Temat interpretacji
Czy warsztaty wyjazdowe z jogą to usługa turystyki
Spółka prowadząca działalność w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej (PKD 85.51.Z) organizuje kilkudniowe warsztaty jogi odbywające się poza miejscem zamieszkania uczestników. Zajęcia prowadzi prezes spółki – certyfikowana nauczycielka jogi, zatrudniona na umowę o pracę. W ramach warsztatów zapewniane są codzienne zajęcia ruchowe i teoretyczne, a także noclegi, wyżywienie, napoje, sala do ćwiczeń, sprzęt oraz materiały dydaktyczne. Uczestnicy otrzymują jedną fakturę za całość usługi.
We wniosku o interpretację spółka zapytała, czy organizacja warsztatów powinna być opodatkowana według stawki 8% (jako usługa edukacyjna/rekreacyjna), czy 23%. Jej zdaniem, warsztaty nie spełniają kryteriów usługi turystyki – głównym celem jest edukacja i rozwój fizyczny uczestników poprzez praktykę jogi. Towarzyszące świadczenia (noclegi, posiłki) miały charakter pomocniczy. Spółka zaznaczyła, że uczestnicy nie nabywają kompetencji zawodowych, nie uzyskują kwalifikacji i nie wykorzystują zdobytej wiedzy zawodowo.
Usługa turystyki rozliczana według procedury marży
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że świadczenie spełnia warunki do uznania go za usługę turystyki w rozumieniu art. 119 ustawy o VAT.
Organ podkreślił, że warsztaty jogi są usługą złożoną – oprócz zajęć prowadzonych własnymi siłami, obejmują szereg świadczeń nabywanych od zewnętrznych dostawców, takich jak noclegi, wyżywienie, napoje, sala ćwiczeń, upominki. Świadczenia te są zapewniane dla bezpośredniej korzyści uczestników i stanowią istotny element całości oferty. Usługa jest sprzedawana jako jeden pakiet, a spółka działa na własny rachunek i we własnym imieniu – co wypełnia przesłanki do zastosowania procedury VAT-marża.
KIS wskazała, że nawet jeśli zasadniczym celem wyjazdu jest uczestnictwo w zajęciach jogi, to z ekonomicznego punktu widzenia usługa ma cechy charakterystyczne dla turystyki. Podobnie orzekał Trybunał Sprawiedliwości UE, który uznawał za usługę turystyki także wyjazdy edukacyjne – jeśli obejmują one świadczenia organizacyjne. Ponadto, spółka nie spełnia warunków do zastosowania zwolnień z VAT. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty, nie posiada akredytacji, nie realizuje programów kształcenia zawodowego ani nie korzysta z finansowania publicznego.
W konsekwencji dyrektor KIS jednoznacznie wskazał, że całość usługi powinna być rozliczana na zasadach określonych w art. 119 ustawy o VAT. Oznacza to konieczność prowadzenia ewidencji wydatków poniesionych na świadczenia nabywane od innych podatników i opodatkowanie jedynie marży.