Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 3 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani pismem z 18 kwietnia 2025 r. (wpływ 24 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości gruntowych o łącznej powierzchni 0,91000 ha. Działki o numerach 1, 2, 3 położone w miejscowości (…), dla których prowadzona jest Księga Wieczysta o numerze (…) przez Sąd Rejonowy w (…), V Wydział Ksiąg Wieczystych.

Działkę 4 Wnioskodawczyni nabyła 7 września 2023 r., na mocy umowy darowizny od ojca A. A., jako pomoc w rozliczeniu majątkowym w sprawie rozwodowej. Według wstępnej umowy ustnej zawartej pomiędzy stronami (Wnioskodawczynią oraz Jej byłym mężem B.B.) działka 4 miała zostać przekazana |B.B. na mocy ugody sądowej, jako rozliczenie jego udziału w majątku wspólnym. Jednakże podczas sprawy sądowej Pan B.B. odwołał swoją uprzednią decyzję i zrezygnował z przyjęcia działki 4 w rozliczeniu. Zażądał od Wnioskodawczyni spłaty połowy wartości majątku wspólnego. Według wyceny rzeczoznawcy majątkowego powołanego przez Sąd wartość szacowana wartość majątku wspólnego to (…). Obecnie Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą dwójkę małych dzieci. Ze względu na brak funduszy jest zmuszona sprzedać darowaną jej przez ojca działkę 4 (lub trzy mniejsze działki z niej wydzielone), w celu rozliczenia z byłym mężem.

Uchwałą rady gminy (…) z 22 lipca 2003 przyjęto nowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego przedmiotową nieruchomość, zgodnie z którym określono przeznaczenie terenu, na którym znajdują się przedmiotowe nieruchomości na tereny rolnicze.

W 2024 roku ze względu na cele osobiste, Wnioskodawczyni postanowiła podzielić i sprzedać nieruchomości. Niestety ze względu na zbyt duży obszar nieruchomości i tym samym brak zainteresowania ze strony kupujących zmusiło to Wnioskodawczynię na podział nieruchomości na mniejsze działki.

Dla podzielonych działek Wnioskodawczyni nie występowała o warunki techniczne przyłączy. Nie zamierza tym samym uzbrajać sprzedawanych działek w media oraz dokonywać ich uatrakcyjnienia. Działki Wnioskodawczyni będzie sprzedawać na własny rachunek. Nie będzie korzystała z pomocy biur pośrednictwa nieruchomości. Do tej pory nie podpisano żadnych umów przedwstępnych. Działki również nie są jeszcze wystawione na sprzedaż.

Poza wymienionymi powyżej nieruchomościami Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem:

• nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym jednorodzinnym, nr działki 5 obręb (…),
• nieruchomości gruntowej niezabudowanej, nr działki 6 obręb (…),
• nieruchomości gruntowej niezabudowanej, nr działki 7 obręb (…).

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Działkę 4 Wnioskodawczyni nabyła 7 września 2023 r. na mocy umowy darowizny od ojca A.A.

Działka przez cały okres jej posiadania nie jest/nie była użytkowana przez Wnioskodawczynię. Działka 4 przez cały okres posiadania jest/była nieodpłatnie użytkowana przez ojca A.A. w celu upraw rolnych.

Działki 1, 2, 3 zostały wydzielone w 2024 r. 30 grudnia 2024 r. zostały wprowadzone zmiany w danych ewidencyjnych Starostwa Powiatowego w (…) i to te działki mają być przedmiotem sprzedaży.

Działki 1, 2, 3 przez cały okres posiadania nie były użytkowane przez Wnioskodawczynię. Działki 1, 2, 3 są przez cały okres posiadania nieodpłatnie użytkowane przez ojca A.A. w celu upraw rolnych.

Przy sprzedaży działek Wnioskodawczyni będzie zawierać umowy wstępne. Umowy te nie będą zawierać obowiązku podłączenia mediów oraz innych prac, budowy dróg i innych czynności, które w jakichkolwiek sposób uatrakcyjniałyby działki.

Wnioskodawczyni nie zamierza udzielać pełnomocnictw nabywcom poszczególnych działek.

Działki 1, 2, 3 są obecnie nieodpłatnie użytkowane przez ojca A.A. pod uprawy rolne na podstawie umowy ustnej.

Nabywcom działek Wnioskodawczyni nie będzie udzielała zgody na dysponowanie tymi działkami na cele budowlane.

Wg planu zagospodarowania przestrzennego są to tereny rolnicze. W odniesieniu do działek 1, 2, 3 Wnioskodawczyni nie występowała o uchwalenie bądź zmianę planu zagospodarowania przestrzennego.

Sprzedaż działek Wnioskodawczyni będzie prowadziła we własnym zakresie. Ogłoszenie sprzedaży umieści w intrenecie.

Wnioskodawczyni wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawczyni nie jest oraz nie była podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działki 1, 2, 3 będące przedmiotem sprzedaży, nie były/nie są przez Wnioskodawczynię wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej.

Pytanie

Czy opisana przyszła sprzedaż działek wyodrębnionych z Nieruchomości, stanowić będzie rozporządzanie majątkiem prywatnym, a w konsekwencji nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż działek wyodrębnionych z Nieruchomości, stanowić będzie rozporządzanie majątkiem prywatnym, a w konsekwencji nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż będzie miała charakter nieprofesjonalny i okazjonalny. Nieruchomość została nabyta na podstawie umowy darowizny. Z racji posiadania nieruchomości Wnioskodawczyni nie czerpała żadnych korzyści majątkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle powołanych powyżej przepisów nieruchomości (np. grunty), spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich zbycie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów bądź świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.):

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek, istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży działek, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie  (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwana dalej: Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielem nieruchomości gruntowych o łącznej powierzchni 0,91000 ha. 7 września 2023 r., na mocy umowy darowizny od ojca, nabyła Pani działkę 4 jako pomoc w rozliczeniu majątkowym w sprawie rozwodowej. Działka 4 miała zostać przekazana byłemu mężowi na mocy ugody sądowej, jako rozliczenie jego udziału w majątku wspólnym. Jednakże podczas sprawy sądowej były mąż odwołał swoją uprzednią decyzję i zrezygnował z przyjęcia działki 4 w rozliczeniu. Zażądał od Pani spłaty połowy wartości majątku wspólnego. Ze względu na brak funduszy jest Pani zmuszona sprzedać darowaną jej przez ojca działkę 4 lub trzy mniejsze działki z niej wydzielone, w celu rozliczenia z byłym mężem. W 2024 roku ze względu na cele osobiste,  postanowiła Pani podzielić działkę 4 na mniejsze działki i sprzedać te działki. Dla podzielonych działek nie występowała Pani o warunki techniczne przyłączy. Nie zamierza Pani uzbrajać sprzedawanych działek w media oraz dokonywać ich uatrakcyjnienia. Działki będzie Pani sprzedawać na własny rachunek. Nie będzie Pani korzystała z pomocy biur pośrednictwa nieruchomości. Ogłoszenie sprzedaży umieści w intrenecie. Do tej pory nie podpisano żadnych umów przedwstępnych. Działki również nie są jeszcze wystawione na sprzedaż. Wcześniej nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Nie jest Pani oraz nie była podatnikiem podatku od towarów i usług. Działka 4 przez cały okres jej posiadania nie jest/nie była przez Panią użytkowana. Działka 4 przez cały okres posiadania jest/była nieodpłatnie użytkowana przez Pani ojca w celu upraw rolnych. Działki 1, 2, 3 zostały wydzielone w 2024 r. i to te działki mają być przedmiotem sprzedaży. Działki 1, 2, 3 przez cały okres ich posiadania nie były przez Panią użytkowane. Działki 1, 2, 3 są przez cały okres ich posiadania nieodpłatnie użytkowane przez Pani  ojca w celu upraw rolnych. Wg planu zagospodarowania przestrzennego są to tereny rolnicze, nie były/nie są przez Panią wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. W odniesieniu do działek 4, 1, 2, 3 nie występowała Pani o uchwalenie bądź zmianę planu zagospodarowania przestrzennego.

Przy sprzedaży działek będzie Pani zawierać umowy wstępne. Umowy te nie będą zawierać obowiązku podłączenia mediów oraz innych prac, budowy dróg i innych czynności, które w jakichkolwiek sposób uatrakcyjniałyby działki. Nie zamierza Pani udzielać pełnomocnictw nabywcom poszczególnych działek. Nabywcom działek nie będzie Pani udzielała zgody na dysponowanie tymi działkami na cele budowlane.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działek wyodrębnionych z Nieruchomości nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy w odniesieniu do planowanej sprzedaży opisanych działek będzie Pani spełniać przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług, w zakresie ww. czynności.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji podejmowane przez Panią działania nie wskazują na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, a sprzedaż działek nie będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, nie jest i nie była Pani czynnym podatnikiem VAT. Działkę 4 nabyła Pani w drodze darowizny od ojca, w celu rozliczeń z byłym mężem. Nie planowała Pani jej sprzedawać, ale z uwagi na zmianę sposobu rozliczeń z byłym mężem podzieliła działkę na mniejsze i postanowiła Pani sprzedać 3 działki wydzielone z działki 4 w celu uzyskania środków finansowych na rozliczenie z byłym mężem. Nie zamierza Pani udzielać żadnych pełnomocnictw do sprzedaży tych działek. W ramach umów przedwstępnych nie będzie Pani udzielała zgody na dysponowanie działkami na cele budowlane. Nie występowała Pani o uchwalenie bądź zmianę planu zagospodarowania przestrzennego. Nie zamierza Pani uzbrajać sprzedawanych działek w media oraz dokonywać ich uatrakcyjnienia, nie będzie też Pani korzystała z pomocy biur pośrednictwa nieruchomości. Jedyne Pani działania dotyczą tylko podziału większej działki na mniejsze oraz ogłoszenia informacji o sprzedaży w internecie.

W związku z tak przedstawionymi okolicznościami, w tej konkretnej sytuacji stwierdzić należy, że planowana przez Panią sprzedaż opisanych działek, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Zakres wykonanych przez Panią czynności nie wskazuje bowiem na Pani aktywność w przedmiocie zbycia działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Podjęte przez Panią czynności nie wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Jak wynika z opisu sprawy nie dokonywała i nie dokonuje Pani czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców. Brak jest przesłanek zawodowego, tj. stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności, co przesądzałoby o tym, że zbycie przez Panią opisanych 3 działek będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze podjęte przez Panią działania nie można uznać, że stanowią one ciąg zdarzeń przesądzających o uznaniu sprzedaży opisanych działek za prowadzenie działalności gospodarczej. W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Panią, w zakresie sprzedaży 3 działek, za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując sprzedaży niezabudowanych działek, będzie Pani korzystała z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Nie będzie Pani zatem działała jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż niezabudowanych działek nie będzie więc czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pani stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.