Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w odniesieniu do należności objętych zabezpieczeniem w postępowaniu karnym. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 9 czerwca 2025 r. oraz pismami z 10 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) świadczyła usługi na rzecz B. Sp. z o.o. W wyniku tych usług powstały wierzytelności, z których zapłaty B. Sp. z o.o. dokonała przelewem na rzecz Wnioskodawcy w 2022 r.

Wnioskodawca jednak nie może rozporządzać tymi środkami, gdyż zostały one objęte zabezpieczeniem w toku odrębnego postępowania karnego, w którym Wnioskodawca nie jest stroną. Zabezpieczenie nastąpiło niezależnie od działań Wnioskodawcy - było skutkiem wewnętrznego sporu korporacyjnego w B. Sp. z o.o., który doprowadził do wszczęcia postępowania karnego.

Wnioskodawca nie miał wpływu ani na dokonanie płatności przez B. Sp. z o.o., ani na późniejsze zajęcie środków przez organy ścigania.

Aktualnie Wnioskodawca:

• nie dysponuje kwotami odpowiadającymi wystawionej fakturze,
• poniósł ciężar podatku VAT należnego od otrzymanych formalnie środków,
• nie uzyskał faktycznego wynagrodzenia za świadczone usługi.

Wnioskodawca podkreśla, że roszczenie wobec B. Sp. z o.o. nie wygasło, a postępowanie karne pozostaje w toku, bez perspektywy szybkiego zakończenia. Stan ten trwa nieprzerwanie od lipca 2022 roku.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Na pytanie: z czego wynika okoliczność, że roszczenie wobec spółki B. nie wygasło? Na jakiej podstawie prawnej przysługują Państwu roszczenia wobec spółki B.? Czy zawarli Państwo ze spółką B. dodatkowe porozumienie dotyczące realizacji zawartej umowy bądź należnej płatności?

Odpowiedzieli Państwo, że: roszczenie wobec spółki B. sp. z o.o. z siedzibą w (…) nie wygasło, gdyż nie doszło do spełnienia świadczenia pieniężnego zgodnie z treścią zobowiązania wynikającego z zawartej z A. sp. z o.o. z siedzibą w (…) umowy o roboty budowlane. Brak zapłaty A. sp. z o.o. wymagalnego wynagrodzenia za wykonane na rzecz B. sp. z o.o. roboty budowlane ma pokrycie w dokumentacji powykonawczej, odbiorowej oraz wystawionych fakturach VAT, których B. nie zapłaciła na rzecz A.

Z uwagi na brak zapłaty przez B. sp. z o.o., A. sp. z o.o. złożyła szereg pozwów o zapłatę (do Sądu Okręgowego w (…)), uzyskując trzy nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczym oraz jeden wyrok w 100 % zgodny z żądaniem pozwu i księgami rachunkowymi spółki, tj. celem wyegzekwowania należności, co dowodzi braku faktycznego spełnienia świadczenia.

Na pytanie: czy otrzymane środki zostały zabezpieczone na Państwa rachunku?

Odpowiedzieli Państwo, że: 26 lipca 2022 r. z rachunku B. sp. z o.o. zlecono zapłatę na rzecz A. sp. z o.o. kwot wymagalnych, korzystając z mechanizmu płatności podzielonej (split payment). A. sp. z o.o. złożył deklarację podatkową i zapłacił podatek. 28 lipca 2022 r. bank dokonał blokady rachunku firmowego (na podstawie przepisów art. 106a Prawa bankowego) na 48 h. Blokadę (…) przedłużył prokurator (m.in. na skutek zawiadomień złożonych przez B. sp. z o.o.). Blokada nie dotyczyła wyłącznie rachunku VAT i została ustanowiona na czas określony.

Na pytanie: kto dokonał zabezpieczenia, o którym mowa we wniosku i z jakiego tytułu?

Z uwagi na wygaśnięcie blokady, Postanowieniem Prokuratury Okręgowej w (…) z (…), na podstawie art. 291 § 2 pkt 2 lit. b w zw. z art. 291 § 1 pkt 5 k.p.k. i art. 293 § 1 k.p.k., zabezpieczono na mieniu A. sp. z o.o. kwoty:

• 4.525.779,61 zł zgromadzone na rachunku nr: (…)
• 7.000.000,00 zł zgromadzone na rachunku nr: (…)

jako mienie, co do którego zastosowano blokadę ww. rachunków bankowych oraz podlegające zwrotowi pokrzywdzonemu w trybie art. 44 k.k. Zabezpieczenie zostało zaskarżone przez A. sp. z o.o. - niestety bezskutecznie.

Na pytanie: czy opisane we wniosku zabezpieczenie środków stanowi zabezpieczenie majątkowe w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania karnego?

Odpowiedzieli Państwo - tak (cyt.: „Okoliczności te wskazują na konieczność zastosowania instytucji zabezpieczenia majątkowego, celem zabezpieczenia wykonania końcowego orzeczenia w sprawie”).

Na pytanie: na podstawie których konkretnie przepisów Kodeksu karnego lub kodeksu postępowania karnego nastąpiło zabezpieczenie środków?

Odpowiedzieli Państwo:

• art. 291 § 2 pkt 2 lit. b w zw. z art. 291 § 1 pkt 5 k.p.k. i art. 293 § 1 k.p.k.
• art. 44 k.k.

Na pytanie: co jest przedmiotem opisanego postępowania karnego?

Wskazali Państwo, że: odpowiedzialność karna byłego członka zarządu B. sp. z o.o. (z prawem do samoistnej reprezentacji), który miał zlecić zablokowane przelewy na rzecz A. sp. z o.o., tj. rzekomo wbrew woli pozostałych członków zarządu.

Oskarżonemu zarzuca się przestępstwo z art. 296 § 1 k.k. w zw. z art. 296 § 2 k.k. w zw. z art. 296 § 3 k.k. w zbiegu z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 112 k.k. w zw. z art. 12 § k.k.

Na pytanie: czy przedmiotem postępowania karnego jest ustalenie, czy opisane we wniosku usługi na rzecz spółki B. były faktycznie wykonane, bądź czy wynagrodzenie z tego tytułu było Państwu należne?

Wskazali Państwo, że: uzasadnienie nieprawomocnego wyroku I instancji wskazuje, iż Sąd Okręgowy w (…) orzekając dnia (…) 2024 r. w sprawie o sygn. akt (…) nie poczynił takich ustaleń. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia (…) 2025 r. wyrok Sądu Okręgowego w (…) z dnia (…) 2024 r. został uchylony w całości, a sprawę przekazano Sądowi Okręgowemu w (…) do ponownego rozpoznania. Zabezpieczenie jest nadal w mocy a A. sp. z o.o. pozostaje niezaspokojony.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na złe długi, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), wobec braku możliwości rozporządzania środkami objętymi zabezpieczeniem w postępowaniu karnym?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do zastosowania ulgi na złe długi, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ:

• wierzytelność wynikająca z faktur nie została faktycznie uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie,
• od dnia upływu terminu płatności upłynęło znacznie więcej niż 90 dni,
• Wnioskodawca nie odzyskał należnych mu kwot i nie jest w stanie nimi rozporządzać z przyczyn od niego niezależnych,
• nieściągalność wierzytelności została w pełni uprawdopodobniona w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że celem instytucji ulgi na złe długi jest zapewnienie podatnikowi ochrony w sytuacjach, gdy pomimo spełnienia świadczenia nie otrzymał należnego wynagrodzenia, a sytuacja ta trwa przez dłuższy okres i ma charakter trwały lub trudny do odwrócenia.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca nie może skorzystać ze środków pieniężnych ani odzyskać ich od dłużnika, co w praktyce skutkuje faktyczną nieściągalnością wierzytelności.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, zachodzą wszystkie przesłanki umożliwiające dokonanie korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że dla zastosowania ulgi na złe długi kluczowe znaczenie ma faktyczne otrzymanie zapłaty, a nie tylko formalne zaksięgowanie przelewu. Brak faktycznej możliwości rozporządzania środkami pieniężnymi, pomimo ich księgowego przekazania, może być traktowany na równi z nieotrzymaniem zapłaty w rozumieniu przepisów o uldze na złe długi.

Skoro podatnik nie uzyskał ekonomicznej korzyści w postaci swobodnego dysponowania środkami, mimo formalnego wpływu należności, to nie można uznać, że doszło do rzeczywistego otrzymania zapłaty.

Istotą ulgi na złe długi jest ochrona podatnika, który bez własnej winy nie otrzymał należnej mu zapłaty, a nie formalne przesunięcia księgowe.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym spełnione są przesłanki umożliwiające zastosowanie ulgi na złe długi, poprzez odpowiednią korektę podstawy opodatkowania i należnego podatku (lub dochodu podatkowego), zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

Uzasadnienie potrzeby wydania interpretacji indywidualnej:

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego ze względu na powstałe wątpliwości dotyczące prawa do zastosowania ulgi na złe długi w podatku VAT w sytuacji, w której:

• płatność została formalnie wykonana przez dłużnika,
• jednak środki pieniężne objęto zajęciem w toku postępowania karnego, w którym Wnioskodawca nie jest stroną,
• a Wnioskodawca faktycznie nie uzyskał należnych mu kwot i nie ma możliwości nimi rozporządzać.

Interpretacja indywidualna jest niezbędna, ponieważ:

1)Stan faktyczny jest nietypowy i nie został jednoznacznie rozstrzygnięty wprost w przepisach prawa podatkowego. Przepisy ustawy o VAT nie przewidują wprost sytuacji, w której dochodzi do formalnej zapłaty, a jednocześnie wierzyciel faktycznie nie może korzystać z zapłaconych środków z powodu ich zajęcia przez organy ścigania.

2)Istnieje ryzyko niejednolitej interpretacji przepisów przez organy podatkowe. W związku z rozbieżnościami interpretacyjnymi w podobnych sprawach. Wnioskodawca potrzebuje oficjalnego potwierdzenia swojego prawa do korekty podatku należnego. Utrzymanie dotychczasowego stanu groziłoby narażeniem Wnioskodawcy na nieuzasadnione obciążenie finansowe.

3)Wnioskodawca działa w dobrej wierze i nie miał wpływu na zaistniałą sytuację. Zarówno płatność, jak i jej późniejsze zajęcie nastąpiły bez wiedzy i zgody Wnioskodawcy, a skutki tej sytuacji nie powinny obciążać Wnioskodawcy w sposób naruszający zasadę neutralności VAT.

4)Wydanie interpretacji pozwoli na bezpieczne i zgodne z prawem rozliczenie podatku VAT. Potwierdzenie prawa do zastosowania ulgi na złe długi umożliwi skorygowanie rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy w sposób prawidłowy i zgodny z przepisami.

Nadto stanowisko Wnioskodawcy znajduje silne poparcie w aktualnym orzecznictwie sądów administracyjnych. Sądy wskazują jednoznacznie, że dla możliwości skorzystania z ulgi na złe długi kluczowe znaczenie ma faktyczny brak zaspokojenia wierzyciela, a nie formalne wykonanie czynności zapłaty.

Wniosek końcowy:

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że w opisanym stanie faktycznym ma prawo do zastosowania ulgi na złe długi w podatku od towarów i usług (VAT), poprzez korektę podstawy opodatkowania oraz podatku należnego, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, określanej często jako tzw. ulga na złe długi, zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy,

podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast w myśl art. 89a ust. 1a ustawy,

nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy:

przepis ust. 1, stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1)(uchylony)

2)(uchylony)

3)na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a)wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,

b)(uchylona);

4)(uchylony)

5)od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

6)(uchylony).

Zgodnie z art. 89a ust. 2a ustawy:

w przypadku dostawy towaru lub świadczenia usług dokonanych na rzecz podmiotu innego niż podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korekta, o której mowa w ust. 1, może zostać dokonana, jeżeli:

1)wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego lub

2)wierzytelność została wpisana do rejestru długów prowadzonego na poziomie krajowym, lub

3)wobec dłużnika ogłoszono upadłość konsumencką na podstawie odrębnych przepisów.

Jednocześnie, na podstawie art. 89a ust. 3 ustawy,

korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy,

w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Ponadto, stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy,

wierzyciel informuje o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.

Z powołanych przepisów ustawy wynika, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając tę deklarację musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi „wrócić” do deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Prawo do skorzystania przez wierzyciela z odliczenia nieściągalnej wierzytelności (czy to „na bieżąco”, czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po okresie, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność oraz przy spełnieniu pozostałych warunków o których mowa w wyżej powołanych przepisach.

Wskazać należy, że termin „należność uregulowana” obejmuje zaspokojenie wierzyciela, powodujące wygaśnięcie jego roszczeń wobec dłużnika.

Zgodnie z definicją zawartą w Internetowym Słowniku Języka Polskiego, uregulować oznacza „uiścić jakąś należność”. Zatem, biorąc pod uwagę literalną wykładnię ww. przepisów wskazać należy, że uregulowanie należności lub jej części w jakiejkolwiek formie odbywa się poprzez zaspokojenie całości lub części roszczeń wynikających z wierzytelności, wskutek uiszczenia należności/jej części przez dłużnika bądź osobę trzecią na rzecz wierzyciela.

Pojęcie „uregulowania należności” jest pojęciem szerszym od pojęcia „zapłaty należności”. Ustawodawca użył pojęcia „uregulowane” a nie „zapłacone”, zatem należy uznać, że dopuścił różne sposoby uregulowania należności wobec sprzedawcy towaru lub świadczącego usługi.

We wniosku podali Państwo informacje, z których wynika, że:

• świadczyli Państwo usługi na rzecz B. Sp. z o.o., w wyniku tych usług powstały wierzytelności, z których zapłaty B. Sp. z o.o. dokonała przelewem na Państwa rzecz w 2022 r.;
• nie mogą Państwo rozporządzać tymi środkami, gdyż zostały one objęte zabezpieczeniem w toku odrębnego postępowania karnego, w którym nie są Państwo stroną;
• 26 lipca 2022 r. z rachunku B. sp. z o.o. zlecono zapłatę na Państwa rzecz kwot wymagalnych;
• 28 lipca 2022 r. bank dokonał blokady rachunku firmowego (na podstawie przepisów art. 106a Prawa bankowego) na 48 h;
• 1 sierpnia 2022 r. blokadę przedłużył prokurator (m.in. na skutek zawiadomień złożonych przez B. sp. z o.o.). Blokada nie dotyczyła wyłącznie rachunku VAT i została ustanowiona na czas określony;
• z uwagi na wygaśnięcie blokady, Postanowieniem Prokuratury Okręgowej w (…) z (…) 2023 r., na podstawie art. 291 § 2 pkt 2 lit. b w zw. z art. 291 § 1 pkt 5 k.p.k. i art. 293 § 1 k.p.k., zabezpieczono na mieniu A. sp. z o.o. kwoty 4.525.779,61 zł i 7.000.000,00 zł jako mienie, co do którego zastosowano blokadę ww. rachunków bankowych oraz podlegające zwrotowi pokrzywdzonemu w trybie art. 44 k.k.;
• Państwa roszczenie wobec B. Sp. z o.o. nie wygasło, a postępowanie karne pozostaje w toku, bez perspektywy szybkiego zakończenia;
• z uwagi na brak zapłaty przez B. sp. z o.o., złożyli Państwo do Sądu Okręgowego szereg pozwów o zapłatę, uzyskując trzy nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczym oraz jeden wyrok w 100 % zgodny z żądaniem pozwu i księgami rachunkowymi spółki, tj. celem wyegzekwowania należności, co dowodzi braku faktycznego spełnienia świadczenia.

W świetle powyższego, powzięli Państwo wątpliwość odnośnie możliwości skorzystania z ulgi na złe długi w odniesieniu do należności zabezpieczonych w postępowaniu karnym.

Zgodnie z art. 291 § 1, § 2 i § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 46 ze zm.):

§ 1. W razie zarzucenia oskarżonemu popełnienia przestępstwa, za które lub w związku z którym można orzec:

1)grzywnę,

2)świadczenie pieniężne,

3)przepadek,

4)środek kompensacyjny,

5)zwrot pokrzywdzonemu lub innemu uprawnionemu podmiotowi korzyści majątkowej, jaką sprawca osiągnął z popełnionego przestępstwa, albo jej równowartości

- może z urzędu nastąpić zabezpieczenie wykonania tego orzeczenia na mieniu oskarżonego lub na mieniu, o którym mowa w art. 45 § 2 Kodeksu karnego, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że bez takiego zabezpieczenia wykonanie orzeczenia będzie niemożliwe albo znacznie utrudnione.

§ 2. W razie popełnienia przestępstwa, w związku z którym można orzec przepadek wskazany w § 1 pkt 3 lub zwrot wskazany w § 1 pkt 5, zabezpieczenie wykonania orzeczenia może nastąpić również:

1)na mieniu osoby fizycznej, o której mowa w art. 44a Kodeksu karnego, lub osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, o której mowa w art. 45 § 3 Kodeksu karnego, lub na mieniu, które podlegałoby przepadkowi na podstawie art. 33 § 3 Kodeksu karnego skarbowego;

2)niezależnie od tego, czy wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów lub postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego - na mieniu, które podlegałoby:

a)przepadkowi lub zwrotowi na podstawie art. 45a § 1 lub 2 Kodeksu karnego oraz art. 43 § 1 lub 2 lub art. 43a Kodeksu karnego skarbowego,

b)przepadkowi lub zwrotowi na podstawie art. 44 Kodeksu karnego, jeżeli co do tego mienia na podstawie odrębnych przepisów zastosowano wstrzymanie transakcji lub blokadę rachunku;

c)przepadkowi pojazdu mechanicznego, o którym mowa w art. 44b Kodeksu karnego.

§ 4. Zabezpieczenie majątkowe należy niezwłocznie uchylić w całości lub w części, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których zostało ono zastosowane w określonym rozmiarze, lub powstaną przyczyny uzasadniające jego uchylenie choćby w części.

Zgodnie z powołanymi przepisami ustawy, podatnik - wierzyciel może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, o czym stanowi art. 89a ust. 1 ustawy.

Natomiast nieściągalność wierzytelności - stosownie do treści art. 89a ust. 1a ustawy - uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Skorzystanie przez wierzyciela z możliwości dokonania korekty w trybie art. 89a ust. 1 ustawy, wiąże się z łącznym spełnieniem warunków określonych w art. 89a ust. 2 pkt 3 oraz pkt 5 ustawy. Korekta powinna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności. Termin 90-dniowy należy każdorazowo liczyć od dnia, w którym upływa termin płatności określony w fakturze lub umowie. Ponadto korekta może zostać dokonana pod warunkiem, że od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność, nie upłynie 3 lata licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy zaznaczyć, że z wniosku wynika, że Państwa roszczenie wobec B. Sp. z o.o. nie wygasło, a postępowanie karne pozostaje w toku, bez perspektywy szybkiego zakończenia. Ponadto wskazali Państwo, że nie mogą rozporządzać zablokowanymi środkami, gdyż zostały one objęte zabezpieczeniem w toku odrębnego postępowania karnego, w którym nie są Państwo stroną.

Wskazali Państwo, że Państwa roszczenie wobec usługobiorcy nie wygasło, gdyż nie doszło do spełnienia świadczenia pieniężnego zgodnie z treścią zobowiązania wynikającego z zawartej umowy o roboty budowlane. Brak zapłaty Państwu wymagalnego wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane ma pokrycie w dokumentacji powykonawczej, odbiorowej oraz wystawionych fakturach VAT, których B. nie zapłaciła na Państwa rzecz. Ponadto jak wskazali Państwo w opisie sprawy, nie mogą Państwo rozporządzać środkami, gdyż zostały one objęte zabezpieczeniem w toku odrębnego postępowania karnego, w którym nie są Państwo stroną. Tym samym w tej konkretnej sytuacji nie mamy do czynienia z uregulowaniem należności w jakiejkolwiek formie, pozwalającym uznać, że Państwo, jako wierzyciel, zostali zaspokojeni. Co więcej, z uwagi na brak zapłaty przez B. sp. z o.o., złożyli Państwo do Sądu Okręgowego szereg pozwów o zapłatę, uzyskując trzy nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczym oraz jeden wyrok w 100% zgodny z żądaniem pozwu i księgami rachunkowymi spółki, tj. celem wyegzekwowania należności, co dowodzi braku faktycznego spełnienia świadczenia.

Skoro jak wynika z okoliczności sprawy, nie doszło do spełnienia świadczenia pieniężnego zgodnie z treścią zobowiązania wynikającego z zawartej umowy o roboty budowlane, Państwa roszczenie wobec usługobiorcy nie wygasło oraz posiadają Państwo sądowe nakazy zapłaty, to należy uznać, że w niniejszej sprawie wierzytelność nie została uregulowana, ani zbyta w jakiejkolwiek formie i doszło do uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

Mając na uwadze, że opisane wierzytelności wynikają z faktury wystawionej w 2022 roku, należy uznać, że nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca opisane wierzytelności.

W konsekwencji, w opisanej przez Państwa sytuacji mogą Państwo dokonać korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie i wskazanego na fakturze.

Należy zaznaczyć, że jeżeli dojdzie do uregulowania należności w całości lub w części, będą Państwo na podstawie art. 89a ust. 4 ustawy o VAT zobowiązani do zwiększenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana. Podstawę opodatkowania i podatek VAT należy wówczas powiększyć w odniesieniu do uregulowanej kwoty (całości bądź części wierzytelności).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. W związku z tym, a także z uwagi na treść art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, nie jestem uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Państwa do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz jego uzupełnienia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Wydaną interpretację oparto w szczególności na Państwa wskazaniach, że:

Roszczenie wobec spółki B. sp. z o.o. z siedzibą w (…) nie wygasło, gdyż nie doszło do spełnienia świadczenia pieniężnego zgodnie z treścią zobowiązania wynikającego z zawartej z A. sp. z o.o. z siedzibą w (…) umowy o roboty budowlane. Brak zapłaty A. sp. z o.o. wymagalnego wynagrodzenia za wykonane na rzecz B. sp. z o.o. roboty budowlane ma pokrycie w dokumentacji powykonawczej, odbiorowej oraz wystawionych fakturach VAT, których B. nie zapłaciła na rzecz A.

Z uwagi na brak zapłaty przez B. sp. z o.o., A. sp. z o.o. złożyła szereg pozwów o zapłatę [do Sądu Okręgowego w (…)], uzyskując trzy nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczym oraz jeden wyrok w 100 % zgodny z żądaniem pozwu i księgami rachunkowymi spółki, tj. celem wyegzekwowania należności, co dowodzi braku faktycznego spełnienia świadczenia.

W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.