Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

-prawidłowe – w zakresie uznania opisanej transakcji za dostawę towarów,

-     nieprawidłowe – w zakresie uznania Państwa za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy o VAT,

-     prawidłowe – w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów,

-     prawidłowe – w zakresie niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

-     prawidłowe –w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z opisaną sprzedażą opodatkowaną, w przypadku dobrowolnej rejestracji jako czynnego podatnika VAT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2025 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęło pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego przekazujące złożony przez Państwa wniosek z 13 kwietnia 2025  r. o wydanie interpretacji indywidualnej – celem załatwienia zgodnie z właściwością, który dotyczy:

-uznania opisanej transakcji za dostawę towarów,

-uznania Państwa za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy,

-określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów,

-niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju,

-prawa do odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z opisaną sprzedażą opodatkowaną, w przypadku dobrowolnej rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika VAT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 26 maja 2025 r. (wpływ 28 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Osoba prawna ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej jako Wnioskodawca lub Pośrednik) prowadzi działalność, w której zajmuje się handlem internetowym w oparciu o model dropshippingu. Obecnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT - czynny, korzystając ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Wnioskodawca poprzez postawioną stronę internetową umożliwia osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej jako Klienci) zawarcie umowy pośrednictwa w zawarciu umowy sprzedaży w ich imieniu i na ich rzecz produktu prezentowanego na stronie. Zatem działalność skupia się na świadczeniu usług pośrednictwa (na gruncie prawa cywilnego) w zamawianiu towarów oferowanych przez sprzedawców z krajów trzecich (przeważnie krajów azjatyckich; dalej jako: Sprzedawcy) w zagranicznych serwisach sprzedażowych (dalej określanych także jako platformy sprzedażowe) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Model sprzedawcy przedstawia się następująco: Wnioskodawca wyszukuje towary oferowane przez Sprzedawców w serwisach sprzedażowych takich jak np. ..., kierując się m.in. jakością oferowanych towarów oraz oceną ogólną sprzedawcy (bazującą na opiniach kupujących). Asortyment to głównie odzież: komplety bielizny damskiej, biustonosze, majtki, body damskie, stroje kąpielowe, pończochy, rajstopy oraz dodatki do odzieży. Informacje dotyczące towarów oferowanych w serwisie sprzedażowym (inaczej: treść ofert sprzedawców) są pobierane, modyfikowane i prezentowane na prowadzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej. Modyfikacja ofert sprzedawców polega m.in. na ich tłumaczeniu na język polski, dodawaniu spersonalizowanych opisów, edycji graficznej zdjęć produktowych celem dostosowania do potrzeb odbiorcy. Wnioskodawca nie zawiera żadnych umów ze sprzedawcami jest to autonomiczne działanie.

Klienci składają zamówienia na towary za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Przed złożeniem zamówienia klient jest zobligowany do zaakceptowania regulaminu strony internetowej, wypełnienia danych dostawy, które zostaną przekazane sprzedawcy oraz do wpłacenia pieniędzy w wysokości zamówienia na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Z treści regulaminu strony internetowej oraz informacji tam zamieszczonych wynika m.in., że:

a)w ramach świadczonej przez Wnioskodawcę jako Pośrednika usługi pośrednictwa Pośrednik dokonuje w imieniu i na rzecz Klienta na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa zamówienia towaru od Sprzedawcy oraz uiszcza opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do Klienta;

b)usługa pośrednictwa świadczona jest na podstawie konkretnych ustaleń pomiędzy Stronami;

c)klient składając zamówienie tym samym oświadcza, że udziela Pośrednikowi pełnomocnictwa do dokonania w imieniu Klienta zamówienia towaru oraz do opłacenia w imieniu Klienta ceny i kosztów przesyłki towaru na adres Klienta. Pośrednik uprawniony jest do działania wyłącznie w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa;

d)Pośrednik oświadcza, że w związku ze świadczeniem przez niego usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów od zagranicznych sprzedawców, przejmuje na siebie niektóre z obowiązków wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów: udziela Klientowi niezbędnych informacji, koordynuje proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży, przeprowadza i rozpoznaje postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru, ponosi odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową, dostarcza na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim;

e)Klient składa Pośrednikowi dyspozycję uruchomienia usługi pośrednictwa dotyczącego danego towaru poprzez stronę internetową Pośrednika lub formularz kontaktowy. Złożenie dyspozycji uruchomienia usługi pośrednictwa poczytuje się jako wyrażenie wyraźnej zgody Klienta na rozpoczęcie usługi pośrednictwa;

f)Pośrednik podaje Klientowi pełną informację dotyczącą ostatecznej ceny świadczenia wraz ze wszelkimi kosztami oraz opis głównych cech świadczenia. Informacje dostępne są na stronie internetowej Pośrednika;

g)zamówiony towar jest dostarczany na adres podany przez Klienta podczas składania dyspozycji uruchomienia usługi pośrednictwa;

h)Pośrednik oświadcza, że dostawa zamówionego towaru zostanie dokonana przez Sprzedawcę w terminie 60 roboczych dni od dnia zawarcia umowy sprzedaży. Jeżeli klient nie otrzyma towaru w wyznaczonym terminie Pośrednik złoży ponowne zamówienie u Sprzedawcy lub zwróci środki;

i)paczki wysyłane są spoza Unii Europejskiej przez Sprzedawcę, głównie z Chin. Klient jest importerem. To na Kliencie ciążą obowiązki podatkowe należne tytułem dokonania importu;

j)Konsument otrzymuje od Pośrednika informację o nadaniu paczki oraz numer jej nadania, który umożliwia jej śledzenie. Każda przesyłka jest przesyłką rejestrowaną;

k)Klient ma obowiązek zgłosić brak doręczenia paczki w terminie nie późniejszym niż 100 dni od daty wysłania paczki;

l)Płatność obejmująca wartość zamówienia dokonywana jest na zasadzie przedpłaty przed przystąpieniem przez Pośrednika do świadczenia usług;

m)Płatność może być dokonana według wyboru Klienta przelewem na rachunek bankowy Pośrednika lub za pośrednictwem bramki płatniczej ... lub ...;

n)Na wartość zamówienia podaną każdorazowo przy towarze składa się kwota należna Sprzedawcy oraz prowizja należna Pośrednikowi;

o)W terminie 14 dni kalendarzowych od dnia otrzymania towaru Klient może złożyć Pośrednikowi oświadczenie o zwrocie towaru nabytego od Sprzedawcy, które jest równoznaczne z odstąpieniem od umowy. Każdorazowo, po otrzymaniu takiego oświadczenia, Pośrednik potwierdzi Klientowi fakt otrzymania oświadczenia jak również prawidłowość adresu Sprzedawcy;

p)Pośrednik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o zwrocie towaru, jeśli w tym czasie otrzyma dowód potwierdzający jego odesłanie na adres Sprzedawcy lub gdy nastąpi już zwrotne otrzymanie towaru przez Sprzedawcę, zwróci Klientowi dokonane przez niego płatności, tj. sumę kwoty, która została przekazana Sprzedawcy oraz prowizji Pośrednika;

q)W celu ułatwienia Klientowi przeprowadzenia postępowania reklamacyjnego Pośrednik przejmuje na siebie obowiązki związane z odpowiedzialnością Sprzedawcy z tytułu braku zgodności nabytego przez Klienta towaru z umową.

Sprzedawcami będą kontrahenci z Chin. Dostawy do klientów są realizowane z terytorium państw trzecich (terytorium poza UE), głównie Chiny. Klientami są wyłącznie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Klientami nie będą podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie ma i nie będzie miał fizycznego kontaktu z produktem, który będzie wysyłany prosto do klienta. Klient jest informowany, że nabywa usługę pośrednictwa, a informacja ta będzie zawarta na stronie i w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa dostępnego na stronie internetowej Wnioskodawcy.

Przed złożeniem zamówienia na stronie Wnioskodawcy, zapoznanie się i akceptacja regulaminu będzie obowiązkowa. Po złożeniu zamówienia przez Klienta Wnioskodawca zamawia towar u Sprzedawcy poprzez platformę sprzedażową np. .... Po otrzymaniu płatności za towar Sprzedawca zrealizuje jego wysyłkę bezpośrednio do Klienta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafia do Wnioskodawcy jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do Klienta.

Zapłata obejmuje cenę uwzględniającą podatek VAT od towaru i koszty transportu, o ile jest on wyszczególniony przez Sprzedawcę, z wyłączeniem cła. Wnioskodawca pragnie w tym miejscu zaznaczyć, że nie ma w zakresie naliczania podatku VAT przez sprzedawców pełnej i pewnej wiedzy. Opiera się wyłącznie na informacjach umieszczonych na platformach sprzedażowych. To, czy podatek VAT jest rzeczywiście naliczany i odprowadzany przez Sprzedawcę, czy też inny podmiot i od jakich wartości jest poza jego gestią.

Ponadto, w odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania o treści:

1.Czy siedziba Państwa działalności gospodarczej znajduje się na terytorium Polski? Jeżeli nie, to należy wskazać w jakim kraju się ona znajduje?

Odp.: Tak, siedziba działalności gospodarczej znajduje się na terytorium Polski.

2.Czy prowadzą Państwo działalność gospodarczą zarejestrowaną poza terytorium Polski? Jeśli tak, to należy wskazać w jakim kraju i jaki jest przedmiot tej działalności?

Odp.: Nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej poza terytorium Polski.

3.Czy prowadzą Państwo ewidencję otrzymanych zapłat oraz informacji jakiej dostawy dotyczy konkretna zapłata i na czyją rzecz została dokonana dostawa?

Odp.: Tak, taka ewidencja jest prowadzona.

4.Czy są Państwo bądź planują być zarejestrowani do procedury szczególnej dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS?

Odp.: Nie są Państwo zarejestrowani ani nie planują być zarejestrowani z uwagi na to, że ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ nie jest importerem towarów oraz nie planuje ich w przyszłości importować.

5.Czy towary, o których mowa we wniosku, prezentowane na Państwa stronie internetowej są towarami o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro?

Odp.: Towary prezentowane na stronie internetowej nie przekraczają wartości rzeczywistej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro.

6.Czy wśród ww. towarów znajdują się:

a)nowe środki transportu,

b)towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,

c)towary, tj. dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, towary używane, dla których podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?

Odp.: Nie.

7.Czy sprzedawcy – kontrahenci z Chin to podatnicy, o których mowa w art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług?

Odp.: Kontrahenci z Chin to firmy, które nie prowadzą działalności na terytorium Polski i nie posiadają tu siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Prowadzą działalność na terenie Chin.

8.Czy transakcja między kontrahentem a Państwem jest w jakiś sposób udokumentowana? Proszę wskazać w jaki.

Odp.: Transakcje na podstawie udzielonego pełnomocnictwa zamówienia towaru od Sprzedawcy na rzecz klienta są dokumentowane na platformie sprzedażowej (np. ...) oraz w formie faktury zawierającej wyszczególnione opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do Klienta.

9.W jaki sposób są dokumentowane transakcje realizowane przez Państwa na rzecz klientów? Proszę wskazać rodzaj dokumentów wystawianych przez Państwa na rzecz klienta?

Odp.: Zapłata za usługę pośrednictwa odbywa się wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego lub systemów płatności elektronicznych. Prowadzona jest ewidencja sprzedaży bez kasy, gdzie każda transakcja jest zapisywana. Każda transakcja jest ujmowana w ewidencji sprzedaży prowadzonej zgodnie z przepisami. Do klientów są wysyłane potwierdzenia zamówień i płatności, które stanowią dowody. Zawierają one: numer zamówienia, dane klienta, nazwę towaru, cenę, sposób płatności i dostawy, dane pośrednika.

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów czy też za odpłatne świadczenie usług?

2.Czy w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawcę należy uznać za podmiot ułatwiający dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o VAT?

3.W przypadku uznania czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę za odpłatną dostawę towarów, czy miejscem opodatkowania takiej dostawy będzie terytorium poza UE, tj. Chiny?

4.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3, czyli uznania dostawy na rzecz Klientów jako dostawy opodatkowanej poza terytorium Polski, Wnioskodawca powinien wliczać taką sprzedaż do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ?

5.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 3 czyli uznania dostawy na rzecz Klientów jako dostawy opodatkowanej poza terytorium Polski, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z taką sprzedażą w przypadku dobrowolnej rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy czynności dokonywane na rzecz Klientów wypełniają znamiona handlu towarem. Efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany bezpośrednio klientowi (ostatecznemu nabywcy). Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klientów celu samego w sobie, klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu. W chwili złożenia zamówienia u sprzedawcy, na klienta zostaje przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem, fakt przedstawienia Klientom regulaminu oraz informacji zamieszczonej na stronie internetowej, w treści którego Wnioskodawca określa siebie jako pośrednika dokonującego w imieniu i na rzecz klienta zamówienia towaru i opłacenia ceny i kosztów przesyłki, w ramach udzielonego mu przez tego klienta pełnomocnictwa, pozostają bez znaczenia na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych. Przenosząc powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy należy zatem stwierdzić, że w przypadku, w którym Wnioskodawca dokonuje zamówienia towaru na rzecz klientów, dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ad. 2

Stosownie do art. 2 pkt 22b ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest: a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9. lub b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub c) podmiotem niebędącym podatnikiem pod warunkiem, że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy uczestniczy on w transakcji, która spełnia warunki pozwalające na uznanie jej za sprzedaż na odległość towarów importowanych, ponieważ towary są transportowane/wysyłane przez dostawcę (sprzedawcę z Chin), dostawa następuje z terytorium Państwa trzeciego (Chiny) na terytorium Polski (państwa członkowskiego UE), a nabywcą jest konsument (podmiot niebędący podatnikiem VAT).

Jednocześnie art. 7a ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku, gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej "interfejsem elektronicznym", sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy. Przepis ten przyjmuje pewnego rodzaju fikcję prawną, zgodnie z którą po spełnieniu wymienionych w nim warunków świadczenie podatnika ułatwiającego sprzedaż na odległość towarów importowanych należy uznać za dostawę towarów.

Warunki te są spełnione, jeśli podatnik przy pomocy interfejsu elektronicznego ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych oraz wartość przesyłki w złotych polskich nie przekracza równowartości 150 euro. Interfejs elektroniczny powinien być rozumiany jako szeroki koncept, który pozwala dwóm niezależnym systemom lub systemowi oraz użytkownikowi końcowemu komunikować się za pomocą urządzenia lub programu. Interfejs elektroniczny może obejmować stronę internetową, portal, bramę sieciową, sklep internetowy, interfejs programowania aplikacji (API) itp. Zatem strona internetowa prowadzona przez Wnioskodawcę powinna być uznana za interfejs elektroniczny. Przez ułatwianie, o którym mowa w przepisie powyżej, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011. Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w art. 5b stanowi, że do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednika art. 7a ust. 1 ustawy o VAT) termin "ułatwia" oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych: samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki: podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów; podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością; podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Artykuł 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności: przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów; oferowanie lub reklamowanie towarów; przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przedstawionego opisu wynika, że pośredniczy on w nawiązaniu kontaktu pomiędzy klientem a sprzedawcą. W tym celu Wnioskodawca wystawia ofertę zakupu towaru od sprzedawcy z kraju trzeciego na własnej stronie internetowej, zajmuje się promocją i reklamą oferowanych towarów, przyjmuje zamówienie od klienta, przetwarza i przekazuje płatność, przekazuje sprzedawcy (za pośrednictwem platformy sprzedażowej) zamówienie oraz wszystkie dane klienta niezbędne do wysyłki towaru, a wartość przesyłki nie przekracza równowartości w złotych polskich kwoty 150 euro.

W związku z powyższym uznać należy, że Wnioskodawca jest podmiotem ułatwiającym poprzez użycie interfejsu elektronicznego sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro. W związku z tym, w wyniku przyjętej fikcji prawnej, Wnioskodawca będzie traktowany jako podatnik VAT, który dokonuje dostawy towarów na rzecz ostatecznego (faktycznego) nabywcy. Na potrzeby podatku VAT należy bowiem przyjąć, że Wnioskodawca nabędzie towary od właściwego (bazowego) dostawcy, a następnie sprzeda je nabywcy (konsumentowi).

Ponadto ze względu na to, że ostateczny nabywca (konsument) składa zamówienie za pomocą strony internetowej Wnioskodawcy (a nie zagranicznych serwisów aukcyjnych, na których prezentowane są towary oferowane przez sprzedawców z krajów trzecich), należy przyjąć, że właśnie strona internetowa Wnioskodawcy będzie objęta tzw. reżimem uznanego dostawcy. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy będzie on podatnikiem ułatwiającym dokonanie dostawy towarów (sprzedaży na odległość towarów importowanych) poprzez użycie interfejsu elektronicznego, stosownie do art. 7a ust. 1 ustawy o VAT.

Analogicznie stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 4 kwietnia 2022 r. nr 0114-KDIP1- 2.4012.54.2022.2.RM.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy dostawa towarów dokonywana na rzecz konsumentów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Odnosząc się do ustalenia miejsca opodatkowania dokonywanych transakcji należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów. Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia).

Zasada ta ma zastosowanie w następujących przypadkach, jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów; jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów

Wnioskodawca nie jest i nie będzie zarejestrowany w procedurze importu One-Stop Shop (IOSS). Wartość towarów nabywanych przez klientów nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro. Przy tym, państwem importu będzie państwo zakończenia wysyłki towarów, tj. Polska.

Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 b i 1c ustawy, nie będą miały zastosowania w analizowanej sprawie, gdyż w tym przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia towarów, a podatek VAT nie będzie rozliczany przez Wnioskodawcę w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych IOSS.

Jednocześnie natęży wskazać, że w analizowanym przypadku me znajdą zastosowana przepisy art. 22 ust. 22d ustawy. Wskazane przepisy dotyczące alokacji transportu w dostawach łańcuchowych nie mają bowiem zastosowania do dostaw towarów objętych reżimem tzw. uznanego dostawcy określonym w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że do takich transakcji zastosowanie ma szczególna zasada przypisania transportu, zgodnie z którą wysyłka lub transport towarów są przyporządkowane dostawie dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że transakcje wskazane we wniosku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Miejscem dostawy towarów dokonywanych przez Wnioskodawcę jest terytorium poza UE.

Ad 4

W związku z tym, że dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, wartości takiej sprzedaży nie należy wliczać do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Powyższe wynika z tego, że zgodnie z art. 113 ust. 1 zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 22 przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem, skoro dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę nie jest dostawą towarów na terytorium kraju, nie wlicza się do limitu zwolnienia z VAT.

Reasumując, nawet osiągnięcie przez Wnioskodawcę obrotu ponad 200 000 zł nie spowoduje obowiązku rejestracji jako podatnik VAT czynny

Ad. 4

W związku z tym, że dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, wartości takiej sprzedaży nie należy wliczać do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Powyższe wynika z tego, że zgodnie z art 113 ust. 1 zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 22 przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem, skoro dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę nie jest dostawą towarów na terytorium kraju, nie wlicza się do limitu zwolnienia z VAT.

Reasumując, nawet osiągnięcie przez Wnioskodawcę obrotu ponad 200 000 zł nie spowoduje obowiązku rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dobrowolnej rejestracji jako podatnik VAT czynny, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z dokonywaną dostawą poza terytorium kraju.

Powyższe wynika z konstrukcji art. 86 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą: dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zatem, podatnik zachowuje prawo do odliczenia w przypadku nabycia towarów i usług, które dotyczą dostaw towarów dokonanych poza terytorium kraju, gdyby te kwoty mogły być odliczone, gdyby czynności były dokonane na terytorium kraju.

Przedmiotem dostawy towarów dokonywanych przez Wnioskodawcę jest odzież, której dostawa w Polsce podlegałaby opodatkowaniu stawką 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-prawidłowe – w zakresie uznania opisanej transakcji za dostawę towarów,

-     nieprawidłowe – w zakresie uznania Państwa za podmiot, o którym mowa w art. 7a ustawy o VAT,

-     prawidłowe – w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy towarów,

-     prawidłowe – w zakresie niewliczenia do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, wartości sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

-     prawidłowe –w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z opisaną sprzedażą opodatkowaną, w przypadku dobrowolnej rejestracji jako czynnego podatnika VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji, pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to ma miejsce import.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy:

Jak stanowi art. 5a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.U. UE L 77 z 23 marca 2011, s. 1, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

Jak wynika z art. 7a ustawy:

W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:

·samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz

·dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

Jak wskazano w art. 5b rozporządzenia 282/2011:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 22 ust. 2-2d ustawy:

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy:

Jak wskazuje powyższy przepis, w przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia poprzez użycie interfejsu elektronicznego dostawę towarów. Oznacza to, że tzw. dostawa ruchoma jest przypisana do „fikcyjnej” dostawy dokonywanej przez operatora interfejsu elektronicznego na rzecz finalnego odbiorcy towarów (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi a klientami indywidualnymi; dalej jako: „B2C”). W konsekwencji „fikcyjna” dostawa dokonywana przez dostawcę bazowego na rzecz operatora interfejsu elektronicznego (transakcje pomiędzy podmiotami gospodarczymi; dalej jako: „B2B”) będzie dostawą „nieruchomą”, podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. A zatem w przypadku gdy platforma ułatwia sprzedaż na odległość towarów importowanych (dalej jako: „SOTI”) w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro, „fikcyjna” dostawa B2B nie będzie podlegała VAT w UE, gdyż w momencie dostawy towary będące przedmiotem tej dostawy znajdują się w państwie trzecim lub na terytorium trzecim, z którego są wysyłane/transportowane do nabywcy w UE.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b ustawy:

Przy tym stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

Jednocześnie w myśl art. 26a ust. 1 ustawy:

Przechodząc do kwestii objętych zakresem pytania nr 1 wskazać należy, że transakcja opisana przez Państwa stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Pomimo zamieszczania w regulaminie Państwa strony internetowej informacji o pośrednictwie w handlu i działania na podstawie pełnomocnictwa, transakcja, o której mowa we wniosku nie stanowi świadczenia usług. Czynności wykonywane przez Państwa w ramach prowadzonej działalności wypełniają znamiona handlu towarami, a nie znamiona świadczenia usług. Przedmiotem nabycia przez klientów są towary wybierane przez Państwa, oferowane na Państwa stronie na internetowej. Na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, dokonują Państwo w imieniu i na rzecz klienta zamówień towaru od sprzedawcy oraz uiszcza opłaty związane ze sprowadzeniem towaru do klienta. Zamawiając towar u Sprzedawcy podają Państwo dane bezpośrednio klienta, a nie swoje, które są danymi dla sprzedawcy do wysyłki nabytych towarów. Opisana sekwencja czynności podejmowanych przez Państwa w relacji z klientem składającym zamówienie wskazuje, że Państwo nabywają prawo do rozporządzania towarem jak właściciel, a prawo to przechodzi na klientów z chwilą złożenia zamówienia u Sprzedawcy. Kluczowy jest fakt przeniesienia przez Państwa prawa do dysponowania towarem jak właściciel oraz zasadniczy cel nabycia świadczenia – jak wynika z opisu sprawy, klienci zainteresowani są nabyciem konkretnego towaru oferowanego na Państwa stronie internetowej.

Z wniosku wynika także, że przejmują Państwo niektóre z obowiązków, wynikających z przepisów prawa polskiego, ciążących na sprzedawcach towarów:

-udzielają Państwo Klientowi niezbędnych informacji jak również koordynują proces w zakresie prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży,

-przeprowadzają i rozpoznają Państwo postępowanie reklamacyjne dotyczące towaru,

-ponoszą Państwo odpowiedzialność tytułem niezgodności towaru z umową,

-dostarczają Państwo na życzenie klienta instrukcję użytkowania towaru, oraz wszelkie niezbędne dokumenty związane z towarem w języku polskim.

Ponadto, w ciągu 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o zwrocie towaru, jeśli w tym czasie Państwo otrzymają dowód potwierdzający jego odesłanie na adres Sprzedawcy lub gdy nastąpi już zwrotne otrzymanie towaru przez Sprzedawcę, zwracają Państwo Klientowi dokonane przez niego płatności, tj. sumę kwoty, która została przekazana Sprzedawcy oraz prowizję.

Zauważyć należy, że – co do zasady – to na sprzedawcy ciąży odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady, a nie na podmiocie pośredniczącym. Tak więc Państwa zaangażowanie w postępowanie reklamacyjne lub dotyczące zwrotu towaru, również wskazuje, że to Państwo pełnią rolę sprzedawcy, który przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta. Wzajemne relacje między sprzedawcą z kraju trzeciego a Państwem nie pozwalają uznać Państwa za podmiot ułatwiający sprzedaż, tylko podmiot, który dokonuje dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na względzie okoliczności analizowanej sprawy w tym fakt, że efektem wykonanych czynności (istotą zamówienia) jest konkretny towar w postaci produktu prezentowanego na Państwa stronie internetowej, który w takiej postaci jest dostarczany klientowi (ostatecznemu nabywcy), a Państwo przenoszą na klienta prawo do dysponowania towarem jak właściciel, świadczenie to stanowi dostawę towarów dla celów podatku od towarów i usług. Czynności podejmowane przez Państwa w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla klienta celu samego w sobie – klient jest zainteresowany nabyciem konkretnego produktu.

W tym miejscu wskazać należy, że w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków jakie wynikają z prawa podatkowego. Kwestia sformułowania umowy (regulaminu) z klientem, określenia rodzaju wykonywanych czynności, ustalenia sposobu wynagrodzenia za wszystkie przewidziane umową (regulaminem) i wykonane czynności, nie może wywoływać skutków na gruncie podatkowym.

Zatem fakt przedstawienia przez Państwa klientowi regulaminu strony internetowej do akceptacji, w treści którego określają siebie Państwo jako pośrednika dokonującego czynności w imieniu klienta, pozostaje bez znaczenia na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie uzależniają kwalifikacji danej dostawy/nabycia od treści zawartej przez strony umowy (regulaminu), lecz odnoszą się do rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Państwa na rzecz Klientów należy uznać za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Kolejno odnosząc się do kwestii objętych zakresem pytania nr 2 wskazać należy, że transakcja dostawy od sprzedawcy z krajów trzecich do Państwa ma charakter relacji właściwej dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który sprzedaje na rzecz innego podatnika (B2B), a stroną transakcji są Państwo, a nie Państwa klient. Zamówienie towarów u sprzedawcy z krajów trzecich składają Państwo, a nie klient. Zatem te wzajemne relacje nie pozwalają uznać Państwa za podmiot ułatwiający sprzedaż, tylko za podmiot, który dokonuje sprzedaży w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze zawarte w interpretacji wyjaśnienia oraz rozstrzygnięcie w zakresie zadanego pytania nr 1, zauważyć należy, że w analizowanej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy wynikające z art. 7a ustawy. W związku z powyższym nie można uznać Państwa za podmiot ułatwiający dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego, w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do kwestii objętych zakresem pytania nr 3 wskazać należy, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.

Miejscem dostawy sprzedaży na odległość towarów importowanych jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia). Zasada ta ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a)   jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b)   jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem, że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Z opisu sprawy wynika, że nie są i nie planują Państwo być zarejestrowani do procedury szczególnej IOSS. Zatem przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c, nie będą miały zastosowania, gdyż w takim przypadku kraj importu jest państwem przeznaczenia, a podatek VAT nie będzie rozliczany przez Państwa w szczególnej procedurze dotyczącej sprzedaży na odległość towarów importowanych tzn. IOSS. Wypełnienie formalności celnych związanych z importem towaru nie będzie spoczywać na Państwu. Towary trafią do Klienta bezpośrednio z kraju trzeciego, głównie Chin. W takim przypadku transakcję dostawy przez Państwa towarów na rzecz Klienta, należy uznać – zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, w związku z obowiązującymi przepisami prawa należy stwierdzić, że transakcja objęta zapytaniem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. W konsekwencji miejsce opodatkowania realizowanych przez Państwa dostaw towarów znajduje się poza terytorium UE.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii objętych zakresem pytania nr 4 przytoczyć należy art. 113 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Podstawowym elementem dla prawidłowego opodatkowania podatkiem VAT oraz konsekwencji wliczania wartości danych czynności do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, jest zgodne z przepisami prawa ustalenie miejsca opodatkowania transakcji. Jeżeli miejsce opodatkowania transakcji zostanie określone na terytorium Polski, do transakcji tej mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a wówczas sprzedaż będzie wliczana do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jeżeli natomiast miejscem opodatkowania jest inne państwo, do opodatkowania tej transakcji ma zasadniczo zastosowanie reżim podatkowy obowiązujący w tym innym państwie i tej sprzedaży podatnik nie uwzględnia w ww. limicie. Powyższe odnosi się także do sprzedaży na odległość towarów importowanych i w przypadku, gdy sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju, to wartości sprzedaży na odległość towarów importowanych nie wlicza się do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1, co wynika z art. 113 ust. 2 pkt 1a ustawy.

Skoro więc miejscem opodatkowania transakcji dostawy przez Państwa towarów na rzecz klientów nie jest Polska, to tej sprzedaży (wartości sprzedaży wynikającej z dostawy towarów na rzecz tych klientów) nie uwzględnia się w limicie zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy sprzedaż, w związku z transakcjami będącymi przedmiotem wniosku, przekroczy limit, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie będą Państwo zobowiązani do rejestracji jako podatnik VAT czynny, zgodnie z art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym nie powinni Państwo wliczać sprzedaży, której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 86 ust. 8 ustawy:

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów lub świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

W odniesieniu do wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 5 należy wskazać, że w sytuacji gdy dobrowolnie zarejestrują się Państwo jako podatnik VAT czynny, w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Odliczeniu będzie podlegać podatek VAT naliczony związany z zakupem towarów i usług wykorzystywanych następnie do czynności dostawy towarów na rzecz Klienta, której, jak wskazałem wcześniej, miejscem świadczenia będzie terytorium kraju trzeciego, pod warunkiem, że będą Państwo posiadać dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Państwa. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.