Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 maja 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 9 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia miejsca świadczenia realizowanych przez Spółkę usług doradczych. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką z siedzibą w Polsce, świadczącą usługi doradcze, w tym doradztwa inżynieryjnego. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia w planowaniu i zarządzaniu międzynarodowymi projektami.

Spółka B. AG, na podstawie zawartej umowy z Wnioskodawcą, zleciła Wnioskodawcy świadczenie usług doradczych na terenie UE. Usługi miały być świadczone bezpośrednio na rzecz oddziałów (działających w formie odrębnych spółek) grupy (...), wchodzącej w skład grupy (...).

Zamówienia dotyczyły świadczenia usług doradczych na terenie Unii Europejskiej, polegających na wsparciu przy planowaniu instalacji oraz monitorowaniu procesu montażu maszyn i urządzeń (głównie przenośników taśmowych), których zastosowanie zwiększa efektywność procesów logistycznych, w magazynach należących do podmiotów trzecich. Spółka więc jest jedynie podwykonawcą - doradcą podmiotów zajmujących się dostawą oraz montażem systemów magazynowych w magazynach bądź centrach dystrybucyjnych. Spółka oraz jej podwykonawcy nie dostarczają ani nie wykonują montażu urządzeń.

Ze względu na schemat biznesowy klienta B. AG/ (...) i korporacyjny podział odpowiedzialności poszczególnych oddziałów (spółek) za obszary zdefiniowane wymaganiami klientów bądź ich lokalizacją, Spółka otrzymywała zamówienia na usługi z dwóch oddziałów (spółek):

• C. GmbH z siedzibą w Niemczech (zamówienie było kierowane z centrali tego podmiotu) - odpowiedzialnej za projekty w Centralnej Europie (m.in. w Niemczech, w Czechach, Polsce, Słowacji) (dalej jako: Kontrahent 1);
• D. SAS z siedzibą we Francji (zamówienie było kierowane z centrali tego podmiotu) - odpowiedzialnej za projekty we Francji (dalej jako: Kontrahent 2; Kontrahent 1 i Kontrahent 2 łącznie jako: Kontrahenci).

Zamówienia dotyczyły kilku projektów położonych w dwóch lokalizacjach na terenie Unii Europejskiej (w tym w Polsce - w przypadku usług wykonywanych na rzecz Kontrahenta 1), jednakże jednakowych pod względem funkcjonalności i montażu. Tym samym usługi doradcze dotyczą obu projektów jednocześnie oraz mogą być wykorzystywane w innych magazynach jednakowych pod względem funkcjonalności bez względu na lokalizacje.

Kontrahent 1 prowadzi działalność na terytorium Polski poprzez oddział zlokalizowany w Polsce, zarejestrowany w Polsce pod nr VAT UE (...) (dalej jako: Oddział). Istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności na potrzeby VAT w Polsce zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 20 stycznia 2022 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.448.2021.2.RST.

Na zamówieniu wskazywana była m.in. kwota netto całości zamówienia, pracownicy Spółki i okres ich zaangażowania w dany projekt, wartość kosztów dodatkowych (np. wydatków związanych z podróżą).

Poza tym w niektórych przypadkach na zamówieniu wskazywany był adres, którego dotyczył dany projekt objęty zamówieniem - jeżeli dotyczył on konkretnie określonej nieruchomości, która jest identyfikowalna co do jej położenia.

Z kolei brak wskazania konkretnego adresu dostawy na zamówieniu oznaczał, że usługi Spółki w ramach danego projektu objętego zamówieniem mogą być wykonywane w różnych lokalizacjach, w całej Europie i nie dotyczą konkretnie określonej nieruchomości. Okoliczność ta była wskazywana w Ofercie, przykładowo w następujący sposób:

-Miejsce Dostawy: adres działania: centra X różne lokalizacje EMEA, siedziby dostawców zewnętrznych i/lub zdalnie.

Na zamówieniu wskazywany był także nr VAT UE podmiotu składającego zamówienie oraz adres rozliczeniowy zamawiającego.

Zdarzyły się sytuacje, że Kontrahent 1 omyłkowo wskazał na zamówieniu polski numer VAT UE i polski adres dostawy (adres świadczenia usług), pomimo iż zamówienie było składane bez udziału Oddziału i miało być realizowane dla różnych lokalizacji. Spółka zwróciła się do Kontrahenta 1 o korektę danych zawartych na zamówieniu w tym zakresie i taka korekta została dokonana. Na fakturach dotyczących tego rodzaju zamówień Spółka wskazywała numer VAT UE Kontrahenta 1 nadany w państwie jego siedziby i Kontrahent 1 akceptował te faktury.

Usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahentów obejmują zasadniczo:

• doradztwo i doradztwo techniczne przy montażu urządzeń, w tym doradztwo w planowaniu procesu instalacji, ustaleniu sprzętu potrzebnego do instalacji, określeniu liczby pracowników i podwykonawców do przeprowadzenia procesu instalacji, doradztwo w zakresie koordynacji prac instalacyjnych z codziennymi działaniami podmiotu będącego właścicielem magazynu, w którym dokonywane są prace instalacyjne;
• monitorowanie prac związanych z montażem urządzeń (wykonywanych przez podmiot trzeci);
• raportowanie postępów prac.

W specyficznych, marginalnych przypadkach Spółka otrzymywała zamówienie na usługi dotyczące ściśle i wyłącznie lokalizacji w Polsce, które były fakturowane ze stawką VAT 23%, jako świadczenie usług na terytorium kraju. Niniejszy wniosek nie dotyczy tego rodzaju przypadków.

Prace Spółki nie polegają na bezpośrednim wykonywaniu montażu urządzeń. Montaż jest wykonywany przez podwykonawców świadczących usługi bezpośrednio na rzecz Kontrahentów. Spółka wskazuje także, że usługi dotyczą urządzeń i maszyn ruchomych: wolnostojących (tj. na nogach lub kółkach, bez podparcia lub zamocowania) lub przytwierdzanych przy użyciu śrub mocujących jednak nie głębiej niż 150 mm od powierzchni podłogi budynku, bez konieczności przeprowadzania jakichkolwiek zmian w fundamentach budynku. Urządzenia i maszyny po zainstalowaniu lub zamontowaniu mogą być przeniesione bez uszkodzenia lub zmiany budynku i często są ponownie wykorzystywane w innych nieruchomościach. Konieczna może być jedynie niewielka regulacja inżynieryjna, wynikająca z innego układu budynku.

Usługi nie obejmują również prac budowlanych i nie wymagają uzyskania jakichkolwiek pozwoleń na prace budowlane. Usługi nie mają na celu zmiany prawnego lub fizycznego stanu nieruchomości. Ich przedmiotem nie są elementy stanowiące integralną część budynku lub konstrukcji ani też zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji. W celu świadczenia Usług Spółka nie korzysta z powierzchni udostępnionej przez Kontrahentów (Kontrahent może natomiast korzystać z powierzchni wynajmowanej przez właściciela magazynu, w którym są wykonywane określone prace). Spółka nie udostępnia również Kontrahentom sprzętu bądź pracowników.

Usługi wykonywane przez Spółkę są biznesowo podzielone na dwie kategorie:

1.Poziom 1 (wyższa kadra kierownicza):

-zarządzanie projektem podczas każdego z jego etapów;

-tworzenie planu projektu oraz harmonogramu;

-planowanie zasobów potrzebnych do ukończenia projektu;

-monitorowanie kluczowych parametrów projektu, w tym budżetu, zakresu projektu, harmonogramu oraz celów biznesowych;

-kontrola jakości prac instalacyjnych oraz maszyn i urządzeń;

-zarządzanie ryzykiem związanym z projektem, komunikowanie potencjalnych ryzyk i przygotowywanie planów awaryjnych;

-zarządzanie zmianami w projekcie;

-wdrażanie narzędzi, standardów i rozwiązań inżynieryjnych umożliwiających optymalizację procesów;

-prowadzenie pełnej dokumentacji projektowej;

-współpraca i realizacja umów z podwykonawcami, dostawcami usług i komponentów;

-utrzymywanie relacji i komunikacji z klientami oraz dostawcami usług i sprzętu, regularne spotkania z klientami i dostawcami;

-raportowanie i prezentowanie postępów projektu, przygotowywanie i dostarczanie raportów;

-przygotowywanie i rekomendowanie rozwiązań mających na celu optymalizację procesów inżynieryjnych i produkcyjnych oraz instalacji zgodnie z ideą ciągłego doskonalenia;

-rozwiązywanie zaistniałych eskalacji.

2.Poziom 2 (zespół wykonawczy):

-monitorowanie prac związanych z produkcją i testowaniem maszyn i urządzeń u podwykonawców;

-monitorowanie i przygotowywanie planów dotyczących dostawy, załadunku i rozładunku maszyn i urządzeń potrzebnych do instalacji;

-monitorowanie raportów dotyczących postępu prac, wydajności podwykonawców oraz jakości świadczonych usług;

-przeprowadzanie wewnętrznych audytów podczas instalacji;

-przygotowywanie dokumentacji związanej z audytami u dostawców maszyn i urządzeń;

-prowadzenie rejestrów testów maszyn i urządzeń przed planowaną instalacją;

-poszukiwanie lokalnych dostawców usług w celu optymalizacji kosztów instalacji;

-doradztwo w zakresie potencjalnych nowoczesnych rozwiązań inżynieryjnych;

-przeprowadzanie audytów w zewnętrznych magazynach;

-kontrola i monitorowanie poziomów zapasów;

-analiza raportów z testów zainstalowanych urządzeń;

-analiza usterek w zakładach, szkolenie pracowników oraz wdrażanie planów naprawczych i analiz 8d;

-współpraca i realizacja umów z podwykonawcami, dostawcami usług i komponentów;

-utrzymywanie relacji i komunikacji z klientami oraz dostawcami usług i sprzętu, regularne spotkania i wizyty u klientów i dostawców;

-przygotowywanie i rekomendowanie rozwiązań mających na celu optymalizację procesów inżynieryjnych i produkcyjnych oraz instalacji zgodnie z ideą ciągłego doskonalenia.

Wnioskodawca zaznacza, iż w konkretnych przypadkach zakres wykonywanych czynności może być węższy niż przedstawiony powyżej.

Spółka wykonanie Usług na rzecz Kontrahentów dokumentuje fakturami, o których mowa w art. 106b i dalsze ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, dalej: Ustawa o VAT). Na fakturach Usługi są określane m.in. jako:

(…)

W uzupełnieniu stanu faktycznego Spółka wskazała, że usługi doradcze objęte wnioskiem o interpretację są świadczone jednocześnie w różnych krajach Unii Europejskiej, w tym w Polsce, jednak są zlecane Spółce bezpośrednio przez centralę Kontrahenta 1 w Niemczech, bez pośrednictwa stałego miejsca prowadzenia działalności („Oddziału” w rozumieniu wniosku o interpretację) Kontrahenta 1 w Polsce. Wobec powyższego Spółka przyjmuje, że usługi nie są świadczone dla Oddziału, ale dla centrali Kontrahenta 1.

Usługi doradcze objęte wnioskiem o interpretację są przyjmowane przez Kontrahenta 1 i Oddział nie uczestniczy w ich odbiorze oraz w procesach dotyczących projektów realizowanych przez Spółkę.

Spółka nie ma też wiedzy, by usługi doradcze objęte wnioskiem były związane z działalnością lub funkcjonowaniem Oddziału w Polsce. Spółka nie może wykluczyć, że np. Oddział korzysta z rozwiązań Spółki przy innych projektach (ponieważ mogą one mieć zastosowanie w różnych halach magazynowych), jednak z perspektywy Spółki jej usługi nie są świadczone dla Oddziału, ale stricte dla centrali Kontrahenta 1.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że świadczone przez nią Usługi nie stanowią usług związanych z nieruchomościami i w konsekwencji miejsce ich świadczenia należy ustalić w oparciu o art. 28b ustawy o VAT?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że jeżeli Kontrahent 1 zamawia u Spółki Usługi w celu ich wykonywania w różnych lokalizacjach, w tym potencjalnie również dla lokalizacji położonej w Polsce, jednak nie dedykowanych ściśle dla Oddziału, to miejscem ich świadczenia jest miejsce siedziby Kontrahenta, a nie miejsce położenia Oddziału i w konsekwencji świadczenie usług podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby Kontrahenta, w związku z czym Spółka powinna je dokumentować wystawiając faktury z zastosowaniem odwrotnego obciążenia (reverse charge)?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Spółki, że świadczone przez nią Usługi nie stanowią usług związanych z nieruchomościami i w konsekwencji miejsce ich świadczenia należy ustalić w oparciu o art. 28b ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jednocześnie w przypadku, w którym usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Jeden z wyjątków od tej zasady obejmuje art. 28e ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis ten jest odpowiednikiem art. 47 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 2006 Nr 347, str. 1, dalej: Dyrektywa VAT), który stanowi, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Istotne znaczenie dla ustalenia zakresu pojęcia usług związanych z nieruchomością ma Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 2011 Nr 77, str. 1; dalej: Rozporządzenie). W art. 31a ust. 1 Rozporządzenia wskazano, że usługi związane z nieruchomościami obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

• gdy wywodzą się (derived from) z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
• gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

W ust. 2 artykułu 31a Rozporządzenia podano przykłady usług, o których mowa w ust. 1. Zaliczają się do nich np. instalacja lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość, a także utrzymanie i naprawa oraz kontrola maszyn lub sprzętu, jak również nadzór nad maszynami lub sprzętem, jeżeli maszyny lub sprzęt są uznane za nieruchomość. W tym kontekście istotne znaczenie ma także definicja nieruchomości zawarta w art. 13b Rozporządzenia. W świetle tego przepisu poza gruntami, budynkami i budowlami nieruchomość stanowi również każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy, jak również każdy element, sprzęt lub maszyna zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

W opisanym stanie faktycznym urządzenia, w których instalacji Spółka bierze udział, pełniąc funkcje doradcze, nie spełniają kryteriów pojęcia nieruchomości w rozumieniu Rozporządzenia, ponieważ nie stanowią integralnej części budynku oraz mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 Rozporządzenia wymieniono usługi, które nie są uważane za związane z nieruchomością. Wśród nich wymieniono m.in. usługi instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości.

Skoro Usługi świadczone przez Spółkę nie polegają na instalacji lub montażu maszyn, a urządzenia do których się odnoszą nie są i nie stają się częścią nieruchomości, to tym bardziej nie można ich uznać za usługi związane z nieruchomością w rozumieniu Rozporządzenia.

W świetle powyższego istotne znaczenie ma to, że Usługi świadczone przez Spółkę:

• nie są przypisane ściśle do danej nieruchomości (mogą być wykonywane w podobny sposób na innej nieruchomości);
• nie mają na celu zmiany prawnego lub fizycznego stanu nieruchomości;
• ich przedmiotem nie są elementy stanowiące integralną część budynku lub konstrukcji ani też zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji;
• nie polegają na instalacji lub montażu urządzeń, a jedynie na doradztwie i monitorowaniu usług świadczonych w tym zakresie przez inne podmioty;
• nie obejmują prac budowlanych;

a ponadto

• w celu świadczenia Usług Spółka nie korzysta z powierzchni udostępnionej przez Kontrahentów;
• Spółka nie udostępnia Kontrahentom sprzętu bądź pracowników.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że Usługi świadczone przez Spółkę nie stanowią usług związanych z nieruchomością w rozumieniu ustawy o VAT i Dyrektywy VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 należy uznać za prawidłowe.

Stanowisko w zakresie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że jeżeli Kontrahent 1 zamawia u Spółki Usługi w celu ich wykonywania w różnych lokalizacjach, w tym potencjalnie również dla lokalizacji położonej w Polsce, jednak nie dedykowanych ściśle dla Oddziału, to miejscem ich świadczenia jest miejsce siedziby Kontrahenta, a nie miejsce położenia Oddziału i w konsekwencji świadczenie usług podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby Kontrahenta, w związku z czym Spółka powinna je dokumentować wystawiając faktury z zastosowaniem odwrotnego obciążenia (reverse charge).

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2

Jak wynika z powołanego art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, przy czym jeśli usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że zasadniczo miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, a tylko wyjątkowo może to być stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej tego podatnika, jeżeli usługi są świadczone dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem o miejscu świadczenia usług nie przesądza miejsce ich faktycznego wykonywania. Oznacza to, że decydujące jest ustalenie, czy dana usługa jest przeznaczona dla takiego stałego miejsca prowadzenia działalności, czy też dla siedziby kontrahenta.

W sytuacji, w której Usługi dotyczą magazynów położonych w różnych krajach (i intencją stron nie jest zawężenie miejsca świadczenia usług do lokalizacji w jednym kraju) oraz dodatkowo zamówienie jest kierowane z centrali Kontrahenta, a nie Oddziału, należy uznać, że Usługi nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności tego Kontrahenta, lecz dla jego siedziby.

Jedynie gdy Usługi w intencji obu stron miały dotyczyć wyłącznie magazynów zlokalizowanych w Polsce, to usługi można przyporządkować do stałego miejsca prowadzenia działalności Kontrahenta 1 w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 19 czerwca 2019 r. (nr 0114-KDIP1-2.4012.121.2019.2.MC) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: „W przedmiotowej sprawie, w ramach świadczonych usług, Wnioskodawca działając jako podmiot amerykański oraz poprzez założony w Polsce Oddział, będzie nabywać od polskich podatników specjalistyczne usługi, takie jak usługi programowania, usługi obsługi informatycznej, usługi przetwarzania danych. Jak wskazał Wnioskodawca nabywane usługi stanowią usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy. Nie stanowią one usług, o których mowa w art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy. Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy polscy usługodawcy będą świadczyć usługi na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Polsce, Wnioskodawca, w przypadku wykorzystania nabytych usług do wykonywania czynności opodatkowanych, będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych usług. W niniejszym przypadku nie znajdzie bowiem zastosowania wyłączenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, ponieważ jak wskazano Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, zaś usługodawcy będą świadczyć usługi na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Zatem usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy będą opodatkowane na terytorium Polski, stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy. Zatem zgodzić należy się, że w przypadku otrzymania wystawionych prawidłowych faktur zakupowych Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ustawy, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast w sytuacji gdy polscy usługodawcy będą świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy, niezwiązane z działalnością stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Polsce, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie przedmiotowych usług. Skoro przedmiotowe usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy nie będą świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Polsce, będą opodatkowane w miejscu siedziby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca otrzyma faktury od polskich usługodawców dokumentujące usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy z wykazanym podatkiem znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy. Tym samym zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że nie będzie miał on prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych otrzymanych od polskich usługodawców, w sytuacji, gdy usługodawcy będą świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz Spółki i usługi te nie będą związane z istniejącym stałym miejscem prowadzenia działalności Wnioskodawcy w Polsce.”

Jednocześnie o miejscu opodatkowania nie przesądza ewentualne omyłkowe podanie przez Kontrahenta polskiego numeru VAT UE na Zamówieniu. Późniejsze wskazanie numeru VAT UE nadanego w państwie siedziby kontrahenta i akceptacja faktury wystawionej przez usługodawcę, na której wskazano ten numer, wskazuje na to, że kontrahent (usługobiorca) potwierdza, iż usługa nie była świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności.

W tej sytuacji usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce - nie stanowią one bowiem świadczenia usług na terytorium kraju. W konsekwencji, zgodnie z europejskim systemem VAT, a także art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, na fakturze dokumentującej świadczenie usług Spółka nie powinna wykazać świadczenia usług na terytorium kraju, ale zastosowanie znajdzie reverse charge (odwrotne obciążenie).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak wynika z art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;

b.osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast w myśl art. 28e ustawy:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

a.każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b.każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c.każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d.każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

a.gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b.gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. m) rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 obejmuje w szczególności instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość.

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 3 lit. f) rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 nie ma zastosowania do instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości.

Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości. W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.

Natomiast według art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 12-14 i 18 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

12) stawkę podatku;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

18) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy wynika, że:

Faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji, a ustawodawca określił w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług. Faktury które dokumentują dostawy lub usługi na rzecz podmiotów z Unii Europejskiej lub państw trzecich zobowiązanych do rozliczenia podatku winny zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 106a pkt 2 lit. a) i b) ustawy, polski podatnik ma obowiązek wystawić fakturę dokumentującą jego sprzedaż na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze w przypadku, gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca lub gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa trzeciego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi doradcze, w tym doradztwa inżynieryjnego polegające na wsparciu przy planowaniu instalacji oraz monitorowaniu procesu montażu maszyn i urządzeń (głównie przenośników taśmowych), których zastosowanie zwiększa efektywność procesów logistycznych w magazynach. Usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahentów obejmują:

• doradztwo i doradztwo techniczne przy montażu urządzeń, w tym doradztwo w planowaniu procesu instalacji, ustaleniu sprzętu potrzebnego do instalacji, określeniu liczby pracowników i podwykonawców do przeprowadzenia procesu instalacji, doradztwo w zakresie koordynacji prac instalacyjnych z codziennymi działaniami podmiotu będącego właścicielem magazynu, w którym dokonywane są prace instalacyjne;
• monitorowanie prac związanych z montażem urządzeń (wykonywanych przez podmiot trzeci);
• raportowanie postępów prac.

Spółka otrzymała zamówienia na ww. usługi od: Kontrahenta 1 z siedzibą w Niemczech - odpowiedzialnego za projekty w Centralnej Europie (m.in. w Niemczech, w Czechach, Polsce, Słowacji) oraz od Kontrahenta 2 z siedzibą we Francji - odpowiedzialnego za projekty we Francji. Spółka nie dostarcza ani nie wykonuje montażu urządzeń. Montaż jest wykonywany przez podwykonawców świadczących usługi bezpośrednio na rzecz Kontrahentów. Spółka jest jedynie podwykonawcą - doradcą podmiotów zajmujących się dostawą oraz montażem systemów magazynowych w magazynach bądź centrach dystrybucyjnych.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy świadczone przez Spółkę Usługi nie stanowią usług związanych z nieruchomościami i w konsekwencji miejsce ich świadczenia należy ustalić w oparciu o art. 28b ustawy o VAT (pytanie nr 1).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że usługi doradcze świadczone na rzecz Kontrahentów nie stanowią usług do których zastosowanie mają przepisy szczególne definiujące miejsce świadczenia usług związanych z nieruchomościami tj. art. 28e ustawy. Jak Państwo wskazali Spółka świadczy usługi doradcze polegające na wsparciu przy planowaniu instalacji oraz monitorowaniu procesu montażu maszyn i urządzeń (głównie przenośników taśmowych). Przy czym usługi realizowane przez Spółkę dotyczą urządzeń i maszyn ruchomych: wolnostojących (tj. na nogach lub kółkach, bez podparcia lub zamocowania) lub przytwierdzanych przy użyciu śrub mocujących jednak nie głębiej niż 150 mm od powierzchni podłogi budynku, bez konieczności przeprowadzania jakichkolwiek zmian w fundamentach budynku. Urządzenia i maszyny po zainstalowaniu lub zamontowaniu mogą być przeniesione bez uszkodzenia lub zmiany budynku i często są ponownie wykorzystywane w innych nieruchomościach. Konieczna może być jedynie niewielka regulacja inżynieryjna, wynikająca z innego układu budynku. Dodatkowo, co istotne, usługi nie obejmują również prac budowlanych i nie wymagają uzyskania jakichkolwiek pozwoleń na prace budowlane. Usługi nie mają na celu zmiany prawnego lub fizycznego stanu nieruchomości. Ich przedmiotem nie są elementy stanowiące integralną część budynku lub konstrukcji ani też zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji. W celu świadczenia Usług Spółka nie korzysta z powierzchni udostępnionej przez Kontrahentów.

Zatem biorąc pod uwagę wskazane przez Państwa informacje należy stwierdzić, że usługi doradcze świadczone na rzecz Kontrahentów nie mają bezpośredniego związku z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Usługi świadczone przez Spółkę nie polegają na instalacji czy montażu urządzeń. Ponadto zamontowane urządzenia nie stają się częścią nieruchomości, bowiem mogą być przeniesione bez uszkodzenia budynku. Dodatkowo usługi nie obejmują prac budowlanych i nie mają na celu zmiany prawnej lub fizycznej stanu nieruchomości. Tym samym usługi doradcze świadczone na rzecz Kontrahentów nie stanowią usług, do których znajduje zastosowanie art. 28e ustawy. Jednocześnie do ww. usług wykonywanych przez Wnioskodawcę nie znajdują zastosowania inne szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. W konsekwencji miejsce świadczenia usług doradczych należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu nr 2 dotyczą ustalenia czy w sytuacji gdy Kontrahent 1 zamawia u Spółki Usługi w celu ich wykonywania w różnych lokalizacjach, w tym potencjalnie również dla lokalizacji położonej w Polsce, jednak nie dedykowanych ściśle dla Oddziału, to miejscem ich świadczenia jest miejsce siedziby Kontrahenta, a nie miejsce położenia Oddziału i w konsekwencji świadczenie usług podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby Kontrahenta, w związku z czym Spółka powinna je dokumentować wystawiając faktury z zastosowaniem odwrotnego obciążenia (reverse charge).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że w uzupełnieniu wniosku jednoznacznie wskazali Państwo, że zamówienia na usługi doradcze są zlecane Spółce bezpośrednio przez centralę Kontrahenta 1 w Niemczech, bez pośrednictwa stałego miejsca prowadzenia działalności („Oddziału”) Kontrahenta 1 w Polsce. Dodatkowo wskazali Państwo również, że usługi doradcze są przyjmowane przez Kontrahenta 1 i Oddział nie uczestniczy w ich odbiorze oraz w procesach dotyczących projektów realizowanych przez Spółkę. Z Państwa perspektywy usługi doradcze nie są świadczone dla Oddziału, ale stricte dla centrali Kontrahenta 1. Zatem mając na uwadze wskazane przez Państwa informacje należy uznać, że skoro usługi doradcze nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Kontrahenta 1 znajdującego się na terytorium Polski to miejscem świadczenia usług doradczych stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce siedziby Kontrahenta 1, tj. terytorium Niemiec. W konsekwencji wystawione przez Spółkę faktury nie powinny zawierać polskiej stawki podatku VAT, tylko adnotację „odwrotne obciążenie”.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.