Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 8 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT rozliczeń pomiędzy Dystrybutorem a danym podmiotem powiązanym oraz sposobu dokumentowania tych rozliczeń. Uzupełnili go Państwo pismem z 18 czerwca 2025 r. (wpływ 18 czerwca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
• C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. jest spółką mającą siedzibę w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, pełni funkcję dystrybutora wyrobów z papieru i tektury, środków myjących i czyszczących itp. (dalej jako: Dystrybutor lub Wnioskodawca).

Dystrybutor jako podmiot posiadający odpowiednie zaplecze dokonuje dystrybucji produktów, które nabywa od dwóch podmiotów powiązanych:

• B. Sp. z o.o. (dalej jako: Producent),
• C. Sp. z o.o. (dalej jako: Producent 2),

(Dalej łącznie jako: Podmioty powiązane/Zainteresowani).

Sprzedaż przez Podmioty powiązane towarów na rzecz Dystrybutora podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca posiada pakiet kontrolny (udziały powyżej 50%) w każdym z Podmiotów powiązanych, co powoduje, że Dystrybutor oraz Producent, a także Dystrybutor oraz Producent 2, są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Wszystkie podmioty mają ustaloną wspólną politykę cen transferowych. Zgodnie z nią - w trakcie roku Dystrybutor oraz Producenci rozliczają się w oparciu o ustalony budżetowany cennik. Biorąc pod uwagę to, że ustalenie cenników poprzedza realizację sprzedaży i produkcji wyrobów, cenniki te bazują na szacowanych kosztach działalności produkcyjnej.

Po upływie okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony, Podmioty powiązane dokonują kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą towarów na rzecz Dystrybutora oraz faktycznie uzyskanego wskaźnika rentowności przyjętego w polityce cen transferowych. W oparciu o tą kalkulację podmioty weryfikują rynkowy charakter wynagrodzenia, porównując wskaźniki osiągnięte przez każdy Podmiot powiązany z osobna z wskaźnikami osiąganymi przez podmioty porównywalne zidentyfikowane w odpowiedniej analizie porównawczej.

Jeśli Producent lub Producent 2 w danym roku, w związku ze sprzedażą towarów do Dystrybutora, osiągnie rentowność na poziomie wykraczającym poza przedział ustalony zgodnie z polityką cen transferowych - podmioty dokonają korekty rentowności in plus za dany rok, w ten sposób, że Producent (lub Producent 2 - w zależności u którego z podmiotów zaistnieje przedmiotowy stan) wystawia na Dystrybutora dokument korygujący in plus.

Korekta cen transferowych będzie dokonana zgodnie z postanowieniami art. 11e ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że zgodnie z ustaloną polityką cen transferowych:

• Cena sprzedaży towarów, określona na podstawie danych szacunkowych, ustalana jest w wysokości odpowiadającej cenom rynkowym - sprzedaż towarów po cenie cennikowej powinna zapewnić Podmiotom powiązanym rentowność na poziomie rynkowym ustalonym w analizie porównawczej;
• Korekta rentowności jest dokonywana jedynie jeżeli po zakończeniu okresu rozliczeniowego, po dokonaniu kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą towarów na rzecz Dystrybutora przez Producenta lub Producenta 2, okaże się, że rentowność danego Producenta jest niższa lub wyższa od poziomu rentowności ustalonej w toku analizy porównawczej;
• Okres rozliczeniowy jest zgodny z rokiem podatkowym;
• Korekta rentowności jest dokumentowana notą księgową lub uznaniową wystawioną przez Podmiot powiązany.

Opisany powyżej system korekt rentowności stosowany jest przez Dystrybutora oraz Podmioty powiązane od okresu rozliczeniowego, który rozpoczął się 1 stycznia 2020 r.

Korekta rentowności ma na celu doprowadzenie wyniku finansowego danego Podmiotu powiązanego do wysokości rynkowej.

Podkreślić należy, że korekty rentowności nie:

• powodują zmiany cen towarów lub usług na gruncie cywilnoprawnym i nie wpływają na kształtowanie ich poziomu. Korekty nakierowane są na dostosowanie poziomu zysku osiąganego zarówno przez Producenta jak i Producenta 2 w ramach całej sprzedaży towarów na rzecz Dystrybutora do ustalonego rynkowego poziomu rentowności, a nie poszczególnych cen czy dostaw;
• zakładają obniżenia lub podwyższenia cen poszczególnych towarów lub świadczonych usług w rozumieniu cywilnoprawnym;
• wiążą się ze świadczeniem dodatkowych usług lub przekazaniem towarów przez Dystrybutora na rzecz Podmiotów powiązanych lub odwrotnie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jak wskazano we wniosku, korekty rentowności stosowane przez Stronę oraz Producenta 1 (B. Sp. z o.o.) i Producenta 2 (C. Sp. z o.o.):

• nie powodują zmiany cen towarów lub usług i nie wpływają na kształtowanie ich poziomu. Korekty nakierowane są na dostosowanie poziomu zysku osiąganego zarówno przez Producenta jak i Producenta 2 w ramach całej sprzedaży towarów na rzecz Strony (Dystrybutora) do ustalonego rynkowego poziomu rentowności, a nie poszczególnych cen czy dostaw;
• nie zakładają obniżenia lub podwyższenia cen poszczególnych towarów lub świadczonych usług.
• nie wiążą się ze świadczeniem dodatkowych usług lub z przekazaniem towarów przez Stronę na rzecz Producenta lub Producenta 2 i odwrotnie.

Strona w odpowiedzi na zapytania Organu dotyczące doprecyzowania opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wskazała, że:

Korekty rentowności opisane we wniosku nie powodują/spowodują obniżenia lub podwyższenia cen konkretnych towarów dostarczonych na rzecz Dystrybutora oraz nie wpływają na kształtowanie poziomu cen towarów (nie będą sprowadzały się do zmiany cen sprzedaży konkretnych towarów na rzecz Dystrybutora).

Korekty rentowności dokonywane przez Podmioty powiązane nie zakładają/będą zakładały korekty pierwotnej ceny dostarczanych na rzecz Dystrybutora towarów.

Korekty rentowności nie wiążą się/będą się wiązały z jakimkolwiek świadczeniem usług bądź przekazaniem towarów ze strony danego Podmiotu powiązanego na rzecz Dystrybutora bądź ze strony Dystrybutora na rzecz danego Podmiotu powiązanego.

Korekty rentowności nie dotyczą/będą dotyczyły konkretnych dostaw towarów z konkretnego okresu rozliczeniowego i nie odnoszą się/będą się odnosiły do konkretnych faktur dokumentujących sprzedaż (pozycji tych faktur).

Zasady dokonywania korekt są i będą identyczne dla wszystkich zainteresowanych, tj. dla Dystrybutora i Podmiotów powiązanych.

Korekta rentowności jest dokonywana jedynie jeżeli po zakończeniu okresu rozliczeniowego, po dokonaniu kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą towarów na rzecz Dystrybutora przez Producenta lub Producenta 2, okaże się, ze rentowność danego Producenta jest niższa lub wyższa od poziomu rentowności ustalonej w toku analizy porównawczej. W przypadku, gdy rentowność danego Producenta jest niższa, aniżeli poziom rentowności ustalony w toku analizy porównawczej to Dystrybutor wystawia notę księgową (uznaniową) która obciąża Dystrybutora, o wartości wymaganej, aby dany Producent uzyskał rentowność zgodną z poziomem rentowności ustalonym w toku analizy porównawczej - z perspektywy Producenta jest to korekta in plus, zaś z perspektywy Dystrybutora korekta in minus.

W przypadku, gdy rentowność danego Producenta jest wyższa, aniżeli poziom rentowności ustalony w toku analizy porównawczej to Dystrybutor wystawia notę księgową (obciążeniową), która obciąża danego Producenta względem Dystrybutora, o wartości wymaganej, aby dany Producent uzyskał rentowność zgodną z poziomem rentowności ustalonym w toku analizy porównawczej - z perspektywy Producenta jest to korekta in minus, zaś z perspektywy Dystrybutora korekta in plus.

Pytanie

Czy dokonanie korekty rentowności opisanej w stanie faktycznym/ zdarzeniu przyszłym w zakresie transakcji towarowych pomiędzy Dystrybutorem a danym Podmiotem powiązanym/Zainteresowanym stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i powinna być dokumentowana fakturami lub korektami faktur?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

a)Korekta rentowności a dostawa towarów albo świadczenie usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2024 r. poz. 361 ze zm. dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z:

• art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...),
• art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Co do zasady zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług, są czynnościami odpłatnymi - wyjątki od tej zasady określa art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz art. 8 ust. 2 i 2a ustawy o VAT.

Jednocześnie zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; (...).

Z zastosowaniem korekty rentowności w rozliczeniach pomiędzy Wnioskodawcą a Zainteresowanymi, nie wiążą się jakiekolwiek obowiązki żadnej ze stron, które polegałyby na świadczeniu dodatkowych usług bądź na przekazaniu towarów.

Należy zatem uznać, że dokonania korekty rentowności nie sposób zaklasyfikować zarówno jako dostawy towarów jak i świadczenia usług, w związku z czym wspomniane korekty rentowności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie powinny być dokumentowane za pomocą faktury.

b) Korekta rentowności jako zmiana podstawy opodatkowania

Jak wynika z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzyma lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednocześnie art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze ulega zmianie, (...)

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Co do zasady korekty rentowności w rozumieniu art. 11 e ustawy o CIT może zostać przeprowadzone w dwóch modelach tj. poprzez dokonanie korekt, które:

1) polegają bezpośrednio na obniżeniu lub podwyższeniu cen konkretnych dostaw towarów lub świadczenia usług w danym okresie - w takim przypadku korekta powinna zostać udokumentowana fakturą korygującą i wykazana w ewidencji i deklaracji VAT;

2) nie są związane z konkretnymi dostawami towarów, usług bądź cen, a jedynie mają na celu doprowadzenie rentowności danego podmiotu do określonego poziomu rentowności zgodnego z zasadą Arm’s Length - w takim przypadku korekta może być dokumentowana innym, aniżeli faktura dokumentem księgowym np. notą księgową (obciążeniową lub uznaniową), która nie wymaga ujęcia w ewidencji oraz deklaracji VAT, (patrz DKIS w interpretacji indywidualnej z 11 lutego 2025 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.728.2024.3.KO)

Różnica w powyższych modelach sprowadza się do tego, że model wskazany w pkt 1 w odróżnieniu od modelu wskazanego w pkt 2 stanowi na gruncie ustawy o VAT zmianę podstawy opodatkowania konkretnych dostaw towarów lub usług dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi w danej transakcji, co w konsekwencji wywołuje obowiązek korekty pierwotnych faktur.

W ocenie Wnioskodawcy opisany w stanie faktycznym system korekt rentowności realizuje model wskazany w pkt 2 powyżej, gdyż:

• stosowane korekty nie powodują zmiany cen towarów lub usług na gruncie cywilnoprawnym i nie wpływają na kształtowanie ich poziomu;
• korekty nakierowane są jedynie na dostosowanie poziomu zysku osiąganego zarówno przez Producenta jak i Producenta 2 w ramach całej sprzedaży towarów na rzecz Dystrybutora do ustalonego rynkowego poziomu rentowności, a nie poszczególnych cen czy dostaw towarów;
• dokonanie korekty nie wiąże się ze świadczeniem dodatkowych usług lub przekazaniem towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotów powiązanych lub odwrotnie.

Zdaniem Wnioskodawcy korekty rentowności wskazane w stanie faktycznym:

• nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z tym nie powinny być dokumentowane za pomocą faktury;
• nie będą również powodowały zmiany podstawy opodatkowania już dokonanych dostaw (zafakturowanych) i w związku z tym nie powinny być dokumentowane korektą faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem o towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miało miejsce świadczenie usług podlegające opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, pełnią funkcję dystrybutora wyrobów z papieru i tektury, środków myjących i czyszczących itp.

Dystrybutor jako podmiot posiadający odpowiednie zaplecze dokonuje dystrybucji produktów, które nabywa od dwóch podmiotów powiązanych: B. Sp. z o.o. oraz C. Sp. z o.o. Sprzedaż przez Podmioty powiązane towarów na rzecz Dystrybutora podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Posiadają Państwo pakiet kontrolny - udziały powyżej 50% w każdym z Podmiotów powiązanych, co powoduje, że Dystrybutor oraz Producenci, są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wszystkie podmioty mają ustaloną wspólną politykę cen transferowych. Zgodnie z nią - w trakcie roku, Dystrybutor oraz Producenci rozliczają się w oparciu o ustalony budżetowany cennik. Biorąc pod uwagę to, że ustalenie cenników poprzedza realizację sprzedaży i produkcji wyrobów, cenniki te bazują na szacowanych kosztach działalności produkcyjnej.

Po upływie okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony, Podmioty powiązane dokonują kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą towarów na rzecz Dystrybutora oraz faktycznie uzyskanego wskaźnika rentowności przyjętego w polityce cen transferowych. W oparciu o tą kalkulację podmioty weryfikują rynkowy charakter wynagrodzenia, porównując wskaźniki osiągnięte przez każdy Podmiot powiązany z osobna z wskaźnikami osiąganymi przez podmioty porównywalne zidentyfikowane w odpowiedniej analizie porównawczej.

Jeśli Producenci 1 i 2 w danym roku, w związku ze sprzedażą towarów do Dystrybutora, osiągną rentowność na poziomie wykraczającym poza przedział ustalony zgodnie z polityką cen transferowych - podmioty dokonają korekty rentowności in plus za dany rok, w ten sposób, że Producent lub Producent 2 - w zależności u którego z podmiotów zaistnieje przedmiotowy stan wystawia na Dystrybutora dokument korygujący in plus.

Korekta cen transferowych będzie dokonana zgodnie z postanowieniami art. 11e ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że zgodnie z ustaloną polityką cen transferowych:

• Cena sprzedaży towarów, określona na podstawie danych szacunkowych, ustalana jest w wysokości odpowiadającej cenom rynkowym - sprzedaż towarów po cenie cennikowej powinna zapewnić Podmiotom powiązanym rentowność na poziomie rynkowym ustalonym w analizie porównawczej;
• Korekta rentowności jest dokonywana jedynie jeżeli po zakończeniu okresu rozliczeniowego, po dokonaniu kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą towarów na rzecz Dystrybutora przez Producenta lub Producenta 2, okaże się, że rentowność danego Producenta jest niższa lub wyższa od poziomu rentowności ustalonej w toku analizy porównawczej;
• Okres rozliczeniowy jest zgodny z rokiem podatkowym;
• Korekta rentowności jest dokumentowana notą księgową lub uznaniową wystawioną przez Podmiot powiązany;

Opisany powyżej system korekt rentowności stosowany jest przez Dystrybutora oraz Podmioty powiązane od okresu rozliczeniowego, który rozpoczął się 1 stycznia 2020 r.

Korekta rentowności ma na celu doprowadzenie wyniku finansowego danego Podmiotu powiązanego do wysokości rynkowej.

Zasady dokonywania korekt są i będą identyczne dla wszystkich zainteresowanych, tj. dla Dystrybutora i Podmiotów powiązanych.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą ustalenia czy dokonanie korekty rentowności w zakresie transakcji towarowych pomiędzy Dystrybutorem a danym Podmiotem powiązanym/Zainteresowanym stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i powinna być dokumentowana fakturami lub korektami faktur.

W odniesieniu do wskazanej kwestii należy zauważyć, że opodatkowaniu VAT podlegają tylko takie zdarzenia gospodarcze, w ramach których świadczeniu jednej strony (dostawie towarów bądź świadczeniu usługi) odpowiada świadczenie wzajemne drugiej strony, tj. odpłatność - w praktyce rozumiane najczęściej jako wynagrodzenie pieniężne otrzymywane w zamian za dostarczone towary lub wykonane usługi.

W konsekwencji uznanie, że dane zdarzenie gospodarcze stanowić będzie czynność podlegającą VAT jako dostawa towarów lub wykonanie usługi, wymaga tego, aby między stronami doszło do powstania stosunku prawnego, w ramach którego wyraźnie określony zostanie:

• przedmiot świadczenia, będący przejawem aktywności gospodarczej jednej ze stron tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem lub świadczenie usługi mogące stanowić działanie, powstrzymanie się od działania bądź tolerowanie czynności lub sytuacji,
• wynagrodzenie stanowiące korzyść, którą ma otrzymać strona od drugiej ze stron będącej beneficjentem świadczenia, oraz
• aby możliwe było stwierdzenie, że pomiędzy świadczeniami istnieje bezpośredni związek, pozwalający na uznanie, że świadczenia te mają wzajemny charakter.

Z opisu sprawy wynika, że korekty rentowności opisane we wniosku nie powodują/spowodują obniżenia lub podwyższenia cen konkretnych towarów dostarczonych na rzecz Dystrybutora oraz nie wpływają na kształtowanie poziomu cen towarów - nie będą sprowadzały się do zmiany cen sprzedaży konkretnych towarów na rzecz Dystrybutora.

Korekty rentowności dokonywane przez Podmioty powiązane nie zakładają/będą zakładały korekty pierwotnej ceny dostarczanych na rzecz Dystrybutora towarów i nie wiążą się/będą się wiązały z jakimkolwiek świadczeniem usług bądź przekazaniem towarów ze strony danego Podmiotu powiązanego na rzecz Dystrybutora bądź ze strony Dystrybutora na rzecz danego Podmiotu powiązanego.

Korekty rentowności nie dotyczą/będą dotyczyły konkretnych dostaw towarów z konkretnego okresu rozliczeniowego i nie odnoszą się/będą się odnosiły do konkretnych faktur dokumentujących sprzedaż - pozycji tych faktur.

Zasady dokonywania korekt są i będą identyczne dla wszystkich zainteresowanych, tj. dla Dystrybutora i Podmiotów powiązanych.

Korekta rentowności jest dokonywana jedynie jeżeli po zakończeniu okresu rozliczeniowego, po dokonaniu kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą towarów na rzecz Dystrybutora przez Producenta lub Producenta 2, okaże się, ze rentowność danego Producenta jest niższa lub wyższa od poziomu rentowności ustalonej w toku analizy porównawczej. W przypadku, gdy rentowność danego Producenta jest niższa, aniżeli poziom rentowności ustalony w toku analizy porównawczej to Dystrybutor wystawia notę księgową (uznaniową) która obciąża Dystrybutora, o wartości wymaganej, aby dany Producent uzyskał rentowność zgodną z poziomem rentowności ustalonym w toku analizy porównawczej - z perspektywy Producenta jest to korekta in plus, zaś z perspektywy Dystrybutora korekta in minus.

W przypadku, gdy rentowność danego Producenta jest wyższa, aniżeli poziom rentowności ustalony w toku analizy porównawczej to Dystrybutor wystawia notę księgową (obciążeniową), która obciąża danego Producenta względem Dystrybutora, o wartości wymaganej, aby dany Producent uzyskał rentowność zgodną z poziomem rentowności ustalonym w toku analizy porównawczej - z perspektywy Producenta jest to korekta in minus, zaś z perspektywy Dystrybutora korekta in plus.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że korekty rentowności pomiędzy Państwem (Dystrybutorem) a Producentami nie stanowią/nie będą stanowiły wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy, podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Korekta rentowności nie będzie również stanowiła wynagrodzenia za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Opisane zdarzenia są/będą poza zakresem ustawy o VAT.

Z uwagi na to, że dokonywana korekta rentowności stanowi zdarzenie niemające wpływu na rozliczenia podatku VAT, nie będzie powodowała również zmiany podstawy opodatkowania.

W odniesieniu do kwestii dokumentowania wskazać należy, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe.

Z kolei, art. 106j ust. 1 ustawy stanowi, że:

W przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony)

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z wyżej wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie podwyższenia ceny, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że rozliczenia związane z korektą rentowności - jak już wyżej stwierdzono - będą pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, tym samym nie będzie podstaw do wystawienia faktury VAT dokumentującej takie zdarzenie, bowiem - jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy - faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż.

W konsekwencji stwierdzić należy, że rozliczenia dokonywane pomiędzy Państwem (Dystrybutorem) a Producentami w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

• nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT i w związku z tym nie powinny być dokumentowane za pomocą faktury;
• nie są/nie będą powodowały zmiany podstawy opodatkowania już dokonanych dostaw (zafakturowanych) i w związku z tym, nie powinny być dokumentowane korektą faktury.

Państwa stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.