Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT usługi szkoleniowej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 23 czerwca 2025 r. (wpływ 23 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Fundacja (...) jest czynnym podatnikiem VAT. Nie korzysta ze zwolnień podmiotowych z VAT.

Na zlecenie realizatora projektu w ramach projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej realizowała warsztaty/szkolenie. Szkolenie miało formę jednodniowego spotkania ((…) godzin dydaktycznych) i było skierowane do szerokiej grupy pracowników szkół i przedszkoli. Tematem szkolenia było (...). Szkolenia nie miały charakteru zawodowego, nie kończyły się egzaminem i nie nadawały formalnych kwalifikacji. Było to szkolenie ogólne z tematyki dostępności i świadomości dostępności dla szerokiej kadry jednostek. Miało charakter szkolenia ogólnorozwojowego i nie stanowiło szkolenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego uczestniczących w nim osób.

System zwolnień przedmiotowych i podmiotowych w ustawie o podatku od towarów i usług wskazuje w jakich przypadkach i sytuacjach można stosować odpowiednie stawki. Art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.0.361 t.j.) wskazuje możliwość użycia stawki VAT zwolniony jednak tylko przy spełnieniu pewnych warunków. Nie każde szkolenie można uznać za kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe w rozumieniu ustawy o VAT. Ustawa o VAT nie zawiera definicji legalnej pojęć „kształcenie zawodowe” czy „przekwalifikowanie zawodowe”.

Wskazane w ustawie w ww. artykule zapisy wskazują na konieczność spełnienia odpowiednich warunków aby mogło dojść do zastosowania stawki zw. Sam fakt, że szkolenie poprawia kompetencje uczestnika, nie wystarcza, by uznać je za kształcenie zawodowe. Musi istnieć bezpośredni związek z aktywnością zawodową i rynkiem pracy. W zapytaniu ofertowym dotyczącym realizacji szkolenia Jednostka realizująca projekt nie zawarła także informacji, że szkolenie służy doskonaleniu zawodowemu nauczycieli czy że treści mają charakter dydaktyczno-metodyczny co mogłoby sugerować możliwość zastosowania obniżonej stawki podatku VAT.

Ogólne szkolenie dla tak szerokiej kadry w prowadzonej formie ma charakter szkolenia ogólnorozwojowego i nie stanowi szkolenia zawodowego czy przekwalifikowania zawodowego. W związku z realizacją szkolenia, zgodnie z zapisami umowy (gdzie zgodnie ze złożoną ofertą wskazano kwotę brutto za realizację usługi) Fundacja wystawiła fakturę VAT zawierającą kwotę netto za szkolenie powiększoną o 23% podatek VAT. Realizator szkolenia zaakceptował rozliczenie i wypłacił całość kwoty, zgodnie z umową.

W chwili obecnej wskazano na konieczność przełożenia indywidualnej interpretacji w zakresie zastosowanej 23% stawki VAT zamiast jak twierdzi realizator szkolenia z zastosowaniem zgodnie ze wskazanym artykułem ustawy stawki VAT zwolniony.

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1)Pytanie „Proszę zwięźle opisać na czym polegała wyświadczona przez Państwa usługa szkoleniowa z tematyki dostępności. Jaki zakres obejmowała i czego dotyczyła”?

Odpowiedź: Zgodnie z zawartą umową była to usługa polegająca prowadzeniu warsztatów „(...)”.

·zgodnie z zapisami umowy zaplanowane zajęcia miały na celu: (...),

·Program szkolenia obejmował:

(...).

2)Pytanie „Czy są Państwo jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 – Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 737 ze zm.)”?

Odpowiedź: Fundacja (...) nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu Prawa Oświatowego.

3)Pytanie „Czy świadczona przez Państwa usługa szkoleniowa była usługą w zakresie kształcenia i wychowania, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)”?

Odpowiedź: Wskazana usługa nie była usługą w zakresie kształcenia i wychowania, o której mowa w art. 43 ust 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

4)Pytanie „Czy świadcząc przedmiotową usługę posiadali Państwo status uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego? Jeśli tak, to czy świadczona usługa była usługą w zakresie kształcenia”?

Odpowiedź: Świadcząc usługę nie posiadali Państwo statusu uczelni, jednostki naukowej PAN ani Instytutu Badawczego.

5)Pytanie „Czy uczestnictwo w szkoleniu było dla uczestników tego szkolenia realizacją obowiązku doskonalenia zawodowego? Jeżeli tak, proszę wskazać:

a)dla których uczestników szkolenia?

b)akty prawne, z których obowiązek taki wynika, wraz z oznaczeniem poszczególnych przepisów”.

Odpowiedź: Uczestnictwo w szkoleniu dla uczestników nie było realizacją obowiązku doskonalenia zawodowego.

6)Pytanie „Czy udział w szkoleniu któregokolwiek z uczestników wynika z obowiązku służbowego? Proszę dokładnie opisać”.

Odpowiedź: Udział w szkoleniu dla uczestników szkolenia nie wynikał z obowiązku służbowego. Prowadzone szkolenie było nieobowiązkowym dla uczestników realizowanym w ramach projektu finansowanego ze środków Funduszy Europejskich.

7)Pytanie „Czy szkolenie obejmowało nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, bądź nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych”?

Odpowiedź: Szkolenia z obszaru dostępności, szczególnie te realizowane w krótkich formach, mają na celu poznanie wiedzy z obszaru szeroko rozumianej dostępności. W Państwa opinii trudno ocenić czy zakwalifikować je można jako mające bezpośredni związek z branżą lub zawodem, bądź nauczaniem mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Szkolenie obejmowało kadrę danej jednostki, wśród której były osoby wykonujące zawód nauczyciela, przedszkolanki czy wykonujących prace inne na terenie szkół i przedszkoli. Nie było ukierunkowane na konkretną branżę.

8)Pytanie „Czy uczestnicy szkolenia wykorzystują zdobytą na szkoleniu wiedzę w ramach wykonywanego przez nich zawodu? Jeśli tak, to w jaki sposób”?

Odpowiedź: Fundacja była tylko realizatorem szkolenia. Nie są Państwo w stanie ocenić czy uczestnicy szkolenia i w jakim zakresie wykorzystują zdobytą na szkoleniu podstawową wiedzę z obszaru dostępności do realizacji wykonywanego zawodu. Tematyka szkolenia była tematyką ogólną wprowadzającą do tematyki dostępności.

9)Pytanie „Czy szkolenie prowadzone było w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach? Jeśli tak, to proszę wskazać dokładną podstawę prawną w odniesieniu do świadczonej przez Państwa usługi? Proszę podać przepisy, z których wynika zakres szkolenia, jego forma oraz zasady”.

Odpowiedź: Szkolenie było realizowane w ramach zlecenia i nie było prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

10)Pytanie „Czy dla usługi szkoleniowej byli Państwo podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe”?

Odpowiedź: Fundacja dla usługi szkoleniowej nie była podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Oświatowe.

11)Pytanie „Czy prowadzone przez Państwa szkolenie było finansowane ze środków publicznych? Jeśli tak, to proszę wskazać:

a)czy w całości, czy w części?

b)jeśli w części, to w jakiej? (należy podać procentowo),

c)czy posiadają Państwo stosowną dokumentację, potwierdzającą, że źródłem finansowania usługi szkoleniowej są środki publiczne”?

Odpowiedź: Zapisy łączącej zleceniodawcę i wykonawcę umowy nie wskazują jednoznacznie na to że szkolenie w całości było finansowane ze środków publicznych w ramach zawartej umowy. W ramach umowy wskazano tylko, iż realizowana jest w ramach Działania (…), (...) współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Programu Regionalnego Fundusze Europejskie dla (...) 2021-2027. Dokumentacją dotyczącą realizacji działania posiadaną przez Fundację jest umowa wskazująca na realizację działań w ramach wskazanego projektu i działania w ramach FE dla (...). Zgodnie z regulaminem naboru Poziom dofinansowania UE wydatków kwalifikowalnych na poziomie wniosku wynosi 70%, a maksymalna wartość dofinansowania wniosku z krajowego wsparcia finansowego z budżetu państwa wynosi 20%. Łączny poziom dofinansowania wynosić może więc maksymalnie 90% kosztów kwalifikowanych projektu.

Pytanie

Czy w opisywanym przypadku wskazana usługa szkoleniowa mogła być opodatkowana podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy zrealizowana usługa szkoleniowa mogła być opodatkowana stawką 23% podatku VAT.

Przeświadczenie to wynika z faktu niespełnienia wszystkich przesłanek dotyczących zastosowania w danym przypadku zwolnienia z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ze względu na to, iż nie prowadzi do uzyskania nowych kwalifikacji. Uczestnicy szkolenia biorą w nich udział dobrowolnie, a sam udział nie wynika z przepisów szczególnych przepisów z obszaru oświaty.

Uczestnicy tego rodzaju, krótkotrwałych form szkolenia nie uzyskują nowych uprawnień czy też certyfikatów uznawanych przez organy państwowe. Pozyskana w kilkugodzinnym szkoleniu wiedza sygnalizuje tylko pewien obszar i może stanowić punkt wyjścia do poszerzenia wiedzy czy kompetencji w tym zakresie.

W ocenie Wnioskodawcy prowadzone szkolenie nie było usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Sam fakt że szkolenie poprawia kompetencje uczestnika, nie wystarcza by uznać je za kształcenie zawodowe. Musi istnieć bezpośredni związek z aktywnością zawodową i rynkiem pracy (wyrok NSA z 14 lutego 2019 r. Sygn. I FSK 30/17).

W opinii Wnioskodawcy zarówno forma jak i zakres szkolenia nie kwalifikuje tego zdarzenia do usług kształcenia zawodowego a tym bardziej przekwalifikowania zawodowego. Co potwierdza słuszność opodatkowania usługi 23% podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność, stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Z uregulowania zawartego w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Powołane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy:

Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 832), zwane dalej „rozporządzeniem”:

Stosownie do treści § 3 ust. 8 rozporządzenia:

W świetle § 3 ust. 9 rozporządzenia:

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Zatem, Dyrektywa 2006/112/WE Rady nie zezwala na ogólne zwolnienie wszystkich usług edukacyjnych świadczonych przez podmioty niepubliczne w celach komercyjnych. Takie zwolnienie może być stosowane tylko w zależności od celów realizowanych przez podmioty świadczące usługi kształcenia oraz warunków w jakich te podmioty działają. Instytucje takie muszą realizować cele edukacyjne podobne do tych realizowanych przez podmioty prawa publicznego, tj. zapewniać odpowiednią jakość nauczania, cenę, zakres programowy odpowiadający realizowanym celom publicznym państwa członkowskiego, a zatem kształcenie odbywające się pod „kontrolą państwa”.

Zaprezentowana wykładnia znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 kwietnia 2022 r. w sprawie C-612/20, w którym Trybunał orzekł, że:

W ww. wyroku TSUE wskazał, że:

W sprawie tej TSUE oparł swoje rozstrzygnięcie na braku spełnienia przez podmiot warunków określonych w przepisach krajowych. TSUE stwierdził bowiem, że:

Orzeczenie to potwierdza, że ustawodawca krajowy miał swobodę w sposobie określenia podmiotów, których cele uznał za podobne, a ponadto nawet jeśli przedmiotowo byłaby to działalność edukacyjna leżąca w interesie publicznym, to jeśli nie zostały spełnione warunki przewidziane w prawie krajowym, to zwolnienie nie ma zastosowania.

Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1 z ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem:

Jednocześnie wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jego ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Z kolei możliwość skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczenia usługi (ale też i dostawy towarów) ściśle związanej z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego wymaga spełnienia określonych warunków, na które wskazuje TSUE m.in. w sprawie Horizon College C-434/05. Po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE. Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi muszą być konieczne do wykonywania transakcji podlegających zwolnieniu. Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej VAT.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT i nie korzystają Państwo ze zwolnień podmiotowych z VAT. Realizowali Państwo szkolenie, które miało formę jednodniowego spotkania i było skierowane do szerokiej grupy pracowników szkół i przedszkoli. Tematem szkolenia było (...). Szkolenia nie miały charakteru zawodowego, nie kończyły się egzaminem i nie nadawały formalnych kwalifikacji. Było to szkolenie ogólne z tematyki dostępności i świadomości dostępności dla szerokiej kadry jednostek. Miało charakter szkolenia ogólnorozwojowego i nie stanowiło szkolenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego uczestniczących w nim osób. W zapytaniu ofertowym dotyczącym realizacji szkolenia Jednostka realizująca projekt nie zawarła informacji, że szkolenie służy doskonaleniu zawodowemu nauczycieli, czy że treści mają charakter dydaktyczno-metodyczny. Ogólne szkolenie dla tak szerokiej kadry w prowadzonej formie ma charakter szkolenia ogólnorozwojowego i nie stanowi szkolenia zawodowego czy przekwalifikowania zawodowego. W związku z realizacją szkolenia, zgodnie z zapisami umowy (gdzie zgodnie ze złożoną ofertą wskazano kwotę brutto za realizację usługi) wystawili Państwo fakturę VAT zawierającą kwotę netto za szkolenie powiększoną o 23% podatek VAT. Usługa szkoleniowa polegała na prowadzeniu warsztatów „(...)”. Zaplanowane zajęcia miały na celu: (...). Nie są Państwo jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu Prawa Oświatowego.

Wskazana usługa nie była usługą w zakresie kształcenia i wychowania, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Świadcząc usługę nie posiadali Państwo statusu uczelni, jednostki naukowej PAN ani Instytutu Badawczego. Uczestnictwo w szkoleniu dla uczestników nie było realizacją obowiązku doskonalenia zawodowego. Udział w szkoleniu dla uczestników szkolenia nie wynikał z obowiązku służbowego. Prowadzone szkolenie było nieobowiązkowym dla uczestników, realizowanym w ramach projektu finansowanego ze środków Funduszy Europejskich. Szkolenia z obszaru dostępności, szczególnie te realizowane w krótkich formach, mają na celu poznanie wiedzy z obszaru szeroko rozumianej dostępności. Szkolenie obejmowało kadrę danej jednostki, wśród której były osoby wykonujące zawód nauczyciela, przedszkolanki czy wykonujących prace inne na terenie szkół i przedszkoli. Nie było ukierunkowane na konkretną branżę. Byli Państwo tylko realizatorem szkolenia. Nie są Państwo w stanie ocenić czy uczestnicy szkolenia i w jakim zakresie wykorzystują zdobytą na szkoleniu podstawową wiedzę z obszaru dostępności do realizacji wykonywanego zawodu. Tematyka szkolenia była tematyką ogólną wprowadzającą do tematyki dostępności. Szkolenie było realizowane w ramach zlecenia i nie było prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Dla usługi szkoleniowej nie byli Państwo podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Oświatowe. Zapisy umowy nie wskazują jednoznacznie na to, że szkolenie w całości było finansowane ze środków publicznych. Dokumentacją dotyczącą realizacji działania posiadanym przez Państwa jest umowa wskazująca na realizację działań w ramach wskazanego projektu i działania w ramach FE dla (...). Zgodnie z regulaminem naboru, Poziom dofinansowania UE wydatków kwalifikowalnych na poziomie wniosku wynosi 70%, a maksymalna wartość dofinansowania wniosku z krajowego wsparcia finansowego z budżetu państwa wynosi 20%. Łączny poziom dofinansowania wynosić może więc maksymalnie 90% kosztów kwalifikowanych projektu.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT usługi szkoleniowej.

Dokonując oceny, czy świadczone przez Państwa usługi są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.

Z wniosku wynika, że nie są Państwo jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu Prawa Oświatowego, a wskazana usługa nie była usługą w zakresie kształcenia i wychowania. Świadcząc usługę nie posiadali Państwo statusu uczelni, jednostki naukowej PAN ani Instytutu Badawczego. Zatem, realizowane przez Państwa usługi nie spełniają przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy dla świadczonej przez Państwa usługi szkoleniowej spełnione zostały przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawa oświatowego wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Nadto usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane, mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Odnosząc się do ww. usługi szkoleniowej, należy na wstępie rozstrzygnąć, czy była ona usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie zwolnienia. Kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, iż kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia. Definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, zawarta w ww. rozporządzeniu, kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

Przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jego ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową lub wykonywać określony zawód.

Usługi szkoleniowe będą więc stanowiły usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania w myśl powyższych przepisów, gdy w zamierzeniu mają prowadzić do podwyższenia kwalifikacji zawodowych i poziomu wiedzy osób biorących udział w szkoleniach oraz mają na celu ich szeroko pojęty rozwój zawodowy. O świadczeniu usług w zakresie kształcenia możemy mówić wyłącznie wtedy jeśli wykonawca (świadczeniodawca) faktycznie świadczy usługę szkoleniową, czyli m.in. organizuje szkolenia, odpowiada za przeprowadzenie szkoleń, nadzoruje przebieg szkolenia. Organizacja szkolenia polega m.in. na opracowaniu całego projektu szkolenia, jego budżetu, na doborze lokalizacji (miejsca przeprowadzenia szkolenia), na doborze trenerów (osób prowadzących szkolenia), przygotowaniu agendy spotkania, opracowaniu sytemu rejestracji uczestników zapewnieniu uczestnikom materiałów związanych z konkretnym szkoleniem.

W opisie sprawy wskazali Państwo wprost, że omawiane szkolenie nie stanowiło szkolenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego uczestniczących w nim osób. Jak wynika z wniosku, szkolenia nie miały charakteru zawodowego, nie kończyły się egzaminem i nie nadawały formalnych kwalifikacji. Zaplanowane zajęcia miały na celu (...). Uczestnictwo w szkoleniu dla uczestników nie było realizacją obowiązku doskonalenia zawodowego. Udział w szkoleniu dla uczestników szkolenia nie wynikał z obowiązku służbowego. Prowadzone szkolenie było nieobowiązkowe dla uczestników. Szkolenia z obszaru dostępności mają na celu poznanie wiedzy z obszaru szeroko rozumianej dostępności. Szkolenie obejmowało kadrę danej jednostki, wśród której były osoby wykonujące zawód nauczyciela, przedszkolanki czy wykonujących prace inne na terenie szkół i przedszkoli. Nie było ukierunkowane na konkretną branżę.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że omawiana usługa ta nie spełnia definicji usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, zdefiniowanych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, bowiem jak Państwo wskazali, usługa ta nie stanowi szkolenia zawodowego czy przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Zatem świadczenie usługi w postaci szkolenia dotyczącego (...), nie jest objęte zwolnieniem od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ani też zwolnieniem na podstawie przepisów art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy w związku z art. 44 rozporządzenia rady.

W konsekwencji, z uwagi na to, że świadczona przez Państwa usługa nie stanowi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, zaś spełnienie tego warunku jest konieczne do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, badanie dalszych przesłanek wynikających z tego przepisu jest bezprzedmiotowe.

Podsumowując, stwierdzam, że w opisywanym przypadku wskazana usługa szkoleniowa mogła być opodatkowana podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Ponadto, art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej stanowi, że:

Tym samym, kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.