Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka prowadzi działalność w branży (…) . W przeważającej mierze, usługi świadczone przez Spółkę korzystają zatem ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i n. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361, ze zm., dalej: „Ustawa o VAT”). W Spółce występuje również sprzedaż niekorzystająca ze zwolnień przedmiotowych, ale ma ona obecnie charakter incydentalny.

Tym niemniej, w roku 2021, w związku z przekroczeniem limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT Spółka utraciła prawo do zwolnienia opisanego w tym przepisie. Złożone zostało stosowne zgłoszenie VAT-R, a tym samym spółka stała się podatnikiem VAT czynnym.

W roku 2023 sprzedaż opodatkowana miała charakter incydentalny (dotyczyła sprzedaży samochodu), a Spółka nie przekroczyła w 2023 roku limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT). Podobnie, limit nie został przekroczony także w roku 2024. Spółka nie wykonuje oraz nie wykonywała w ww. latach czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT.

W zaistniałym stanie faktycznym, Spółka chciała skorzystać ponownie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2024 r., jednak ze względu na przeoczenie, nie dokonała w odpowiednim terminie stosownej aktualizacji formularza VAT-R. Ze względu na zidentyfikowanie przesłanek do korzystania ze zwolnienia Spółka dokona opóźnionej aktualizacji formularza, w roku 2025.

Tym niemniej, w zaistniałym stanie faktycznym:

- na dzień 1 stycznia 2024 r. spełniona jest przesłanka, o której mowa w art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT, to jest upłynął więcej niż rok licząc od końca roku, w którym Spółka utraciła prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT (nastąpiło to w 2021 roku);

- na dzień 1 stycznia 2024 r. spełniona jest przesłanka, o której mowa w art. 113 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT, to jest wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 Ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2024 r. pomimo niezłożenia w terminie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w zakresie danych objętych zawiadomieniem o ponownym zwolnieniu?

Państwa stanowisko w sprawie

Fakt niezłożenia w terminie formularza VAT-R w zakresie zawiadomienia o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, które to zdarzenie było efektem przeoczenia, nie powinien skutkować brakiem możliwości skorzystania z tegoż zwolnienia, jeżeli zostały spełnione kryteria do zwolnienia wynikające z treści art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT, a Spółka nie wykonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT, szczególnie, że przepisy niniejszej ustawy nie przewidują takiej sankcji dla dokonania aktualizacji po upływie 7 dni od zaistnienia zmiany danych objętych formularzem.

UZASADNIENIE STANOWISKA

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 Ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 Ustawy o VAT:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)        wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)        ) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

3)        odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)        transakcji związanych z nieruchomościami,

b)        usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)         usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

4)        odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 Ustawy o VAT wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT opisane powyżej zwolnienie nie dotyczy wszystkich podatników. Z preferencji nie mogą bowiem skorzystać m.in. podatnicy dokonujący dostaw określonych towarów, takich jak: towary akcyzowe, nowe środki transportu, czy świadczący niektóre usługi, w tym prawne, doradcze, windykacyjne.

Należy podkreślić, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 Ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.

Stosownie do treści art. 96 ust. 10 Ustawy o VAT:

Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy:

Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

W niniejszej sprawie, Spółka, ze względu na przekroczenie limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w 2021 r. W roku 2023 obroty ze sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyły kwoty 200 000 zł. W 2024 r. obroty ze sprzedaży opodatkowanej również nie przekroczą kwoty 200 000 zł. W 2023 i 2024 r. Spółka nie wykonywała dostaw towarów/świadczenia usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT.

Spółka chciała skorzystać ze zwolnienia od początku 2024 r. pomimo tego, że nie złożyła w terminie do 7 stycznia 2024 r. aktualizacji VAT-R w której wskazałby, że będzie korzystała ze zwolnienia od 1 stycznia 2024 r. Realizowana przez Spółkę sprzedaż w 2024 r. tak czy inaczej, w większości korzystała ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług (Spółka działa bowiem w branży (…). Spółka złoży aktualizację VAT-R, w której zaznaczy, że będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy od 1 stycznia 2024 r.

Z powołanego wyżej przepisu art. 113 ust. 11 ustawy wynika, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostały spełnione pozostałe przesłanki ponownego skorzystania ze zwolnienia, tj.:

- wartość sprzedaży u podatnika w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT,

- podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT.

Należy nadmienić, że przepis art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie tylko od spełnienia warunku określonego w tym przepisie, tj. bycia czynnym podatnikiem podatku VAT co najmniej przez rok licząc od końca roku, w którym podatnik utracił lub zrezygnował ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem, fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.

Fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni od dnia, w którym nabyto prawo do tego zwolnienia, nie pozbawia prawa do wyboru przysługującego zwolnienia, pomimo niedopełnienia powyższego obowiązku. W związku z tym, na podstawie art. 113 ust. 11 Ustawy o VAT, od 1 stycznia 2024 r. Spółka może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.

Wskazania wymaga również, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego 2024 (odpowiednio w latach następnych) wartość sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej przekroczy kwotę 200 000 zł zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia Spółka straci również, gdy zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Powyższe uzasadnienie pozostaje zgodne z ugruntowanym stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który wskazuje m.in., że:

„Wymieniony art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia jednak prawa wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia” (interpretacja z dnia 5 grudnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.744.2024.2.OS).

Podobnie, w interpretacji z dnia 10 maja 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.53.2023.2.MPU, wskazano, że: „fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia Państwa prawa do wyboru przysługującego zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku w zakresie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie”.

Tożsame stanowisko zawierają m.in. interpretacja indywidualna z dnia 6 lipca 2023 r., sygn.: 0114-KDIP1-3.4012.364.2023.1.JG oraz z dnia 4 listopada 2022 r., sygn.: 0112-KDIL1- 2.4012.402.2022.2.BG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że jednolity tekst ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług został opublikowany w Dz.U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwo w złożonym wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwo sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie