Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowni Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towaru i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży myjni samoobsługowej za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 maja 2025 r.(wpływ 13 maja 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i prowadzi działalność gospodarczą A. oraz myjnię samoobsługową.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać część przedsiębiorstwa, którym jest myjnia samoobsługowa, pozostawiając w swojej działalności inne składniki materialne i niematerialne.

Myjnia generuje przychody z usług mycia pojazdów i ma przypisane koszty działalności, takie jak amortyzacja, koszty energii, gazu, wywozu ścieków i odpadów, dzierżawa powierzchni, ochrona, serwisowanie i eksploatacja.

Nabywca części przedsiębiorstwa ma zamiar nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez podatniczkę, przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać gotową do dalszej eksploatacji myjnię samochodową, która może stanowić odrębne przedsiębiorstwo i samodzielnie przynosić przychody.

Po sprzedaży myjni samochodowej Wnioskodawczyni zamierza dalej prowadzić działalność gospodarczą A., którą aktualnie prowadzi w miejscowości (…).

Myjnia samochodowa jest wolna od wszelkich obciążeń i zobowiązań.

Na nabywcę myjni samochodowej przejdą środki pieniężne w kasie myjni. A środki pieniężne przypisane na rachunek bankowy będą przekazywane na rachunek bankowy nabywcy.

Myjnia samochodowa bezdotykowa jest usytuowana w takim miejscu miasta, że obsługuje osoby fizyczne i Wnioskodawczyni nie posiada żadnych zawartych umów związanych z myjnią.

Myjnia samoobsługowa jest samodzielna i nie wymaga zatrudniania dodatkowych pracowników.

Myjnia samoobsługowa może działać u nabywcy jako wyodrębniona jednostka przedsiębiorstwa nie zależna od innych działów lub branż działających w przedsiębiorstwie. Stanowi odrębność organizacyjną, finansową i funkcjonalną. Może funkcjonować bez wsparcia innych działów przedsiębiorstwa.

Myjnia może funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo niezależne organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie od innych branż.

Nabywca po zakupie myjni samochodowej będzie miał możliwość kontynuowania działalności będącej przedmiotem transakcji bez angażowania dodatkowych składników majątkowych i podejmowaniu dodatkowych działań

Myjnia działa i obsługuje klientów przez całą dobę i stanowi wyodrębnioną część Wnioskodawczyni przedsiębiorstwa, które po sprzedaży samodzielnie może działać bez żadnych dodatkowych nakładów i umów.

Pytanie

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o indywidualną interpretację czy ma prawo sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa jaką jest myjnia samochodowa bez konieczności odprowadzenia podatku VAT jako osoba zwolniona podmiotowo.

Stanowisko

Wnioskodawczyni uważa, że przedmiotowa transakcja sprzedaży myjni samoobsługowej mieści się w pojęciu w art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, tj. jest wyłączona przedmiotowo z tej ustawy. Argumentuje, że myjnia stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, nabywca będzie kontynuował działalność przy użyciu nabytych składników, a te składniki są samodzielnie, zdolne do prowadzenia działalności gospodarczej. Aby uzyskać oficjalne potwierdzenie swojego stanowiska, wnioskodawczyni kieruje do organu podatkowego zapytanie, czy jej interpretacja przepisów jest zgodna z obowiązującym prawem

W jednej z odpowiedzi Dyrektor KIS zajął następujące stanowisko:

„Sprzedaż myjni nie podlega opodatkowaniu VAT”.

Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że sprzedaż myjni samoobsługowej stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu VAT.

Organ podatkowy uzasadniając swoje stanowisko, odwołał się do kluczowych przepisów ustawy o VAT, w szczególności do art. 5 ust. 1 pkt 1, który określa, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, oraz do art. 6 pkt 1, który wyłącza z opodatkowania transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyjaśnił, że zorganizowana część przedsiębiorstwa musi spełniać określone warunki, aby transakcja mogła być wyłączona z VAT, m.in. musi być wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa oraz musi obejmować zespół składników materialnych i niematerialnych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Następnie organ zauważył, że w przedmiotowej sprawie myjnia samoobsługowa jest wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie oraz posiada zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Wnioskodawczyni potwierdza, że myjnia stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, a nabywca będzie kontynuował działalność przy użyciu nabytych składników, a te składniki są samodzielnie zdolne do prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji KIS stwierdziła, że zostaną spełnione przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z myjnie samoobsługową za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a tym samym jej sprzedaż nie będzie opodatkowana VAT.

„Podsumowując, sprzedaż myjni samoobsługowej (...) będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji planowana sprzedaż, w związku z art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług” - zakończył organ - interpretacja indywidualna z 13 maja 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.189.2024.2.MBN.

Wnioskodawczyni zdaje sobie sprawę, że każda interpretacja jest indywidualna dlatego występuje o wydanie indywidualnej decyzji w tej sprawie, o podobnym charakterze przedmiotu sprawy .

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawczyni wnosi o wydanie indywidualnej decyzji w przedmiotowej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. 

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
• faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że:

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że:

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani sprzedać wyodrębnioną część prowadzonej działalności gospodarczej tj. myjnię samoobsługową. Myjnia stanowi odrębną całość i samodzielnie może przynosić przychody. Jest wolna od wszelkich zobowiązań i obciążeń. Na nabywcę przejdą środki w kasie a środki przypisane na rachunek bankowy będą przekazywane na rachunek bankowy nabywcy.

Ponadto, wskazała Pani, że myjnia samoobsługowa jest wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie. Może funkcjonować bez wsparcia innych działów Pani przedsiębiorstwa.

Nabywca po zakupie myjni samochodowej ma zamiar i będzie miał możliwość kontynuowania działalności bez podejmowania dodatkowych działań. Myjnia działa i obsługuje klientów  LISTNUM - przez cała dobę, stanowi wyodrębnioną część przedsiębiorstwa, która po sprzedaży samodzielnie może działać bez żadnych dodatkowych nakładów i umów.

Podsumowując, sprzedaż myjni samochodowej będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, planowana sprzedaż, w związku z art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).