
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że przenoszone do Spółki z o.o. składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym ich aport nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy oraz uznania, że nie będzie miał Pan obowiązku korekty podatku VAT wcześniej odliczonego przy zakupie ww. składników majątkowych.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 maja 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A.A. (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną, która prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: CEIDG). W chwili obecnej Ojciec Wnioskodawcy planuje zakończyć swoją działalność gospodarczą, a przedsiębiorstwo przekazać Wnioskodawcy - synowi na podstawie notarialnej umowy darowizny.
Głównym przedmiotem działalności Ojca Wnioskodawcy jest wynajem obiektów magazynowo-biurowych. W skład wynajmowanych obiektów wchodzą m.in.:
1)5 hal magazynowych,
2)biurowiec.
Ze względu na wiek Ojciec Wnioskodawcy planuje zakończyć swoją działalność gospodarczą, a przedsiębiorstwo przekazać Wnioskodawcy na podstawie notarialnej umowy darowizny.
Wnioskodawca (przyszły obdarowany) prowadzi własną zarejestrowaną w CEiDG działalność gospodarczą.
W skład majątku przedsiębiorstwa, na dzień jej przekazania synowi wejdą wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład prowadzonej działalności gospodarczej, a w szczególności:
- grunty;
- budynki i budowle;
- wyposażenie;
- monitoring nieruchomości;
- instalacja fotowoltaiczna.
Ponadto, na syna zostaną przeniesione prawa i obowiązki z umów zawartych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności:
- umowy wynajmu budynków;
- umowy na dostawy wody i odprowadzania ścieków, odbioru odpadów;
- umowa na dostawę energii elektrycznej;
- umowa z dostawcą telekomunikacji;
- umowa ubezpieczenia nieruchomości;
- umowa na dostawę gazu z A.
Wnioskodawca będzie w całości kontynuował działalność Ojca w zakresie przekazanego przedsiębiorstwa w formie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan:
1.Czy zakończenie działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana Ojca nastąpi po przekazaniu Panu przedsiębiorstwa?
Odp.: Tak, zakończenie działalności gospodarczej prowadzonej przez Ojca nastąpi po przekazaniu Wnioskodawcy przedsiębiorstwa.
2.Czy przekazywane Panu przez Ojca składniki majątkowe będą stanowić na dzień darowizny zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej?
Odp.: Tak, przekazane Wnioskodawcy przez Ojca składniki majątkowe będą stanowić na dzień darowizny zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.
3.Czy w dniu otrzymania darowizny będzie Pan miał faktyczną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Pana Ojca wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem darowizny?
Odp.: Tak, w dniu otrzymania darowizny Wnioskodawca będzie miał faktyczną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Ojca wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem darowizny.
4.Czy będzie Pan musiał podjąć/wykonać jakieś działania faktyczne lub prawne (np. zawarcie umów, zapewnienie innych składników majątku poza nabytymi, zapewnienie pozwoleń itp.) w celu kontynuowania działalności gospodarczej związanej z wynajmem obiektów magazynowo-biurowych w oparciu o otrzymane od Pana Ojca składniki majątkowe? Jeśli będzie Pan musiał takie działania podjąć, to należy je wskazać i opisać.
Odp.: Zasadniczo Wnioskodawca będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą związaną z wynajmem obiektów magazynowo-biurowych w oparciu o otrzymane od swojego Ojca składniki majątkowe. Jednocześnie, Wnioskodawca w przyszłości planuje dokonać:
a)aneksowania umów najmu tak, aby wykazać, iż od daty darowizny Wnioskodawca będzie stroną tych umów najmu,
b)aneksowania umów zaopatrzenia w media, w szczególności gaz, prąd, woda.
Pytania w zakresie podatku od towarów i usług według numeracji we wniosku
2.Czy otrzymana przez Wnioskodawcę w przyszłości darowizna składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy?
3.Czy w opisanym stanie przyszłym Wnioskodawca będzie zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego (m.in. związanego z wybudowaniem obiektów), w szczególności na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 2
W opinii Wnioskodawcy otrzymana w przyszłości darowizna składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.
Według art. 2 pkt 6 tej ustawy przez „towary” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez „dostawę towarów” rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy VAT, to znaczy, że „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem własności, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Ponadto, „zbycie przedsiębiorstwa” podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Z uwagi na fakt, że ustawa o VAT nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa”, dla potrzeb przepisów podatkowych przyjęto stosowanie definicji zawartej w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny i zgodnie z tym przepisem „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5.koncesje, licencje i zezwolenia;
6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8.tajemnice przedsiębiorstwa;
9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.
Zgodnie art. 552 Kodeksu cywilnego „Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczegółowych”.
Mając na uwadze przytoczoną wyżej definicję przedsiębiorstwa, należy podkreślić, że ustawodawca definiuje przedsiębiorstwo jako zespół niematerialnych i materialnych składników, a użyte w art. 551 Kodeksu cywilnego sformułowanie „w szczególności” sugeruje, że jest to tylko przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa, tzn., że w jego skład mogą wchodzić inne, niewymienione w tym artykule elementy, jak też brak któregoś z wymienionych elementów nie pozbawia zespołu składników materialnych i niematerialnych przymiotu przedsiębiorstwa.
W opinii Wnioskodawcy, skoro w skład majątku przedsiębiorstwa, na dzień jego otrzymania jako obdarowany wejdą wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład prowadzonej działalności gospodarczej przez Ojca Wnioskodawcy, to w niniejszym stanie faktycznym opisany zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowił przedsiębiorstwo.
Zatem w opisanym stanie przyszłym skoro przedmiotem planowanej darowizny na rzecz Wnioskodawcy będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, to tym samym jego darowizna będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
Ad 3
Wnioskodawca jest zdania, iż skoro będzie kontynuował i rozliczał się z VAT to nie będzie zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego (m.in. związanego z wybudowaniem obiektów), w szczególności na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy VAT.
Obowiązek dokonania ewentualnych korekt podatku naliczonego - zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy VAT, ciąży na obdarowanym. Niemniej jednak nie zaistnieją żadne przesłanki takiej korekty. Jednakże, w opisanym stanie faktycznym, gdy Wnioskodawca prowadzić będzie wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, to nie ma podstaw do dokonania korekty VAT, w szczególności na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.
Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Na podstawie ust. 2 powołanego wyżej artykułu:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-8 ustawy.
Natomiast w myśl art. 91 ust. 9 ustawy o VAT:
W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Z okoliczności wskazanych we wniosku wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności Pana Ojca jest wynajem obiektów magazynowo-biurowych. Pana Ojciec planuje przekazać Panu swoje przedsiębiorstwo na podstawie umowy darowizny i następnie zakończyć swoją działalność gospodarczą.
W skład majątku przedsiębiorstwa, na dzień jej przekazania na Pana rzecz wejdą wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład prowadzonej działalności gospodarczej, a w szczególności:
- grunty,
- budynki i budowle,
- wyposażenie;
- monitoring nieruchomości,
- instalacja fotowoltaiczna.
Ponadto, zostaną na Pana przeniesione prawa i obowiązki z umów zawartych w ramach prowadzonej przez Ojca działalności:
- umowy wynajmu budynków,
- umowy na dostawy wody i odprowadzania ścieków, odbioru odpadów;
- umowa na dostawę energii elektrycznej;
- umowa z dostawcą telekomunikacji;
- umowa ubezpieczenia nieruchomości,
- umowa na dostawę gazu z A.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą m.in. tego, czy jest Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (m.in. związanego z wybudowaniem obiektów) na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy.
Aby w analizowanej sprawie odpowiedzieć na ww. wątpliwości w pierwszej kolejności należy ustalić, czy darowizna obejmująca składniki majątkowe wchodzące w skład działalności gospodarczej Pana ojca będzie stanowiła zbycie przedsiębiorstwa i w konsekwencji darowizna ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)
W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5.koncesje, licencje i zezwolenia;
6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8.tajemnice przedsiębiorstwa;
9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.
Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.
Potwierdza to z art. 552 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:
Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.
Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:
1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo.
Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że:
Celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.
W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że:
Regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.
Mając na uwadze powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że:
Zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.
Analiza przedstawionego opisu sprawy, prowadzi do wniosku, że zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością gospodarczą Pana ojca będzie stanowił na dzień darowizny na Pana rzecz przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.
Jak wynika bowiem z wniosku, przedmiotem darowizny będą wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład działalności gospodarczej Ojca, tj. w szczególności grunty, budynki i budowle, wyposażenie, monitoring nieruchomości, instalacja fotowoltaiczna oraz prawa i obowiązki z umów zawartych w ramach prowadzonej działalności. Przekazane Panu przez Ojca składniki majątkowe będą stanowić na dzień darowizny zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Co istotne w sprawie, po dokonaniu darowizny będzie Pan kontynuował działalność Ojca w zakresie przekazanego przedsiębiorstwa w formie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, natomiast Pana Ojciec planuje zakończyć swoją działalność gospodarczą.
W dniu otrzymania darowizny będzie miał Pan faktyczną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Ojca wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem darowizny. Zgodnie z Pana wskazaniem, zasadniczo będzie Pan mógł kontynuować działalność gospodarczą związaną z wynajmem obiektów magazynowo-biurowych w oparciu o otrzymane od swojego Ojca składniki majątkowe. Jednocześnie, w przyszłości planuje Pan dokonać:
a)aneksowania umów najmu tak, aby wykazać, iż od daty darowizny będzie Pan stroną tych umów najmu,
b)aneksowania umów zaopatrzenia w media, w szczególności gaz, prąd, woda.
Tym samym zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością gospodarczą Pana ojca spełniać będzie przesłanki do uznania go na dzień darowizny za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.
W związku z powyższym, darowizna ww. składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo Pana ojca, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości.
W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Konsekwencją takiej konstrukcji jest realizacja możliwości stworzonej przez art. 19 Dyrektywy 2006/112, stanowiącej, że nabywca przedsiębiorstwa jest następcą prawnym (w odniesieniu do rozliczeń podatku VAT) zbywcy. Konstrukcja ta wprowadza zasadę sukcesji nabywcy przedsiębiorstwa w zakresie podatku VAT po podmiocie, który wcześniej zbył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Skutkiem tego następstwa jest przeniesienie na nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa zasad dotyczących opodatkowania VAT, na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Jak wskazał Pan we wniosku, będzie Pan w całości kontynuował działalność Ojca w zakresie przekazanego przedsiębiorstwa w formie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.
Zatem, skoro – jak wywiedziono powyżej – darowizna będzie stanowiła zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, a Pan jako Nabywca będzie w całości kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Darczyńcę (Pana Ojca) nie zmieniając przeznaczenia nabytych przez Darczyńcę towarów i usług, to w takiej sytuacji nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy w związku z art. 91 ust. 9 ustawy.
W konsekwencji, oceniając całościowo Pana stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, uznaję je za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
