Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-braku opodatkowania czynności polegającej na zapewnieniu przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników jest prawidłowe;

-prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem przez Spółkę usług w celu wydania Świadczeń Pracownikom jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący braku opodatkowania czynności polegającej na zapewnieniu przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników oraz prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem przez Spółkę usług w celu wydania Świadczeń Pracownikom.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(...) Sp. z o.o. (dalej także: „A", „Spółka” lub „Wnioskodawca”) posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

"A" świadczy szeroki zakres usług związanych z przeładunkami (...) na terenie terminala kontenerowego zlokalizowanego w (...) (opodatkowanych VAT). "A" prowadzi działalność operacyjną od 2007 roku i obecnie zatrudnia ponad (...) pracowników.

Działalność Wnioskodawcy wymaga zatrudnienia wykwalifikowanej kadry. Odpowiednie zasoby kadrowe pozwalają Wnioskodawcy na świadczenie usług w ramach jej podstawowej działalności (opodatkowanej VAT), a także na dalszy rozwój tej działalności.

Spółka zapewnia nieodpłatnie wybranym pracownikom lub członkom zarządu określone świadczenia, tj.:

a)udostępnienie mieszkania na cele mieszkaniowe;

b)zapewnienie biletów lotniczych do miejsca zamieszkania lub innego miejsca określonego przez pracownika/członka zarządu;

c)zapewnienie szkoły lub innych form edukacji dla dzieci pracownika/członka zarządu;

d)zagwarantowanie transportu i magazynowania rzeczy w ramach relokacji pracownika/członka zarządu;

e)zorganizowanie agencji pośredniczącej w celu poszukiwania mieszkania dla pracownika/członka zarządu;

f)ew. inne podobne usługi;

– dalej określane łącznie jako „Świadczenia”.

Powyższe Świadczenia są oferowane osobom na najwyższych stanowiskach w Spółce, tj. menedżerom, dyrektorom lub członkom zarządu Spółki (dalej łącznie: „Pracownicy”).

Zobowiązanie Spółki do zapewnienia ww. Świadczeń wynika z odpowiednich umów o pracę zawieranych z poszczególnymi pracownikami albo w przypadku członków zarządu, może wynikać z umów o pracę lub uchwał organów Spółki (tj. rady nadzorczej lub zgromadzenia wspólników Spółki).

Przekazanie Świadczeń jest bezpośrednio negocjowane z poszczególnymi Pracownikami.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki nie jest oferowanie mieszkań na wynajem lub organizowanie innych Świadczeń Pracownikom lub innym osobom. Podstawowa działalność Spółki polega na świadczeniu usług zw. z przeładunkiem kontenerów na terminalu morskim (opodatkowanych VAT).

Zapewnienie Świadczeń Pracownikom umożliwia zapewnienie personelu kluczowego dla nieprzerwanego prowadzenia działalności gospodarczej Spółki (opodatkowanej VAT). Przekazanie takich Świadczeń jest standardem w przypadku określonego personelu (np. pracowników o zagranicznym obywatelstwie lub pracowników o wysokich/cenionych kwalifikacjach) lub jest wprost wynegocjowane przez poszczególnych Pracowników. Spółka udostępnia ww. Świadczenia w celu umożliwienia realizacji własnych celów biznesowych, tj. pozyskania i utrzymania wykwalifikowanego personelu/zarządu.

Aby zapewnić ww. Świadczenia Pracownikom Spółka dokonuje nabyć towarów i usług, które mogą być opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przykładowo, Spółka kupuje bilety lotnicze od zewnętrznych podmiotów w celu wydania ich Pracownikowi zgodnie z zawartą z nim umową o pracę.

Spółka obecnie w marginalnym zakresie wykonuje czynności zwolnione z opodatkowania, w związku z czym stosuje proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, na poziomie 100% (wartość proporcji wyliczona w zaokrągleniu w górę do najbliższej liczby całkowitej, zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy o VAT). Spółka nie przewiduje istotnych zmian w zakresie wykonywanych czynności zwolnionych w przyszłości.

W związku z powyższym "A" składa przedmiotowy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Pytania

1.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w związku z zapewnieniem przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników Wnioskodawca jest zobowiązany do naliczania podatku od towarów i usług?

2.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w związku z nabyciem przez Spółkę usług w celu wydania Świadczeń Pracownikom, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w związku z zapewnieniem przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczenia podatku od towarów i usług.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w związku z nabyciem przez Spółkę usług w celu wydania Świadczeń Pracownikom, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zagadnienie dostawy towarów precyzuje art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym rozumie się przez to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Ustawa przewiduje, że w niektórych przypadkach opodatkowaniu podlegają także nieodpłatne świadczenia.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)„użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”.

W świetle powyższego, wyłącznie nieodpłatne świadczenia usług, które są przeznaczone do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Są to zatem te nieodpłatne świadczenia, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności, a jedynie zaspokajają prywatne/osobiste potrzeby pracowników.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, wówczas takiego świadczenia nie można uznać za opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Odwołując się do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy podkreślić, że Pracownicy, którym zapewniane są Świadczenia zajmują wysokie stanowiska w Spółce i są kluczowi dla niezakłóconego prowadzenia działalności gospodarczej Spółki (opodatkowanej VAT).

Zapewnienie Świadczeń ma uatrakcyjniać ofertę Spółki, a w konsekwencji Spółka zakłada, że Pracownicy będą zmotywowani do pracy na jej rzecz.

Tym samym, w ocenie Spółki jest oczywiste, że zapewnianie Świadczeń Pracownikom jest dokonywane w związku z jej działalnością gospodarczą. Celem Spółki nie jest realizacja prywatnych celów Pracowników tylko przekazanie takich Świadczeń (wynikających z umowy o pracę lub odpowiednich uchwał organów Spółki), które zapewnią pozyskanie i utrzymanie Pracowników w Spółce. W rezultacie, przekazanie ww. Świadczeń nie może w ocenie Spółki być traktowane jako opodatkowane świadczenie usług na rzecz Pracowników.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku VAT w związku z zapewnieniem przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników potwierdzają interpretacje indywidualne wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz wyroki sądów administracyjnych, przykładowo:

·Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.836.2023.2.JS: „Zauważyć należy, że w normalnych okolicznościach użyczenie lokali mieszkalnych pracownikom służy prywatnym celom pracownika, jednakże w określonych okolicznościach, np.: lokalizacja zakładu pracy w małej miejscowości, gdzie występują trudności w wynajęciu mieszkania, a pracownicy pochodzą z odległych regionów, wymogi prowadzonej działalności (potrzeby przedsiębiorstwa) mogą spowodować konieczność zapewnienia przez pracodawcę lokali mieszkalnych dla pracowników na czas trwania stosunku pracy. W takich specyficznych okolicznościach służy to działalności gospodarczej podatnika, a korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników z takiego bezpłatnego użyczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa. Zatem, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że korzyść przedsiębiorstwa wynikająca z danej czynności ma charakter dominujący nad korzyścią osobistą danego pracownika, to do tej czynności nie znajdzie zastosowania obowiązek jej opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy”.

·Interpretacja indywidualna z dnia 16 czerwca 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.195.2023.1.DS: „Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że wskazane we wniosku świadczenia wykonywane przez Państwa na rzecz Pracowników Oddelegowanych będą służyły celom prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, stanowią zatem nieodpłatne świadczenie usług. Jak wynika z opisu sprawy, pracownicy oddelegowani są osobami, które posiadają określone, specyficzne dla grupy A kompetencje, unikalną dla A wiedzę, w efekcie ich zatrudnienie zwiększa efektywność działania Państwa Spółki i pozwala na jej sprawne funkcjonowanie zarówno w otoczeniu biznesowym, jak i w Grupie A. Oddelegowani zwykle są obywatelami (...). Stworzyli Państwo ofertę dla Oddelegowanych, która ma być dla nich atrakcyjna i która ma ich skłonić do pracy w Polsce. Zatem koszty ponoszone w związku nieodpłatnymi usługami wsparcia w zakresie organizacji życia i pobytu pracowników Oddelegowanych w Polsce, tj. czynności wykonywane przez wyznaczonego przez Państwa pracownika wspomagającego, czyli załatwianie spraw formalnych związanych z pobytem Oddelegowanych w Polsce, za wykonywanie czynności administracyjno -formalnych w ich imieniu, pośredniczenie w kontakcie z instytucjami zewnętrznymi, organizowanie płatności czesnego do szkół dzieci Oddelegowanych, pomimo że są świadczeniami na cele prywatne pracowników to jednocześnie przekładają się niewątpliwie na korzyści dla Państwa. Jak bowiem wskazali Państwo w opisie sprawy działania te są wykonywane, aby ograniczyć rotację na kluczowych stanowiskach, ponieważ koszty utraty wiedzy i jej ucieczki poza grupę A są także bardzo duże. […] Zatem nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste pracowników Oddelegowanych, będzie przekładało się na korzyści dla Państwa przedsiębiorstwa. Tym samym należy zgodzić się z Państwem, że w analizowanym przypadku pomiędzy Państwem i Pracownikami Oddelegowanymi nie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy”.

·Interpretacja indywidualna z dnia 24 kwietnia 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.56.2023.2.SM” „Zauważyć należy, że w normalnych okolicznościach użyczenie lokali mieszkalnych pracownikom służy prywatnym celom pracownika, jednakże w określonych okolicznościach, (Zleceniobiorcy pracują w lokalizacjach odległych zarówno od siedziby Spółki, jak i od swojego miejsca zamieszkania), wymogi prowadzonej działalności (potrzeby przedsiębiorstwa) mogą spowodować konieczność zapewnienia przez pracodawcę lokali mieszkalnych dla pracowników na czas trwania stosunku pracy. W takich specyficznych okolicznościach służy to działalności gospodarczej podatnika, a korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników z takiego bezpłatnego użyczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa. Zatem, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że korzyść przedsiębiorstwa wynikająca z danej czynności ma charakter dominujący nad korzyścią osobistą danego pracownika, to do tej czynności nie znajdzie zastosowania obowiązek jej opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy”.

·Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 4 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 690/12: „Przede wszystkim błędnie organ interpretacyjny powiązał wydatki na najem lokali z czynnościami polegającymi na nieodpłatnym udostępnianiu lokali pracownikom spółki, które to czynności – jak wynika ze stanowiska organu w zakresie pytania pierwszego – nie skutkują powstaniem podatku należnego. Z wniosku jednoznacznie wynika, iż wynajęte przez spółkę lokale mieszkalne będą następnie udostępniane oddelegowanym czasowo z innego podmiotu z Grupy pracownikom (posiadającym specjalistyczne umiejętności, ugruntowane doświadczenie zawodowe i profesjonalną wiedzę ekspercką, potrzebną dla celów wykonywania określonych funkcji/zadań związanych z działalnością spółki). Sporne wydatki na najem lokali należy zatem powiązać z opodatkowaną działalnością spółki, nie zaś – jak to uczynił organ interpretacyjny – z dalszą czynnością udostępnienia lokali pracownikom”.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że zapewnienie nieodpłatnych Świadczeń dla Pracowników jest bezpośrednio związane z jej działalnością gospodarczą i nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym, dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. W ocenie Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że zakup Świadczeń, które następnie są przekazywane Pracownikom jest związany z działalnością Spółki, tj. umożliwia Spółce pozyskanie i utrzymanie wysoko wykwalifikowanej kadry i zarządu, co pozwala Spółce świadczyć usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Należy więc stwierdzić, że zakup Świadczeń jest dokonywany w związku z czynnościami opodatkowanymi Spółki.

Spółka nabywa Świadczenia w celu zachęcenia wykwalifikowanych osób do podjęcia i kontynuowania pracy w Spółce, a tym samym zapewniania ciągłości i rozwoju świadczonych usług. Dokonane zakupy warunkują więc dokonywanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W tym kontekście należy podkreślić, że głównym celem Spółki jest realizacja jej celów gospodarczych, natomiast korzyść osobista uzyskiwana przez Pracowników zw. z bezpłatnymi Świadczeniami ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa. Tym samym, w ocenie Spółki zakupy towarów i usług w tym zakresie należy wiązać z opodatkowaną działalnością Spółki, nie zaś z dalszą czynnością wydania tych Świadczeń Pracownikom.

Innymi słowy, w ocenie Spółki oczywiste jest, że analizowane nabycia towarów i usług stanowią część tzw. kosztów ogólnych Spółki, które są niezbędne dla prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od nabywanych świadczeń, które następnie są zapewniane pracownikom, potwierdzają wyroki sądów administracyjnych, przykładowo:

•Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 czerwca 2023 r. , sygn. akt I FSK 542/19: „Rację miała zatem Spółka dostrzegając pośredni związek spornych wydatków z całokształtem jej działalności opodatkowanej. Przypomnieć w tym miejscu należy, że art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie definiuje wprost charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, jaki uprawnia do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego. Nie określa w szczególności, czy związek ten musi być bezpośredni, czy wystarczającym dla odliczenia podatku naliczonego jest wykazanie pośredniego tylko związku zakupionych towarów i usług z czynnościami podatnika opodatkowanymi podatkiem VAT. (…) Niemniej jednak w orzecznictwie ukształtował się, obecnie powszechnie akceptowany pogląd, zgodnie z którym brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika (towarów lub usług) pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT (por. wyroki NSA z 29 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 571/10, z dnia 29 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 1167/13). Wydatki, jakie Spółka zamierza poczynić w związku z najmem lokali będą miały związek z jej czynnościami opodatkowanymi, skoro podatnik zamierza je poczynić celem stworzenia warunków zatrudniania pracownikom/zleceniobiorcom/kontrahentom. Jakkolwiek więc zgodzić się należało, że sporne wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, to ich poniesienie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług niejako poprzez zabezpieczenie utrzymania źródła przychodu, zatem podatnik winien mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich poniesieniem”.

•Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 690/22: „Przede wszystkim błędnie organ interpretacyjny powiązał wydatki na najem lokali z czynnościami polegającymi na nieodpłatnym udostępnianiu lokali pracownikom spółki, które to czynności – jak wynika ze stanowiska organu w zakresie pytania pierwszego – nie skutkują powstaniem podatku należnego. Z wniosku jednoznacznie wynika, iż wynajęte przez spółkę lokale mieszkalne będą następnie udostępniane oddelegowanym czasowo z innego podmiotu z Grupy pracownikom (posiadającym specjalistyczne umiejętności, ugruntowane doświadczenie zawodowe i profesjonalną wiedzę ekspercką, potrzebną dla celów wykonywania określonych funkcji/zadań związanych z działalnością spółki). Sporne wydatki na najem lokali należy zatem powiązać z opodatkowaną działalnością spółki, nie zaś – jak to uczynił organ interpretacyjny – z dalszą czynnością udostępnienia lokali pracownikom Sąd rację przyznaje też skarżącej spółce, która dostrzega pośredni związek spornych wydatków z całokształtem jego działalności opodatkowanej. (…) W tych okolicznościach zagwarantowanie mieszkania przez spółkę może stanowić decydujący czynnik (zachętę) zdecydowania się przez pracownika na podjęcie pracy w warunkach czasowego oddelegowania poza miejsce stanowiącym jego centrum życiowe. Jakkolwiek więc opisane wydatki na najem lokali nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, to ich poniesienie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług niejako poprzez zabezpieczenie utrzymania źródła przychodu, zatem podatnik winien mieć, na podstawie art. 86 ust. 1 VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich poniesieniem”.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem usług związanych z wydaniem Świadczeń Pracownikom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku dotyczące:

-braku opodatkowania czynności polegającej na zapewnieniu przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników jest prawidłowe;

-prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem przez Spółkę usług w celu wydania Świadczeń Pracownikom jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Państwa działalność wymaga zatrudnienia wykwalifikowanej kadry. Odpowiednie zasoby kadrowe pozwalają Państwu na świadczenie usług w ramach podstawowej działalności (opodatkowanej VAT), a także na dalszy rozwój tej działalności. Zapewniają Państwo nieodpłatnie wybranym pracownikom lub członkom zarządu określone świadczenia, tj.:

a)udostępnienie mieszkania na cele mieszkaniowe;

b)zapewnienie biletów lotniczych do miejsca zamieszkania lub innego miejsca określonego przez pracownika/członka zarządu;

c)zapewnienie szkoły lub innych form edukacji dla dzieci pracownika/członka zarządu;

d)zagwarantowanie transportu i magazynowania rzeczy w ramach relokacji pracownika/członka zarządu;

e)zorganizowanie agencji pośredniczącej w celu poszukiwania mieszkania dla pracownika/członka zarządu;

– dalej określane łącznie jako „Świadczenia”.

Powyższe Świadczenia są oferowane osobom na najwyższych stanowiskach w Spółce, tj. menedżerom, dyrektorom lub członkom zarządu Spółki (dalej łącznie: „Pracownicy”).

Zobowiązanie Państwa do zapewnienia ww. Świadczeń wynika z odpowiednich umów o pracę zawieranych z poszczególnymi pracownikami albo w przypadku członków zarządu, może wynikać z umów o pracę lub uchwał organów Spółki (tj. rady nadzorczej lub zgromadzenia wspólników Spółki). Przekazanie Świadczeń jest bezpośrednio negocjowane z poszczególnymi Pracownikami.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki nie jest oferowanie mieszkań na wynajem lub organizowanie innych Świadczeń Pracownikom lub innym osobom. Podstawowa działalność Spółki polega na świadczeniu usług związanych z przeładunkiem kontenerów na terminalu morskim (opodatkowanych VAT).

Zapewnienie Świadczeń Pracownikom umożliwia zapewnienie personelu kluczowego dla nieprzerwanego prowadzenia działalności gospodarczej Spółki (opodatkowanej VAT). Przekazanie takich Świadczeń jest standardem w przypadku określonego personelu (np. pracowników o zagranicznym obywatelstwie lub pracowników o wysokich/cenionych kwalifikacjach) lub jest wprost wynegocjowane przez poszczególnych Pracowników. Spółka udostępnia ww. Świadczenia w celu umożliwienia realizacji własnych celów biznesowych, tj. pozyskania i utrzymania wykwalifikowanego personelu/zarządu.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy w związku z zapewnieniem przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników są Państwo zobowiązani do naliczania podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), dalej zwanej Kodeksem cywilnym:

Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie rzeczy do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Na podstawie art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc, najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z kolei, użyczenie lokali mieszkalnych nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Powyższe zagadnienie było także przedmiotem orzeczenia TSUE z 16 października 1997 r., sygn. C-258/95. W przedmiotowym stanie faktycznym Trybunał rozważał, czy bezpłatny przewóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) VI Dyrektywy (opodatkowane VAT). Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają opodatkowaniu. Jednak zdarza się, że usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy i wówczas takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Wówczas osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych, zaś artykuł 6(2)(b) nie ma zastosowania.

Zauważyć należy, że w normalnych okolicznościach udostępnienie mieszkań pracownikom, zapewnienie biletów lotniczych do miejsca zamieszkania lub innego miejsca określonego przez pracownika/członka zarządu, zapewnienie szkoły lub innych form edukacji dla dzieci pracownika/członka zarządu, zagwarantowanie transportu i magazynowania rzeczy w ramach relokacji pracownika/członka zarządu, zorganizowanie agencji pośredniczącej w celu poszukiwania mieszkania dla pracownika/członka zarządu służą prywatnym celom pracownika/członka zarządu, jednakże w określonych okolicznościach, np.: pozyskanie i utrzymanie pracowników o wysokich /cenionych kwalifikacjach, wymogi prowadzonej działalności (potrzeby przedsiębiorstwa) mogą spowodować konieczność zapewnienia przez pracodawcę lokali mieszkalnych dla pracowników /członków zarządu oraz pozostałych Świadczeń na czas trwania stosunku pracy. W takich specyficznych okolicznościach służy to działalności gospodarczej podatnika, a korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników z takiego bezpłatnego zapewnienia Świadczeń ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa. Zatem, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że korzyść przedsiębiorstwa wynikająca z danej czynności ma charakter dominujący nad korzyścią osobistą danego pracownika, to do tej czynności nie znajdzie zastosowania obowiązek jej opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które nie spełniają warunku w nim wymienionego, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie, jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

Analizując wskazane wyżej informacje w kontekście przywołanych przepisów oraz orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnianie przez Państwa Pracownikom Świadczeń (udostępnienie mieszkań pracownikom, zapewnienie biletów lotniczych do miejsca zamieszkania lub innego miejsca określonego przez pracownika/członka zarządu, zapewnienie szkoły lub innych form edukacji dla dzieci pracownika/członka zarządu, zagwarantowanie transportu i magazynowania rzeczy w ramach relokacji pracownika/członka zarządu, zorganizowanie agencji pośredniczącej w celu poszukiwania mieszkania dla pracownika/członka zarządu) stanowi/będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług. Jednakże w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, w analizowanym przypadku czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w takich specyficznych okolicznościach nadrzędnym celem świadczonych usług jest realizacja Państwa celów gospodarczych – zapewnienie Spółce Pracowników, a korzyść osobista uzyskiwana przez tych Pracowników z takiego bezpłatnego świadczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa. Jak bowiem Państwo wskazali, zapewnienie przedmiotowych Świadczeń Pracownikom umożliwia zapewnienie personelu kluczowego dla nieprzerwanego prowadzenia działalności gospodarczej Spółki. Udostępniają Państwo ww. Świadczenia swoim Pracownikom w celu umożliwienia realizacji własnych celów biznesowych, tj. pozyskania i utrzymania wykwalifikowanego personelu/zarządu.

Zatem, nieodpłatne udostępnienie przez Państwa Pracownikom przedmiotowych Świadczeń stanowi/stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług związane z działalnością gospodarczą Spółki, które na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w związku z zapewnieniem przez Spółkę Świadczeń dla Pracowników nie są/nie będą Państwo zobowiązani do naliczania podatku od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przez Państwa usług w celu wydania Świadczeń Pracowniom.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Zaznaczyć należy, że określenie pośredniego związku nabywanych towarów i usług z konkretną działalnością przedsiębiorcy (czynnościami opodatkowanymi bądź nieopodatkowanymi) może mieć miejsce dopiero w sytuacji, gdy niemożliwym jest wykazanie ich bezpośredniego związku z daną działalnością.

Należy podkreślić, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju czynności, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Jak wyżej wskazano, nieodpłatne udostępnienie Pracownikom Świadczeń, jest/będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem wydatki dokonywane przez Państwa służą/będą służyły (bezpośrednio) do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – ich następstwem nie będzie powstanie zobowiązania podatkowego (podatku należnego).

Zatem, wydatki ponoszone przez Państwa na przedmiotowe Świadczenia, które następnie udostępniają/będą Państwo udostępniać Pracownikom, związane są/będą w sposób bezpośredni z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. Natomiast, nie ma znaczenia pośredni wpływ wydatków na czynności opodatkowane, skoro możliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie ich do konkretnych czynności wykonywanych przez Państwa (niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

W konsekwencji, w sytuacji nieodpłatnego udostępniania Pracownikom Świadczeń, nie przysługuje /nie będzie Państwu przysługiwało – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących nabycia Świadczeń, ponieważ ww. wydatki nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, gdyż służą/będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w związku z nabyciem przez Spółkę usług w celu wydania Świadczeń Pracownikom, nie mają/nie będą Państwo mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno -skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków i interpretacji należy wskazać, że zarówno wyroki, jak i interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Przytoczone orzeczenia Organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanych orzeczeń jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.