako świadczenie kompleksowe - korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z nabyciem towarów i usług związanych z tymi miejscami postojowymi, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.