
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący opodatkowania usług organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą. Uzupełnili go Państwo pismem z 9 maja 2025 r. (wpływ 9 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
(…) świadczy usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z).
Prezes Spółki, jako certyfikowana nauczycielka jogi, organizuje warsztaty wyjazdowe w hotelach lub agroturystykach, obejmujące prowadzenie zajęć jogi dla uczestników. Wnioskodawca rezerwuje pokoje hotelowe dla uczestników, zapewnia salę do jogi, sprzęt będący własnością Spółki oraz wyżywienie.
Uczestnicy opłacają warsztaty na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę (…), a jedynym ich dodatkowym kosztem jest dojazd na miejsce.
Doprecyzowanie opisu sprawy
Na pytania zawarte w wezwaniu:
1.Do kogo skierowana jest usługa organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Usługa jest skierowana do osób fizycznych chcących wziąć udział w warsztatach Jogi. Są to zazwyczaj osoby, które uczęszczają do mnie na zajęcia Jogi regularnie, stacjonarnie jak również osoby , które dowiadują się o moich warsztatach wyjazdowych z Internetu.
2.Jaki jest konkretnie cel warsztatów wyjazdowych z jogą? Co jest efektem jego wykonania?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Głównym celem jest uczestniczenie w prowadzonych przeze mnie zajęciach ruchowych Jogi. Podczas wyjazdu jest to praktyka 2 razy dziennie, rano i wieczorem, dodatkowo zajęcia teoretyczne z tematu Jogi, wykłady. Celem dla uczestnika jest pogłębienie swojej wiedzy technicznej wykonywania asan, filozofii jogi, technik relaksacyjnych i medytacyjnych dla poprawy swojego dobrostanu fizycznego i psychicznego.
3.Jakie są oczekiwania nabywcy w odniesieniu do organizowanych przez Państwa warsztatów?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Praktykowanie Jogi we wszystkich jej aspektach, dużo zajęć ruchowych i teoretycznych z zakresu Jogi. Czego efektem jest poprawa zdrowia fizycznego, poprawa nastroju, relaks i zdobycie wiedzy jak praktykować Jogę aby przynosiła korzyści dla uczestnika zajęć również po zakończonych warsztatach.
4.Czy organizując warsztaty wyjazdowe z jogą działają/będą Państwo działali we własnym imieniu i na własny rachunek?
Odpowiedzieli Państwo, że:
tak
5.Czy organizując warsztaty wyjazdowe z jogą nabywają/będą Państwo nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników tych warsztatów?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Tak. Nabywam usługę hotelową aby mieć miejsce do przeprowadzenia warsztatów czyli pokoje do noclegu i sala do jogi. Wyżywienie uczestników podczas trwania warsztatów, napoje, owoce, drobne upominki dla uczestników zajęć w tematyce Jogowej, materiały potrzebne do przeprowadzenia zajęć.
6.Czy przy świadczeniu usług wchodzących w skład warsztatów wyjazdowych z jogą wykonują/będą Państwo wykonywać we własnym zakresie część świadczeń, zwanych usługami własnymi? Jeśli tak, to proszę wymienić te usługi.
Odpowiedzieli Państwo, że:
Wszystkie usługi związane z prowadzeniem zajęć Jogi wykonujemy we własnym zakresie. Teorię oraz praktykę.
7.Czy warsztaty wyjazdowe z jogą spełniają/będą spełniały w jakimś stopniu cel wypoczynkowy, rekreacyjny, turystyczny itp.? Jeżeli tak, to proszę o wskazanie na czym polega/będzie polegać realizacja tego celu.
Odpowiedzieli Państwo, że:
Głównym celem wyjazdu jest praktykowanie i nauka Jogi. Skutkiem praktyki Jogi jest zdrowie, odpoczynek i relaks. Zatem jest to wypoczynek ale nie widzę znamion turystyki poza tym, że zajęcia odbywają się poza domem uczestników gdzie uczestnicy muszą dojechać do miejsca warsztatów we własnym zakresie. Warsztaty prowadzone są w miejscach z bazą noclegową i salą , czasem jest sauna lub basen (hotele, agroturystki itp.) Ale głównym celem warsztatów nie jest pobyt w hotelu – hotel jest tylko narzędziem do wykonania głównego celu czyli zajęć Jogi.
8.Czy w odniesieniu do organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą prowadzą/będą Państwo prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników kolonii/półkolonii oraz czy posiadają Państwo dokumenty, z których wynikają te kwoty?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie
9.Jakie umiejętności nabywają/rozwijają uczestnicy tych warsztatów?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Uczą się Jogi na własny użytek w aspekcie fizycznym, mentalnym i filozoficznym. Co poprawia ich komfort życia w aspekcie fizycznym i psychicznym. Pogłębiają naukę asan (pozycje), pranayamy (techniki oddechowe), medytacji (spokój i kontrola umysłu). Odstresowują się, odpoczywają w zdrowy sposób.
10.Czy świadczone przez Państwa usługi w zakresie organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą są/będą świadczone na Państwa własny rachunek i odpowiedzialność?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Tak
11.Czy świadczone przez Państwa usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą są/będą równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Warsztaty trwają kilka dni (od 2 do 7 dni) w tym czasie 90% to nauka w aspekcie fizycznym/technicznym Jogi. Jak prawidłowo i z korzyściami zdrowotnymi dla siebie wykonywać asany, oddech i medytacje. Teoria to max 10% warsztatów. Zatem uważam, że nie jest to obszerne przekazywanie wiedzy. Za krótki czas aby była to wiedza pogłębiona i kompleksowa.
12.Czy są/będą Państwo jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 737 ze zm.)? Jeśli tak, to proszę wskazać, na podstawie których konkretnie przepisów oraz czy usługi będące przedmiotem zapytania świadczą/będą świadczyć Państwo jako taka jednostka?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie
13.Czy są/będą Państwo placówką kształcenia ustawicznego w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie
14.Czy są/będą Państwo uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub instytutem badawczym?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie
15.Czy opisane we wniosku usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą stanowią/będą stanowiły usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk lub instytuty badawcze, w zakresie kształcenia, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie
16.Czy opisane we wniosku usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą stanowią/będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie
17.Czy, a jeśli tak to w jaki konkretnie sposób, uczestnicy organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą wykorzystują/będą wykorzystywać zdobytą wiedzę i umiejętności w ramach wykonywanej pracy, wykonywanego zawodu? Czy jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem lub mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych? Jeśli tak, to proszę to szczegółowo wyjaśnić i opisać.
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie. Zdobyte umiejętności będą mieć na użytek własny.
18.Czy opisane we wniosku usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą stanowią/będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach? Jeśli tak, to proszę wskazać konkretne przepisy (artykuł, paragraf) wraz z nazwą aktu prawnego, z których te formy i zasady wynikają.
Odpowiedzieli Państwo, że:
nie
19.Czy są/będą Państwo podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie usług opisanych we wniosku?
Odpowiedzieli Państwo, że:
nie
20.Czy świadczone przez Państwa usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą są/będą finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych,o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.)?
Odpowiedzieli Państwo, że:
nie
21.Jeśli świadczone przez Państwa usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą są/będą finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych, to czy są/będą Państwo posiadali dokumenty potwierdzające, że finansowanie świadczonych usług nastąpi ze środków publicznych, o których mowa w ustawie o finansach publicznych?
Odpowiedzieli Państwo, że:
nie dotyczy
22.Czy w zakresie opisanych usług organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą działają/będą Państwo działali pod kontrolą jednostki samorządowej? Jeśli tak, to na czym polega/będzie polegać ta kontrola?
Odpowiedzieli Państwo, że:
nie
23.Czy realizując opisane usługi działają/będą Państwo działali w oparciu o konkretne programy nauczania zaakceptowane przez właściwe instytucje państwowe?
Odpowiedzieli Państwo, że:
nie
24.Czy mają/będą mieli Państwo dowolność w zakresie kształtowania zasad swojego działania?
Odpowiedzieli Państwo, że:
tak
25.Czy Państwa działania będą wymagały akceptacji instytucji samorządowych?
Odpowiedzieli Państwo, że:
nie
26.Przez jakie osoby są prowadzone warsztaty wyjazdowe z jogą? Czy zatrudniają Państwo instruktorów? Jeśli tak, to na podstawie jakiego stosunku prawnego/umowy łączącej Państwa i instruktora, prowadzi on zajęcia [tzn. czy instruktor jest zatrudniony na umowę o pracę, czy na podstawie innych form świadczenia pracy lub współpracy (jakich?)]?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Ja (…) jestem prezesem spółki (…) oraz jestem w tej spółce zatrudniona na umowę o pracę. Jestem certyfikowaną nauczycielką Jogi (we wniosku dołączyłam certyfikaty) i to ja prowadzę wszystkie zajęcia z zakresu Jogi na warsztatach i innych zajęciach.
27.Czy wykonywanie świadczenia będącego przedmiotem wniosku wymaga od osób prowadzących warsztaty jogi specjalistycznej wiedzy, wykształcenia, umiejętności? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich.
Odpowiedzieli Państwo, że:
Tak, w poprzednim wniosku dołączyłam certyfikaty potwierdzające moje kompetencje nauczycielki Jogi.
28.Kto ponosi odpowiedzialność w razie wystąpienia kontuzji u uczestników biorących udział w warsztatach? Państwo, czy instruktor, czy inny podmiot (jaki)?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Spółka (…) jeśli kontuzja będzie z winy prowadzącej zajęcia. Spółka jest ubezpieczona na taki wypadek.
Pytanie
Zwrócili się Państwo z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) świadczenia usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą.
Nie wiedzą Państwo, czy prawidłowe jest zastosowanie stawki VAT 8% czy 23%. Usługi świadczą Państwo na podstawie poniższego kodu PKD: 85.51.Z Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych.
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługa organizacji warsztatów jogi powinna być traktowana jako usługa edukacyjna i rekreacyjna, a nie jako usługa turystyczna. W związku z tym powinna być opodatkowana VAT według stawki właściwej dla usług edukacyjnych lub rekreacyjnych, a nie w ramach szczególnej procedury VAT-marża.
Uzasadnienie stanowiska:
Zgodnie z art. 119 ustawy o VAT, usługa turystyki obejmuje kompleksowe świadczenie na rzecz turysty, w tym transport, zakwaterowanie, wyżywienie itp.
Warsztaty jogi nie są standardową usługą turystyki – ich głównym celem jest edukacja i rekreacja sportowa, a nie organizacja podróży.
Zajęcia jogi prowadzone w ramach warsztatów stanowią główną treść usługi, a pozostałe świadczenia (zakwaterowanie, wyżywienie) są jedynie elementami pomocniczymi.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Według art. 41 ust. 1 ustawy:
Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy:
W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:
1)stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2)stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Należy podkreślić, że zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
a)jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
b)uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.
Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.
W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
a)prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
b)świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
c)finansowane w całości ze środków publicznych
– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.
Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że organizują Państwo warsztaty wyjazdowe w hotelach lub agroturystykach, obejmujące prowadzenie zajęć jogi dla uczestników. Rezerwują Państwo pokoje hotelowe dla uczestników, zapewniają salę do jogi, sprzęt będący własnością Spółki oraz wyżywienie. Uczestnicy opłacają warsztaty na podstawie faktury VAT wystawionej przez Państwa, a jedynym ich dodatkowym kosztem jest dojazd na miejsce. Przedmiotowa usługa jest skierowana do osób fizycznych chcących wziąć udział w warsztatach Jogi. Głównym celem warsztatów jest uczestniczenie w prowadzonych zajęciach ruchowych Jogi. Podczas wyjazdu jest to praktyka 2 razy dziennie, rano i wieczorem, dodatkowo zajęcia teoretyczne z tematu Jogi, wykłady. Celem dla uczestnika jest pogłębienie swojej wiedzy technicznej wykonywania asan, filozofii jogi, technik relaksacyjnych i medytacyjnych dla poprawy swojego dobrostanu fizycznego i psychicznego. Organizując warsztaty wyjazdowe z jogą działają/będą Państwo działali we własnym imieniu i na własny rachunek. Organizując warsztaty wyjazdowe z jogą nabywają/będą Państwo nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników tych warsztatów. Nabywają Państwo usługę hotelową, aby mieć miejsce do przeprowadzenia warsztatów czyli pokoje do noclegu i sala do jogi, wyżywienie uczestników podczas trwania warsztatów, napoje, owoce, drobne upominki dla uczestników zajęć w tematyce Jogowej, materiały potrzebne do przeprowadzenia zajęć. Wszystkie usługi związane z prowadzeniem zajęć Jogi wykonują Państwo we własnym zakresie – teorię oraz praktykę. Głównym celem wyjazdu jest praktykowanie i nauka Jogi. Skutkiem praktyki Jogi jest zdrowie, odpoczynek i relaks. Zatem jest to wypoczynek. Warsztaty prowadzone są w miejscach z bazą noclegową i salą, czasem jest sauna lub basen (hotele, agroturystki itp.). Usługi w zakresie organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą są/będą świadczone na Państwa własny rachunek i odpowiedzialność. Warsztaty trwają kilka dni (od 2 do 7 dni) w tym czasie 90% to nauka w aspekcie fizycznym/technicznym Jogi. Jak prawidłowo i z korzyściami zdrowotnymi dla siebie wykonywać asany, oddech i medytacje. Teoria to max 10% warsztatów. Nie jest to obszerne przekazywanie wiedzy. Za krótki czas aby była to wiedza pogłębiona i kompleksowa. Nie są/nie będą Państwo jednostką objętą systemem oświaty ani placówką kształcenia ustawicznego w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe. Nie są i nie będą Państwo uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub instytutem badawczym. Usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą nie stanowią/nie będą stanowiły usług świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk lub instytuty badawcze, w zakresie kształcenia, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy. Przedmiotowe usługi organizacji warsztatów wyjazdowych nie stanowią/nie będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Uczestnicy organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą nie wykorzystują/nie będą wykorzystywać zdobytej wiedzy i umiejętności w ramach wykonywanej pracy, wykonywanego zawodu. Nie jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem lub mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Zdobyte umiejętności uczestnicy będą mieć na użytek własny. Usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą nie stanowią/nie będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Nie są/nie będą Państwo podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, w zakresie przedmiotowych usług. Świadczone przez Państwa usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą nie są/nie będą finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. W zakresie opisanych usług organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą nie działają/nie będą Państwo działali pod kontrolą jednostki samorządowej. Realizując opisane usługi nie działają/nie będą Państwo działali w oparciu o konkretne programy nauczania zaakceptowane przez właściwe instytucje państwowe. Mają/będą mieli Państwo dowolność w zakresie kształtowania zasad swojego działania. Warsztaty wyjazdowe z jogą prowadzone są przez certyfikowaną nauczycielkę Jogi zatrudnioną w Spółce.
Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.
W rozpatrywanej sprawie w celu rozstrzygnięcia, czy usługi w zakresie organizacji obozów będą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lub pkt 29 ustawy należy w pierwszej kolejności sprawdzić, czy nie kwalifikują się do zastosowania szczególnych zasad opodatkowania przewidzianych dla usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy.
Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:
Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użyte w tym przepisie słowa „w szczególności” oznaczają, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystycznej również powinny być uwzględnione. Czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.
Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.
W myśl art. 119 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek (pkt 2), przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (pkt 3).
Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.
Według art. 119 ust. 3a ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.
Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji.
Podstawowym obowiązkiem podatnika podatku od towarów i usług jest prawidłowe opodatkowanie wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu. Tak więc dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania usług turystycznych, opodatkowanych wg szczególnej procedury, określonej przepisem art. 119 ust. 1, konieczne jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 119 ust. 3a ustawy.
Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.) – poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.). Stosownie do powołanego przepisu, transakcje dokonywane przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty. Odnosząc się do treści tekstu Dyrektywy w języku francuskim – „Les opérations effectuées par lagence de voyages pour la réalisation du voyage sont considérées comme une prestation de service unique de lagence de voyages au voyageur”, jak też w języku angielskim – „All transactions performed by the travel agent in respect of a journey shall be treated as a single service supplied by the travel agent to the traveller”, należy stwierdzić, że zdanie to powinno być przetłumaczone jako „Wszystkie transakcje dokonywane przez biura podróży w związku z realizacją podróży (imprezy turystycznej) uznawane są za jedną usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz podróżnego”. Należy zaznaczyć, że wprowadzenie Dyrektywy 2006/112/WE miało na celu m.in. jasne przedstawienie przepisów dyrektyw dotyczących podatku od wartości dodanej.
Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych.
Definicję usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak, usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale niesłużące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159).
Inną definicję proponuje S. Wodejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wodejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny – Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).
Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”, Warszawa 2002 r., s. 99).
Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).
Z powyższego wynika, że usługi nabyte stanowią elementy składowe określonej usługi turystycznej.
Biorąc pod uwagę przedstawione rozważania, stwierdzić należy, że procedura opodatkowania określona w art. 119 jest procedurą szczególną, przewidującą uregulowania specyficzne dla działalności turystycznej i stanowiącą odstępstwo od ogólnych zasad opodatkowania podatkiem VAT.
Podkreślenia wymaga fakt, iż cytowane przepisy art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług są zbieżne z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm., zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady). I tak, zgodnie z art. 306 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Państwa członkowskie stosują procedurę szczególną VAT, do transakcji dokonywanych przez biura podróży, o ile biura te występują we własnym imieniu wobec nabywców oraz gdy wykorzystują one do realizacji podróży towary dostarczane i usługi świadczone przez innych podatników.
Z brzmienia powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że dotyczy on świadczeń nabywanych od innych podatników.
Zgodnie z art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 Dyrektywy przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty (…).
Z kolei, na mocy art. 308 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
W odniesieniu do pojedynczej usługi świadczonej przez biuro podróży, za podstawę opodatkowania i cenę z wyłączeniem VAT w rozumieniu art. 226 pkt 8 uznaje się marżę biura podróży, czyli różnicę między całkowitą kwotą, z wyłączeniem VAT, do zapłaty przez turystę a faktycznymi kosztami poniesionymi przez biuro podróży z tytułu dostaw towarów i usług świadczonych przez innych podatników, w przypadku gdy transakcje te służą bezpośredniej korzyści turysty.
W tym miejscu warto przytoczyć wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 25 października 2012 r. w sprawie C-557/11 mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny (Polska). W pkt 19 tego wyroku Trybunał wskazał, że:
Głównym celem wprowadzenia uregulowań składających się na szczególną procedurę opodatkowania podatkiem VAT biur podróży było uniknięcie trudności, jakie wynikałyby dla podmiotów gospodarczych ze stosowania ogólnych zasad dyrektywy o podatku VAT do transakcji obejmujących świadczenia nabywane od podmiotów trzecich (zob. podobnie wyrok z dnia 22 października 1998 r. w sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Madgett i Baldwin, Rec. s. I 6229, pkt 33). Zastosowanie zasad ogólnych w odniesieniu do miejsca i podstawy opodatkowania oraz odliczenia podatku naliczonego powodowałoby bowiem praktyczne trudności dla przedsiębiorstw z powodu wielości i lokalizacji świadczonych usług, co mogłoby stanowić dla nich przeszkodę w prowadzeniu działalności (zob. wyrok z dnia 12 listopada 1992 r. w sprawie C-163/91 Van Ginkel, Rec. s. I 5723, pkt 14).
W cytowanym wyroku TSUE podkreślił, iż Trybunał już w przeszłości orzekł, że szczególna procedura opodatkowania biur podróży znajduje zastosowanie wyłącznie do świadczeń nabywanych od podmiotów trzecich. Ta sama linia rozumowania doprowadziła Trybunał do orzeczenia, że procedura ta nie dotyczy usług przewozu świadczonych bez pośredników, które podlegają przepisom ogólnym mającym zastosowanie do przedsiębiorstw transportowych (wyrok z dnia 27 października 1992 r. w sprawie C-74/91 Komisja przeciwko Niemcom, Rec. s. I 5437, pkt 26). Trybunał wywiódł stąd, że w sytuacji gdy podmiot gospodarczy podlegający przepisom o szczególnej procedurze opodatkowania biur podróży świadczy za cenę ryczałtową usługi złożone w części z jego własnych usług, a w części ze świadczeń innych podatników, procedura szczególna znajduje zastosowanie tylko do świadczeń podmiotów trzecich (zob. podobnie ww. wyrok w sprawach połączonych Madgett i Baldwin, pkt 47).
W tym też kontekście należy rozpatrywać pojęcie „pojedynczej usługi” zawarte w art. 307 i 308 Dyrektywy. Pojęcie to obejmuje tylko świadczenia nabywane od innych podatników. Natomiast zasada dotycząca pojedynczej usługi znajduje zastosowanie w ramach ogólnych zasad opodatkowania podatkiem VAT i nie wpływa na interpretację tego pojęcia w ramach szczególnej procedury opodatkowania biur podróży.
Należy również wskazać, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 13 października 2005 r. (C-200/04, Finanzamt Heidelberg v. iSt internationale Sprach – und Studienreisen GmbH), badając zakres świadczenia usług turystycznych zwrócił uwagę, że definicji podróży nie można ograniczyć ze względu na jej cel. Usługa turystyczna może bowiem obejmować także wyjazd edukacyjny. W wyroku tym Trybunał stwierdził, że:
Artykuł 26 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. L. 77/388/WE, obecnie art. 306 Dyrektywy Rady 2006/112/WE) należy interpretować w ten sposób, że ma on zastosowanie do podmiotu gospodarczego, który oferuje usługi takie jak programy „High School” i „College” polegające na organizacji wyjazdów językowych i studiów zagranicznych oraz który za zapłatą ceny ryczałtowej we własnym imieniu zapewnia swoim klientom pobyt za granicą przez okres od trzech do dziesięciu miesięcy i w tym celu powierza świadczenie usług innym podatnikom.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Trybunał zwrócił uwagę, że nawet jeżeli usługa ma charakter edukacyjny, podróż może stanowić jej istotny i znaczący element. Tym bardziej, że pojęcia opisujące zwolnienia podatkowe należy interpretować ściśle.
Jak wskazał również NSA w wyroku z 4 lutego 2016 r., sygn. akt I FSK 1768/14:
Jeżeli Spółdzielnia w ramach świadczonej przez nią usługi zapewnia nie tylko dojazd, nocleg, wyżywienie, opiekę sprawowaną przez osoby spełniające wymagania określone przez Ministra Edukacji Narodowej, ale również usługi o charakterze rekreacyjnym i sportowym, między innymi naukę gry w tenisa, jeździectwa, żeglarstwa, tańca, windsurfingu, narciarstwa. Tego typu wyjazdy wykraczają poza zakres pojęcia sprawowania opieki i nabierają cech charakterystycznych dla usług turystycznych, o których jest mowa w art. 119 ust. 1 u.p.t.u.
A zatem, usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy, to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług takich jak np. hotel, wyżywienie, transport, mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Wobec tego, aby daną usługę uznać za usługę turystyki, powinna ona być usługą składającą się z więcej niż jednego świadczenia, świadczący usługę musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek, oraz przy świadczeniu usługi musi nabywać towary i usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty.
W tym miejscu należy również wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług, jak również Dyrektywa 112 nie zawierają definicji pojęć „biuro podróży” oraz „organizator wycieczek turystycznych”. W sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Commissioners of Customs and Excise v T.P. Madgett, R.M. Baldwin and The Howden Court Hotel Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) uznał, że specjalne zasady opodatkowania agentów turystycznych i biur podróży, określone w artykule 26 VI Dyrektywy 77/388, mają zastosowanie do podmiotów gospodarczych, nawet jeśli nie są one formalnie agentami turystycznymi ani biurami podróży, o ile organizują one wycieczki lub wyjazdy zorganizowane we własnym imieniu i powierzają innym podatnikom wykonanie usług związanych z tą działalnością. To stanowisko podtrzymano następnie w wyroku w sprawie C-200/04 ISt internationale Sprach und Studienreisen GmbH (pkt 22). Szeroka wykładnia art. 306 i n. dyrektywy 112 popierana jest także w orzecznictwie krajowym (wyrok NSA z 4 lutego 2016 r., sygn. akt I FSK 1768/14, a także wyrok WSA w Gliwicach z 28 marca 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 2746/10, CBOSA).
Z powyższego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna wynikająca z art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie nie tylko w stosunku do typowych biur podróży, ale także w stosunku do innych podmiotów, które dokonują podobnych czynności w ramach swojej działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do świadczonej przez Państwa usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogi, mamy do czynienia z czynnością złożoną, zawierającą elementy charakterystyczne dla usług turystycznych.
Jak wskazano w powołanym art. 119 ust. 2 ustawy, przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składniki świadczonej usługi turystyki, a w szczególności zakwaterowanie, wyżywienie, transport.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w zakresie warsztatów wyjazdowych z jogą we własnym zakresie nabywają Państwo dla bezpośredniej korzyści uczestników przedmiotowych warsztatów usługę hotelową, aby mieć miejsce do przeprowadzenia warsztatów, czyli pokoje do noclegu i sala do jogi, wyżywienie uczestników podczas trwania warsztatów, napoje, owoce, drobne upominki dla uczestników zajęć w tematyce związanej z Jogą, materiały potrzebne do przeprowadzenia zajęć.
Usługi związane z prowadzeniem zajęć Jogi wykonują Państwo we własnym zakresie jako usługi własne.
W odniesieniu do powyższego zauważyć należy, że w zakresie organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą działają/będą Państwo działać na rzecz uczestników we własnym imieniu i na własny rachunek oraz nabywają/będą Państwo nabywać świadczenia od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników. Nabędą Państwo w zakresie organizacji warsztatów usługę hotelową – pokoje do noclegu i salę do jogi, wyżywienie uczestników podczas trwania warsztatów, napoje, owoce, drobne upominki dla uczestników zajęć w tematyce związanej z Jogą, materiały potrzebne do przeprowadzenia zajęć oraz we własnym zakresie świadczą/będą świadczyć Państwo usługę Jogi.
Wymienione wyżej usługi nabywane od innych podatników są/będą ściśle związane z usługą organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą. Usługi te są/będą niezbędne do wykonania usługi podstawowej jaką jest/będzie usługa Jogi. Zatem, czynności wymienione w opisie sprawy stanowią/będą stanowić usługę kompleksową w zakresie organizowania warsztatów wyjazdowych, w ramach których zapewniane są/będą: noclegi, sala do jogi, wyżywienie, napoje, owoce, drobne upominki dla uczestników warsztatów oraz materiały do prowadzenia zajęć.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, w odniesieniu do organizowanych przez Państwa usług organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą należy zauważyć, że są/będą zawierać one wszelkie cechy charakterystyczne dla usług turystycznych, dla których ustawa o podatku od towarów i usług określa szczególny sposób opodatkowania przewidziany w art. 119 ustawy.
W związku z tym, że z opisu sprawy wynika, że świadczone przez Państwa usługi organizowania warsztatów wyjazdowych z jogą składają się również z usług nabywanych od innych podatników, dla bezpośredniej korzyści uczestników wypoczynku, zastosowanie znajdzie art. 119 ustawy. Zatem organizacja przedmiotowych warsztatów wyjazdowych, w ramach których uczestnikom zostanie zapewniony nocleg i wyżywienie – jest/będzie świadczeniem złożonym, składającym się w przeważającej części z towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści uczestników, co w konsekwencji stanowi/będzie stanowić usługi turystyki opodatkowane według szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy na zasadzie marży przy zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT.
Jak wyżej wskazano, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ustawy.
Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które nabywają Państwo od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej.
Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez Państwa dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.
W przypadkach, o których mowa w ust. 5 – na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy – podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.
Ponadto, z opisu sprawy wynika, że nie są Państwo jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie są Państwo również podmiotem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, natomiast przedmiotowe usługi nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Zatem, świadczone przez Państwa usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą nie korzystają/nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy.
W odniesieniu do usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą, wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują obniżonej stawki podatku dla tej czynności. W związku z czym, usługi organizacji warsztatów wyjazdowych z jogą nie korzystają /nie będą korzystać z obniżonej stawki podatku. Również do usług Jogi świadczonych w ramach warsztatów wyjazdowych przepisy ustawy, ani rozporządzeń wykonawczych nie przewidują zwolnienia od podatku oraz zastosowania obniżonej stawki podatku.
Tym samym, wskazane usługi podlegają/będą podlegać opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT.
Podsumowując, stwierdzić należy, że świadczone przez Państwa usługi organizacji warsztatów z jogą stanowią/będą stanowić usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy, które nie są/nie będą zwolnione od podatku VAT oraz nie ma/nie będzie mieć do nich zastosowania obniżona stawka podatku VAT, lecz podlegają/będą podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych według stawki podstawowej.
Zatem, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno -skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
