Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.305.2025.2.EJU -

Opodatkowanie VAT sprzedaży nieruchomości przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą - Interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.305.2025.2.EJU

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w kwestii:

- uznania, że dokonując Transakcji sprzedaży Nieruchomości, będzie Pan działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a konsekwencji Dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (pytanie nr 1);

-zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT Transakcji sprzedaży Nieruchomości (pytanie nr 2);

-możliwości rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i skorzystania z opcji opodatkowania Dostawy Nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy o VAT (pytanie nr 3);

-obowiązku rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości wyłącznie przez Pana (część pytania nr 4);

jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 18 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług m.in. w kwestii:

-uznania, że dokonując Transakcji sprzedaży Nieruchomości, będzie Pan działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a konsekwencji Dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (pytanie nr 1);

-zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT Transakcji sprzedaży Nieruchomości (pytanie nr 2);

- obowiązku rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości wyłącznie przez Pana (część pytania nr 4).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym zamieszkałym w Polsce.

Wnioskodawca od dnia (…) r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…) (…), z siedzibą w (…).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku obecnym Wnioskodawca jako formę opodatkowania wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W ostatnich latach przeważającym profilem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę był wynajem nieruchomości. Działalność ta stanowi główne źródło przychodów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem zabudowanej działki ew.(…), o pow. (…) m², stanowiącej jedną działkę ewidencyjną, położonej w miejscowości (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) (…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o nr (…) (dalej jako „Nieruchomość”).

Nieruchomość zabudowana jest dwoma budynkami o funkcji handlowo-usługowo-mieszkaniowej, murowanymi, tj. (…) o powierzchni zabudowy (…) m² i (…) o powierzchni zabudowy (…) m² (budynek (…)), oraz (…) budynkami (…) o powierzchni zabudowy (…) m² i (…) m². Część terenu nieruchomości jest utwardzona (…).

W historii działki na nieruchomości stał budynek magazynowy od roku (…) do roku (…) o powierzchni zabudowy (…) m².

Historia nabycia udziałów we współwłasności Nieruchomości:

1. Wnioskodawca w dniu (…) r. nabył do majątku osobistego w drodze umowy darowizny od swojej matki (…) jedną trzecią przysługującego jej udziału w Nieruchomości, tj. 1/9 część we współwłasności Nieruchomości (Rep. A (…)). Na Nieruchomości posadowiony był w tym czasie dom murowany (…).

2. Wnioskodawca z małżonką (…) na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w dniu (…) r. nabyli od (…) udziały stanowiące razem 1/3 części we współwłasności Nieruchomości (Rep. A nr(…); sprostowanie ww. aktu (…) r., Rep. A (…)). Nieruchomość wówczas była zabudowana (…).

3. W dniu (…) r. w drodze umowy sprzedaży Wnioskodawca wraz z żoną na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej stali się współwłaścicielami kolejnej części udziałów w Nieruchomości wynoszące łącznie 1/3 części tej Nieruchomości (…). W umowie sprzedaży ustalono dożywotnią służebność osobistą mieszkania na rzecz (…) – polegającą na prawie zamieszkiwania (…). Nadto zaznaczono, że służebność osobista mieszkania po śmierci uprawnionej (…) przysługiwać będzie dożywotnio jej synowi –(…).

4. Do dnia (…) r.(…) – matka Wnioskodawcy posiadała prawo udziału w nieruchomości w części równej 2/9. W związku ze śmiercią matki Wnioskodawcy, przeprowadzone zostało postępowanie spadkowe, a zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego (…) z dnia (…) r. w sprawie o sygn. akt (…) nabyli: i) (…) córka – w 1/2 części oraz ii) Wnioskodawca jako syn – w 1/2 części.

Dnia (…) r. pomiędzy Wnioskodawcą a jego siostrą (…) nastąpił dział spadku po zmarłej matce (…) i ojcu(…). W wyniku czego, Wnioskodawca otrzymał do majątku osobistego wchodzący w skład spadku po zmarłej matce udział wynoszący 4/18 we współwłasności Nieruchomości (2/9 części Nieruchomości).

5. Dnia (…) r. (…), któremu po śmierci (…) przysługiwała służebność osobista mieszkania złożył oświadczenie o zrzeszeniu się nieodpłatnego ograniczonego prawa rzeczowego w postaci ww. służebności (Rep.(…)). W dniu (…) r. służebność lokalu została wykreślona z księgi wieczystej o nr(…).

W związku z powyższym, Wnioskodawca wraz z małżonką stali się wyłącznymi współwłaścicielami Nieruchomości. Wnioskodawcy przysługuje udział w wysokości: 1/9 (darowizna od matki), 2/9 (spadek po matce) oraz 3/9 (nabycie do majątku wspólnego) i 3/9 (nabycie do majątku wspólnego). Nieruchomość posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej.

Wnioskodawca od dnia (…) roku do dnia obecnego wynajmował część Nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadził także działalność gospodarczą (sklep z materiałami budowlanymi) w jednym z budynków usytuowanym na terenie Nieruchomości.

Wnioskodawca nie ponosił nakładów na modernizację, ulepszenie lub remont Nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów.

Od momentu oddania Nieruchomości do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi minęły 2 lata, co oznacza że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą Nieruchomości, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wszystkie budynki usytuowane na terenie Nieruchomości zostały oddane do użytkowania ponad 10 lat temu.

Część Nieruchomości została wprowadzona do środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Małżonka Wnioskodawcy:

-nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

-nie prowadzi działalności gospodarczej,

-nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze,

-nie prowadzi działalności rolniczej,

-nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Małżonków obowiązuje wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. Wnioskodawca nie zawierał z małżonką umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową. Małżonka wyraża zgodę na zbycie przez Wnioskodawcę części Nieruchomości z majątku wspólnego małżonków. Do umowy sprzedaży Wnioskodawca przystąpi razem z małżonką.

Wnioskodawca wraz z małżonką planują sprzedaż całości przysługujących Wnioskodawcy udziałów we współwłasności Nieruchomości będących jego majątkiem osobistym oraz całości udziałów małżonków we współwłasności Nieruchomości, tj. sprzedaż całej zabudowanej działki ew. (…) (dalej jako „Transakcja sprzedaży Nieruchomości” lub „Dostawa Nieruchomości”).

Przed zawarciem ostatecznej umowy sprzedaży Wnioskodawca nie zamierza podejmować aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży Nieruchomości. Do momentu sprzedaży Wnioskodawca nie będzie podejmować jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości Nieruchomości.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości co do sposobu opodatkowania przyszłej Transakcji sprzedaży.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie pytań jak we wniosku)

1. Czy w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, iż Wnioskodawca, dokonując Transakcji sprzedaży Nieruchomości, będzie działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a konsekwencji Dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT?

2. Czy Transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

3. Czy strony Transakcji sprzedaży Nieruchomości będą mogły zrezygnować ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i skorzystać z opcji opodatkowania Dostawy Nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy o VAT?

4. Czy całość podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości będzie mogła zostać rozliczona wyłącznie przez Wnioskodawcę, a jego żona jako współwłaścicielka części udziałów we współwłasności Nieruchomości na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej nie będzie zobowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT, ani nie będzie musiała rozliczać we własnym zakresie podatku VAT z tytułu sprzedaży części udziałów?

Pana stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług

Ad 1.

Wnioskodawca, dokonując Transakcji sprzedaży Nieruchomości, będzie działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a konsekwencji Dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad 2.

Transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie objęta zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad 3.

Strony Transakcji sprzedaży Nieruchomości będą mogły zrezygnować ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i skorzystać z opcji opodatkowania Dostawy Nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.

Ad 4.

Całość podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości będzie mogła zostać rozliczona wyłącznie przez Wnioskodawcę, a jego żona jako współwłaścicielka części udziałów we współwłasności Nieruchomości na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej nie będzie zobowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT, ani nie będzie musiała rozliczać we własnym zakresie podatku VAT z tytułu sprzedaży części udziałów.

Uzasadnienie

Ad 1.

W niniejszej sprawie dokonując oceny zamierzonej sprzedaży w okolicznościach takich jak w przedstawionym zdarzeniu przyszłym konieczne jest ustalenie, czy w odniesieniu do przedmiotowej Transakcji sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca będzie rozporządzał własnym majątkiem prywatnym w stosunku do posiadanych udziałów w Nieruchomości czy jednak będzie występował w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, tj. jako osoby angażującej środki podobne do wykorzystywanych przez profesjonalistów w obrocie nieruchomościami w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkowałoby koniecznością uznania, że zbycie nastąpi w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu, a Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest ustalenie czy działalność ta przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 maja 2014 r., I FSK 774/13).

Co równie istotne, aby uznać dany podmiot za prowadzący działalność gospodarczą, trzeba wziąć pod uwagę, czy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży (w tym wypadku) nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji), w szczególności zaś czy angażuje on środki zbliżone do innych stosowanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w przedmiocie handlu nieruchomościami.

Istotne znaczenie mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny. Pod uwagę należy brać jednak wszystkie okoliczności, które mają związek z rozpatrywanym przypadkiem, zarówno te obecne, bieżące, jak i mające miejsce w przeszłości.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że stwierdzenie czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Dodatkowo istotna jest ocena, czy z dokonanych czynności wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się jak handlowiec (wyroki NSA: w składzie 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r. I FPS 3/07; z 22 października 2013 r., I FSK 1323/12; z 14 marca 2014 r., I FSK 319/13; z 16 kwietnia 2014 r., I FSK 781/13; z 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13; z 11 września 2014 r., I FSK 1352/13; z 3 marca 2015 r., I FSK 1859/13; z 8 lipca 2015 r., I FSK 729/14; z 5 czerwca 2019 r., I FSK 983/17; podobnie wyroki WSA z 10 października 2013 r., sygn. akt I SA/Po 379/13; z 11 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Ol 249/19; z 25 września 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 352/19). Ponadto sądy administracyjne wypowiadają zgodny pogląd co do tego, że ustawodawca polski nie skorzystał z możliwości określonej w art. 12 ust. 1 i ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE umożliwiającej uznanie za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością gospodarczą w zakresie pojedynczej dostawy budynku lub terenu budowlanego (wyroki NSA: z 30 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 1684/11; z 9 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 1655/11; z 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14).

Podstawowymi cechami tak rozumianej działalności gospodarczej będą:

- wszelkie działanie jak producent, sprzedawca, usługodawca,

- prowadzenie działalności samodzielnie, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności,

- prowadzenie działalności w sposób stały (częstotliwy) lub wykonanie czynności w sposób jednorazowy w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Przez zamiar częstotliwości prowadzenia działalności należy tutaj rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego, wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 maja 2013 r., I SA/Rz 258/13).

Nieruchomość będąca przedmiotem przyszłej sprzedaży była wykorzystana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca wynajmował część Nieruchomości w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, co stwarza szczególną sytuację prawną dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności gospodarcze istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) - jako podatnik VAT (poz. interpretacja indywidualna z dnia 1 kwietnia 2025 r., Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0114-KDIP1-2.4012.75.2025.2.JO).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Natomiast przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nieruchomość będąca przedmiotem transakcji, składająca się z zabudowanej działki niewątpliwie wypełnia znamiona definicji towaru, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Tym samym, Transakcja sprzedaży Nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów.

Skoro przedmiotowa Nieruchomość, przez znaczny okres posiadania była wykorzystywana do prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, tym samym tylko Wnioskodawca dla całej Transakcji sprzedaży Nieruchomości będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i będzie zobowiązany do rozliczenia Dostawy Nieruchomości w zakresie podatku VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, czynności mające zostać przez niego dokonane uznać należy za prowadzone w ramach działalności gospodarczej, a w konsekwencji Dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy planowana Transakcja sprzedaży Nieruchomości także nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w związku z tym będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków, upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Działka będąca przedmiotem przyszłej sprzedaży jest zabudowana. Od czasu nabycia, aż do chwili obecnej Wnioskodawca nie ponosił nakładów remontowych ani nie przeprowadzał zmian w celu podniesienia jej standardów budowlanych do zasiedlenia.

W odniesieniu do budynków posadowionych na działce nr ew. (…) doszło do pierwszego zasiedlenia (co najmniej 10 lat temu budynki zostały oddane do użytkowania) i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minął już okres co najmniej dwóch lat. Tym samym, została spełniona definicja pierwszego zasiedlenia. Ponadto w odniesieniu do przedmiotowych budynków nie były przeprowadzane prace, które stanowiłyby ulepszenia, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie może być krótszy niż 2 lata.

W ocenie Wnioskodawcy, wskazana w zdarzeniu przyszłym Dostawa Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a w związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do udokumentowania fakturą VAT Transakcji sprzedaży Nieruchomości. W przypadku sprzedaży nieopodatkowanej nie ma konieczności wystawiania faktury VAT.

Ad 3.

Zważyć należy, że zwolnienie uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego. W myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków pod warunkiem wskazanym w tym przepisie.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, to sprzedaż dokonana przez Wnioskodawcę dotycząca gruntu, na którym znajdują się budynki również będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie tych samych przepisów co sprzedaż budynków.

W tym miejscu jednak należy podkreślić, że przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, strony transakcji mają możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy Nieruchomości.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

– zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT:

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3) adres budynku, budowli lub ich części.

W przypadku wyboru opcji rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować Transakcje sprzedaży Nieruchomości, wystawiając we własnym imieniu fakturę, na której wykaże całą cenę sprzedaży, z uwzględnieniem uregulowań zawartych w art. 106b ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko z pkt Ad 1-3 powyższej potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w sprawach o zbliżonych stanie faktycznym:

-interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2024 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.728.2024.2.AG;

-interpretacja indywidualna z dnia 24 grudnia 2024 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.752.2024.2.MJ;

-interpretacja indywidualna z dnia 28 stycznia 2025 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.868.2024.2.MŻ;

-interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2025 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.753.2024.1.KK.

Ad 4.

Pomimo tego, że obrót gospodarczy dotyczy w części majątku wspólnego małżonków, to małżeństwo jako takie nie posiada statusu podatnika podatku VAT, a w konsekwencji, konieczność ustalenia podatnika VAT odnosi się do każdego z małżonków z osobna.

Za wyrokiem m.in. Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 lipca 2018 r. (I FSK 1498/16) należy uznać za dopuszczalne, aby tylko jeden z małżonków został uznany za podatnika podatku VAT, mimo że obrót gospodarczy dotyczy majątku wspólnego małżonków.

W związku z powyższym, Dostawa Nieruchomości będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i Wnioskodawca dla całej transakcji będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT oraz będzie zobowiązany do rozliczenia Dostawy Nieruchomości w zakresie podatku VAT. Natomiast, jego małżonka nie będzie zobowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT i rozliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży udziałów we współwłasności Nieruchomości nabytych na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii:

-uznania, że dokonując Transakcji sprzedaży Nieruchomości, będzie Pan działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a konsekwencji Dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (pytanie nr 1);

- zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT Transakcji sprzedaży Nieruchomości (pytanie nr 2);

- możliwości rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i skorzystania z opcji opodatkowania Dostawy Nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 oraz art. 43 ust. 11 ustawy o VAT (pytanie nr 3);

-obowiązku rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości wyłącznie przez Pana (część pytania nr 4);

jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

W art. 195 Kodeksu cywilnego wskazano, że:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielne kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak wynika z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W myśl art. 198 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Podkreślić więc należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela, a rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem, przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych J. S. przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.-K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan współwłaścicielem zabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym (…).

(…) r. nabył Pan do majątku osobistego w drodze umowy darowizny od swojej matki (…) jedną trzecią przysługującego jej udziału w Nieruchomości, tj. 1/9 część we współwłasności Nieruchomości. Na Nieruchomości posadowiony był w tym czasie dom murowany (…).

(…) r. nabył Pan z małżonką na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej udziały stanowiące razem 1/3 części we współwłasności Nieruchomości. Nieruchomość wówczas była zabudowana (…).

(…) r. w drodze umowy sprzedaży nabył Pan wraz z żoną na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej kolejną część udziałów w Nieruchomości wynoszącą łącznie 1/3 części tej Nieruchomości.

Do dnia (…) r. Pana matka posiadała prawo udziału w nieruchomości w części równej 2/9. W związku ze śmiercią Pana matki, przeprowadzone zostało postępowanie spadkowe, a zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z (…) r. w sprawie o sygn. akt (…) nabyli: i) (…) córka – w 1/2 części oraz ii) Pan jako syn – w 1/2 części.

(…) r. pomiędzy Panem a Pana siostrą nastąpił dział spadku, w wyniku którego otrzymał Pan do majątku osobistego udział wynoszący 4/18 we współwłasności Nieruchomości.

W związku z powyższym, Pan wraz z małżonką stali się wyłącznymi współwłaścicielami Nieruchomości. Przy czym Panu przysługuje udział w wysokości: 1/9 (darowizna od matki), 2/9 (spadek po matce) oraz 3/9 (nabycie do majątku wspólnego) i 3/9 (nabycie do majątku wspólnego).

Nieruchomość zabudowana jest (…) budynkami (…) tj. (…) o powierzchni zabudowy (…) m² i (…) o powierzchni zabudowy (…) m² (budynek (…)), oraz (…) budynkami o funkcji (…) o powierzchni zabudowy (…) m² i (…) m². Część terenu nieruchomości jest utwardzona (…).

Od (…) roku do dnia obecnego wynajmował Pan część Nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadził Pan także działalność gospodarczą ((…)) w (…). Część Nieruchomości została wprowadzona do środków trwałych Pana firmy.

Jak wynika z opisu sprawy, jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od dnia (…) r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…)

Pana małżonka natomiast:

-nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

-nie prowadzi działalności gospodarczej,

-nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze,

-nie prowadzi działalności rolniczej,

-nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Nie zawierał Pan z małżonką umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność ustawową. Pana Małżonka wyraża zgodę na zbycie przez Pana części Nieruchomości z majątku wspólnego małżonków. Do umowy sprzedaży przystąpi Pan razem z małżonką.

Planuje Pan wraz z małżonką sprzedaż całości przysługujących Panu udziałów we współwłasności Nieruchomości będących Pana majątkiem osobistym oraz całości udziałów małżonków we współwłasności Nieruchomości, tj. sprzedaż całej zabudowanej działki ew.(…).

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą uznania czy dokonując Transakcji sprzedaży Nieruchomości, będzie działał Pan w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a konsekwencji dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano.

Analiza opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpiły okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż zabudowanej działki nr (…) stanowić będzie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan z tytułu tej transakcji będzie podatnikiem podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

W analizowanej sprawie, zabudowana działka nr (…), którą planuje Pan sprzedać, była wykorzystywana przez Pana na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Jak Pan podał w opisie sprawy od dnia (...) roku do dnia obecnego wynajmował Pan część Nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadził Pan także działalność gospodarczą ((...)) w (...).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedmiotowa Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Pana w celach prywatnych (osobistych).

Wykorzystanie przedmiotowej Nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej dowodzi, że zostały wykonane czynności, które świadczą o tym, że sprzedaż tej działki zabudowanej nie może stanowić czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem sprzedaż przez Pana zabudowanej działki nr (…), będzie stanowiła dostawę dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu. W tej sytuacji nie można uznać, że dostawa ww. Nieruchomości będzie przejawem realizacji prawa do rozporządzania składnikami związanymi z Pana prywatnym majątkiem.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Zatem, nie każda czynność, która wywołuje skutki na gruncie prawa cywilnego, będzie takie skutki wywoływała na gruncie prawa podatkowego.

W rozpatrywanej sprawie, pomimo że przedmiotowa działka stanowi majątek wspólny małżonków, to jednak nieruchomość ta była wykorzystywana wyłącznie przez Pana do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czyli Pan prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątku wspólnego miał nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną.

Jak wskazano powyżej, małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży zabudowanej działki nr (…), będącej we wspólności majątkowej małżeńskiej, wyłącznie Pan będzie stroną dokonującą czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem i będzie występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Skoro bowiem Nieruchomość (zabudowaną działkę nr (…)) – będącą przedmiotem planowanej sprzedaży – wykorzystywał Pan do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, to jest Pan w sensie ekonomicznym właścicielem tej nieruchomości i to Pan dokona w efekcie dostawy nieruchomości – przeniesienia prawa do rozporządzania zabudowaną działką nr (….) jak właściciel.

W konsekwencji, planowana przez Pana sprzedaż zabudowanej działki nr (…) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towaru stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z przepisu tego wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku/budowli.

W przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki, aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Bowiem stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, aby ocenić, czy dostawa przez Pana Nieruchomości – zabudowanej działki nr (…) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem budynków posadowionych na ww. działce, nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak Pan wskazał w opisie sprawy, wszystkie budynki usytuowane na terenie Nieruchomości zostały oddane do użytkowania ponad 10 lat temu. Od momentu oddania Nieruchomości do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi minęły 2 lata, co oznacza że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą Nieruchomości, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wskazał Pan również, że nie ponosił Pan nakładów na modernizację, ulepszenie lub remont Nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów.

W konsekwencji, spełnione zostaną przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem sprzedaż budynków znajdujących się na działce nr (…), będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, na którym znajdują się ww. budynki, tj. działki nr (…) , również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z zastosowaniem do dostawy ww. budynków posadowionych na działce nr (…) zwolnienia od podatku od towarów i usług wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bezzasadne jest badanie możliwości zastosowania dla tej dostawy zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się do Pana wątpliwości dotyczących możliwości rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, dla dostawy ww. Nieruchomości, należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Zatem ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych, przy spełnieniu warunków z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy. Przy czym podkreślić należy, że prawo to zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W analizowanej sprawie dostawa przedmiotowej Nieruchomości (działki nr (…) wraz z posadowionymi na niej budynkami) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem, Stronom transakcji (Panu i Nabywcy), będzie przysługiwało prawo do rezygnacji z ww. zwolnienia i wyboru opodatkowania ww. dostawy według właściwej stawki na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, o ile w momencie dostawy Pan i Nabywca będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT oraz złożą zgodne oświadczenie, spełniające warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również kwestii czy całość podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości będzie mogła zostać rozliczona wyłącznie przez Pana.

W analizowanej sprawie, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, sprzedaż zabudowanej działki nr (…) będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, w związku z czym będzie Pan zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży zabudowanej działki (…).

Jak wyjaśniono powyżej, skoro Nieruchomość (zabudowana działka nr (…)) – będąca przedmiotem planowanej sprzedaży – była wykorzystywana wyłącznie przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, to jest Pan w sensie ekonomicznym właścicielem tej nieruchomości i to Pan dokona w efekcie dostawy Nieruchomości – przeniesienia prawa do rozporządzania zabudowaną działką nr (…) jak właściciel.

Tym samym to wyłącznie Pan ma obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości.

Podsumowując, stwierdzić należy, że wyłącznie Pan, będąc współwłaścicielem nieruchomości na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, zobowiązany będzie rozliczyć sprzedaż zabudowanej działki nr (…).

Zatem, Pana stanowisko w zakresie części pytania nr 4, zgodnie z którym całość podatku VAT należnego z tytułu Transakcji sprzedaży Nieruchomości będzie mogła zostać rozliczona wyłącznie przez Pana, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami (w szczególności kwestia obowiązku udokumentowania fakturą VAT przedmiotowej transakcji) nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.,

Niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Pana i nie wywołuje skutków prawnych dla Pana żony. Pana Żona, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

W zakresie pozostałych pytań sformułowanych we wniosku z 18 kwietnia 2025 r. dotyczących podatku od towarów i usług (część pytania nr 4 i pytanie nr 5) oraz podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie nadmienia się, że interpretacja nie wywrze skutków prawnych gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie