Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

16 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 11 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki nr 1. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 maja 2025 r. (data wpływu 22 maja 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A.,

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.A.,

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskujący wraz ze współmałżonką są właścicielami działki, która położona jest w (…), przy ul. (…).

Dla nieruchomości urządzona jest księga wieczysta nr (…), przy czym składany wniosek o interpretację dotyczy działki o numerze ewidencyjnym 1, obręb ewidencyjny (…), wchodzącej w skład wymienionej księgi wieczystej.

Wnioskujący wraz z małżonką pozostają właścicielami nieruchomości od 1985 r. i stanowi ona składnik ich majątku prywatnego w ramach ustawowej wspólnoty małżeńskiej.

Działka, której dotyczy wniosek, nie była wynajmowana i nie była prowadzona na niej działalność gospodarcza. Na części nieruchomości, której dotyczy wniosek znajdują się budowle niezwiązane trwale z gruntem (wiaty z blachy oraz tunel ogrodniczy). Działka posiada doprowadzenie energii elektrycznej i wody na potrzeby korzystania z niej w celach prywatnych. Ponadto, znajdują się na niej nasadzenia drzewek owocowych.

Dla nieruchomości Podatnik wraz z małżonką w 2025 r. uzyskał pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego - decyzja została wydana na osoby prywatne tj. A.A. i B.A.

Wnioskodawca z małżonką zamierzają dokonać sprzedaży nieruchomości wraz z prawomocnym pozwoleniem na budowę. Działka, której dotyczy niniejszy wniosek będzie wydzielona i zostanie założona dla niej osobna księga wieczysta.

Wnioskujący oraz Jego małżonka jednocześnie są wspólnikami C. spółka jawna, która zajmuje się (…). Ze względu na rodzaj prowadzonej działalności C. jest podatnikiem podatku VAT.

Nieruchomość, której dotyczy niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, nie była w żadnym momencie wkładem do spółki lub składnikiem majątkowym wykorzystywanym w prowadzonej działalności.

Wnioskujący w imieniu własnym w 2020 r. występował o interpretację indywidualną w zakresie planowanej transakcji sprzedaży innej nieruchomości będącej Jego wyłączną własnością, zabudowanej budynkiem wielorodzinnym, która była przedmiotem interpretacji nr 0114-KDIP4-2.4012.421.2020.4.KS pod kątem podatku od towarów i usług oraz 0113-KDIPT2-2.4011.744.2020.8.AKU w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskujący wraz z małżonką zamierzają sprzedać opisaną powyżej nieruchomość - nie można przy tym wykluczyć, że nabywcą będzie podmiot zawodowo zajmujący się wznoszeniem budynków mieszkalnych - deweloper.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Podatnik i współmałżonka weszli w posiadanie nieruchomości na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości - umowy sprzedaży nieruchomości - umowa z 16 stycznia 1985 r., akt notarialny (…).

Decyzja o sprzedaży nieruchomości podejmowana jest ze względu na wiek Podatników i potrzebę uporządkowania spraw majątkowych.

Przed sprzedażą nieruchomości będą podejmowane aktywne działania marketingowe wykraczające poza formę ogłoszenia, to jest skorzystanie z usług biura obrotu nieruchomościami.

Wcześniej dokonywano sprzedaży nieruchomości stanowiącej własność Podatnika A.A., dotyczyło to jednej nieruchomości położonej w (…). Nieruchomość ta nabyta została w 1993 r. w drodze spadku. Na tej nieruchomości wybudowano budynek wielorodzinny 3-kondygnacyjny, nieruchomość ta była wynajmowana na cele niemieszkalne, magazynowe, pozostawała w stanie surowym zamkniętym. Nieruchomość ta została sprzedana w 2023 r. po uzyskaniu interpretacji podatkowej 0113-KDIPT2-2.4011.744.2020.8.AKU oraz 0114-KDIP4-4.4012.421.2020.4.KS.

Podatnicy nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Podatnicy nie udzielili i nie zamierzają udzielić pełnomocnictwa do działania w ich imieniu w związku z transakcją sprzedaży nieruchomości.

Podatnicy nie prowadzą działalności związanej z obrotem nieruchomościami.

Podatnicy planują zlecić sprzedaż agencji pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości.

Podatnicy przed sprzedażą nie podejmowali działań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości.

Podatnicy nie zawarli, ani też nie zamierzają zawierać, umowy przedwstępnej w związku ze sprzedażą nieruchomości.

Podatnik A.A. był podatnikiem VAT jako osoba fizyczna z tytułu najmu powierzchni baneru reklamowego na nieruchomości, małżonka Podatnika była i jest podatnikiem VAT jako osoba fizyczna wcześniej z tytułu najmu banerów reklamowych, obecnie z tytułu wynajmu nieruchomości niezabudowanej - wykorzystywanej na skup złomu.

Podatnicy nie posiadają statusu rolnika ryczałtowego.

Powołany we wniosku numer działki 1 znajduje się w jednej księdze wieczystej z innymi nieruchomościami, przy ewentualnej sprzedaży zostanie założona dla tej działki nowa księga wieczysta (wyodrębnienie z macierzystej KW).

Działka nie była i nie będzie oddawana do używania na podstawie umów odpłatnych, innych niż najem.

Działka służy do celów osobistych (uprawa warzyw w tunelu foliowym na własne potrzeby, kurnik ozdobny na własne potrzeby, drzewka owocowe i ozdobne, zagroda dla psa).

Na potrzeby własne do działki została doprowadzona energia elektryczna oraz woda z ujęcia własnego (studnia).

Pozwolenie na budowę zostało uzyskane w celu zbycia działki i ewentualnego wykorzystania warunków zabudowy przed wejściem w życie Planu Miejscowego.

Decyzja została wydana na wniosek właścicieli na podstawie decyzji o warunkach zabudowy.

W celu uzyskania decyzji właściciele występowali o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej.

Wiata i tunel foliowy nie spełniają definicji budowli w myśl przepisów prawa budowlanego.

Pytania

1)Czy Wnioskodawca może zostać uznany za podatnika podatku VAT ze względu na to, że przyszła transakcja dotyczyłaby nieruchomości budowlanej (posiadane pozwolenie na budowę), która nie podlega zwolnieniu przedmiotowemu od podatku VAT, a jednocześnie Podatnik może być uznany za wykonującego działalność gospodarczą w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

2)Czy w opisanym stanie sprawy i zdarzeniu przyszłym względem współmałżonki Wnioskodawcy wystąpi zobowiązanie do odprowadzenia podatku VAT, gdyby doszło do sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o interpretację, jako przedmiot dostawy pozostaje zdefiniowana w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami dostawa - sprzedaż nieruchomości budowlanej nie podlega przedmiotowemu zwolnieniu z podatku VAT.

Jednak zgodnie z przepisami ustawy do tego, żeby sprzedaż nieruchomości podlegała podatkowi VAT konieczne jest dokonanie sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym definicja działalności gospodarczej w ustawie o podatku od towarów i usług jest bardzo szeroka i w niektórych przypadkach może dotyczyć osób fizycznych.

Planowana sprzedaż nieruchomości, nie wchodzi w zakres działalności Podatnika i Jego współmałżonki jako wspólników C. Spółka jawna.

Nabycie nieruchomości przez małżonków nastąpiło w czasie, kiedy Podatnik ani Jego współmałżonka nie prowadzili, ani nawet nie zamierzali prowadzić, działalności gospodarczej.

Planowana sprzedaż stanowi element standardowego działania względem składników majątkowych Podatnika i Jego żony wynikającego z prawa własności. Nie jest to działanie zaplanowane, systematyczne i ciągłe, a ma na celu zbycie składnika majątku wspólnego, do czego Podatnik i Jego żona są uprawnieni jako właściciele.

Podatnik nie podjął nakładów na przedmiot sprzedaży, nie stworzył dostępu do drogi, mediów, nie podejmował działania w celu uzbrojenia terenu lub innego ulepszenia nieruchomości. Podatnik uzyskał pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego z garażem podziemnym, jednak, zdaniem Podatnika, nie może to przesądzać o zakwalifikowaniu planowanej sprzedaży jako dokonanej w ramach działalności gospodarczej.

Podatnik w 2020 r. występował z wnioskiem o interpretację w zakresie sprzedaży innej nieruchomości zabudowanej stanowiącej składnik Jego osobistego majątku i istnienia w związku z tym obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego i podatku VAT.

Małżonka Podatnika nie dokonywała wcześniej sprzedaży należących do niej nieruchomości.

Podatnik uzyskał w związku z tym interpretację 0114-KDIP4-2.4012.421.2020.4.KS oraz 0113-KDIPT2-2.4011.744.2020.8.AKU.

Ze względu na to, że planowana sprzedaż nieruchomości nie stanowi przejawu prowadzenia przez Podatnika i Jego współmałżonki działalności gospodarczej, zdaniem Podatnika, od planowanej sprzedaży nieruchomości w opisanych warunkach nie będzie konieczności naliczenia i odprowadzenia podatku VAT zarówno przez Niego jak i Jego małżonkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…)

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a)określone udziały w nieruchomości;

b)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

c)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie zarówno gruntu jak też udziału w prawie własności gruntu, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii uznania Państwa za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1.

Ustalić więc należy, czy w odniesieniu do planowanej czynności sprzedaży ww. nieruchomości, znajdującej się we wspólności majątkowej małżeńskiej, będą Państwo spełniali przesłanki do uznania Państwa za podatników podatku od towarów i usług.

W przypadku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki nr 1, istotne jest, czy w celu dokonania tej dostawy podjęli Państwo aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Państwa za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że działka nr 1 została nabyta w roku 1985 w drodze spadku. Działka nie była wynajmowana i nie była prowadzona na niej działalność gospodarcza. Ponadto, ww. działka nie była i nie będzie oddawana do używania na podstawie umów odpłatnych, innych niż najem. Na części ww. nieruchomości znajdują się niezwiązane trwale z gruntem wiaty z blachy oraz tunel ogrodniczy. Działka ta służy do celów osobistych (uprawa warzyw w tunelu foliowym na własne potrzeby, kurnik ozdobny na własne potrzeby, drzewka owocowe i ozdobne, zagroda dla psa). Na potrzeby własne do ww. działki została doprowadzona energia elektryczna oraz woda z ujęcia własnego (studnia).

Dla ww. nieruchomości w 2025 r. uzyskali Państwo pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego na podstawie decyzji o warunkach zabudowy. W celu uzyskania tej decyzji występowali Państwo o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej. Pozwolenie na budowę zostało uzyskane w celu zbycia ww. działki i ewentualnego wykorzystania warunków zabudowy przed wejściem w życie planu miejscowego. Zamierzają Państwo dokonać sprzedaży ww. nieruchomości wraz z prawomocnym pozwoleniem na budowę. Działka ta będzie wydzielona i zostanie założona dla niej osobna księga wieczysta. Przed sprzedażą nie podejmowali Państwo działań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości.

Wskazali Państwo również, że nie prowadzą działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Planują Państwo zlecić ww. sprzedaż agencji pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości.

Nie udzielili Państwo i nie zamierzają Państwo udzielić pełnomocnictwa do działania w Państwa imieniu w związku z transakcją sprzedaży nieruchomości. Nie zawarli, ani też nie zamierzają Państwo zawierać, umowy przedwstępnej w związku ze sprzedażą tej nieruchomości. Natomiast w celu sprzedaży działki wystąpili Państwo o pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego.

Wcześniej dokonał Pan sprzedaży nieruchomości stanowiącej Pana własność. Nie posiadają Państwo innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala Państwa zaangażowania w odniesieniu do przygotowania omawianej działki do sprzedaży, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie sprzedaży działki nr 1, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Państwa aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10. Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Państwa ww. działki, stanowiącej Państwa ustawowy majątek wspólny małżeński, wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Pojedyncza czynność, tj. wystąpienie o pozwolenie na budowę, nie może przesądzać, że przy sprzedaży ww. działki zachowają się Państwo jak handlowcy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku nie podjęli Państwo aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Podjęte przez Państwa działania należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, sprzedając działkę nr 1, znajdującą się we wspólności majątkowej małżeńskiej, będą Państwo korzystali z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Brak tego statusu pozbawia Państwa cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. nieruchomości, a opisaną dostawę cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, ww. sprzedaż nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Tym samym, zarówno Pani jak i Pan, nie będą mieli obowiązku naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu planowanej sprzedaży działki nr 1 w warunkach opisanych w tym zdarzeniu.

W konsekwencji, sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko uznaję więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie 1 i 2 wniosku), zaś w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 3 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.