Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 8 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wniesienia wkładu w postaci wynalazku patentowego do Spółki w zamian za objęcie w niej nowych udziałów/ podwyższenia wartości posiadanych udziałów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnił go Pan pismem z 26 maja 2025 r. (wpływ 26 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym od 2 stycznia 2019 r. jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zarejestrowany od 3 stycznia 2019 r. jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Do przeważającej działalności gospodarczej Wnioskodawcy należy Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.20.Z). Ponadto w ramach wykonywanej jednoosobowej działalności gospodarczej wskazano w CEIDG następujące rodzaje działalności:

·Produkcja płyt, arkuszy, rur i kształtowników z tworzyw sztucznych (PKD 22.21.Z),

·Produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych (PKD 22.29.Z),

·Naprawa i konserwacja maszyn (PKD 33.12.Z),

·Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (PKD 33.20.Z),

·Sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych (PKD 46.46.Z),

·Sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.52.Z),

·Sprzedaż detaliczna wyrobów medycznych, włączając ortopedyczne, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (PKD 47.74.Z),

·Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (PKD 47.99.Z),

·Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z),

·Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne (PKD 71.12.Z),

·Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (PKD 74.10.Z),

·Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana (PKD 96.09.Z).

Nadto Wnioskodawca jest wspólnikiem w (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (NIP (...)), będącej polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka”), w której posiada 30% udziałów o łącznej wartości (...) zł). Drugim wspólnikiem w Spółce jest żona Wnioskodawcy, posiadająca 70% udziałów o łącznej wartości (...) zł. Kapitał zakładowy Spółki wynosi w sumie (...) zł i dzieli się na udziały o nominalnej wartości (...) zł każdy udział.

Spółka prowadzi działalność od 29 kwietnia 2024 r., jest opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym od dochodów spółek oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22Z). Pozostała działalność gospodarcza Spółki to:

·instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (PKD 33.20.Z);

·działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z);

·działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki (PKD 62.02.Z);

·kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z);

·wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z);

·działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne (PKD 71.12.Z);

·pozostałe badania i analizy techniczne (PKD 71.20.B);

·działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (PKD 74.10.Z);

·pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana (PKD 74.90.Z).

Poza ww. działalnościami Wnioskodawca, jako osoba prywatna – jest współuprawnionym do wynalazku patentowego zgłoszonego (...)2023 r. w Międzynarodowym Biurze (…) w trybie procedury międzynarodowej (…).

Wnioskodawca będąc współuprawnionym do ww. wynalazku patentowego, zawarł 19 maja 2023 r. z pozostałymi dwoma współuprawnionymi umowę o wspólności prawa do patentu. Z § 5 ww. umowy wynika, że udział współuprawnionych w prawach i obowiązkach wynikających z umowy oraz w dochodach z tytułu wykonywania prawa są następujące:

a)ze strony pierwszego współuprawnionego z udziałem 10%,

b)ze strony drugiego współuprawnionego z udziałem 30%,

c)ze strony trzeciego współuprawnionego z udziałem 60%.

W myśl § 6 ww. umowy każdy ze współuprawnionych uprawniony jest do:

a)korzystania z wynalazku we własnym zakresie oraz występowania przeciwko każdemu, kto dopuścił się naruszenia patentu i to bez zgody pozostałych współuprawnionych;

b)przeniesienia swojego udziału w prawie do wynalazku na inną osobę albo udzielenia licencji do korzystania w całości lub części z wynalazku przez inną osobę, wyłącznie za wyrażoną pisemną zgodą pozostałych współuprawnionych, z uwzględnieniem podziału dochodów z tytułu wykonywania prawa zgodnie z § 5, przy czym pozostali współuprawnieni mają pierwszeństwo nabycia tego udziału proporcjonalnie do udziałów określonych w § 5.

Zgodnie z § 6 ww. umowy, każdy ze współuprawnionych uprawniony jest do:

a)korzystania z wynalazku we własnym zakresie oraz występowania przeciwko każdemu, kto dopuścił się naruszenia patentu i to bez zgody pozostałych współuprawnionych;

b)przeniesienia swojego udziału w prawie do wynalazku na inną osobę albo udzielenia licencji do korzystania w całości lub części z wynalazku przez inną osobę, wyłącznie za wyrażoną pisemną zgodą pozostałych współuprawnionych, z uwzględnieniem podziału dochodów z tytuły wykonywania prawa zgodnie z § 5, przy czym pozostali współuprawnieni mają pierwszeństwo nabycia tego udziału proporcjonalnie do udziałów określonych w § 5;

c)w przypadku, o którym mowa w ust. b), udzielenie zgody następuje pod warunkiem zawarcia przez nowego współuprawnionego z pozostałymi współuprawnionymi umowy o współwłasności na zasadach obowiązujących w umowie.

Mając na uwadze ww. zapisy, Wnioskodawca – w ramach zarządu majątkiem prywatnym – planuje wnieść aportem do Spółki 4% posiadanych przez siebie udziałów w wynalazku patentowym w zamian za objęcie w tej Spółce nowych udziałów/podwyższenia wartości posiadanych udziałów. Aport przeznaczony na udziały wyniesie 0,5% jego wartości i nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej u.p.t.u.). Pozostała część aportu (agio) będzie przeznaczona na kapitał zapasowy Spółki. Spółka nie planuje wykorzystywać wniesionego przez Wnioskodawcę w formie aportu wynalazku patentowego do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, lecz ewentualnie zbyć w przyszłości posiadane udziały w wynalazku patentowym – wniesione wcześniej aportem – na rzecz podmiotu/podmiotów trzecich.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1)Pytanie „Czym jest opisany we wniosku wynalazek patentowy; do czego służy; proszę zwięźle opisać”.

Odpowiedź: Wynalazek dotyczy (…).

2)Pytanie „Z jakiego tytułu jest Pan współuprawnionym do wynalazku patentowego, tj. czy nabył Pan to prawo (w jaki sposób), czy brał Pan udział w stworzeniu wynalazku, z innego tytułu (jakiego); proszę opisać”.

Odpowiedź: Wnioskodawca jest współuprawnionym do wynalazku patentowego jako współtwórca rozwiązania. Wnioskodawca brał bezpośredni udział w stworzeniu wynalazku, w szczególności w zakresie opracowania koncepcji (...). Uprawnienie Wnioskodawcy do wynalazku patentowego wynika z faktu współautorstwa technicznego rozwiązania, potwierdzonego we wspólnym zgłoszeniu patentowym.

3)Pytanie „W jakim celu nabył/wytworzył Pan wynalazek patentowy, o którym mowa we wniosku”.

Odpowiedź: Wynalazek został opracowany w celu zwiększenia efektywności (…). Celem było stworzenie prostego i taniego rozwiązania, które może być zintegrowane z istniejącymi (…), aby poprawić ich wydajność bez potrzeby modyfikowania samego (…). Wynalazek powstał z myślą o zastosowaniach komercyjnych i przemysłowych, jako innowacja wspierająca rozwój (…).

4)Pytanie „Kto i w jakim celu opatentował wynalazek, o którym mowa we wniosku; proszę wyjaśnić”.

Odpowiedź: Wynalazek został opatentowany wspólnie przez jego twórców, w tym przez Wnioskodawcę, w celu ochrony prawnej innowacyjnego rozwiązania (…). Celem opatentowania było zabezpieczenie własności intelektualnej, umożliwienie komercjalizacji technologii oraz ochrona przed jej nieuprawnionym wykorzystaniem przez osoby trzecie. Patent stanowi podstawę do dalszego rozwoju, licencjonowania lub wdrożenia wynalazku w przemyśle (…).

(…)

5)Pytanie „W jaki sposób wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywać wynalazek patentowy objęty zakresem wniosku w całym okresie jego posiadania, tj. do momentu wniesienia udziałów w nim do Spółki”.

Odpowiedź: Na obecną chwilę Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie planuje wykorzystywać wynalazku patentowego objętego zakresem wniosku w całym okresie jego posiadania. Tym samym nie czerpie korzyści z tego wynalazku. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że jako współuprawniony posiada 60% udziału praw w wynalazku patentowym. Jako współuprawniony ma prawo do przeniesienia swojego udziału w prawie do wynalazku na inną osobę w całości lub części z wynalazku za pisemną zgodą współuprawnionych, co wynika z zawartej umowy o wspólności prawa do patentu. W związku z planowaną komercjalizacją wynalazku, Wnioskodawca planuje wnieść aportem 4% udziałów w wynalazku patentowym do Spółki z o.o., w której jest wspólnikiem. Wniesienie aportu spowoduje, że Spółka będzie właścicielem 4% udziałów w prawach do wynalazku i jako podmiot prawa handlowego będzie wiarygodnym partnerem dla potencjalnych nabywców tych udziałów. Działanie to pozwoli na zwiększenie wiarygodności i konkurencyjności na rynku oraz pozyskiwanie przez Spółkę funduszy. Większy kapitał zakładowy i zapasowy Spółki wpływa na jej wiarygodność, także w zakresie aportu. Wnioskodawca nie posiada innego wartościowego majątku, którym mógłby podnieść kapitał Spółki, jak tylko udział w tym patencie.

6)Pytanie „W jakim celu zamierza Pan wnieść aportem udziały w wynalazku patentowym do Spółki; proszę wyjaśnić”.

Odpowiedź: W związku z planowaną komercjalizacją wynalazku, Wnioskodawca planuje wnieść aportem 4% udziałów w wynalazku patentowym do Spółki z o.o., w której jest wspólnikiem. Wniesienie aportu spowoduje, że Spółka będzie właścicielem 4% udziału w prawach do wynalazku. Z uwagi na specyfikę rynku (…), a w szczególności rynków zagranicznych, podmiot prawa handlowego jest postrzegany przez potencjalnych nabywców jako bardziej wiarygodny niż osoba fizyczna. Spółki mogą łatwiej pozyskiwać fundusze, np. poprzez emisję udziałów. Spółki podlegają większej kontroli ze strony organów państwowych i są zobowiązane do przestrzegania przepisów dotyczących sprawozdawczości finansowej. Spółki jest lepszym wyborem, oferując możliwość większego rozwoju i zabezpieczenia. Spółka jest lepszym wyborem ze względu na lepszą organizację i większą przejrzystość. Ww. cechy mają istotne znaczenie dla potencjalnych nabywców udziału w prawie do patentu. Wniesienie aportu spowoduje, że Spółka będzie właścicielem 4% udziału w prawach do wynalazku i jako podmiot prawa handlowego będzie wiarygodnym partnerem dla potencjalnych nabywców udziałów w wynalazku patentowym. Działanie to pozwoli na zwiększenie wiarygodności i konkurencyjności na rynku oraz pozyskiwanie przez Spółkę funduszy. Większy kapitał zakładowy i zapasowy Spółki wpływa na jej wiarygodność, także w zakresie aportu. Wnioskodawca nie posiada innego wartościowego majątku, którym mógłby podnieść kapitał Spółki, jak tylko udział w tym patencie.

7)Pytanie „W jaki sposób Spółka będzie wykorzystywać wynalazek patentowy”.

Odpowiedź: Spółka nie zamierza wykorzystywać wynalazku patentowego w prowadzonej działalności, ponieważ zakres jej działalności nie pokrywa się z funkcją wynalazku. Jak wspomniano powyżej, Wnioskodawca jest wspólnikiem sp. z o.o. i w związku z planowaną komercjalizacją wynalazku w ramach Spółki, ma on znaczne większe szanse jako podmiot prawa handlowego na pozyskanie większej liczby potencjalnych nabywców.

1)Pytanie „Czy wynalazek patentowy wykorzystywał/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy; jeśli tak, to:

a)w jakim okresie (proszę podać daty),

b)czy z tego tytułu był/jest/będzie Pan czynnym podatnikiem podatku VAT”.

Odpowiedź: Nie, Wnioskodawca nie wykorzystywał, nie wykorzystuje i nie będzie wykorzystywał wynalazku patentowego do działalności gospodarczej, w tym w działalności rolniczej. Tym samym Wnioskodawca nie był, nie jest i nie będzie czynnym podatnikiem podatku VAT.

Pytanie

Czy planowane wniesienie wkładu w postaci wynalazku patentowego do Spółki w zamian za objęcie w niej nowych udziałów/podwyższenia wartości posiadanych udziałów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy wniesienie wkładu (aportu) w postaci wynalazku patentowego do Spółki w zamian za objęcie w niej udziałów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej u.p.t.u.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów na podstawie art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w tym np. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Patenty mieszczą się w kategorii wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem aport patentu zalicza się do świadczenia usług.

Zgodnie art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotne jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u.

Na mocy ww. przepisu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Nadto z przedstawionej wyżej definicji działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ust. 2 u.p.t.u., wynika, że dotyczy ona podmiotów, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny. Świadczy o tym użycie między innymi takich sformułowań jak: producent, czyli ten kto produkuje jakieś dobra materialne; handlowiec, tj. osoba zajmująca się handlem, tj. działalnością polegającą na nabywaniu jakiś dóbr, usług, walorów, w celu sprzedaży, wynajmowania, ich odstępowania za jakąś cenę; usługodawca – podmiot świadczący usługi, tj. działalność mającą na celu zaspokojenie wielorakich ludzkich potrzeb, mający odpowiednie kwalifikacje i dysponujący odpowiednim sprzętem, lokalem itp. Są to osoby, które mają zamiar stałego prowadzenia określonej działalności. Działają w sposób powtarzalny, wielokrotny czyli częstotliwy.

Odnosząc się do ww. przepisów Wnioskodawca wskazuje, że wynalazek patentowy Wnioskodawca wnosi aportem jako osoba prywatna w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Wynalazek patentowy nie był także wniesiony i użytkowany w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wkład w postaci wynalazku patentowego Wnioskodawca ma zamiar wnieść w zamian za objęcie udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, przy czym wartość objętych udziałów wyniesie 0,5% wartości wkładu i nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej u.p.t.u.). Pozostała część aportu (agio) będzie przeznaczona na kapitał zapasowy Spółki.

Wynalazek patentowy, który Wnioskodawca chce wnieść do Spółki w zamian za objęcie w niej udziałów nie będzie wykorzystywany do prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Spółka planuje ewentualnie zbyć w przyszłości udział w tym wynalazku na rzecz podmiotu/podmiotów trzecich.

Tym samym, czynność wniesienia aportem wynalazku patentowego do Spółki z o.o. ma w ocenie Wnioskodawcy skutek jednorazowy, ponieważ nie powstanie dochód z tytułu wykorzystywania wynalazku patentowego w działalności Spółki, a wspólnik nie będzie uzyskiwał żadnego dochodu na mocy posiadanych udziałów w Spółce z o.o., związanego z wykorzystywaniem przez tą Spółkę wynalazku patentowego, wniesionego do niej aportem. Wynalazek patentowy nie będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

W konsekwencji, czynność wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu do Spółki w postaci wynalazku patentowego, w zamian za objęcie w niej udziałów, nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, zaś Wnioskodawca dla tej czynności nie będzie występował w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów na podstawie art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w tym np. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.

Należy zauważyć, iż świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Świadczenie usług dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Przepisy umożliwiające uzyskanie ochrony patentowej na terytorium RP są zawarte w ustawie Prawo własności przemysłowej, oraz dodatkowo w Konwencji o udzielaniu patentów europejskich z dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym art. 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz aktem rewidującym Konwencję z dnia 29 listopada 2000 (ratyfikowana ustawą o ratyfikacji z dnia 19 września 2003 r., Dz. U. Nr 193, poz. 1885, ze zm.; dalej: „Konwencja o udzielaniu patentów europejskich”) oraz ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o dokonywaniu europejskich zgłoszeń patentowych oraz skutkach patentu europejskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2).

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1170):

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na mocy art. 10 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Według art. 20 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Jak stanowi art. 24 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Art. 53 ustawy Prawo własności przemysłowej mówi, że:

W myśl art. 54 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Stosownie do art. 67 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na tle komentowanego przepisu art. 63 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej zarobkowe korzystanie z opatentowanego wynalazku jest rozumiane szeroko jako każde korzystanie, którego celem jest osiągnięcie korzyści majątkowej (aktualnej i potencjalnej), także w sytuacji, gdy taki skutek nie następuje (zob. tak A. Szajkowski, H. Żakowska-Henzler, w: System PrPryw, t. 14A, 2017, s. 642; P. Kostański, w: Kostański, Komentarz PrWłPrzem, 2014, s. 373; w zagranicznej literaturze zob. A. Benyamini, Patent, s. 62). Wytworzenie opatentowanych produktów powinno być zatem traktowane jako zarobkowe korzystanie, nawet wówczas, gdy docelowo nie znajdą one nabywców i przyniosą straty związane z inwestycjami poniesionymi na produkcję. Korzystanie zarobkowe nie musi polegać na uzyskiwaniu korzyści finansowych, a jedynie pozwalać na uzyskanie takich korzyści lub innych korzyści ekonomicznych (zob. tak J. Fiołka, Zakres, s. 68 i n.). Zasadne jest zatem szerokie odniesienie do korzyści z korzystania z wynalazku, spójne z rozumieniem przyjętym na tle innych przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej, np. dotyczących podziału korzyści uzyskanych z korzystania z wynalazku (np. art. 22 PrWłPrzem), którymi nie są to tylko uzyskane dochody z tytułu korzystania, ale także poczynione oszczędności ekonomiczne.

Należy jednakże wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Powołane przepisy stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W orzecznictwie TSUE wskazuje się, że działalność gospodarczą stanowią również czynności, w wyniku których poczyniono nakłady na poczet jej prowadzenia, mimo że działalności tej nie rozpoczęto. Z orzecznictwa TSUE wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy organ skarbowy wie, że przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana (zob. orzeczenie w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitsohl).

Prawo wspólnotowe wskazuje zatem, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 lutego 2012 r., sygn. akt I FSK 704/11, w którym Sąd stwierdził: „(...) zgodnie ze wskazanym art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, »działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu (...) wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych«. Tym samym to nie szeroko rozumiane okoliczności nabycia know-how (towarzyszący mu zamiar), a późniejsze wykorzystanie tej wiedzy ma kluczowe znaczenie dla kwalifikacji normatywnej czynności z nią związanych jako działalności gospodarczej, czego strona nie dostrzega, niejako utożsamiając przesłanki określone w zdaniu pierwszym i drugim ww. przepisu (...). Oceniając natomiast spełnienie ww. przesłanki »wykorzystywania (...) wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych«, przez wniesienie aportu w postaci know-how do spółki komandytowej (przez komandytariusza), uznać należy, że nie nasuwa ono zastrzeżeń. Przy tym w zasadzie nie budzi wątpliwości żadnej ze stron zarobkowy cel ww. działania; jest on w stanie faktycznym sprawy oczywisty, bowiem w zamian za wniesiony aport komandytariusz nabywa udział w spółce, który uprawnia go do uczestniczenia w zysku spółki (art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Spór koncentruje się natomiast wokół kwestii »ciągłości wykorzystywania« know-how. W tym zakresie wyjaśniono z kolei stronie w zaskarżonym wyroku, że nie można podzielić poglądu, iż ww. czynność (wniesienia aportem know-how do spółki komandytowej) ma skutek jednorazowy (s. 14 uzasadnienia) i jest to stanowisko (Sądu) zasługujące na aprobatę. Niewątpliwie bowiem mamy w tej sytuacji do czynienia z udostępnieniem ww. wiedzy (know-how) do działalności spółki; innymi słowy działalność ta opiera się m.in. na wykorzystywaniu tej wartości niematerialnej i prawnej. Stosownie też do powyższego, komandytariusz uzyskuje w sposób ciągły dochody z tytułu wykorzystywania know-how w działalności spółki, tj. co do zasady w każdym kolejnym roku obrotowym (art. 123 § 2 Kodeksu spółek handlowych). Z tych powodów nie można uwzględnić poglądu strony, że wniesienie ww. wkładu niepieniężnego do spółki należy traktować jako element zarządu majątkiem prywatnym wspólnika – komandytariusza (...). Twierdzeniu temu sprzeciwia się zarówno art. 8 ust. 1 pkt 1, jak i art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT. Przepisy te nakazują bowiem traktować jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli następuje ono w ramach działalności gospodarczej, tj. ma charakter ciągły i zarobkowy. Nie budzi zaś wątpliwości w niniejszej sprawie, że wskazane przesłanki spełnia wniesienie aportem know-how do spółki komandytowej (...)”.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Do Pana przeważającej działalności gospodarczej należy Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Nadto jest Pan wspólnikiem w Spółce, w której posiada Pan 30% udziałów o łącznej wartości (...) zł. Drugim wspólnikiem w Spółce jest Pana żona, posiadająca 70% udziałów o łącznej wartości (...) zł. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a jej głównym przedmiotem działalności jest Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Poza ww. działalnościami, jako osoba prywatna jest Pan współuprawnionym do wynalazku patentowego zgłoszonego (...)2023 r. w Międzynarodowym Biurze (…) w trybie procedury międzynarodowej (…). Zawarł Pan z pozostałymi dwoma współuprawnionymi umowę o wspólności prawa do patentu. Z ww. umowy wynika m.in., że każdy ze współuprawnionych uprawniony jest do przeniesienia swojego udziału w prawie do wynalazku na inną osobę albo udzielenia licencji do korzystania w całości lub części z wynalazku przez inną osobę, wyłącznie za wyrażoną pisemną zgodą pozostałych współuprawnionych, z uwzględnieniem podziału dochodów z tytułu wykonywania prawa, przy czym pozostali współuprawnieni mają pierwszeństwo nabycia tego udziału proporcjonalnie do udziałów oraz do przeniesienia swojego udziału w prawie do wynalazku na inną osobę albo udzielenia licencji do korzystania w całości lub części z wynalazku przez inną osobę, wyłącznie za wyrażoną pisemną zgodą pozostałych współuprawnionych, z uwzględnieniem podziału dochodów z tytułu wykonywania prawa, przy czym pozostali współuprawnieni mają pierwszeństwo nabycia tego udziału proporcjonalnie do udziałów. Mając na uwadze ww. zapisy – w ramach zarządu majątkiem prywatnym – planuje Pan wnieść aportem do Spółki 4% posiadanych przez siebie udziałów w wynalazku patentowym w zamian za objęcie w tej Spółce nowych udziałów/podwyższenia wartości posiadanych udziałów. Aport przeznaczony na udziały wyniesie 0,5% jego wartości i nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Pozostała część aportu (agio) będzie przeznaczona na kapitał zapasowy Spółki. Spółka nie planuje wykorzystywać wniesionego przez Pana w formie aportu wynalazku patentowego do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, lecz ewentualnie zbyć w przyszłości posiadane udziały w wynalazku patentowym na rzecz podmiotu/podmiotów trzecich.

Wynalazek dotyczy (…).

Jest Pan współuprawnionym do wynalazku patentowego jako współtwórca rozwiązania. Brał Pan bezpośredni udział w stworzeniu wynalazku, w szczególności w zakresie opracowania koncepcji (…). Pana uprawnienie do wynalazku patentowego wynika z faktu współautorstwa technicznego rozwiązania, potwierdzonego we wspólnym zgłoszeniu patentowym.

Wynalazek został opracowany w celu zwiększenia efektywności (…). Celem było stworzenie prostego i taniego rozwiązania, które może być zintegrowane z istniejącymi (…), aby poprawić ich wydajność bez potrzeby modyfikowania (…). Wynalazek powstał z myślą o zastosowaniach komercyjnych i przemysłowych, jako innowacja wspierająca rozwój (…).

Wynalazek został opatentowany wspólnie przez jego twórców, w tym przez Pana, w celu ochrony prawnej innowacyjnego rozwiązania polegającego na (…). Celem opatentowania było zabezpieczenie własności intelektualnej, umożliwienie komercjalizacji technologii oraz ochrona przed jej nieuprawnionym wykorzystaniem przez osoby trzecie. Patent stanowi podstawę do dalszego rozwoju, licencjonowania lub wdrożenia wynalazku w przemyśle (…).

Na obecną chwilę nie wykorzystuje i nie planuje Pan wykorzystywać wynalazku patentowego w całym okresie jego posiadania. Tym samym nie czerpie korzyści z tego wynalazku. Jako współuprawniony posiada Pan 60% udziału praw w wynalazku patentowym. Jako współuprawniony ma Pan prawo do przeniesienia swojego udziału w prawie do wynalazku na inną osobę w całości lub części z wynalazku za pisemną zgodą współuprawnionych. W związku z planowaną komercjalizacją wynalazku, planuje Pan wnieść aportem 4% udziałów w wynalazku patentowym do Spółki. Wniesienie aportu spowoduje, że Spółka będzie właścicielem 4% udziałów w prawach do wynalazku i jako podmiot prawa handlowego będzie wiarygodnym partnerem dla potencjalnych nabywców tych udziałów. Działanie to pozwoli na zwiększenie wiarygodności i konkurencyjności na rynku oraz pozyskiwanie przez Spółkę funduszy. Większy kapitał zakładowy i zapasowy Spółki wpływa na jej wiarygodność, także w zakresie aportu. Nie posiada Pan innego wartościowego majątku, którym mógłby podnieść kapitał Spółki, jak tylko udział w tym patencie.

W związku z planowaną komercjalizacją wynalazku, planuje Pan wnieść aportem 4% udziałów w wynalazku patentowym do Spółki. Wniesienie aportu spowoduje, że Spółka będzie właścicielem 4% udziału w prawach do wynalazku. Z uwagi na specyfikę rynku (…), a w szczególności rynków zagranicznych, podmiot prawa handlowego jest postrzegany przez potencjalnych nabywców jako bardziej wiarygodny niż osoba fizyczna. Spółki mogą łatwiej pozyskiwać fundusze, np. poprzez emisję udziałów. Spółki podlegają większej kontroli ze strony organów państwowych i są zobowiązane do przestrzegania przepisów dotyczących sprawozdawczości finansowej. Spółka jest lepszym wyborem, oferując możliwość większego rozwoju i zabezpieczenia. Spółka jest lepszym wyborem ze względu na lepszą organizację i większą przejrzystość. Ww. cechy mają istotne znaczenie dla potencjalnych nabywców udziału w prawie do patentu. Wniesienie aportu spowoduje, że Spółka będzie właścicielem 4% udziału w prawach do wynalazku i jako podmiot prawa handlowego będzie wiarygodnym partnerem dla potencjalnych nabywców udziałów w wynalazku patentowym. Działanie to pozwoli na zwiększenie wiarygodności i konkurencyjności na rynku oraz pozyskiwanie przez Spółkę funduszy. Większy kapitał zakładowy i zapasowy Spółki wpływa na jej wiarygodność, także w zakresie aportu.

Spółka nie zamierza wykorzystywać wynalazku patentowego w prowadzonej działalności, ponieważ zakres jej działalności nie pokrywa się z funkcją wynalazku. Jak wspomniano powyżej, jest Pan wspólnikiem Spółki i w związku z planowaną komercjalizacją wynalazku w ramach Spółki, ma Pan znaczne większe szanse jako podmiot prawa handlowego na pozyskanie większej liczby potencjalnych nabywców.

Nie wykorzystywał, nie wykorzystuje i nie będzie Pan wykorzystywał wynalazku patentowego do działalności gospodarczej, w tym w działalności rolniczej. Tym samym nie był, nie jest i nie będzie Pan czynnym podatnikiem podatku VAT.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wniesienia wkładu w postaci wynalazku patentowego do Spółki w zamian za objęcie w niej nowych udziałów/podwyższenia wartości posiadanych udziałów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie przez Pana wkładu w postaci wynalazku patentowego do Spółki w zamian za udziały należy uznać – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – za działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Opis sprawy wskazuje, iż wynalazek patentowy nie został opracowany w celach osobistych. Wynalazek patentowy dotyczy specjalistycznych rozwiązań dla (…), usprawniających ich funkcjonowanie. W odpowiedzi na wezwanie wskazał Pan, że wynalazek powstał z myślą o zastosowaniach komercyjnych i przemysłowych, jako innowacja wspierająca rozwój (…). Co więcej, wraz z pozostałymi twórcami wynalazku opatentował Pan wynalazek, mając na celu m.in. umożliwienie komercjalizacji technologii. Biorąc zatem pod uwagę charakter stworzonego przez Pana wynalazku patentowego oraz specyfikę prawa majątkowego jakim jest patent nie sposób uznać, że został on stworzony w celu zaspokojenia potrzeb osobistych.

Ponadto – jak wynika z wniosku – wniesienie udziałów w wynalazku patentowym do Spółki jest związane z planowaną komercjalizacją wynalazku. Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że wniesienie aportu spowoduje, że Spółka będzie właścicielem 4% udziału w prawach do wynalazku i jako podmiot prawa handlowego będzie wiarygodnym partnerem dla potencjalnych nabywców udziałów w wynalazku patentowym. Działanie to pozwoli na zwiększenie wiarygodności i konkurencyjności na rynku oraz pozyskiwanie przez Spółkę funduszy.

Zatem, choć Spółka sama nie będzie wykorzystywała udziału w wynalazku patentowym do celów prowadzonej działalności gospodarczej, to w istocie wniesienie do niej aportu będzie miało charakter działalności gospodarczej. Aport posłuży bowiem Panu, jako właścicielowi części udziałów w wynalazku oraz wspólnikowi Spółki, do łatwiejszego pozyskania potencjalnych nabywców udziału w wynalazku patentowym. Z powyższego wynika, że niejako za pośrednictwem Spółki, Pana zamiarem jest komercjalizacja wynalazku patentowego, pozyskanie nabywców na ten wynalazek. Jak wyjaśniono powyżej, sam zamiar wykorzystania prowadzenia działalności gospodarczej pozwala na przesądzenie o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika podatku VAT.

Co więcej, należy wskazać, że w związku z wniesieniem wkładu w postaci wynalazku patentowego do Spółki z jednej strony przenosi Pan na Spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia – obejmuje Pan w niej nowe udziały, bądź podwyższa wartość posiadanych udziałów. W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny.

Wyjaśnić bowiem należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

Wobec tego należy uznać, że w przedmiotowej sprawie wystąpi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wniesieniem wkładu niepieniężnego (tj. udziałów w wynalazku patentowym) a otrzymaniem zapłaty za dokonaną czynność. Bowiem Pan, jako wspólnik Spółki, wniesie do niej w drodze aportu udziały w wynalazku patentowym, czyli specjalistyczne rozwiązanie dla (…), usprawniające ich funkcjonowanie. Natomiast w zamian za wniesiony wkład otrzyma Pan nowe udziały w Spółce, bądź podwyższy wartość posiadanych udziałów.

Zatem wniesienie przez Pana wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w wynalazku patentowym spowoduje dokonanie świadczenia wzajemnego. W tym zakresie strony transakcji będą świadczyć wobec siebie usługę za wynagrodzeniem.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności wskazane we wniosku należy przyjąć, że w opisanej sytuacji będzie Pan występować w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy a wniesienie przez Pana wkładu niepieniężnego (udziałów w wynalazku patentowym), będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które na podstawie w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, stwierdzam, że planowane wniesienie wkładu w postaci wynalazku patentowego do Spółki w zamian za objęcie w niej nowych udziałów/podwyższenia wartości posiadanych udziałów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.