Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia czy złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc skutkuje ponownym ustaleniem okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji, z uwzględnieniem daty zapłaty podatku, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) i jest prawidłowe w części dotyczącej ustalenia okresu przechowywania faktur zakupu, stanowiących podstawę ustalenia wysokości podatku podlegającego odliczeniu poprzez stosowanie korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy, zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz zobowiązania do przechowywania dowodów księgowych, stanowiących podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obwiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
· ustalenia czy złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc skutkuje ponownym ustaleniem okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji, z uwzględnieniem daty zapłaty podatku, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
· ustalenia okresu przechowywania faktur zakupu, stanowiących podstawę ustalenia wysokości podatku podlegającego odliczeniu poprzez stosowanie korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy, zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);
· zobowiązania do przechowywania dowodów księgowych, stanowiących podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obowiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina Miasto (...) – jednostka samorządu terytorialnego (dalej: „Gmina”) – jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym pod NIP (...). W myśl art. 2 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.) do zakresu działania jednostki samorządu terytorialnego należą wszystkie sprawy publiczne, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła łączne (scentralizowane) rozliczenia VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi. Oznacza to, iż od tej daty jedynym czynnym podatnikiem VAT jest Gmina, a jego rozliczenia obejmują wszystkie transakcje sprzedaży i zakupu realizowane przez wszystkie jednostki organizacyjne Gminy. Jednostki te nie przestają istnieć – zmienia się natomiast ich status na gruncie VAT, gdyż przestają one być traktowane jako odrębni od Miasta podatnicy VAT, lecz z punktu widzenia VAT stają się częścią jednego podatnika, tj. Gminy.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT Gmina składa w Urzędzie Skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu i w przypadku, gdy w deklaracji występuje zobowiązanie, dokonuje w tym terminie zapłaty zobowiązania z tytułu podatku VAT.
W przypadku, gdy Gmina nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 10d, 10e i 11 ustawy o VAT, dokonuje korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, zgodnie z art. 86 ust. 13, z zastrzeżeniem ust. 13a. Gmina dokonuje również korekt deklaracji podatkowej w zakresie podatku należnego do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Gmina na podstawie art. 112 ustawy o VAT jest zobowiązana przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8. Zatem okres przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów jest tożsamy z upływem okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Gmina ustala okres przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów związanych z tym rozliczeniem w następujący sposób.
1.W przypadku, gdy występuje w deklaracji zobowiązanie podatkowe – okres przechowywania wynosi 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku;
Przykład 1.1
Deklaracja za styczeń 2019 r. z terminem płatności zobowiązania 25 lutego 2019 r., okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2024 r.
Przykład 1.2
Korekta deklaracji za styczeń 2019 r. złożona 15 czerwca 2020 r. wraz z zapłatą zobowiązania podatkowego, okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2025 r.
2.W przypadku, gdy w deklaracji występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym – okres przechowywania wynosi 5 lat licząc od końca roku, w którym uzyskano zwrot z urzędu skarbowego;
Przykład 2.1
Deklaracja za listopad 2019 r., nadwyżka podatku naliczonego nad należnym zwrócona 20 lutego 2020 r., okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2025 r.
Przykład 2.2
Korekta deklaracji za listopad 2019 r. złożona 15 listopada 2020 r. ze zwiększoną kwotą nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, zwrot z urzędu skarbowego otrzymano 14 stycznia 2021 r., okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2026 r.
3. Gmina odlicza podatek VAT z zastosowaniem przepisów art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ustawy o VAT. Wobec tego, Gmina po zakończeniu roku, w którym przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na mocy art. 91 ust. 1 ustawy o VAT dokonuje korekty kwoty podatku naliczonego w oparciu o ustalone wskaźniki ostateczne dla zakończonego roku. Kwoty korekty rocznej są ustalane przez Gminę i wprowadzane do deklaracji na podstawie dokumentu wewnętrznego. Okres korekty wynosić może 1 rok, 5 lat lub 10 lat. Gmina przechowuje faktury zakupu objęte korektą zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub ostatnią z korekty pięcioletniej, bądź ostatnią z korekty dziesięcioletniej.
Przykład 3
Gmina odliczyła podatek VAT z faktury dotyczącej zakupu środków trwałych we wrześniu 2021 r. Odliczony podatek VAT podlega korekcie 5 letniej w okresie od stycznia 2022 r. do stycznia 2026 r. Gmina przechowuje tę fakturę do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego ostatniego roku, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę, tj. do 31 grudnia 2031 r. Jednocześnie nie przechowuje do 31 grudnia 2031 r. całej dokumentacji będącej podstawą przygotowania deklaracji za wrzesień 2021 r. Dla deklaracji za wrzesień 2021 r. ustala odrębnie okres przechowywania zgodnie z zasadami opisanymi w punkcie 1 i 2.
Pytania
1. Czy złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc skutkuje ponownym ustaleniem okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji z uwzględnieniem daty zapłaty zobowiązania podatkowego, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty?
2. Czy w przypadku dokonywania korekty podatku naliczonego odliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1, 2 ustawy o VAT, okres przechowywania faktur zakupu stanowiących podstawę ustalenia wartości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu poprzez stosowanie korekty odliczenia podatku naliczonego, ustala się zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią?
3. Czy Gmina jest zobowiązana do przechowywania dowodów księgowych stanowiących podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obwiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT podatnik jest zobowiązany przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8. Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) wynosi 5 lat i liczy się go od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W art. 86 § 1 Ordynacji podatkowej wskazano, że podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej.
Ad 1.
Gmina dokonuje korekt deklaracji podatkowej w zakresie podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT oraz podatku należnego do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego za dany miesiąc. Dokonując korekt pierwotnie złożonych deklaracji Gmina ustala termin przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji za dany okres z uwzględnieniem daty zapłaty zobowiązania podatkowego, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty.
Zatem, zdaniem Gminy złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc skutkuje ponownym ustaleniem okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji z uwzględnieniem daty zapłaty zobowiązania podatkowego, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty.
Ad 2.
Gmina dokonuje zakupu towarów i usług, dla których w zawiązku z odliczeniem podatku VAT, okres korekty wynosi 1 rok, 5 lub 10 lat. Po zakończeniu roku, w którym przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na mocy art. 91 ust. 1 ustawy o VAT dokonuje korekty kwoty podatku naliczonego w oparciu o ustalone wskaźniki ostateczne dla zakończonego roku. Na Gminie ciąży również obowiązek uregulowany w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT. Dotyczy on korekty dokonywanej w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, w którym zostały oddane do użytkowania środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Gmina, w przypadku dokonywania korekty podatku odliczonego VAT zgodnie z art. 91 ust. 1, 2 ustawy o VAT, ustala okres przechowywania faktur zakupu stanowiących podstawę dokonania tej korekty zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią.
Ad 3.
Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT Gmina jest zobowiązana przechowywać wszystkie dokumenty dla celów rozliczania podatku do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Zatem dokumenty, które określają wartość, klasyfikację rodzajową środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych na potrzeby przepisów o podatku dochodowym, winny być przechowywane w terminie zgodnym z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią wynikającą z faktur zakupu środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych. Wobec powyższego Gmina jest zobowiązana do przechowywania dowodów księgowych stanowiących podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obowiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia czy złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc skutkuje ponownym ustaleniem okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji, z uwzględnieniem daty zapłaty podatku, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) i jest prawidłowe w części dotyczącej ustalenia okresu przechowywania faktur zakupu, stanowiących podstawę ustalenia wysokości podatku podlegającego odliczeniu poprzez stosowanie korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy, zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz zobowiązania do przechowywania dowodów księgowych, stanowiących podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obowiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zwanej dalej: „Ordynacją podatkową”:
Podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej.
Stosownie do art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej:
Ilekroć w ustawie jest mowa o księgach podatkowych – rozumie się przez to księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.
W myśl art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Zgodnie z powyższym, księgi podatkowe i dokumenty źródłowe będące odzwierciedleniem zapisów znajdujących się w tych księgach należy przechowywać przez okres równy okresowi przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Na mocy art. 5 Ordynacji podatkowej:
Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 7 Ordynacji podatkowej:
§ 1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
§ 2. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.
Na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Przedawnienie zobowiązania podatkowego oznacza, że po upływie określonego czasu – od momentu powstania zobowiązania podatkowego – zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia.
Przedawnienie jest terminem materialnoprawnym i stanowi postać wygaśnięcia zobowiązania podatkowego. Upływ terminu przedawnienia oznacza, że stosunek zobowiązaniowy przestaje istnieć mimo niezaspokojenia wierzyciela przez dłużnika (wyrok WSA w Bydgoszczy z 13 grudnia 2022 r., sygn. akt I SA/Bd 555/22 – orzeczenie nieprawomocne).
W praktyce termin ten może ulec wydłużeniu w związku z zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminu zawieszenia (art. 70 § 2-7 Ordynacja podatkowa).
Jak wskazano na wstępie, przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, nakładają na podatnika obowiązek przechowania ksiąg podatkowych i związanych z ich prowadzeniem dokumentów do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, tj. – co do zasady – pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (o ile nie został przerwany bieg terminu przedawnienia).
Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług został określony w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Według art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
W myśl art. 2 pkt 32 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze elektronicznej rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.
Termin płatności podatku VAT określa przepis art. 103 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.
Okres przechowywania dokumentów w zakresie podatku od towarów i usług określa Dział XI., rozdział 4. ustawy.
Stosownie do art. 112 ustawy:
Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.
Zgodnie z art. 112a ust. 1 ustawy:
Podatnicy przechowują:
1)wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2)otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
W myśl art. 112a ust. 2 ustawy:
Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 112a ust. 3 ustawy:
Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.
Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy:
Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
Stosowanie do art. 112aa ust. 1 ustawy:
Faktury ustrukturyzowane są przechowywane w Krajowym Systemie e-Faktur przez okres 10 lat, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Przepisów art. 112 i art. 112a nie stosuje się.
W myśl art. 112aa ust. 2 ustawy:
Po upływie okresu przechowywania faktur, o którym mowa w ust. 1, podatnik przechowuje faktury ustrukturyzowane poza Krajowym Systemem e-Faktur do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przepisy art. 112 i art. 112a stosuje się odpowiednio.
Należy jednak zaznaczyć, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług może przekształć się w zobowiązanie podatkowe, jak i w kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub kwotę różnicy podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.
29 czerwca 2009 r. NSA podjął uchwałę sygn. akt I FPS 9/08, w której stwierdził, że przepis art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy. Termin przedawnienia takiej kwoty zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zwrotu podatku, czyli z pierwszym dniem następnego roku, a kończy się z upływem 5 lat.
Oznacza to, że instytucja przedawnienia ma zastosowanie do każdego z osobna rozliczenia w podatku od towarów i usług – niezależnie od jego wyniku, przy czym w przypadku:
· zobowiązania podatkowego (zapłaty podatku) będzie to 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku;
· zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego będzie to 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zwrotu podatku, przy czym sam termin dokonania zwrotu precyzyjnie określają przepisy art. 87 ust. 2-6a ustawy.
Należy zatem przyjąć, że na podstawie art. 112 ustawy podatnicy zobowiązani są do przechowywania ewidencji i dokumentów związanych z rozliczeniem podatku VAT do czasu upływu terminu przedawnienia czy to zobowiązania podatkowego, czy też zwrotu podatku określonego w ww. sposób.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Składają Państwo w Urzędzie Skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu i w przypadku, gdy w deklaracji występuje zobowiązanie, dokonują Państwo w tym terminie zapłaty zobowiązania z tytułu podatku VAT. W przypadku, gdy nie dokonają Państwo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w określonych terminach, dokonują Państwo korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Dokonują Państwo również korekt deklaracji podatkowej w zakresie podatku należnego do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Są Państwo zobowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zatem okres przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów jest tożsamy z upływem okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ustalają Państwo okres przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów związanych z tym rozliczeniem w następujący sposób:
1. W przypadku, gdy występuje w deklaracji zobowiązanie podatkowe – okres przechowywania wynosi 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku;
Przykład 1.1. Deklaracja za styczeń 2019 r. z terminem płatności zobowiązania 25 lutego 2019 r., okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2024 r.
Przykład 1.2. Korekta deklaracji za styczeń 2019 r. złożona 15 czerwca 2020 r. wraz z zapłatą zobowiązania podatkowego, okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2025 r.
2. W przypadku, gdy w deklaracji występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym – okres przechowywania wynosi 5 lat licząc od końca roku, w którym uzyskano zwrot z urzędu skarbowego;
Przykład 2.1 Deklaracja za listopad 2019 r., nadwyżka podatku naliczonego nad należnym zwrócona 20 lutego 2020 r., okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2025 r.
Przykład 2.2 Korekta deklaracji za listopad 2019 r. złożona 15 listopada 2020 r. ze zwiększoną kwotą nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, zwrot z urzędu skarbowego otrzymano 14 stycznia 2021 r., okres przechowywania kończy się 31 grudnia 2026 r.
3. Odliczają Państwo podatek VAT z zastosowaniem przepisów art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ustawy. Wobec tego, po zakończeniu roku, w którym przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na mocy art. 91 ust. 1 ustawy, dokonują Państwo korekty kwoty podatku naliczonego w oparciu o ustalone wskaźniki ostateczne dla zakończonego roku. Kwoty korekty rocznej są ustalane przez Państwa i wprowadzane do deklaracji na podstawie dokumentu wewnętrznego. Okres korekty wynosić może 1 rok, 5 lat lub 10 lat. Przechowują Państwo faktury zakupu objęte korektą zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub ostatnią z korekty pięcioletniej, bądź ostatnią z korekty dziesięcioletniej.
Przykład 3. Odliczyli Państwo podatek VAT z faktury dotyczącej zakupu środków trwałych we wrześniu 2021 r. Odliczony podatek VAT podlega korekcie 5 letniej w okresie od stycznia 2022 r. do stycznia 2026 r. Przechowują Państwo tę fakturę do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego ostatniego roku, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę, tj. do 31 grudnia 2031 r. Jednocześnie nie przechowują Państwo do 31 grudnia 2031 r. całej dokumentacji będącej podstawą przygotowania deklaracji za wrzesień 2021 r. Dla deklaracji za wrzesień 2021 r. ustalają Państwo odrębnie okres przechowywania zgodnie z zasadami opisanymi w punkcie 1 i 2.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności kwestii ustalenia czy złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc skutkuje ponownym ustaleniem okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji, z uwzględnieniem daty zapłaty podatku, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).
Należy zaznaczyć, że przedstawione we wniosku przykłady wskazują na:
1.korektę deklaracji wraz z zapłatą zobowiązania podatkowego (Przykład 1.2.) – sytuacja ta będzie skutkować powstaniem zaległości podatkowej (podatek niezapłacony w terminie płatności – art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej), która nie wyznacza nowego terminu płatności podatku VAT;
2.korektę deklaracji wraz zwiększoną kwotą nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zwrotu na rachunek bankowy podatnika (Przykład 2.2.) – w takiej sytuacji termin zwrotu określa art. 87 ustawy (tylko różnicę podatku niezwróconą przez urząd skarbowy w terminach, o których mowa w ust. 2 zdanie pierwsze i ust. 5a, traktuje się jako nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej – art. 87 ust. 7 ustawy).
Zgodnie z art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej:
Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe przewidują inny tryb zwrotu podatku.
Jak stanowi art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej:
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Jak natomiast wskazano wyżej, z przepisów dotyczących przedawnienia zobowiązania podatkowego wynika, że termin przedawnienia zobowiązania podatkowego może ulec wydłużeniu w związku z zawieszeniem lub przerwaniem biegu terminu przedawnienia (art. 70 § 2-7 Ordynacja podatkowa).
Z treści ww. przepisów nie wynika aby złożenie korekty deklaracji VAT (czy też wniosku o stwierdzenie nadpłaty w tym podatku) w jakikolwiek sposób wpływało na termin przedawnienia danego (korygowanego) zobowiązania w tym podatku. Nie skutkuje zawieszeniem, czy też przerwaniem biegu przedawnienia, a w konsekwencji nie powoduje wydłużenia okresu przechowywania dokumentacji podatkowej.
Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie NSA, np. wyrok z 13 grudnia 2018 r. sygn. akt II FSK 3416/16, w którym NSA stwierdził:
(…) termin biegu terminu przedawnienia otwiera deklaracja pierwotna i ewentualnie dokonany na jej podstawie zwrot. Kolejne składane przez podatnika korekty deklaracji raz otwartego biegu terminu przedawnienia nie zmieniają. Zdaniem Naczelnego Sądu okoliczność, że w każdym przypadku złożenia korekty deklaracji z wykazaną kwotą do zwrotu organ podatkowy dokonuje tego zwrotu w terminie 60 dni od daty złożenia korekty nie oznacza, że każda taka korekta i dokonany na jej podstawie zwrot prowadzi do „odnowienia” biegu terminu przedawnienia. Pogląd taki pozostaje w sprzeczności z art. 70 O.p., który nie przewiduje aby mogło następować wielokrotne rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia tego samego zobowiązania. Korekta deklaracji nie powoduje powstanie nowego zobowiązania ale modyfikuje wysokość (formę rozliczenia) zobowiązania raz już powstałego.
Podobną tezę zawiera wyrok z 30 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 128/20:
Bieg terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, otwiera deklaracja pierwotna i ewentualnie dokonany na jej podstawie zwrot. Kolejne składane przez podatnika korekty deklaracji raz otwartego biegu terminu przedawnienia nie zmieniają.
Tym samym należy przyjąć, że złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc nie skutkuje ponownym ustaleniem okresu przedawnienia, a tym samym okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji z uwzględnieniem daty zapłaty zobowiązania podatkowego, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty.
Podsumowując, stwierdzam, że złożenie korekty deklaracji za dany miesiąc nie skutkuje ponownym ustaleniem okresu przechowywania deklaracji, ewidencji dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, na podstawie których została sporządzona korekta deklaracji z uwzględnieniem daty zapłaty podatku, daty zwrotu nadpłaty lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z tej korekty.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.
Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia okresu przechowywania faktur zakupu, stanowiących podstawę ustalenia wysokości podatku podlegającego odliczeniu poprzez stosowanie korekty zgodnie z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy, zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz zobowiązania do przechowywania dowodów księgowych, stanowiących podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obowiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
W świetle powyższych wątpliwości warto przedstawić przepisy ustawy, dotyczące korekty kwoty podatku naliczonego. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 90c i art. 91 ustawy.
Na podstawie art. 90c ust. 1 ustawy:
W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.
Zatem z art. 90c ust. 1 ustawy wynika obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego z jednoczesnym wskazaniem, że w zakresie tej korekty zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 2-9 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Na mocy art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W tym miejscu należy wskazać, że powołany wyżej przepis art. 91 ust. 2 ustawy, wprowadza szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku, których wartość początkowa przekracza 15.000 zł, przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.
Jak Państwo wskazali, odliczają Państwo podatek VAT z zastosowaniem przepisów art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ustawy. Wobec tego, po zakończeniu roku, w którym przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dokonują Państwo korekty kwoty podatku naliczonego w oparciu o ustalone wskaźniki ostateczne dla zakończonego roku. Kwoty korekty rocznej są ustalane przez Państwa i wprowadzane do deklaracji na podstawie dokumentu wewnętrznego. Okres korekty wynosić może 1 rok, 5 lat lub 10 lat. Przechowują Państwo faktury zakupu objęte korektą zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną lub ostatnią z korekty pięcioletniej, bądź ostatnią z korekty dziesięcioletniej. Jako przykład podali Państwo sytuację, w której odliczyli Państwo podatek VAT z faktury zakupu środków trwałych we wrześniu 2021 r. Odliczony podatek VAT podlega korekcie 5 letniej w okresie od stycznia 2022 r. do stycznia 2026 r. Przechowują Państwo tę fakturę do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego ostatniego roku, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę, tj. do 31 grudnia 2031 r. Nie przechowują Państwo natomiast do końca roku 2031 całej dokumentacji będącej podstawą przygotowania deklaracji za wrzesień 2021 r.
Z powyższym postępowaniem, dotyczącym faktur zakupu, należy się zgodzić – gdyż podstawą do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu środka trwałego, dla którego obowiązuje okres korekty, jest otrzymana przez Państwa faktura VAT, dokumentująca jego nabycie.
Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Skoro zatem faktura stanowi podstawę odliczenia, a w konsekwencji podstawę dokonywania korekty kwoty podatku odliczonego przez określony okres, to wskazać należy, że faktura zakupu powinna być przez Państwa przechowywana przez cały ten okres korekty (przez rok, pięć lub dziesięć lat), a następnie przechowywana przez kolejnych pięć lat, do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu ostatniej złożonej w związku z tą korektą deklaracji podatkowej.
Ponadto, mają Państwo obowiązek przechowywać dowody księgowe, stanowiące podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obowiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej – aż do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego za ostatni rok, w którym zakończono okres korekty tego składnika majątku.
Wynika to z powołanego wyżej art. 112 ustawy, który zobowiązuje podatników do przechowywania ewidencji oraz wszelkich dokumentów związanych z rozliczeniem podatku VAT do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego, czyli co do zasady, przez okres pięciu lat.
Podsumowując, stwierdzam, że w przypadku dokonywania korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1 i 2 ustawy, okres przechowywania faktur zakupu, stanowiących podstawę ustalenia wartości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu poprzez stosowanie korekty odliczenia podatku naliczonego, ustala się zgodnie z okresem przechowywania deklaracji za okres, w którym ujęto ostatnią dokonaną korektę roczną, pięcioletnią, bądź dziesięcioletnią. Są Państwo zobowiązani do przechowywania dowodów księgowych stanowiących podstawę ustalenia wartości poszczególnych obiektów inwentarzowych, dla których istnieje obowiązek korygowania rozliczonego podatku naliczonego w trybie korekty rocznej lub pięcioletniej, bądź dziesięcioletniej.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii całej dokumentacji, będącej podstawą przygotowania kolejnych deklaracji w okresie korekty podatku VAT.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.