Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest w części prawidłowe (pytania 1 i 2) i w części nieprawidłowe (pytanie nr 3).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia dla usług w zakresie prowadzenia szkółki piłkarskiej, organizacji obozów piłkarskich, turniejów oraz sprzedaży w sklepie artykułów sportowych, odzieży i innych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 kwietnia 2025 r. (data wpływu 28 kwietnia 2025 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Stowarzyszenie zostało założone (…) 2019 r. Stowarzyszenie od tego dnia, nadal prowadzi działalność statutową - (…). Przychody Stowarzyszenia to wpłaty rodziców i sponsorów. Przychody nigdy w poszczególnych latach podatkowych nie przekroczyły kwoty (…) zł. Przychody Stowarzyszenia przeznaczane są na prowadzenie zajęć sportowych dla dzieci i młodzieży, zapłatę za kupowane artykuły sportowe, odzież sportową, itd.

Stowarzyszenie jest polskim rezydentem podatkowym nie prowadzącym działalności gospodarczej. Stowarzyszenie nie jest podatnikiem VAT.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Stowarzyszenia jest działalność jako piłkarski klub sportowy.

Celem statutowym stowarzyszenia jest:

(...).

Ponadto, zgodnie ze statutem Stowarzyszenie nie działa w celu osiągnięcia zysku oraz przeznacza całość dochodu na realizację celów statutowych. Stowarzyszenie przeznacza nadwyżkę przychodów nad kosztami na zwiększenie Funduszu Statutowego.

Stowarzyszenie zajmuje się prowadzeniem zajęć sportowych dla dzieci w formie szkółki piłkarskiej o nazwie: (…). Uczestnictwo w zajęciach finansowane jest częściowo przez rodziców uczestników a częściowo z pozyskanych przez Stowarzyszenie wpłat od Sponsorów. Stowarzyszenie zamierza organizować usługi ściśle związane ze sportem, obozy sportowe wyjazdowe, turnieje, dla uczestników szkółki piłkarskiej. Stowarzyszenie prowadzi sklep sportowy, a artykuły sportowe sprzedawane w sklepie mogą zakupić tylko dzieci zapisane do szkółki piłkarskiej po wpisaniu specjalnego kodu, otrzymanego od trenera. Wszystkie działania związane z prowadzeniem szkółki piłkarskiej (sklep, treningi, obozy itp.) są konieczne do organizowania i uprawiania sportu, organizowania wychowania fizycznego.

Świadczący usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków. Działania są świadczone na rzecz osób uprawiających sport. Obozy będą opłacane przez rodziców dzieci w nim uczestniczących.

W związku z organizacją wyżej opisanych wydarzeń Stowarzyszenie będzie nabywać towary i usługi niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia zajęć sportowych. Prowadzony sklep sportowy to dodatkowy element w procesie treningowym klubu. Zarówno prowadzenie szkółki piłkarskiej, jak i organizacja obozów piłkarskich jako element w procesie treningowym Klubu są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Głównym celem prowadzenie szkółki piłkarskiej jest podnoszenie umiejętności piłkarskich w ramach uprawiania sportu oraz oczywiście dodatkowo występują elementy zabawy poprawiające integrację grupy. 

Świadczone usługi prowadzenia szkółki piłkarskiej i organizacji obozów piłkarskich nie są związane z:

- działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną;

- wstępem na imprezy sportowe;

- usługami odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji;

- usługami odpłatnego zakwaterowania związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym;

- usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością

Uzupełnili Państwo opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

1. W sklepie sportowym sprzedawane są: stroje meczowe, dresy treningowe, koszulki treningowe, spodenki, skarpety, getry, skarpetogetry, kurtki ortalionowe, kurtki treningowe.

2. Sprzedaż w sklepie artykułów sportowych - odzieży, nie jest niezbędna do wykonywania usługi podstawowej ale bardzo potrzebna. Celem takiej sprzedaży jest to, aby zawodnicy mieli odzież jednakową, rozpoznawalną, odpowiednio dobraną, wykonaną z materiałów dobrej jakości, przystosowanych do treningów.

3. Głównym celem działalności jest działalność sportowa. Prowadzenie sklepu nie jest związane w żaden sposób z osiąganiem dodatkowego dochodu. Celem prowadzenia sklepu jest jednakowa odzież dla zawodników, rozpoznawalna, odpowiednio dobrana, wykonana z materiałów dobrej jakości, przystosowana do treningów i meczy.

4. Sprzedaż w sklepie odzieży sportowej jest ściśle związana ze sportem i wychowaniem fizycznym w taki sposób, że odzież jest konkretnie dostosowana do rodzaju sportu i konkretnego zawodnika.

5. Sprzedaż w sklepie artykułów sportowych nie jest konieczna, jednak bardzo ułatwia trenowanie zawodników poprzez komfort posiadania przez nich odzieży dla nich odpowiedniej, komfortowej, konkretnie dopasowanej, świadczącej o przynależności do grupy, jednakowej dla wszystkich. Sklep sportowy dostępny jest tylko dla zawodników i nie mają do niego dostępu osoby nie zapisane do klubu „(…)”. Każdy posiada swój login i hasło.

Zawodnicy klubu startują w rozgrywkach ligowych i zgodnie z przepisami muszą wyglądać jednakowo. Sklep ułatwia rodzicom dostęp do odzieży, dzięki umową klubu z partnerem odzieży mogą zakupić odzież w cenach tańszych jak w sklepach stacjonarnych.

6. Sprzedaż odzieży sportowej w sklepie jest bezpośrednio powiązana z aktywnym uprawianiem sportu poprzez komfort uprawiania sportu, odzież jest dopasowana konkretnie do każdego zawodnika.

7. Sprzedaż odzieży w sklepie sportowym nie jest związana z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną.

8. Sprzedaż odzieży sportowej w sklepie nie jest związana z działalnością wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Pytania

  1. Czy świadczenie usług w postaci prowadzenia szkółki piłkarskiej finansowanej ze składek wpłacanych przez rodziców dzieci uczestniczących korzysta ze zwolnienia z podatku VAT?

  2. Czy świadczenie usług w postaci organizacji obozów piłkarskich, turniejów, finansowanych częściowo ze składek wpłacanych przez rodziców dzieci uczestniczących a częściowo z wpłat od Sponsorów korzysta ze zwolnienia z podatku VAT?

  3. Czy sprzedaż w sklepie odzieży sportowej, przeznaczonej tylko i wyłącznie dla dzieci zapisanych do (…), kupowanej po okazaniu hasła uprawniającego do zakupu może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w ramach usługi kompleksowej świadczonej przez Stowarzyszenie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług po przekroczeniu wartości sprzedaży 200 000,00 zł na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Państwa stanowisko w sprawie, z których stanowisko do pytania nr 3 zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 kwietnia 2025 r. (data wpływu 28 kwietnia 2025 r.)

Pytanie 1 i 2

Zdaniem Stowarzyszenia świadczenie usług w postaci prowadzenia szkółki piłkarskiej oraz w postaci organizacji obozów piłkarskich finansowanych ze składek wpłacanych przez rodziców dzieci uczestniczących oraz sponsorów korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 u.p.t.u. zwalnia się od podatku VAT usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

  - są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

  - świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

  - są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Zgodnie z art. 43 ust. 18 u.p.t.u. powyższe zwolnienie stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Przykładem usług, które mogą być zwolnione z podatku VAT będzie prowadzenie zajęć sportowych, za które pobierane są opłaty. Potwierdzają to liczne interpretacje podatkowe.

W piśmie z 1 marca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej o sygnaturze IPTPP1-1443-953 112-5/IG stwierdził, że usługi świadczone przez podatnika, będącego klubem sportowym, polegające na organizowaniu obozów sportowych połączonych z zakwaterowaniem uczestników zajęć i ich rodzin, zwolnione są od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy w zw. z art. 43 ust. 18 ustawy, w przypadku, gdy celem pobytu wszystkich uczestników obozów sportowych jest aktywność sportowa uprawiana w różnych formach nie stanowiąca wypoczynku i rekreacji.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 grudnia 2019 r. (sygnatura: 0111-KDIB3-1.4012.667.2019.2.MSO): „Celem Wnioskodawcy jest wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej i sportu w społeczeństwie, promowanie aktywności fizycznej i zdrowego trybu życia, wspieranie rozwoju i umiejętności sportowych w społeczeństwie, wyszukiwanie i promowanie utalentowanych sportowców, praca na rzecz personalizacji sportu w Polsce, promowanie współpracy organizacji rządowej i samorządowej oraz podmiotów gospodarczych z organizacjami zajmującymi się kulturą fizyczną i sportem, prowadzenia działalności charytatywnej. Zatem z przedstawionego opisu sprawy wynika, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi są ściśle związane ze sportem (polegają na organizowaniu zajęć sportowych dla dzieci w wieku od 4 do 18 lat) i są one konieczne do organizowania i uprawniania sportu. W tym stanie rzeczy, wobec spełnienia przesłanek podmiotowych jak też przedmiotowych wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na prowadzeniu zajęć sportowych w dyscyplinie piłka nożna na rzecz dzieci, z tytułu których pobierane będą przez Wnioskodawcę opłaty, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane wskazanym wyżej przepisem, z uwzględnieniem art. 43 ust. 18 ustawy”.

Oczywiście nie są to jedyne usługi, które mogą podlegać zwolnieniu podatkowemu. Kluczowe jest, by były to usługi ściśle związane ze sportem i konieczne do organizowania i uprawiania sportu. W dostępnych interpretacjach podatkowych znajdziemy również informacje o możliwości zwolnienia z podatku VAT usług dotyczących m.in. zajęć indywidualnych i obozów sportowych.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 stycznia 2021 r. (sygnatura: 0113-KDIPT1-1.4012.867.2020.1.MG): „Do usług organizowania przez Wnioskodawcę, będącego klubem sportowym, kursów jazdy konnej, zajęć z rekreacji dla indywidualnych klientów i grup jak obozy dla szkół, uczniów, ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym, które są celami statutowymi stowarzyszenia i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym, ma zastosowanie zwolnienie wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, bowiem Wnioskodawca spełnia zarówno przesłankę podmiotową jak i przesłanki przedmiotowe, o których mowa w tym przepisie. Ponieważ pobyt na obozie sportowym jest konieczny dla organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, stowarzyszenie nie jest nastawione na osiąganie zysków i usługi są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym, to usługi organizacji pobytu na obozie sportowym są zwolnione z VAT”.

Zgodnie ze statutem Spółki, podstawowymi zadaniami Spółki jest (...). Ponadto, Spółka nie działa w celu osiągnięcia zysku oraz przeznacza całość dochodu na realizację celów statutowych. Spółka nie przeznacza zysku do podziału między swoich akcjonariuszy.

Wobec powyższego, Spółka spełnia warunki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 u.p.t.u. oraz w art. 43 ust. 18 u.p.t.u., gdyż świadczone przez Spółkę usługi w postaci szkółki piłkarskiej dla dzieci oraz obozów sportowych są ściśle związane ze sportem i są świadczone przez klub sportowy. Ponadto, celem Spółki jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, a wyżej opisane usługi nie są świadczone dla osiągania zysków i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport.

Powyższe potwierdza pismo z dnia 7 grudnia 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL3.4012.619.2023. 2.KFK: „W tym stanie rzeczy, wobec spełnienia przesłanki podmiotowej, jak też przedmiotowej wynikającej z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do świadczonych przez Państwa usług w zakresie organizacji i prowadzenia zajęć (...) - zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku przewidziane we wskazanym wyżej przepisie, gdyż usługi te ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, są świadczone na rzecz osób uprawiających sport w ramach zajęć prowadzonych przez klub sportowy, który - jak Państwo wskazali - nie jest nastawiony na osiąganie zysków”. KIS stwierdziła, że spółka spełnia powyższe warunki.

Klub sportowy prowadzony przez Stowarzyszenie świadczy usługi ściśle związane ze sportem, uczestnicy zajęć są aktywnymi zawodnikami klubu, a Stowarzyszenie nie jest nastawiona na osiąganie zysków z działalności sportowej. W związku z tym, wynagrodzenie pobierane za uczestnictwo w zajęciach sportowych podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Pytanie 3

Zdaniem Stowarzyszenia świadczenie usług w postaci sprzedaży artykułów sportowych  finansowanych z pieniędzy wpłacanych przez rodziców dzieci uczestniczących korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Sprzedaż artykułów sportowych w sklepie sportowym jest w tym przypadku ściśle związana ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczonym przez klub sportowy, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, odzież sportowa jest oznakowana, posiada Logo Stowarzyszenia, nazwisko zawodnika. Jest wykonana z materiału dobranego do zajęć sportowych, doboru stroju dokonuje zarząd klubu.

Zdaniem Stowarzyszenia spełnione są warunki taki jak: są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Stowarzyszenie nie jest nastawione na osiąganie zysku.

Celem stowarzyszenia zgodnie ze statutem jest:

(...).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe (pytania nr 1 i 2) i w części nieprawidłowe (pytanie nr 3).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Definicja świadczenia usług, stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

    - z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

 1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

 2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą” państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Zatem analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że ze zwolnienia od podatku VAT na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z tego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga - są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji. Przepisy ustawy nie zawierają jednak definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się TSUE w wyroku z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488).

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

W myśl art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2261) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Z analizy powołanych wyżej przepisów prawa wynika, że podatnik, aby mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT, powinien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, który implementuje do krajowego porządku prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku VAT określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Jak wynika z opisu sprawy:

   - są Państwo Stowarzyszeniem, które prowadzi działalność statutową - (…) dla dzieci i młodzieży;

   - Państwa celem jest m.in. rozwój różnych form kultury fizycznej, wspieranie i upowszechniania kultury fizycznej, prowadzenie działalności w sferze kultury fizycznej, w dziedzinie rekreacji i rehabilitacji ruchowej, organizowanie różnorodnych form współzawodnictwa sportowego, organizowanie działalności sportowej ze szczególnym uwzględnieniem funkcji zdrowotnych, organizowanie zajęć sportowych w celu wszechstronnego rozwoju ich sprawności fizycznej i umysłowej, uczestnictwo w imprezach sportowych organizowanych na obszarze działania samorządu terytorialnego i poza nim;

   - w ramach realizowanej przez Państwa działalności m.in. prowadzą Państwo szkółkę piłkarską oraz organizują Państwo obozy piłkarskie, turnieje;

   - Państwa działania nie są skierowane na osiągniecie zysków, przeznaczają Państwo całość dochodów na realizację celów statutowych.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że w zakresie usług prowadzenia szkółki piłkarskiej i organizacji obozów, turniejów, spełniają Państwo przesłankę podmiotową warunkującą zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy - są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie podkreślenia wymaga, że zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia „sportu”, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia „sportu” w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę Dyrektywy, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie „sportu” ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu „sport”, które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, że po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk (9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy (10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych (11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport.

Wskazania wymaga również wyrok TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał stwierdził, że w odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki.

Jak wskazano powyżej, aby mogli Państwo skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, muszą Państwo również spełnić przesłankę o charakterze przedmiotowym, która odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy - czyli usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, koniecznych do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i świadczonych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo stowarzyszeniem, którego celem statutowym jest m.in. rozwój różnych form kultury fizycznej, wspieranie i upowszechniania kultury fizycznej, prowadzenie działalności w sferze kultury fizycznej, w dziedzinie rekreacji i rehabilitacji ruchowej, organizowanie różnorodnych form współzawodnictwa sportowego, organizowanie działalności sportowej ze szczególnym uwzględnieniem funkcji zdrowotnych, organizowanie zajęć sportowych w celu wszechstronnego rozwoju ich sprawności fizycznej i umysłowej, uczestnictwo w imprezach sportowych. W ramach Stowarzyszenia działa (…) dla dzieci i młodzieży, który realizuje swoje cele głównie poprzez obozy sportowe, wyjazdowe, turnieje dla uczestników szkółki piłkarskiej.

Zatem z okoliczności sprawy wynika, że świadczone przez Państwa usługi w zakresie prowadzenia szkółki piłkarskiej oraz organizacji obozów piłkarskich, turniejów, stanowią usługi ściśle związane ze sportem, konieczne do organizowania i uprawiania sportu, organizowania wychowania fizycznego, a zatem usługi są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Świadcząc ww. usługi nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, całość dochodu przeznaczają Państwo na cele statutowe.

Jednocześnie, nie świadczą Państwo usług objętych wyłączeniem ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy. Jak wskazali Państwo we wniosku, nie świadczą Państwo usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, jak również usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Prowadzenie szkółki piłkarskiej o organizowanie obozów, turniejów – nie stanowią również usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji.

Z okoliczności sprawy wynika więc, że świadczone usługi w zakresie prowadzenia szkółki piłkarskiej oraz organizacji obozów piłkarskich, turniejów, są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia i nie mają charakteru czystego wypoczynku i rozrywki.

Zatem, skoro usługi świadczone w formie zajęć sportowych, w zakresie prowadzenia szkółki piłkarskiej oraz organizacji obozów piłkarskich, turniejów, mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i - jak wskazano powyżej - świadcząc ww. usługi nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, a wszelkie osiągnięte nadwyżki finansowe przeznaczane są na zwiększenie Funduszu Statutowego, to usługi te mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wobec spełnienia przesłanki podmiotowej, jak też przedmiotowej, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do świadczonych przez Państwa usług w zakresie prowadzenia szkółki piłkarskiej oraz organizacji obozów piłkarskich, turniejów, objętych zakresem pytań nr 1 i nr 2, ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w wyżej wymienionym przepisie. W związku z tym, usługi polegające na prowadzeniu szkółki piłkarskiej oraz organizacji obozów piłkarskich, turniejów, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Odnośnie Państwa wątpliwości w zakresie ustalenia, czy sprzedaż w sklepie odzieży sportowej, przeznaczonej tylko i wyłącznie dla dzieci zapisanych do (…), kupowanej po okazaniu hasła uprawniającego do zakupu, może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w ramach usługi kompleksowej świadczonej przez Stowarzyszenie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług (…) (pytanie oznaczone we wniosku nr 3), należy wyjaśnić, że w obrocie gospodarczym występują świadczenia natury kompleksowej, czyli takie, które nie dają się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, gdyż składają się z kilku pojedynczych świadczeń. Aby móc określić, że dana czynność jest czynnością kompleksową (jednolitą/złożoną), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast, usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez usługi pomocniczej.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie usługa taka, jeśli może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego.

W konsekwencji, w przypadku czynności o charakterze kompleksowym, o sposobie opodatkowania, w tym wysokości stawki podatku lub zwolnieniu decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną czynnością kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Należy wskazać, że przepis art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady zawarty jest w Rozdziale 2, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”. Zatem zwolnienia te mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym. Zwolnienia te nie dotyczą oczywiście wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób.

Z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług wynika - jak już wcześniej wyjaśniono, że zwolnienie może być zastosowane w przypadku, gdy spełnione zostaną przesłanki podmiotowe i przedmiotowe.

Jak wynika z okoliczności sprawy, w sklepie sportowym sprzedawane są: stroje meczowe, dresy treningowe, koszulki treningowe, spodenki, skarpety, getry, skarpetogetry, kurtki ortalionowe, kurtki treningowe. Jak sami Państwo wskazali, sprzedaż w sklepie artykułów sportowych – odzieży, nie jest niezbędna do wykonywania usługi podstawowej ale bardzo potrzebna. Celem takiej sprzedaży jest to, aby zawodnicy mieli odzież jednakową, rozpoznawalną, odpowiednio dobraną, wykonaną z materiałów dobrej jakości, przystosowanych do treningów. Wskazali Państwo, że sprzedaż w sklepie artykułów sportowych nie jest konieczna, jednak bardzo ułatwia trenowanie zawodników poprzez komfort posiadania odpowiedniej, dopasowanej odzieży, jednakowej dla wszystkich i świadczącej o przynależności do grupy. Sklep sportowy dostępny jest tylko dla zawodników i nie mają do niego dostępu osoby nie zapisane do klubu „(…)”. Państwa zdaniem, sprzedaż odzieży sportowej w sklepie jest bezpośrednio powiązana z aktywnym uprawianiem sportu.

Na podstawie tak przedstawionego opisu sprawy, w ocenie tutejszego organu, dostawa strojów sportowych wraz z usługą podstawową wykonywane przez Państwa nie stanowi świadczenia kompleksowego. Skoro bowiem w skład świadczonej usługi podstawowej (statutowej) polegającej na świadczeniu usług prowadzenia szkółki piłkarskiej, w ramach której są organizowane obozy piłkarskie, turnieje, wchodzą takie czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mają charakter samoistny (sprzedaż w sklepie: strojów meczowych, dresów treningowych, koszulek treningowych, spodenek, skarpet, getrów, skarpetogetrów, kurtek ortalionowych, kurtek treningowych), to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej. Pomimo Państwa wskazania, że sprzedaż w sklepie artykułów sportowych – odzieży jest bardzo potrzebna, nie można zgodzić się z Państwa twierdzeniem, że jest ona ściśle związana ze sportem i wychowaniem fizycznym. Jak sami Państwo wskazali, sprzedaż nie jest niezbędna i nie jest konieczna do wykonywania usługi podstawowej. Nie można zatem uznać, że sprzedaż odzieży sportowej jest nieodłącznym elementem świadczonych przez Państwa usług w zakresie prowadzenia szkółki piłkarskiej, organizowania obozów piłkarskich, turniejów.

W zakresie sprzedaży odzieży sportowej, nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z art. art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy. Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że ze zwolnienia od podatku VAT na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem. Nie można przyjąć, że sprzedaż odzieży sportowej jest konieczna do organizowania i uprawiania sportu.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji.

Zatem sprzedaż powyższych artykułów opodatkowana jest stawką właściwą dla dostawy tych artykułów, jako odrębna czynność, która nie jest niezbędna do wykonania świadczenia głównego.

Tym samym Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 3, w myśl którego sprzedaż artykułów sportowych korzysta ze zwolnienia z podatku VAT jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Jednocześnie należy podkreślić, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.