Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.161.2025.2.BS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.161.2025.2.BS

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 28 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·   określenia czy dla świadczonych przez Panią usług szkoleniowych BHP ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług;

·   nie wliczania do limitu sprzedaży 200 000 zł świadczonych usług szkoleniowych BHP;

·   prawidłowości wystawienia dwóch faktur – osobno dla usług zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy i usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy – w związku z rozdzieleniem świadczonych przez Panią usług.

Uzupełniła go Pani pismem z 18 czerwca 2025 r. (wpływ 23 czerwca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą w ramach, której świadczy Pani usługi z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) dla firmy zajmującej się budową (…) w kraju i zagranicą.

2.1. Usługi te obejmują m.in.:

·   sporządzanie IBWR (Instrukcji Bezpiecznego Wykonywania Robót) dla poszczególnych etapów budowy, takich jak prace przygotowawcze, montaż paneli, prace elektryczne, roboty ziemne, posadowienie trafostacji, transport i rozładunek itp. Instrukcje sporządzane są w oparciu o otrzymane odrębne dla każdej budowy dokumenty BIOZ (Bezpieczeństwo i Ochrona Zdrowia),

·   tłumaczenie otrzymanej od zagranicznych Inwestorów dokumentacji bhp (dotyczącej obowiązujących w danym kraju przepisów i wymagań bhp) z języka angielskiego (ewentualnie z innych języków) na język polski,

·   przygotowanie materiałów przekazanych przez Generalnego Wykonawcę/Inwestora do podpisania przez pracowników. Materiały muszę przetłumaczyć na język zrozumiały dla pracownika, tj. ukraiński, hiszpański, angielski,

·   kontrolę warunków bhp na budowach, w sytuacjach gdy Inwestor, bądź Główny Wykonawca, zgłosi taką potrzebę, podyktowaną nagminnym nieprzestrzeganiem przepisów bhp przez pracowników,

·   składanie zamówień dotyczących wyposażenia budów, tj. drabin, wyposażenia pomieszczeń socjalnych itd. według wytycznych Generalnego Wykonawcy/Inwestora,

·   zamawianie odzieży roboczej (sezonowej), według wymogów Generalnego Wykonawcy/ Inwestora oraz przepisów,

·   zamawianie środków ochrony indywidualnej wynikających z przepisów prawa dostosowanych do danego rodzaju prac,

·   prowadzenie magazynu odzieży, wydawanie odzieży i SOI pracownikom. Prowadzenie ewidencji odzieży,

·   kierowanie pracowników na szkolenia do ośrodków zewnętrznych, celem zdobycia dodatkowych uprawnień np. na operatorów maszyn – koparek, ładowarek, kafara,

·   uczestnictwo w naradach budowy, według potrzeby,

·   uczestnictwo za pośrednictwem programu (…) w spotkaniach wprowadzających oraz okresowych (najczęściej z częstotliwością raz w tygodniu), celem omówienia postępu prac na budowach oraz przestrzegania przez pracowników warunków bhp,

·   nadzór nad realizacją wytycznych, co do wykonywanych prac, przesyłanych w postaci najczęściej tygodniowych raportów, przez służby Generalnego Wykonawcy. Udzielanie odpowiedzi na te raporty,

·   przeprowadzanie dochodzenia w celu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy lub w drodze do pracy,

·   sporządzanie:

a.oceny ryzyka zawodowego występującego na stanowiskach pracy u Zleceniodawcy,

b.instrukcji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy,

c.dokumentacji powypadkowej,

d.rejestru wypadków oraz chorób zawodowych,

e.sporządzanie analiz dotyczących stanu bhp w zakładzie pracy,

f.pozostałej dokumentacji z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy,

·uczestnictwo w kontrolach Państwowej Inspekcji Pracy, Sanepidu, Policji, Prokuratury,

·inne zadania wynikające z przepisów prawa dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy.

Wyżej wymienione usługi są realizowane w oparciu o podstawę prawną zastosowania stawki ZW: zwolnienie ze względu na nieprzekroczenie 200 000 PLN obrotu (art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT).

2.2. Świadczone przez Panią usługi obejmują również szkolenia BHP (wstępne, okresowe, stanowiskowe), które są wymagane na mocy przepisów prawa pracy, w tym Kodeksu pracy. Bez tych szkoleń pracownicy, podwykonawcy oraz osoby pracujące na podstawie umów cywilno-prawnych nie mogą wykonywać żadnych prac na budowach (…).

Za te usługi wystawiana jest odrębna faktura, której wartość jest zmienna i zależna od ilości przeszkolonych osób. Jeśli w danym miesiącu nie będzie przeprowadzone ani jedno szkolenie, faktura zostanie wystawiona jedynie za usługi z punktu 2.1.

Uzupełnienie opisu sprawy

·   Nie jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

·   Jest Pani osobą fizyczną wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15. ust 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

·   Korzysta Pani ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy od początku działalności (od 19 grudnia 2022 r.).

·   Nie utraciła Pani prawa do ww. zwolnienia oraz nie zrezygnowała Pani z tego prawa.

·   W prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonywała/nie wykonuje Pani czynności, które zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.

·   Usługi wymienione w punkcie 2.1 w przedstawionym przez Panią opisie sprawy stanowią odrębną usługę, którą świadczy Pani na rzecz nabywcy, opisaną na fakturach jako „obsługa w zakresie BHP”. Na odrębnej fakturze wykazane są szkolenia BHP o zmiennej wartości zgodnie z ilością przeprowadzonych szkoleń.

·   Usługi szkoleń BHP świadczy Pani od początku działalności. Do stycznia 2025 r. były one traktowane jako usługa kompleksowa i fakturowane łącznie z obsługą w zakresie BHP. Od stycznia 2025 r. – zgodnie z podpisaną umową i wolą nabywcy – należność za obsługę BHP jest przez Panią fakturowana na odrębnej fakturze, a za szkolenia BHP wystawiana jest osobna faktura (jej wartość uzależniona jest od ilości przeprowadzonych szkoleń).

·   Nie jest Pani jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2004 r. poz. 737 ze zm.).

·   Nie posiada Pani status uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego.

·   Świadczone przez Panią usługi dotyczące szkoleń BHP (wstępnych, okresowych i stanowiskowych) nie są usługami w zakresie kształcenia i/lub wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

·   Pani zdaniem świadczone przez Panią usługi, których dotyczy zadane we wniosku pytanie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy może dotyczyć pracodawcy, pracowników służby BHP, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tematyki BHP. Szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy adresowane do pracodawcy, pracowników służb BHP, instruktorów i wykładowców tematyki BHP są usługami kształcenia zawodowego. Przedmiotowe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego również wówczas, gdy dotyczą pracowników pracodawcy niebędących służbą bhp, mają one bowiem na celu zapewnienie uczestnikom poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

·   Uważa Pani, że osoby biorące udział w szkoleniu wstępnym, okresowym i stanowiskowym z zakresu BHP, o którym mowa we wniosku, mogą wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu/pracy.

Osoby podczas takich szkoleń nabywają specjalistyczną wiedzę w zawodzie montera (…).

Budowa (…) nie ma za wiele wspólnego z ogólnym pojęciem tradycyjnego budownictwa. Osoby posiadające doświadczenie w budownictwie, a chcące być zatrudnione w Spółce, dla której prowadzę szkolenia wstępne, stanowiskowe oraz okresowe nie posiadają wiedzy odnośnie budowy (…). Zdobywają ją w większości dopiero podczas prowadzonych przeze mnie szkoleń.

Podejmowanie kolejnych budów wymaga zapoznania pracowników ze zmieniającymi się wymaganiami Generalnych Wykonawców oraz Inwestorów wymaga aktualizacji wiedzy, chociażby podczas szkoleń okresowych. (…). Dlatego już na etapie szkolenia BHP pracownicy uzyskują wiedzę, którą będą wykorzystywać na dalszych etapach swojej pracy zawodowej.

·   W odpowiedzi na pytanie czy ww. szkolenia obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, bądź nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych odpowiedziała Pani, że szkolenia mają ścisły związek z branżą (...) Pracownicy muszą zapoznać się z technologią pracy, nabywają nowe umiejętności, które przygotowują ich do wykonywania zawodu montera (…).

·   W odpowiedzi na pytanie czy świadczone przez Panią usługi, których dotyczy zadane we wniosku pytanie, są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, odpowiedziała Pani, że znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informacje i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 ze zm.).

Zgodnie z art. 2373 § 1 Kodeksu pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860).

(…).

·   Na świadczone usługi nie uzyska Pani akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.

Usługi będące przedmiotem wniosku nie są finansowane ze środków publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.).

Pytania

1. Czy dla świadczonych przez Panią usług szkoleniowych BHP ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT?

2. Czy wartość świadczonych przez Panią usług szkoleniowych BHP, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, wlicza się do limitu sprzedaży 200 000 zł?

3. Czy prawidłowe będzie wystawienie dwóch faktur – osobno dla usług zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy i usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy – w związku z rozdzieleniem świadczonych przez Panią usług?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 18 czerwca 2025 r.)

1.Pani zdaniem, prawidłowo korzysta Pani ze zwolnienia z podatku przy pozycji „obsługa w zakresie BHP” na fakturach.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, przysługującego podatnikom, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. W związku z powyższym, do momentu przekroczenia wskazanego limitu, nie jest Pani zobowiązana do rejestracji jako czynny podatnik VAT i wystawia Pani faktury bez naliczonego podatku VAT. Zwolnienie dotyczy sprzedaży krajowej i nie obejmuje czynności, które zgodnie z przepisami prawa nie podlegają zwolnieniu (np. dostawy niektórych towarów lub usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT).

2.Stwierdza Pani, że szkolenia BHP pracowników mogą być uznane jako zwolnione z opodatkowania, ponieważ ich konieczność i obligatoryjność jasno wynika z obowiązujących przepisów (w szczególności przepisów prawa pracy) i nie wlicza ich do limitu sprzedaży 200 000 zł.

Potwierdzają to bowiem następujące fakty:

Art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwolnione od podatku są:

„usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (...) w przypadku gdy usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach”

W przedmiotowej sprawie:

·   Szkolenia BHP są prowadzone zgodnie z Kodeksem pracy (art. 2373 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 ze zm.), który nakłada obowiązek przeszkolenia pracownika przed dopuszczeniem go do pracy,

·   Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń BHP reguluje rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie BHP (Dz. U. Nr 180, poz. 1860),

·   Szkolenia mają na celu przygotowanie uczestników do wykonywania pracy na konkretnym stanowisku, w specjalistycznym środowisku ((…)), co wypełnia definicję kształcenia zawodowego,

·   Uczestnicy nabywają wiedzę niezbędną do wykonywania zawodu i wykorzystują ją w pracy.

W związku z powyższym, świadczenie tych usług spełnia przesłanki zwolnienia z podatku VAT jako usługi kształcenia zawodowego prowadzone na podstawie przepisów prawa pracy i przepisów wykonawczych. Potwierdza to, że nie należy zaliczać usług szkoleniowych do limitu sprzedaży 200 000 zł.

Twierdzi Pani, że poprawnie wystawia dwie faktury — osobno za obsługę BHP i osobno za szkolenia BHP pracowników, stosując przy tym zwolnienia z podatku wynikające z przepisów opisanych w punkcie 1. i 2. powyżej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a)jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. − Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b)uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

− oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowania zawartego w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26

a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c) finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 17a ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Jednocześnie z powołanych przepisów art. 43 ust. 17 i art. 43 ust. 17a ustawy wynika, że zwolnienia określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 i art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a-c ustawy mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe, jeżeli: są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 832), zwanego dalej „rozporządzeniem”:

Zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie § 3 ust. 9 rozporządzenia:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub

2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych, lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Należy także zauważyć, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał TSUE w swym orzecznictwie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (przykładowo wyrok Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV). Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 (art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE) powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (pkt 27 ww. wyroku).

Ponadto wskazać należy, że definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1), zwanego dalej Rozporządzeniem. Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

W myśl art. 44 tego Rozporządzenia:

Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające

w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Jednocześnie podkreślić należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 Rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Zatem przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, bądź bezpośrednio po jego ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w ramach, której świadczy Pani usługi z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) dla firmy zajmującej się budową (…) w kraju i zagranicą. Wyżej wymienione usługi są realizowane w oparciu o podstawę prawną zastosowania stawki ZW: zwolnienie ze względu na nieprzekroczenie 200 000 PLN obrotu (art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT). Świadczone przez Panią usługi obejmują również szkolenia BHP (wstępne, okresowe, stanowiskowe), które są wymagane na mocy przepisów prawa pracy, w tym Kodeksu pracy. Bez tych szkoleń pracownicy, podwykonawcy oraz osoby pracujące na podstawie umów cywilno-prawnych nie mogą wykonywać żadnych prac na budowach (…). Za te usługi wystawiana jest odrębna faktura, której wartość jest zmienna i zależna od ilości przeszkolonych osób. Korzysta Pani ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy od początku działalności (od 19 grudnia 2022 r.). Nie utraciła Pani prawa do ww. zwolnienia oraz nie zrezygnowała Pani z tego prawa. W prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonywała/nie wykonuje Pani czynności, które zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy. Usługi wymienione w punkcie 2.1 w przedstawionym przez Panią opisie sprawy stanowią odrębną usługę, którą świadczy Pani na rzecz nabywcy, opisaną na fakturach jako „obsługa w zakresie BHP". Na odrębnej fakturze wykazane są szkolenia BHP o zmiennej wartości zgodnie z ilością przeprowadzonych szkoleń. Usługi szkoleń BHP świadczy Pani od początku działalności. Do stycznia 2025 r. były one traktowane jako usługa kompleksowa i fakturowane łącznie z obsługą w zakresie BHP. Od stycznia 2025 r. zgodnie z podpisaną umową i wolą nabywcy należność za obsługę BHP jest przez Panią fakturowana na odrębnej fakturze a za szkolenia BHP wystawiana jest osobna faktura (jej wartość uzależniona jest od ilości przeprowadzonych szkoleń). Nie jest Pani jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2004 r. poz. 737 ze zm.). Nie posiada Pani status uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego. Świadczone przez Panią usługi dotyczące szkoleń BHP (wstępnych, okresowych i stanowiskowych) nie są usługami w zakresie kształcenia i/lub wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Pani zdaniem, świadczone przez Panią usługi, których dotyczy zadane we wniosku pytanie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy może dotyczyć pracodawcy, pracowników służby bhp, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tematyki BHP. Szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy adresowane do pracodawcy, pracowników służb BHP, instruktorów i wykładowców tematyki BHP są usługami kształcenia zawodowego. Przedmiotowe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego również wówczas, gdy dotyczą pracowników pracodawcy niebędących służbą BHP, mają one bowiem na celu zapewnienie uczestnikom poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy. Uważa Pani, że osoby biorące udział w szkoleniu wstępnym, okresowym i stanowiskowym z zakresu BHP, o którym mowa we wniosku, mogą wykorzystać nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu/pracy. Osoby podczas takich szkoleń nabywają specjalistyczną wiedzę w zawodzie montera (…). Budowa (…) nie ma za wiele wspólnego z ogólnym pojęciem tradycyjnego budownictwa. Osoby posiadające doświadczenie w budownictwie, a chcące być zatrudnione w Spółce, dla której prowadzę szkolenia wstępne, stanowiskowe oraz okresowe nie posiadają wiedzy odnośnie budowy (…). Zdobywają ją w większości dopiero podczas prowadzonych przeze mnie szkoleń. Podejmowanie kolejnych budów wymaga zapoznania pracowników ze zmieniającymi się wymaganiami Generalnych Wykonawców oraz Inwestorów wymaga aktualizacji wiedzy, chociażby podczas szkoleń okresowych. (…), jest stosunkowo nowym obszarem działalności przemysłowej, w którym wciąż brakuje ugruntowanych i kompleksowych wytycznych BHP opartych na długoletnich obserwacjach i statystykach wypadkowości. Dlatego już na etapie szkolenia BHP pracownicy uzyskują wiedzę, którą będą wykorzystywać na dalszych etapach swojej pracy zawodowej. W odpowiedzi na pytanie czy ww. szkolenia obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, bądź nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych odpowiedziała Pani, że szkolenia mają ścisły związek z branżą (...). Pracownicy muszą zapoznać się z technologią pracy nabywają nowe umiejętności, które przygotowuje ich do wykonywania zawodu montera (…). W odpowiedzi na pytanie czy świadczone przez Panią usługi, których dotyczy zadane we wniosku pytanie, są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach odpowiedziała Pani, że znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informacje i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 ze zm.). Zgodnie z art. 2373 § 1 Kodeksu pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860). (…). Na świadczone usługi nie uzyska Pani akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe. Usługi będące przedmiotem wniosku nie są finansowane ze środków publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.).

Pani wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy wstępne i okresowe szkolenia BHP, spełniając definicję kształcenia zawodowego, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, korzystają ze zwolnienia od VAT.

Aby rozstrzygnąć Pani wątpliwości należy przeanalizować na wstępie, czy zostaną spełnione warunki z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W opisie sprawy wskazała Pani, że świadcząc przedmiotowe usługi nie jest Pani jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe. Świadcząc przedmiotowe usługi nie posiada Pani również statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że analizowane usługi nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie będą spełnione przesłanki wynikające z tego przepisu.

Dla oceny tego, czy usługi wykonywane przez Panią są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest również stwierdzenie, czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz:

a)czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

b)czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe lub

c)czy szkolenia finansowane są w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowane w całości ze środków publicznych.

Dla zastosowania ww. zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu.

Prowadzone przez Panią szkolenia – zgodnie z Pani wskazaniem – spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże – jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo oświatowe, wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych.

W treści uzupełnienia wskazała Pani, że świadcząc przedmiotowe usługi nie będzie Pani podmiotem, który uzyska akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe. Ponadto wskazała Pani, że świadczone usługi szkoleniowe w zakresie BHP nie są finansowane ze środków publicznych.

Powyższe informacje przesądzają o braku możliwości skorzystania ze zwolnień określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i lit. c ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Panią korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy usługi te prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że usługi szkoleniowe w zakresie BHP prowadzone są przez Panią w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach – rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860). Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy może dotyczyć pracodawcy, pracowników służby bhp, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tematyki bhp. Zauważyła Pani również, że warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy na danym stanowisku jest zapewnienie odbycia pracownikowi odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, co wynika z Kodeksu Pracy – art. 2373 § 1.

Zauważyć należy, że w objaśnieniach do struktury klasyfikacji zawodów i specjalności zawartych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 227 ze zm.) zawarta jest definicja pojęcia „zawód”, który zdefiniowany został jako źródło dochodów i oznacza zestaw zadań (czynności) wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, wymagających kompetencji nabytych w toku uczenia się lub praktyki.

Ponadto, należy wskazać, że wykonywanie każdego zawodu związane jest z koniecznością poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do jej podjęcia i wykonywania w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, pierwszej pomocy przedmedycznej oraz ochrony przeciwpożarowej może dotyczyć pracodawcy, pracowników służby BHP, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tej tematyki. Szkolenia te, adresowane do pracodawcy, pracowników służb BHP, instruktorów i wykładowców tej tematyki, są usługami kształcenia zawodowego. Przedmiotowe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego również wówczas, gdy dotyczą pracowników pracodawcy niebędących np. służbą bhp, mają bowiem na celu zapewnienie uczestnikom poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informacje i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem pracy.

Zgodnie z art. 209¹ § 1 Kodeksu pracy:

Pracodawca jest obowiązany:

1)zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników;

2)wyznaczyć pracowników do:

a)udzielania pierwszej pomocy,

b)wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników;

3)zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.

Na podstawie § 2 ww. artykułu:

Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.

W myśl § 3 cyt. artykułu:

Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń.

Według art. 237³ § 1 Kodeksu pracy:

Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. Nr 169 poz. 1650 ze zm.):

1.Rozporządzenie określa ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach pracy, w szczególności dotyczące:

1)obiektów budowlanych, pomieszczeń pracy i terenu zakładów pracy;

2)procesów pracy;

3)pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych.

2.Przepisy rozporządzenia nie dotyczą środków transportu kolejowego, lotniczego, morskiego i wodnego śródlądowego.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1327), które – w myśl § 1 – określa:

1)szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwanego dalej „szkoleniem”;

2)zakres szkolenia;

3)wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia;

4)sposób dokumentowania szkolenia;

5)przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

Stosownie do § 3 powyższego rozporządzenia:

Szkolenie zapewnia uczestnikom:

1) zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;

2) poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;

3) nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielenia pomocy osobie, która uległa wypadkowi.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl § 1a pkt 2 powoływanego rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce organizacyjnej prowadzącej działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy – rozumie się przez to:

a) placówkę kształcenia ustawicznego i centrum kształcenia zawodowego,

b) szkołę ponadpodstawową,

c) podmiot wchodzący w skład systemu szkolnictwa wyższego i nauki, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, ze zm.),

d) stowarzyszenie, którego celem statutowym jest działalność związana z bezpieczeństwem i higieną pracy,

e) przedsiębiorcę prowadzącego działalność oświatową na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236 i 1222).

Na mocy § 6 ww. rozporządzenia:

Szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

W myśl § 14 tego rozporządzenia:

1. Szkolenie okresowe ma na celu aktualizację i ugruntowanie wiedzy i umiejętności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zaznajomienie uczestników szkolenia z nowymi rozwiązaniami techniczno-organizacyjnymi w tym zakresie.

2. Szkolenie okresowe odbywają:

1)osoby będące pracodawcami oraz inne osoby kierujące pracownikami, w szczególności kierownicy, mistrzowie i brygadziści;

2)pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych;

3)pracownicy inżynieryjno-techniczni, w tym projektanci, konstruktorzy maszyn i innych urządzeń technicznych, technolodzy i organizatorzy produkcji;

4)pracownicy służby bezpieczeństwa i higieny pracy i inne osoby wykonujące zadania tej służby;

5)pracownicy na stanowiskach administracyjno-biurowych;

pracownicy niewymienieni w pkt 1-5, których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne albo z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jak wynika z § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przeprowadza się w formie instruktażu, nie rzadziej niż raz na 3 lata, a na stanowiskach, na których są wykonywane prace szczególnie niebezpieczne, nie rzadziej niż raz w roku.

Natomiast zgodnie z ust. 2 tego paragrafu:

Szkolenie okresowe osób wymienionych w § 14 ust. 2 pkt 1 i 3-6 powinno być przeprowadzane w formie kursu, seminarium lub samokształcenia kierowanego nie rzadziej niż raz na 5 lat, a w przypadku pracowników na stanowiskach administracyjno-biurowych nie rzadziej niż raz na 6 lat.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że usługi szkoleniowe w zakresie BHP, które Pani świadczy, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Wobec faktu, że przepisy Kodeksu pracy oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, określają formy i zasady szkoleń dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, świadczone przez Panią w tym zakresie szkolenia korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Podsumowując, świadczone przez Panią usługi szkoleniowe w zakresie BHP, spełniając definicję kształcenia zawodowego, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Zatem Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 oceniłem jako prawidłowe.

Ponadto Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy wartość świadczonych przez Panią usług szkoleniowych BHP, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, wlicza się do limitu sprzedaży 200 000 zł.

Wskazała Pani, że korzysta ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy, od początku działalności (od 19 grudnia 2022 r.). Nie utraciła Pani prawa do ww. zwolnienia oraz nie zrezygnowała Pani z tego prawa. W prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonywała/nie wykonuje Pani czynności, które zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 i 2 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

– wyrobów tytoniowych,

– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

– motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu.

W tym miejscu należy wskazać, że obliczając limit sprzedaży uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie bierze się pod uwagę odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy.

Jak ustalono powyżej, dla świadczonych przez Panią usług szkoleniowych w zakresie BHP, ma zastosowanie zwolnienie od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Zatem wartości usług szkoleniowych w zakresie BHP nie jest Pani zobowiązana wliczać do limitu wartości sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Równocześnie należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy i według zasad określonych w art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w prowadzonej działalności nie wykonywała/nie wykonuje Pani czynności, które zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wskazać należy, że ustawodawca przewidział szereg zwolnień, z których mogą skorzystać podatnicy. Do jednej grupy zaliczamy zwolnienia z uwagi na przedmiot wykonywanych czynności. Zwolnienia te obejmują jedynie określony zakres w ramach działalności prowadzonej przez podatnika. Do tej grupy zwolnień zalicza się między innymi zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Do drugiej grupy zalicza się zwolnienie podmiotowe przewidziane w art. 113 ustawy. Swoim zakresem obejmuje ono określony podmiot, który spełnia warunki do korzystania ze zwolnienia (wartość sprzedaży do 200 000 zł rocznie i nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy). Należy podkreślić, że ze zwolnienia podmiotowego podatnik korzysta w odniesieniu do całej prowadzonej działalności gospodarczej. Zwolnienie podmiotowe dotyczy statusu podatnika, natomiast zwolnienie przedmiotowe określonych dostaw czy usług.

Możliwe jest również korzystanie z obu rodzajów zwolnień równocześnie. Podatnik może bowiem równocześnie korzystać np. ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy (wartość sprzedaży z tej działalności nie wlicza się do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy), a w stosunku do pozostałej działalności korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy.

Jednakże, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego i zarejestrowaniu się z wykonywania tej działalności jako podatnik podatku VAT, podatnik traci również możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego z tytułu wykonywania działalności gospodarczej. Wynika to z faktu, że rezygnacja ze zwolnienia przedmiotowego jest uwarunkowana zgłoszeniem rejestracyjnym podatnika jako podatnika czynnego, czyli rezygnacją ze statusu również podatnika zwolnionego podmiotowo.

Biorąc pod uwagę powyższe, wartość sprzedaży z tytułu usług szkoleniowych w zakresie BHP, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, nie powinna być wliczana do kwoty 200.000 zł, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Pani wątpliwości dotyczą także prawidłowości wystawienia dwóch faktur – osobno dla usług zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy i usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy – w związku z rozdzieleniem świadczonych przez Panią usług.

Wskazała Pani, że świadczy Pani usługi obsługi z zakresu BHP oraz usługi szkoleniowe w zakresie BHP dla firmy zajmującej się budową (…) w kraju i zagranicą. Od stycznia 2025 r. zgodnie z podpisaną umową i wolą nabywcy należność za obsługę BHP jest przez Panią fakturowana na odrębnej fakturze, a za szkolenia BHP wystawiana jest osobna faktura (nie są to świadczenia kompleksowe a ich wartość uzależniona jest od ilości przeprowadzonych szkoleń).

Odnosząc się do powyższego, należy w pierwszej kolejności wskazać, że na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Natomiast ust. 3 powoływanego artykułu stanowi, że:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1,

jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1)  datę wystawienia;

2)  kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)  imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)  numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)  numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)  datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)  nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)  miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)  cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem;

16)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:

a)  obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub

b)  w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

– wyrazy „metoda kasowa”;

17)w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;

18)w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy ,,odwrotne obciążenie'';

18a) w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy ,,mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania;

19)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:

a)  przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,

b)  przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub

c)  innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

20)w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;

21)w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;

22)w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:

a)  przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,

b)  liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;

23)w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;

24)w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:

a)  numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

b)  numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Zgodnie z § 3 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wystawiania faktur z dnia 3 grudnia 2013 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1979):

Faktura dokumentująca:

1)  dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy powinna zawierać:

a)  datę wystawienia,

b)  numer kolejny,

c)  imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

d)  nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

e)  miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

f)  cenę jednostkową towaru lub usługi,

g)  kwotę należności ogółem,

h)  wskazanie przepisu ustawy, aktu wydanego na podstawie ustawy, przepisu dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.4)) lub innej podstawy prawnej, zgodnie z którą podatnik stosuje zwolnienie od podatku;

2)  świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41 ustawy powinna zawierać:

a)  dane, o których mowa w pkt 1 lit. a i b,

b)  imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług,

c)  nazwę usługi,

d)  kwotę, której dotyczy dokument;

3)  dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy powinna zawierać dane, o których mowa w pkt 1 lit. a-g;

Powyższe przepisy wskazują, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie.

Wskazać należy, że prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenie gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Przy czym cel fiskalny obligatoryjnego „fakturowania” niektórych zdarzeń gospodarczych, nie wyklucza prywatnoprawnego charakteru faktury. Szczególnie wówczas, gdy jest to jedyny dokument stworzony dla potrzeb danej transakcji.

W świetle powołanych przepisów należy zauważyć, że nie ma przeszkód, aby świadczący usługi w ramach realizacji zamówienia/umowy dokonywał odrębnego fakturowania sprzedaży usług zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy i usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy (świadczący usługi może więc wystawić odrębne faktury: jedna z nich będzie odnosić się do dostawy usług zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy, druga zaś do dostawy usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy).

Zatem w tym przypadku nic nie stoi na przeszkodzie – aby po wypełnieniu obowiązków nałożonych przez powszechnie obowiązujące przepisy prawa – strony mogły ustalić, czy zaistniałe między nimi zdarzenie gospodarcze, będące świadczeniem różnych usług (jak Pani wyjaśniła świadczeniem usługi obsługi w zakresie BHP oraz odrębnym polegającym na usługach szkoleniowych w zakresie BHP) można udokumentować jedną, czy dwiema fakturami.

Należy ponadto zauważyć, że co do zasady, ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku od towarów i usług. Podatnik jest natomiast obowiązany do jej wystawienia na żądanie nabywcy towaru lub usługi.

Podsumowując, prawidłowe będzie wystawienie dwóch faktur – osobno dla usług zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy i usług zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy – w związku z rozdzieleniem świadczonych przez Panią usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienia się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawidłowości ustalenia przez Panią wartości sprzedaży dla zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy oraz prawidłowości traktowania usług szkoleń BHP jako usługi kompleksowej i fakturowania łącznie z obsługą w zakresie BHP do stycznia 2025 r.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.