Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.243.2025.1.EP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.243.2025.1.EP

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii braku prawa do odliczenia VAT od wydatków związanych z  planowaną inwestycją.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto i Gmina (...) (dalej „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania własne, określone w art. 7 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465, 1572,1907, 1940), tj. w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w zakresie zwiększenia dostępu do małej infrastruktury publicznej - do terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, placów zabaw.

W związku z powyższym Gmina planuje realizować zadanie polegające na zakupie i montażu urządzeń zabawowych, rekreacyjnych i elementów małej infrastruktury przy (…), na działce nr (…). Przedmiotowe przedsięwzięcie ma być realizowane przez Gminę ze środków własnych oraz ze środków zewnętrznych, pozyskanych w ramach Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata (…), (…) w ramach wdrażania (…) „(…)”.

Celem planowanej przez Gminę inwestycji będzie wsparcie rozwoju miejscowości położonej na terenie gminy i ułatwienie jej mieszkańcom (jak również mieszkańcom sąsiednich miejscowości) dostępu do publicznych miejsc rekreacyjnych i placów zabaw, poprzez zakup i montaż urządzeń zabawowych i rekreacyjnych oraz elementów małej architektury.

Należy również wskazać, iż efekty planowanej przez Gminę inwestycji po jej zakończeniu będą ogólnodostępne i przeznaczone dla użytku nieodpłatnie. Urządzenia zabawowe i rekreacyjne oraz elementy małej architektury służyć będą nie tylko dzieciom i młodzieży uczęszczającym do szkoły i przedszkola w (…), ale również mieszkańcom miejscowości (...) oraz pozostałym mieszkańcom Gminy. Zatem w wyniku realizacji planowanego zadania powstanie miejsce rekreacji i zabawy na świeżym powietrzu, które będzie ogólnodostępne. Ponadto plac zabaw i rekreacji nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych umów o podobnym charakterze. Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z planowaną inwestycją wystawione zostaną na Gminę. Działka, na której zostaną zamontowane urządzenia i elementy małej infrastruktury stanowi własność Gminy. Ponadto Gmina nie planuje przekazania praw własności w stosunku do terenu, na którym zostaną zamontowane urządzenia zabawowe i rekreacyjne.

Zakup i montaż oraz utrzymanie (w tym wymagane przeglądy i naprawy) urządzeń zabawowych i rekreacyjnych przy szkole w (…) będzie należało do zadań własnych gminy. Realizacja zadania polegającego na zakupie i montażu urządzeń zabawowych i rekreacyjnych odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie będzie działać jako organ administracji publicznej.

Gmina będzie wykorzystywać towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowego zadania wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytanie

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur, które będą dokumentować wydatki poniesione na realizację zadania polegającego na zakupie i montażu urządzeń zabawowych i rekreacyjnych oraz elementów małej architektury przy (…), w ramach zadań własnych Gminy?

Państwa stanowisko w sprawie

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy (W szczególności zadania własne obejmują sprawy: dostępu do publicznych miejsc rekreacyjnych i placów zabaw).

Mając na uwadze treść ww. artykułów, w opinii Urzędu Miasta i Gminy (...), planowane do realizacji zadanie, polegające na zakupie i montażu urządzeń zabawowych i rekreacyjnych przy (…) będzie miało charakter realizacji zadania własnego gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT.

Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione dwie przesłanki, tj.:

1) odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz

2) gdy towary/usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając na uwadze powyższe Gmina ponosząc wydatki na zakup i montaż urządzeń zabawowych i rekreacyjnych w miejscowości (...), nie będzie nabywała towarów/usług do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług VAT i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wydatki będą ponoszone poza działalnością gospodarczą Gminy i nie będzie zatem spełniony warunek dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także do otrzymania zwrotu w związku z realizacją w/w zadania inwestycyjnego, ponieważ zadanie nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego realizują zadania własne określone w art. 7 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

W związku z realizacją zadań własnych planują Państwo zakup i montaż urządzeń zabawowych, rekreacyjnych i elementów małej infrastruktury. Przedmiotowe przedsięwzięcie ma być realizowane przez Gminę ze środków własnych oraz ze środków zewnętrznych, pozyskanych w ramach Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata (…), Przedsięwzięcie 2.3 Poprawa dostępu do małej infrastruktury publicznej, (…)„(…)”.

Efekty planowanej przez Gminę inwestycji po jej zakończeniu będą ogólnodostępne i przeznaczone dla użytku nieodpłatnie. W wyniku realizacji planowanego zadania powstanie miejsce rekreacji i zabawy na świeżym powietrzu, które będzie ogólnodostępne. Plac zabaw i rekreacji nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innych umów o podobnym charakterze. Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z planowaną inwestycją wystawione zostaną na Gminę. Gmina będzie wykorzystywać towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowego zadania wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będą spełnione, ponieważ wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto jak wynika z treści wniosku, celem realizowanego zadania będzie wykonywanie działań publicznych z zakresu zwiększania dostępu do małej infrastruktury publicznej. Gmina planuje realizować przedmiotowe zadanie, które mieścić się będzie w katalogu zadań własnych gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem realizując przedmiotowe zadanie będą Państwo występować jako organ władzy publicznej, wykonując zadania własne nałożone przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi oraz z uwagi na to, że nie będą Państwo działać jako podatnik podatku od towarów i usług, nie będą mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją (…), (…)  „(…)”.

Zgodnie z powyższym, z tego tytułu nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.