Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie określenia miejsca świadczenia usług rejestracji elektronicznych winiet i podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym również jako podatnik VAT UE. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest pośrednictwo w sprzedaży detalicznej niewyspecjalizowanej (PKD 47.91.).

Od maja 2025 roku Wnioskodawca oferuję klientom (firmom i osobom prywatnym z PL oraz z innych krajów UE oraz z krajów trzecich) usługę rejestracji elektronicznej winiety pozwalającej na legalne korzystanie (przejazd) po drogach płatnych w kilku państwach UE, takich jak: Czechy, Austria, Słowacja, Węgry, Słowenia, Rumunia, Bułgaria, Szwajcaria.

Całość obsługi świadczonej usługi odbywa się on-line przez Internet (płatność dokonywana jest kartą płatniczą lub przelewem, za pośrednictwem porali płatniczych). Schemat transakcji wygląda następująco:

Klient składa zamówienie na portalu określając kraj, którego winieta dotyczy oraz wybiera okres ważności winiety, numer rejestracyjny pojazdu, swoje dane osobowe lub dane firmy.

Za taką usługę Klient dokonuje jednej płatności, na którą składają się koszt winiety (kwota brutto z lokalnym VAT danego państwa, wg oficjalnego cennika) oraz opłata za usługę pośrednictwa.

Po dokonanej transakcji pracownik Spółki na komputerze znajdującym się w siedzibie Spółki loguje się na oficjalnym portal danego kraju, zamawia winietę na dane klienta wskazując w zamówieniu: imię, nazwisko/firma, nr rejestracyjny pojazdu, daty obowiązywania winiety, adres e-mail klienta. Następnie dokonuje on płatności za pomocą karty płatniczej Spółki. W zależności od kraju portal generuje elektroniczną winietę w formie pliku do pobrania (z informacjami o pojeździe i lokalnym VATem) lub też elektroniczną winietę oraz fakturę z danymi klienta z lokalnym VAT (np. 21% CZ).

Takie dokumenty trafiają na adres email klienta. Dodatkowo pracownik Spółki również pobiera elektroniczną winietę, którą następnie przesyła na adres e-mail klienta, jako dodatkową kopię.

Tak więc, Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jedynie pośredniczy w imieniu klienta w nabyciu przez niego winiet, co wynika wprost z regulaminu świadczenia usług na portalu, który każdy klient musi zaakceptować składając zamówienie.

Zgodnie z tym regulaminem przedmiotem świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta usługi jest pozyskanie przez Spółkę na rzecz i w imieniu Klienta winiety za zapłatą określonej ceny, a akceptacja regulaminu jest równoznaczna z upoważnieniem Wnioskodawcy do zawarcia umowy sprzedaży konkretnej winiety na rzecz klienta.

Wnioskodawca na wystawianych fakturach dolicza VAT w odniesieniu do usługi pośrednictwa przy zastosowaniu stawki 23% (na fakturach wpisuje np. „usługa rejestracji Czechy, Słowacja, Węgry” w zależności do jakiego kraju jest winieta, a osobną pozycję na fakturze zajmuje wartość brutto samej winiety wskazując, że nie podlega ona VAT („NP.”).

Spółka nie świadczy innych usług. Klientami Spółki w większości są polscy konsumenci, czyli osoby nieprowadzące działalności gospodarczej, ale również z innych krajów Unii Europejskiej i krajów trzecich. Zdarzają się również podmioty gospodarcze z Polski, UE i krajów trzecich.

Wyżej wymienieni klienci nie posiadają siedziby swojej działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Także Wnioskodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium innego państwa członkowskiego UE i nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w żadnym z tych państw.

Pytania

1.Czy świadczenie opisanych w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.Czy świadczenie opisanych w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz podatników podatku od towarów i usług zarejestrowanych w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki 23%?

3.Czy świadczenie opisanych w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na miejsce ich zamieszkania, które nie prowadzą działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki 23%?

4.Czy podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług opisanej w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet winna obejmować również wartość winiety?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko 1

Świadczenie przedmiotowych usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

UZASADNIENIE nr 1

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1 , uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą miejsca opodatkowania w przypadku świadczenia usług zawartą w art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zasada ta odnosi się tylko do podatników, a więc podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Tym samym świadczenie przedmiotowych usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz takich podatników podlega opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy, który to przejmuje obowiązek rozliczenia podatku należnego w oparciu o zasadę odwrotnego obciążenia.

Stanowisko nr 2

Świadczenie opisanych w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz podatników podatku od towarów i usług zarejestrowanych w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE nr 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanych przepisów wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Z tym, że na podstawie art. 146aa ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.

Tym samym świadczenie w Polsce opisanych w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz podatników podatku od towarów i usług zarejestrowanych w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, wg stawki podatku 23%.

Stanowisko nr 3

Świadczenie opisanych w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na miejsce ich zamieszkania, które nie prowadzą działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce wg stawki 23%.

UZASADNIENIE nr 3

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 tej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Z tym, że na podstawie art. 146aa ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.

Tym samym świadczenie w Polsce opisanych w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami i mieszkających w Polsce podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce na zasadach ogólnych, wg stawki podatku 23%.

Tak samo będą opodatkowane usługi elektronicznej rejestracji winiet w przypadku, gdy nabywcą takich usług będzie podmiot niebędący podatnikiem, a mieszkający poza granicami Polski. Zgodnie bowiem z art. 28c ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i 3 oraz art. 28h-28n.

Wobec powyższego niezależnie od miejsca zamieszkania nabywcy usługi, niebędącego podatnikiem będzie ona opodatkowana w kraju siedziby usługodawcy, czyli w Polsce i również wg stawki 23%.

Stanowisko nr 4

Podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług opisanej w stanie faktycznym usług rejestracji elektronicznych winiet nie powinna obejmować wartość winiety.

Uzasadnienie nr 4

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Natomiast zgodnie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Tym samym skoro Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jedynie pośredniczy w imieniu klienta w nabyciu przez niego winiet, zasadne jest aby podstawa opodatkowania nie obejmowała wartości winiet, pomimo że usługobiorcy przelewają za nie środki na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Wskazany przepis art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

W myśl art. 28e ustawy:

Z treści art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu, lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje ich otwarty katalog, zamieszczony w tym przepisie. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Przepisowi art. 28e ustawy odpowiada zapis art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”, zgodnie z którym:

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem 282/2011” pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Art. 13b, art. 31a rozporządzenia 282/2011 stosuje się od 1 stycznia 2017 r. Rozporządzenie 282/2011 wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Rozwiązania wprowadzone powyższym rozporządzeniem mają na celu doprowadzić w całej Unii Europejskiej do wspólnej wykładni i spójnego stosowania przepisu szczególnego, jakim jest art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Kierunki interpretacji ww. przepisów zawierały wskazówki, jak należy podchodzić do kwestii samej nieruchomości oraz usług z nią związanych. I tak zdaniem TSUE przy ocenie „wystarczająco bezpośredniego związku usługi z nieruchomością” najistotniejsze jest stwierdzenie, czy nieruchomość stanowi przedmiot usługi, jest z nią ściśle związana lub stanowi centrum świadczenia.

W kwestii związku z konkretną nieruchomością wypowiadał się TSUE m.in. w wyroku z dnia 7 września 2006 r. w sprawie C-166/05 (dotyczącym przeniesienia praw do połowów w formie odpłatnej cesji zezwoleń na dokonywanie połowów jako świadczenie usług związanych z nieruchomościami). TSUE stwierdził w pkt 23 wyroku, że „W tych okolicznościach należy zbadać jeszcze, czy związek łączący owe usługi z tymi nieruchomościami jest wystarczający. W rzeczywistości bowiem sprzeczne z systematyką art. 9 ust. 2 lit. a szóstej dyrektywy byłoby dopuszczenie, aby w zakresie tej zasady szczególnej mieściło się każde świadczenie usług, które pozostaje w jakimkolwiek, nawet niewielkim związku z nieruchomością, ponieważ znaczna liczba usług jest mniej lub bardziej związana nieruchomością”. Ponadto w pkt 25 wskazał, „Prawa do dokonywania połowów, wokół których koncentruje się postępowanie przed sądem krajowym, mogą być wykonywane jedynie w związku z daną rzeką i na częściach tej rzeki wskazanych w zezwoleniach. Tym samym sama rzeka stanowi zatem konstytutywny element zezwoleń na dokonywanie połowów, a co się z tym wiąże także przeniesienia prawa do dokonywania połowów. W zakresie, w jakim świadczenie usług, które - tak jak usługi w postępowaniu przed sądem krajowym - polegają na cesji praw do korzystania z dobra takiego, jakim jest rzeka, nieruchomość ta stanowi centralny i nieodzowny element tego świadczenia. Ponadto miejsce, w którym położona jest nieruchomość, odpowiada miejscu ostatecznego skorzystania z usługi”.

W wyroku z dnia 3 września 2009 r., w sprawie C-37/08, odnosząc się do kryteriów stosowania art. 9 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy TSUE wskazał, że przepis ten należy stosować w ten sposób, że powinien istnieć „wystarczająco bezpośredni” związek pomiędzy świadczeniem usług a przedmiotową nieruchomością z tego względu, że sprzeczne z systematyką tego przepisu byłoby dopuszczenie, aby w zakresie tej zasady szczególnej mieściło się każde świadczenie usług, które pozostaje w jakimkolwiek, nawet niewielkim związku z nieruchomością, ponieważ znaczna liczba usług jest mniej lub bardziej z nieruchomością związana.

W orzeczeniu z dnia 27 października 2011 r., w sprawie C-530/09, w odniesieniu do usług związanych ze stoiskami targowymi, TSUE uznał, że w każdym wypadku i niezależnie od rozważanej sytuacji świadczenie takich usług nie może być uznane za świadczenie usług związanych z nieruchomością. TSUE wskazał, że jedynie świadczenie usług, które pozostaje w wystarczająco bezpośrednim związku z nieruchomością, mieścić się będzie w zakresie stosowania wskazanego art. 45. Trybunał wskazał, że świadczenie powyższych usług nie ma żadnego bezpośredniego związku z nieruchomością, gdyż sam fakt, że stoisko targowe lub wystawowe musi być w sposób nieodzowny i na pewien czas umieszczone na nieruchomości lub w jej obrębie nie jest w tym względzie wystarczający.

Z wyroków TSUE wydanych na przestrzeni wielu lat wynika, że dla uznania świadczonych usług za związane z nieruchomościami, musi wystąpić ścisły związek danego świadczenia z konkretną nieruchomością. Usługi te nie mogą mieć jedynie jakiegokolwiek związku z nieruchomością. Warunkiem uznania ich za związane z nieruchomością jest zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczeniem a daną nieruchomością.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym również jako podatnik VAT UE. Od maja 2025 roku oferują Państwo klientom (firmom i osobom prywatnym z PL oraz z innych krajów UE oraz z krajów trzecich) usługę rejestracji elektronicznej winiety pozwalającej na legalne korzystanie (przejazd) po drogach płatnych w kilku państwach UE, takich jak: Czechy, Austria, Słowacja, Węgry, Słowenia, Rumunia, Bułgaria, Szwajcaria. Klient składa zamówienie na portalu określając kraj, którego winieta dotyczy oraz wybiera okres ważności winiety, numer rejestracyjny pojazdu, swoje dane osobowe lub dane firmy. Za taką usługę Klient dokonuje jednej płatności, na którą składają się koszt winiety (kwota brutto z lokalnym VAT danego państwa, wg oficjalnego cennika) oraz opłata za usługę pośrednictwa. Po dokonanej transakcji Państwa pracownik na komputerze znajdującym się w Państwa siedzibie loguje się na oficjalnym portal danego kraju, zamawia winietę na dane klienta wskazując w zamówieniu: imię, nazwisko/firma, nr rejestracyjny pojazdu, daty obowiązywania winiety, adres e-mail klienta. Następnie dokonuje on płatności za pomocą Państwa karty płatniczej. Klientami Państwa w większości są polscy konsumenci, czyli osoby nieprowadzące działalności gospodarczej, ale również z innych krajów Unii Europejskiej i krajów trzecich. Zdarzają się również podmioty gospodarcze z Polski, UE i krajów trzecich.

W rozpatrywanej sprawie należy w pierwszej kolejności ustalić miejsce świadczenia realizowanych przez Państwa usług, ponieważ z przywołanych wyżej regulacji wynika, że dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług istotne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależy miejsce ich opodatkowania.

Ustawodawca określając w art. 28e powołanej ustawy, miejsce świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami objął tą regulacją także usługi w zakresie użytkowania i używania nieruchomości, do których należy również zaliczyć przejazdy drogami (autostradami). Sprzedaż winiet zagranicznych jest sprzedażą usługi prawa przejazdu po ściśle określonych drogach, tj. prawa dostępu korzystania (użytkowania) konkretnej nieruchomości (drogi). Zatem w odniesieniu do powyższych przepisów w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 28e ustawy.

W związku z powyższym, miejscem świadczenia i opodatkowania ww. usługi, tj. prawa przejazdu po określonych drogach (które znajdują się poza terytorium Polski) niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana - w myśl ww. art. 28e ustawy - jest miejsce na terenie którego położona jest nieruchomość. Zatem usługa sprzedaży prawa przejazdu po określonych drogach (winiety) - poza terytorium kraju - nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1, 2 i 3 uznałem za nieprawidłowe.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl ust. 6 tego artykułu:

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Klient dokonuje jednej płatności, na którą składają się koszt winiety (kwota brutto z lokalnym VAT danego państwa, wg oficjalnego cennika) oraz opłata za usługę pośrednictwa.

W przedmiotowej sprawie - jak wyżej wskazano - usługa sprzedaży prawa przejazdu po określonych drogach (winiety) - poza terytorium kraju - nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zasady opodatkowania podatkiem VAT, w tym w szczególności kwestie określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT regulują przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terytorium kraju, w którym powinien zostać rozliczony podatek od towarów i usług. Zatem dla określenia podstawy opodatkowania ww. czynności nie znajdują zastosowania przepisy art. 29a ust. 1 i ust. 6 ustawy, które obowiązują na terytorium Polski.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 oparte na zastosowaniu przy określeniu podstawy opodatkowania ww. przepisów ustawy uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zauważam, że Organ nie wydaje interpretacji indywidualnych w zakresie stawki podatku VAT. Kwestie te są rozstrzygane w ramach odrębnej instytucji – wiążących informacji stawkowych.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.