Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności wykonywanych na rzecz posiadaczy miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (opłaty za eksploatację, opłaty na fundusz remontowy).

Uzupełnili go Państwo pismem z 12 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia Mieszkaniowa prowadzi działalność statutową polegającą na zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych swoich członków, w szczególności zaś na zarządzaniu wielobudynkową nieruchomością mieszkalną zlokalizowaną na ul. A. – B. – C. w D. W ramach tej nieruchomości znajdują się:

-lokale mieszkalne lub użytkowe stanowiące odrębną własność członków,

-lokale mieszkalne lub użytkowe objęte spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu,

-garaż wielostanowiskowy z odrębną księgą wieczystą z ułamkową odrębna własnością przypadającą na miejsca postojowe członków lub spółdzielczym własnościowym prawem do miejsc postojowych,

-lokale stanowiące część wspólną nieruchomości (tzw. lokale gospodarcze) będące przedmiotem najmu, jak również mieszczące siedzibę spółdzielni i archiwum spółdzielni.

W tej nieruchomości, o której wyżej, nie znajdują się lokale stanowiące mienie spółdzielni, jednakże spółdzielnia prowadzi dodatkowo działalność gospodarczą w zakresie najmu – dotyczy to innych nieruchomości tzw. komercyjnych lub lokali w odrębnych wspólnotach mieszkaniowych. Zysk netto wypracowany z działalności gospodarczej, realizowany z wykorzystaniem mienia spółdzielni, podlega podziałowi na Walnym Zgromadzeniu i jest corocznie, w ciągu ostatnich wielu lat, przekazywany w znacznej części na pokrycie kosztów eksploatacyjnych nieruchomości ul. A. – B. – C. lub na zasilenie funduszu remontowego tej nieruchomości.

Spółdzielnia, działając na mocy przepisów ustawy Prawo spółdzielcze oraz na mocy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych sprawuje zarząd nieruchomością mieszkalną ul. A. – B. – C., w ramach którego pobiera opłaty związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej oraz opłaty służące utrzymaniu lokali indywidualnych (tzw. media). Struktura pobieranych opłat wygląda następująco:

-opłata eksploatacyjna,

-opłata na fundusz remontowy,

-opłata za podatek od nieruchomości (dotyczy lokali i miejsc postojowych ze spółdzielczym własnościowy prawem do lokalu),

-opłata za centralne ogrzewanie (stała i zmienna),

-opłata za zimną wodę i ścieki,

-opłata za podgrzanie wody (stała i zmienna),

-opłata za wywóz nieczystości.

Opłaty wnoszone przez użytkowników lokali wnoszone są zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W nieruchomości na chwilę obecną wstępują dwie formy posiadania: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz odrębna własność. 100% lokali należy do członków spółdzielni.

Kalkulacja stawki eksploatacyjnej zawiera:

-koszty utrzymania nieruchomości wspólnej, tj. energia elektryczna części wspólnej nieruchomości, sprzątanie części wspólnej, konserwacja części wspólnej, materiały eksploatacyjne i konserwacyjne, usługi przeglądów nieruchomości i inne koszty utrzymania;

-narzut części kosztów ogólnych spółdzielni przypadający na tą nieruchomość (koszty wynagrodzeń pracowników i zarządu, koszty utrzymania biura, organizacji Walnego Zgromadzenia, koszty wynagrodzeń Rady Nadzorczej, koszty amortyzacji sprzętu biurowego, ubezpieczeń organów spółdzielni i inne) – zwanych kosztami zarządu.

Opłaty eksploatacyjne poszczególnych użytkowników lokali kalkulowane są wg planowanych kosztów utrzymania nieruchomości (bez zysku) z uwzględnieniem pożytków z działalności gospodarczej spółdzielni, przeznaczonych uchwałą walnego zgromadzenia jako dofinansowanie kosztów eksploatacyjnych.

Z uwagi na specyfikę nieruchomości, koszty utrzymania nieruchomości są osobno przypisywane lokalom mieszkalnym, lokalom użytkowym oraz lokalowi garażowemu (wg faktycznego miejsca powstania lub w proporcji powierzchni użytkowej).

Suma rzeczywistych kosztów eksploatacyjnych pomniejszana jest o środki pochodzące z podziału nadwyżki bilansowej, i ewentualną różnicę, poprzez odpowiednio skalkulowane opłaty, pokrywają użytkownicy lokali mieszkalnych, użytkowych i garażowych – zgodnie z obowiązującymi regulaminami i corocznymi uchwałami organów spółdzielni. Jeżeli wysokość opłat wygeneruje nadwyżkę jest ona zgodnie z przepisami ogólnie obowiązującymi, dla celów kalkulacyjnych, doliczana do przychodów roku przyszłego.

Kalkulacja stawki na fundusz remontowy wynika z planowanych prac remontowych i stanowi podstawę do dokonywania przez spółdzielnię odpisów na fundusz remontowy, z którego później finansowane są prace o charakterze remontowym, zgodnie z corocznym planem remontów.

Suma kosztów przypadających na lokale mieszkalne i użytkowe dzielona jest na ilość m² powierzchni użytkowej i przypisywana wg tego samego nośnika poszczególnym lokalom. Suma kosztów eksploatacyjnych przypadających na lokal garażowy dzielona jest na ilość miejsc postojowych i przypisywana każdemu z tych miejsc.

Opłaty na fundusz remontowy ustalane są uchwałą Rady Nadzorczej jako należność za m² powierzchni użytkowej dla lokali mieszkalnych i użytkowych oraz na 1 miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym.

Kalkulacja stawek opłat wnoszonych na media zakłada aktualne ceny nośników (energia cieplna, woda, śmieci), opłaty pobierane są w formie zaliczek i dwa razy do roku rozliczane do wysokości rzeczywistych kosztów – generując korekty in plus lub in minus dla poszczególnych lokali.

Spółdzielnia pobierane opłaty taktuje jako odpłatność za wykonane czynności zarządu nieruchomością (pomimo braku zysku na tej działalności) i jako takie uważa za sprzedaż w rozumieniu podatku VAT. Spółdzielnia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ustalaniu wysokości należnej stawki spółdzielnia kieruje się zapisami ustawy o podatku od towarów i usług w szczególności zaś art. 43 ust 1 pkt. 11 tej ustawy i w związku z powyższym:

-dla opłat dotyczących lokali mieszkalnych stosuje zwolnienie,

-dla opłat dotyczących lokali użytkowych oraz miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym stosuje stawkę 23% dla opłat z tyt. eksploatacji, funduszu remontowego oraz stawkę 23% lub 8% z tyt. mediów (odpowiednio dla poszczególnych rodzajów mediów).

Do Rady Nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej wpłynął wniosek od jednego z członków spółdzielni, zarzucający brak podstawy prawnej do stosowania stawki VAT 23% dla opłat dotyczącym miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym. Jako argument, członek spółdzielni powołuje się na pismo Ministra Finansów nr PP1-7207-36/94/SK z dnia 25 lipca 1995 r. W piśmie tym Minister wyjaśnia, że opłaty eksploatacyjne wnoszone przez użytkowników lokali na rzecz spółdzielni mieszkaniowej nie są czynszem (tak jak odpłatność w ramach umowy najmu) i jako takie nie podlegają podatkowi od towarów i usług. Członek zarzucił na podstawie tego pisma spółdzielni, iż nie powinna weryfikować poprawności stosowanej stawki VAT czy też alternatywnie zwolnienia z VAT gdyż czynności odpłatne (wnoszone w formie zaliczki eksploatacyjnej i pozostałych zaliczek) jakie spółdzielnia wykonuje na rzecz jej mieszkańców, nie stanowią usługi i nie podlegają tym samym ustawie o podatku od towarów i usług. Jako argument podniósł również, iż odpłatność za te czynności nie generuje wartości dodanej, gdyż spółdzielnia w sferze gospodarki zasobami mieszkaniowymi działa „non profit”, a opłaty kalkulowane są do wysokości faktycznych kosztów i nie generują zysku.

Zarząd Spółdzielni nie podzielił tego stanowiska, udzielił członkowi odpowiedzi przedstawiając stosowane procedury i przepisy prawa, jednakże wobec dalszych zarzutów o nieprawidłowości ze strony członka Rada Nadzorcza zaleciła złożenie wniosku w tej sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pytania

1.Czy opłaty służące pokryciu kosztów utrzymania nieruchomości, czyli tzw. opłaty eksploatacyjne pobierane przez spółdzielnię mieszkaniową od posiadaczy miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu lub prawo odrębnej własności), stanowią sprzedaż w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 2 pkt. 22 ustawy p.t.u i art. 5 ust. 1 ustawy p.t.u)?

2.Czy opłaty służące tworzeniu funduszu remontowego nieruchomości (z przeznaczeniem na przyszłe prace remontowe w nieruchomości wspólnej) pobierane przez spółdzielnię mieszkaniową od posiadaczy miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu lub prawo odrębnej własności) stanowią sprzedaż w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 2 pkt 22 ustawy p.t.u i art. 5 ust. 1 ustawy p.t.u)?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, opłaty będące przedmiotem zapytania, pobierane od użytkowników miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym na cele eksploatacyjne oraz remontowe (zarówno od posiadaczy odrębnej własności jak i osób posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu stanowią sprzedaż w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, wyczerpują definicję zwartą w ust. 2 pkt 22 tej ustawy oraz stanowią co do zasady podstawę opodatkowania zgodnie z zapisami art. 5 ust. 1 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pobierane opłaty eksploatacyjne oraz opłaty na fundusz remontowy od wszytkach lokali, w tym dotyczące miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym, w ocenie Spółdzielni, stanowią usługę w rozumieniu zapisów ustawy p.t.u. Kluczowym argumentem jest fakt, że czynności wykonywane są przez jeden podmiot prawa (spółdzielnię mieszkaniową) na rzecz innych podmiotów prawa – osoby fizyczne będące użytkownikami lokali (bez względu na formę własności). Drugim argumentem jest fakt uzyskiwanej odpłatności za czynności wykonywane na rzecz użytkowników lokali. W ocenie Spółdzielni brak marży (odpłatność jest bowiem wnoszona tylko do wysokości rzeczywistych kosztów, bez generowania wartości dodanej) nie dyskwalifikuje tych świadczeń w zakresie spełniania przytoczonej wyżej definicji usługi.

Stanowisko to podzielił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 25 czerwca 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.157.2019.2.RMA.

Spółdzielnia we własnym imieniu nabywa towary, usługi, zatrudnia pracowników itd. Aby zabezpieczyć potrzeby mieszkaniowe swoich członków (w zakresie bieżącego utrzymania nieruchomości mieszkalnej) i dokonuje, w rozumieniu spółdzielni, poprzez naliczanie opłat eksploatacyjnych ich dalszej odsprzedaży. Elementem kalkulacji opłaty wnoszonej przez członków są nie tylko koszty bezpośrednio związane z utrzymaniem nieruchomości (sprzątanie, konserwacja, energia, ubezpieczenie itd.), ale również narzut części tzw. kosztów zarządu spółdzielni jako odrębnej osoby prawnej sprawującej powierzony zarząd nieruchomością.

Zatem, w ocenie spółdzielni, pobieranie opłat czy to na cele eksploatacji nieruchomości, czy to na potrzeby przyszłych remontów (mieszczących się we wspólnej kategorii opłat na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości) zdaniem spółdzielni wyczerpuje definicję usługi i należy rozpoznać właściwą stawkę VAT, jaką ta sprzedaż winna zostać objęta.

Ponieważ w zasobach mieszkaniowych spółdzielni znajdują się lokale mieszkalne w stosunku do nich spółdzielnia stosuje zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt. 11.

Zwalnia się od podatku: … „czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych”.

Z uwagi na fakt, że powyższy zapis ustawy dotyczy wyłącznie lokali mieszkalnych – czynności na rzecz lokali o charakterze niemieszkalnym z powyższego zwolnienia skorzystać nie mogą. Garaż wielostanowiskowy, posiadający odrębną księgę wieczystą nie może być traktowany jako pomieszczenie przynależne, zatem odpłatne czynności z nim związane należy rozpatrywać jako czynności na rzecz lokalu niemieszkalnego. Z powyższego wynika, że opłaty z tytułu eksploatacji czy funduszu remontowego dotyczące miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym, nie znajdujące się w jakimkolwiek wykazie stawek preferencyjnych (tj. w załącznikach nr. 3, 8, 10 ust. o podatku od towarów i usług) objęte powinny być stawką 23%.

Powyższe stanowisko dotyczące stosowanych stawek VAT podane jest tylko w celu uzupełnienia stanu faktycznego – przedmiot zapytania dotyczy bowiem kwestii, czy opłaty wnoszone przez użytkowników garażu wielostanowiskowego tytułem opłat eksploatacyjnych oraz opłat na fundusz remontowy są sprzedażą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (czy wyczerpują definicję usługi wynikającą z tej ustawy). W kwestii prawidłowości stosowanych stawek podatku, w przypadku uznania stanowiska Spółdzielni za prawidłowe, Spółdzielnia kierować będzie ewentualnie kolejne zapytanie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Podkreślenia wymaga, że aby dana czynność – stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy – podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W tym miejscu zauważyć należy, że kwestie zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 353¹ Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Podkreślić przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują zasad zawierania między stronami umów oraz rozliczania płatności z tego tytułu, tym bardziej, że po stronie organów podatkowych brak jest uprawnień do ingerencji w ww. umowy, gdyż stanowiłoby to naruszenie zasad swobody umów. Jednakże, zgodnie z poglądami, które obowiązują w doktrynie i orzecznictwie sądowo-administracyjnym, normy prawa cywilnego nie mogą służyć do obejścia bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2011 r. sygn. akt I FSK 983/09).

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że zarówno odpłatna dostawa towarów, jak i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy oraz w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, według zasad określonych w ustawie.

Działalność spółdzielni mieszkaniowych regulują przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 593) oraz ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 558).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy:

Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

Stosowanie do art. 4 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048):

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 4 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółdzielnia Mieszkaniowa prowadzi działalność statutową polegającą na zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych swoich członków, w szczególności na zarządzaniu wielobudynkową nieruchomością mieszkalną zlokalizowaną na ul. A. – B. – C. w D. W ramach tej nieruchomości znajdują się:

-lokale mieszkalne lub użytkowe stanowiące odrębną własność członków,

-lokale mieszkalne lub użytkowe objęte spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu,

-garaż wielostanowiskowy z odrębną księgą wieczystą z ułamkową odrębna własnością przypadającą na miejsca postojowe członków lub spółdzielczym własnościowym prawem do miejsc postojowych,

-lokale stanowiące część wspólną nieruchomości (tzw. lokale gospodarcze) będące przedmiotem najmu, jak również mieszczące siedzibę spółdzielni i archiwum spółdzielni.

Spółdzielnia, działając na mocy przepisów ustawy Prawo spółdzielcze oraz na mocy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, sprawuje zarząd nieruchomością mieszkalną, w ramach którego pobiera opłaty związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej oraz opłaty służące utrzymaniu lokali indywidualnych (tzw. media). Struktura pobieranych opłat wygląda następująco: opłata eksploatacyjna, opłata na fundusz remontowy, opłata za podatek od nieruchomości (dotyczy lokali i miejsc postojowych ze spółdzielczym własnościowy prawem do lokalu), opłata za centralne ogrzewanie (stała i zmienna), opłata za zimną wodę i ścieki, opłata za podgrzanie wody (stała i zmienna), opłata za wywóz nieczystości. Opłaty wnoszone przez użytkowników lokali wnoszone są zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W nieruchomości na chwilę obecną wstępują dwie formy posiadania: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz odrębna własność. 100% lokali należy do członków spółdzielni.

Kalkulacja stawki eksploatacyjnej zawiera:

-koszty utrzymania nieruchomości wspólnej tj. energia elektryczna części wspólnej nieruchomości, sprzątanie części wspólnej, konserwacja części wspólnej, materiały eksploatacyjne i konserwacyjne, usługi przeglądów nieruchomości i inne koszty utrzymania,

-narzut części kosztów ogólnych spółdzielni przypadający na tą nieruchomość (koszty wynagrodzeń pracowników i zarządu, koszty utrzymania biura, organizacji Walnego Zgromadzenia, koszty wynagrodzeń Rady Nadzorczej, koszty amortyzacji sprzętu biurowego, ubezpieczeń organów spółdzielni i inne) – zwanych kosztami zarządu.

Opłaty eksploatacyjne poszczególnych użytkowników lokali kalkulowane są wg planowanych kosztów utrzymania nieruchomości (bez zysku) z uwzględnieniem pożytków z działalności gospodarczej Spółdzielni przeznaczonych uchwałą walnego zgromadzenia jako dofinansowanie kosztów eksploatacyjnych. Z uwagi na specyfikę nieruchomości koszty utrzymania nieruchomości są osobno przypisywane lokalom mieszkalnym, lokalom użytkowym oraz lokalowi garażowemu (wg faktycznego miejsca powstania lub w proporcji powierzchni użytkowej). Kalkulacja stawki na fundusz remontowy wynika z planowanych prac remontowych i stanowi podstawę do dokonywania przez Spółdzielnię odpisów na fundusz remontowy, z którego później finansowane są prace o charakterze remontowym, zgodnie z corocznym planem remontów. Suma kosztów przypadających na lokale mieszkalne i użytkowe dzielona jest na ilość m² powierzchni użytkowej i przypisywana wg tego samego nośnika poszczególnym lokalom. Suma kosztów eksploatacyjnych przypadających na lokal garażowy dzielona jest na ilość miejsc postojowych i przypisywana każdemu z tych miejsc. Opłaty na fundusz remontowy ustalane są uchwałą Rady Nadzorczej jako należność za m² powierzchni użytkowej dla lokali mieszkalnych i użytkowych oraz na 1 miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy opłaty służące pokryciu kosztów utrzymania nieruchomości, czyli tzw. opłaty eksploatacyjne oraz opłaty służące tworzeniu funduszu remontowego nieruchomości (z przeznaczeniem na przyszłe prace remontowe w nieruchomości wspólnej) pobierane przez Spółdzielnię mieszkaniową od posiadaczy miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu lub prawo odrębnej własności), stanowią sprzedaż w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że działalność Spółdzielni polegająca na wykonywaniu czynności, za które uiszczane są opłaty m.in. przez podmioty posiadające miejsca w garażu wielostanowiskowym (posiadające spółdzielcze prawo do tego lokalu lub prawo odrębnej własności) niewątpliwie wypełnia dyspozycję art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Realizowane przez Spółdzielnię czynności, z racji otrzymywanej odpłatności (opłata za eksploatację, opłata na fundusz remontowy stanowi swego rodzaju cenę za świadczoną usługę), stanowią świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy, podlegające – w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym, należy wskazać, że czynności wykonywane na rzecz posiadaczy miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym (posiadających spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu lub prawo odrębnej własności) stanowią odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, według zasad określonych w ustawie i stanowi sprzedaż zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności w interpretacji nie rozstrzygano zwolnienia od podatku VAT do opłat pobieranych przez Państwa od posiadaczy miejsc postojowych w garażu (opłata za eksploatację, opłata na fundusz remontowy).

Odnosząc się powołanego przez Państwa pisma Ministerstwa Finansów nr PP1-7207-36/94/SK należy wskazać, że pismo to zostało wydane 25 lipca 1995 r. na podstawie stanu prawnego obowiązującego w tamtym okresie, czyli przed wejściem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, więc nie może wpływać na ocenę prawidłowości stanowiska zaprezentowanego w złożonym przez Państwa wniosku.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.