
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa Spółki do stosowania 0% stawki VAT dla WDT na podstawie dokumentów gromadzonych w opisanych scenariuszach 1-4.
Opis stanu faktycznego
(X.) (dalej (X.) lub Spółka) to spółka należąca do Grupy (X.), wiodącego dostawcy (…) dla (…) (…), takich jak (…) (…) oraz (…) (…). Firma ma charakter (…) i oparta jest o (…) (…). (X.) sprzedaje swoje produkty do krajów w całej Europie, Azji, Ameryce Północnej i Południowej oraz Australii.
(X.) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i posiada aktywną rejestracją na potrzeby dostaw wewnątrzwspólnotowych.
Spółka sprzedaje towary w ramach transakcji eksportowych oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT). Dostawy w ramach WDT są realizowane na rzecz odbiorców z innych krajów UE zarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadających ważne numery VAT-ID nadane w kraju siedziby (numer VAT z przedrostkiem danego kraju). Dostawy WDT są realizowane według następującego schematu:
1)(X.) otrzymuje zamówienie od klienta z innego niż Polska kraju UE, klient posiada ważny numer VAT-ID z przedrostkiem kraju rejestracji na VAT,
2)(X.) sprzedaje towar temu klientowi i wysyła go do innego niż Polska kraju UE (kraj siedziby klienta),
3)Transport jest organizowany przez (X.) ale jest realizowany przez zewnętrznego przewoźnika (firmy spedycyjno-transportowe, (…), (…) lub inny kurier).
Spółka wykazuje dokonywane przez siebie WDT w składanych plikach JPK_V7M oraz w informacjach podsumowujących zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.; dalej: ustawa VAT). Dla potrzeb niniejszego wniosku założyć należy, że przesłanki wykluczające zastosowanie stawki 0% z art. 42 ust. 1 a ustawy VAT nie znajdą zastosowania. Towary sprzedawane na rzecz kontrahentów w ramach WDT są za każdym razem transportowane z terytorium Polski na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego UE.
Transport towarów odbywa się najczęściej na warunkach (…) (…) ale niewykluczone, że mogą zdarzyć się również inne warunki dostawy. Spółka, w celu zastosowania stawki 0% VAT do transakcji WDT gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.
Spółka przedstawia cztery różne scenariusze gromadzenia dokumentów, które wykorzystuje i zamierza wykorzystywać w związku ze stosowaniem stawki 0% VAT dla WDT. Zastosowanie konkretnego scenariusza dla danej transakcji uzależnione jest w szczególności od uzgodnień biznesowych z danym kontrahentem, od możliwości pozyskania dokumentów z danego kraju, sposobu przeprowadzania i organizacji transakcji oraz od względów praktycznych i operacyjnych.
Scenariusz 1
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez kuriera):
1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,
2)elektroniczne potwierdzenie od kuriera z informacją o doręczeniu przesyłki do odbiorcy w innym kraju UE (czasami dokument może być dodatkowo podpisany przez klienta ale nie zawsze ma to miejsce),
3)faktura od kuriera wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Scenariusz 2
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez kuriera):
1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,
2)elektroniczny dokument śledzenia przesyłki z finalnym potwierdzeniem przez kuriera faktu doręczeniu przesyłki do odbiorcy w innym kraju UE,
3)faktura od kuriera wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Scenariusz 3
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez firmę transportowo-spedycyjną):
1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,
2)list przewozowy CMR podpisany przez (X.) i spedytora (bez podpisu klienta),
3)oświadczenie spedytora o dostarczeniu przesyłki do miejsca przeznaczenia (dokument może przyjmować postać: (…), Potwierdzenie dostawy),
4)faktura od spedytora wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Scenariusz 4
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez firmę transportowo-spedycyjną):
1)faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku,
2)oświadczenie spedytora o dostarczeniu przesyłki do miejsca przeznaczenia (dokument może przyjmować postać: (…), Potwierdzenie dostawy),
3)faktura od spedytora wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Spółka zwraca także uwagę, że czasami zestaw gromadzonych dokumentów przedstawiony w każdym ze scenariuszy opisanym powyżej jest rozszerzany o dodatkowe pozycje np. o korespondencję handlową z klientem, w niektórych przypadkach (zależnych od uzgodnionych terminów płatności) także o dowód otrzymania przez Spółkę zapłaty za zrealizowane dostawy WDT. Wszelka korespondencja elektroniczna z kontrahentami, kurierami i spedytorami przeprowadzana i archiwizowana jest w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia i integralność i czytelność poszczególnych wiadomości.
Pytania
1)Czy w scenariuszu 1, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT?
2)Czy w scenariuszu 2, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT?
3)Czy w scenariuszu 3, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT?
4)Czy w scenariuszu 4, mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT?
Państwa stanowisko w sprawie
Spółka stoi na stanowisku, iż we wszystkich scenariuszach opisanych powyżej (scenariusz 1, scenariusz 2, scenariusz 3 i scenariusz 4), mając zgromadzone opisane dokumenty, Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT. Poniżej przedstawione zostało uzasadnienie przyjętego stanowiska.
Uwagi ogólne
Na wstępie Spółka zaznacza, że pomija analizę przepisów Rozporządzenia Wykonawczego RADY (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności nowego brzmienia art. 45a tego rozporządzenia, gdyż Spółka nie wybrała tych przepisów do potwierdzania dostaw WDT, w tym zakresie Spółka stosuje regulacje krajowe wynikające z ustawy VAT.
Przepis art. 42 ustawy VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania tej stawki podatku. WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
a)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi,
b)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,
c)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Dodatkowo stawka 0% VAT nie ma zastosowania do WDT w przypadku gdy:
a)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
b)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Spółka jako element stanu faktycznego wskazuje, że warunki wynikające z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy VAT są w niniejszej sprawie spełnione, a wyłączenia wskazane w art. 42 ust. 1a ustawy VAT nie mają miejsca.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy VAT, dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
a)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
b)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
W tym miejscu wskazać warto, że ukształtowała się praktyka, iż faktura dokumentująca dane WDT może być uznana za specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, jeśli zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji. W przypadku Spółki taka sytuacja ma miejsce i faktura wraz z załącznikami spełnia wymogi specyfikacji sztuk ładunku.
W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy VAT, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:
a)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,
b)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy,
c)określenie towarów i ich ilości,
d)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
e)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.
Przepis art. 42 ust. 11 ustawy VAT przewiduje dodatkowo, że w razie gdyby powyższe dokumenty nie potwierdzały jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami potwierdzającymi WDT mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
a)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
b)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
c)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
d)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Co istotne, przywołany wyżej przepis art. 42 ust. 11 ustawy VAT posługuje się przykładowym katalogiem dokumentów potwierdzających WDT, o czym świadczy użycie stwierdzenia „w szczególności” we wprowadzeniu do wyliczenia. Oznacza to, że wymienione w tym przepisie dokumenty nie są jedynymi, które mogą potwierdzać dokonanie WDT dla potrzeb art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, a przy ocenie dokumentów zebranych przez podatnika należy posługiwać się regułami oceny dowodów przewidzianymi przez ogólne przepisy podatkowe w tym przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.
Jednocześnie w doktrynie podkreśla się, że dla zastosowania stawki 0% przy WDT wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy VAT, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tezy takie znalazły się przykładowo w uchwale NSA z 11 października 2010 r. (sygn. I FPS 1/10), która wciąż obowiązuje.
Jak wynika więc z powyższego, warunek posiadania dokumentacji potwierdzającej, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego jest spełniony, w przypadku gdy Spółka posiada jeden dokument z katalogu przewidzianego w art. 42 ust. 3 ustawy VAT (np. fakturę zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku), uzupełniony dodatkowym dowodem z otwartego, przykładowego katalogu z art. 42 ust. 11 ustawy VAT. Kluczowe jest aby dokumenty te łącznie potwierdzały w sposób jednoznaczny przemieszczenie towarów w ramach WDT.
W ocenie Spółki przepisy ustawy VAT nie zawierają wymogu, by dokumenty dla celów stosowania stawki 0% VAT dla WDT były gromadzone wyłącznie w formie papierowej. Dopuszczalne jest więc, aby dokumenty miały formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej (np. jako skan papierowego dokumentu).
Zbierana dokumentacja - scenariusz 1
W scenariuszu 1 Spółka posiada wystawioną fakturę ze specyfikacją sztuk ładunku, elektroniczne potwierdzenie od kuriera z informacją o doręczeniu przesyłki do odbiorcy w innym kraju UE oraz fakturę od kuriera wystawioną na (X.) dotyczącą zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT. Warto nadmienić, że przy dostawach drobnych realizowanych przez kuriera nie jest standardem generowanie klasycznego listu przewozowego typu CMR, w praktyce najczęściej zdobycie takiego listu jest utrudnione lub wręcz niemożliwe. Inne niż CMR dokumenty jakie (X.) otrzymuje od kuriera jednoznacznie potwierdzają jednak, że towary sprzedawane przez Spółkę zostały wywiezione z Polski i dostarczone do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE.
W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 1 umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDT.
Zbierana dokumentacja - scenariusz 2
W scenariuszu 2 Spółka posiada wystawioną fakturę ze specyfikacją sztuk ładunku, elektroniczny dokument śledzenia przesyłki z finalnym potwierdzeniem przez kuriera faktu doręczeniu przesyłki do odbiorcy w innym kraju UE oraz fakturę od kuriera wystawioną na (X.) dotyczącą zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT. Jak już zostało wcześniej wspomniane przy dostawach drobnych realizowanych przez kuriera nie jest standardem generowanie klasycznego listu przewozowego typu CMR, w praktyce najczęściej zdobycie takiego listu jest utrudnione lub wręcz niemożliwe. Inne niż CMR dokumenty jakie (X.) gromadzi od kuriera jednoznacznie potwierdzają jednak, że towary sprzedawane przez Spółkę zostały wywiezione z Polski i dostarczone do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE.
W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 2 także zatem umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDT.
Zbierana dokumentacja - scenariusz 3
W scenariuszu 3 Spółka posiada wystawioną fakturę ze specyfikacją sztuk ładunku, list przewozowy CMR podpisany przez (X.) i spedytora (bez podpisu klienta), oświadczenie spedytora o dostarczeniu przesyłki do miejsca przeznaczenia (dokument może przyjmować postać: (…), Potwierdzenie dostawy) oraz fakturę od spedytora wystawiona na (X.) dotyczącą zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Warto nadmienić, że konwencje międzynarodowe nie określają jednego wzorca dokumentu przewozowego CMR, co więcej dokument ten może być wystawiony przez każdego uczestnika transportu (sprzedawcę, spedytora lub nabywcę). Przepis art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy VAT odwołujący się do dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika (spedytora) nie wskazuje wprost, że dokument ten dla swojej ważności musi być podpisany przez klienta (odbiorcę towarów). Pozostałe dokumenty jakie (X.) gromadzi w ramach tego scenariusza jednoznacznie potwierdzają, że towary sprzedawane przez Spółkę zostały wywiezione z Polski i dostarczone do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE.
W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 3 także zatem umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDT.
Zbierana dokumentacja - scenariusz 4
W scenariuszu 4 Spółka posiada wystawioną fakturę ze specyfikacją sztuk ładunku, oświadczenie spedytora o dostarczeniu przesyłki do miejsca przeznaczenia (dokument może przyjmować postać: (…), Potwierdzenie dostawy), fakturę od spedytora wystawiona na (X.) dotyczącą zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT. Zestaw dokumentów jakie (X.) gromadzi w ramach tego scenariusza niewątpliwie jednoznacznie potwierdzają, że towary sprzedawane przez Spółkę zostały wywiezione z Polski i dostarczone do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE.
W ocenie Spółki gromadzone dokumenty w scenariuszu 4 także zatem umożliwiają postawienie tezy, iż spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 11 ustawy VAT, co oznacza prawo do stosowania 0% stawki VAT dla realizowanego WDT.
Końcowo Spółka pragnie wskazać, że poprawność stanowiska zaprezentowanego powyżej w stosunku do wszystkich typów scenariuszy, czyli posiadanie wymaganej dokumentacji do zastosowania 0% stawki VAT dla WDT, jest potwierdzane w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, które dotyczą zbliżonych sytuacji do tych występujących w Spółce. Takie tezy odnajdujemy przykładowo w następujących interpretacjach indywidualnych:
1)interpretacja indywidualna z 26 listopada 2024 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.442.2024.2.JSU),
2)interpretacja indywidualna z 25 października 2023 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.420.2023.1.JŚ),
3)interpretacja indywidualna z 18 października 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.419.2023.3.GK),
4)interpretacja indywidualna z 19 lipca 2023 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.264.2023.1 .KK),
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa wart. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.
Ponadto w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z4grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:
1.Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:
a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
i.pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
ii.co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.
Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
1.Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.
2.Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:
a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
b)następujące dokumenty:
i.polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
ii.dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
iii.poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.
W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art.42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.
W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
-chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2)(uchylony),
3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4)(uchylony),
-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Z powyższego wynika że ww. dokumenty powinny zawierać informacje, które jednoznacznie wskazują, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.
Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i posiada aktywną rejestracją na potrzeby dostaw wewnątrzwspólnotowych. Jest wiodącym dostawcą opakowań dla przemysłu mięsnego, takich jak siatki wędliniarskie oraz osłonki tekstylne. Spółka sprzedaje towary w ramach transakcji eksportowych oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Dostawy w ramach WDT są realizowane na rzecz odbiorców z innych krajów UE zarejestrowanych dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadających ważne numery
VAT-ID nadane w kraju siedziby (numer VAT z przedrostkiem danego kraju). Spółka wykorzystuje i zamierza wykorzystywać w związku ze stosowaniem stawki 0% VAT dla WDT konkretny scenariusz dla danej transakcji, uzależniony od uzgodnień biznesowych z danym kontrahentem, od możliwości pozyskania dokumentów z danego kraju, sposobu przeprowadzania i organizacji transakcji oraz od względów praktycznych i operacyjnych.
Scenariusz 1
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez kuriera) faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku, elektroniczne potwierdzenie od kuriera z informacją o doręczeniu przesyłki do odbiorcy w innym kraju UE (czasami dokument może być dodatkowo podpisany przez klienta ale nie zawsze ma to miejsce), faktura od kuriera wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Scenariusz 2
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez kuriera), faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku, elektroniczny dokument śledzenia przesyłki z finalnym potwierdzeniem przez kuriera faktu doręczeniu przesyłki do odbiorcy w innym kraju UE, faktura od kuriera wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Scenariusz 3
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez firmę transportowo-spedycyjną), faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku, list przewozowy CMR podpisany przez (X.) i spedytora (bez podpisu klienta), oświadczenie spedytora o dostarczeniu przesyłki do miejsca przeznaczenia (dokument może przyjmować postać: (…), Potwierdzenie dostawy), faktura od spedytora wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Scenariusz 4
W ramach tego scenariusza Spółka gromadzi następujące dokumenty dotyczące WDT (dostawy realizowane przez firmę transportowo-spedycyjną), faktura sprzedaży ze specyfikacją sztuk ładunku, oświadczenie spedytora o dostarczeniu przesyłki do miejsca przeznaczenia (dokument może przyjmować postać: (…), Potwierdzenie dostawy), faktura od spedytora wystawiona na (X.) dotycząca zrealizowanych usług transportowych związanych z dostawą WDT.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą kwestii, czy na podstawie zgromadzonych dokumentów w przedstawionych scenariuszach 1-4 Spółka jest uprawniona do stosowania 0% stawki VAT dla WDT.
Odnosząc się do tych wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dla przedstawionych scenariuszy - będzie uprawniała Państwa Spółkę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (realizowanych w opisanych scenariuszach 1-4), przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy.
Należy zauważyć, że przedstawione przez Państwa dokumenty pozwalają stwierdzić, co było przedmiotem dostawy, na czyja rzecz i że doszło do przemieszczenia towarów z Polki do innego państwa członkowskiego.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-4, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111, ze zm. ). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 iart.54§ 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57aPPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
