Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach zadania pn.: (…) przy zastosowaniu prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w ramach korekty JPK-VAT 7 za miesiące, w których Gmina otrzymała te faktury.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 maja 2025 r. (wpływ 9 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Gmina realizuje swoje ustawowe zadania wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465), który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy, wskazanych w art. 7 ust. 1 tej ustawy, należą m.in. sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, oświaty, gospodarki wodno-ściekowej, ochrony przeciwpożarowej, czy opieki społecznej.

Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy znajdują się m.in. następujące jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych (nieposiadające odrębnej od Gminy osobowości prawnej): (…). Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT wraz z podległymi jednostkami budżetowymi.

Gmina zrealizowała inwestycję pn.: (…). Zadanie zostało dofinansowane ze środków Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych.

Budynek będący przedmiotem inwestycji jest siedzibą (…). Jest to budynek będący własnością Gminy (…).

Przedmiotem inwestycji była przebudowa i rozbudowa istniejącego budynku użyteczności publicznej z przeznaczeniem na cele kulturalno-społeczne na potrzeby mieszkańców Gminy (…), a także (…).

Prace budowlane obejmowały m.in.:(…).

Oprócz (…), w ramach realizacji projektu zostały poniesione nakłady na (…). Gmina nieodpłatnie użycza pomieszczenia (…).

W związku z uruchomieniem instalacji fotowoltaicznej na budynku i wytwarzaniem z jej udziałem energii elektrycznej, która jest wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, Gmina jest prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r., poz. 1436 t. j., dalej: „ustawa o OZE”), a zamontowana instalacja stanowi mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o OZE. Wytworzona w Instalacji energia elektryczna, która następnie jest odprowadzana do sieci Przedsiębiorstwa energetycznego, jest rozliczana w ramach tzw. „net-billingu”. Na bieżąco są wystawiane faktury dokumentujące sprzedaż energii dotyczące tej konkretnej mikroinstalacji. Na podstawie wskazań licznika Gmina (…) otrzymuje faktury na zakup energii elektrycznej od przedsiębiorstwa energetycznego i jest w stanie przyporządkować wydatki na zakup energii dotyczące budynku (...). Na podstawie otrzymywanych faktur za zużycie energii w budynku (...), wystawiane są noty obciążeniowe za zużycie energii przez (…) i faktury za zużycie energii przez (…). Za powierzchnię nieoddaną w użyczenie Gmina sama ponosi koszty zużycia energii.

Sprzedaż wyprodukowanej energii przez mikroinstalację zamontowaną na dachu budynku oraz refakturowanie zużytej energii na rzecz (…) są czynnościami opodatkowanymi.

Nakłady poniesione na przebudowę przedmiotowego budynku służą zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina (…) nie jest w stanie przyporządkować konkretnie, jaka część wydatków na realizację inwestycji służy czynnościom tylko opodatkowanym, a jaka niepodlegającym opodatkowaniu VAT. Wydatki poniesione na realizację zadania, z wyłączeniem montażu instalacji fotowoltaicznej, stanowią ulepszenie środka trwałego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Instalacja fotowoltaiczna zamontowana na budynku (…) będzie stanowić odrębny od budynku środek trwały.

Gmina (…) do tej pory nie dokonała odliczenia VAT naliczonego z żadnej z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach przedmiotowego zadania.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku Gmina wskazała:

1)Czy (…) jest Państwa jednostką organizacyjną (jednostką budżetową lub zakładem budżetowym)?

Tak, (…) jest jednostką organizacyjną Gminy (…).

2)Czy (…) podlega Państwa scentralizowanemu modelowi rozliczeń VAT?

Nie, (…) nie podlega scentralizowanemu modelowi rozliczeń VAT.

3)Czy (...)jest odrębnym od Państwa podatnikiem podatku od towarów i usług?

Tak, (...)jest odrębnym podatnikiem VAT.

4)Czy (...)jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT?

(...)nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

5)Od kiedy rozpoczęli Państwo wykorzystywanie instalacji fotowoltaicznej na budynku (…), jako prosument w modelu net-billing? Proszę o podanie daty i wskazanie, czy będzie to data zakończenia inwestycji i oddania jej do użytkowania?

Rozpoczęli Państwo wykorzystywanie instalacji fotowoltaicznej na budynku (...) zgodnie z zawartą umową kompleksową na dostawę, dystrybucję i rozliczanie energii od daty odczytu układu pomiarowo - rozliczeniowego tj. od (…). Data zakończenia inwestycji to (…).

6)Kiedy oddali Państwo do użytku przedmiotowy budynek? Proszę wskazać datę.

Obecnie nie posiadają Państwo pozwolenia na użytkowanie wydanego przez (…).

7)Kiedy i jakie ponosili Państwo wydatki na realizację przedmiotowego projektu? Należy wskazać konkretne daty wystawionych faktur i określić jakie wydatki Państwo ponosili?

·(…) – faktura za (…) w zakresie zamówień publicznych,

·(…) – faktura za (...),

·(…) – faktura za (…),

·(…) – faktura za (…).

8)Czy są Państwo w stanie wyodrębnić wydatki poniesione na instalację fotowoltaiczną od pozostałych wydatków? Jeżeli tak, to należy wskazać do jakich czynności wykorzystują Państwo wydatki poniesione na instalację fotowoltaiczną, a do jakich pozostałe wydatki, tj.:

a)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT;

b)opodatkowanych podatkiem VAT;

c)zwolnionych od podatku VAT?

Jeżeli tak, proszę podać podstawę prawną zwolnienia (konkretny punkt przepisu).

Są Państwo w stanie wyodrębnić wydatki poniesione na instalację fotowoltaiczną od pozostałych wydatków na podstawie kosztorysu inwestorskiego. Zarówno wydatki poniesione na instalację fotowoltaiczną, jak i pozostałe wydatki wykorzystywane są do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz do opodatkowanych podatkiem VAT.

9)Czy wartość ulepszenia środka trwałego – budynku (z wyłączeniem montażu instalacji fotowoltaicznych) przekroczyła/przekroczy 15 000 zł?

Wartość ulepszenia środka trwałego – budynku przekroczyła 15.000 zł.

10)Czy wartość instalacji fotowoltaicznych – jak Państwo wskazali stanowiącej odrębny od budynku środek trwały - przekracza kwotę 15 000 zł?

Wartość instalacji fotowoltaicznej przekracza 15.000 zł.

11)Czy w przypadku instalacji fotowoltaicznych, o których mowa we wniosku, korzystają Państwo z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o:

a)art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm.)? lub

b)art. 4 ust. 1a ustawy o odnawialnych źródłach energii? lub

c)inne przepisy – jeżeli tak, to należy wskazać podstawę prawną, tzn. konkretne przepisy prawa (tj. artykuły, ustępy, punkty) wraz z nazwą aktu prawnego, bez przytaczania ich treści.

W przypadku instalacji fotowoltaicznej objętej wnioskiem korzystają Państwo z rozliczania energii w oparciu o art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.

12)Czy została zawarta przez Państwa umowa z przedsiębiorstwem energetycznym? Jeżeli tak, to należy wskazać:

a)jakie zostały określone zasady rozliczenia wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznych energii elektrycznej?

b)czy ww. umowa przewiduje wynagrodzenie dla Państwa w związku z wyprodukowaną energią elektryczną z instalacji fotowoltaicznych?

Z przedsiębiorstwem energetycznym została zawarta w dniu 25 kwietnia 2024 r. umowa kompleksowa na dostawę, dystrybucję i rozliczanie energii, wg której sprzedawca dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD przez Prosumenta wytwarzającego energię elektryczną w instalacji OZE, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci na potrzeby własne. Wynagrodzeniem dla Gminy jako Prosumenta w związku z wyprodukowaną energią jest tzw. depozyt prosumencki.

13)Czy nadwyżkę energii elektrycznej wyprodukowanej przez ww. instalacje fotowoltaiczne i wprowadzonej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci:

a)będą Państwo mogli wykorzystać w późniejszym terminie? Jeżeli tak, to należy wskazać w jakim terminie?

b)niewykorzystana w określonym terminie nadwyżka „przepada”?

Depozyt prosumencki, jeżeli może być rozumiany jako „nadwyżka” wskazana w pytaniu, może być rozliczany przez 12 miesięcy od dnia przypisania. Po upływie 12 miesięcy niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana Prosumentowi przez Sprzedawcę na rachunek bankowy w kwocie nie przekraczającej 20% wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty. Niewykorzystane lub niezwrócone środki umarza się.

14)Czy ww. instalacje fotowoltaiczne, o których mowa we wniosku, mieszczą się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii? Jeśli tak, proszę wskazać konkretny punkt ww. przepisu.

Instalacje fotowoltaiczne, o których mowa we wniosku, nie mieszczą się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Pytanie

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach zadania pn.: (…) z zastosowaniem prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w ramach korekty JPK_VAT7 za miesiące, w których otrzymała te faktury?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ponadto zaznaczyć należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy, generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b tej ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Co też istotne, w myśl art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, wydano rozporządzenie Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Zakres ww. regulacji obejmuje m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Do obowiązków podatnika należy w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik jest zatem zobowiązany do odrębnego określania, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Każdorazowo zatem, gdy takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, przy jednoczesnym braku takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem.

Zgodnie z art. 86 ust. 13, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1)za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2)za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak wskazano w opisie sprawy:

·Gmina zrealizowała inwestycję pn.: (…);

·Budynek stanowi własność Gminy;

·Gmina – jako prosument – w związku z rozliczeniem w modelu net-billing, wprowadzenie do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji oraz refakturowanie energii na rzecz (...) traktuje jako czynności opodatkowane VAT (odpłatna dostawa towarów w postaci energii elektrycznej);

·Przedmiotowy budynek wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Gminy, w przypadku ponoszenia wydatków na realizację ww. zadania, jej obowiązkiem, jako zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT, jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej od VAT) oraz innej niż gospodarcza (poza VAT), z którymi wydatki te są związane. Gmina ma obowiązek dokonania tzw. bezpośredniej alokacji, czyli odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanej faktury zakupu związanych z realizowanym zadaniem. Jeśli takie wyodrębnienie wydatków jest możliwe przysługuje Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do wydatków poniesionych na towary i usługi wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast, gdy Gmina nie ma możliwości przypisania w całości poniesionych wydatków na realizację zadania do działalności gospodarczej, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a 2h ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy, w zw. z realizacją ww. zadania, przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku nabyciem usług (…), z zastosowaniem prewspółczynika wyliczonego dla Urzędu Gminy na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że w przypadku budynku (...)warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 2a będą spełnione.

Gmina realizując inwestycję działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z wykonaniem tego zadania służą czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT i nie jest możliwe dokładne przyporządkowanie poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów wykonywanych czynności.

Gmina nie dokonała odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług realizując ww. projekt ani w okresie, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ani w żadnym z kolejnych okresów uprawniających do odliczenia.

Oznacza to, że Gminie (...) będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi w ramach przebudowy budynku (...) z zastosowaniem prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, czyli za miesiąc, w którym Gmina te faktury otrzymała.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

I tak, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2d ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Z treści art. 86 ust. 2h ustawy wynika, że:

Ponadto w myśl art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie powyższej delegacji wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Zakres ww. regulacji obejmuje m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Jak stanowi § 2 pkt 8 rozporządzenia

Mając na uwadze § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia:

Zgodnie z § 2 pkt 9 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Treść powyższych przepisów znajduje odzwierciedlenie w art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej: Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Natomiast w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Zasadą jest, że podatnik powinien na bieżąco odliczać podatek naliczony w roku dokonania zakupów udokumentowanych fakturą.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10 – ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy:

Przepis art. 90c ust. 1 ustawy stanowi, że:

Natomiast stosownie z art. 90c ust. 2 i ust. 3 ustawy:

Zatem z art. 90c ust. 1 ustawy wynika obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego z jednoczesnym wskazaniem, że w zakresie tej korekty zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 2-9 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2023 r.:

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 14 ustawy:

Zgodnie natomiast z § 8 rozporządzenia w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników:

W tym miejscu należy wskazać, że dokonywane na bieżąco odliczenie podatku naliczonego ma charakter wstępny – „prewspółczynnik”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, co do zasady wyliczany jest na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego. Po zakończeniu roku podatkowego w pierwszym okresie rozliczeniowym roku następnego (tj. styczniu lub I kwartale) podatnik zobowiązany jest do dokonania stosownej korekty dokonanego odliczenia z wykorzystaniem już realnych danych za rok korygowany.

Zatem, po zakończeniu roku podatkowego – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego) podatnik jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego według proporcji wstępnej, przy uwzględnieniu danych dla zakończonego roku podatkowego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 1 i ust. 2 oraz art. 91 ust. 1-3 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy w celu ustalenia proporcji wstępnej przyjęto zasady, o których mowa w § 8 rozporządzenia, to podatnik jest zobowiązany – w rozliczeniu za styczeń (lub I kwartał roku następnego) dokonać korekty podatku naliczonego – według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 2 oraz art. 91 ust. 1-3 ustawy.

Wskazać także należy, że zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.

Zatem, prawo do korekty istnieje zatem dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że w momencie dokonywania korekty deklaracji za lata poprzednie w celu skorzystania z odliczenia podatku naliczonego, proporcja ostateczna dla danego roku podatkowego jest już znana. Podatnik korygując deklaracje VAT za dany rok, w stosunku do którego nie upłynął okres przedawnienia, jest w stanie skalkulować proporcję właściwą w oparciu o obroty osiągnięte w tym roku. W konsekwencji nie ma konieczności ustalania w pierwszej kolejności proporcji wstępnej (w oparciu o obroty z roku poprzedzającego dany rok) i rozliczenia podatku w oparciu o tę wstępną proporcję, a następnie dokonania korekty odliczenia podatku w deklaracji za styczeń następnego roku. Wynika to z faktu, że przepisy dotyczące wstępnej proporcji mają na celu umożliwienie odliczania podatku naliczonego w formie szacunkowej.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina zrealizowała inwestycję pn.: (…). Zadanie zostało dofinansowane ze środków Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych. Budynek będący przedmiotem inwestycji jest siedzibą (...) i (…). Jest to budynek będący własnością Gminy (...). Przedmiotem inwestycji była przebudowa i rozbudowa istniejącego budynku użyteczności publicznej z przeznaczeniem na cele kulturalno-społeczne na potrzeby mieszkańców Gminy (...), a także zagospodarowanie terenu wokół budynku. Oprócz (…), w ramach realizacji projektu zostały poniesione nakłady (…). Gmina nieodpłatnie użycza pomieszczenia (…). W związku z uruchomieniem instalacji fotowoltaicznej na budynku i wytwarzaniem z jej udziałem energii elektrycznej, która jest wprowadzana do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, Gmina jest prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, a zamontowana instalacja stanowi mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o OZE. Na podstawie otrzymywanych faktur za zużycie energii w budynku (...), Gmina wystawia noty obciążeniowe za zużycie energii przez (…) i faktury za zużycie energii przez (…). Za powierzchnię nieoddaną w użyczenie Gmina sama ponosi koszty zużycia energii. Sprzedaż wyprodukowanej energii przez mikroinstalację zamontowaną na dachu budynku oraz refakturowanie zużytej energii na rzecz (...)są czynnościami opodatkowanymi. (...) jest jednostką organizacyjną Gminy (...) i niepodlega scentralizowanemu modelowi rozliczeń VAT, jest odrębnym podatnikiem VAT. Na realizację przedmiotowego projektu Gmina poniosła wydatki: (…)

Nakłady poniesione na przebudowę przedmiotowego budynku służą zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina (...) nie jest w stanie przyporządkować konkretnie, jaka część wydatków na realizację inwestycji służy czynnościom tylko opodatkowanym, a jaka niepodlegającym opodatkowaniu VAT. Wydatki poniesione na realizację zadania, z wyłączeniem montażu instalacji fotowoltaicznej, stanowią ulepszenie środka trwałego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Instalacja fotowoltaiczna zamontowana na budynku (...) będzie stanowić odrębny od budynku środek trwały. Są Państwo w stanie wyodrębnić wydatki poniesione na instalację fotowoltaiczną od pozostałych wydatków na podstawie kosztorysu inwestorskiego. Zarówno wydatki poniesione na instalację fotowoltaiczną, jak i pozostałe wydatki wykorzystywane są do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz do opodatkowanych podatkiem VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia miesięcy, za które przysługuje Państwu prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach zadania pn.: (…) z zastosowaniem prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w ramach korekty JPK-VAT7.

Jak wskazano wyżej, obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do ww. wątpliwości, należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. W sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Jak Państwo wskazali we wniosku, nakłady poniesione na przebudowę przedmiotowego budynku służą zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina (...) nie jest w stanie przyporządkować konkretnie, jaka część wydatków na realizację inwestycji służy czynnościom tylko opodatkowanym, a jaka niepodlegającym opodatkowaniu VAT. Gmina do tej pory nie dokonała odliczenia VAT naliczonego z żadnej z faktur dokumentujących poniesione wydatki w ramach przedmiotowego zadania.

W związku z powyższym, skoro nabywane towary i usługi związane z przebudową budynku będą związane zarówno z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT jak i opodatkowanymi tym podatkiem i jednocześnie nie będą Państwo mieli możliwości obiektywnie wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, to będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku w tej części, w jakiej nabyte towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi, z zastosowaniem prewspółczynnika wyliczonego w oparciu o art. 86 ust. 2a-2h ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia.

Zatem przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku poniesionymi wydatkami na przebudowę budynku na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w stosunku do wydatków, co do których nie dokonywali Państwo odliczenia podatku VAT, należy wskazać, że zasadą jest, że podatnik powinien na bieżąco odliczać podatek naliczony w roku dokonania zakupów udokumentowanych fakturą.

Zauważyć jednak należy, że jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okresy, w których powstało prawo do odliczenia podatku naliczonego lub w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych, ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy wyłącznie za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego bądź za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to powstało.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku, gdy nie skorzystali Państwo z prawa do odliczenia podatku naliczonego w okresach rozliczeniowych, w których powstało to prawo, a zamiarem Gminy było wykorzystanie wydatków objętych zakresem wniosku do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i wydatki te wykorzystywane były przez Gminę w ww. sposób, będą mogli Państwo to uczynić przez złożenie korekt deklaracji podatkowych za poszczególne okresy rozliczeniowe – jak wyżej wskazano – nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podsumowując, w przypadku wydatków, od których pierwotnie nie dokonano odliczenia podatku VAT, mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT od ww. wydatków przy zastosowaniu prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, poprzez dokonanie korekty deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego bądź za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to powstało, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z treści art. 88 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości przyporządkowania poniesionych wydatków do czynności opodatkowanych i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie było to przedmiotem wniosku, nie przedstawiono w tym zakresie pytania, ani nie przedstawiono własnego stanowiska.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.