Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 21 maja 2025 r. będącym odpowiedzią na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

Wnioskodawca - spółka (…) (dalej. Wnioskodawca lub A) jest spółką podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W celu uporządkowania procesów, podziałów kompetencji oraz zbudowania niezależnie funkcjonujących przedsiębiorstw pod wspólnym szyldem i kontrolą w ramach grupy kapitałowej, z dniem 1 stycznia 2024 r. nastąpiło przejście części zakładu pracy ze B (dalej: B) na rzecz nowych pracodawców - C, D i A(spółki córki). Przejście części zakładu pracy nastąpiło zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy. Z tym dniem, spółki przejęły wszelkie prawa i obowiązki pracodawcy względem pracowników dotychczas zatrudnionych w B. Zgodnie z zawartymi porozumieniami ze związkami zawodowymi działającymi u B, pracownikom przysługuje premia z zysku B za rok 2023.

Na podstawie porozumień zawartych ze związkami zawodowymi działającymi w B, przeniesieni pracownicy objęci zostali:

1) Regulaminem Pracy i Regulaminem Wynagradzania obowiązującymi w B;

2) Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obowiązującymi w B;

3) Dodatkowym wynagrodzeniem - nagrodą z zysku według zasad podziału nagrody z 2021 r. i 2022 r.;

4) Warunkami obowiązywania u dotychczasowego pracodawcy - B - kasy zapomogowo - pożyczkowej.

Na mocy powyższego, w związku z wykazaniem zysku netto przez B za rok podatkowy 2023 r., przeniesionym pracownikom przysługiwała premia z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę. W związku z tym, że spółki pomiędzy którymi doszło do przeniesienia części zakładu pracy nie ustaliły zasad wypłaty tego wynagrodzenia, premie te zostały rzeczywiście wypłacone pracownikom przez Wnioskodawcę z jego środków własnych, przy czym dotychczasowy pracodawca (B) zrekompensuje Wnioskodawcy poniesienie wydatków z tego tytułu.

Wnioskodawca nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodu wypłaconej w 2024 r. premii z zysku B należnej za rok 2023 r. przejętym pracownikom.

W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawcy powstały wątpliwości w zakresie dokonywania wzajemnych rozliczeń pomiędzy nim a B - dotychczasowym pracodawcą.

Pismem z 21 maja 2025 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

        I. Czy przejście części zakładu pracy ze B na rzecz Państwa (A) stanowiło przejście zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?

Nie, przejście części zakładu pracy nie stanowiło przejścia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

       II. Czy przejście części zakładu pracy ze B na rzecz Państwa (A) stanowiło przejście zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 2 78 ze zm.)?

Nie, przejście części zakładu pracy nie stanowiło przejścia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy od podatku dochodowym od osób prawnych.

      III. Czy przejście części zakładu pracy ze B na rzecz Państwa nastąpiło na podstawie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. z 2025 r. poz. 277)?

Tak, przejście części zakładu pracy nastąpiło na podstawie art. 23(1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy.

      IV. Proszę opisać na jakiej podstawie B zrekompensuje Państwu poniesione ww. wydatki?

B wystawiła na rzecz Wnioskodawcy notę księgową, w której uznała kwotę wypłaty nagrody z zysku za 2023 r., która została przekazana pracownikom przez Wnioskodawcę.

      V. Czy premie z zysku zostały wypłacone tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto), czy ich kwota została uzależniona od wysokości osiągniętego zysku?

Zwyczajowo, B przeznaczała 5% zysku netto na nagrody dla pracowników. W związku z tym, Zwyczajne Walne Zgromadzenie spółki postanowiło, że część zysku netto za rok obrotowy zakończony 31.12.2023 r. w kwocie (…) zł zostanie przeznaczone na wypłatę na nagrody z zysku dla pracowników, co stanowi właśnie 5% zysku netto za rok 2023 r. Premia z zysku została więc wypłacona tytułem podziału wyniku finansowego i została wskazana w uchwale kwotowo, jednak faktycznie jej wysokość jest uzależniona od wysokości zysku, gdyż zwyczajowo stanowi ona 5% zysku netto.

Pytania oznaczone nr 1

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, ze względu na fakt, że należna premia z zysku osiągniętego przez B za rok 2023 r. dla przejętych pracowników została w rzeczywistości wypłacona przez Wnioskodawcę, zwrot tych środków przez B na rzecz Wnioskodawcy należy udokumentować notą obciążeniową?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

W ocenie Wnioskodawcy, kwota zwrócona przez B mająca na celu pokrycie wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z wypłatą nagrody z zysku B należnego za rok 2023 powinna zostać udokumentowana notą obciążeniową.

W myśl art. 23(1) § 2 Kodeksu pracy, za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Zatem w przypadku przejścia części zakładu pracy, bezwzględnie obowiązującą zasadą jest solidarna odpowiedzialność dotychczasowego i nowego pracodawcy za zobowiązania powstałe przed przejęciem przy czym nie stoi to na przeszkodzie aby pracodawcy ustalili pomiędzy sobą zasady rozliczenia tych zobowiązań. Należy wskazać, że w niniejszej sprawie do przejścia części zakładu pracy doszło w dniu 1 stycznia 2024 r., zatem premie z zysku osiągniętego za rok 2023 r. należy uznać za zobowiązanie powstałe przed momentem przejścia części zakładu pracy której jednak aktualizuje się z momentem podjęcia uchwały o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za rok 2023 wykazującego zysk netto.

Ponadto obowiązek wypłaty nagrody z zysku za rok 2023 r. dotychczasowym pracownikom wynika z porozumień zawartych przez B ze związkami zawodowymi działającymi w B.

Prawo dotychczasowych pracowników do otrzymania nagród z zysku było związane z pracą wykonywaną na rzecz B w czasie zatrudnienia w B i wynikało z wewnętrznych regulaminów spółki, które stanowiły element stosunku pracy. Przyznane nagrody były związane wyłącznie z działalnością B a nie Wnioskodawcy, w związku z czym należy stwierdzić że nie ma podstaw aby to Wnioskodawca ponosił ekonomiczny ciężar (realny koszt) z tytułu przyznania tych nagród. Rola Wnioskodawcy powinna być ograniczona wyłącznie do charakteru płatnika/pośrednika. Z racji tego że nagrody zostały już przyznane pracownikom przez Wnioskodawcę. B powinna zrekompensować te wydatki, jako że dotyczyły one okresu, w którym przenoszeni pracownicy byli zatrudnieni i przyczyniali się do osiągania przychodów przez B.

W związku ze zwrotem przez B wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę z tytułu premii z zysku B należnej za rok 2023, czynność ta powinna zostać potwierdzona dowodem księgowym.

O ile nota obciążeniowa nie jest uregulowana przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, to znajduje ona zastosowanie w praktyce jako dowód księgowy w stosunku do zdarzeń których nie dokumentuje się fakturą, tj. takich czynności, które pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 uVAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą

  1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług o których mowa w art. 106a pkt 2 dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem

  2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a

  3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1

  4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2. z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4

c)  dostaw towarów dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust 1b.

W myśl art. 8 ust. 1 uVAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji:

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z kolei jak stanowi ust. 2 ww. przepisu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych:

  2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Należy zatem ocenić, czy dokonanie przez B zwrotu kwot nagród z zysku należnych za rok 2023 przeniesionym pracownikom, może stanowić wynagrodzenie za świadczenie usług. W ocenie Wnioskodawcy nie sposób w przedstawionym przypadku uznać, że dochodzi do świadczenia usługi przez Wnioskodawcę.

Do wypłaty premii z zysku B należnej za rok 2023, na mocy zawartych porozumień ze związkami zawodowymi, w rzeczywistości zobowiązana była B, Faktycznej wypłaty w imieniu B dokonał jednak Wnioskodawca, przy czym kwoty te zostały sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy. W związku z tym, B należy uznać za podmiot zobowiązany do zwrotu tych wydatków Wnioskodawcy. Tym samym, pomiędzy podmiotami nie dochodzi do żadnej dostawy towarów ani świadczenia usług, gdyż zwrócona kwota nie stanowi wynagrodzenia za działanie/zaniechanie Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) w oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

   - w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

   - świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zaprezentowana argumentacja w przedmiocie wzajemności świadczeń jako warunku koniecznego do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Szczególnie trafnie kwestię tę ujął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, w którym stwierdził, że:

W wyroku z 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 TSUE przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43). Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44).

Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie Trybunału.

TSUE, w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG, stwierdził, że:

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, w którym Trybunał zauważył, iż czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

Zatem, w dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym, nie jest wymagane aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy wskazać, że przepisy podatkowe nie zawierają definicji odszkodowania, zatem w tym zakresie należy posiłkować się przepisami prawa cywilnego.

Z opisu sprawy wynika, że z dniem 1 stycznia 2024 r. nastąpiło przejście części zakładu pracy ze B (dalej: B) na rzecz nowych pracodawców - C, D i A (spółki córki). Przejście części zakładu pracy nastąpiło zgodnie z przepisami ustawy Kodeks pracy. Z tym dniem, spółki przejęły wszelkie prawa i obowiązki pracodawcy względem pracowników dotychczas zatrudnionych w B. Zgodnie z zawartymi porozumieniami ze związkami zawodowymi działającymi u B, pracownikom przysługuje premia z zysku B za rok 2023.

Na podstawie porozumień zawartych ze związkami zawodowymi działającymi w B, przeniesieni pracownicy objęci zostali:

- Regulaminem Pracy i Regulaminem Wynagradzania obowiązującymi w B;

- Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych obowiązującymi w B;

- Dodatkowym wynagrodzeniem - nagrodą z zysku według zasad podziału nagrody z 2021 r. i 2022 r.;

- Warunkami obowiązywania u dotychczasowego pracodawcy - B - kasy zapomogowo - pożyczkowej.

W związku z wykazaniem zysku netto przez B za rok podatkowy 2023 r., przeniesionym pracownikom przysługiwała premia z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę. W związku z tym, że spółki pomiędzy którymi doszło do przeniesienia części zakładu pracy nie ustaliły zasad wypłaty tego wynagrodzenia, premie te zostały rzeczywiście wypłacone pracownikom przez Państwa z środków własnych, przy czym dotychczasowy pracodawca (B) zrekompensuje Państwu poniesienie wydatków z tego tytułu.

Wątpliwości Państwa dotyczą wskazania czy zwrot środków przez B na rzecz Państwa należy udokumentować notą obciążeniową ze względu na fakt, że należna premia z zysku osiągniętego przez B za rok 2023 r. dla przejętych pracowników została w rzeczywistości wypłacona przez Państwa.

W tym miejscu należy wskazać, że aby ustalić opodatkowanie danej czynności, dokonanej w zamian za wynagrodzenie, niezbędne jest rozstrzygnięcie czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wpłacającego (B).

W niniejszej sprawie, w związku z transferem z dniem 1 stycznia 2024 r. części dotychczasowych pracowników B do Nowego Pracodawcy (czyli m.in. Państwa) doszło do przejścia na Nowego Pracodawcę (czyli Państwo) pracowników na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy, wstąpienia Nowego Pracodawcy (Państwa) w stosunek pracy łączący uprzednio B z pracownikami. W związku z powyższym, pracownicy zachowali wszystkie uprawnienia nabyte w B, tj. u dotychczasowego pracodawcy, wynikające z przepisów powszechnie obowiązujących oraz na podstawie porozumień zawartych ze związkami zawodowymi.

Wskazali Państwo, że przeniesionym pracownikom przysługiwała premia z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę w związku z wykazaniem zysku netto za rok podatkowy 2023. Premie te zostały wypłacone pracownikom przez Państwa z środków własnych. Natomiast dotychczasowy pracodawca (B) zrekompensuje Państwu poniesienie wydatków z tego tytułu.

W konsekwencji, analizowany zwrot kosztów pracowniczych (odpowiadający wysokości wypłaconej pracownikom premii z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę za rok podatkowy 2023) poniesionych przez Nowego Pracodawcę (czyli Państwo) w związku z przejęciem pracowników stanowi formę wynagrodzenia za działanie Państwa, tj. wyrażenie zgody na przejęcie zobowiązań wynikających z zatrudniania przeniesionych pracowników.

Analizowanego zwrotu kosztów pracowniczych poniesionych przez Państwa w związku wypłatą pracownikom przysługującej im premii z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę za rok podatkowy 2023 nie można uznać za rekompensatę wydatków związanych z tym, że obecnie i w przyszłości muszą Państwo zaspokoić określone uprawnienia przenoszonych pracowników wynikające z Kodeksu pracy i zawartych porozumień ze związkami zawodowymi działającymi u B. Stanowi on bowiem formę wynagrodzenia za Państwa działanie, tj. wyrażenie zgody na przejęcie zobowiązań wynikających z zatrudniania przeniesionych pracowników. Wypłata równowartości kosztów pracowniczych następuje za zgodą obu stron. Najpierw wypłacają Państwo premie pracownikom ze środków własnych, a następnie dotychczasowy pracodawca (B) wypłaca Państwu ich równowartość. W niniejszym przypadku istnieje więc bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (zwrotem kosztów poniesionych przez Państwa). Przejęcie ww. zobowiązań, za co otrzymają Państwo określoną kwotę pieniężną należy traktować jako wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ spełniona jest przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że na podstawie art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277).

Zgodnie z art. 23¹ § 2 ustawy Kodeks pracy:

Stosownie do art. 23¹ § 3 Kodeksu pracy:

Na podstawie art. 23¹ § 4 Kodeksu pracy:

W myśl art. 23¹ § 5 Kodeksu pracy:

Zgodnie z art. 23¹ § 6 Kodeksu pracy:

Należy zauważyć, że okoliczność, że przepisy Kodeksu pracy regulują kwestię związane z przejęciem zakładu pracy nie przesądza o tym, że zwrot przez B (dotychczasowego pracodawcę) poniesionych przez Państwa kosztów pracowniczych (odpowiadający wysokości wypłaconej pracownikom premii z zysku osiągniętego przez byłego pracodawcę za rok podatkowy 2023) jest czynnością pozostająca poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Przeniesienie pracowników B w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy nastąpiło w celu uporządkowania procesów, podziałów kompetencji oraz zbudowania niezależnie funkcjonujących przedsiębiorstw pod wspólnym szyldem i kontrolą w ramach grupy kapitałowej. Przejęli Państwo wszelkie prawa i obowiązki pracodawcy względem pracowników dotychczas zatrudnionych w B. A pracownikom przysługuje premia z zysku za rok 2023, zgodnie z zawartymi porozumieniami ze związkami zawodowymi działającymi u B. Dlatego nie można zgodzić się z Państwem, że zwrócona kwota nie stanowi wynagrodzenia za działanie Państwa.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Reasumując, z uwagi na przywołane regulacje oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że zwrot przez B równowartości kosztów pracowniczych (odpowiadający wysokości wypłaconej pracownikom premii z zysku osiągniętego przez B za rok podatkowy 2023) na Państwa rzecz stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem (przejęcie zobowiązań wynikających z zatrudniania przeniesionych pracowników) a otrzymanym wynagrodzeniem (równowartość wypłaconej pracownikom premii), które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem powinni Państwo udokumentować powyższą czynność fakturą VAT, a nie notą obciążeniową.

Tym samym, stanowisko Państwa uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Ocena prawna stanowiska Państwa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zaistniałego stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zaistniałego stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.