Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 1 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii zwolnienia od podatku usług prywatnej nauki tańca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2025 r. (wpływ 14 maja 2025 r.)

Opis stanu faktycznego

Treść wniosku jest następująca:

Prowadzi Pani prywatną grupę taneczną pod nazwą XXX, która jest zarejestrowana jako Klub Tańca XXX Towarzystwie Tanecznym. Jest Pani xxx Par Zawodowych w xxx, xxx  Par Zawodowych w xxx oraz finalistką xxxx. Trenuje Pani od ósmego roku życia i nieustannie poszerza Pani swoją wiedzę na temat tańca, czerpiąc ją od najlepszych trenerów na świecie (Mistrzowie Świata w tańcu Towarzyskim, zwycięzcy najbardziej prestiżowych turniejów na świecie, takich jak xxxxx).

Obecnie prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod symbolem PKD 85.52.Z jako przeważająca działalność gospodarcza. Do realizacji zadań, w postaci prowadzenia grupy tanecznej wynajmuje pomieszczenie, które zostało odpowiednio wyposażone w sprzęt niezbędny do prowadzenia ww. treningów, m.in. parkiet taneczny, lustra, głośniki oraz rekwizyty umożliwiające poprawę koordynacji u tancerzy i umożliwiające lepsze zrozumienie techniki tanecznej, m.in. (skakanki - zwrotność, szybkość, piłki do żonglowania - percepcja koordynacja, woreczki - równowaga, płachta - improwizacja ruchowa, koordynacja).

Prowadzi Pani naukę grupową oraz indywidualne szkolenie par turniejowych. Osobiście jeździ Pani z tymi parami na turnieje w Polsce i za granicę. Pani uczniowie reprezentują klub i zdobywają wyższe klasy taneczne (podwyższają kolejne stopnie wtajemniczenia tanecznego).

Podczas zajęć lekcyjnych przekazuje Pani wiedzę na temat techniki i mechaniki kroków tanecznych, sposobów współpracy w parze podczas tańca oraz elementów związanych ze strategią związaną z występami turniejowymi. Na zajęciach tworzy Pani własne, autorskie, niepowtarzalne układy taneczne, które są przez uczniów ćwiczone i udoskonalane. Uczestnicy grup są zobowiązani również do samodzielnego ćwiczenia i podnoszenia swych umiejętności tak, żeby nie odstawać od grupy lub nadrabiać zaległości. Zwieńczeniem wyżej wymienionych elementów jest zaprezentowanie nabytych umiejętności podczas ogólnopolskich turniejów tanecznych, na których pary zdobywają wyższe klasy taneczne od klasy H do najwyższej międzynarodowej klasy tanecznej S, a także udział w turniejach rangi mistrzowskiej, takiej jak: Mistrzostwa xxx.

Jest Pani nauczycielem tańca od x  lat, ma Pani wymagane wykształcenie w zakresie nauki tańca. Ma Pani najwyższą międzynarodową klasę taneczną „S”.

Posiada Pani licencję Instruktora XXX wydane przez Polską Akademię XXX, posiada Pani również certyfikat ukończenia szkolenia z zakresu Logorytmiki. Bezpośrednim odbiorcą wyżej wymienionych usług są osoby prywatne (dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym, wyższym, za których odpowiedzialność i koszty za udział w zajęciach ponoszą rodzice).

Nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach wyżej wymienionych zajęć nie zatrudnia Pani pracowników (instruktorów). Zajęcia te prowadzi Pani sama na własny rachunek i odpowiedzialność. Jest Pani odpowiedzialna, za stworzenie warunków do zajęć, zorganizowanie grafiku zajęć oraz zebranie płatności od rodziców. Płatności za zajęcia dokonywane są przez rodziców na konto firmowe.

Pani działalność, nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016r. Prawo oświatowe. Nie jest też uczelnią, ani jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo-rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Pani działalność w ramach opisanych zajęć, nie ma charakteru rekreacyjnego. Nabywane umiejętności wspomagają dzieci w zajęciach szkolnych, na których mają zaliczenia i lekcje z tańca i omawianych w Pani grupie tematów. Analizując załącznik nr. 2 Podstawy Programowej do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. (poz. 356), Pani lekcje z grupą nie tylko realizują zagadnienia podstawy programowej ale też poszerzają wiedzę z podstawy programowej - odnosi się do tego interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2019 r. 0113-KDIPT1-1.4012.914.2018.2.MSU, w której zostały przytoczone przepisy potwierdzające, że ta forma nauki tańca spełnia zakres kształcenia powszechnego lub wyższego:

- art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r., poz. 996 z późn. zm.), przedszkola, oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych oraz inne formy wychowania przedszkolnego są obowiązane do prowadzenia zajęć rozwijających sprawność fizyczną dzieci poprzez zapewnienie udziału w zajęciach ruchowych, grach i zabawach.

- § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. w sprawie dopuszczalnych form realizacji obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1322), obowiązkowe zajęcia wychowania fizycznego dla uczniów klas IV-VIII szkół podstawowych i uczniów szkół ponadpodstawowych są realizowane w formie:

-zajęć klasowo-lekcyjnych;

-zajęć do wyboru przez uczniów: zajęć sportowych, zajęć rekreacyjno-zdrowotnych, zajęć tanecznych lub aktywnej turystyki, które mogą być prowadzone przez nauczyciela wychowania fizycznego innego niż nauczyciel prowadzący zajęcia klasowo-lekcyjne.

- § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 31 sierpnia 2016 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach i placówkach artystycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1408), określa się ramowe plany nauczania dla publicznych szkół i placówek artystycznych:

szkoły muzycznej I stopnia - stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;

ogólnokształcącej szkoły muzycznej I stopnia - stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia; szkoły muzycznej II stopnia - stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia;

ogólnokształcącej szkoły muzycznej II stopnia - stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia; ogólnokształcącej szkoły sztuk pięknych - stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia;

liceum plastycznego - stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia;

ogólnokształcącej szkoły baletowej - stanowiący załącznik nr 7 do rozporządzenia;

szkoły sztuki tańca - stanowiący załącznik nr 8 do rozporządzenia;

szkoły sztuki cyrkowej - stanowiący załącznik nr 9 do rozporządzenia;

policealnej szkoły muzycznej - stanowiący załącznik nr 10 do rozporządzenia;

policealnej szkoły plastycznej - stanowiący załącznik nr 11 do rozporządzenia;

ogniska artystycznego - stanowiący załącznik nr 12 do rozporządzenia.

Dzięki Pani lekcjom uczestnicy grupy tanecznej XXX zdobywają oceny celujące podczas szkolnych lekcji wychowania fizycznego, na których uczą się na zaliczenie wybranych tańców między innymi Polka, Cha Cha Cha, itp. (m.in. xxx). Dodatkowo, nabywane umiejętności i klasy pomagają w rekrutacji na uczelnie taneczne oraz kierunki taneczne, m.in. pedagogika tańca, choreografia, taniec w kulturze fizycznej, taniec terapeutyczny. W niektórych przypadkach międzynarodowa klasa mistrzowska „S” zwalnia z egzaminów lub warunkuje dodatkowe punkty w rekrutacji (np. Akademia Wychowania Fizycznego w xxx). Członkowie Pani grupy tanecznej rokrocznie otrzymują stypendia na uczelniach wyższych dzięki osiąganym wynikom na turniejach rangi mistrzowskiej (m. in. Mistrzostwa xxx). W dalszej perspektywie nabywane umiejętność są niezbędne do zawodu trenera tańca oraz sędziego.

Specyfika nauki tańca towarzyskiego w Pani grupie nie polega tylko i wyłącznie na nauce kroków tanecznych. Aby uczeń mógł rozwijać swoje umiejętności i zdobywać wyższy poziom taneczny niezbędne są następujące elementy, które realizowane są podczas Pani lekcji:

1.Przygotowanie fizyczne

Elementy realizowane przez Panią z Podstawy Programowej Załączniki 2 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. (poz. 356)

IX. Wychowanie fizyczne.

2.Osiągnięcia w zakresie sprawności motorycznych. Uczeń:

3) rzuca i podaje jednorącz, w miejscu i ruchu, oburącz do przodu, znad głowy, piłką małą i dużą, rzuca małymi przyborami na odległość i do celu, skacze jednonóż i obunóż ze zmianą tempa, kierunku, pozycji ciała, skacze w dal dowolnym sposobem, skacze przez skakankę, wykonuje przeskok zawrotny przez ławeczkę, naskoki i zeskoki, skoki zajęcze;

7) samodzielnie wykonuje ćwiczenia prowadzące do zapobiegania wadom postawy.

Dodatkowo pracując nad sylwetką, dzieci korzystają, m.in. z gum oporowych w celu wzmacniania mięśni pleców. Stosuje Pani ćwiczenia mające na celu wzmocnienie mięśni brzucha, od najprostszych brzuszków, po unoszenie nóg, kończąc na deseczce.

W celu wzmocnienia ciał i ogólnej sprawności fizycznej u uczniów, uczniowie skaczą na skakankach, ćwiczą interwały polegając na przeskokach, dynamicznych zmianach kierunków na sygnał, skokach w dal.

Pracując nad koordynacją i pracą nad percepcją na zajęciach korzystają Państwo, m.in. z piłek tenisowych, rzutów, podrzutów, woreczków, którymi uczniowie mają trafiać do celów, nosić na głowie podczas wyścigów, przeskokach i biegach na drabince sportowej.

2.Przygotowanie muzyczne

Elementy realizowane przez Panią z Podstawy Programowej Załączniki 2 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. (poz. 356)

MUZYKA KLASA I-III

VIII. Edukacja muzyczna

1.Osiągnięcia w zakresie słuchania muzyki. Uczeń:

1)słucha, poszukuje źródeł dźwięku i je identyfikuje;

2)słucha muzyki w połączeniu z aktywnością ruchową, gestami dźwiękotwórczymi: klaskanie, pstrykanie, tupanie, uderzanie o uda itp. oraz z towarzyszeniem prostych opracowań instrumentalnych;

3)reaguje na sygnały muzyczne w różnych sytuacjach zadaniowych;

6) rozróżnia na podstawie słuchanego utworu muzykę: smutną, wesołą, skoczną, marszową itp.;

7) słucha w skupieniu krótkich utworów muzycznych.

2. Osiągnięcia w zakresie ekspresji muzycznej.

Śpiew. Uczeń:

1)śpiewa różne zestawy głosek, sylaby, wykorzystuje poznane melodie i tworzy własne, naśladuje odgłosy zwierząt;

3.Improwizacja ruchowa, rytmika i taniec. Uczeń:

1)przedstawia ruchem treść muzyczną (np. dynamikę, nastrój, wysokość dźwięku, tempo, artykulację) oraz treść pozamuzyczną (np. fabułę, odczucia, przekład znaczeniowy słów);

2)interpretuje ruchem schematy rytmiczne;

5)porusza się i tańczy według utworzonych przez siebie układów ruchowych, z rekwizytem, bez rekwizytu do muzyki i przy muzyce;

6)tworzy sekwencje i układy poruszania się do ulubionych przez siebie utworów muzycznych, wykorzystuje je do animacji i zabawy w grupie;

7)tańczy według układów ruchowych charakterystycznych dla wybranych tańców (w tym integracyjnych, ludowych polskich oraz innych krajów Europy i świata)

MUZYKA KLASA IV-VIII.

II Aktywność fizyczna

2. W zakresie umiejętności. Uczeń:

6) wykonuje dowolny układ gimnastyczny lub taneczny w oparciu o własną ekspresję ruchową;

KLASY VII i VIII

2.W zakresie umiejętności. Uczeń:

7)opracowuje i wykonuje indywidualnie, w parze lub w zespole dowolny układ tańca z wykorzystaniem elementów nowoczesnych form aktywności fizycznej.

Niezbędnym elementem jest zrozumienie czym jest muzyka, rytm, tempo i inne aspekty związane z muzykalnością.

Obowiązkowo u uczniów rozwija Pani improwizację słuchowo-ruchową. Puszcza Pani muzykę o zmiennej dynamice i charakterze, do której uczniowie tańczą swój własny indywidualny taniec, mając na celu interpretować zmiany muzyczne ruchem ciała. Dodatkowo dostają od Pani wskazówki, w jaki sposób można ciałem zinterpretować muzykę, np. zmieniając płaszczyznę tańca.

Uczniowie poznają terminy staccato, legato, tempo, pauza.

Aby móc zrozumieć dany taniec, uczniowie poznają historię każdego z tańców, tj. walc angielski, tango, walc wiedeński, foxtrot, guickstep, chacha, samba, rumba, paso doble, jive, polka, polonez, flamenco itp.

Aby mogli zatańczyć rytmicznie każdy z tańców muszą potrafić wyklaskać, wystukać lub zagrać na prostym instrumencie (np. grzechotka, kastaniety) rytm. Sylabizują Państwo i śpiewają rytmy. Na początku śpiewają Państwo rytmy i długości dźwięków siedząc, a następnie tańcząc, w celu uwrażliwienia na muzykę.

Nauka charakterystyki jest to kolejny etap niezbędny do rozwoju. Uczy Pani zrozumienia z jakich elementów składa się oraz o czym jest dany taniec. Często wspiera Pani tę jednostkę treningową poprzez rekwizyty charakterystyczne dla danego tańca, np. kastaniety, muleta do nauki tańca Paso doble.

3.Przygotowanie taneczne

Umiejętności typowo taneczne jakie przekazuje Pani uczniom to nauka choreografii tanecznych, tańców towarzyskich, wybranych tańców ludowych. Na bazie poznanych kroków tanecznych uczniowie nabywają wiedzę na temat mechaniki oraz techniki każdego z tańców. Każda z figur oraz każdy taniec ma swoje kierunki w przestrzenni co jest kolejnym elementem niezbędnym do opanowania na naszych lekcjach.

Kolejnym etapem jest nauka samodzielnego tańca w parze, za czym kryje się umiejętność samodzielnego rozpoznawania tańca, rozpoczęcia tańca do rytmu, odtworzenia choreografii tanecznej bez mojej pomocy jako nauczyciela.

Istotnym elementem jest również przygotowanie turniejowe. W tej części programu uczy Pani strategii związanej z ustawieniem się na parkiecie podczas turnieju, sposobów prezentacji podczas turnieju, kiedy należy rozpocząć rozgrzewkę przed startem i z czego powinna się ona składać, a także jak przygotować strój taneczny.

4.Kompetencje społeczne

Elementy realizowane przez Panią z Podstawy Programowej Załączniki 2 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. (poz. 356)

WYCHOWANIE FIZYCZNE KLASA IV-VIII

Kompetencje społeczne. Uczeń:

1)uczestniczy w sportowych rozgrywkach klasowych w roli zawodnika, stosując zasady „czystej gry”: szacunku dla rywala, respektowania przepisów gry, podporządkowania się decyzjom sędziego, potrafi właściwie zachować się w sytuacji zwycięstwa i porażki, podziękować za wspólną grę;

2)pełni rolę organizatora, sędziego i kibica w ramach szkolnych zawodów sportowych;

3)wyjaśnia zasady kulturalnego kibicowania;

4)wyjaśnia, jak należy zachować się w sytuacjach związanych z aktywnością taneczną;

5)omawia znaczenie dobrych relacji z innymi ludźmi, w tym z rodzicami oraz rówieśnikami tej samej i odmiennej płci;

6)identyfikuje swoje mocne strony, budując poczucie własnej wartości, planuje sposoby rozwoju oraz ma świadomość słabych stron, nad którymi należy pracować;

7)wykazuje umiejętność adekwatnej samooceny swoich możliwości psychofizycznych;

8)wykazuje kreatywność w poszukiwaniu rozwiązań sytuacji problemowych;

9)współpracuje w grupie szanując poglądy i wysiłki innych ludzi, wykazując asertywność i empatię;

10)motywuje innych do udziału w aktywności fizycznej, ze szczególnym uwzględnieniem osób o niższej sprawności fizycznej i specjalnych potrzebach edukacyjnych (np. osoby niepełnosprawne, osoby starsze).

Dodatkowo podczas lekcji tanecznych, często przeprowadza Pani jednostkę imitującą warunki turniejowe, gdzie uczy Pani uczniów jak należy się zachować podczas zwycięstwa, a jak reagować na niepowodzenia. Dzieli Pani uczniów na dwa zespoły, gdzie jeden z nich pełni rolę sędziów. Uczniowie oceniając się wzajemnie uczą się współpracy i szacunku do wkładu pracy swoich kolegów z grupy. Pani uczniowie trenując w parach uczą się współpracy w parze, muszą razem zatańczyć stworzoną przez Panią choreografię, co wymaga uważności na potrzeby drugiej osoby oraz niejednokrotnie wypracowania kompromisów w parze (np. w jakim charakterze chcą jako para zatańczyć pokazaną przez Panią choreografię). Uczą się szanować zdanie współpartnera, rozwiązywać sytuacje sporne, a jednocześnie jasno wyrażać swoje opinie i pomysły.

W związku z przedstawionym stanowiskiem uważa Pani, że przychód z wyżej opisanej działalności podlega zwolnieniu przedmiotowemu z VAT i niezależnie od kwoty Pani przychodu nie ma Pani obowiązku rejestrować się do podatku VAT. Utwierdza Panią w tym również interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2019 r. 0113-KDIPT1-1.4012.914.2018.2.MSU.

W odpowiedzi na wezwanie, odpowiedziała Pani na pytania Organu w następujący sposób:

Na pytanie: „Czy świadczone przez Panią usługi nauki tańca stanową usługi w zakresie kształcenia?”

Odpowiedziała Pani: „Tak, świadczone przeze mnie usługi nauki tańca stanowią usługi w zakresie kształcenia, składają się na proces zdobywania i poszerzania przez uczestników umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego ją świata.”

Na pytanie: „Czy w związku ze świadczeniem przez Panią usług w zakresie nauki tańca zawiera Pani umowy z nabywcami/odbiorcami tych usług. Kto jest stroną ww. umów? W przypadku osób niepełnoletnich ich rodzice, czy też inne podmioty (prosimy je wskazać).”

Odpowiedziała Pani: „Tak. Umowy jakie zawieram są umowami słownymi. Stronami umowy słownej są rodzice, których dzieci uczestniczą w zajęciach opisanych we wniosku grupy.”

Na pytanie: „Czy świadczone przez Panią usługi w zakresie nauki tańca są równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego?”

Odpowiedziała Pani: „Tak, świadczone przez mnie usługi w zakresie nauki tańca są równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin. Mogę wyróżnić takie dziedziny jak: wychowanie fizyczne, edukacja muzyczna, historia, kompetencje społeczne, rytmika, nauka tańca, etyka, wiedza o kulturze. Moje usługi realizują szeroki zakres podstawy programowej Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 roku, o czym pisałam składając wniosek do Państwa. Etyka, jako przedmiot wpisany w podstawę programową, to kolejna dziedzina, której elementy realizuję podczas moich zajęć. Uczestniczy moich zajęć, mając ciągły kontakt z rówieśnikami, polegający na współpracy, ale też rywalizacji. Analizując elementy wymienione w podstawie programowej w zakresie wyszczególnionym w podstawie programowe na moich zajęciach realizuję:

XIII. Etyka.

1.Osiągnięcia w zakresie rozumienia podstawowych zasad i pojęć etyki. Uczeń:

1)ma świadomość, że jako człowiek posiada swoją niezbywalną godność oraz że wszystkie inne osoby posiadają taką godność;

2)odkrywa wolność jako wartość przypisaną osobie, także osobie w jego wieku;

3)dostrzega, że granice jego wolności wytycza godność i dobro innych osób, np. z kręgu rodziny, klasy, rówieśników;

4)odkrywa, że jego wybór rodzi konsekwencje, które dotyczą jego samego;

5)dostrzega, że każdy powinien brać odpowiedzialność za swoje wybory;

6)dostrzega, że lepiej poznaje siebie, bardziej się rozwija i czerpie szczęście w relacji z innymi osobami niż w samotności;

7)odkrywa, że współtworzy różne wspólnoty osób, np. rodzinę, klasę, państwo;

8)ma świadomość, że każdej osobie ludzkiej, także jemu, należy się szacunek, że szacunkiem należy obdarzać także wspólnoty osób - rodzinę, klasę, naród (ojczyznę), w tym wspólnotę religijną – a także symbole tych wspólnot;

Dziennik Ustaw - 53 - Poz. 356

9)określa, co jest dobre, a co jest złe, w otaczającym go świecie i w świecie poznawanych tekstów oraz podaje uzasadnienie swojego zdania;

10)odróżnia szczęście od doraźnie odczuwanej przyjemności i poznaje, że dobro jest źródłem szczęścia własnego oraz innych osób;

11)odkrywa, że wspólnota osób której jest członkiem, ustanawia swoje zasady (normy) i oczekuje ich respektowania.

2.Osiągnięcia w zakresie stosowania poznanych zasad. Uczeń:

1)szanuje godność każdej osoby ludzkiej oraz swoją, wyraża swoim komunikatem werbalnym i niewerbalnym;

2)uwzględnia coraz częściej godność i dobro innych osób, podejmując decyzję o działaniu;

3)wyraża szacunek wobec osób, wspólnot osób oraz ich symboli w sytuacjach codziennych i uroczystych, przejawiając właściwe zachowanie;

4)wchodzi w relacje z innymi osobami (rówieśnikami, nauczycielami), szanując to, co jest wartością dla nich i nazywając to, co jest wartością dla niego;

5)naśladuje i przyjmuje jako własne zachowania dobre na podstawie doświadczeń ze świata realnego oraz przykładów płynących z tekstów literackich, filmów i innych źródeł;

6)przestrzega zasad obowiązujących we wspólnocie osób, której jest członkiem.

Tak, jak najbardziej w etapie i programie rozwoju uczestników moich zajęć, uczniowie nieustannie na każdym spotkaniu pogłębiają wiedzę i rozwijają swoje umiejętności. Jest to niezbędny element, aby ta grupa mogła istnieć i funkcjonować. Dodatkowo potwierdzają to informacje zwrotne, które dostaję od rodziców, informujących mnie o zdobywanych celujących ocenach, m.in. z muzyki czy też zajęć wychowania fizycznego, gdzie nasi podopieczni wyróżniają się ponadprogramową wiedzą wśród swoich rówieśników.”

Pytanie

Czy świadczone usługi prywatnej nauki tańca o opisanej charakterystyce korzystają ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie piśmie z 12 maja 2025 r.)

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, uważa Pani, że przychód z wyżej opisanej działalności podlega zwolnieniu przedmiotowemu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Pani wątpliwości dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT dla świadczonych usług prywatnej nauki tańca.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani naukę grupową oraz indywidualne szkolenie par turniejowych. Osobiście jeździ Pani z tymi parami na turnieje w Polsce i za granicę. Pani uczniowie reprezentują klub i zdobywają wyższe klasy taneczne (podwyższają kolejne stopnie wtajemniczenia tanecznego). Podczas zajęć lekcyjnych przekazuje Pani wiedzę na temat techniki i mechaniki kroków tanecznych, sposobów współpracy w parze podczas tańca oraz elementów związanych ze strategią związaną z występami turniejowymi. Na zajęciach tworzy Pani własne, autorskie, niepowtarzalne układy taneczne, które są przez uczniów ćwiczone i udoskonalane. Uczestnicy grup są zobowiązani również do samodzielnego ćwiczenia i podnoszenia swych umiejętności tak, żeby nie odstawać od grupy lub nadrabiać zaległości. Zwieńczeniem wyżej wymienionych elementów jest zaprezentowanie nabytych umiejętności podczas ogólnopolskich turniejów tanecznych, na których pary zdobywają wyższe klasy taneczne od klasy H do najwyższej międzynarodowej klasy tanecznej S, a także udział w turniejach rangi mistrzowskiej, takiej jak: Mistrzostwa xxx. Świadczone przez Panią usługi nauki tańca stanowią usługi w zakresie kształcenia, składają się na proces zdobywania i poszerzania przez uczestników umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego ją świata. Świadczone przez Panią usługi w zakresie nauki tańca są równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin. Wyróżnia Pani takie dziedziny jak: wychowanie fizyczne, edukacja muzyczna, historia, kompetencje społeczne, rytmika, nauka tańca, etyka, wiedza o kulturze. Umowy jakie Pani zawiera są umowami słownymi. Stronami umowy słownej są rodzice, których dzieci uczestniczą w zajęciach opisanej we wniosku grupy.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Powyżej wskazane przepisy są odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. i) i lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którymi:

Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń, czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że: „Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52).

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest  świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Rozpatrując możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Panią usług prywatnej nauki tańca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, w pierwszej kolejności należy przeanalizować możliwość objęcia ich zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że z opisu sprawy wynika, że Pani działalność, nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe. Nie jest też uczelnią, ani jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo-rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

W rezultacie świadczone przez Panią usługi prywatnej nauki tańca nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, ponieważ nie jest Pani podmiotem wymienionym w tym przepisie.

Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT zawiera zarówno przesłankę podmiotową, jak i przedmiotową, których spełnienie umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Odnosząc się do przesłanki podmiotowej, zauważenia wymaga, że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności, przy czym nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela. Może to być zatem osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe), jak również osoba posiadająca wiedzę i kwalifikacje nabyte w inny sposób. Przykładowo może to być osoba, która ukończyła stosowny kurs kierunkowy, posiada odpowiednią wiedzę, kwalifikacje, doświadczenie.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w powołanych wyrokach TSUE: C-473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz oraz C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer. Z wyroków tych wynika, że nie należy dokonywać rozróżnienia dla celów podatku VAT pomiędzy nauczaniem uczniów lub studentów w ramach nauczania szkolnego lub uniwersyteckiego i nauczania osób posiadających już dyplom szkolny lub uniwersytecki, które na podstawie tego dyplomu kontynuują naukę zawodu. Podobnie jest w przypadku nauczania obejmującego tę edukację. Tym samym posiadanie przez nauczyciela wiedzy i kwalifikacji pozwalających na pełnienie roli nauczyciela gwarantuje jakość świadczonych przez niego usług, które mają umożliwiać uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie, np. wykształcenie podstawowe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.

Innymi słowy przesłanka podmiotowa nie odwołuje się bezpośrednio do kwestii wiedzy osoby uczącej (tą zdobywa się bowiem niezależnie od charakteru w jakim dana osoba ją zdobywa – uczy się) lecz wprost do określonego miejsca w schemacie tego uczenia, tj. do posiadania kwalifikacji w działaniu jako „nauczyciel”.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, jest Pani nauczycielem tańca od (...) lat, ma Pani wymagane wykształcenie w zakresie nauki tańca. Ma Pani najwyższą międzynarodową klasę taneczną „S”. Posiada Pani licencję Instruktora XXX wydane przez Polską Akademię XXX, posiada Pani również certyfikat ukończenia szkolenia z zakresu Logorytmiki. Bezpośrednim odbiorcą wyżej wymienionych usług są osoby prywatne (dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym, wyższym, za których odpowiedzialność i koszty za udział w zajęciach ponoszą rodzice).

Zatem, w analizowanym przypadku dla świadczonych przez Panią osobiście usług prywatnej nauki tańca jest spełniona przesłanka podmiotowa zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Natomiast odnośnie przesłanki przedmiotowej należy zwrócić uwagę na orzeczenie TSUE z 7 października 2019 r. w sprawie C-47/19, które odnosi się do lekcji surfingu i żeglarstwa udzielanych szkołom i uniwersytetom, w których lekcje te są częścią programu zajęć sportowych lub kształcenia nauczycieli wychowania fizycznego i mogą być uwzględnione przy wystawianiu ocen. Pomimo, że nauczanie surfingu i żeglarstwa wpisuje się w program nauczania tych szkół i uniwersytetów, TSUE stwierdził, że jest to nauczanie specjalistyczne i selektywne, które nie jest równoznaczne z nauczaniem, utrwalaniem i rozwijaniem wiedzy i umiejętności dotyczących szerokiego i zróżnicowanego zakresu przedmiotów, co jest charakterystyczne dla nauczania szkolnego i uniwersyteckiego.

Podkreślenia wymaga, że TSUE w wyroku z 21 października 2021 r. w sprawie C-373/19 Dubrovin & Tröger GbR – Aquatics,  rozpatrywał kwestię, czy pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania.

Jak wskazał TSUE:

(20) Artykuł 132 dyrektywy 2006/112 przewiduje zwolnienia, które, jak wskazuje tytuł rozdziału, w którym przepis ów się znajduje, mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności wykonywanych w interesie publicznym. Niemniej jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności w interesie publicznym, a jedynie tych, które zostały w sposób szczegółowy wyliczone i opisane (wyroki: z 4 maja 2017 r., Brockenhurst College, C-699/15, EU:C:2017:344, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU;C;2019;202, pkt 17).

(21) Wedle orzecznictwa Trybunału omawiane zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcie prawa Unii, które mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

(22) Trybunał orzekł już, że wyrażenia użyte do określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 dyrektywy 2006/112 powinny podlegać wykładni ścisłej, ponieważ stanowią one wyjątki od wynikającej z art. 2 tej dyrektywy zasady ogólnej, zgodnie z którą VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Niemniej jednak powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień przewidzianych w owym art. 132 należy interpretować w sposób, który pozbawiałby te zwolnienia skuteczności (wyroki: z dnia 4 maja 2017 r., Brockenhurst College, C-699/15, EU:C:2017:344, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 19).

(23) Należy przypomnieć, że art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 nie zawiera żadnej definicji pojęcia „kształcenia powszechnego lub wyższego”.

(24) Niemniej jednak Trybunał uznał, po pierwsze, że przekazywanie wiedzy i kompetencji pomiędzy nauczycielem i uczniami jest szczególnie ważnym elementem działalności kształcenia (wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C-434/05, EU:C:2007:343, pkt 18; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 21).

(25) Po drugie, Trybunał wyjaśnił, że „pojęcie kształcenia powszechnego i wyższego” w rozumieniu dyrektywy 2006/112 nie ogranicza się jedynie do nauczania, które kończy się egzaminami w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu, ale obejmuje także inną działalność, w  ramach której prowadzi się nauczanie w szkołach lub na uniwersytetach w celu poszerzenia wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem iż działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego (wyroki: z dnia 28 stycznia 2010 r., Eulitz, C-473/08, EU:C:2010:47, pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 22, 23).

(26) W związku z tym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 obejmuje rodzaje działalności, które różnią się ze względu na swój charakter, jak i ze względu na ramy, w jakich są prowadzone (zob. podobnie wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C-434/05, EU:C:2007:343, pkt 20, z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 24).

(27) Z powyższego wynika, że w pojęciu tym prawodawca Unii zamierzał zawrzeć określony rodzaj systemu nauczania, który jest wspólny dla wszystkich państw członkowskich, niezależnie od cech własnych każdego z systemów krajowych (wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 25).

(28) Tym samym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu systemu VAT odsyła co do zasady do zintegrowanego systemu przekazywania wiedzy i kompetencji dotyczącego obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, jak również do pogłębiania i rozwoju owej wiedzy i kompetencji przez uczniów i studentów w miarę ich postępów i ich specjalizacji w ramach poszczególnych stopni składających się na ten system (wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 26).

W konsekwencji TSUE orzekł:

(31) Tymczasem należy zauważyć, że choć prawdą jest, że udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania, takie jak to, o którym mowa w postępowaniu głównym, ma pewne znaczenie i realizuje cel leżący w interesie ogólnym, to jednak jest ono nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie jest samo w sobie równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego lub wyższego (zob. analogicznie wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 29; a także postanowienie z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst, C-47/19, niepublikowane, EU:C:2019:840, pkt 33).

(32) O ile bowiem nie można zanegować znaczenia wiedzy przekazanej w ramach kształcenia związanego z kierowaniem pojazdami samochodowymi oraz nauki żeglarstwa, w szczególności w celu stawienia czoła trudnym sytuacjom, a ogólniej w celu zapewnienia bezpieczeństwa i integralności fizycznej osób, o tyle Trybunał orzekł, odpowiednio, w wyroku z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie (C-449/17, EU:C:2019:202) i w postanowieniu z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst (C-47/19, niepublikowanym, EU:C:2019:840), że tego rodzaju nauczanie nie jest objęte pojęciem „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112.

(33) Z uwagi na powyższe na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, iż pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono udzielania lekcji pływania przez szkołę pływania.

Analiza ww. orzeczenia prowadzi do wniosku, że ma ono również zastosowanie w odniesieniu do innych usług prywatnego nauczania, które są nauczaniem specjalistycznym, świadczonym – tak jak ww. lekcje pływania – w sposób doraźny i które nie spełniają przesłanek do uznania ich za kształcenie powszechne lub wyższe, w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) Dyrektywy.

Zwrócić należy również uwagę, że w Zaleceniach Parlamentu Europejskiego i Rady z 18 grudnia 2006 r., w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie (2006/962/WE) (Dz.Urz. UE L 394/10) dla powszechnej edukacji przyjęto osiem kompetencji kluczowych. Są to:

-porozumiewanie się w języku ojczystym,

-porozumiewanie się w językach obcych,

-kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne,

-kompetencje informatyczne,

-umiejętność uczenia się,

-kompetencje społeczne i obywatelskie,

-inicjatywność i przedsiębiorczość,

-świadomość i ekspresja kulturalna.

Taniec i jego nauczanie wpisuje się w świadomość i ekspresję kulturalną, jednakże w ramach edukacji sportowej, nauczania wychowania fizycznego czy edukacji muzycznej lekcje tańca jeżeli w ogóle są wprowadzane, to pełnią funkcję marginalną. Taniec ma bowiem na celu rozwój wrażliwości na muzykę, rytm, ruch i emocje co do zasady, otwarcie na kulturę, w tym poznanie jej historii, różnych stylów tanecznych czy rodzajów ekspresji. Przekazywanie zatem fragmentarycznego wycinka wiedzy, zorientowanego na zdobycie umiejętności faktycznych (klas tanecznych) związanych następnie np. z możliwością ubiegania się o przyjęcie do szkoły (na uczelnie taneczne lub kierunki taneczne) przez zwolnienie z egzaminu lub otrzymanie dodatkowych punktów w rekrutacji, warunku tego nie spełnia.

Zatem w odniesieniu do prowadzonych przez Panią osobiście usług prywatnej nauki tańca, nie można przyjąć, że są one usługami obejmującymi kształcenie powszechne na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.

Nauczanie to nie ma, w świetle ww. orzeczenia TSUE, charakteru kształcenia powszechnego ani wyższego, gdyż nie wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju. Prowadzone zajęcia wpisują się w zakres edukacji artystycznej i edukacji sportowej, a tym samym są nauczaniem specjalistycznym, które samo w sobie nie jest równoznaczne z pojęciem „kształcenia powszechnego lub wyższego”. Ponadto samo ujęcie zajęć ruchowych i tańca w podstawie programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w szkołach (vide: rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół - Dz. U. z 2012 r. poz. 977) nie przesądza o możliwości zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

W konsekwencji świadczone przez Panią usługi prywatnej nauki tańca nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. 

Zatem Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji nr 0113-KDIPT1-1.4012.914.2018.2.MSU z dnia 22 marca 2019 r., należy wskazać, że stanowisko w ww. interpretacji zostało zajęte przed wyrokiem TSUE z 21 października 2021 r. w sprawie C-373/19. W wyniku m.in. analizy stanowiska TSUE nastąpiła zmiana linii interpretacyjnej dotyczącej przedstawionego zagadnienia. Zatem rozstrzygnięcie zawarte w niniejszej interpretacji zgodne jest z aktualną linią interpretacyjną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP : /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.