
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy ustalenia, czy w związku z planowaną sprzedażą działki nr 1 o pow. 0,36 ha będzie Pani występowała jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Uzupełnił go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 maja 2025 r.
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest właścicielką niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w (…), stanowiącej działkę ewidencyjną 1 z obrębu (...) o obszarze 0,36 ha, dla której Sąd Rejonowy (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…) i planuje sprzedaż tej nieruchomości.
Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość do swojego majątku osobistego od swoich rodziców na podstawie umowy darowizny z 11 grudnia 2018 r. Tego samego dnia rodzice Wnioskodawczyni darowali jej również dwie nieruchomość lokalowe, w tym jedną obciążona prawem dożywotniego zamieszkiwania zastrzeżonego na rzecz darczyńców [(…) oraz (…)]. Ponadto, 20 października 2021 r. rodzice Wnioskodawczyni darowali jej niezabudowaną nieruchomość gruntową, dla której Sąd Rejonowy w (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (…) (grunty orne o pow. 2,09 ha). Wyżej wymienione nieruchomości darowane zostały do majątku osobistego Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim w ustroju wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, umów majątkowych nie zawierała.
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą - kancelarię radcowską, w ramach której świadczy usługi doradztwa prawnego. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z posiadanymi nieruchomościami.
Niezabudowany grunt, stanowiący przedmiot zapytania, stanowi łąkę kwietną, z nielicznymi nasadzeniami (maliny, drzewa owocowe - na cele osobiste), koszony około dwa razy do roku. Grunt rolny w powiecie kozienickim jest gruntem leżącym odłogiem, zaś przekazane w darowiźnie mieszkania pozostały w faktycznej dyspozycji rodziców Wnioskodawczyni, a zatem nie są i nigdy nie były przez Wnioskodawczynię wynajmowane.
Wnioskodawczyni nie czerpie i nigdy nie czerpała żadnych dochodów z najmu, dzierżawy (czy jakiegokolwiek analogicznego stosunku prawnego) z posiadanych nieruchomości.
Nieruchomość stanowiąca przedmiot niniejszego zapytania nie była w okresie 5 (pięciu) lat i obecnie nie jest wykorzystywana na cele prowadzonej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej. Nieruchomość nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz nie była wykorzystana przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.
Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), jak również nie stanowi jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1) w zw. z art. 2 pkt 27e) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.).
Nieruchomość jest wolna od roszczeń ewentualnych dawnych właścicieli, w szczególności roszczeń reprywatyzacyjnych oraz nie są znane żadne toczące się postępowania reprywatyzacyjne. Nieruchomość nie jest przedmiotem najmu, użyczenia, dzierżawy lub innych umów obligacyjnych oraz prawa pierwokupu/odkupu lub prawa dożywocia. Nieruchomość nie jest obciążona ponadto żadnymi innymi ciężarami, ograniczeniami, roszczeniami oraz hipotekami. W rejestrze gruntów nieruchomość stanowiąca działkę ewidencyjną numer 1 oznaczona jest jako RII - Grunty orne.
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy działka o numerze 1 oznaczona jest symbolem MU3 - zabudowa mieszkaniowa i usługowa niskiej intensywności. Nieruchomość nie jest przeznaczona do zalesienia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy.
Nieruchomość nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu, nie jest także objęta decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy z 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U 1991 r. Nr 101 poz. 444 ze zm.). Nieruchomość nie jest położona w granicach parku narodowego w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t. j. Dz. U. 2004 r. Nr 92 poz. 880 ze zm.).
Na nieruchomości nie ma nie ma gruntów, których granice są sporne. Nieruchomość nie jest zabudowana. Nieruchomość nie znajduje się w faktycznym władaniu osób trzecich bez tytułu prawnego. Nieruchomość jest w jego samoistnym posiadaniu i nie znajduje się w posiadaniu zależnym i dzierżeniu. W stosunku do ww. działki Wnioskodawczyni nie ponosiła jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia. W stosunku do ww. nieruchomości Wnioskodawczyni nigdy samodzielnie nie podejmowała żadnych działań marketingowych, samodzielnie nie ogłaszała sprzedaży w środkach masowego przekazu, w szczególności nie ogłaszała sprzedaży w Internecie, prasie, radiu. Działka, która ma być przedmiotem sprzedaży nie jest zabudowana. Wnioskodawczyni nie zawarła jeszcze żadnej przedwstępnej umowy sprzedaży, a zatem bierze pod uwagę sprzedaż nieruchomości zarówno osobie fizycznej, jak i spółce - deweloperowi. Wnioskodawczyni do dnia złożenia niniejszego wniosku nie wykonywała badań geotechnicznych sprawdzających możliwości posadowienia na nieruchomości budynków oraz nie uzyskała warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego.
Wnioskodawczyni nie podejmowała aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, to znaczy: nie dokonała podziału nieruchomości na mniejsze działki; nie zmieniła przeznaczenia działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego; nie nabyła dodatkowej działki gruntu w celu utworzenia dróg wewnętrznych i dojazdowych; nie uzbroiła nieruchomości w media; nie usunęła elementów niezgodnych z zamierzonym wykorzystaniem działki; nie uzyskała wymaganych zezwoleń od właściwych organów; nie prowadziła reklamy działek wśród potencjalnych nabywców. Wnioskodawczyni liczy się z koniecznością zawarcia z potencjalnych kupującym umowy przedwstępnej na mocy, której wystąpi on o niezbędne decyzje i pozwolenia, np. uzyska pozwolenie na budowę - i przystąpi do umowy przyrzeczonej dopiero po jego otrzymaniu. Wnioskodawczyni zawarła umowę pośrednictwa ze spółką prowadzącą działalność w zakresie pośrednictwa nieruchomości, na podstawie której agent zobowiązał się do standardowych czynności pośrednictwa (poszukiwanie klientów, prezentacja nieruchomości, udział w negocjacjach).
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług
W odpowiedzi na pytania wskazała Pani:
a) Czy umowa przedwstępna, której zawarcia z przyszłym Nabywcą Pani nie wyklucza, będzie zawierała:
- warunki, od spełnienia których będzie zależała ostateczna sprzedaż działki (proszę je wymienić).
- prawa i obowiązki dla obu stron transakcji - Pani i Nabywcy (proszę je wymienić)?
Odp.: W dniu składania niniejszego uzupełnienia braków formalnych jako Wnioskodawczyni nie zna potencjalnego inwestora ani kształtu umowy przedwstępnej.
Wnioskodawczyni bierze pod uwagę, iż umowa przedwstępna może zwierać postanowienie, że transakcja będzie realizowana pod warunkiem uzyskania od dostawców mediów, potwierdzenia możliwości przyłączenia do sieci potencjalnie realizowanej inwestycji.
Wnioskodawczyni bierze pod uwagę, iż umowa przedwstępna będzie dawała Nabywcy prawo kierowania do gestorów sieci (np. sieci wodociągowej, energetycznej) o potwierdzenie możliwości przyłączenia do sieci.
b)Czy w ramach umowy przedwstępnej, której zawarcia z przyszłym nabywcą Pani nie wyklucza, planuje Pani bądź już udzieliła nabywcy jakiekolwiek pełnomocnictwa (upoważnienia) do działania w Pani imieniu i na Pani rzecz w związku ze zbywaną działką - jeżeli tak, to należy wskazać jaki jest/będzie jego zakres (proszę wymienić działania, jakich nabywca może dokonać/bądź już dokonał na jego podstawie, jakie pozwolenia i decyzje (oprócz wymienionych we wniosku) uzyskał/może uzyskać na jego podstawie itp.)?
Odp.: Do dnia złożenia niniejszego uzupełnienia braków formalnych, Wnioskodawczyni nie udzieliła żadnego pełnomocnictwa (upoważnienia) do działania w Jej imieniu. Dodatkowo, Wnioskodawczyni nie zna potencjalnego inwestora, a zatem nie wie szczegółowo, jakiego pełnomocnictwa może on potrzebować. Wnioskodawczyni bierze pod uwagę, iż potencjalny inwestor może potrzebować pełnomocnictwa do: przeglądania akt księgi wieczystej, występowania do gestorów sieci o wydanie warunków technicznych przyłączenia działki do sieci (poszczególnych mediów, m.in. wody, gazu, energii cieplnej, energii elektrycznej).
c)Czy w ramach umowy przedwstępnej, której zawarcia z przyszłym nabywcą Pani nie wyklucza, planuje Pani bądź już udzieliła nabywcy zgody na dysponowanie przez niego działką na cele budowlanew celu przeprowadzenia procesu budowlanego zgodnie z zamierzeniem nabywcy?
Odp.: Do dnia złożenia niniejszego uzupełnienia braków formalnych, Wnioskodawczyni nie udzieliła inwestorowi żadenej zgody na dysponowanie przez Niego działką na cele budowlane. Wnioskodawczyni nie bierze pod uwagę udzielenia takiej zgody w ramach umowy przedwstępnej.
d)Czy dokonywała Pani wcześniej sprzedaży innych niż opisana we wniosku nieruchomości i czy posiada Pani jeszcze inne nieruchomości, które zamierza sprzedaż w przyszłości?
Odp.: W 2016 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży własnej kawalerki, dochód uzyskany ze sprzedaży Wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup mieszkania, w którym obecnie zamieszkuje. Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, które zamierza sprzedać w przyszłości.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług
Czy sprzedaż działki nr 1 o pow. 0,36 ha będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie
Sprzedaż działki 1 nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.
Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.
„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży danej nieruchomości zbywca będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonując sprzedaży działki 1 nie będzie ona działać jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług i faktu tego nie zmieni również to, że zawrze z potencjalnym nabywcą umowę przedwstępną, w wyniku której potencjalny nabywca wystąpi o pozwolenie na budowę oraz zawrze umowę przyrzeczoną kupna dopiero po uzyskaniu pozwolenia na budowę. Jest to bowiem praktyka powszechnie spotykana w tego typu transakcjach, że przed rozpoczęciem inwestycji deweloperskiej potencjalny inwestor (którym może być zarówno osoba fizyczna, budująca w własne potrzeby mieszkaniowe, jak i spółka deweloperska) musi przeprowadzić różne czynności przygotowawcze i finalnie zakupuje działkę, gdy jest pewien, iż jego zamysł budowlany zyska wszelkie formalne pozwolenia.
Podobne w tym zakresie stanowisko jest trwale ugruntowane przez orzecznictwo sądów administracyjnych:
- Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 stycznia 2022 r. sygn. akt I FSK 645/21 („już z charakteru prawnego umowy przedwstępnej i celu jej zawarcia, wynika, że umowa ta z natury rzeczy dąży do zawarcia umowy przyrzeczonej, tj. sprzedaży nieruchomości na rzecz kupującego. Podejmowanie przez przyszłego nabywcę czynności związanych z uzyskaniem stosownych decyzji i pozwoleń jest normalną okolicznością towarzyszącą zawieranym umową przedwstępnym sprzedaży nieruchomości i przyspiesza proces inwestycyjny. Także uzależnienie zawarcia umowy przyrzeczonej od możliwości uzyskania stosownych pozwoleń czy decyzji nie wykracza poza granice racjonalnego kontraktowania i nie może być uważane za podejmowanie przez skarżącą (zbywającą nieruchomość) czynności zwiększających wartość i atrakcyjność działki, jeżeli zarówno skutki prawne i finansowe tych czynności obciążają przyszłego nabywcę i dokonywane są na jego rzecz. Jeżeli na jego wniosek nie zostaną wydane stosowne decyzje administracyjne i pozwolenia, to w świetle przyjętych w umowie przedwstępnej postanowień, umowa przyrzeczona może nie zostać zawarta”),
- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy w wyroku z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Bd 761/20 („Z opisu przedstawionego we wniosku wynikają warunki, które jasno wskazują, że są istotne z punktu widzenia inwestycji, jaką chce tam dokonać kupujący a nie skarżący. Takie ułożenie stosunków między stronami umowy przedwstępnej niewątpliwie zabezpiecza interesy kupującego - gdyby bowiem okazało się, że gruntu nie można przystosować do jego potrzeb, wówczas nie będzie on zobowiązany do zawarcia definitywnej umowy zakupu. Wszystkie działania podejmowane są już po uzgodnieniu przez strony warunków transakcji, w celu realizacji potrzeb kupującego i to on sam się w nie angażuje; aktywność skarżącego sprowadza się do udzieleniu pełnomocnictwa. Pełnomocnictwo to jest konieczne do tego, by to kupujący, a nie właściciel, mógł działać. Z podanych wyżej powodów Sąd nie zgadza się z oceną organu, że w przedmiotowej sprawie, skarżący zaangażował środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.”)
- Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2024 r. I FSK 228/21 („Natomiast w ocenianej sprawie interpretacyjnej organ podatkowy nie wskazał na żadne okoliczności świadczące o zorganizowanym, profesjonalnym charakterze działań Skarżącego jako dzierżawcy. (...) Podobnie za nieistotną dla powyższej oceny uznać należało i tę okoliczność, że Skarżący udzielił przyszłemu nabywcy pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych w umowie przedwstępnej, skoro było to warunkiem zawarcia umowy docelowej.(...) W istocie więc i umowa dzierżawy, i pełnomocnictwo służyły temu, aby spółka posiadała tytuł prawny do wykonania działań, które skutkowałyby spełnieniem opisanych wyżej warunków i osiągnięciem zamierzonych przez spółkę celów inwestycyjnych. Nie były to zatem cele samego Skarżącego. Działania takie zabezpieczały bowiem interesy przyszłego nabywcy przed ostatecznym przeniesieniem własności nieruchomości, co z kolei jest normalną/zwyczajną okolicznością w przypadku procesu inwestycyjno- budowlanego. Przy czym działania te nie były porównywalnym do działań podmiotów profesjonalnie zajmujących się obrotem nieruchomości "szeregiem czynności" po stronie samego Skarżącego, jak zdawał się postrzegać to autor skargi kasacyjnej. Należało w rezultacie skonstatować, że umowa przedwstępna, umowa dzierżawy oraz pełnomocnictwa Skarżącego miały jedynie umożliwić przyszłemu nabywcy, nie zaś samemu Skarżącemu, uzyskanie stosownych decyzji i spełnienie wymogów prawnych potrzebnych do realizacji planowanej inwestycji.”).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Przy czym, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że:
„(…) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą”.
Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z planowaną sprzedażą działki nr 1 o pow. 0,36 ha będzie Pani występowała jako podatnik podatku od towarów i usług, a w konsekwencji transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W opisanej sprawie należy rozstrzygnąć, czy będzie Pani spełniała warunki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług, tj. czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania opisanej sprzedaży podjęła lub podejmie Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę, co skutkować będzie koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jak podatnik podatku od towarów i usług, wymaga każdorazowo oceny okoliczności odnoszących się do danej sprawy.
Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków sądów administracyjnych i TSUE prowadzi do wniosku, że planowana przez Panią dostawa działki nr 1 o pow. 0,36 ha nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Panią za podatnika tego podatku.
Skala Pani zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży działki nr 1 o pow. 0,36 ha nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działki nr 1, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Panią opisanej działki wypełni przesłanki działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z opisem sprawy działkę nr 1 nabyła Pani do majątku prywatnego od swoich rodziców na podstawie umowy darowizny. Przedmiotowa działka jest niezabudowana (stanowi łąkę kwietną z nielicznymi nasadzeniami - maliny, drzewa owocowe) była używana przez Panią na cele osobiste. Przedmiotowa działka nie jest/nie była w ostatnich 5 lat wykorzystywana przez Panią do działalności gospodarczej, w tym do działalności rolniczej. Świadczy Pani usługi doradztwa prawnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowa Nieruchomość (działka nr 1) nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych Pani przedsiębiorstwa. Działka nr 1 nie jest i nie była przez Panią wynajmowana i nie uzyskiwała Pani z niej żadnych dochodów w postaci umowy najmu, dzierżawy. W stosunku do działki nie ponosiła Pani jakichkolwiek nakładów w celu jej uatrakcyjnienia, nie podejmowała także Pani działań marketingowych, nie ogłaszała Pani jej do sprzedaży w środkach masowego przekazu. Na chwilą obecną nie zawarła Pani umów przedwstępnych ani nie udzieliła Pani żadnych pełnomocnictw potencjalnemu Nabywcy.
Za przejaw podejmowanych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami nie można uznać ewentualnej w przyszłości zawarcia umowy przedwstępnej (gdyby taka ewentualność zaistniała), w ramach której mogłaby Pani udzielić potencjalnemu Nabywcy pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu i na Panią rzecz. W okolicznościach niniejszej sprawy, umowa przedwstępna ograniczyłaby się jedynie do postanowień, na mocy których potencjalny Nabywca miałby prawo do kierowania zapytań do gestorów sieci (wodociągowej, energetycznej) o potwierdzenie możliwości przyłączenia do sieci czy uzyskania od dostawców potwierdzenia możliwości przyłączenia do sieci, w celu realizacji inwestycji. Należy podkreślić, że nie udzieliła i nie zamierza Pani udzielić potencjalnemu Nabywcy zgody na dysponowanie działką na cele budowlane. Z całokształtu ww. okoliczności nie wynika więc Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Stwierdzić zatem należy, że dokonując sprzedaży działki nr 1 o pow. 0,36 ha nie podjęła i nie podejmie Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Brak jest w sprawie przesłanek do uznania, że mamy tu do czynienia z działalnością o charakterze zawodowym, stałym i zorganizowanym. W rozpatrywanej sprawie planowana przez Panią sprzedaż działki o pow. 0,36 ha, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, będzie Pani korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
W świetle powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działki nr 1 o pow. 0,36 ha będzie Pani działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym jej sprzedaż nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.
Tym samym Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.