Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2025 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanych dokumentów w Wariantach od I do V. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) z siedzibą w (...) Polsce. Spółka jest wiodącym producentem (...). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej: „UE”), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Spółka będzie dokonywać wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

W każdym z niżej opisanych przypadków miejscem rozpoczęcia transportu towarów będzie terytorium Polski (co do zasady siedziba Spółki w (...) Polsce), a miejscem zakończenia transportu towarów - terytorium innego państwa członkowskiego UE. Podmiotami odpowiedzialnymi za organizację transportu co do zasady będą Kontrahenci (jednak nie jest całkowicie wykluczone, że odpowiedzialną może być w określonych sytuacjach Spółka). Towary będą transportowane za pośrednictwem usług zewnętrznych podmiotów, tzn. spedytorów, przewoźników lub kurierów.

W niektórych wypadkach stosowana będzie procedura tzw. samofakturowania („self-billing”, „SBI”), o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. W tych przypadkach Spółka oraz Kontrahenci będą mieli zawarte stosowne porozumienia, określające m.in. procedurę zatwierdzania faktur przez Spółkę.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka będzie wykazywać prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących VAT-UE.

Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski.

Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki, zgodnie z którym gromadzone przez Spółkę warianty dokumentacji będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki VAT 0% przy WDT.

Warianty gromadzonej dokumentacji

Co do zasady, w związku z dokonywanymi WDT, Spółka będzie każdorazowo w posiadaniu następujących dokumentów:

• faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;
• dokument zamówienia;
• dokument dostawy (występujący pod różnymi nazwami, np. Delivery Note, Lieferschein, Sendungsbeleg), który będzie zawierać m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms. Najczęściej jednak dokument ten nie będzie zawierać podpisu odbiorcy;
• międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez Spółkę lub przewoźnika, z podpisem nadawcy i przewoźnika. Najczęściej w polu przeznaczonym dla odbiorcy towaru w liście przewozowym nie będzie widnieć jego podpis. Powyższe wynika z faktu, że w większości wypadków to Kontrahent organizuje transport towarów z zastosowaniem warunków dostawy EXW (Incoterms).

Powyższe dokumenty (dalej: „Dokumenty podstawowe”), co do zasady, Spółka będzie gromadziła na potrzeby każdej transakcji WDT.

Ponadto, Spółka może dysponować także potwierdzeniem zapłaty za towar z systemu bankowego (jeśli do danego momentu Spółka otrzymała płatność od Kontrahenta).

Dodatkowo, oprócz Dokumentów podstawowych Spółka gromadzić będzie każdorazowo określone dodatkowe dokumenty, które zależeć będą od specyfiki współpracy z danym Kontrahentem. Ujęte zostały one w wariantach poniżej.

Wariant I

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• potwierdzenia odbioru towarów otrzymanego od Kontrahenta w formie wiadomości elektronicznej (mailowej). Potwierdzenie będzie zawierać zbiorcze zestawienie dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw, takich jak: dane dostawcy oraz odbiorcy, data odbioru towaru, miejsce rozładunku, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer dokumentu „Delivery Note” będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Potwierdzenie to może stanowić również załącznik do wiadomości.

Wariant II

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• potwierdzenia odbioru towaru w formie elektronicznej, realizowanego poprzez udostępnienie Spółce dostępu do systemu informatycznego Kontrahenta. Dostęp do tego systemu będą posiadać zarówno Spółka, jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania systemu, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy do magazynu, Kontrahent wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostawy. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu danych danej dostawy, Spółka będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta. W przypadku komunikatów generowanych przez system Kontrahenta, Spółka uzyska dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwoli Spółce na monitorowanie statusu realizowanej dostawy.
• Spółka będzie miała przy tym możliwość pozyskiwania z ww. systemu komunikatów w formacie elektronicznym, takich jak pliki PDF lub zrzuty ekranu, które będą potwierdzać fakt otrzymania towarów przez Kontrahenta.

Wariant III

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, wystawianej przez Kontrahentów w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania). Ze specyfiki funkcjonowania współpracy z takimi Kontrahentami wynika, że faktura będzie generowana przez Kontrahentów każdorazowo wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru (przyjęciu go na magazynie w danym państwie UE). Powyższe wynika z faktu, że data wystawienia faktury co do zasady będzie występować po dniu dostarczenia towarów do magazynu kontrahenta. W niektórych przypadkach na fakturze będzie wprost wskazane, że datą otrzymania towarów jest data wystawienia faktury.

Wariant IV

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• potwierdzenia odbioru towarów otrzymanego od przewoźnika wskazującego, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokument taki będzie zawierać m.in. następujące dane: dane nadawcy, dane odbiorcy, oznaczenie faktury dokumentującej dostawę, datę, pieczątkę i podpis przedstawiciela przewoźnika.

Wariant V

U Spółki może także wystąpić w przyszłości następujący wariant dokumentowania WDT:

• zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie - zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca), z prośbą o potwierdzenie dokonania (otrzymania) dostaw. Zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do danego miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informację zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Spółka będzie archiwizować wysłaną wiadomość elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta oraz otrzymaną od Kontrahenta odpowiedź, jeśli Kontrahent do wskazanego terminu potwierdzi, że towary ujęte w zestawieniu zostały do niego dostarczone. Możliwa będzie zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie.

Spółka zaznacza również, że we wszystkich przedstawionych powyżej wariantach dokumenty mogą być otrzymywane pocztą tradycyjną lub drogą elektroniczną (np. w formie skanów).

Pytania

1.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, opisanych w Wariancie I powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (zdarzenie przyszłe)?

2.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (zdarzenie przyszłe)?

3.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (zdarzenie przyszłe)?

4.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (zdarzenie przyszłe)?

5.Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (zdarzenie przyszłe)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki:

1)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

2)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

3)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

4)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie IV powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

5)Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie V powyżej w świetle art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

1. Uwagi Ogólne

Warunki zastosowania stawki 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% VAT, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki tj.: (...)

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od zasady, lecz jako zasada, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak wskazano w opisie stanowiska, zarówno warunek wskazany w pkt 1 jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, będą przez Spółkę spełnione. Spółka będzie dokonywać dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie; ta przesłanka będzie każdorazowo weryfikowana przez Spółkę), a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Spółka będzie spełniać również warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1a, tj. będzie składać prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Tym samym, warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia czy Spółce będzie przysługiwać prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest ten, dotyczący posiadania dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT.

Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w orzecznictwie podejściem, posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Przedstawioną tezę potwierdził, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., znak: ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku, gdy dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka podkreśla, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do ostatecznego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty przyjęły formę elektroniczną, bądź też były przesłane w formie elektronicznej (skan dokumentu). Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście prezentowane jest również przez organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2023 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.480.2022.2.RST, stwierdził, że: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) Dokumenty zeskanowane przez Spółkę i przechowywane tylko w postaci elektronicznej nadal będą stanowiły dowody dokonania dostaw wewnątrzwspólnotowych, które zgodnie z art. 43 ust. 3 i ust. 11 ustawy upoważniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla zrealizowanych dostaw. CMR lub inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów gromadzone i przechowywane w formie elektronicznej, będą dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy”.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2020 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.480.2020.1.IZ podkreślił, że: „Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR stwierdził, że „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT stwierdził, że „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki otrzymywane drogą elektroniczną bądź też przesyłane w formie elektronicznej będą stanowić dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

2. Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę - uwagi ogólne

Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka będzie co do zasady posiadać wymienione w opisie sprawy Dokumenty podstawowe, tj. fakturę, dokument zamówienia, dokument dostawy, list przewozowy CMR (bez podpisów odbiorcy), ewentualnie także potwierdzenie zapłaty. Dodatkowo, oprócz nich Spółka gromadzić będzie każdorazowo określone dodatkowe dokumenty, które zależeć będą od specyfiki współpracy z danym Kontrahentem, a które ujęte zostały w poszczególnych Wariantach.

W ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych Wariantów, będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie (np. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec powyższego, Spółka pragnie podkreślić, iż jej zdaniem brak podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT. Dotyczy to sytuacji, gdy Spółka będzie dysponować inną, dodatkową dokumentacją, która łącznie z Dokumentami podstawowymi będzie jednoznacznie potwierdzać dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Wariant I

W tym wariancie oprócz Dokumentów podstawowych Spółka będzie posiadać dodatkowo:

• potwierdzenie odbioru towarów otrzymane od Kontrahenta w formie wiadomości elektronicznej (mailowej). Potwierdzenie będzie zawierać zbiorcze zestawienia dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw, takich jak: dane dostawcy oraz odbiorcy, data odbioru towaru, miejsce rozładunku, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer dokumentu „Delivery Note” będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Potwierdzenie to może stanowić również załącznik do wiadomości.

W ocenie Spółki Dokumenty podstawowe wraz z dodatkowym dokumentem w postaci potwierdzenia odbioru towarów, które Spółka będzie otrzymywać od Kontrahenta w formie wiadomości elektronicznej (mailowej) będą jednoznacznie dowodzić, że towary dostarczono do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Przesyłane przez Kontrahenta zbiorcze zestawienie będzie zawierać listę zrealizowanych dostaw poprzez wskazanie m.in. numerów Delivery Note, którymi Spółka oraz Kontrahent mogą się posługiwać w celu identyfikacji poszczególnych dostaw. Ponadto zestawienie dostaw będzie zawierać także inne istotne dla dostawy elementy, na podstawie których Spółka będzie mogła łatwo przyporządkować dostawę do konkretnej faktury lub zamówienia.

Tym samym w ocenie Spółki posiadane przez nią Dokumenty podstawowe oraz zbiorcze zestawienie dostaw, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, będą stanowić dowód potwierdzający, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przykładowo przez DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.262.2022.2.KT wskazał, że: „(...) Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro posiadają/będą posiadać Państwo Dokumenty podstawowe, tj.:

• fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Państwa lub fakturę dokumentującą WDT wystawioną przez Kontrahenta UE w Państwa imieniu i na Państwa rzecz w ramach tzw. samofakturowania,
• zamówienie w systemie zamówień elektronicznych,
• dokument dostawy (Delivery Note/Lieferschein),
• list przewozowy CMR, podpisany przez Państwa pracownika, wraz z jednym z poniższych Dokumentów uzupełniających: (...)
• podpisane zbiorcze zestawienie (...)

oraz w sytuacji, gdy - jak wskazano w uzupełnieniu wniosku - zapłata za towar jest/będzie dokonana przez Kontrahenta po dostarczeniu towaru na terytorium innego państwa członkowskiego i mają/będą mieli Państwo możliwość ustalenia, której wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dotyczy ta zapłata, to ww. dokumenty stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3, ust. 4 i ust. 11 ustawy o VAT, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahentów UE na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...)”.

DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2021 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.718.2020.2JS wskazał, że: „(...) w przypadku nr 7, Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, faktury od przewoźnika towarów oraz zbiorczego poświadczenia odbioru przez nabywcę w formie e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail, zawierającego m.in. odniesienie do numeru dostawy, który pozwala na powiązanie z miejscem dostawy i faktura za towar oraz datę dostawy. (...) Podobnie jak w poprzednim wariancie, zestawienie zrealizowanych dostaw będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną. Kontrahent będzie odsyłał potwierdzenie dokonanych dostaw również drogą elektroniczną w postaci wiadomości e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail. (...) Tym samym, w ocenie Organu, opisany zestaw dokumentacji zgromadzonej w przypadku nr 7 potwierdzającej łącznie, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy w UE pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania WDT opisanej w wariancie siódmym stawką VAT w wysokości 0%. Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 7 należy zatem uznać za prawidłowe (...)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie I powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant II

W tym wariancie oprócz Dokumentów podstawowych Spółka będzie posiadać dodatkowo:

• potwierdzenia odbioru towaru w formie elektronicznej, realizowanego poprzez udostępnienie Spółce dostępu do systemu informatycznego Kontrahenta. Dostęp do tego systemu będą posiadać zarówno Spółka, jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania systemu, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy do magazynu, Kontrahent wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostawy. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu danych danej dostawy, Spółka będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta. W przypadku komunikatów generowanych przez system Kontrahenta, Spółka uzyska dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwoli Spółce na monitorowanie statusu realizowanej dostawy.
• Spółka dodatkowo będzie miała możliwość pozyskiwania z ww. systemu komunikatów w formacie elektronicznym, takich jak pliki PDF lub zrzuty ekranu, które będą potwierdzać fakt otrzymania towarów przez Kontrahenta.

W ocenie Spółki Dokumenty podstawowe wraz z dodatkowym dokumentem w postaci potwierdzenia odbioru towaru w formie elektronicznej, które Spółka będzie mogła pozyskać z systemu Kontrahenta w formacie pliku PDF lub zrzutu ekranu będą jednoznacznie dowodzić, że towary dostarczono do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Potwierdzenie to będzie dotyczyć dostaw zrealizowanych na rzecz Kontrahenta w danym okresie. Dostawy te będą przypisane do konkretnych numerów dokumentów towarzyszących dostawie pn. „Delivery Note” lub zamówień towaru co pozwoli Spółce zidentyfikować, który konkretnie towar został wywieziony na terytorium innego kraju UE.

Tym samym w ocenie Spółki posiadane przez nią Dokumenty podstawowe oraz dokument dodatkowy w postaci potwierdzenia odbioru towaru, wygenerowanego z systemu Kontrahenta, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, będą stanowić dowód potwierdzający, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.546.2022.2.KT wskazał, że: „(...) Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro posiadają/będą posiadać Państwo następujące dokumenty: (...)

• w opisanym Wariancie II:
• fakturę (lub jej kopię) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
• jedną z dokumentacji w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta: (...)
• odrębny dokument generowany z systemu Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać potwierdzenie otrzymania przez niego dostaw zrealizowanych na jego rzecz w danym okresie, (...)
• zrzut ekranu z systemu SAP, do którego dostęp mają zarówno Państwo, jak i Kontrahent, a Kontrahent wprowadza dane dotyczące danej dostawy do systemu, na podstawie których mogą Państwo wyszukać dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju, a także jej dostarczenie do Kontrahenta (...)

to ww. dokumenty stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42. ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahentów na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...)”.

DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2020 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.298.2020.1.TKU wskazał, że: „(...) W rozpatrywanej sprawie, Spółka zamierza każdorazowo gromadzić kopię faktury zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku łącznie z jednym bądź kilkoma z poniższych dokumentów:

a.potwierdzeniem odbioru towarów przesyłanym przez Kontrahenta w wiadomości e-mail,

b.potwierdzeniem odbioru towarów pobieranym z portalu Kontrahenta - pobrana z portalu lista odebranych przez Kontrahenta towarów będzie zawierała dane pozwalające na identyfikacje poszczególnych dostaw, np. numer listu przewozowego, numer identyfikacyjny danego towaru, data dostawy towarów, cena, listami przewozowymi CMR wystawionymi przez przewoźnika; dokumenty przewozowe będą podpisane przez przewoźnika oraz odbiorcę towarów z innego kraju UE,

(...) Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w: (...)

Wariancie II, tj. kopie faktur zawierające dane Kontrahenta oraz specyfikacje poszczególnych sztuk załadunku wraz z potwierdzeniem odbioru towarów pobranym z portalu Kontrahenta (...)

stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (...)”.

DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 16 października 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.484.2020.1.MAZ wskazał, że: „(...) W czwartym wariancie gromadzenia dokumentacji Spółka wskazała, że będzie w posiadaniu faktury lub jej kopii, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Wnioskodawca będzie również posiadał potwierdzenie odbioru określonych towarów przez Kontrahenta, mogące mieć jedną z poniższych form: (...)

• wydruk certyfikatu otrzymania dostaw dokonanych w danym okresie, pobrany z systemu internetowego Kontrahenta; na wydruku znajdzie się jego wyraźne oświadczenie, że towary zostały dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE, a także informacje pozwalające na identyfikację konkretnych dostaw (np. numer dowodu dostawy, numer identyfikacyjny towaru oraz jego ilość) oraz podpis i pieczątka Kontrahenta; na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur.

Analiza przedstawionego czwartego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami umożliwiającymi potwierdzenie dokonania WDT, wymienionymi w art. 42 ust. 3 pkt 3 oraz art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy. (...)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie II powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant III

W tym wariancie oprócz Dokumentów podstawowych Spółka będzie posiadać dodatkowo:

• fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, wystawianej przez Kontrahentów w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania). Ze specyfiki funkcjonowania współpracy z takimi Kontrahentami wynika, że faktura będzie generowana przez Kontrahentów każdorazowo wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru (przyjęciu go na magazynie w danym państwie UE). Powyższe wynika z faktu, że data wystawienia faktury co do zasady będzie występować po dniu dostarczenia towarów do magazynu kontrahenta. W niektórych przypadkach na fakturze będzie wprost wskazane, że datą otrzymania towarów jest data wystawienia faktury.

W ocenie Spółki Dokumenty podstawowe wraz z dodatkowym dokumentem w postaci faktury wystawionej przez Kontrahenta w ramach tzw. samofakturowania będą jednoznacznie dowodzić, że towary dostarczono do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Kontrahent będzie wystawiać fakturę dopiero, gdy faktycznie otrzyma towar. Ponadto wystawiana faktura będzie zawierać specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, a w niektórych przypadkach również oświadczenie Kontrahenta o tym, że datą przybycia towarów do jego magazynu będzie data wystawienia faktury w ramach samofakturowania. W związku z powyższym w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie III będzie spełniać warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2024 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.238.2024.1.GK

„(...) gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dokumenty (opisane w Wariantach l-VI) w postaci:

(...)V

faktury wystawionej przez nabywcę w imieniu Spółki i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, która zawiera/będzie zawierała w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz wyraźne oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura. Ponadto, zgodnie z funkcjonalnością systemu Kontrahenta, faktura wystawiana w ramach samofakturowania generowana jest/będzie przez system elektroniczny dopiero po przyjęciu przez Kontrahenta towarów w miejscu przeznaczenia.

VI.

faktury wystawionej przez nabywcę w imieniu Spółki i na rzecz Spółki w ramach tzw. samofakturowania, która nie zawiera/nie będzie zawierała jednak bezpośrednio w swojej treści oświadczenia nabywcy o otrzymaniu towarów (takiego jak wskazane w Wariancie V). Niemniej jednak, Spółka zawarła/zawrze z Kontrahentami właściwe porozumienia, z których jednoznacznie będzie wynikało, że faktura w trybie samofakturowania będzie wystawiona przez Kontrahenta dopiero w momencie otrzymania i przyjęcia przez niego towarów w państwie UE innym niż Polska. Taka faktura zawiera/będzie zawierała w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Alternatywnie, jeżeli Spółka nie zawarła/nie zawrze stosownych porozumień z Kontrahentami, o których mowa powyżej, to Spółka gromadzi/będzie gromadziła dokumentację potwierdzającą otrzymanie towarów przez nabywcę analogiczną dla Wariantów I - IV.

- stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (...)”.

DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.546.2022.2.KT wskazał, że: „(...) Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro posiadają/będą posiadać Państwo następujące dokumenty: (...)

w opisanym Wariancie IV:

• kopię faktury wystawionej przez nabywcę w Państwa imieniu i na Państwa rzecz w ramach tzw. samofakturowania, zawierającej w szczególności specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz wyraźne oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, których dotyczy faktura (...)

to ww. dokumenty stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahentów na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (...)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie III powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant IV

W tym wariancie oprócz Dokumentów podstawowych Spółka będzie posiadać dodatkowo:

• potwierdzenie odbioru towarów otrzymane od przewoźnika wskazujące, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokument taki będzie zawierać m.in. następujące dane: dane nadawcy, dane odbiorcy, oznaczenie faktury dokumentującej dostawę, datę, pieczątkę i podpis przedstawiciela przewoźnika.

Spółka stoi na stanowisku, że dokument otrzymany od przewoźnika będzie jednoznacznie i wyraźnie stanowić formę potwierdzenia dostarczenia przez niego towarów w innym państwie członkowskim (jako dowód wydany przez inny niż strony transakcji, niezależny podmiot). W związku z powyższym w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie IV będzie spełniać warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Spółka pragnie podkreślić, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w stanowiskach organów podatkowych, przykładowo:

• DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2017 r., znak: 0115-KDIT1-3.4012.399.2017.1.MD zgodził się w całości ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że gromadzone przez Wnioskodawcę dokumenty w postaci: faktury, protokołu/listu załadunkowego (jako specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku), CMR „wyjścia” oraz oświadczenie/potwierdzenie od przewoźnika, że konkretne towary (np. udokumentowane konkretnymi fakturami) zostały dostarczone do danego Odbiorcy końcowego/w dane miejsce stanowią dowód potwierdzający fakt dostarczenia towarów do innego państwa członkowskiego.
• DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2019 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.119.2019.1.WH wskazał, że: „(...) Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka będzie posiadać Dokumenty podstawowe, tj. fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar a także co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych: dokument CMR lub/i Oświadczenie Nabywcy lub/i dokument dostawy Delivery notę lub/i Oświadczenie Spedytora (...) skoro Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadać dokumenty potwierdzające łącznie, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, przy spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, ma prawo stosować do dokonanych dostaw stawkę VAT w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy (...)”.
• DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.542.2020.2.MC wskazał, że: „(...) Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w: Wariancie II: - faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, - oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres odbiorcy

- stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów II, (...) będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (...)”

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie IV powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant V

W tym wariancie oprócz Dokumentów podstawowych Spółka będzie posiadać dodatkowo:

• zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie - zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca), z prośbą o potwierdzenie dokonania (otrzymania) dostaw. Zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do danego miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informację zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Spółka będzie archiwizować wysłaną wiadomość elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta oraz otrzymaną od Kontrahenta odpowiedź, jeśli Kontrahent do wskazanego terminu potwierdzi, że towary ujęte w zestawieniu zostały do niego dostarczone. Możliwa będzie zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie.

W ocenie Spółki Dokumenty podstawowe wraz z dodatkowym dokumentem w postaci zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta (przesyłane Kontrahentowi i niezakwestionowane przez niego) łącznie będą jednoznacznie potwierdzały, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego.

Brak odpowiedzi na zbiorcze zestawienie faktur będzie miało taki sam skutek jak odesłanie do Spółki potwierdzenia otrzymania towarów z otrzymanego zestawienia faktur. Należy bowiem wskazać, iż termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje Kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Kontrahentom).

Warto zaznaczyć, iż niezgłoszenie przez Kontrahenta zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu). Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego „bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego” (Gniewek E., Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2014). Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza uregulowanie przepisu art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, zgodnie z którym: „jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty.” W związku z powyższym w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w niniejszym Wariancie spełnia warunki dokumentacji WDT wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2024 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.238.2024.1.GK, DKIS uznał, że: „(...) gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja (...), tj. dokumenty (opisane w Wariantach l-VI) w postaci: (...)

IV. fakturą (lub jej kopią) zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz zbiorcze zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, w stosunku do których Kontrahent uregulował należność, które będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu którego dotyczy. Zgodnie z porozumieniem, które jest/będzie zawierane z Kontrahentem, lub informacją, która jest/będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do uzgodnionego przez strony dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane opłaconymi i wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, otrzymanie wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta jest/będzie potwierdzane informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. funkcja „informuj o statusie dostarczenia”) przez serwer Kontrahenta. Otrzymane potwierdzenia są/będą archiwizowane jako załącznik wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie. (...)

stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku w wariantach l-VI, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT)”.

• DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.634.2021.3.PJ stwierdził, że: „(...) W świetle zatem przedstawionego przez Wnioskodawcę w odniesieniu do Modelu III posiadane przez Wnioskodawcę ww. dokumenty stanowią dowody z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, które (jak wynika z opisu sprawy) są gromadzone jako dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska uprawniają do zastosowania stawki 0%”.

Autor powyższego wniosku o interpretację opisał w stanie faktycznym, iż w ramach Modelu III gromadzi: kopię faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, do którego nie zostały wniesione zastrzeżenia przez Kontrahenta w ustalonym terminie, przez co dany Kontrahent w sposób milczący potwierdził otrzymanie danych towarów w kraju UE innym niż Polska (akceptacja dorozumiana).

• DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2021 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.304.2021.1.PC zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który uważał, że: „Sposób dokumentowania WDT dokonywanych w transakcjach realizowanych w ramach Modelu G (w przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że transakcje te stanowią WDT, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT), przedstawiony w Przypadku 2, w ramach opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% VAT na podstawie art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT”. Autor wniosku o interpretację w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w Przypadku 2 jest w posiadaniu przed terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy kopii faktury oraz zbiorczego Zestawienia faktur (wraz z przewodnią wiadomością e-mail wysłaną do Kontrahenta), przy pomocy którego Nabywca potwierdził fakt dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE w drodze tzw. milczącej akceptacji.
• DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2020 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.298.2020.1.TKU wskazał, że: „(...) Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w: (...)

Wariancie V, tj. kopie faktur zawierające dane Kontrahenta oraz specyfikacje poszczególnych sztuk załadunku, wraz ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy łącznie dla każdego z Wariantów będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.

Podobnie wskazano w m.in.: interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2018 r. (znak: 0114-KDIP1-2.4012.251.2018.1.WH), z dnia 13 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r. (znak: 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB); oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2016 r. (znak: ILPP4/4512-1-38/16-2/PR); oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 września 2015 r. (znak: ILPP4/4512-1-208/15-2/HW); a także interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 marca 2015 r. (znak: ILPP4/443-646/14-2/BA).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie V powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1, 3 i 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE). Spółka jest wiodącym producentem (...). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej. Spółka będzie dokonywać wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. W każdym z przypadków miejscem rozpoczęcia transportu towarów będzie terytorium Polski (co do zasady siedziba Spółki w (...)), a miejscem zakończenia transportu towarów - terytorium innego państwa członkowskiego UE. Podmiotami odpowiedzialnymi za organizację transportu co do zasady będą Kontrahenci (jednak nie jest całkowicie wykluczone, że odpowiedzialną może być w określonych sytuacjach Spółka). Towary będą transportowane za pośrednictwem usług zewnętrznych podmiotów, tzn. spedytorów, przewoźników lub kurierów. W niektórych wypadkach stosowana będzie procedura tzw. samofakturowania („self-billing”, „SBI”), o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. W tych przypadkach Spółka oraz Kontrahenci będą mieli zawarte stosowne porozumienia, określające m.in. procedurę zatwierdzania faktur przez Spółkę. Informacje o dokonywanych WDT Spółka będzie wykazywać prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących VAT-UE. Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Co do zasady, w związku z dokonywanymi WDT, Spółka będzie każdorazowo w posiadaniu następujących dokumentów:

• faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;
• dokument zamówienia;
• dokument dostawy (występujący pod różnymi nazwami, np. Delivery Note, Lieferschein, Sendungsbeleg), który będzie zawierać m.in. numer zamówienia, nazwę/opis/kod towaru, jego ilość, wagę, adres dostawy oraz warunki Incoterms. Najczęściej jednak dokument ten nie będzie zawierać podpisu odbiorcy;
• międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez Spółkę lub przewoźnika, z podpisem nadawcy i przewoźnika. Najczęściej w polu przeznaczonym dla odbiorcy towaru w liście przewozowym nie będzie widnieć jego podpis. Powyższe wynika z faktu, że w większości wypadków to Kontrahent organizuje transport towarów z zastosowaniem warunków dostawy EXW (Incoterms).

Powyższe dokumenty (Dokumenty podstawowe), co do zasady, Spółka będzie gromadziła na potrzeby każdej transakcji WDT.

Ponadto, Spółka może dysponować także potwierdzeniem zapłaty za towar z systemu bankowego (jeśli do danego momentu Spółka otrzymała płatność od Kontrahenta).

Dodatkowo, oprócz Dokumentów podstawowych Spółka gromadzić będzie każdorazowo określone dodatkowe dokumenty, które zależeć będą od specyfiki współpracy z danym Kontrahentem.

Wariant I

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• potwierdzenia odbioru towarów otrzymanego od Kontrahenta w formie wiadomości elektronicznej (mailowej). Potwierdzenie będzie zawierać zbiorcze zestawienie dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw, takich jak: dane dostawcy oraz odbiorcy, data odbioru towaru, miejsce rozładunku, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer dokumentu „Delivery Note” będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Potwierdzenie to może stanowić również załącznik do wiadomości.

Wariant II

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• potwierdzenia odbioru towaru w formie elektronicznej, realizowanego poprzez udostępnienie Spółce dostępu do systemu informatycznego Kontrahenta. Dostęp do tego systemu będą posiadać zarówno Spółka, jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania systemu, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy do magazynu, Kontrahent wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostawy. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu danych danej dostawy, Spółka będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta. W przypadku komunikatów generowanych przez system Kontrahenta, Spółka uzyska dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwoli Spółce na monitorowanie statusu realizowanej dostawy.
• Spółka będzie miała przy tym możliwość pozyskiwania z ww. systemu komunikatów w formacie elektronicznym, takich jak pliki PDF lub zrzuty ekranu, które będą potwierdzać fakt otrzymania towarów przez Kontrahenta.

Wariant III

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, wystawianej przez Kontrahentów w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania). Ze specyfiki funkcjonowania współpracy z takimi Kontrahentami wynika, że faktura będzie generowana przez Kontrahentów każdorazowo wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru (przyjęciu go na magazynie w danym państwie UE). Powyższe wynika z faktu, że data wystawienia faktury co do zasady będzie występować po dniu dostarczenia towarów do magazynu kontrahenta. W niektórych przypadkach na fakturze będzie wprost wskazane, że datą otrzymania towarów jest data wystawienia faktury.

Wariant IV

Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następującego dokumentu:

• potwierdzenia odbioru towarów otrzymanego od przewoźnika wskazującego, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokument taki będzie zawierać m.in. następujące dane: dane nadawcy, dane odbiorcy, oznaczenie faktury dokumentującej dostawę, datę, pieczątkę i podpis przedstawiciela przewoźnika.

Wariant V

U Spółki może także wystąpić w przyszłości następujący wariant dokumentowania WDT:

• zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie - zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca), z prośbą o potwierdzenie dokonania (otrzymania) dostaw. Zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do danego miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informację zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Spółka będzie archiwizować wysłaną wiadomość elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta oraz otrzymaną od Kontrahenta odpowiedź, jeśli Kontrahent do wskazanego terminu potwierdzi, że towary ujęte w zestawieniu zostały do niego dostarczone. Możliwa będzie zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie.

Spółka zaznacza również, że we wszystkich przedstawionych powyżej wariantach dokumenty mogą być otrzymywane pocztą tradycyjną lub drogą elektroniczną (np. w formie skanów).

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia czy Spółka będzie miała prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie dokumentów wskazanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w Wariantach od I do V.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto należy zauważyć, że ustawa nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”. Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, z późn. zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny.

Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.

Wobec powyższego dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Co do zasady, w związku z dokonywanymi WDT, Spółka będzie każdorazowo w posiadaniu następujących Dokumentów podstawowych, tj. faktury, dokumentu zamówienia, dokumentu dostawy, międzynarodowego listu przewozowego CMR (bez podpisów odbiorcy). Ponadto, Spółka może dysponować także potwierdzeniem zapłaty za towar z systemu bankowego (jeśli do danego momentu Spółka otrzymała płatność od Kontrahenta).

Dodatkowo, oprócz Dokumentów podstawowych Spółka gromadzić będzie każdorazowo określone dodatkowe dokumenty, które zależeć będą od specyfiki współpracy z danym Kontrahentem. Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu następujących dokumentów, wymienionych w Wariantach od I do V, tj.: potwierdzenia odbioru towarów otrzymanego od Kontrahenta w formie wiadomości elektronicznej (mailowej); potwierdzenia odbioru towaru w formie elektronicznej, realizowanego poprzez udostępnienie Spółce dostępu do systemu informatycznego Kontrahenta, który potwierdzi wywóz towarów z terytorium kraju oraz jego dostarczenie do Kontrahenta; faktury (lub jej kopii) wystawianej przez Kontrahentów w imieniu i na rzecz Spółki (w ramach samofakturowania), która będzie generowana przez Kontrahentów każdorazowo wyłącznie dopiero po doręczeniu towaru (przyjęciu go na magazynie w danym państwie UE); potwierdzenia odbioru towarów otrzymanego od przewoźnika wskazującego, że towary zostały wywiezione i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego UE; zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie - zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca), z prośbą o potwierdzenie dokonania (otrzymania) dostaw. Zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do danego miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informację zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Spółka będzie archiwizować wysłaną wiadomość elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta oraz otrzymaną od Kontrahenta odpowiedź, jeśli Kontrahent do wskazanego terminu potwierdzi, że towary ujęte w zestawieniu zostały do niego dostarczone.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że gromadzone przez Spółkę dokumenty w Wariantach od I do V będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej na rzecz nabywców, którzy - jak wynika z treści wniosku - posiadają właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywców na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym, dokumenty wskazane przez Spółkę we wniosku w Wariantach od I do V, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy będą upoważniały Spółkę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT).

Zatem Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.