Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania za podatnika w związku ze sprzedażą udziałów w Nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.A. („Wnioskodawca” lub „Spadkobiorca”) jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („PIT”).

16 maja 2011 roku w (…) zmarł mąż Wnioskodawcy - B.B. („Spadkodawca”). Spadkodawca posiadał majątek, który Spadkobierca odziedziczył na podstawie dziedziczenia ustawowego. Spadkodawca nie pozostawił testamentu. Spadkobierca nabył ¼ spadku po Spadkodawcy z dobrodziejstwem inwentarza zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późń. zm.).

Pozostałą część spadku nabyły również pozostałe dzieci Spadkodawcy („Pozostali Spadkobiercy”). Każdy ze Spadkobierców otrzymał po ¼ całości spadku. Spadkobierca oraz Pozostali Spadkobiercy występują dalej łącznie jako „Spadkobiercy”.

W skład spadku wchodziły następujące nieruchomości:

• częściowo zabudowana nieruchomość gruntowa, położona w (…), objęta księgą wieczystą KW (…), prowadzoną przez Sąd Rejonowy (…), stanowiąca m.in. działki nr 1, nr 2 i nr 3, łącznego obszaru 4,26734 ha („Nieruchomość I”);
• niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w (…), stanowiąca działkę nr 4 obszaru 0,1400 ha, objęta księgą wieczystą KW (…) („Nieruchomość II”);

łącznie nazwane w dalszej części Wniosku jako „Nieruchomości”.

Działka nr 1 jest zabudowana domem, działka 2 jest niezabudowana (około połowa jej powierzchni to grunty leśne i zakrzewione), działka nr 5 powstała z wydzielenia działki nr 3, której część została w 2021 r. zajęta przez gminę (…) („Gmina”) pod drogę publiczną (nr KW (…), „Zajęta Nieruchomość”). Zajęta Nieruchomość przeszła na własność Gminy na podstawie decyzji nr (…)/2020 o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, wydanej w 2020 r. Żaden ze Spadkobierców nie inicjował postępowania administracyjnego mającego na celu wydanie ww. decyzji.

Spadkobiercy nie brali udziału w postępowaniu zmierzającym do wydania ww. decyzji. W związku ze stwierdzeniem nabycia spadku z 18 stycznia 2012 r. (akt poświadczenia dziedziczenia) Wnioskodawca nabył 1A udziału w Nieruchomości I („Udział w Nieruchomości I”) oraz 1/8 udziału w Nieruchomości II („Udział w Nieruchomości II”).

Pierwotnie wszystkie Nieruchomości miały zostać wykorzystane prywatnie, na cele prywatne Wnioskodawcy oraz Pozostałych Spadkobierców, ich bliskich oraz grupy ich znajomych i przyjaciół.

Z czasem jednak Spadkobiercy podjęli decyzję o sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach.

Wnioskodawca przed nabyciem spadku był właścicielem ½ udziałów w Nieruchomości II. Wnioskodawca nie posiadał udziału w Nieruchomości I przed śmiercią Spadkodawcy. Z uwagi na ten fakt, Nieruchomość II podlegała dziedziczeniu tylko co do pozostałych udziałów, będących własnością Spadkodawcy, tj. 1/2 wszystkich udziałów.

Oznacza to, że każdy ze Spadkobierców otrzymał 1/8 udziałów w Nieruchomości II (1/4 z 1/2 wszystkich udziałów podlegających ustawowemu dziedziczeniu).

Przedmiotem sprzedaży nie będą:

• działka nr 4 wchodząca w skład Nieruchomości II,
• działka nr 1, na której znajduje się dom rodzinny Spadkobierców.

Dla potrzeb dalszej części Wniosku udziały w Nieruchomościach, które podlegać będą sprzedaży przez Spadkobierców zostały nazwane łącznie „Udziałami w Nieruchomościach”.

W związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości, Spadkobiercy poczynią pewne kroki w sprawie, w tym m.in.:

1. upoważnią notarialnie jednego ze Spadkobierców do ograniczonego działania w ich imieniu (kontakt z potencjalnymi kupującymi, negocjacje warunków umowy sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach),
2. zamieszczą ogłoszenie o sprzedaży Nieruchomości na części Nieruchomości,
3. wystawią na Nieruchomości informację o planowanej sprzedaży.

Upoważnienie, o którym mowa powyżej, nie będzie obejmowało:

a)występowania przed organami administracji publicznej;

b)podejmowania działań faktycznych i administracyjno-prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp.;

c)pełnomocnictwa do zawarcia w ich imieniu przyrzeczonych umów sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach.

Jeden ze Spadkobierców, będący pełnomocnikiem, powyżej, nie otrzyma z tego tytułu żadnego wynagrodzenia.

Spadkobiercy rozważają również zamieszczenie ofert sprzedaży Nieruchomości na jednym portalu internetowym, który nie jest portalem aukcyjnym.

Poniżej Wnioskodawca wskazuje na dodatkowe okoliczności związane z nabyciem i sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach:

a)Nieruchomości nie były na moment objęcia spadku przez Spadkobierców obciążone żadnym zobowiązaniem, w tym kredytem bankowym;

b)Wnioskodawca nie wykorzystywał Nieruchomości w żaden sposób, zarówno na cele prywatne, jak i na cele działalności gospodarczej (Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej);

c)Nieruchomości nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy, z zastrzeżeniem części Nieruchomości II (działka nr 4), która ok. 8 lat temu podlegała dzierżawie przez ok. 9 miesięcy;

d)Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży;

e)Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym;

f)Wnioskodawca nie prowadził oraz nie prowadzi działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

g)Nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży płodów rolnych;

h)Nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej;

i)w przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał rejestracji jako podatnik VAT, nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości;

j)Wnioskodawca nie udzieli pełnomocnictw do występowania w jego imieniu, tzn. np.: do występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp.;

k)Nieruchomości nie były i nie będą wystawiana na portalach aukcyjnych lub w inny sposób przedstawiana jako składnik majątkowy przeznaczony do sprzedaży (poza podjęciem czynności wskazanych powyżej we wniosku);

l)Wnioskodawca oraz pozostali Spadkobiercy nie będą korzystali dla potrzeb sprzedaży Nieruchomości z usług pośrednika, czyli nie będą zlecać osobie trzeciej znalezienie potencjalnego nabywcy;

m)po nabyciu spadku Wnioskodawca nie poczynił jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości Nieruchomości, tj. nie dokonał jej uatrakcyjnienia np. poprzez założenie ogrodzenia, wydzielenia lub budowy drogi, wyposażenia w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej itp.;

n)Wnioskodawca dokonuje sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach z powodów prywatnych, nie jest zamiarem Wnioskodawcy dalsze inwestowanie na rynku nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży;

o)wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach zostanie przeznaczone na cele prywatne (zostanie przeznaczone na prywatną lokatę kapitału (lokaty bankowe, fundusze kapitałowe itp.), darowizny dla dzieci oraz inne cele konsumpcyjne).

Wnioskodawca nie zamierza przed sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach zawierać umów przedwstępnych z potencjalnymi nabywcami.

Pytania

1)Czy w związku ze sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach, Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT?

2)Czy sprzedaż Udziałów w Nieruchomościach będzie podlegać opodatkowaniu VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z powyższych przepisów wynika zatem, że dostawa nieruchomości gruntowej stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak doszło do uznania dalej czynności za opodatkowaną na gruncie przepisów ustawy o VAT, dokonujący tej czynności musi występować w ramach tej transakcji w charakterze podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT:

1)podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

2)działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie, aby transakcja podlegała opodatkowaniu VAT podatnik musi działać w takim charakterze, natomiast podatnik dokonujący transakcji prywatnie nie działa w charakterze podatnika VAT i taka transakcja nie podlega VAT (por. wyrok WSA w Bydgoszczy z 16 października 2018 r. sygn. akt I SA/Bd 540/18).

Ustalenie, czy dana czynność zostaje podjęta w ramach zarządu majątkiem osobistym, czy też nosi znamiona wykonywania jej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej również była wielokrotnie przedmiotem analizy dokonywanej przez polskie sądy administracyjne oraz zagraniczne sądy i trybunały.

Na szczególną uwagę zasługuje w tym zakresie wyrok Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE stwierdził, że: „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE Nr L 347, str. 1 z późn. zm.), kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Natomiast, jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 112 należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. TSUE wskazał jedynie przykładowo okoliczności, które mogą świadczyć o tym, że dana osoba sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika podatku VAT, a podział nieruchomości w celu uzyskania lepszej ceny, liczba transakcji, odstępy pomiędzy transakcjami i wysokość osiągniętych przychodów, nie są decydujące i nie są czynnościami, które same z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym”.

Jak zatem zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 45/18: „To, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku VAT wymaga bowiem oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec (por. wyroki NSA z: 29 października 2007 r. sygn. akt IFPS 3/07; 22 października 2013 r. sygn. akt I FSK 1323/12; 14 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 319/13; 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 781/13; 27 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 774/13 i 8 lipca 2015 r. sygn. akt I FSK 729/14). W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego po wspomnianym wyżej wyroku TSUE przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym (por. wyroki NSA z: 9 października 2014 r. sygn. akt I FSK 213/13; 3 marca 2015 r. sygn. akt I FSK 1859/13; 11 czerwca 2015 r. sygn. akt I FSK 716/14 i 29 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 636/15)”.

W pierwszej kolejności zatem, analizie powinna zostać poddana możliwość uznania Wnioskodawcy za czynnego podatnika VAT.

Odnosząc się do powyższych ustaleń w kontekście planowanej transakcji, należy zauważyć, że Spadkobiercy, w tym Wnioskodawca, podjęli jedynie niezbędne działania w celu przygotowania sprzedaży Nieruchomości. Warto wskazać, że bez podjęcia tych działań, o których mowa powyżej, niemożliwe byłoby znalezienie jakiegokolwiek potencjalnego kupca.

Należy również dodać, że część z tych działań ma (bądź będzie miała w przyszłości) jedynie znaczenie logistyczne/techniczne/organizacyjne, ułatwiające proces transakcyjny oraz decyzyjny. Ze względu na znaczą liczbę współwłaścicieli Nieruchomości, zasadne będzie powołanie spośród Spadkobierców jednego pełnomocnika do reprezentowania wszystkich współwłaścicieli w sprawach związanych z transakcją.

Takiego działania nie należy utożsamiać z działaniem wykraczającym poza zakres standardowego zarządu majątkiem prywatnym. W tym przypadku, majątkiem prywatnym jest Udział w Nieruchomości I oraz Udział w Nieruchomości II. Poza Wnioskodawcą Udziałami w Nieruchomościach dysponują również Pozostali Spadkobiercy. W ocenie Wnioskodawcy, ustanowienie pełnomocnika spośród Spadkobierców będzie więc przejawem standardowego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że Spadkobiercy, w tym Wnioskodawca, nie podjęli i nie podejmą aktywnych działań w zakresie planowanej sprzedaży Nieruchomości, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców a które nakazywałyby Spadkobierców, w tym Wnioskodawcę, uznać za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika VAT, np.:

a)Wnioskodawca nie wykorzystywał Nieruchomości w żaden sposób, zarówno na cele prywatne, jak i na cele działalności gospodarczej (Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej);

b)Nieruchomości nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy w zakresie wykraczającym poza zarząd prywatnym majątkiem;

c)Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży;

d)Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym;

e)Nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, Wnioskodawca nie dokonywał i nie dokonuje sprzedaży płodów rolnych;

f)w przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał rejestracji jako podatnik VAT, nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości;

g)zakres pełnomocnictwa, które Wnioskodawca zamierza udzielić jednemu ze Spadkobierców nie będzie obejmował występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp.;

h)Wnioskodawca ani żaden z Pozostałych Spadkobiorców nie występował o wydanie decyzji o wydanie warunków zabudowy dla Nieruchomości;

i)nie zostały podjęte oraz nie zostaną przed zawarciem umowy sprzedaży podjęte działania mające na celu zwiększenie atrakcyjności Nieruchomości, tj. nie ogrodzono działek, nie zostały one uzbrojone; Wnioskodawca nie występował o dostęp do drogi publicznej do Nieruchomości;

j)wobec Nieruchomości nie zostały podjęte żadne działania marketingowe, nie można bowiem za takie uznać wystawienie oferty sprzedaży na portalu internetowym oraz zmieszczenie ogłoszenie o sprzedaży Nieruchomości na części Nieruchomości;

k)Wnioskodawca ani żaden z Pozostałych Spadkobiorców nie korzystał oraz nie korzysta dla potrzeb zbycia Nieruchomości z usług pośrednika nieruchomości;

l)Wnioskodawca dokonuje sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach z powodów prywatnych, nie jest zamiarem Wnioskodawcy dalsze inwestowanie na rynku nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży;

m)Wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach zostanie przeznaczone na cele prywatne ((na prywatną lokatę kapitału (lokaty bankowe, fundusze kapitałowe itp.) darowizny dla dzieci oraz inne cele konsumpcyjne);

n)Wnioskodawca nie zamierza przed sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach zawierać umów przedwstępnych z potencjalnymi nabywcami.

Wnioskodawcy znane są jednak stanowiska organów podatkowych, w świetle których zarząd prywatnym majątkiem i jego sprzedaż może zostać uznane za sprzedaż w ramach działalności gospodarczej.

W tej sytuacji zasadnym było wystąpienie przez Wnioskodawcę z przedmiotowym Wnioskiem. Wnioskodawca jest bowiem świadomy wypracowanej w tym zakresie niejednolitej praktyki organów podatkowych. Dokonanie wiążącej oceny odnośnie statusu podatkowego podmiotu zbywającego nieruchomość jest zadaniem trudnym oraz generującym zaistnienie sporu z organami podatkowymi. Konkluzje te skłoniły Rzecznika Praw Obywatelskich do wystąpienia w 2019 roku do Ministra Finansów („MF”) z wnioskiem o podjęcie działań legislacyjnych, w celu zmniejszenia obszaru ww. wątpliwości. Odpowiedź MF z 13 listopada 2019 r. sygn. DD2.055.1.2019 odwołuje się w dużej mierze do wniosków, które TSUE przedstawił w powołanym uprzednio wyroku w sprawie Słaby i Kuć (C-180/10 i C-181/10), tj.:

a)„(...) Należy jednak podkreślić, że przy dokonywaniu tej oceny należałoby posiłkować się wskazówkami udzielonymi w orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości UE m.in. w wyroku w sprawach połączonych C-180/10 i C-180/10, a zwłaszcza następującą argumentacją wynikającą z tego wyroku:

• dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE (...) niezależnie od częstotliwości takich transakcji (Polska nie skorzystała z tej opcji) oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (vide sentencja wyroku);
• osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby (vide sentencja wyroku);
• sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mają charakteru decydującego; jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych);
• okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, sama w sobie nie jest decydująca; nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego (vide pkt 38 wyroku);
• jeżeli osoba w celu dokonania sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarcza w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej (vide sentencja wyroku);
• takie aktywne działania mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych (vide pkt 40 wyroku);
• działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (vide pkt 41 wyroku)”.

Wnioskodawca w całej rozciągłości aprobuje konkluzje Rzecznika Praw Obywatelskich i uznaje je za własne. W świetle powyższych ustaleń, w ocenie Wnioskodawcy nie wystąpiły przesłanki uznające, że dla potrzeb zawarcia umowy sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach Wnioskodawca powinien zostać uznany za czynnego podatnika VAT.

Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy, okoliczności związane z zawarciem jakiejkolwiek umowy sprzedaży nie są wystarczające do uznania Wnioskodawcy za czynnego podatnika VAT. Powyższe stanowisko potwierdzają wyroki sądów administracyjnych, które wskazują na przesłanki do uznania sprzedających nieruchomości jako podatników VAT:

• „Trudno działania podatnika uznać za charakterystyczne dla rozporządzania majątkiem prywatnym; szczególnie, gdy jako inwestor kilkukrotnie występuje do organów administracji publicznej o przyłącza, a następnie o pozwolenia na budowę kompleksu budynków mieszkalnych; wielorodzinnych; kilkukondygnacyjnych i przedkłada projekty architektoniczne tych budynków. Nie ma tu znaczenia, że nieruchomości w okresie niemalże trzydziestoletniego władania podatnik wykorzystywał m.in. do prowadzenia działalności rolniczej” - tak: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 7 lutego 2024 r., sygn. I SA/Ol 457/23;
• „Zdaniem sądu skala podejmowanych czynności była znaczna i charakteryzowała się ciągłością oraz stopniem zorganizowania typowym przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Nakłady inwestycyjne wykraczały poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. Między innymi na uwagę zasługuje, że skarżący poniósł koszty związane ze sprzedanymi działkami: wydatki na rzecz Biura Pośrednictwa w Obrocie Nieruchomościami w łącznej kwocie netto 13.553,06 zł i podatek VAT 3.117,21 zł, opłata notarialna netto 1.020 zł, podatek VAT 234 zł, koszty przyłączy gazowych do dwóch sprzedanych działek o nr (...) i (...) na podstawie faktur wystawionych przez P. Sp. z o.o. na łączną kwotę netto 3.864 zł, podatek VAT 888,72 zł. Poza tym zauważenia wymaga, że już od 2016 r. skarżący sukcesywnie zbywał nieruchomości (w sumie do końca 2020 r. sprzedał ponad 30 działek, w samym kontrolowanym w niniejszej sprawie 2020 r. - 16). Z akt sprawy wynika, że w latach 2016-2019 skarżący sprzedał w sumie 15 działek powstałych w wyniku podziału w 2015 r. działki nr (...) oraz działek podzielonych również w 2019 r. (trzy działki w 2016 r., cztery działki w 2017 r., jedną działkę w 2018 r. oraz siedem działek w 2019 r.).

Zdaniem sądu organ zasadnie przypisał skarżącemu status podatnika podatku od towarów i usług, gdyż sprzedając opisane nieruchomości/udziały w nieruchomościach zaangażował środki podobne do wykorzystywanych przez podmioty prowadzące profesjonalną działalność gospodarczą w tym zakresie. Czynności podejmowane przez skarżącego miały zorganizowaną formę, podejmowane były w sposób ciągły i doprowadziły do wzrostu wartości nieruchomości. Począwszy od 2014 r. czynności te sukcesywnie i powtarzalnie zmierzały do uatrakcyjnienia nieruchomości. Zaangażowanie skarżącego, nie tylko zresztą finansowe, ale również przejawiające się dbałością o dokumentację na potrzeby administracyjnych postępowań podziałowych, dotyczących uzyskania warunków zabudowy, pozwolenia na budowę, jak też uzbrojenia działek (przyłącza energetyczne, gazowe) oraz współpraca z zawodowym pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, przesądzają o trafności kwalifikacji tych działań jako charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami.” - tak: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 15 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Bk 147/23.

W ocenie Wnioskodawcy, nie może on zostać uznany za podatnika VAT w związku ze sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach. Wnioskodawca nie podjął niezbędnych działań by taki status uzyskać.

Powyższe konkluzje potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Organ w podobnych stanach faktycznych:

a)interpretacja indywidualna z 19 września 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.398.2024.3.WK, w której stwierdzono m.in., że:

• „Odnosząc się zatem do planowanej sprzedaży Nieruchomości - działek nr (...) należy stwierdzić, że czynności, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, które Pani podjęła/ewentualnie podejmie, nie świadczą o aktywności Pani jako podatnika podatku VAT. Nie dokonała Pani, i jak wynika z opisu sprawy, nie będzie dokonywać czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców, w szczególności działań mających uatrakcyjnić działki dla potencjalnych nabywców, ani działań marketingowych. Tym samym, dokonując sprzedaży ww. działek objętych wnioskiem nie będzie Pani działała w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a sprzedaż tych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.”

b)Interpretacja indywidualna z 24 września 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.346.2024.4.KL, w której stwierdzono m.in., że:

• „Odnosząc się zatem do planowanej sprzedaży Nieruchomości - działek nr (...) należy stwierdzić, że czynności, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, które Pan podjął/ewentualnie podejmie, nie świadczą o aktywności Pana jako podatnika podatku VAT. Nie dokonał Pan, i jak wynika z opisu sprawy, nie będzie dokonywać czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców, w szczególności działań mających uatrakcyjnić działki dla potencjalnych nabywców, ani działań marketingowych. Tym samym, dokonując sprzedaży ww. działek objętych wnioskiem nie będzie Pan działał w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a sprzedaż tych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Podobnie również w odniesieniu do sytuacji, w której gdy znajdzie się Kupujący zainteresowany wyłącznie częścią (podzielonej już wiele lat temu) działki, a Pan na zasadzie wyjątku rozważy możliwość podziału jednej lub maksymalnie dwóch działek z siedmiu przeznaczonych do sprzedaży, tzn. chodzi o działki (...) (na której znajdują się pozostałości po zabudowaniach gospodarskich) i nr (...), należy wskazać, że nie będzie Pan działał w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a sprzedaż tych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. [...] Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.”
• Interpretacja indywidualna z 20 września 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.341.2024.4.PM;
• Interpretacja indywidualna z 23 września 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.331.2024.5.DS;

Analogiczne stanowisko przedstawił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) w wyroku z 3 kwietnia 2025 r. w sprawie C-213/24. W tym wyroku TSUE wskazał m.in., że:

„Art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że można uznać za podatnika do celów podatku od wartości dodanej (VAT) prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą osobę, która sprzedaje grunt stanowiący pierwotnie część jej majątku osobistego, powierzając przygotowanie sprzedaży profesjonalnemu przedsiębiorcy, który jako pełnomocnik tej osoby podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując w celu tej sprzedaży środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców w rozumieniu tego przepisu.”

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że takie okoliczności w niniejszej sprawie nie wystąpią. Zarówno Wnioskodawca, jak i pozostali Spadkobiercy nie udzielą żadnemu profesjonalnemu podmiotowi pełnomocnictwa do reprezentowania ich w procesie sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach. Za taką osobę nie można bowiem uznać jednego ze Spadkobierców, któremu udzielone zostanie upoważnienie ze względów technicznych. Spadkobierca ten nie otrzyma wynagrodzenia z tytułu swojej roli w transakcji. W przedmiotowej sprawie nie wystąpi zatem element profesjonalnego świadczenia usług oraz element odpłatności.

W konsekwencji, sprzedaż Udziałów w Nieruchomościach nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, ponieważ Wnioskodawca dla potrzeb sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach nie będzie posiadał statusu podatnika VAT. Zbywając Udziały w Nieruchomościach Wnioskodawca będzie zarządzał prywatnym majątkiem, zatem dokona sprzedaży o charakterze prywatnym (nieprofesjonalnym).

Opodatkowanie danej czynności podatkiem VAT ma bowiem charakter następczy względem ustalenia statusu podatnika VAT. Ustalenie, że dany podmiot wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności jest przesłanką warunkującą możliwość rozpatrywania danej transakcji jako czynności opodatkowanej.

Zgodnie z powyższym, brak sklasyfikowania danego podmiotu jako podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, oznacza, że czynność przez niego dokonywana (w tym przypadku sprzedaż Udziałów w Nieruchomościach) nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Podsumowując, okoliczności dotyczące sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach są niewystarczające do uznania Wnioskodawcy za przedsiębiorcę (podatnika VAT). W rezultacie, sprzedaż Udziałów w Nieruchomościach nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) - zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Zatem, na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (gruntów), jak również udziału we współwłasności nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem tego podatku.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C‑180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania sprzedaży całości lub części Nieruchomości, istotne jest zatem, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży podjęła lub podejmie Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Spadkobierca nabył ¼ spadku po Spadkodawcy z dobrodziejstwem inwentarza zgodnie z ustawą Kodeks cywilny. Pozostałą część spadku nabyły również pozostałe dzieci Spadkodawcy. Każdy ze Spadkobierców otrzymał po ¼ całości spadku. W skład spadku wchodziły następujące nieruchomości: częściowo zabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca m.in. działki nr 1, nr 2 i nr 3 (Nieruchomość I) oraz niezabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę nr 4 (Nieruchomość II). Działka nr 1 jest zabudowana domem, działka 2 jest niezabudowana (około połowa jej powierzchni to grunty leśne i zakrzewione), działka nr 5 powstała z wydzielenia działki nr 3, której część została w 2021 r. zajęta przez gminę pod drogę publiczną. Zajęta Nieruchomość przeszła na własność Gminy. Żaden ze Spadkobierców nie inicjował postępowania administracyjnego mającego na celu wydanie ww. decyzji.

Spadkobiercy nie brali udziału w postępowaniu zmierzającym do wydania ww. decyzji. W związku ze stwierdzeniem nabycia spadku z 18 stycznia 2012 r. nabyła Pani 1A udziału w Nieruchomości I oraz 1/8 udziału w Nieruchomości II. Pierwotnie wszystkie Nieruchomości miały zostać wykorzystane prywatnie, na Pani cele prywatne oraz Pozostałych Spadkobierców, ich bliskich oraz grupy ich znajomych i przyjaciół. Z czasem jednak Spadkobiercy podjęli decyzję o sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach.

Przedmiotem sprzedaży nie będą działka nr 4 wchodząca w skład Nieruchomości II oraz działka nr 1, na której znajduje się dom rodzinny Spadkobierców. W związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości, Spadkobiercy poczynią pewne kroki w sprawie, w tym m.in.: upoważnią notarialnie jednego ze Spadkobierców do ograniczonego działania w ich imieniu (kontakt z potencjalnymi kupującymi, negocjacje warunków umowy sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach); zamieszczą ogłoszenie o sprzedaży Nieruchomości na części Nieruchomości oraz wystawią na Nieruchomości informację o planowanej sprzedaży.

Upoważnienie, nie będzie obejmowało: występowania przed organami administracji publicznej; podejmowania działań faktycznych i administracyjno-prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp.; pełnomocnictwa do zawarcia w ich imieniu przyrzeczonych umów sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach.

Jeden ze Spadkobierców, będący pełnomocnikiem, nie otrzyma z tego tytułu żadnego wynagrodzenia. Spadkobiercy rozważają również zamieszczenie ofert sprzedaży Nieruchomości na jednym portalu internetowym, który nie jest portalem aukcyjnym.

Nieruchomości nie były na moment objęcia spadku przez Spadkobierców obciążone żadnym zobowiązaniem, w tym kredytem bankowym.

Nie wykorzystywała Pani Nieruchomości w żaden sposób, zarówno na cele prywatne, jak i na cele działalności gospodarczej. Nieruchomości nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy, z zastrzeżeniem części Nieruchomości II (działka nr 4 - działka ta nie jest przedmiotem sprzedaży), która ok. 8 lat temu podlegała dzierżawie przez ok. 9 miesięcy. Nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Nigdy nie była Pani i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Nie prowadzi Pani oraz nie prowadziła działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, nie dokonywała Pani i nie dokonuje sprzedaży płodów rolnych. Nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. W przeszłości nie dokonywała Pani rejestracji jako podatnik VAT, nie dokonywała Pani sprzedaży żadnych nieruchomości;

Nie udzieliła Pani pełnomocnictw do występowania w Pani imieniu, tzn. np.: do występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp. Nieruchomości nie były i nie będą wystawiane na portalach aukcyjnych lub w inny sposób przedstawiane jako składnik majątkowy przeznaczony do sprzedaży (poza podjęciem czynności wskazanych powyżej we wniosku). Pani oraz pozostali Spadkobiercy nie będą korzystali dla potrzeb sprzedaży Nieruchomości z usług pośrednika, czyli nie będą zlecać osobie trzeciej znalezienie potencjalnego nabywcy. Po nabyciu spadku nie poczyniła Pani jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości Nieruchomości, tj. nie dokonała Pani jej uatrakcyjnienia, np. poprzez założenie ogrodzenia, wydzielenia lub budowy drogi, wyposażenia w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej itp.

Dokonuje Pani sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach z powodów prywatnych, nie jest Pani zamiarem dalsze inwestowanie na rynku nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży. Wynagrodzenie otrzymane przez Panią z tytułu sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach zostanie przeznaczone na cele prywatne (zostanie przeznaczone na prywatną lokatę kapitału (lokaty bankowe, fundusze kapitałowe itp.), darowizny dla dzieci oraz inne cele konsumpcyjne). Nie zamierza Pani przed sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach zawierać umów przedwstępnych z potencjalnymi nabywcami.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku ze sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach, będzie Pani występowała jako podatnik podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym czy sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym celu należy ustalić, czy dla opisanej transakcji wystąpi Pani w roli podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga zatem oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala Pani zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie sprzedaży ww. Udziałów w Nieruchomościach, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Panią Udziałów w Nieruchomościach wypełni przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że nie wykorzystywała Pani Nieruchomości w żaden sposób, zarówno na cele prywatne, jak i na cele działalności gospodarczej. Nieruchomości nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy, z zastrzeżeniem części Nieruchomości II (działka nr 4), która ok. 8 lat temu podlegała dzierżawie przez około 9 miesięcy. Nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Nigdy nie była Pani i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Nie prowadzi Pani oraz nie prowadziła działalności gospodarczej. Nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, nie dokonywała Pani i nie dokonuje sprzedaży płodów rolnych. Nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. W przeszłości nie dokonywała Pani rejestracji jako podatnik VAT, nie dokonywała Pani sprzedaży żadnych nieruchomości.

Ponadto, jak wskazała Pani we wniosku nie udzieliła Pani pełnomocnictw do występowania w Pani imieniu, tzn. np.: do występowania przed organami administracji publicznej, podejmowania działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp. Nieruchomości nie były i nie będą wystawiane na portalach aukcyjnych lub w inny sposób przedstawiane jako składnik majątkowy przeznaczony do sprzedaży (poza podjęciem czynności wskazanych powyżej we wniosku). Ponadto nie będzie Pani korzystała dla potrzeb sprzedaży Nieruchomości z usług pośrednika. Po nabyciu spadku nie poczyniła Pani jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości Nieruchomości, tj. nie dokonała Pani jej uatrakcyjnienia, np. poprzez założenie ogrodzenia, wydzielenie lub budowę drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej itp. Nie zamierza Pani również przed sprzedażą Udziałów w Nieruchomościach zawierać umów przedwstępnych z potencjalnymi nabywcami.

A zatem należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku nie podejmowała i nie zamierza Pani podjąć aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podjęte przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zakres podjętych czynności w odniesieniu do posiadanych Udziałów w Nieruchomościach w żadnym wypadku nie pozwala na uznanie, że Pani działalność w zakresie zbycia opisanych Udziałów w Nieruchomościach ma charakter profesjonalny.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że planowana przez Panią sprzedaż Udziałów w Nieruchomościach nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Panią za podatnika tego podatku. Przy sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach skorzysta więc Pani z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W związku z powyższym, z tytułu planowanej sprzedaży Udziałów w Nieruchomościach nie będzie Pani podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż Udziałów w Nieruchomościach nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

W związku z powyższym, nienależną opłatę w kwocie 40 zł, uiszczoną 17 kwietnia 2025 r., zwrócimy - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej - przekazem pocztowym na adres Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, np. zawarcia umowy przedwstępnej, udzielenia pełnomocnictwa, wydzierżawienia gruntu odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana interpretacja indywidualna.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.