Zmiana interpretacji indywidualnej - Interpretacja

Zmiana interpretacji indywidualnej - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Zmiana interpretacji indywidualnej

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 7 listopada 2022 r. nr 0112-KDIL3.4012.306.2022.1.MS wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej^[1], Szef Krajowej Administracji Skarbowej^[2] zmienia z urzędu^[3] wymienioną interpretację indywidualną dotyczącą zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej:

–sprzedaży biletów za przejazdy przez drużyny konduktorskie na dworcach kolejowych z § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika Rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących^[4] oraz

–sprzedaży biletów na przejazd przez drużyny konduktorskie na dworcach kolejowych na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 załącznika rozporządzenia MF,

stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2022 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej,dotyczący zwolnienia z obowiązku ewidencjonowanie na kasie rejestrującej sprzedaży biletów na przejazd przez drużyny konduktorskie na dworcach kolejowych na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 i/lub 37 Załącznika Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 2442 ze zm.)

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, którego zasadniczy przedmiot działalności stanowi świadczenie usług transportu kolejowego pasażerskiego na trasach (…). W znakomitej większości nabywcami świadczonych usług są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Wśród klientów Wnioskodawcy znajdują się jednak również przedsiębiorcy, posiadający status podatnika podatku od towarów i usług, nabywający w tym charakterze usługi transportu kolejowego pasażerskiego.

Dokumentem uprawniającym do skorzystania z usług przewozu świadczonych przez Wnioskodawcę jest bilet kolejowy sprzedawany za pośrednictwem różnych kanałów dystrybucji, tj. w kasach biletowych, w automatach biletowych, za pośrednictwem internetowego systemu (…) oraz aplikacji mobilnych.

W przypadku braku możliwości zakupu biletu w w/w kanałach, pasażer ma możliwość zakupu biletu na pokładzie pociągu u drużyny konduktorskiej (osób zatrudnionych na stanowisku konduktor/kierownik pociągu uprawnionych do poboru na rzecz Wnioskodawcy należności związanych z wykonywaniem usług przewozu osób) lub kontrolera działającego w ramach wewnętrznej kontroli instytucjonalnej.

Drużyny konduktorskie oraz kontrolerzy (dawniej rewizorzy pociągów) wyposażone są w urządzenia – mobilne terminale konduktorskie umożliwiające wydruk biletu, pobór należności za bilety oraz opłat dodatkowych. Każdy sprzedany na pokładzie pociągu bilet drukowany jest z terminala konduktorskiego (drużyny konduktorskie i kontrolerzy, co do zasady nie wystawiają biletów manualnie; bilety blankietowe, odręczne wystawiane są wyłącznie w przypadku awarii terminala konduktorskiego). Dane o tej sprzedaży zapisywane są w pamięci urządzenia i w sposób zautomatyzowany przenoszone do ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów VAT.

Bilety jednorazowe na przejazd w komunikacji krajowej sprzedawane przez drużyny konduktorskie lub kontrolerów na pokładzie pociągu zawierają wszystkie elementy pozwalające uznać je za faktury zgodnie z § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2021 r., poz. 1979, ze zm.).

Pasażer nabywający bilet u drużyny konduktorskiej lub kontrolera na pokładzie pociągu ma możliwość dokonania zapłaty za niego gotówką lub kartą płatniczą za pomocą terminala płatniczego (bezprzewodowego PIN-PADA do akceptacji kart płatniczych stanowiącego wyposażenie drużyn konduktorskich i kontrolerów). PIN-PAD jest zintegrowany z terminalem konduktorskim. Każda realizacja płatności jest „wywoływana” z terminala konduktorskiego (PIN-PADY nie umożliwiają dokonywania płatności bezpośrednio z urządzenia), a tym samym powiązana jest z konkretną sprzedażą biletu.

Korzystanie przez Wnioskodawcę z PIN-PADÓW odbywa się na podstawie umowy zawartej z agentem rozliczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2003 r. t.j.), który świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługę polegającą na obsłudze i rozliczaniu transakcji bezgotówkowych za pomocą kart płatniczych. Podmiot ten przekazuje należne Wnioskodawcy kwoty z tytułu dokonanych za pomocą kart płatniczych transakcji bezgotówkowych na rachunek bankowy Wnioskodawcy nie później niż w kolejnym dniu roboczym po dacie dokonania płatności. Udostępnia też Wnioskodawcy szczegółowe raporty o przeprowadzonych transakcjach płatniczych. Zawarte w nich dane o dacie i godzinie płatności, kwocie płatności oraz numerze karty i kodzie autoryzacji, w powiązaniu z danymi generowanymi z raportów sprzedaży przez Wnioskodawcę zawierającymi w szczególności informacje o dacie i godzinie sprzedaży biletu, numerze biletu i jego cenie, formie płatności i kodzie autoryzacji pozwalają połączyć sprzedaż biletu z konkretną płatnością dokonaną kartą płatniczą.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami (§ 2 ust. 1 w zw. z pkt 41 Rozporządzenia MF w sprawie zwolnień), przyjmowanie należności związanych z wykonywaniem usług przewozu osób pobieranych na pokładzie pociągu przez osoby uprawnione do ich poboru (w szczególności przez drużyny konduktorskie) na rzecz przewoźnika kolejowego nie wymaga ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wobec braku obowiązku fiskalizacji sprzedaży biletów na pokładzie pociągów, drużyny konduktorskie nie są więc wyposażone w kasy rejestrujące. Nadmienić należy także, iż obecnie na rynku nie są dostępne mobilne urządzenia spełniające wymogi przepisów prawa podatkowego, które pozwalałyby na odprawę podróżnych na pokładzie pociągu i rejestrację tej sprzedaży w trybie fiskalnym.

Dotychczas sprzedaż biletów przez drużyny konduktorskie i kontrolerów odbywała się wyłącznie na pokładzie pociągu i była ograniczona do sprzedaży biletu na przejazd pociągiem, na pokładzie którego znajduje się pasażer w momencie sprzedaży biletu oraz biletu na podróż na kolejne pociągi, którymi podróż była kontynuowana.

W związku z konfliktem zbrojnym na Ukrainie i wynikającym z tego znaczącym zwiększeniem liczby podróżnych zainteresowanych nabyciem biletu na przejazd, Wnioskodawca zdecydował się o dopuszczeniu możliwości nabycia biletu u pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów także na dworcach kolejowych. Przy czym co do zasady możliwość nabycia biletu na przejazd w ten sposób ograniczona jest jedynie do biletów na przejazd realizowany od stacji, na której bilet został nabyty (przypadki sprzedaży biletów, których trasa przejazdu rozpoczyna się od innej stacji niż ta, na której bilet został sprzedany są incydentalne) i biletów uprawniających do przejazdu w dniu jego sprzedaży. W istocie jest to zatem taka sama sprzedaż, jaka zrealizowana byłaby na pokładzie pociągu, gdyby pasażer wobec braku możliwości nabycia biletu w kasie biletowej wsiadł do pociągu i na jego pokładzie nabył bilet.

W chwili obecnej rozwiązanie to zostało wprowadzone przez Wnioskodawcę na stacji Przemyśl, która stała się najważniejszym kolejowym punktem przesiadkowym dla osób, które uciekają z Ukrainy. Podkreślenia wymaga, iż dopuszczenie takiej możliwości wynika z nadzwyczajnej sytuacji i spowodowane jest niewystarczającą liczbą stanowisk kasowych (kas biletowych), w których mogą być odprawieni podróżni. Ponieważ nie jest możliwe zwiększenie liczby stanowisk kasowych, wnioskodawca wskazał, że jedynym rozwiązaniem tej sytuacji okazały się „mobilne” punkty sprzedaży na dworcach obsługiwane przez pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów.

Wprowadzenie tego rozwiązania w ocenie Wnioskodawcy pozwala na szybkie i sprawne obsłużenie większej ilości podróżnych, a nadto zabezpiecza przychody Wnioskodawcy ze świadczenia usług przewozowych (w razie braku możliwości nabycia biletu na przejazd w kasie, a przy znaczącej liczbie podróżnych - także u drużyny konduktorskiej lub kontrolera na pokładzie pociągu, podróżni w wielu przypadkach decydowali się na podróż bez ważnego biletu, co narażało Wnioskodawcę na wymierne straty finansowe).

Pracownicy drużyny konduktorskiej i kontrolerzy sprzedają bilety na dworcu przy użyciu tożsamych narzędzi, jak przy sprzedaży na pokładzie pociągu, tj. przy użyciu mobilnego terminala konduktorskiego, z którego drukowany jest bilet na przejazd. Podobnie, jak w przypadku sprzedaży na pokładzie pociągu dane o sprzedaży zapisywane są w pamięci urządzenia i w sposób zautomatyzowany przenoszone do ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów VAT. Różnica pomiędzy sprzedażą przez drużyny konduktorskie na pokładzie pociągu i sprzedażą na dworcu jest taka, że przy tej ostatniej jedyną dopuszczalną formą płatności jest płatność kartą płatniczą (na zasadach tożsamych, jak przy sprzedaży biletu na pokładzie pociągu). Wykluczona natomiast została, w ocenie Wnioskodawcy, możliwość zapłaty gotówką.

Sprzedaż biletów dokonywana przez drużyny konduktorskie i kontrolerów na dworcach, podobnie jak sprzedaż na pokładzie pociągu nie jest przez Wnioskodawcę ewidencjonowana z zastosowaniem kas rejestrujących.

Jak wskazano wyżej na chwilę obecną sprzedaż biletów przez pracowników drużyn konduktorskich na dworcu dotyczy co do zasady wyłącznie jednego punktu i jest reakcją na znaczącą liczbę podróżnych spowodowaną konfliktem zbrojnym na Ukrainie. Wnioskodawca rozważa jednak możliwość stosowania tego rozwiązania także na innych dworcach, gdzie pojawiać się mogą przejściowe problemy z odprawą podróżnych ze względu na ich liczbę lub brak możliwości uruchomienia sprzedaży stacjonarnej.

W szczególności rozwiązanie to może być wprowadzone na niektórych dworcach w okresach wzmożonego ruchu podróżnych, np. w okresach świątecznych, w czasie wakacji czy też incydentalnie ze względu na dynamikę przemieszczania się podróżnych w trakcie imprez masowych o ogólnopolskim charakterze (np. …), w celu zabezpieczenia należnych Wnioskodawcy przychodów, a w konsekwencji także danin na rzecz Skarbu Państwa.

Wnioskodawca powziął jednak wątpliwość, czy dokonywana przy użyciu takich samych urządzeń i na takich samych zasadach (z wyjątkiem różnicy odnośnie dopuszczalnej formy płatności) sprzedaż biletów na dworcach przez pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów może/będzie mogła korzystać ze zwolnienia z ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie Rozporządzenia MF w sprawie zwolnień.

Pytanie

Czy sprzedaż biletów na przejazd dokonywana przez drużyny konduktorskie na dworcach kolejowych w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym może korzystać/będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z zastosowaniem kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 i/lub 37 Załącznika Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 2442 ze zm.)?

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży z zastosowaniem kas fiskalnych w przypadku dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wynika z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.; dalej: ustawa o VAT).

Mocą jednak Rozporządzenia Ministerstwa Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2021 r., poz. 2442, ze zm.) niektóre grupy podatników i niektóre czynności zostały zwolnione z tego obowiązku. I tak, stosownie do § 2 ust. 1 zwolnione z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r. są czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Kluczowe dla niniejszej sprawy zwolnienia określone w przedmiotowym załączniku to:

1)wymienione pod pozycją 41: „Przyjmowanie przez rewizorów, w przypadku braku odpowiedniego dokumentu przewozu albo dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego, należności związanych z wykonywaniem usług przewozu osób oraz przewożonych przez nie rzeczy i zwierząt, a w przypadkach tego wymagających - również opłat dodatkowych (w transporcie kolejowym dotyczy to również należności pobieranych na pokładzie pociągu przez osoby uprawnione do ich poboru na rzecz przewoźnika kolejowego, a w szczególności przez drużyny konduktorskie)”,

2)wymienione pod poz. 37: „Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo - kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła”.

W ocenie Wnioskodawcy oba w/w zwolnienia znajdują zastosowanie do dokonywanej przez pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów sprzedaży biletów na przejazd na dworcach, za które odpłatność pobierana jest wyłącznie bezgotówkowo (kartą płatniczą).

Zwolnienie z fiskalizacji wymienione pod poz. 41 Załącznika do Rozporządzenia ma zastosowanie do usług przewozu osób (względnie - przewożonych przez nie rzeczy i zwierząt), za które należność jest pobierana przez rewizorów, a w transporcie kolejowym – także przez drużyny konduktorskie. Niniejsze zwolnienie z fiskalizacji funkcjonuje w krajowym porządku prawnym od kilkunastu lat, a celem tej regulacji była eliminacja obowiązku fiskalizacji sprzedaży usług przewozu, w sytuacji gdy należność za nią przyjmują rewizorzy i drużyny konduktorskie. Główną przyczyną jej wprowadzenia w transporcie kolejowym były (i są nadal) z jednej strony ograniczenia techniczne związane z użytkowaniem kas rejestrujących przez drużyny konduktorskie i kontrolerów, a z drugiej względy bezpieczeństwa i komfortu pracy konduktorów (kontrolerów). Jednocześnie odejście od fiskalizacji tych czynności nie wiązało się (i nie wiąże nadal) z nadmiernym ryzykiem fiskalnym, co wynika w głównej mierze ze specyfiki czynności, która to specyfika zapewnia, że sprzedaż biletów przez konduktorów i kontrolerów dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi i procedur wewnętrznych dotyczących raportowania sprzedaży podlega należytej kontroli bez konieczności używania kas rejestrujących.

Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego sprzedaż biletów na przejazd przez drużyny konduktorskie i kontrolerów realizowana jest za pośrednictwem mobilnych terminali konduktorskich, a zapisane w ich pamięci dane o sprzedaży są w sposób zautomatyzowany przenoszone do ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów VAT. Co więcej każda sprzedaż jest w sposób należyty udokumentowana poprzez wydanie nabywcy/pasażerowi dokumentu – biletu na przejazd. Każdorazowo istnieje zatem dowód potwierdzający dokonanie sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na cel zwolnienia uzasadnione jest twierdzenie, iż sprzedaż biletów dokonywana przez drużyny konduktorskie i kontrolerów na dworcach, przy użyciu tych samych urządzeń i przy zastosowaniu tych samych zasad raportowania o sprzedaży dla celów VAT może także korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania z zastosowaniem kas rejestrujących.

Okoliczność, że sprzedaż dokonywana jest na dworcu a nie na pokładzie pociągu, nie zmienia w żaden sposób ani przedmiotu sprzedaży (nadal jest nim bilet na przejazd stanowiący dowód uiszczenia należności za usługę przewozu i uprawniający do skorzystania z niej), ani podmiotu dokonującego sprzedaży (Spółka poprzez zatrudnionego przez siebie pracownika drużyny konduktorskiej lub kontrolera), ani urządzenia przy pomocy którego sprzedaż jest realizowana i raportowana dla celów VAT (mobilny terminal konduktorski). Brak jest zatem jakiegokolwiek uzasadnienia dla wyłączenia możliwości zwolnienia z obowiązku fiskalizacji w tym przypadku. Tym bardziej, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w praktyce bilet kupiony u konduktora lub kontrolera na dworcu jest takim samym biletem, który pasażer kupiłby u niego na pokładzie pociągu w przypadku braku możliwości jego zakupu w kasie biletowej (bilet na przejazd pociągiem od stacji, na której doszło do zakupu biletu będącą stacją początkową podróży i do zrealizowania w dniu jego sprzedaży).

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż sprzedaż biletów na przejazd dokonywana przez drużyny konduktorskie i kontrolerów na dworcach kolejowych (na tożsamych zasadach, jak sprzedaż na pokładzie pociągu) może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży z zastosowaniem kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 Rozporządzenia MF w sprawie zwolnień.

Niezależnie od powyższego, w ocenie Wnioskodawcy w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku, sprzedaż biletów dokonywana na dworcu przez pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów objęta jest także zwolnieniem wymienionym pod poz. 37 Załącznika do Rozporządzenia MF w sprawie zwolnień.

Zwolnienie, o którym tu mowa przysługuje o ile spełnione są łącznie następujące warunki:

1)odnośnie przedmiotu sprzedaży - zwolnienie dotyczy świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, niebędących usługami wymienionymi w § 4 pkt 2 Rozporządzenia MF w sprawie zwolnień

2)odnośnie formy płatności - podatnik świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)

3)odnośnie ewidencji - z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W przedstawionym stanie faktycznym spełnione są wszystkie wskazane powyżej warunki. Niewątpliwie spełniony jest warunek odnośnie przedmiotu sprzedaży - świadczenie realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej to usługi transportu kolejowego pasażerskiego (przedmiotem sprzedaży nie jest bilet sam w sobie - to wyłącznie dokument uprawniający do skorzystania z usługi przewozu). Tego rodzaju usługi nie zostały w zawartym w § 4 pkt 2 rozporządzenia MF w sprawie zwolnień katalogu usług, których świadczenie wyklucza możliwość skorzystania z omawianego zwolnienia.

Spełniony jest również drugi warunek. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jedyną dopuszczalną formą płatności za bilety sprzedawane przez drużyny konduktorskie i kontrolerów na dworcu jest/będzie płatność bezgotówkowa - kartą płatniczą z wykorzystaniem terminala płatniczego. Całość należności od pasażera z tytułu dokonanej sprzedaży Wnioskodawca otrzymuje na własny rachunek bankowy nie później niż w kolejnym dniu roboczym po dacie dokonania płatności, w drodze zbiorczego przelewu realizowanego przez agenta rozliczeniowego, z którym ma zawartą umowę o świadczenie usługi obsługi i rozliczania transakcji bezgotówkowych za pomocą kart płatniczych. Powyższe wynika z istoty tej formy płatności. W najprostszym ujęciu polega ona na ściągnięciu środków z karty płatniczej klienta przy udziale podmiotu pośredniczącego - agenta rozliczeniowego/operatora płatności. Agent rozliczeniowy współpracujący z Wnioskodawcą dokonuje następnie przekazania środków pieniężnych otrzymanych od klientów ze swojego rachunku bankowego (bo tam wpłynęły środki od klientów) na rachunek bankowy prowadzony przez bank Spółki. Oznacza to niewątpliwie, że zapłata za świadczenie została dokonana na rachunek bankowy Spółki, a tym samym spełniony jest warunek wskazany w pkt 37 Załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień.

W opinii Wnioskodawcy stanowisko to znajduje potwierdzenie w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2021r., sygn. akt III SA/Wa 1390/20. W uzasadnieniu orzeczenia, które Wnioskodawca wskazuje jako element własnego stanowiska w sprawie, Sąd wyjaśnił, iż: „Rozporządzenie nie przewiduje (...) warunku dokonania płatności w formie „bezgotówkowej”. Kluczowe jest jedynie to, aby płatność została otrzymana za pośrednictwem banku (na rachunek bankowy). Potwierdza to fakt, że warunek do zastosowania zwolnienia jest spełniony także w przypadku otrzymania płatności za pośrednictwem poczty - przy czym płatność za pośrednictwem poczty jest transakcję gotówkową (gotówkę uiszcza się w kasie poczty). Zatem nie ma żadnych podstaw by twierdzić, że gotówkowy charakter płatności sam w sobie nie pozwala na zastosowanie analizowanego zwolnienia. (...) przepisy rozporządzenia nie przewidują warunku, by płatność była dokonana z rachunku bankowego. Wystarczy, że jest ona otrzymana za pośrednictwem banku, tzn. na rachunek bankowy. Wynika z tego, że nie ma żadnego znaczenia, w jaki sposób płatności dokonuje klient - istotna jest tylko perspektywa odbiorcy płatności. Jeśli np.: klient w celu dokonania zapłaty używa gotówki (np. w punkcie wykonującym przelewy na zlecenie) i z jego perspektywy jest to transakcja gotówkowa, to fakt że odbiorca - pomimo wpłacenia gotówki przez klienta - otrzymał tę płatność na rachunek bankowy, uprawnia odbiorcę do skorzystania ze zwolnienia.

Rozporządzenie nie formułuje także wymogu, aby do płatności zaangażowane były wyłącznie banki. Wymagane jest jedynie „pośrednictwo” banku przy otrzymaniu płatności, zaś bez znaczenia pozostaje np. to, że do płatności zaangażowani są też pośrednicy (np. operator karty płatniczej). Oznacza to, że każda forma płatności, w którą bank jest zaangażowany (i płatność ostatecznie powoduje uznanie na rachunku bankowym odbiorcy) - będzie pozwalała odbiorcy zastosować zwolnienie z ewidencjonowania sprzedaży (przy zachowaniu pozostałych warunków)”. W efekcie zdaniem Sądu przyjmowanie płatności za sprzedane usługi kartą płatniczą przy użyciu terminala płatniczego oznacza spełnienie warunku opisanego w pkt 37 Załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Także w interpretacjach indywidualnych organy podatkowe wielokrotnie potwierdzały, że w przypadku płatności kartą płatniczą obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej nie zachodzi (np. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 września 2021 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.82.2020.12.KP, z 1 lutego 2018r., sygn. 0115-KDIT1-1.4012.867.2017.I.AJ oraz z 29 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012. 96.2019.2.AP). Wprawdzie w większości tych interpretacji mowa jest o płatności kartą za pośrednictwem systemów płatniczych on-line, tym niemniej ponieważ jedyna różnica pomiędzy tymi płatnościami dotyczy sposobu użycia karty (podanie danych w systemie internetowym albo przyłożenie do terminala płatniczego), zaś sam przepływ środków pieniężnych od klienta do sprzedawcy pozostaje taki sam - w szczególności płatność w ten sposób prowadzi do przekazania należności sprzedawcy na rachunek bankowy - wnioski z nich płynące znajdują w pełni zastosowanie także w opisanej w niniejszym wniosku sprawie.

Ostatnią z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania ze zwolnienia z fiskalizacji, o którym mowa w pkt 37 Rozporządzenia w sprawie zwolnień, tj. posiadanie ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, z których jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła - także należy w omawianym przypadku uznać za spełnioną. Podkreślenia wymaga, że ustawodawca nie formułuje w tym zakresie żadnych szczególnych wymogów. Oznacza to, że podatnik może prowadzić tę ewidencję w dowolny sposób i w dowolnej formie o ile wraz ze zgromadzonymi dowodami pozwala ona powiązać jednoznacznie każdą płatność na rachunek z konkretną sprzedażą.

W przypadku Wnioskodawcy funkcję tę spełniają raporty i zestawienia, w których jest posiadaniu, tj. generowany przez Wnioskodawcę raport sprzedaży zawierający informację o dacie i godzinie sprzedaży, numerze biletu i jego cenie oraz formie płatności i kodzie autoryzacji w przypadku płatności kartą w powiązaniu z otrzymywanym od agenta rozliczeniowego raportem o przeprowadzonych transakcjach płatniczych, w którym znajdują się szczegółowe informacje m.in. o dacie i godzinie płatności, kwocie płatności oraz numerze karty i kodzie autoryzacji. W efekcie w oparciu o posiadane zestawienia i raporty da się z łatwością połączyć każdą sprzedaż biletu w terminalu konduktorskim z płatnością na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawcy stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzedaż biletów na przejazd dokonywana przez drużyny konduktorskie i kontrolerów na dworcach, za które odpłatność pobierana jest/będzie wyłącznie w formie bezgotówkowej (kartą płatniczą z wykorzystaniem terminala płatniczego) z zastosowaniem tych samych zasad i narzędzi, jak w przypadku sprzedaży na pokładzie pociągu korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji z zastosowaniem kasy fiskalnej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 i 37 Załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowejw interpretacji indywidualnej z 7 listopada 2022 r. nr 0112-KDIL3.4012.306.2022.1.MS uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowanie na kasie rejestrującej:

–sprzedaży biletów za przejazdy przez drużyny konduktorskie na dworcach kolejowychna podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika rozporządzenia MF za prawidłowe,

–sprzedaży biletów na przejazd przez drużyny konduktorskie na dworcach kolejowych na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 załącznika rozporządzenia MF za nieprawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef KAS stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowanie na kasie rejestrującej jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług^[5]:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w ww. przepisie odbiorców. Odbiorcami tymi są:

1)osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, oraz

2)rolnicy ryczałtowi.

W myśl przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a)w postaci papierowej lub

b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony;

Stosownie do art. 111 ust. 8 ustawy o VAT:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników od 1 stycznia 2022 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzeniaMF w sprawie zwolnień.

Powyższe przepisy zwalniają z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej:

1)określone grupy podatników (zwolnienie podmiotowe),

2)konkretne czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzeniaMF:

Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

§ 2 ust. 2 rozporządzenia MF stanowi, że:

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak w poz. 37 załącznika do rozporządzenia MF zostało zwolnione z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej:

Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Natomiast w poz. 41 ww. załącznika do rozporządzeniaMF w sprawie zwolnień zapisano:

Przyjmowanie przez rewizorów, w przypadku braku odpowiedniego dokumentu przewozu albo dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego, należności związanych z wykonywaniem usług przewozu osób oraz przewożonych przez nie rzeczy i zwierząt, a w przypadkach tego wymagających - również opłat dodatkowych (w transporcie kolejowym dotyczy to również należności pobieranych na pokładzie pociągu przez osoby uprawnione do ich poboru na rzecz przewoźnika kolejowego, a w szczególności przez drużyny konduktorskie).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, którego zasadniczy przedmiot działalności stanowi świadczenie usług transportu kolejowego pasażerskiego na trasach (…). W znakomitej większości nabywcami świadczonych usług są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Drużyny konduktorskie oraz kontrolerzy (dawniej rewizorzy pociągów) wyposażone sąw urządzenia - mobilne terminale konduktorskie umożliwiające wydruk biletu, pobór należności za bilety oraz opłat dodatkowych. Każdy sprzedany na pokładzie pociągu bilet drukowany jest z terminala konduktorskiego (drużyny konduktorskie i kontrolerzy, co do zasady nie wystawiają biletów manualnie; bilety blankietowe, odręczne wystawiane są wyłącznie w przypadku awarii terminala konduktorskiego). Dane o tej sprzedaży zapisywane są w pamięci urządzenia i w sposób zautomatyzowany przenoszone do ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów VAT.

Korzystanie przez Wnioskodawcę z PIN-PADÓW odbywa się na podstawie umowy zawartej z agentem rozliczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych^[6], który świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługę polegającą na obsłudze i rozliczaniu transakcji bezgotówkowych za pomocą kart płatniczych. Podmiot ten przekazuje należne Wnioskodawcy kwoty z tytułu dokonanych za pomocą kart płatniczych transakcji bezgotówkowych na rachunek bankowy Wnioskodawcy nie później niż w kolejnym dniu roboczym po dacie dokonania płatności. Udostępnia też Wnioskodawcy szczegółowe raporty o przeprowadzonych transakcjach płatniczych. Zawarte w nich dane o dacie i godzinie płatności, kwocie płatności oraz numerze karty i kodzie autoryzacji, w powiązaniu z danymi generowanymi z raportów sprzedaży przez Wnioskodawcę zawierającymi w szczególności informacje o dacie i godzinie sprzedaży biletu, numerze biletu i jego cenie, formie płatności i kodzie autoryzacji pozwalają połączyć sprzedaż biletu z konkretną płatnością dokonaną kartą płatniczą.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami (§ 2 ust. 1 w zw. z pkt 41 rozporządzenia MF w sprawie zwolnień), przyjmowanie należności związanych z wykonywaniem usług przewozu osób pobieranych na pokładzie pociągu przez osoby uprawnione do ich poboru (w szczególności przez drużyny konduktorskie) na rzecz przewoźnika kolejowego nie wymaga ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wobec braku obowiązku fiskalizacji sprzedaży biletów na pokładzie pociągów, drużyny konduktorskie nie są więc wyposażone w kasy rejestrujące. Wnioskodawca wskazał, iż obecnie na rynku nie są dostępne mobilne urządzenia spełniające wymogi przepisów prawa podatkowego, które pozwalałyby na odprawę podróżnych na pokładzie pociągu i rejestrację tej sprzedaży w trybie fiskalnym.

Jednakże w związku z konfliktem zbrojnym na Ukrainie i wynikającym z tego znaczącym zwiększeniem liczby podróżnych zainteresowanych nabyciem biletu na przejazd, Wnioskodawca zdecydował się na dopuszczeniu możliwości nabycia biletu u pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów także na dworcach kolejowych.

Dopuszczenie takiej możliwości wynika z nadzwyczajnej sytuacji i spowodowane jest niewystarczającą liczbą stanowisk kasowych (kas biletowych), w których mogą być odprawieni podróżni. Ponieważ nie jest możliwe zwiększenie liczby stanowisk kasowych, jedynym rozwiązaniem w ocenie Wnioskodawcy , w tej sytuacji okazały się „mobilne” punkty sprzedaży na dworcach obsługiwane przez pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów. Powyższe jest reakcją na znaczącą liczbę podróżnych spowodowaną konfliktem zbrojnym na Ukrainie. Wnioskodawca wskazał, że rozważa możliwość stosowania tego rozwiązania także na innych dworcach, gdzie pojawiać się mogą przejściowe problemy z odprawą podróżnych ze względu na ich liczbę lub brak możliwości uruchomienia sprzedaży stacjonarnej. Jak wskazał Wnioskodawca jego zamiarem jest dokumentowanie jak największej liczby tego typu transakcji aby zabezpieczyć przychody Wnioskodawcy ze świadczenia usług przewozowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaży biletów na dworcach przez pracowników drużyn konduktorskich i kontrolerów na podstawie poz. 37 i 41 rozporządzenia MF w sprawie zwolnień.

Z analizy wyżej przedstawionych przepisów wynika, że aby przysługiwało podatnikowi prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia - muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

1)usługodawca otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),

2)z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,

3)przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia MF.

Podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jeśli nie spełni wszystkich ww. warunków jednocześnie.

W celu określenia, czy z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca będzie zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie zwolnienia z poz. 37 załącznika do rozporządzenia MF, należy ustalić w pierwszej kolejności czy usługi te nie są wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia MF. Usługi wymienione w tym przepisie są bowiem wykluczone z możliwości korzystania z powyższego zwolnienia.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia:

Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

a)przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b)taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c)naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d)w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e)w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f)w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,

g)prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,

h)doradztwa podatkowego,

i)związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

–świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

–usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j)fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k)kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l)związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Zatem usługi transportu kolejowego pasażerskiego na trasach (…), które Wnioskodawca świadczy, nie są usługami wymienionymi wśród usług w § 4 ust. 2 rozporządzenia MF, które nie mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej.

W dalszej kolejności należy rozpatrzyć pozostałe warunki niezbędne do możliwości korzystania ze zwolnienia z poz. 37 załącznika do rozporządzenia:

–aby usługodawca otrzymywał w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem).

–aby z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę posiadanych przez usługodawcę (Wnioskodawcę), jednoznacznie wynikało, jakiej konkretnie czynności zapłata ta dotyczyła.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że kupując bilet na dworcu u pracowników drużyn konduktorskich jedyną dopuszczalną formą płatności jest płatność kartą płatniczą (na zasadach tożsamych, jak przy sprzedaży biletu na pokładzie pociągu). Wykluczona natomiast została możliwość zapłaty gotówką.

Przy płatnościach bezgotówkowych Wnioskodawca wykorzystuje bezprzewodowego PIN-PADA do akceptacji kart płatniczych który jest zintegrowany z terminalem konduktorskim. Każda realizacja płatności jest „wywoływana” z terminala konduktorskiego (PIN-PADY nie umożliwiają dokonywania płatności bezpośrednio z urządzenia), a tym samym powiązana jest z konkretną sprzedażą biletu.

Korzystanie przez Wnioskodawcę z PIN-PADÓW odbywa się na podstawie umowy zawartej z agentem rozliczeniowym. Podmiot ten przekazuje należne Spółce kwoty z tytułu dokonanych za pomocą kart płatniczych transakcji bezgotówkowych na rachunek bankowy Spółki i udostępnia szczegółowe raporty o przeprowadzonych transakcjach płatniczych. Zawarte w nich dane o dacie i godzinie płatności, kwocie płatności oraz numerze karty i kodzie autoryzacji, w powiązaniu z danymi generowanymi z raportów sprzedaży przez Spółkę zawierającymi w szczególności informacje o dacie i godzinie sprzedaży biletu, numerze biletu i jego cenie, formie płatności i kodzie autoryzacji pozwalają połączyć sprzedaż biletu z konkretną płatnością dokonaną kartą płatniczą.

Zatem zastosowana forma płatności (tj. płatność kartą płatniczą za dokonywaną sprzedaż biletu) wypełnia kryteria wynikające ze wskazanej normy prawa. Transakcja zostanie dokonana za pośrednictwem banku. W związku z powyższym, spełniony jest warunek zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Tym samym, należy uznać że powyższe przesłanki są spełnione do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży biletów na podstawie § 2 ust. 1 w zw. poz. 37 rozporządzenia MF i w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy Szef KAS uznaje za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z poz. 41 załącznika do rozporządzenia MF i zwolnienia z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej nie należy go interpretować sensu stricte, jako tylko odnoszący się do braku obowiązku fiskalizacji sprzedaży usług przewozu (biletu), w sytuacji gdy należność za nią przyjmuje pracownik drużyny konduktorskiej i kontroler w trakcie podróży (lub bezpośrednio przed jej rozpoczęciem) na pokładzie środka transportu (np. pociągu) i że zwolnienie to nie znajduje zastosowania do tego typu czynności wykonywanych poza środkiem transportu, przed podróżą, np. na dworcu kolejowym i w odniesieniu do tras w różnych kierunkach.

Celem regulacji wynikającej z § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 załącznika rozporządzenia MF wprowadzonego przez ustawodawcę była możliwość podmiotowego zwolnienia z obowiązkuewidencji na kasie rejestrującej odnoszącego się do przyjmowania przez rewizorównależności za przewóz osób. Natomiast w przypadku transportu kolejowego ww.zwolnieniem objęte jest pobieranie opłat na pokładzie pociągu przez inne osoby niżrewizorzy, którzy są uprawnieni do ich poboru na rzecz przewoźnika jak i też sprzedaż biletów przez te osoby na dworcukolejowym.

Zatem sprzedaż biletów przez rewizorów, drużyny konduktorskie na dworcach kolejowych na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 41 załącznika rozporządzenia MF może korzystać również ze zwolnienia z ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących do 31 grudnia 2023 r. i w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy Szef KAS uznaje za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zaznaczyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej mają ze swej istoty charakter indywidualny i jednostkowy, są bowiem rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, dotyczą konkretnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych w kontekście określonego stanu prawnego i wiążą organ podatkowy tylko w sprawie, w której zostały wydane. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Organ podatkowy jest zobowiązany każdą sprawę traktować indywidualnie. W szczególności należy zauważyć, że przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne dotyczą innych stanów faktycznych i odmiennych zdarzeń przyszłych opisanych przez Wnioskodawcę.

Szef KAS dokonuje zatem z urzędu zmiany interpretacji indywidualnej z 7 listopada 2022 r. o nr 0112-KDIL3.4012.306.2022.1.MS wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z uwagi na jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawił Wnioskodawca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które przedstawił Wnioskodawca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przedjej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisuprawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną niemoże szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciusprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się przez Wnioskodawcę do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, może Wnioskodawca nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Wnioskodawcy zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się przez Wnioskodawcę do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Wnioskodawcę wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Wnioskodawcę do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw7 wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Wnioskodawca ma prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi8).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretacji indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

^[1] Dalej: Dyrektor KIS

^[2] Dalej: Szef KAS

^[3] art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.), dalej „Ordynacja podatkowa”.

^[4] (Dz. U. z 2021 r., poz. 2442 ze zm.) dalej rozporządzenie MF

^[5] (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT

^[6] (Dz. U. z 2024 r., poz. 30 ze zm.)

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie