Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 19 maja 2025 r., który dotyczy uznania, że wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej w celu dalszego jej wykorzystywania w ramach najmu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą: (…), numer NIP: (…). Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawczyni sklasyfikowana jest pod kodem PKD: (…). A.A. jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Dochody uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opodatkowuje skalą podatkową. Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy): prowadzi książkę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawczyni zamierza dokonać przekształcenia swojej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę kapitałową na podstawie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, tj. 30 stycznia 2023 r., nabyła (wspólnie z małżonkiem) nieruchomość (segment mieszkalny), zwaną dalej „nieruchomością”. Nieruchomość została nabyta z przeznaczeniem na cele związane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą, z zamiarem utworzenia w niej biura. Małżonkowie dokonali zmiany sposobu użytkowania nabytej nieruchomości z mieszkalnego na użytkowy. 18 maja 2023 r. nieruchomość o charakterze użytkowym została wprowadzona do środków trwałych prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Od nabycia nieruchomości Wnioskodawczyni w całości odliczyła podatek VAT. Od dnia wprowadzenia nieruchomości do środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomość jest nieruchomością niemieszkalną, wykorzystywaną wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej.

W momencie planowanego przekształcenia działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę kapitałową majątek zgromadzony w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej stanie się majątkiem spółki. Spółce będą przysługiwać wszystkie prawa i obowiązki przekształcanego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni. Spółka z mocy prawa przejmie prawa własności wszystkich składników majątkowych wchodzących w skład dotychczasowego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, a ponadto wstąpi również z mocy prawa we wszelkie prawa i obowiązki Wnioskodawczyni. Spółka będzie w całości kontynuować działalność A.A.

Wnioskodawczyni przed dokonaniem przekształcenia, planuje wycofać z działalności gospodarczej wyżej opisaną nieruchomość do majątku prywatnego, wskutek czego, nie wejdzie ona w skład majątku spółki przekształconej. Niezwłocznie po zarejestrowaniu przekształcenia i wpisie spółki powstałej w wyniku przekształcenia z jednoosobowej działalności gospodarczej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, Wnioskodawczyni odpłatnie odda w używanie (najem) wyżej opisaną nieruchomość do nowo powstałej spółki. Odpłatne udostępnienie nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym, tzw. najem prywatny. Wnioskodawczyni będzie wykonywała najem w charakterze czynnego podatnika podatku VAT (tj. najem będzie opodatkowany VAT-em). Wnioskodawczyni nie będzie spełniać warunków umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia z podatku VAT, a także ze względu na planowane przychody z tytułu najmu. Wnioskodawczyni nie będzie korzystać w przyszłości z ww. zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Pytania

1)Czy wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawczyni w celu dalszego wykorzystywania tej nieruchomości (w ramach najmu prywatnego) do działalności opodatkowanej podatkiem VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

2)Czy w związku z wycofaniem nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawczyni, w celu dalszego wykorzystywania tej nieruchomości (w ramach najmu prywatnego) do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami poniesionymi na nabycie nieruchomości?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni do majątku osobistego, celem dalszego wynajmu na cele działalności gospodarczej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”): opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy: przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Uznanie danego świadczenia za odpłatne wymaga, aby istniał stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi zatem istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści zacytowanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenie usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061): przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wnioskodawczyni będzie wynajmowała nieruchomość niemieszkalną do spółki. Nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie nieruchomości w ramach umowy najmu osobie trzeciej, skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Na gruncie podatku VAT najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wnioskodawczyni oddając w najem nieruchomość nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie nieruchomości w najem prowadzone będzie w ramach działalności gospodarczej, rozumianej zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy. Będzie to czynność podlegająca opodatkowaniu, określona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym przedmiotowe „wycofanie” nieruchomości z działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło czynności, o której mowa w art. 7 ust 2 ustawy. W istocie nie będzie to bowiem przekazanie Nieruchomości na cele prywatne (osobiste) w rozumieniu ustawy o VAT. Nieruchomość będzie bowiem nadal wykorzystywana do czynności opodatkowanych, polegających na świadczeniu usług najmu.

W ten sam sposób oceniono sprawę w interpretacji z 20 listopada 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP1-1.4012.668.2024.1.AKA, gdzie wskazano: „odnosząc się zatem do Pani wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania Nieruchomości (lokalu użytkowego) z prowadzonej działalności gospodarczej i dalsze jej wykorzystywanie w ramach tzw. „najmu prywatnego”, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, gdyż w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (Nieruchomości) na Pani cele osobiste i ww. Nieruchomość w dalszym ciągu będzie służyła do działalności gospodarczej w zakresie najmu, tj. czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że oddając w najem Nieruchomość, po jej uprzednim wycofaniu z działalności gospodarczej, nie utraci Pani statusu czynnego podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowej Nieruchomości w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą - na gruncie ustawy - skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, ww. czynność wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Analogiczne stanowisko można odnaleźć w następujących interpretacjach:

interpretacja z 13 sierpnia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.258.2024.1.MAZ;
interpretacja z 16 grudnia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.899.2024.1.JSZ;
interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 listopada 2014 r., sygn. ILPP1/443-705/14-5/NS;
interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 grudnia 2014 r., sygn. IPPP2/443-936/14-5/DG.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z wycofaniem nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami poniesionymi na nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy: w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do przywołanego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy: po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy: w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy: korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy: w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 5 ustawy: w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy: w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy: przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy: w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w odniesieniu do nieruchomości, ponieważ wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawczyni, w celu ich wynajmu do spółki powstałej z przekształcenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło wykonywania czynności zwolnionej od podatku. Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu. Wynajem będzie bowiem opodatkowany podatkiem VAT.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości.

Wnioskodawczyni nie będzie obowiązana do dokonania korekty. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Planowane działania Wnioskodawczyni, tj. wycofanie nieruchomości do majątku prywatnego oraz przekształcenie jednoosobowej działalność gospodarczej w spółkę kapitałową nie spowoduje utraty statusu podatnika VAT czynnego. Wnioskodawczyni w dalszym ciągu będzie podejmować działania w charakterze czynnego podatnika podatku od towarów i usług, polegające na wynajmowaniu nieruchomości o charakterze niemieszkalnym na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, wykorzystywanej wyłącznie do celów związanych z tą działalnością gospodarczą.

Przekazanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego, w celu ich dalszego wynajmu, nie stanowi zmiany w sposobie ich wykorzystywania, w szczególności nie będzie to stanowić czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT. Ponadto przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podobnie uznano w interpretacji z 9 września 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP4-2.4012.394.2024.2.AA, w której podkreślono że: „w świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości, w przypadku gdy w związku z wydatkami inwestycyjnymi na przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca odliczył podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym Wnioskodawca nie będzie musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT”.

Analogiczne stanowisko można odnaleźć w następujących interpretacjach:

interpretacja z 13 sierpnia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.258.2024.1.MAZ,
interpretacja z 19 kwietnia 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.125.2024.1.NS,
interpretacja z 29 listopada 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.540.2022.4.OS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że:

prowadzi Pani jednoosobową działalnością gospodarczą wpisaną do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej stanowiącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT i jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT;
przeważającym przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej jest (…);
30 stycznia 2023 r. nabyła Pani wraz z mężem nieruchomość (segment mieszkalny) z przeznaczeniem na cele związane z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, z zamiarem utworzenia w niej biura (wraz z mężem dokonała Pani zmiany sposobu użytkowania nabytej nieruchomości z mieszkalnego na użytkowy);
18 maja 2023 r. nieruchomość o charakterze użytkowym została wprowadzona do środków trwałych prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (od dnia wprowadzenia nieruchomości do środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomość jest nieruchomością niemieszkalną, wykorzystywaną wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej);
od nabycia nieruchomości w całości odliczyła Pani podatek VAT;
zamierza Pani dokonać przekształcenia swojej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę kapitałową na podstawie art. 551 § 5 ustawy Kodeks spółek handlowych;
przed dokonaniem przekształcenia planuje Pani wycofać z działalności gospodarczej nieruchomość do majątku prywatnego;
po zarejestrowaniu przekształcenia i wpisie spółki powstałej w wyniku przekształcenia z jednoosobowej działalności gospodarczej do rejestru przedsiębiorców KRS odda Pani w używanie (najem) nieruchomość do nowo powstałej spółki;
odpłatne udostępnienie nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym, tzw. najem prywatny;
najem będzie opodatkowany podatkiem VAT, nie będzie Pani korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy VAT.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Pani wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej do Pani majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (nieruchomości) na Pani cele osobiste i ww. Nieruchomość w dalszym ciągu będzie służyła do działalności gospodarczej w zakresie najmu, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku, nieruchomość po jej wycofaniu z Pani jednoosobowej działalności gospodarczej będzie przez Panią odpłatnie udostępniana (najem nieruchomości na rzecz spółki) i w dalszym ciągu wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w ramach usługi najmu będzie Pani działać w charakterze czynnego podatnika VAT).

Zatem skoro nieruchomość po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie wykorzystywana do zaspokajania Pani potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ma Pani również wątpliwości, czy w opisanej sytuacji będzie Pani zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomość.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Jak wynika z okoliczności sprawy, nieruchomość stanowi środek trwały w prowadzonej przez Panią jednoosobowej działalności gospodarczej. Odliczyła Pani podatek VAT naliczony związany z nabyciem nieruchomości. Po planowanym wycofaniu nieruchomości z Pani jednoosobowej działalności gospodarczej, będzie ją Pani wynajmowała, a więc nadal będzie wykorzystywana przez Panią w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość będzie wykorzystywana przez Panią do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, więc nie będzie wykorzystywana na Pani cele osobiste. Wycofana nieruchomość z Pani działalności nadal będzie służyć czynnościom opodatkowanym - najem na rzecz jednoosobowej spółki kapitałowej.

Zatem, nieruchomość nadal będzie przez Panią wykorzystywana do działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości w odniesieniu do której przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT i przeznaczenie do działalności w zakresie najmu, nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nabycie nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy.

Zatem, Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie