Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.486.2025.1.ŻR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.486.2025.1.ŻR

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwości odzyskania podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji pn. „…”.

Uzupełnili go Państwo pismem z 20 maja 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto … (dalej również: Miasto) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej zwanym jako VAT), zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Jako jednostka samorządu terytorialnego prowadzi działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną z VAT. Gospodarka finansowa Miasta … opiera się na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.). Miasto wykonuje zadania własne nałożone na jednostkę odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. Zdecydowana większość tych  zadań jest wykonywana przez Miasto w ramach reżimu publicznoprawnego, jednak niektóre czynności Miasto wykonuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, traktując je jako podlegające przepisom ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, m.in. w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Inwestycje podejmowane przez samorządy są  podstawowym czynnikiem rozbudowy lokalnej infrastruktury technicznej i społecznej.

Miasto … planuje realizację zadania pn. „…”. W celu zapewnienia źródła finansowania inwestycji Miasto złożyło wniosek do Urzędu … o dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach naboru … z Funduszy Europejskich dla … 2021-2027. Przedmiotowe zadanie dotyczy przebudowy istniejących rowów odwadniających osiedli … i … mającej na celu zwiększenie przepustowości rowów i przepustów, a także ich umocnienia dla ułatwienia ich konserwacji. Zakres prac obejmuje również miejscami prace polegające na wykarczowaniu istniejących drzew i krzewów oraz odmulenie rowu w celu jego udrożnienia.

Teren inwestycji obejmuje działki na osiedlu … oraz …, tj.:

1.Działki prywatne: z obrębu A o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, z  obrębu B o nr 1 i 2;

2.Działki we własności Powiatu … z obrębu C nr 1, z obrębu D o nr 1;

3.Działki we własności Miasta …: z obrębu nr E nr 1, z obrębu F o nr 1, 2, 3, 4, 5, z obrębu G o nr 1, 2, 3, z obrębu H o nr 1, 2, 3, 4, z obrębu I o nr 1, 2, 3, 4, 5.

W najbliższym czasie planowane jest odkupienie przez Miasto działek od prywatnych właścicieli na  potrzeby obsługi technicznej rowów i przeprowadzania prac konserwacyjnych (m.in. odmulenia, wykoszenia). Na działkach podlegających wykupowi, z uwagi na występowanie terenów podmokłych, planuje się utwardzenie terenu przyległego do rowu. Nowe przepusty powstaną jedynie na działkach objętych docelowo wykupem.

Na fragmentach działek oznaczonych numerami 3 w obrębie nr F oraz 1 w obrębie nr J, ustanowiona została w 2024 r. służebność przejścia i przechodu. Okoliczność ta została udokumentowana przez Miasto … fakturami VAT. Jednorazowy dochód w ww. transakcji wynosił … zł netto. Wydatki na realizację opisanego projektu poniesione przez Miasto zostaną udokumentowane przez wykonawców wystawionymi na Miasto fakturami VAT z wykazanymi w  nich  kwotami VAT naliczonego. Wydatki poniesione na zadanie nie są związane z realizacją przez  Miasto czynności opodatkowanych VAT.

W złożonym wniosku o dofinansowanie zadania, Miasto wskazało, że podatek VAT nie podlega odliczeniu, zatem jest kosztem kwalifikowalnym (podlega sfinansowaniu z dotacji). Efekty prac mają służyć nieodpłatnie mieszkańcom, co oznacza, że nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, gdyż w tym zakresie Miasto nie działa w charakterze podatnika bowiem sprawy dotyczące gospodarki wodnej (budowa rowów melioracyjnych i odwodnienie terenów) należą do zadań własnych gmin.

Pytanie

Czy Miasto … ma prawną możliwość odzyskania VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji pod nazwą „…”?

Państwa stanowisko w sprawie

Miasto … nie ma prawnej możliwości odzyskania VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji pod nazwą „…”.

Uzasadnienie

Miasto … (dalej również: Miasto) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej zwanym jako VAT), zarejestrowanym jako podatnik czynny. Jako jednostka samorządu terytorialnego prowadzi działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną z VAT. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o  samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024, poz. 1465 ze zm.), gmina posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu i na własną odpowiedzialność. Katalog zadań własnych Miasta zawarty został w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, m.in. w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, ochrony przeciwpowodziowej.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a  także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w  szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i  prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w  dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy. Zgodnie z powołanymi regulacjami, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a  realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w  tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Miasto … w zakresie wykonywania czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnych (np. sprzedaż gruntów) jest podatnikiem podatkiem podatku od towarów i usług i jeżeli wystąpią przesłanki z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług Miastu przysługuje prawo do  odliczenia VAT naliczonego. W stosunku zaś do kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z odbudową rowów melioracyjnych odwadniających Miasto …, wykonanie tych prac należy do zadań własnych gminy. Tym samym Miastu nie przysługuje prawo do  obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupami, ponieważ efekty tych prac nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, gdyż w tym zakresie Gmina nie działa w charakterze podatnika. Dokładnie takie stanowisko zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w uzasadnieniu do Interpretacji indywidualnej z dnia 16  sierpnia 2017 r. 0113-KDIPT1-2.4012.499.2017.1.KT cyt.: „Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia kwoty naliczonego podatku w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji tego zadania. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy”.

Wątpliwości Miasta dotyczą faktu ustanowienia w 2024 r. służebności przejścia i przechodu na fragmentach działek oznaczonych numerami 3 w obrębie nr F oraz 1 w obrębie nr J, na których to działkach będzie prowadzona przedmiotowa inwestycja. Wskazana sprzedaż w postaci ustanowienia służebności przejścia i przechodu została udokumentowana przez Miasto … fakturami VAT. Jednorazowy dochód w ww. transakcji wynosił … zł netto. Jak wskazano wcześniej Miasto … realizując zadanie inwestycyjne pn. „…” wykonuje zadanie własne. W konsekwencji fakt dokonanej sprzedaży opodatkowanej powiązanej pośrednio ze znikomą częścią opisanego terenu inwestycyjnego, zdaniem Wnioskodawcy, nie zmienia odbiorcy efektów końcowych planowanej budowy, ponieważ w dalszym ciągu są to mieszkańcy miasta i nie powoduje zmiany strefy działania Miasta jako organu władzy publicznej, który korzysta z wyłączenia, o którym mowa w  art. 15 ust. 6 ustawy.

Rozpatrując niniejszą sprawę warto zwrócić uwagę na fakt bardzo niskiego dochodu w stosunku do  korzyści jakie Miasto osiągnęło by gdyby korzystało z prawa do odliczenia VAT od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego zadania. Elementy przedstawionego stanu faktycznego mogą stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i  usług. Poddając ocenie, czy w konkretnej sprawie taka sytuacja miała miejsce, konieczne jest uprzednie wyjaśnienie, co należy rozumieć pod pojęciem „uzasadnionego przypuszczenia”. Sformułowanie „uzasadnione przypuszczenie”, którym posługuje się art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej, należy interpretować wykorzystując słownikowe definicje poszczególnych wyrazów składających się na to sformułowanie.

Według wydania internetowego Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl):

-pojęcie „uzasadniony” oznacza: „oparty na obiektywnych racjach, podstawach”,

-natomiast wyraz „przypuszczenie” oznacza: „domyślać się czegoś lub uważać coś, nie mając pewności”.

Uzasadnione przypuszczenie, że elementy stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego mogą stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług zachodzi zatem, kiedy na podstawie obiektywnych przesłanek organ domyśla się, że takie nadużycie prawa mogłoby mieć miejsce. Wystarczy więc, że w oparciu o racjonalne podstawy istnieje podejrzenie, że  opisana czynność może stanowić nadużycie prawa w rozumieniu cytowanego przepisu stosownie do art. 5 ust. 4 ustawy przypadku wystąpienia nadużycia prawa dokonane czynności, o których mowa  w ust. 1, wywołują jedynie takie skutki podatkowe, jakie miałyby miejsce w przypadku odtworzenia sytuacji, która istniałaby w braku czynności stanowiących nadużycie prawa. Na mocy art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, przez nadużycie prawa rozumie się dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1, w ramach transakcji, która pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miała zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem któremu służą te przepisy. W  przedmiotowej sprawie warunek ten jest spełniony, ponieważ potencjalnie zakładając powiązanie  opisanej sprzedaży opodatkowanej z planowaną inwestycją w efekcie prowadzić będzie  do powstania prawa do odliczenia VAT, a co za tym idzie zostanie zachwiana zasada neutralności VAT.

Oznacza to, że odprowadzony VAT należny w wysokości … zł daje prawo do częściowego odliczenia VAT wg tzw. „prewskaźnika” w wysokości około … zł . Warto zauważyć, że opisana sytuacja może być ujemną przesłanką wydania interpretacji indywidualnej. Teza ta znajduje potwierdzenie w podobnym stanie faktycznym w postanowieniu o odmowie wydania interpretacji podatkowej z dnia 14 sierpnia 2018 wydanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr  0113-KDIPT1-3.4012.397.2018.2.JSO, w którym w uzasadnieniu czytamy cyt.: „przedsięwzięcie opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, budzi uzasadnione przypuszczenie, że  może ono stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ww. ustawy o podatku od  towarów i usług. Istnieje zatem podstawa do odmowy wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w oparciu o art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej.

Zatem biorąc pod uwagę wcześniejszą analizę przepisów prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie, w konsekwencji Miasto … nie ma prawnej możliwości odzyskania VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji pod nazwą „…”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są  wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku  należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które  nie  są  wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli  w  przypadku ich  wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz  niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub  w  części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w  art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do  obniżenia kwoty podatku należnego o  kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z  którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w  sytuacji, gdy  transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie  są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od  towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w  tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na  wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z  2024 r. poz.  1465 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w  zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, zauważenia wymaga, że  z  orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie – towary i usługi powinny być używane  do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w  sprawie C-137/02, pkt 24).

Potwierdzają to również postanowienia pkt 8-9 wyroku z 11 lipca 1991 r. w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że:

prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W  konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do  odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do  celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że planują Państwo realizację zadania pn.  „…”. Przedmiotowe zadanie dotyczy przebudowy istniejących rowów odwadniających osiedli … i … mającej na celu zwiększenie przepustowości rowów i przepustów, a także ich umocnienia dla  ułatwienia ich konserwacji. Zakres prac obejmuje również miejscami prace polegające na  wykarczowaniu istniejących drzew i krzewów oraz odmulenie rowu w celu jego udrożnienia. Wydatki poniesione na zadanie nie są związane z realizacją przez Miasto czynności opodatkowanych VAT. Efekty prac mają służyć nieodpłatnie mieszkańcom, co oznacza, że nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, gdyż w tym zakresie Miasto nie działa w  charakterze podatnika bowiem sprawy dotyczące gospodarki wodnej (budowa rowów melioracyjnych i odwodnienie terenów) należą do zadań własnych gmin. Dodatkowo wskazali Państwo, że na fragmentach działek oznaczonych numerami F w obrębie nr 3 oraz 1 w obrębie nr  J, ustanowiona została w 2024 r. służebność przejścia i przechodu. Okoliczność ta została udokumentowana przez Miasto fakturami VAT.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do  stwierdzenia, że chociaż odpłatnie realizowana jest przez Państwa czynność ustanowienia służebności przejścia i przechodu, dla której występują Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, to jednak w przedmiotowej sprawie nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji objętej zakresem wniosku.

Zauważenia wymaga, że wprawdzie każdy wydatek ma wpływ na działalność gospodarczą danego podmiotu i każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jednak jeżeli określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny i marginalny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi VAT. Nie ulega wątpliwości, że realizacja inwestycji polegającej na odbudowie rowów melioracyjnych odwadniających Miasto – będzie służyła przede wszystkim zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w zakresie gospodarki wodnej, a ustanowienie służebności przejścia i  przechodu, nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji prawa do odliczenia.

W konsekwencji, nie będzie Państwu przysługiwało – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do  obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące realizacji ww. inwestycji.

W związku z realizacją ww. inwestycji nie będą Państwo mieli również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013   r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1328 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze   źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z   budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ nie będą spełniali Państwo tego warunku, nie będą Państwo mieli możliwości ubiegania się   o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, stwierdzam, że nie będą mieli Państwo możliwości odzyskania podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji pn. „…”, ponieważ – jak wynika z wniosku – efekty zrealizowanego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej - w odpowiedniej części.

Z tytułu złożenia niniejszego wniosku 13 maja 2025 r. wnieśli Państwo opłatę w wysokości 80 zł. Analiza wniosku wskazuje, iż dotyczy on 1 zdarzenia przyszłego. Zatem opłata należna od Państwa wniosku wynosi 40 zł (40 zł x 1 zdarzenie przyszłe). W związku z tym, opłata w wysokości 40 zł zostanie zwrócona – stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek bankowy wskazany przez Państwa we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z   ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy  rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z  opisem sprawy podanym przez Państwa w  złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w   uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Odnosząc się natomiast do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazuję, że  interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.