Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 10 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy czynności wniesienia przez Spadkobierców przysługujących im udziałów w przedsiębiorstwie w spadku w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A.

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.B.

3.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

C.C.

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie przepisów ustawy z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170; dalej: u.z.s.) Wnioskodawca (Zainteresowany będący stroną postępowania) został zarządcą sukcesyjnym przedsiębiorstwa w spadku pod firmą „D w spadku”.

Zarząd sukcesyjny nad przedsiębiorstwem został ustanowiony z chwilą śmierci D.D. (dalej: Spadkodawca) - Ojca Spadkodawcy.

Spadkobiercami D.D. są:

1)jego dzieci: A.A. (Wnioskodawca) oraz B.B. (siostra Wnioskodawcy; Zainteresowany niebędący stroną postępowania) oraz

2)jego małżonka C.C. (matka Wnioskodawcy oraz B.B.; Zainteresowany niebędący stroną postępowania).

(dalej wszyscy wymienieni w pkt 1 i 2 jako: Spadkobiercy). Spadkobiercy posiadają - każdy z nich udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udziały w przedsiębiorstwie „D w spadku”.

W tym miejscu należy wskazać, iż pomiędzy Spadkodawcą oraz jego małżonką - C.C. istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej - w momencie śmierci Spadkodawcy, panująca pomiędzy Spadkodawcą a jego małżonką C.C. współwłasność łączna przekształciła się z mocy prawa we współwłasność w częściach ułamkowych.

W konsekwencji:

1)Wnioskodawca posiada udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udział w wysokości 1/3 z połowy (1/2) przedsiębiorstwa „D w spadku” (a więc Wnioskodawca posiada 1/6 udziału);

2)B.B. posiada udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udział w wysokości 1/3 z połowy (1/2) przedsiębiorstwa „D w spadku” (a więc posiada 1/6 udziału);

3)C.C. posiada udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udział w wysokości 1/3 z połowy (1/2) przedsiębiorstwa ”D w spadku” oraz udział w wysokości 1/2 przedsiębiorstwa „D w spadku” z uwagi na to, że pomiędzy C.C. a Spadkodawcą panował ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej (przedsiębiorstwo prowadzone przez zmarłego pod firmą „D” objęte było wspólnością majątkową małżeńską).

Spadkodawca prowadził do chwili śmierci jednoosobową działalność gospodarczą będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa na moment śmierci Spadkodawcy było prowadzenie sklepu spożywczo - monopolowego oraz usług stolarskich.

W następstwie śmierci Spadkodawcy przedsiębiorstwo prowadzone jest obecnie przez Wnioskodawcę, będącego zarządcą sukcesyjnym.

Otrzymane w drodze spadku przez Spadkobierców składniki majątku przedsiębiorstwa w spadku stanowiły przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U z 1964 r. Nr 16. poz. 93 z późn. zm., dalej: k.c.).

W następstwie śmierci Spadkodawcy kontynuowana jest działalność przedsiębiorstwa w spadku, która jest zgodna z dotychczasowym profilem działalności przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spadkodawcę. Przedsiębiorstwo w spadku jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W skład przedsiębiorstwa w spadku wchodzą m.in.:

1)nieruchomość o pow. gruntu 0.2987 ha, obejmująca działkę nr 1, położoną w miejscowości ..., zabudowana budynkami pod działalność gospodarczą (nieruchomość usługowo-handlowa);

2)nieruchomość o pow. gruntu 0,1148 ha, obejmująca działkę nr 2, położona w miejscowość ..., zabudowana garażami;

3)nieruchomość, obejmującą działkę nr 3 wraz z budynkami produkcyjno-magazynowymi i pomieszczeniami socjalnymi zlokalizowanymi w miejscowości ...;

4)Instalacja fotowoltaiczna zlokalizowana w miejscowości ...;

5)Instalacja fotowoltaiczna zlokalizowana w miejscowości ...;

6)Instalacja fotowoltaiczna zlokalizowana w miejscowości ...;

7)gwinciarka, stół roboczy;

8)brama przemysłowa;

9)sprężarka śrubowa;

10)…;

11)piła panelowa

12)program do …;

13)kocioł grzewczy;

14)ciągnik rolniczy …;

15)…;

16)wózek widłowy …;

17)instalacja odpylająca;

18)…;

19)Kocioł …;

20)odpylacz filtrowy, wentylator;

21)Komputer …;

22)Lada chłodnicza;

23)Regał chłodniczy;

24)wiertarka wielowrzecionowa;

25)iła panelowa;

26)Centrum obróbcze;

27)Brama przesuwna;

28)Kosiarka samojezdna;

29)odciąg trocin stanowiskowy;

30)wózek jezdniowy …;

31)Zagęszczarka wibracyjna;

32)frezarka do drewna;

33)przyrząd do szramkowania;

34)Wiertarka stołowa;

35)pilarka tarczowa;

36)frezarka dolnowrzecionowa;

37)Frezarka górnowrzecionowa;

38)wiertarka stołowa;

39)pilarka tarczowa;

40)strugarka czterostronna;

41)strugarka grubościówka;

42)frezarka górnowrzecionowa;

43)urządzenie odpylające;

44)…;

45)PIT-36L za 08/2023;

46)VAT-7 za 08/2023;

47)wartości towaru w sklepie …;

48)utarg w gotówce;

49)stan ROR;

50)podatek od nieruchomości III i IV rata 2023 r.;

51)prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów o pracę;

52)prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów o świadczenie usług;

oraz długi spadkowe związane z działalnością gospodarczą Spadkodawcy, obejmujące różnego rodzaju zobowiązania z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo w spadku od momentu swojego powstania dysponowało wszelkimi składnikami niezbędnymi dla funkcjonowania, które składało się na przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) k.c.

Ze względu na wygasający z dniem 11 września 2025 r. zarząd sukcesyjny, Spadkobiercy zamierzają podjąć działania pozwalające na kontynuację działalności przedsiębiorstwa z uwzględnieniem zamiaru prowadzenia działalności wspólnie przez wszystkich Spadkobierców.

Decyzją Spadkobierców jest kontynuacja działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo w spadku w ramach spółki jawnej, która przejąć miałaby całość składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa w spadku i kontynuować dotychczasowy profil działalności przy wykorzystaniu całości przejętych składników.

W tym celu Spadkobiercy zamierzają utworzyć nowy podmiot w formie spółki jawnej, której będą wyłącznymi wspólnikami. Z zawartej umowy spółki jawnej będzie wynikało, że:

1)udziały Wnioskodawcy w zyskach i stratach spółki będą wynosiły 40%

2)udziały B.B. w zyskach i stratach spółki będą wynosiły 40%

3)udziały C.C. w zyskach i stratach spółki będą wynosiły 20%

Spółka dla celów kontynuacji działalności przedsiębiorstwa w spadku zarejestrowana zostanie jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Spółka jawna nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, tj. nie będzie spółką, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 21, poz. 86 z późn. zm.).

Spadkobiercy celem zapewnienia pełnej kontynuacji działalności prowadzonej w ramach przedsiębiorstwa w spadku przez spółkę jawną, zamierzają w ramach czynności prawnych, wnieść w drodze wkładu niepieniężnego do spółki jawnej posiadane przez nich udziały w przedsiębiorstwie w spadku.

Podstawą czynności będzie uchwała wspólników w przedmiocie zmiany umowy spółki jawnej, w związku z którą wspólnicy wniosą do spółki dodatkowe wkłady w postaci posiadanych przez nich udziałów w przedsiębiorstwie w spadku, które przeniesione zostaną na spółkę w oparciu czynności prawne sporządzone w formie aktu notarialnego.

Mające być wniesionymi do spółki jawnej udziały w przedsiębiorstwie w spadku dotyczyć będą całości składników majątkowych składających się na przedsiębiorstwo w spadku, którymi spadkobiercy dysponują na podstawie wyżej opisanych okoliczności, a także składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, które nabyte zostały w okresie trwania zarządu sukcesyjnego.

Czynność wniesienia wkładu w postaci udziałów w przedsiębiorstwie w spadku obejmie wobec powyższego wszystkie jego składniki niematerialne i materialne przeznaczone do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa w spadku, stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c., na które składać będą się w szczególności wymienione w opisie zdarzenia przyszłego elementy przedsiębiorstwa w spadku. Powyższe oznacza, że przedmiotem aportu będą wszystkie składniki przedsiębiorstwa w spadku, które są przeznaczone do realizacji celów działalności gospodarczej.

Jednocześnie wszyscy pracownicy przedsiębiorstwa w spadku zostaną przez spółkę jawną przejęci na zasadzie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.).

Całość czynności skorelowana zostanie ze sobą w czasie, tak aby na skutek przeniesienia udziałów w przedsiębiorstwie w spadku, przejmująca przedsiębiorstwo spółka jawna mogła płynnie kontynuować działalność przedsiębiorstwa w spadku. W dacie nabycia przedsiębiorstwa w spadku przez spółkę jawną wygaśnie zarząd sukcesyjny, co wynika z art. 59 ust. 1 pkt 3 u.z.s.

Przejmująca wszystkie udziały w spadku spółka jawna będzie zdolna do kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o całość przejętych składników materialnych i niematerialnych, które składać się będą na całość przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu art. 551 k.c., bez konieczności angażowania dodatkowych środków.

Pytanie

Czy czynność wniesienia przez Spadkobierców przysługujących im udziałów w przedsiębiorstwie w spadku w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej w postaci całości udziałów przedsiębiorstwa w spadku przez obu Spadkobierców, w celu kontynuacji działalności przedsiębiorstwa w spadku przez spółkę jawną, tożsame jest ze zbyciem przedsiębiorstwa, w związku z czym czynność ta podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 ust. 1 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie stosownie do art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl z kolei art. 2 pkt 6 u.p.t.u. ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 22 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie jednakże do art. 6 pkt 1 u.p.t.u. przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności, także w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zgodnie z poglądem przyjętym powszechnie w doktrynie prawa podatkowego, orzecznictwie sądowym oraz interpretacjach organów podatkowych - dla celów VAT - pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55(1) k.c.

W myśl z kolei art. 55(1) k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55(2) k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy zauważyć, że o tym czy zbycie składników majątku powinno być do celów podatku od towarów i usług traktowane jako zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 u.p.t.u., decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 u.p.t.u., ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Podkreślić należy przy tym, że kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw wprowadziły specyficzny rodzaj podatnika, jaki stanowi przedsiębiorstwo w spadku. Ponadto, przepisy ustawy o zarządzie sukcesyjnym wprowadziły także zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.z.s. przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci. Jednocześnie w myśl art. 2 ust. 2 u.z.s. jeżeli w chwili śmierci przedsiębiorcy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740) stanowiło w całości mienie przedsiębiorcy i jego małżonka, przedsiębiorstwo w spadku obejmuje całe to przedsiębiorstwo.

Artykuł 2 ust. 3 u.z.s. wskazuje przy tym, że przedsiębiorstwo w spadku obejmuje także składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej, nabyte przez zarządcę sukcesyjnego albo na podstawie czynności, o których mowa w art. 13 u.z.s., w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego.

Jak stanowi przy tym art. 3 u.z.s. właścicielem przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu ustawy jest:

1)osoba, która zgodnie z prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia albo europejskim poświadczeniem spadkowym, nabyła składniki niematerialne i materialne, o których mowa w art. 2 ust. 1, na podstawie powołania do spadku z ustawy albo testamentu albo nabyła przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie na podstawie zapisu windykacyjnego;

2)małżonek przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 2, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;

3)osoba, która nabyła przedsiębiorstwo w spadku albo udział w przedsiębiorstwie w spadku bezpośrednio od osoby, o której mowa w pkt 1 lub 2, w tym osoba prawna albo jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r - Kodeks cywilny, do której wniesiono przedsiębiorstwo tytułem wkładu - w przypadku gdy po śmierci przedsiębiorcy nastąpiło zbycie tego przedsiębiorstwa albo udziału w tym przedsiębiorstwie.

Natomiast zgodnie z art. 4 u.z.s. wielkość udziałów w przedsiębiorstwie w spadku ustala się według wielkości udziałów spadkowych lub udziałów we współwłasności przedsiębiorstwa.

Co do zasady, udział w przedsiębiorstwie nie posiada cech fizycznie wyodrębnionych samodzielnych składników majątkowych i niemajątkowych, tym samym co do zasady nie może być uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego, ani też zorganizowaną jego część w rozumieniu art. 2 pkt 27e u.p.t.u.

Nie można jednak w przedmiotowej sprawie pominąć specyficznych regulacji wynikających z ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej.

Celem wprowadzenia tych przepisów było zachowanie ciągłości prowadzenia przedsiębiorstwa w okresie, gdy trwają jeszcze procedury spadkowe. Ustawa obejmuje kwestie tymczasowego zarządzania przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy wykonującego we własnym imieniu działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG oraz kontynuowania tej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie Spadkobiercy są właścicielami przedsiębiorstwa w spadku, w ramach którego kontynuowana jest w tożsamym zakresie działalność gospodarcza Spadkodawcy. Fakt wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego w oznaczonym terminie nakłada na Spadkobierców konieczność podjęcia działań mających na celu zapewnienie możliwości dalszej kontynuacji prowadzonej w ramach przedsiębiorstwa w spadku działalności gospodarczej. W tym celu Spadkobiercy zamierzają przenieść całość majątku przedsiębiorstwa w spadku na rzecz spółki jawnej, która ma kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o przejęty zespół składników przedsiębiorstwa w spadku.

Ze względu na specyficzne regulacje ustawy o zarządzie sukcesyjnym aby osiągnąć ten cel Spadkobiercy wniosą do spółki jawnej, każdy z nich, posiadane udziały w przedsiębiorstwie w spadku. Na skutek czynności dojdzie do przejęcia przez spółkę jawną całości majątku przedsiębiorstwa w spadku, które na moment wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) będzie spełniało definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c., ponieważ przedmiotem aportu będzie zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), który pozwala na prowadzenie przez spółkę jawną działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim prowadził ją Spadkodawca, a następnie przedsiębiorstwo w spadku. Na spółkę jawną przejdą bowiem wszystkie składniki majątku konieczne do kontynuacji przez nią działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo w spadku w dotychczasowym zakresie.

W konsekwencji, z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wniesienie przez Spadkobierców całości przysługujących im udziałów w przedsiębiorstwie w spadku jako wkład niepieniężny (aport) do spółki jawnej będzie stanowiło aport przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego.

Mając zatem na uwadze istotę ustawy o zarządzie sukcesyjnym należy uznać, że wniesienie całości udziałów w przedsiębiorstwie w spadku przez obu Spadkobierców do utworzonej przez nich spółki jawnej, składających się na całość przedsiębiorstwa w spadku, będzie podlegać wyłączeniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska mogą być interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, spośród których wymienić można m.in.:

1)interpretację indywidualną z dnia 27 kwietnia 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.54.2023.4.JG;

2)interpretację indywidualną z dnia 7 czerwca 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.157.2023.5.IK;

3)interpretację indywidualną z dnia 1 lutego 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.667.2023.4.JG;

4)interpretację indywidualną z dnia 6 lipca 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.261.2023.3.AG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwaną dalej Kodeksem cywilnym:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Zgodnie z art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Współwłasność nie cechuje się fizycznym rozgraniczeniem własności w określonej rzeczy. Nie można przypisać jej określonego fizycznego składnika w rzeczy wspólnej. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zgodnie z art. 198 Kodeksu cywilnego, zasadą jest, że:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (dalej ZCP) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe.

Wniesienie aportem towarów jako odpłatna dostawa towarów, jak również wniesienie aportem praw do wartości niematerialnych i prawnych, które w świetle ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług, do spółki prawa handlowego lub cywilnego w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Przepis art. 6 pkt 1 ustawy, ze względu na szczególny charakter, powinien być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Pojęcie „przedsiębiorstwa” nie zostało zdefiniowane w ustawie. Zgodnie z poglądem przyjętym powszechnie w doktrynie prawa podatkowego i orzecznictwie sądowym – dla celów VAT – pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 551 Kodeksu cywilnego.

W myśl regulacji zawartej w art. 551 Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, aby można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Co istotne, wyliczenie składników przedsiębiorstwa zawarte w art. 551 Kodeksu cywilnego, ma charakter otwarty (ustawodawca użył określenia „w szczególności”). Wyliczenie to ma charakter ogólny, przykładowy, w tym znaczeniu, że warunkiem istnienia przedsiębiorstwa nie jest posiadanie każdego z wymienionych w przepisie elementów. O tym, co w konkretnym przypadku wchodzi w skład przedsiębiorstwa podatnika – jako zespołu składników majątkowych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej – decyduje specyfika działalności prowadzonej w oparciu o to przedsiębiorstwo. Dla oceny, czy przedmiotem transakcji zbycia dokonywanej przez podatnika jest przedsiębiorstwo, należy zatem kierować się ogólną definicją przedsiębiorstwa oraz uwzględniać indywidualne warunki prowadzenia działalności przez podatnika.

W sytuacji, gdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą zbywa (wnosi jako wkład do spółki) wszystkie składniki majątkowe, które służyły prowadzeniu tej działalności, przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Należy zauważyć, że o tym czy zbycie składników majątku powinno być do celów podatku od towarów i usług traktowane jako zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Podkreślić należy przy tym, że kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa.

Zatem – stosownie do powołanych orzeczeń – zbycie przedsiębiorstwa powinno być oceniane w każdej takiej czynności indywidualnie. Przy czym podstawą takiej oceny – a więc podstawą uznania czy mamy do czynienia z przeniesieniem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części – nie może być wartość wnoszonych składników lub elementów. Ponadto, kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne, jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym sama czynność przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne wówczas także i one powinny zostać przeniesione na nowego nabywcę.

Przepisy ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 170), zwanej dalej ustawą o zarządzie sukcesyjnym, wprowadziły specyficzny rodzaj podatnika, jaki stanowi przedsiębiorstwo w spadku.

Ponadto przepisy ustawy o zarządzie sukcesyjnym wprowadziły także zmiany m.in. w ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Jeżeli w chwili śmierci przedsiębiorcy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740) stanowiło w całości mienie przedsiębiorcy i jego małżonka, przedsiębiorstwo w spadku obejmuje całe to przedsiębiorstwo.

Art. 2 ust. 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym wskazuje, że:

Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje także składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej, nabyte przez zarządcę sukcesyjnego albo na podstawie czynności, o których mowa w art. 13, w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego.

Jak stanowi art. 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Właścicielem przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu ustawy jest:

1)osoba, która zgodnie z prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia albo europejskim poświadczeniem spadkowym, nabyła składniki niematerialne i materialne, o których mowa w art. 2 ust. 1, na podstawie powołania do spadku z ustawy albo testamentu albo nabyła przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie na podstawie zapisu windykacyjnego;

2)małżonek przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 2, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;

3)osoba, która nabyła przedsiębiorstwo w spadku albo udział w przedsiębiorstwie w spadku bezpośrednio od osoby, o której mowa w pkt 1 lub 2, w tym osoba prawna albo jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, do której wniesiono przedsiębiorstwo tytułem wkładu – w przypadku gdy po śmierci przedsiębiorcy nastąpiło zbycie tego przedsiębiorstwa albo udziału w tym przedsiębiorstwie.

Natomiast zgodnie z art. 4 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Wielkość udziałów w przedsiębiorstwie w spadku ustala się według wielkości udziałów spadkowych lub udziałów we współwłasności przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Przedsiębiorca może powołać zarządcę sukcesyjnego w ten sposób, że:

1)wskaże określoną osobę do pełnienia funkcji zarządcy sukcesyjnego albo

2)zastrzeże, że z chwilą jego śmierci wskazany prokurent stanie się zarządcą sukcesyjnym.

Art. 9 ust. 2 ustawy o zarządzie sukcesyjnym stanowi, że:

Powołanie zarządcy sukcesyjnego przez przedsiębiorcę oraz wyrażenie zgody osoby powołanej na zarządcę sukcesyjnego na pełnienie tej funkcji w przypadkach, o których mowa w ust. 1, wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Zgodnie z art. 29 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Od chwili ustanowienia zarządu sukcesyjnego zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej oraz prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku.

Stosownie do art. 59 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Zarząd sukcesyjny wygasa z:

1)upływem dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy, jeżeli w tym okresie żaden ze spadkobierców przedsiębiorcy nie przyjął spadku ani zapisobierca windykacyjny nie przyjął zapisu windykacyjnego, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie, chyba że zarządca sukcesyjny działa na rzecz małżonka przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;

2)dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jeżeli jeden spadkobierca albo zapisobierca windykacyjny nabył przedsiębiorstwo w spadku w całości;

3)dniem nabycia przedsiębiorstwa w spadku w całości przez jedną osobę, o której mowa w art. 3 pkt 3;

4)upływem miesiąca od dnia wykreślenia zarządcy sukcesyjnego z CEIDG, chyba że w tym okresie powołano kolejnego zarządcę sukcesyjnego;

5)dniem ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy;

6)dniem dokonania działu spadku obejmującego przedsiębiorstwo w spadku;

7)upływem dwóch lat od dnia śmierci przedsiębiorcy.

W myśl art. 49 pkt 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Przedsiębiorstwo w spadku jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1a oraz art. 17 ust. 1i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, 568, 1065, 1106 i 1747).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 1a ustawy:

Podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1)zarządu sukcesyjnego albo

2)uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Art. 15 ust. 1b ustawy wskazuje, że:

Podatnika, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika.

W art. 17 ust. 1i ustawy wskazano, że:

Podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1)zarządu sukcesyjnego albo

2)uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Z opisu sprawy wynika, że Spadkodawca prowadził do chwili śmierci jednoosobową działalność gospodarczą będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W następstwie śmierci Spadkodawcy przedsiębiorstwo prowadzone jest obecnie przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, będącego zarządcą sukcesyjnym. Spadkobiercami D.D. są jego dzieci A.A. i B.B. oraz jego małżonka C.C.. Spadkobiercy posiadają - każdy z nich - udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udziały w przedsiębiorstwie „D w spadku”. Pomiędzy Spadkodawcą oraz jego małżonką - C.C. istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej - w momencie śmierci Spadkodawcy.

W konsekwencji:

1)Wnioskodawca posiada udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udział w wysokości 1/3 z połowy (1/2) przedsiębiorstwa „D w spadku” (a więc Wnioskodawca posiada 1/6 udziału);

2)B.B. posiada udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udział w wysokości 1/3 z połowy (1/2) przedsiębiorstwa „D w spadku” (a więc posiada 1/6 udziału);

3)C.C. posiada udział w wysokości 1/3 w spadku, w tym udział w wysokości 1/3 z połowy (1/2) przedsiębiorstwa ”D w spadku” oraz udział w wysokości 1/2 przedsiębiorstwa „D w spadku” z uwagi na to, że pomiędzy C.C. a Spadkodawcą panował ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej (przedsiębiorstwo prowadzone przez zmarłego pod firmą „D” objęte było wspólnością majątkową małżeńską).

Otrzymane w drodze spadku przez Spadkobierców składniki majątku przedsiębiorstwa w spadku stanowiły przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U z 1964 r. Nr 16. poz. 93 z późn. zm., dalej: k.c.). W następstwie śmierci Spadkodawcy kontynuowana jest działalność przedsiębiorstwa w spadku, która jest zgodna z dotychczasowym profilem działalności przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spadkodawcę. Przedsiębiorstwo w spadku jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spadkobiercy zamierzają podjąć działania pozwalające na kontynuację działalności przedsiębiorstwa z uwzględnieniem zamiaru prowadzenia działalności wspólnie przez wszystkich Spadkobierców. Decyzją Spadkobierców jest kontynuacja działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo w spadku w ramach spółki jawnej, która przejąć miałaby całość składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa w spadku i kontynuować dotychczasowy profil działalności przy wykorzystaniu całości przejętych składników. W tym celu Spadkobiercy zamierzają utworzyć nowy podmiot w formie spółki jawnej, której będą wyłącznymi wspólnikami. Spółka dla celów kontynuacji działalności przedsiębiorstwa w spadku zarejestrowana zostanie jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spadkobiercy celem zapewnienia pełnej kontynuacji działalności prowadzonej w ramach przedsiębiorstwa w spadku przez spółkę jawną, zamierzają w ramach czynności prawnych, wnieść w drodze wkładu niepieniężnego do spółki jawnej posiadane przez nich udziały w przedsiębiorstwie w spadku. Podstawą czynności będzie uchwała wspólników w przedmiocie zmiany umowy spółki jawnej, w związku z którą wspólnicy wniosą do spółki dodatkowe wkłady w postaci posiadanych przez nich udziałów w przedsiębiorstwie w spadku, które przeniesione zostaną na spółkę w oparciu czynności prawne sporządzone w formie aktu notarialnego. Mające być wniesionymi do spółki jawnej udziały w przedsiębiorstwie w spadku dotyczyć będą całości składników majątkowych składających się na przedsiębiorstwo w spadku, którymi spadkobiercy dysponują na podstawie wyżej opisanych okoliczności, a także składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, które nabyte zostały w okresie trwania zarządu sukcesyjnego. Czynność wniesienia wkładu w postaci udziałów w przedsiębiorstwie w spadku obejmie wobec powyższego wszystkie jego składniki niematerialne i materialne przeznaczone do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa w spadku, stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c. Jednocześnie wszyscy pracownicy przedsiębiorstwa w spadku zostaną przez spółkę jawną przejęci na zasadzie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.). Przejmująca wszystkie udziały w spadku spółka jawna będzie zdolna do kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o całość przejętych składników materialnych i niematerialnych, które składać się będą na całość przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu art. 551 k.c., bez konieczności angażowania dodatkowych środków.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy czynność wniesienia przez Spadkobierców przysługujących im udziałów w przedsiębiorstwie w spadku w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że co do zasady, aby można było mówić o przedsiębiorstwie, składniki materialne i niematerialne tworzące to przedsiębiorstwo powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w sposób tworzący zespół. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby mogły posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W przypadku współwłasności każdy ze współwłaścicieli jest odrębnym podmiotem, każdy może rozporządzać swoim udziałem w oderwaniu od pozostałych współwłaścicieli. Jednak nie dochodzi przy tym do fizycznego wyodrębnienia masy majątkowej stanowiącej tę współwłasność.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy zasadniczo należałoby uznać, że każdy ze Spadkobierców ma zamiar przekazać część, a nie całość Przedsiębiorstwa w spadku, tj. każdy ze Spadkobierców zamierza przekazać przysługujący mu udział. Co do zasady, udział w przedsiębiorstwie nie posiada cech fizycznie wyodrębnionych samodzielnych składników majątkowych i niemajątkowych, tym samym nie może być uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ani też zorganizowaną jego część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Nie można jednak w przedmiotowej konkretnej sprawie pominąć specyficznych regulacji wynikających z ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej.

Celem wprowadzenia tych przepisów było zachowanie ciągłości prowadzenia przedsiębiorstwa w okresie, gdy trwają jeszcze procedury spadkowe. Ustawa obejmuje kwestie tymczasowego zarządzania przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy wykonującego we własnym imieniu działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG oraz kontynuowania tej działalności gospodarczej.

W analizowanej sprawie przedsiębiorstwo w spadku, które kontynuuje działalność zmarłego przedsiębiorcy w dotychczasowym zakresie, odziedziczyła małżonka i dzieci zmarłego przedsiębiorcy we współwłasności ułamkowej, stając się jednocześnie właścicielami przedsiębiorstwa w spadku. Zatem Spadkobiercy udziałów już prowadzą działalność gospodarczą zmarłego przedsiębiorcy przed wniesieniem udziałów do spółki jawnej. Przedmiotem aportu będą wszystkie składniki niematerialne i materialne jakie należą do przedsiębiorstwa w spadku, i które służą do prowadzenia jego działalności. Całość czynności skorelowana zostanie ze sobą w czasie, tak aby na skutek przeniesienia udziałów w przedsiębiorstwie w spadku, przejmująca przedsiębiorstwo spółka jawna mogła płynnie kontynuować działalność przedsiębiorstwa w spadku. Spółka jawna będzie zdolna do kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o całość przejętych składników materialnych i niematerialnych, które składać się będą na całość przedsiębiorstwa, bez konieczności angażowania dodatkowych środków.

W przedmiotowej sprawie zostaną spełnione wszystkie przesłanki pozwalające uznać, że przedsiębiorstwo w spadku będzie - na dzień wniesienia w formie aportu do spółki jawnej - spełniało definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Tym samym, wniesienie wszystkich udziałów przysługujących Spadkobiercom – jako wkład niepieniężny (aport) do spółki jawnej będzie podlegało wyłączeniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, czynność wniesienia przez Spadkobierców przysługujących im udziałów w przedsiębiorstwie w spadku w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej będzie polegało wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.