Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Wpływ faktury korygującej na ustalanie marży w procedurze VAT marża dla importowanych monet kolekcjonerskich - Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.335.2025.1.LM

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia kwoty nabycia obliczanej dla dostaw srebrnych monet bulionowych w ramach procedury VAT marża.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny w Polsce.

Spółka należy do Grupy (…) (dalej: „Grupa”), która została założona w 2008 roku w (…) (Niemcy) i jest jedną z wiodących europejskich grup zajmujących się handlem metalami szlachetnymi.

Spółka uczestniczy w handlu srebrnymi monetami bulionowymi, o charakterze kolekcjonerskim, czyli monetami nie używanymi jako prawny środek płatniczy lub które mają wyłącznie wartość numizmatyczną (dalej: „Towary”). Towary stanowią przedmioty kolekcjonerskie w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2) lit. b ustawy o podatku od towarów z dnia 11 marca 2004 r.

Z uwagi na przedmiot swojej działalności Spółka rozliczała podatek VAT w tzw. procedurze marży dla przedmiotów kolekcjonerskich (dalej: „VAT Marża”), które były przedmiotem importu. Spółka dokonała w tym zakresie obowiązków zgłoszeniowych, związanych ze stosowaniem procedury VAT Marża dla towarów importowanych.

Spółka w ramach prowadzonej działalności importowała Towary ze Szwajcarii do Polski od szwajcarskiego podmiotu należącego do Grupy (dalej: „Spółka Szwajcarska”), które to Towary następnie sprzedawała niemieckiemu podmiotowi również należącemu do Grupy (dalej: „Spółka Niemiecka”). Towary były przez Spółkę sprzedawane na rzecz Spółki Niemieckiej z terytorium Polski i dostarczane do magazynu położonego w Niemczech (tj. centrum logistyczno-dystrybucyjnego Grupy zlokalizowanego w Norymberdze), który użytkuje Spółka Niemiecka.

Z tytułu importu Towarów Spółka rozliczała podatek VAT należny w Polsce poprzez zgłoszenia celne. Spółka następnie odsprzedawała zaimportowane Towary Spółce Niemieckiej z zastosowaniem VAT Marża. W związku z powyższym Spółka nie odliczała naliczonego podatku VAT z tytułu importu Towarów.

Z tytułu osiągnięcia w 2024 r. określonego wolumenu zakupów Spółka otrzymała od Spółki Szwajcarskiej opust cenowy w zakresie zakupionych Towarów (dalej: „Opust”). Spółka Szwajcarska wystawiła na koniec 2024 r. na Wnioskodawcę fakturę dokumentującą udzielony Opust (dalej: „Faktura Korygująca”). Faktury Korygującej nie można przyporządkować do konkretnej faktury sprzedażowej wystawionej przez Spółkę Szwajcarską na rzecz Spółki ani do konkretnego zgłoszenia celnego, albowiem Opust dotyczył łącznie całej sprzedaży dokonanej w 2024 r.

W związku z wystawioną Fakturą Korygującą Spółka nie dokonywała korekty w zakresu zgłoszeń celnych złożonych w 2024 r., z uwagi na brak możliwości powiązania Faktury Korygującej z konkretnymi transakcjami importowymi (odprawami celnymi). Tym samym kwoty podstaw opodatkowania zastosowanych przy imporcie Towarów dokonanych przez Spółkę w 2024 r. jak i kwoty podatku należnego z tytułu tego importu nie zostały skorygowane.

W związku z tym, że powyżej opisany stan faktyczny dotyczy 2024 r., poniższe zapytanie dotyczy stanu prawnego obowiązującego na dzień 31 grudnia 2024 r.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym - zgodnie z brzmieniem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. 2024 poz. 361) obowiązującym na dzień 31 grudnia 2024 r. (dalej: „Ustawa VAT”), prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wystawiona Faktura Korygująca nie wpływa na wysokość kwoty nabycia Towarów, o której mowa w art. 120 ust. 12 Ustawy VAT, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym - zgodnie z brzmieniem przepisów Ustawy VAT obowiązującym na dzień 31 grudnia 2024 r., prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wystawiona Faktura Korygująca nie wpływa na wysokość kwoty nabycia Towarów, o której mowa w art. 120 ust. 12 Ustawy VAT, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży.

Art. 120 ust. 1 pkt 2) lit. b Ustawy VAT stanowi, iż przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

Według art. 120 ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Z kolei wg art. 120 ust. 1 pkt 6 Ustawy VAT przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 Ustawy VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W świetle art. 120 ust. 5 Ustawy VAT, jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym.

Według art. 120 ust. 11 pkt 1 Ustawy VAT - przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy: dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5.

Art. 120 ust.12 Ustawy VAT stanowi zaś, że w przypadku dostawy towarów, o których mowa w ust. 11 pkt 1, kwotę nabycia, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży, o której mowa w ust. 4 i 5, przyjmuje się w wysokości równej kwocie podstawy opodatkowania zastosowanej przy imporcie towarów powiększonej o należny podatek z tytułu tego importu.

W świetle wyżej powołanych przepisów w przypadku procedury VAT Marża podstawą opodatkowania co do zasady stanowi marża będąca różnicą między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Z kolei dla towarów importowanych kwota nabycia ustalana była w szczególny sposób - zgodnie bowiem z art. 120 ust. 12 Ustawy VAT, w przypadku dostawy towarów, o których mowa w ust. 11 pkt 1, kwotę nabycia, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży, o której mowa w ust. 4 i 5, przyjmuje się w wysokości równej kwocie podstawy opodatkowania zastosowanej przy imporcie towarów powiększonej o należny podatek z tytułu tego importu.

W zakresie przedstawionego stanu faktycznego korekta rozliczenia (Faktura Korygująca) w postaci udzielonego Opustu dotyczy wszystkich transakcji sprzedażowych dokonanych przez Spółkę Szwajcarską na rzecz Wnioskodawcy w 2024 rok, nie można więc jej przyporządkować do konkretnej faktury ani odprawy celnej. Spółka w związku z tym nie dokonała korekty zgłoszeń importowych. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy udzielony przez Spółkę Szwajcarską Opust nie wpływa na wartość kwoty nabycia z tytułu zaimportowanych Towarów (oraz podatku VAT należnego z tytułu importu Towarów) i tym samym Spółka nie jest zobligowana do dokonania korekty marży powstałej na skutek sprzedaży przez nią Towarów.

Spółka pragnie dodatkowo podkreślić, iż zgodnie z panującym w doktrynie prawa podatkowego podejściem, w interpretacji przepisów prawa podatkowego pierwszeństwo ma tzw. wykładnia językowa. Jak wskazuje Jacek Brolik (Brolik Jacek, Wykładnia prawa podatkowego oraz jej determinanty, Opublikowano: ZNSA 2014/3/54-75): „(...) w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wypracowano kryteria stosowania różnych dyrektyw wykładni, przyznając wprawdzie pierwszeństwo wykładni językowej, ale nie pomijając pozostałych, traktując inne rodzaje wykładni - systemową, funkcjonalną, historyczną - jako subsydiarne. W tym ujęciu wykładnia językowa jest punktem wyjścia wszelkiej wykładni prawa i zakreśla jej granice w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym. Ustosunkowując się krótko do przedstawionych, charakterystycznych poglądów czy stanowisk orzecznictwa sądowego, można powiedzieć, że pierwszeństwo językowego kontekstu wykładni jest zrozumiałe i uzasadnione z tego podstawowego powodu, iż przedmiotem interpretacji w istocie jest określona wypowiedź, tekst, komunikat słowny przekazany przez prawodawcę w (u) stanowionych przezeń przepisach, w używanym przez niego języku. Istotnym, choć nie tak już zasadniczym uzasadnieniem przeważającego znaczenia wykładni językowej jest okoliczność, że dla adresatów prawa wykładnia ta jest podstawowym, jeżeli często nie jedynym sposobem odczytania i zrozumienia przepisów, których mają oni przestrzegać”

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy wskazane wyżej przepisy są jasne i regulują w pełni przypadki ustalania marży w procedurze VAT Marża, a już ich językowa wykładnia nie budzi wątpliwości, co do ich stosowania. Zgodnie zatem z literalną treścią powołanych wyżej przepisów, skoro Wnioskodawca nie dokonał korekty zgłoszeń celnych, to nie doszło do zmiany podstawy opodatkowania z tytułu importu. Towarów. Kwoty nabycia i kwoty podatku należnego z tytułu importu Towarów nie uległy zatem zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W świetle przepisu art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Art. 29a ust. 1 ustawy wskazuje, że:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT-Marża zawiera art. 120 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy:

Przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy:

Zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

W myśl art. 120 ust. 4 ustawy:

W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7;

Na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:

Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

W myśl art. 120 ust. 5 ustawy:

Jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1)osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2)podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3)podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5)podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Jak stanowi art. 120 ust. 11 pkt 1 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5.

W myśl art. 120 ust. 12 ustawy:

W przypadku dostawy towarów, o których mowa w ust. 11 pkt 1, kwotę nabycia, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży, o której mowa w ust. 4 i 5, przyjmuje się w wysokości równej kwocie podstawy opodatkowania zastosowanej przy imporcie towarów powiększonej o należny podatek z tytułu tego importu.

Na podstawie art. 120 ust. 13 ustawy:

Przepis ust. 11 stosuje się w przypadku, gdy podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy. Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego. Po tym okresie, jeżeli podatnik chce stosować procedurę polegającą na opodatkowaniu marży, musi ponownie złożyć to zawiadomienie.

Z opisu sprawy wynika że Spółka jest podmiotem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny w Polsce. Spółka uczestniczy w handlu srebrnymi monetami bulionowymi, o charakterze kolekcjonerskim, czyli monetami nie używanymi jako prawny środek płatniczy lub które mają wyłącznie wartość numizmatyczną (dalej: „Towary”). Towary stanowią przedmioty kolekcjonerskie w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2) lit. b ustawy o podatku od towarów.

Z uwagi na przedmiot swojej działalności Spółka rozliczała podatek VAT w tzw. procedurze marży dla przedmiotów kolekcjonerskich, które były przedmiotem importu.

Spółka w ramach prowadzonej działalności importowała Towary ze Szwajcarii do Polski od szwajcarskiego podmiotu należącego do Grupy, które to Towary następnie sprzedawała niemieckiemu podmiotowi również należącemu do Grupy. Towary były przez Spółkę sprzedawane na rzecz Spółki Niemieckiej z terytorium Polski i dostarczane do magazynu położonego w Niemczech.

Z tytułu osiągnięcia w 2024 r. określonego wolumenu zakupów Spółka otrzymała od Spółki Szwajcarskiej opust cenowy w zakresie zakupionych Towarów („Opust”). Spółka Szwajcarska wystawiła na koniec 2024 r. na Wnioskodawcę fakturę dokumentującą udzielony Opust („Faktura Korygująca”). Faktury Korygującej nie można przyporządkować do konkretnej faktury sprzedażowej wystawionej przez Spółkę Szwajcarską na rzecz Spółki ani do konkretnego zgłoszenia celnego, albowiem Opust dotyczył łącznie całej sprzedaży dokonanej w 2024 r.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii (w stanie prawym obowiązującym na dzień 31 grudnia 2024 r.), ustalenia czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wystawiona Faktura Korygująca nie wpływa na wysokość kwoty nabycia Towarów, o której mowa w art. 120 ust. 12 ustawy VAT, z uwagi na to że Spółka nie ma możliwości skorygować zgłoszenia celnego.

Zgodnie z art. 120 ust. 11 ustawy, przepisy dopuszczające możliwość obliczania podstawy opodatkowania jako marży, mają zastosowanie .in. do przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio zaimportowanych przez podatnika. Przy czym, w przypadku towarów zaimportowanych przez podatnika, kwotę nabycia którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży, przyjmuje się w wysokości równej kwocie podstawy opodatkowania zastosowanej przy imporcie towarów, powiększonej o należny podatek z tytułu tego importu.

Przepisy te stosuje się pod warunkiem, że podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy przed dokonaniem dostawy.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Dokonując zgłoszenia celnego importer określa wartość towaru na postawie faktury zakupu lub dokumentu określającego wartość zakupionego towaru. Naczelnik urzędu celno-skarbowego na podstawie zgłoszenia celnego wydaje decyzję określającą należności podatkowe.

W myśl art. 33 ust. 3 ustawy:

Po przyjęciu zgłoszenia celnego lub po przedstawieniu rozliczenia zamknięcia podatnik może wystąpić z wnioskiem do naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej różnicę między kwotą podatku w prawidłowej wysokości a kwotą podatku już wykazaną albo określoną.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ustawy:

W zakresie nieuregulowanym w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, art. 19a ust. 9-11 oraz art. 33-37 stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w przepisach celnych.

W opisanej sytuacji należy zauważyć, że kwotę nabycia, w przypadku importu monet kolekcjonerskich stanowi, zgodnie z art. 120 ust. 2 ustawy, kwota podstawy opodatkowania zastosowana przy imporcie towarów powiększona o należny podatek z tytułu tego importu. Tym samym kwota nabycia, która jest brana pod uwagę przy obliczaniu marża uzależniona jest w tym przypadku od wartości celnej powiększonej o cło i ewentualnie o podatek akcyzowy (jeżeli importowany towar opodatkowany jest podatkiem akcyzowym). Skoro Spółka otrzymała fakturę korygującą, dokumentującą udzielony Upust w związku z osiągnieciem określonego wolumenu zakupów, w stosunku do uprzednio zakupionych towarów, które w ramach importu rozliczała w Polsce, i z tytułu tego Upustu nie dokonała korekty w zakresie zgłoszeń celnych złożonych w 2024 r. (z powodu braku możliwości powiązania faktury korygującej z konkretnymi odprawami celnymi), to kwota nabycia importowanych monet kolekcjonerskich również nie ulegnie zmianie.

Tym samym, z uwagi na brak możliwości, w przedstawionej sytuacji, dokonania korekt kwot podstawy opodatkowania zastosowanych przy imporcie Towarów dokonanych przez Spółkę w 2024 r., wystawiona faktura korygująca nie wpływa na kwotę nabycia Towarów następnie odsprzedanych z zastosowaniem VAT marża.

Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie