Interpretacja indywidualna  – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia czy wywóz towarów z terytorium kraju do magazynu znajdującego się na terytorium Szwajcarii będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, w tym jako eksport towarów oraz udokumentowania ww. czynności wywozu towarów,

-prawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski dostaw towarów do szpitali odbywających się na terytorium Szwajcarii, prawa oraz terminu odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie na terytorium kraju towarów, będących przedmiotem dostawy na rzecz odbiorców szwajcarskich, braku prawa do odliczenia podatku VAT na terytorium Polski wykazanego na fakturach pochodzących od szwajcarskiego podmiotu świadczącego usługę najmu części nieruchomości oraz czynności organizacyjnych związanych z najmem.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-ustalenia czy wywóz towarów z terytorium kraju do magazynu znajdującego się na terytorium Szwajcarii będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, w tym jako eksport towarów,

-udokumentowania ww. czynności wywozu towarów do magazynu znajdującego się na terytorium Szwajcarii

-braku opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski dostaw towarów do szpitali odbywających się na terytorium Szwajcarii,

-prawa oraz terminu odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie na terytorium kraju towarów, będących przedmiotem dostawy na rzecz odbiorców szwajcarskich,

-braku prawa do odliczenia podatku VAT na terytorium Polski wykazanego na fakturach pochodzących od szwajcarskiego podmiotu świadczącego usługę najmu części nieruchomości oraz czynności organizacyjnych związanych z najmem.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 kwietnia 2025 r. (wpływ 9 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jako X (dalej Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Polski, prowadzącym działalność w przedmiocie sprzedaży produktów i usług w zakresie (…). Spółka działa w oparciu o najwyższe standardy jakościowe zgodnie z wytycznymi Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej (DPD).

W związku z zamiarem dalszego rozwoju i rozszerzenia zakresu działalności oraz w ramach posiadanych zezwoleń a także w oparciu o swoje wieloletnie doświadczenie Spółka zamierza dostarczać wyroby medyczne (dalej „towary”) do podmiotów będących szpitalami, znajdującymi się na terytorium Szwajcarii oraz posiadającymi tam status podatników podatku od wartości dodanej (VAT). Nabywane towary będą wykorzystywane w całości w prowadzonej przez szpitale działalności związanej z ochroną zdrowia. Towary będą transportowane z terytorium Polski na terytorium Szwajcarii, przy czym szpitale nabywające towary wymagają, aby dostawy odbywały się od podmiotu mającego status podatnika podatku od wartości dodanej na terytorium Szwajcarii, a sama dostawa towarów następowała najczęściej w przeciągu 24 godzin, licząc od momentu złożenia zamówienia.

Mając na względzie wymogi potencjalnych odbiorców, Spółka zamierza dokonywać sprzedaży towarów do szpitali na terytorium Szwajcarii przy udziale oddziału Spółki mieszczącego się na terytorium Szwajcarii, do którego będą trafiać zapasy towarów w ilościach hurtowych z terytorium Polski, a które będą z niego pobierane (w potrzebnych ilościach detalicznych) w związku ze składaniem bieżącego i konkretnego zamówienia oraz następnie dostarczane do właściwego szpitala (odbiorcy finalnego). Oddział Spółki znajdujący się na terytorium Szwajcarii będzie jednocześnie nabywał usługi świadczone przez podmiot trzeci, posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Szwajcarii, niepowiązany w jakikolwiek sposób ze Spółką oraz oddziałem Spółki. Wskazany powyżej podmiot trzeci nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce oraz nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT w Polsce. Usługi świadczone przez zewnętrzny podmiot szwajcarski będą polegały na wynajmowaniu na rzecz oddziału Spółki nieruchomości przeznaczonej na działalność oddziału Spółki, wynajmowaniu przestrzeni magazynowej, a także na wsparciu w zakresie możliwości załadunku oraz rozładunku towarów, jak również na czynnościach organizacyjnych związanych z wskazanym powyżej najmem. Takie rozwiązanie pozwoli ograniczyć koszty transportu w porównaniu do kosztów wywożenia ilości detalicznych z terytorium Polski i jednocześnie pozwoli skrócić wydatnie czas samego transportu oraz zachować ciągłość dostaw dla odbiorców. Ponadto dzięki takiemu rozwiązaniu Spółka podniesie swoją konkurencyjność na rynku.

Transport towarów do magazynu w Szwajcarii będzie organizowany przez Spółkę najczęściej z wykorzystaniem pojazdów samochodowych. Oddział Spółki jest zarejestrowany na terytorium Szwajcarii na potrzeby szwajcarskiego podatku od wartości dodanej (VAT). Oddział Spółki będzie posiadał prawo do swobodnego i wyłącznego dysponowania wynajmowaną powierzchnią, w tym powierzchnią magazynową. W związku ze świadczeniem usługi najmu podmiot świadczący usługę najmu udzieli Wnioskodawcy prawa do używania części albo całości nieruchomości (w tym magazynu). Innymi słowy Wnioskodawca będzie posiadał wyłączne prawo do użytkowania części wynajmowanej nieruchomości. Płatność za świadczoną usługę powierzchni magazynowej nie będzie uzależniona od ilości towaru przechowywanego w magazynie podmiotu szwajcarskiego.

W związku z powyższym dla spełnienia wymagań celnych (z uwagi na fakt, iż Szwajcaria znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej) Wnioskodawca planuje, aby podstawą zgłoszenia towarów w Szwajcarii była faktura wystawiana przez Spółkę posługującą się „polskim” numerem VAT na oddział Spółki zarejestrowany na potrzeby podatku VAT na terytorium Szwajcarii (ze szwajcarskim numerem VAT). Stąd podstawą zapisu w księgach i deklaracji VAT będzie faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz oddziału posługującego się szwajcarskim numerem VAT. Natomiast czynność sprzedaży na rzecz finalnych odbiorców (szpitali) z magazynu należącego do podmiotu, od którego oddział Spółki będzie wynajmował m.in. przestrzeń magazynową znajdującego się w Szwajcarii nastąpi w oparciu o faktury VAT wystawiane przez oddział Spółki (posługujący się szwajcarskim numerem VAT) z wyszczególnionym na nim podatkiem VAT według stawki obowiązującej na terytorium Szwajcarii (tj. jako dostawy krajowe na terytorium Szwajcarii). Przekazanie praw własności towarów nastąpi w dniu wydania towaru ostatecznemu odbiorcy z magazynu należącego do podmiotu, od którego oddział Spółki będzie wynajmował m.in. przestrzeń magazynową w Szwajcarii. Spółka będzie dysponowała szczegółową dokumentacją potwierdzającą fakt dokonania wywozu towarów z Polski do Szwajcarii oraz następnie dostarczenia ich do szpitali jako finalnych odbiorców.

Wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej będzie potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Spółka będzie dysponować dowodem odprawy celnej.

Równocześnie z wywozem towarów z terytorium kraju poza terytorium UE nie nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ani na nabywców (szpitale), ani też na podmiot dysponujący na terytorium Szwajcarii odpowiednim magazynem. Towar będzie składowany w magazynie w Szwajcarii, będąc w dyspozycji oddziału. Nabywcy (szpitale) w ramach składanych zamówień na poszczególne towary znajdujące się w magazynie w Szwajcarii będą otrzymywać towar w oparciu o zlecenie wydania z magazynu w Szwajcarii pochodzące od oddziału Wnioskodawcy. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami pomiędzy oddziałem Wnioskodawcy a nabywcami (szpitale) będzie następować w momencie wydania towaru nabywcy (dostarczenia towaru do szpitala) z magazynu w Szwajcarii.

Towary nabyte przez Wnioskodawcę na terytorium kraju będą wykorzystywane do opodatkowanej dostawy towarów wykonywane poza terytorium kraju (Polski), tj. w Szwajcarii przez oddział Wnioskodawcy.

Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikał związek odliczonego podatku z dokonanymi dostawami na rzecz szpitali w Szwajcarii.

Ani Wnioskodawca ani też podmiot świadczący usługę udostępniania powierzchni magazynowej nie są zainteresowani (odpowiednio) uzyskaniem i udzieleniem jakichkolwiek praw do nieruchomości.

Nabyte przez oddział Wnioskodawcy usługi udostępniania powierzchni magazynowej będą wykorzystywane do dostawy towarów w Szwajcarii, a więc poza terytorium kraju (Polski).

Wnioskodawca pragnie dodać, że oddział Wnioskodawcy będzie dokonywał rozliczeń ze szwajcarskim urzędem skarbowym (Federalna Administracja Skarbowa) oraz dysponował umową podpisaną ze szwajcarskim przedstawicielem podatkowym (fiscal representative).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że usługi udostępniania powierzchni na rzecz oddziału Wnioskodawcy będą wiązały się z magazynowaniem, odprawą celną i dystrybucją towarów będących własnością Wnioskodawcy do szpitali (nabywców) w ramach dostaw dokonywanych na terytorium Szwajcarii.

W uzupełnieniu wniosku na zadane w wezwaniu pytania Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

1.Siedziba działalności gospodarczej Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Polski.

2.Spółka prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną poza terytorium Polski, tj. w Szwajcarii poprzez zarejestrowany oddział. Przedmiotem działalności oddziału jest dokonywanie dostaw sprzętu medycznego jednorazowego do szpitali znajdujących się na terytorium Szwajcarii.

3.Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Szwajcarii w postaci oddziału spółki dysponującego wynajmowaną powierzchnią do wyłącznego użytku.

4.Oddział stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

5.Na pytanie w wezwaniu o treści: „Czy oddział Państwa Spółki jest zarejestrowany na terytorium Szwajcarii do podatku od wartości dodanej:

a.jedynie ze względu na nałożony na niego obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju w odniesieniu do sprzedaży towarów na rzecz szpitali, czy

b.ze względu na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w Szwajcarii?”

Wnioskodawca odpowiedział: „Oddział Spółki zarejestrowany jest na terytorium Szwajcarii do podatku od wartości dodanej ze względu na nałożony na niego obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju. Jednocześnie warto dodać, że oddział jako taki nigdy nie prowadzi w pełni samodzielnie działalności gospodarczej, co wynika z jego istoty, więc nie sposób jest uznać, że mógłby on zostać zarejestrowany na terytorium Szwajcarii „ze względu na SAMODZIELNE prowadzenie działalności gospodarczej w Szwajcarii” - jak ujął to organ pytający. Działalność każdego oddziału jest w istotnym stopniu kierowana i nadzorowana przez jednostkę macierzystą. Stąd nie może być nigdy mowy o samodzielności w prowadzeniu działalności.”

6.Ryzyko gospodarcze związane z funkcjonowaniem oddziału – jak ma miejsce w przypadku wszystkich oddziałów – rozłożone jest na sam oddział, jak i na jednostkę macierzystą. Innymi słowy do pewnego zakresu odpowiedzialności (możliwego do udźwignięcia przez oddział) ryzyko jest po stronie oddziału, a ponad ten zakres po stronie jednostki macierzystej.

7.Wnioskodawca nie jest członkiem grupy VAT w rozumieniu art. 2 pkt 47 ustawy o podatku od towarów i usług.

8.Oddział Spółki nie jest członkiem grupy VAT. Zgodnie z przepisem art. 15a ust. 2 ustawy o VAT grupę VAT mogą tworzyć wyłącznie podatnicy:

-posiadający siedzibę na terytorium kraju lub

-nieposiadający siedziby na terytorium kraju, w zakresie w jakim prowadzą działalność gospodarczą na terytorium kraju za pośrednictwem oddziału położonego na terytorium kraju.

9.Towarami transportowanymi z kraju do magazynu na terytorium Szwajcarii jest sprzęt medyczny jednorazowy.

10.Na pytanie Organu: „Czy w opisanej we wniosku sytuacji, w wyniku przemieszczenia towarów z terytorium kraju do magazynu znajdującego się na terytorium Szwajcarii:

a.będzie następowało przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel z Państwa Spółki na rzecz oddziału, czy

b.władztwo nad tym towarem nadal pozostanie przy Państwa Spółce aż do momentu wydania towaru ostatecznemu odbiorcy?”

Wnioskodawca wskazał: „Tak jak wskazywaliśmy we wniosku o wydanie interpretacji, w wyniku przemieszczenia towarów z terytorium kraju do magazynu znajdującego się na terytorium Szwajcarii władztwo nad tym towarem w sensie ekonomicznym będzie przechodziło na oddział. Zatem wskutek dostawy do oddziału dojdzie do przeniesienia pod kątem ekonomicznym (ale nie prawnym) prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przeniesienie tego prawa w ujęciu ekonomicznym następuje w ramach czynności dokonywanej pomiędzy Spółką a jej oddziałem zarejestrowanym w Szwajcarii. Natomiast do przeniesienia prawa własności towarów w sensie cywilistycznym nie dojdzie, bowiem oddział formalnie nie może być właścicielem towaru, którym pozostaje w dalszym ciągu Wnioskodawca.”

11.Sprzedaż towarów, o których mowa we wniosku dokonywana przy udziale oddziału poza terytorium kraju, tj. w Szwajcarii - gdyby podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski, nie korzystałaby ze zwolnienia z opodatkowania, lecz byłaby opodatkowana według właściwej stawki podatku.

12.Na pytanie Organu o treści: „Proszę jednoznacznie wskazać:

a.jakie świadczenia składają się na czynności organizacyjne związane z najmem części nieruchomości (przeznaczonej do pełnienia funkcji siedziby oddziału Spółki oraz funkcji magazynowej)?

b.na czym polegają ww. czynności organizacyjne związane z najmem części nieruchomości?

c.czy ww. czynności organizacyjne są świadczeniami pomocniczymi dla usług najmu części nieruchomości?”

Wnioskodawca wskazał: „Na czynności organizacyjne związane z wynajmem części nieruchomości składają się m.in. wsparcie w załadunku i wyładunku w magazynie, dostarczenie siły roboczej zajmującej się załadunkiem/wyładunkiem towarów na wynajmowanej powierzchni, obsługa informatyczna. Wskazane usługi organizacyjne są świadczeniami pomocniczymi dla usług najmu części nieruchomości. Ponadto podmiot szwajcarski świadczył usługi związane ze wsparciem w rejestracji i zgłoszeniu oddziału oraz założeniem rachunku w Szwajcarii.”

Pytania

1.Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wywóz towarów, stanowiących własność Spółki, z terytorium kraju do magazynu należącego do podmiotu, od którego oddział Spółki będzie wynajmował m.in. przestrzeń magazynową, znajdującego się na terytorium Szwajcarii, a następnie ich sprzedaż na terenie Szwajcarii będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce, w tym jako eksport towarów?

2.Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z dokonywaną czynnością wywozu towarów do oddziału Spółki w Szwajcarii, Wnioskodawca będzie zobowiązany do udokumentowania owej czynności fakturą VAT, traktując transakcję jako eksport towarów łączącą się z przeniesieniem ekonomicznego prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, czy też może to nastąpić jedynie na podstawie faktury pro-forma, jako czynność nieskutkująca przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel?

3.Czy w oparciu o przepisy ustawy o podatku od to warów i usług dokonane przez oddział Spółki (posługujący się szwajcarskim numerem VAT) dostawy towarów do szpitali odbywające się na terytorium Szwajcarii będą stanowiły tam (w Szwajcarii) dostawę krajową, niepodlegającą opodatkowaniu VAT na terytorium Polski?

4.Czy w zgodzie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, Spółce dokonującej poprzez położony w Szwajcarii oddział dostawy towarów na rzecz odbiorców będących szwajcarskimi szpitalami na terytorium Szwajcarii będzie przysługiwało w Polsce prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie na terytorium kraju towarów, będących przedmiotem dostawy na rzecz odbiorców szwajcarskich, dokonywanej przez oddział Spółki poza terytorium Unii Europejskiej w ramach czynności opodatkowanych tamże (w Szwajcarii) podatkiem VAT?

5.Czy w związku z dokonywanymi opisanymi wyżej dostawami, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez Spółkę towarów (przemieszczanych do Szwajcarii) powstał obowiązek podatkowy u dostawcy Spółki?

6.(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Czy Spółce dokonującej poprzez oddział położony w Szwajcarii dostawy towarów na rzecz odbiorców będących szwajcarskimi szpitalami na terytorium Szwajcarii, w związku z faktem zarejestrowania oddziału Spółki na potrzeby podatku VAT w Szwajcarii będzie przysługiwało na terytorium Polski prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach pochodzących od szwajcarskiego podmiotu świadczącego usługę (na terytorium Szwajcarii) najmu części nieruchomości (przeznaczonej do pełnienia funkcji siedziby oddziału spółki oraz funkcji magazynowej), a także usługę świadczenia czynności organizacyjnych związanych ze wskazanym powyżej najmem?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wywóz towarów, stanowiących własność Spółki, z terytorium kraju do magazynu należącego do podmiotu, od którego oddział Spółki będzie wynajmował m.in. przestrzeń magazynową, znajdującego się na terytorium Szwajcarii (którym Spółka dysponować będzie na podstawie umowy z podmiotem dysponującym na terytorium Szwajcarii odpowiednim magazynem), będzie stanowił eksport podlegający opodatkowaniu na terytorium Polski.

Uzasadniając powyższe przede wszystkim należy wskazać, że w oparciu o postanowienia art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 t. j. ze zm.) dalej: „ustawa o VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Natomiast przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się - co do zasady - terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (pkt 3 ww. artykułu), natomiast terytorium państwa trzeciego - to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej (pkt 5 ww. artykułu). Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warto również zauważyć, że w oparciu o regulację z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a.dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

W rezultacie dla uznania, że mamy do czynienia z eksportem towarów wymagane jest spełnienie dwóch warunków, tj. przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium kraju znajdującego się poza terytorium Unii Europejskiej oraz jednoczesne stwierdzenie, że następuje to w związku z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na uwadze powyższe uwarunkowania warto również dodać, że podatek od towarów i usług jest daniną o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu nim w danym państwie (na określonym terytorium) podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane - na tle przepisów o miejscu świadczenia - za wykonane w tym państwie (na jego terytorium). Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zawarte m.in. w rozdziale 1 (Miejsce świadczenia przy dostawie towarów) działu V (Miejsce świadczenia) ustawy.

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (...);

3. towarów niewysyłanych ani nietransportowanych -- miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (...).

Odnosząc powyższe unormowania do okoliczności przedstawionych przez Spółkę uznać należy, że ze względu na zasadę terytorialności obowiązującą w systemie VAT, dostawy towarów Spółki (wyroby medyczne) dokonywane przez Spółkę na terytorium Szwajcarii do oddziału podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wywóz tych towarów z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do oddziału Spółki, a więc i magazynu położonego na terytorium Szwajcarii będzie się wiązał bowiem z przeniesieniem pod kątem ekonomicznym (ale nie prawnym) prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Przeniesienie tego prawa w ujęciu ekonomicznym następuje zatem w ramach czynności dokonywanej pomiędzy Spółką a jej oddziałem zarejestrowanym w Szwajcarii. Natomiast dostawy dokonywane przez oddział Spółki na rzecz odbiorców szwajcarskich nie będą podlegać opodatkowaniu VAT (w tym jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a o podmiocie zobowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej decydują przepisy szwajcarskiego prawa podatkowego.

Ad 2

Według stanowiska Wnioskodawcy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z dokonywaną czynnością wywozu towarów do oddziału Spółki w Szwajcarii, Wnioskodawca będzie zobowiązany do udokumentowania owej czynności fakturą VAT traktując transakcję jako eksport towarów łączącą się z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W ujęciu ekonomicznym dojdzie bowiem do przekazania władztwa nad towarem na rzecz oddziału Spółki, znajdującego się na terytorium Szwajcarii. Czynność taka nie powinna zatem zostać dokonana na podstawie faktury pro-forma, jako czynność nieskutkująca przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Ad 3

Według stanowiska Wnioskodawcy dokonane przez oddział Spółki (posługujący się szwajcarskim numerem VAT,) dostawy towarów do szpitali odbywające się na terytorium Szwajcarii z magazynu znajdującego się na jej terytorium będą stanowiły tam (w Szwajcarii) dostawę krajową, niepodlegającą opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

Powyższa konstatacja stanowi konsekwencję stanowiska zajmowanego powyżej w pkt 1). Skoro wskazano, że opisane dostawy dokonywane przez oddział Spółki na rzecz odbiorców szwajcarskich nie będą podlegać opodatkowaniu VAT (w tym jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to o podmiocie zobowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej oraz zasadach tego rozliczenia dokonywanego przez Spółkę zarejestrowaną na potrzeby podatku VAT w Szwajcarii decydują przepisy obowiązującego tam prawa podatkowego.

Ad 4

Według stanowiska Wnioskodawcy Spółce dokonującej dostawy wyrobów medycznych z udziałem oddziału położonego w Szwajcarii na rzecz odbiorców będących szwajcarskimi szpitalami na terytorium Szwajcarii, będzie przysługiwało w Polsce prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie na terytorium kraju towarów, będących przedmiotem dostawy na rzecz odbiorców szwajcarskich, dokonywanej poza terytorium Unii Europejskiej w ramach czynności opodatkowanych tamże (w Szwajcarii) podatkiem VAT.

Stosownie do normy z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi, w zgodzie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. 1 ustawy o VAT suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W kontekście sytuacji mających nastąpić w przypadku Spółki niesłychanie istotne znaczenie ma przy tym norma z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zatem, aby Spółka miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający m.in. z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie towarów będących następnie przedmiotem dostawy dokonanej na terytorium Szwajcarii warunkiem koniecznym jest ustalenie, że gdyby hipotetycznie dostawa z wykorzystaniem tych towarów miała miejsce na terytorium Polski, wówczas Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku. Niewątpliwie taka sytuacja wystąpiłaby, bowiem zbycie przez Spółkę dokonywane byłoby w takim przypadku na takich samych zasadach jak „zwykła” dostawa podlegająca w całości opodatkowaniu VAT. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.45.2021.2.JSZ oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 19 czerwca 2023 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.230.2023.2.MC.

Ad 5

W ocenie Wnioskodawcy w związku z opisanymi wyżej dostawami dokonywanymi przez Spółkę z udziałem oddziału znajdującego się na terytorium Szwajcarii będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez Spółkę towarów powstał obowiązek podatkowy u dostawcy Spółki, bowiem jak stanowi art. 86 ust. 10 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.45.2021.2.JSZ.

Ad 6 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Według stanowiska Wnioskodawcy, Spółce dokonującej z udziałem oddziału znajdującego się w Szwajcarii dostawy towarów na rzecz odbiorców będących szwajcarskimi szpitalami na terytorium Polski, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach pochodzących od szwajcarskiego podmiotu świadczącego usługę (na terytorium Szwajcarii) najmu części nieruchomości (przeznaczonej do pełnienia funkcji siedziby oddziału spółki oraz funkcji magazynowej), a także usługę świadczenia czynności organizacyjnych związanych z wskazanym powyżej najmem przez podmiot szwajcarski, na rzecz oddziału Spółki zarejestrowanego w Szwajcarii. Prawo takie może jedynie przysługiwać na terytorium Szwajcarii, pod warunkiem, że obowiązujące tam przepisy będą przewidywały takie rozwiązanie.

Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z kolei w myśl art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W opinii Wnioskodawcy do usług związanych z najmem nieruchomości będzie miała zastosowanie reguła szczególna określona w art. 28e ustawy o VAT, w związku z czym miejscem świadczenia usług związanych z najmem będzie terytorium Szwajcarii.

Jak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.45.2021.2.JSZ ustawa o VAT „Nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami". Art. 13b, 31a i 31b rozporządzenia 282/2011 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

W myśl art. 31 a ust. 1 rozporządzenia - usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach.

a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

b) bgdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Jak stanowi art. 31 a ust. 2 lit. h rozporządzenia - ustęp 1 obejmuje w szczególności wynajem lub wydzierżawianie nieruchomości inne niż opisane w ust. 3 lit. c), łącznie z przechowywaniem towarów w wyznaczonej do tego określonej części nieruchomości przeznaczonej do wyłącznego użytku przez usługobiorcę.

Natomiast zgodnie z art. 31 a ust. 3 lit. b rozporządzenia - ustęp 1 nie ma zastosowania do przechowywania towarów na terenie nieruchomości, jeżeli żadna część nieruchomości nie jest przeznaczona do wyłącznego użytku przez usługobiorcę.”

Tymczasem jak zostało wskazane w treści zaprezentowanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oddział Wnioskodawcy będzie posiadał wyłączne prawo do użytkowania wynajmowanej części nieruchomości. Biorąc pod uwagę wskazaną powyżej treść interpretacji indywidualnej z 2021 r., jak również powołane przepisy prawa, usługi związane z najmem części nieruchomości na terytorium Szwajcarii będą opodatkowane na terytorium Szwajcarii, a zatem oddziałowi Wnioskodawcy będzie przysługiwało na terytorium Szwajcarii prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach pochodzących od szwajcarskiego podmiotu świadczącego usługę związaną z najmem nieruchomości. Prawo takie nie będzie przysługiwało natomiast na terytorium RP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia czy wywóz towarów z terytorium kraju do magazynu znajdującego się na terytorium Szwajcarii będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, w tym jako eksport towarów oraz udokumentowania ww. czynności wywozu towarów,

-prawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Polski dostaw towarów do szpitali odbywających się na terytorium Szwajcarii, prawa oraz terminu odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie na terytorium kraju towarów, będących przedmiotem dostawy na rzecz odbiorców szwajcarskich, braku prawa do odliczenia podatku VAT na terytorium Polski wykazanego na fakturach pochodzących od szwajcarskiego podmiotu świadczącego usługę najmu części nieruchomości oraz czynności organizacyjnych związanych z najmem.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Z tej regulacji wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy:

Natomiast jak wynika z art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.

Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, czy przez nabywcę mającego siedzibę poza Polską, lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii stanowi tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy). Natomiast eksport pośredni ma miejsce wówczas gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy).

Każdorazowo jednak, aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

-ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

-wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Zatem dla uznania danej czynności za eksport towarów niezbędne jest dokonanie dostawy towarów, czyli przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, oraz w wyniku tej dostawy wysłanie lub transport towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Niezaistnienie jednej z przesłanek wymienionych w art. 2 pkt 8 ustawy powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy dodać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie odnoszą się do pojęcia eksportera i jego rozumienia czy definicji w prawie celnym. Istotnym z punktu widzenia przepisów art. 2 pkt 8 ustawy w aspekcie podmiotowym jest jedynie to, kto dokonuje wywozu – dostawca (lub podmiot działający na jego rzecz), czy też nabywca mający siedzibę poza terytorium kraju (lub podmiot działający na jego rzecz). Okoliczność, kto widnieje jako nadawca (zgłaszający) w dokumencie celnym, sama w sobie nie przesądza o uznaniu tego podmiotu za dokonującego eksportu w rozumieniu ustawy.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Polski, prowadzącym działalność w przedmiocie sprzedaży produktów i usług w zakresie ochrony zdrowia. Zamierzają Państwo dokonywać sprzedaży towarów do szpitali na terytorium Szwajcarii przy udziale oddziału Spółki mieszczącego się na terytorium Szwajcarii, do którego będą trafiać zapasy towarów w ilościach hurtowych z terytorium Polski, a które będą z niego pobierane (w potrzebnych ilościach detalicznych) w związku ze składaniem bieżącego i konkretnego zamówienia oraz następnie dostarczane do właściwego szpitala (odbiorcy finalnego). Towar będzie składowany w magazynie w Szwajcarii, będąc w dyspozycji oddziału. Nabywcy (szpitale) w ramach składanych zamówień na poszczególne towary znajdujące się w magazynie w Szwajcarii będą otrzymywać towar w oparciu o zlecenie wydania z magazynu w Szwajcarii pochodzące od oddziału Państwa Spółki. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami pomiędzy oddziałem Państwa Spółki a nabywcami (szpitale) będzie następować w momencie wydania towaru nabywcy (dostarczenia towaru do szpitala) z magazynu w Szwajcarii.

Oddział Spółki znajdujący się na terytorium Szwajcarii będzie jednocześnie nabywał usługi świadczone przez podmiot trzeci, posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Szwajcarii, niepowiązany w jakikolwiek sposób ze Spółką oraz oddziałem Spółki. Wskazany powyżej podmiot trzeci nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce oraz nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT w Polsce. Usługi świadczone przez zewnętrzny podmiot szwajcarski będą polegały na wynajmowaniu na rzecz oddziału Spółki nieruchomości przeznaczonej na działalność oddziału Spółki, wynajmowaniu przestrzeni magazynowej, a także na wsparciu w zakresie możliwości załadunku oraz rozładunku towarów, jak również na czynnościach organizacyjnych związanych z najmem.

Oddział Spółki zarejestrowany jest na terytorium Szwajcarii do podatku od wartości dodanej ze względu na nałożony na niego obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju. Oddział Spółki będzie posiadał prawo do swobodnego i wyłącznego dysponowania wynajmowaną powierzchnią, w tym powierzchnią magazynową. W związku ze świadczeniem usługi najmu podmiot świadczący usługę najmu udzieli Państwu prawa do używania części albo całości nieruchomości (w tym magazynu).

Odnosząc się do kwestii objętych wnioskiem wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym przypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Stąd też w pierwszej kolejności niezbędne jest ustalenie miejsca dostawy towarów. Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danej dostawy należy wskazać, gdzie znajduje się towar w momencie dostawy. Określenie miejsca dostawy w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw jest szczególnie istotne, gdyż wskazuje państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana.

W opisanym przez Państwa zdarzeniu wskazać należy na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, w którym Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Oddział posiada jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej jednostki macierzystej. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Oddział nie stanowi zatem odrębnego podatnika. A czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).

Odnosząc powyższe do okoliczności sprawy wskazuję, że na etapie przemieszczenia towarów do magazynu wynajmowanego przez oddział Spółki na terytorium Szwajcarii, nie będzie dochodziło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz oddziału Spółki. Jakkolwiek wskazują Państwo, że w wyniku przemieszczenia towarów z terytorium kraju do magazynu znajdującego się na terytorium Szwajcarii władztwo nad towarem w sensie ekonomicznym będzie przechodziło na oddział, to nie można zgodzić się, że w tej sytuacji będzie dochodziło do dostawy towarów, na którą powołano się w definicji eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy. Wskazali Państwo, że Państwa oddział zarejestrowany jest na terytorium Szwajcarii do podatku od wartości dodanej ze względu na nałożony na niego obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju. Zdaniem Państwa, oddział jako taki nigdy nie prowadzi w pełni samodzielnie działalności gospodarczej, a ryzyko gospodarcze związane z funkcjonowaniem oddziału rozłożone jest na sam oddział, jak i na jednostkę macierzystą. Tym samym, nie sposób uznać oddziału Państwa Spółki za odrębnego od Spółki podatnika.

W analizowanej sprawie wywóz towarów z Polski do magazynu znajdującego się na terytorium państwa trzeciego (Szwajcarii) należącego do podmiotu, od którego oddział Spółki będzie wynajmował przestrzeń magazynową, w celu sprzedaży tych towarów na rzecz szpitali, nie może być uznany za eksport towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że równocześnie z wywozem towarów z terytorium kraju poza terytorium UE nie nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ani na nabywców (szpitale), ani też na podmiot dysponujący na terytorium Szwajcarii magazynem. Natomiast oddział – jak wyżej wskazano – nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, tj. Państwa Spółki. Towar będzie składowany w magazynie w Szwajcarii, będąc w dalszym ciągu własnością Spółki. Nabywcy (szpitale) w ramach składanych zamówień na poszczególne towary znajdujące się w magazynie w Szwajcarii będą otrzymywać towar w oparciu o zlecenie wydania z magazynu w Szwajcarii pochodzące od oddziału Spółki. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami pomiędzy Państwa Spółką a nabywcami (szpitale) będzie następować dopiero w momencie wydania towaru nabywcy (dostarczenia towaru do szpitala) przez oddział Spółki z magazynu w Szwajcarii. Towary do czasu ich wydania, tj. dostarczenia do właściwego szpitala będą pozostawały własnością Spółki. W czasie przechowywania towarów w magazynie na terytorium Szwajcarii ani nabywcy (szpitale), ani też podmiot dysponujący na terytorium Szwajcarii magazynem nie będą mieli możliwości swobodnego dysponowania towarami znajdującymi się w magazynie. Zlecenie wydania towaru na zewnątrz pochodzić będzie od oddziału Spółki, który – jak wyżej wskazano – nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do Państwa Spółki.

W świetle powołanych przepisów prawa oraz przedstawionych okoliczności stwierdzam, że dokonywanego przez Spółkę wywozu towarów z terytorium kraju do magazynu położonego poza terytorium UE, który będzie wynajmowany przez oddział Spółki, nie można uznać za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy. Wywóz ten nie będzie wiązał się bowiem z przeniesieniem na szpitale (odbiorców finalnych), ani na podmiot dysponujący na terytorium Szwajcarii magazynem bądź na inny odrębny od Państwa Spółki podmiot, prawa do rozporządzania wywożonymi towarami jak właściciel.

Tym samym, wywóz towarów, stanowiących własność Spółki, z terytorium kraju do magazynu należącego do podmiotu, od którego oddział Spółki będzie wynajmował m.in. przestrzeń magazynową, znajdującego się na terytorium Szwajcarii, nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT w Polsce (w tym jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zatem Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 1 uznaję za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania nr 2 wniosku wskazuję, że kwestie dokumentowania transakcji gospodarczych regulują przepisy rozdziału „Faktury” Działu XI.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy:

Artykuł 106e ust. 1 ustawy, określa – co do zasady – dane, które powinna zawierać faktura.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Według art. 2 pkt 31 ustawy:

Fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Fakturę wystawia się tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi. Zatem podatnik nie może z tytułu wykonania czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wystawić faktury.

Natomiast dokument nazywany fakturą „pro forma” nie jest dokumentem przewidzianym w ustawie VAT. Jest to dokument wystawiany w obrocie gospodarczym i jego celem może być np. potwierdzenie złożenia oferty czy przyjęcia zamówienia do realizacji. Wyraźne oznaczenia tego dokumentu wyrazami pro forma powoduje, że nie można przypisać mu waloru faktury w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, gdyż podmiot wystawiający taki dokument jednoznacznie wskazuje, że nie jest to faktura. Wystawienie tego dokumentu nie stanowi zatem dla kontrahenta podstawy do odliczenia wskazanego w tym dokumencie podatku VAT.

Wystawienie takiego dokumentu nie zwalnia również podatnika z obowiązku wystawienia faktury dokumentującej dokonanie dostawy towaru lub wykonanie usługi albo otrzymanie całości lub części należności przed dostawą lub wykonaniem usługi.

Wskazuje na to również orzecznictwo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 grudnia 2010 r. sygn. III SA/Wa 2559/10, w którym Sąd stwierdził:

Mając na uwadze, że wywóz towarów stanowiących własność Spółki z terytorium kraju do magazynu należącego do podmiotu, od którego oddział Spółki będzie wynajmował przestrzeń magazynową, znajdującego się na terytorium Szwajcarii – jak wskazałem powyżej – nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT w Polsce, to stwierdzić należy, że udokumentowania ww. czynności mogą Państwo dokonać na podstawie innych niż faktura dokumentów, w tym np. faktury pro-forma. Należy jednak zaznaczyć, że faktura pro-forma nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta ich regulacją. Brak jest jednakże przeciwwskazań na gruncie przedmiotowych przepisów dla takiego sposobu udokumentowania.

W związku z powyższym, stanowisko Państwa odnośnie pytania nr 2 wniosku, jest nieprawidłowe.

Z kolei dostawy towarów na rzecz szpitali, dokonywane przez oddział Spółki na terytorium państwa trzeciego (gdzie znajduje się magazyn), nie będą dokonywane na terytorium Polski, zatem nie będą miały do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta podlegać będzie opodatkowaniu w miejscu, w którym towary znajdować się będą w momencie ich dostawy, tj. stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, na terytorium Szwajcarii. O sposobie rozliczania podatku w związku z dokonywaną dostawą będą decydowały przepisy obowiązujące w państwie, w którym znajduje się magazyn.

Wobec powyższego dokonane przez oddział Spółki, posługujący się numerem VAT nadanym w Szwajcarii, dostawy towarów do szpitali odbywające się na terytorium Szwajcarii nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 wniosku jest prawidłowe.

W odniesieniu do pytania nr 4 i 5 wniosku wskazuję, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cyt. regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć można więc podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Co do zasady ustawa wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik ma prawo do skorzystania z ww. prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Na podstawie powołanego przepisu podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów związanych z dokonywaną dostawą towarów bądź świadczeniem usług opodatkowanych poza terytorium kraju. Warunkiem odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis ten wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Zatem podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego nie tyle w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terenie kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ale gdy wykazuje fakt dostawy towarów lub świadczenia usług, które z uwagi na przepisy dotyczące miejsca świadczenia opodatkowane są poza terytorium kraju.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy:

Jak wynika z wniosku, towary nabyte przez Państwa na terytorium kraju będą wykorzystywane do opodatkowanej dostawy towarów wykonywanej poza terytorium kraju (Polski), tj. w Szwajcarii przez Spółkę przy udziale oddziału. Sprzedaż towarów dokonywana przy udziale oddziału poza terytorium kraju, tj. w Szwajcarii, gdyby podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski, nie korzystałaby ze zwolnienia z opodatkowania, lecz byłaby opodatkowana według właściwej stawki podatku. Będą Państwo w posiadaniu dokumentów, z których będzie wynikał związek odliczonego podatku z dokonanymi dostawami w Szwajcarii na rzecz szpitali w Szwajcarii. Wskazali Państwo, że oddział Spółki będzie dokonywał rozliczeń ze szwajcarskim urzędem skarbowym (Federalna Administracja Skarbowa) oraz dysponował umową podpisaną ze szwajcarskim przedstawicielem podatkowym (fiscal representative).

W przedstawionych okolicznościach sprawy, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy – będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia w Polsce towarów, w sytuacji, gdy nabycia te będą ściśle powiązane ze sprzedażą towarów podlegającą opodatkowaniu w kraju trzecim ze względu na miejsce świadczenia i będą Państwo w posiadaniu dokumentów potwierdzających związek krajowych zakupów z tą sprzedażą.

Realizacja tego prawa powinna nastąpić w terminach określonych w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od nabytych towarów oraz otrzymają Państwo faktury dokumentujące te transakcje, lub w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych. W sytuacji, gdy Spółka nie dokona odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, z uwzględnieniem art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy oraz w terminie, o którym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy, może – na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy – zrealizować to prawo poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Tym samym, oceniając Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 i 5 wniosku, uznaję je za prawidłowe.

Przechodząc z kolei do Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania nr 6, należy ustalić miejsce świadczenia nabywanej od szwajcarskiego podmiotu usługi najmu części nieruchomości (przeznaczonej do pełnienia funkcji siedziby oddziału spółki oraz funkcji magazynowej) oraz usługi świadczenia czynności organizacyjnych związanych z tym najmem.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.

I tak, zgodnie z art. 28e ustawy:

Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Jak stanowi art. 31a ust. 2 lit. h rozporządzenia 282/2011:

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 3 lit. b rozporządzenia 282/2011:

Jak wynika z okoliczności sprawy usługi świadczone przez zewnętrzny podmiot szwajcarski będą polegały na wynajmowaniu na rzecz oddziału Spółki nieruchomości przeznaczonej na działalność oddziału Spółki, wynajmowaniu przestrzeni magazynowej, a także na wsparciu w zakresie możliwości załadunku oraz rozładunku towarów, jak również na czynnościach organizacyjnych związanych z wskazanym powyżej najmem. Na czynności organizacyjne związane z wynajmem części nieruchomości składają się m.in. wsparcie w załadunku i wyładunku w magazynie, dostarczenie siły roboczej zajmującej się załadunkiem/wyładunkiem towarów na wynajmowanej powierzchni, obsługa informatyczna. Ponadto podmiot szwajcarski świadczył usługi związane ze wsparciem w rejestracji i zgłoszeniu oddziału oraz założeniem rachunku w Szwajcarii. Jak Państwo podali – ww. usługi organizacyjne są świadczeniami pomocniczymi dla usług najmu części nieruchomości. W związku ze świadczeniem usługi najmu podmiot świadczący usługę najmu udzieli Państwu prawa do używania części albo całości nieruchomości (w tym magazynu). Innymi słowy będą Państwo posiadali wyłączne prawo do użytkowania części wynajmowanej nieruchomości. Płatność za świadczoną usługę powierzchni magazynowej nie będzie uzależniona od ilości towaru przechowywanego w magazynie podmiotu szwajcarskiego.

Mając na uwadze powyższe w świetle przedstawionych okoliczności sprawy należy uznać, że nabywana przez Państwa usługa najmu części nieruchomości a także usługa świadczenia czynności organizacyjnych związanych z najmem, stanowić będzie usługę związaną z nieruchomością, o której mowa w art. 28e ustawy. W konsekwencji przy ustalaniu miejsca świadczenia ww. usługi będzie miał zastosowanie art. 28e ustawy.

Zatem miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi najmu części nieruchomości oraz czynności organizacyjnych związanych z najmem, nabywanej przez Państwa od podmiotu szwajcarskiego, będzie – stosownie do treści art. 28e ustawy – miejsce położenia nieruchomości, tj. w tym przypadku terytorium Szwajcarii.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach pochodzących od szwajcarskiego podmiotu świadczącego na terytorium Szwajcarii usługę najmu części nieruchomości oraz czynności organizacyjnych związanych z najmem, należy wskazać, że istotną kwestią jest prawidłowe ustalenie miejsca ich świadczenia. Miejsce świadczenia usług jest jednocześnie miejscem ich opodatkowania. Jak już wskazałem nabywane od podmiotu trzeciego usługi najmu części nieruchomości oraz czynności organizacyjnych związanych z najmem, są usługami związanymi z nieruchomościami, do których znajdzie zastosowanie art. 28e ustawy. W takim przypadku wystawione przez podmiot trzeci faktury nie powinny zawierać wykazanego polskiego podatku VAT, lecz stawkę podatku VAT wynikającą z regulacji kraju położenia nieruchomości. Tym samym w opisanym przypadku nie wystąpi polski podatek naliczony, który mógłby zostać przez Państwa odliczony na terytorium Polski.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 6, z którego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego nie będzie Państwu przysługiwało na terytorium Polski, uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zauważyć należy, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wywiera zatem skutek prawny wyłącznie dla Państwa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.