Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wystawienia faktury VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w swoich zasobach (między innymi) lokale użytkowe na zasadach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub prawa odrębnej własności. Lokale te wykorzystywane są przez właścicieli w różny sposób. Spółdzielnia nie wymaga informacji od właścicieli w jaki sposób wykorzystują te lokale ani na co je przeznaczają. Lokale te wykorzystywane są nierzadko na potrzeby prowadzenia własnej działalności gospodarczej, wynajmowane innym firmom. Spółdzielnia pozyskuje od właścicieli lokali wyłącznie dane w zakresie, który jest niezbędny do prowadzenia swojej działalności, w tym informacje potrzebne do naliczania opłat związanych z użytkowaniem takiego lokalu np. na potrzeby naliczania opłat za śmieci i innych dostarczanych mediów. Spółdzielnia co miesiąc na rzecz właścicieli będących członkami lub nie, którzy posiadają spółdzielcze własnościowe prawa do lokali użytkowych lub prawa odrębnej własności wystawia faktury za koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem lokalu. Związane jest to z faktem, iż zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych właściciele lokali będący członkami, jak i niebędący członkami Spółdzielni zobowiązani są uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokali. Jeżeli lokal użytkowy został nabyty przez małżonków wówczas faktura dokumentująca koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem lokalu wystawiana jest na jednego z nich. Nie ma technicznej możliwości by Spółdzielnia wystawiła fakturę na obydwoje małżonków jednocześnie.

Właściciele jednego z lokali użytkowych, będący małżeństwem, nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego do wspólności majątkowej małżeńskiej. Obydwoje są członkami Spółdzielni. W akcie notarialnym brak jest informacji, że lokal będzie przeznaczony na prowadzenie działalności gospodarczej. W akcie notarialnym nie ma wzmianki co do okoliczności nabycia lokalu dla celów prowadzenia działalności gospodarczej któregoś z małżonków. W akcie notarialnym zamieszczona jest informacja, że jest lokalem użytkowym.

2 października 2024 r. do Spółdzielni wpłynął wniosek od jednego z małżonków będącego współwłaścicielem przedstawianego lokalu użytkowego o wniesienie numeru NIP i nazwy jego firmy na faktury za używanie lokalu użytkowego pozostającego w majątku wspólnym. W momencie pisania wniosku o interpretację wspomniana firma nie figuruje w rejestrze VAT na tzw. Białej Liście. Jednocześnie jest zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Pytanie

Czy Spółdzielnia na wniosek jednego z małżonków, powinna wystawiać faktury umieszczając na nich dane dokumentujące wyżej wymienione transakcje – zgodnie z art. 106e ustawy o VAT – wyłącznie na dane jednego z małżonków, który prowadzi działalność gospodarczą?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem w powyższej sytuacji, należy wystawiać faktury na firmę jednego z małżonków. Wynika to z faktu, iż nabywcą lokalu użytkowego są małżonkowie, a jeden z nich jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą i lokal użytkowy jest wykorzystywany w tej działalności o czym Spółdzielnia została poinformowana wnioskiem jednego ze współwłaścicieli.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa, tzw. ustawowa, która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich tzw. majątek wspólny. Z kolei przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Istotą wspólności majątkowej małżeńskiej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego na zasadach współwłasności łącznej.

Zgodnie z art. 36 § 1 oraz § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. W związku z powyższym w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie jeśli pomiędzy nimi istnieje wspólność majątkowa.

Zauważyć należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników, co dla małżonków prowadzących działalność stwarza szczególną sytuację prawną. Ponadto żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Brak jest przeszkód by pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała wspólność majątkowa. Każdy składnik majątku małżonków objęty jest wspólnością ustawową pomiędzy małżonkami, ale zarząd majątkiem wspólnym każde z małżonków może wykonywać samodzielnie.

W myśl art. 43¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, ze zm.), przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Natomiast art. 43² § 1 ww. ustawy stanowi, iż przedsiębiorca działa pod firmą. Stosownie do art. 43⁴ Kodeksu cywilnego, firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. Dodatki, które mogą zostać dołączone do imienia i nazwiska, mają służyć lepszej identyfikacji przedsiębiorcy posługującego się firmą.

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Wobec powyższego, jeżeli jeden z małżonków jest podatnikiem zidentyfikowanym na potrzeby podatku VAT i lokal użytkowy będzie służył wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, to prawidłowe będzie ujęcie na fakturze za eksploatację lokalu użytkowego danych firmy z działalności gospodarczej jednego z małżonków wynikających z art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące numeru, za pomocą którego nabywca towarów i usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Z tych wszystkich względów Spółdzielnia uważa, że wystawienie w taki sposób faktury jest prawidłowy i zgodny z obowiązującymi przepisami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 106b ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy:

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy:

Ponadto zgodnie z § 3 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2021 r. poz. 1979):

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia co miesiąc na rzecz właścicieli będących członkami lub nie, którzy posiadają spółdzielcze własnościowe prawa do lokali użytkowych lub prawa odrębnej własności wystawia faktury za koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem lokalu. Właściciele jednego z lokali użytkowych, będący małżeństwem, nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego do wspólności majątkowej małżeńskiej. Obydwoje są członkami Spółdzielni. 2 października 2024 r. do Spółdzielni wpłynął wniosek od jednego z małżonków będącego współwłaścicielem przedstawianego lokalu użytkowego o wniesienie numeru NIP i nazwy jego firmy na faktury za używanie lokalu użytkowego pozostającego w majątku wspólnym.

Państwa wątpliwości dotyczą prawidłowości wystawiania faktur wyłącznie na dane jednego z małżonków, który prowadzi działalność gospodarczą.

Z powołanych powyżej uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Wobec powyższego, jeżeli lokal użytkowy w rzeczywistości będzie służył wykonywanej przez jednego z małżonków działalności gospodarczej, to prawidłowe będzie ujęcie na fakturach za eksploatację i utrzymanie lokalu użytkowanego danych firmy tego małżonka, wynikających z art. 106e ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Spółdzielnia postąpi prawidłowo wystawiając faktury umieszczając na nich dane wyłącznie jednego z małżonków, który prowadzi działalność gospodarczą.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W myśl art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.