Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

‒prawidłowe w zakresie uznania opisanych transakcji za eksport towarów oraz

‒nieprawidłowe w zakresie prawa do zastosowania stawki VAT 0% przewidzianej dla eksportu towarów, na podstawie posiadanych dokumentów.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania opisanych transakcji za eksport towarów oraz prawa do zastosowania stawki VAT 0% przewidzianej dla eksportu towarów, na podstawie posiadanych dokumentów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji unijnych, posiadającym aktywny numer VAT-UE.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży … (zgodnie z danymi ujawnionymi w KRS Spółki przedmiotem przeważającej działalności jest „Produkcja pozostałych mebli” - …). W ofercie Wnioskodawcy znajdują się … . Spółka posiada ugruntowaną pozycję na rynku produkcji … – krajowym i zagranicznym (…).

Sprzedaż jest kierowana przede wszystkim do klientów prowadzących działalność gospodarczą, zarówno z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza UE (np. Wielka Brytania). Spółka prowadzi sprzedaż korzystając z różnych platform sprzedażowych (np. …) oraz sprzedając towary również w modelu … .

W ramach tego modelu (…) Wnioskodawca współpracuje z … (…; dalej jako: Kontrahent), który posiada swoje magazyny w Niemczech (jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec) oraz w Wielkiej Brytanii. Cała obsługa przebiega przy użyciu systemu informatycznego klienta (dalej: System), do którego Wnioskodawca jako dostawca ma całodobowy dostęp. W Systemie przetwarzane są złożone zamówienia, awiza płatności, reklamacje, uwagi do zamówień oraz wszelkie dokumenty, które towarzyszą wysyłce towaru.

Ze względu na specyfikę klienta i System współpraca opiera się na nomenklaturze numerów zamówień (tzw. PO) a nie na numerach faktur wystawianych przez Wnioskodawcę. Numer każdego zamówienia znajduje się na fakturach dokumentujących dostawę. Każde zamówienie posiada swój indywidualny numer oraz przedrostek, który wskazuje kraj przeznaczenia (przykładowo - towar, którego dostawa jest realizowana do Niemiec zawiera przedrostek DE i stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, natomiast zamówienia posiadające przedrostek UK realizowane są do Wielkiej Brytanii). Na każdym zamówieniu klient wskazuje również numer identyfikacji podatkowej, który następnie znajduje się na wystawianych przez Spółkę fakturach.

We wszystkich przypadkach, zarówno w przypadku dostawy towarów realizowanej do Niemiec, jak i do Wielkiej Brytanii, transport jest organizowany przez Kontrahenta.

Przedmiotowy wniosek dotyczy sprzedaży towarów realizowanej przez Wnioskodawcę poza terytorium Unii Europejskiej (Wielka Brytania) w modelu …, a więc w sytuacji, gdy towar transportowany jest bezpośrednio z magazynów Spółki położonych w Polsce do ostatecznego odbiorcy towaru (z pominięciem magazynu Kontrahenta) – dotyczy to mniejszych zamówień (mniejszej liczby paczek).

Proces sprzedaży w takim przypadku wygląda następująco:

i.klient Kontrahenta zamawia towar Wnioskodawcy w sklepie internetowym Kontrahenta,

ii.Kontrahent odpowiada za odprawę celną towarów,

iii.Kontrahent odpowiada za organizację transportu i zleca odbiór zamówionych towarów firmom przewozowym (np. ...),

iv.firma przewozowa odbiera towar z magazynu Spółki położonego w Polsce i dostarcza go do odbiorcy końcowego w Wielkiej Brytanii z pominięciem magazynu Kontrahenta (towar przemieszczany jest zatem z Polski poza terytorium Unii Europejskiej).

Wnioskodawca, jako sprzedawca towaru otrzymuje do każdego zamówienia unikatowy numer przewozowy przesyłki, dzięki czemu całodobowo – w Systemie Kontrahenta, a także u konkretnych przewoźników (np. ....) – może uzyskać bieżącą informację w zakresie statusu przesyłki, w tym także informację o miejscu oraz dacie przekroczenia granicy Unii Europejskiej oraz miejscu i dacie dostarczenia towarów do nabywcy spoza Unii Europejskiej.

Z niezależnych od Wnioskodawcy przyczyn Spółka nie posiada komunikatu CC599C do transakcji, których dotyczy przedmiotowy wniosek, pomimo faktycznego wywozu towarów w ramach dostawy poza terytorium Unii Europejskiej.

Spółka posiada jednak, oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów oraz indywidualny numer zamówienia, całodobowy dostęp do Systemu, w którym znajdują się informacje potwierdzające konkretne zamówienie, w tym m.in.:

i.unikatowy numer zamówienia („Purchase Order „PO” number),

ii.adres magazynu, z którego towar został odebrany (...) oraz data odbioru towaru,

iii.unikatowy numer przewozowy przesyłki (Tracking Number),

iv.status przesyłki (Tracking Status), z którego wynika, czy jest już dostarczona do odbiorcy końcowego,

v.dane klienta, w tym adres dostawy (Consumer),

vi.data odbioru przesyłki przez klienta (Delivery Date).

System Kontrahenta umożliwia wygenerowanie pliku (VAT Report w formacie PDF) zawierającego ww. informacje dla zamówień Kontrahenta złożonych w danym okresie.

Jednocześnie, na podstawie przypisanego do konkretnego zamówienia numeru przesyłki Spółka jest w stanie całodobowo śledzić historię każdej nadanej przesyłki, a więc jej szczegółowy przebieg od momentu nadania, przez odbiór z magazynu, odprawę celną, aż po jej dostarczenie do klienta (z wykazanym numerem przesyłki, datą oraz godziną konkretnego zdarzenia) – dostarczenie towaru do klienta Kontrahenta potwierdzone jest komunikatem „Doręczono” / „Przesyłka doręczona” – z datą i godziną doręczenia. Dane dotyczące historii przesyłki przechowywane są przez przewoźników przez określony czas, dlatego Spółka – dla celów dowodowych – zamierza sporządzać zrzuty ekranu zawierające wszystkie ww. informacje.

Jak wskazano powyżej Spółka do każdego zamówienia posiada co najmniej:

i.dokument tytułowany przez Kontrahenta jako VAT Report – generowany z Systemu Kontrahenta,

ii.zrzuty ekranu (dokumenty PDF w przypadku niektórych przewoźników) ze stron internetowych przewoźników potwierdzające dostarczenie zamówienia do klienta.

Na podstawie powyższych dokumentów Spółka jest więc w stanie zidentyfikować i powiązać tożsamość konkretnych towarów (których sprzedaż udokumentowana jest fakturą zawierającą numer zamówienia) z numerem zamówienia określonym na wystawionej fakturze oraz z numerem przesyłki, który jest przyporządkowany do zamówienia w Systemie Kontrahenta.

Należy podkreślić, że odbiór przesyłki przez klienta Kontrahenta, a więc de facto wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony jest każdorazowo w komunikatach i raportach przewoźników (w historii przesyłki).

W przypadku komunikatów o treści „Doręczono” / „Przesyłka doręczona” lub podobnych Wnioskodawca może ustalić, że nastąpiło doręczenie przesyłki do adresata łącząc treść komunikatu potwierdzającego wysłanie towaru z informacją o jej dostarczeniu poza terytorium Unii Europejskiej. Komunikat przewoźnika (renomowanych firm prowadzących działalność na całym świecie) dokumentowany zrzutem ekranu bądź odrębnym dokumentem PDF potwierdza wysłanie towaru poza terytorium Unii Europejskiej i doręczenie do konkretnego adresata.

Warto również zwrócić uwagę, że zarówno dane w Systemie Kontrahenta (duży sklep internetowy działający na całym świecie), jak i na stronie przewoźników (niezależne podmioty świadczące usługi w różnych krajach), w tym m.in. miejsce oraz data przekroczenia terytorium Unii Europejskiej, miejsce i data dostarczenia towarów do nabywcy poza UE, uzupełniane są automatycznie. Spółka nie ma możliwości edytowania tych informacji, co w ocenie Spółki stanowi potwierdzenie wiarygodności i autentyczności tych informacji.

Pytania

1.Czy opisana dostawa towarów z Polski do Wielkiej Brytanii stanowi eksport pośredni, w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT?

2.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1. - czy posiadane przez Spółkę w odniesieniu do danej sprzedaży dokumenty wymienione we wniosku, na podstawie których można jednoznacznie przyporządkować do danego zamówienia (towaru) informację o wywozie towaru poza terytorium Unii Europejskiej, mogą być uznane za dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT oraz art. 146 ust. 1 pkt b Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1; dalej jako: Dyrektywa), a tym samym czy Wnioskodawca będzie miał prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana dostawa towarów z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii spełnia przesłanki dla uznania jej za eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT.

Uzasadnienie Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, pod pojęciem eksportu rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

‒jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

W komentarzach do ustawy o VAT (np. J. Matarewicz [w:] Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023, art. 2) podkreśla się, że „Obecny przepis nie pozostawia wątpliwości, iż każda dostawa towarów przez dostawcę lub nabywcę, wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej, stanowi eksport przy spełnieniu określonych warunków. (…) Eksport to dostawa towarów przy zmianie ich właściciela, czyli zazwyczaj przy ich sprzedaży. W efekcie, aby doszło do takiego rozliczenia eksportu, trzeba łącznie spełnić następujące warunki:

i.wysyłka towaru powinna odbywać się z Polski poza obszar celny UE (np. Rosja, USA);

ii.towar powinien zmienić właściciela (zazwyczaj sprzedaż) jeszcze na terytorium Polski;

iii.za dostawę powinien odpowiadać sprzedawca lub nabywca;

iv.wywóz towaru powinien potwierdzić organ.”.

Tym samym eksport ma miejsce wówczas, gdy wywóz dokonywany jest przez dostawcę lub na jego rzecz - eksport bezpośredni albo przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz - eksport pośredni.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego dostawa towarów spełnia wszelkie przesłanki materialne do uznania jej za eksport pośredni w rozumieniu wyżej powołanych przepisów, ponieważ:

A.wysyłka towaru odbywa się z Polski poza obszar celny Unii Europejskiej (do Wielkiej Brytanii);

B.towar zmieni właściciela na podstawie umowy sprzedaży zawartej z Wnioskodawcą, który ma siedzibę działalności gospodarczej w Polsce;

C.Kontrahent odpowiada za organizację transportu i zleca odbiór zamówionych towarów firmom przewozowym (typu ....);

D.z dokumentów, które Wnioskodawca pozyska z Systemu Kontrahenta oraz stron internetowych przewoźników będzie jednoznacznie wynikać, że towar został przetransportowany poza terytorium Unii Europejskiej, a w konsekwencji można racjonalnie przyjąć, że wywóz towaru został potwierdzony przez odpowiedni organ celny.

W zakresie przesłanki opisanej w pkt D. Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z literalnym brzmieniem art. 2 ust. 8 lit. b ustawy o VAT, wskazana przesłanka odnosi się do potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Należy jednak podkreślić, że w żadnym miejscu przepisy ustawy o VAT, nie wskazują na jedną, konkretną formę dowodową wskazanego potwierdzenia wywozu towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższa przesłanka ma zatem charakter materialny, tzn. istotne do stwierdzenia, że zaistniała transakcja eksportu jest, aby wywóz nie został dokonany bez potwierdzenia przez odpowiedni organ, ale nie ma znaczenia w jaki sposób zostanie wykazane przez eksportera zaistnienie tej okoliczności. Nie wykluczone są zatem również dowody pośrednie.

Również przepisy celne, które się do nich odnoszą – nie zawierają zamkniętego katalogu dokumentów potwierdzających wywóz towarów do państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 335 ust. 4 rozporządzenia Wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego Unijny Kodeks Celny dowodami świadczącymi o tym, że towary opuściły obszar celny Unii, może być w szczególności jeden z następujących dokumentów lub kilka z nich:

1.kopia potwierdzenia dostawy podpisana lub uwierzytelniona przez odbiorcę spoza obszaru celnego Unii,

2.dowód zapłaty,

3.faktura,

4.potwierdzenie dostawy,

5.dokument podpisany lub uwierzytelniony przez przedsiębiorcę, który wyprowadził towary poza obszar celny Unii,

6.dokument przetworzony przez organ celny państwa członkowskiego lub państwa trzeciego zgodnie z zasadami i procedurami mającymi zastosowanie w danym państwie,

7.prowadzony przez przedsiębiorców rejestr towarów dostarczonych na statki morskie, statki powietrzne lub instalacje morskie.

Powyższe potwierdza, że katalog dowodów w tym zakresie jest otwarty, a istotne przy analizie powołanych przepisów powinno być materialne spełnienie przesłanki (dokonanie wywozu poza terytorium Unii Europejskiej) a nie formalne potwierdzenie tego faktu w jeden określony sposób niewynikający wprost z przepisów.

Jak wskazują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych: „Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana”.

W ocenie Wnioskodawcy gromadzone w sprawie dowody, w tym potwierdzenia dostarczenia przesyłki generowane zarówno przez Kontrahenta, jak i poszczególnych przewoźników gwarantują, że faktycznie nastąpił wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a zatem stanowią jednoznaczne wypełnienie przesłanki materialnej wynikającej z art. 2 ust. 8 lit. b ustawy o VAT.

Dla udowodnienia, że eksport miał miejsce, wystarczy dowolny dokument, a niekoniecznie pieczęć urzędu celnego na karcie SAD. Przyjęcie, że tylko karta SAD jest dokumentem uprawniającym do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT naruszałoby zasadę neutralności (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, z dnia 2 lutego 2017 r., I SA/Po 993/16).

Stanowisko prezentowane przez Spółkę było potwierdzone również w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji z 3 marca 2023 r. (0114-KDIP1- 2.4012.97.2023.1.RM) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „Na podstawie komunikatów „Doręczono”/„Przesyłka doręczona” mogą Państwo ustalić, że nastąpiło doręczenie przesyłki do adresata łącząc treść komunikatu potwierdzającego wysłanie towaru z informacją o jej dostarczeniu poza terytorium Unii Europejskiej. Komunikat przewoźnika potwierdza wysłanie towaru poza terytorium Unii Europejskiej i doręczenie do konkretnego adresata.

Zatem w wyniku dokonanej przez Państwa dostawy towarów, towary zostaną przetransportowane na terytorium państwa trzeciego. Odbioru towaru w Polsce oraz jego fizycznego wywozu dokona przewoźnik działający na rzecz Kontrahenta spoza Unii Europejskiej, co oznacza, że spełniony jest warunek, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy dokonania wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub przez podmiot działający na jego rzecz.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że transakcja opisana we wniosku będzie stanowić dla Państwa eksport towarów (pośredni), w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy”.

Podsumowując: Zdaniem Wnioskodawcy dostawa, o której mowa w przedstawionym zdarzeniu przyszłym spełnia wszelkie przesłanki materialne niezbędne do uznania jej za eksport pośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit b ustawy o VAT.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dowody, które będzie posiadał w związku z analizowaną transakcją stanowić będą dokumentację, o której mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT. W konsekwencji będzie ona uprawniona do zastosowania dla takiej sprzedaży stawki podatku 0%, przewidzianej dla eksportu towarów.

Uzasadnienie dotyczące pytania nr 2:

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1.dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2.dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3.zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Artykuł 41 ust. 11 ustawy o VAT, stwierdza natomiast, że przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Zgodnie z artykułem 146 ust. 1 lit. b Dyrektywy Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Należy zauważyć, że ww. przepisy nie określają zamkniętego katalogu dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Określony jest jedynie przykładowy katalog takich dokumentów.

Otwarty charakter powyższego katalogu wynika z użycia przed wyliczeniem dokumentów sformułowania „w szczególności”.

Jak wskazano na wstępie wniosku Spółka – z przyczyn od niej niezależnych – nie jest w stanie pozyskać żadnego dokumentu z wymienionych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy nie wyklucza to jednak możliwości zastosowania stawki VAT 0% dla opisywanej transakcji.

Jak zauważono wyżej, katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (tak m.in.: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 29 kwietnia 2022 r. 0112-KDIL1-3.4012.88.2022.2.KK; podobnie: Interpretacja z dnia 16 lutego 2022 r., 0113-KDIPT1-2.4012.13.2022.1.JSZ).

W sytuacji, w której Wnioskodawca nie jest w stanie pozyskać dokumentów wprost wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, Spółka gromadzi inne dokumenty, które jednoznacznie potwierdzają, że dany towar został dostarczony z Polski do kraju spoza obszaru Unii Europejskiej (np. Wielkiej Brytanii). Na podstawie szeregu dokumentów (od wystawionej faktury poprzez dokumenty pozyskane z Systemu Kontrahenta i stron internetowych przewoźników) Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie przypisać konkretny towar do dostawy realizowanej przez przewoźników i w konsekwencji Wnioskodawca posiada jednoznaczne dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Należy zauważyć, że wymóg udokumentowania wywozu ma charakter przede wszystkim formalny i służy potwierdzeniu prawa do zastosowania stawki 0% (ma potwierdzać spełnienie przesłanki o charakterze materialnoprawnym). Zarówno orzecznictwo sądowe (krajowe i europejskie), jak i interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie potwierdzały, że dla możliwości zastosowania stawki VAT 0% ma znaczenie przede wszystkim okoliczność wywozu towaru poza teren UE a kwestia formy i typu dokumentu, który to potwierdza ma znaczenie drugorzędne.

Z tego powodu, dokument potwierdzający wywóz musi być dokumentem wiarygodnym, a jego wiarygodność należy oceniać przez pryzmat okoliczności konkretnego przypadku. W wyroku z 21.07.2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że „(...) dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił (...)” (I FSK 2005/17).

Posiadanie określonego dokumentu ma więc na celu przede wszystkim udowodnienie okoliczności, że dany towar opuścił terytorium Unii Europejskiej.

Podobne stanowisko NSA wyrażał już wcześniej, np. w wyroku z 10 września 2014 r. (sygn. akt I FSK 1304/13) uznał, że nie można zasadniczo pozbawić podatnika prawa do zastosowania stawki VAT 0%, jeśli spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu towarów, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium UE. Co istotne, z wyroku tego wynika, że okoliczność wywozu może być wykazana innymi dowodami niż dokumenty celne.

Stanowisko Spółki w zakresie możliwości posłużenia się dla zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów dokumentami innymi niż celne podziela również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych.

W interpretacjach z dnia 15 lutego 2023 r. (0113-KDIPT1-2.4012.875.2022.1.SM), 2 stycznia 2023 r. (0114-KDIP1-2.4012.515.2022.2.RM), z dnia 2 grudnia 2022 r. (0112-KDIL1- 3.4012.461.2022.1.AKS) oraz z dnia 20 lipca 2022 r. (0113-KDIPT1-2.4012.386.2022.JS) Dyrektor KIS potwierdził, że:

1)katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter przykładowy,

2)dla zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie konieczne jest posiadanie dokumentu, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej oraz

3)dokument potwierdzający wysyłkę nie musi być wydany bezpośrednio przez organ celny.

W pierwszej z ww. interpretacji Dyrektor KIS stwierdził m.in., że „Co prawda wskazany dokument, tj. zestawienie przygotowane w pliku kalkulacyjnym zawierającym unikatowe dane dotyczące każdej przesyłki, tj. datę dostarczenia towarów do nabywcy poza UE nie jest literalnie wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy. Niemniej jednak jak wskazano katalog dokumentów wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy nie jest katalogiem zamkniętym”.

Takie same wnioski płyną z interpretacji Dyrektora KIS z 24 i 25 sierpnia 2021 r. (nr 0114-KDIP1- 2.4012.312.2021.1.RM i 0114-KDIP1-2.4012.349.2021.1.RM), w których organ ten uznał, że podatnik może zastosować stawkę 0% VAT w eksporcie towarów na podstawie dokumentu z aplikacji firmy kurierskiej, opatrzonego komunikatami „przesyłka doręczona do odbiorcy” oraz „przesyłka odebrana przez...”, który również nie pochodzi od administracji celnej, nie potwierdza zamknięcia procedury wywozu ani nie jest (wprost) wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

Analogiczne stanowisko jest prezentowane także w szeregu rozstrzygnięć wojewódzkich sądów administracyjnych. Co równie istotne, z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika dodatkowo, że nieuzasadnione jest przyznawanie większej wartości dowodowej potwierdzeniom dostarczenia towaru generowanym przez .... i jednoczesne umniejszanie wartości dowodowej potwierdzeń generowanych przez innych przewoźników (firmy kurierskie).

Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 17 lipca 2024 r., I SA/Bk 200/24) Sąd stwierdził, że „Nie ma uzasadnienia forsowane przez organ uprzywilejowanie dokumentacji urzędowej, w której właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich Unii Europejskiej) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, jak również dokumentacji pochodzącej od wyznaczonego operatora pocztowego .....

Jako potwierdzenie dokonania wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej można zatem wykorzystać jakiekolwiek dokumenty, z których będzie wynikało, że faktycznie doszło do eksportu towarów. Nie można z góry zakładać, że dokumenty generowane przez podmioty inne niż urząd celny i .... z założenia nie będą mogły spełniać wymogów ustawowych.”

Podobnie w wyroku z 19.12.2023 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (I SA/Bd 553/23) stwierdził, że „Nie ma wobec powyższego racji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, że jedynie dokumenty urzędowe, "w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE", dają podstawy do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów, jak również, że możliwość zastosowania takiej stawki miałaby miejsce wówczas, gdyby potwierdzenie wysyłki towarów poza terytorium UE, zostało potwierdzone przez operatora pocztowego, czyli Pocztę Polską. Trudno stwierdzić, dlaczego ten konkretny podmiot został "zrównany" z organami celnymi i wystawiane przez niego dokumenty "odpowiadają" dokumentom celnym, zaś dokumentom wystawianym przez inne podmioty trudniącym się przewozem towarów znaczenia takiego odmówiono.

Przyjęcie poglądu zaprezentowanego w interpretacji indywidualnej prowadzi do wniosku, że jeżeli spółka nie będzie posiadała dokumentów pochodzących od organów celnych, ewentualnie ..., bądź innego "dokumentu urzędowego", które to pojęcie nota bene nie zostało zdefiniowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nie będzie mogła wykazać, że dokonała eksportu towarów. Pogląd ten pozostaje jednak w sprzeczności ze stanowiskiem wyrażonym zarówno przez TSUE, jak i sądy krajowe.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w niżej wymienionych orzeczeniach:

i.Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Gl 1355/23,

ii.Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 marca 2024 r., sygn. I SA/Gl 967/23,

iii.Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 marca 2024 r., sygn. I SA/Wr 862/23,

iv.Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. akt I SA/Gl 1182/23,

v.Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 8 lutego 2024 r., sygn. I SA/Rz 558/23,

vi.Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Gl 1374/23,

vii.Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Rz 401/23,

viii.Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 16 listopada 2023 r., sygn. I SA/Rz 415/23,

ix.Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 8 listopada 2023 r., sygn. I SA/Bk 335/23,

x.Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 24 października 2023 r., sygn. I SA/Bk 282/23,

xi.Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 października 2023 r., sygn. I SA/Kr 769/23,

xii.Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 października 2023 r., sygn. I SA/Gd 637/23,

xiii.Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 września 2023 r., sygn. I SA/Kr 683/23.

Jak wskazano powyżej Spółka, oprócz faktury, zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów oraz indywidualny numer zamówienia, całodobowy dostęp do Systemu Kontrahenta, w którym znajdują się informacje potwierdzające konkretne zamówienie, w tym m.in.:

i.unikatowy numer zamówienia „Purchase Order „PO” number),

ii.unikatowy numer przewozowy przesyłki (Tracking Number),

iii.status przesyłki (Tracking Status)

iv.dane klienta, w tym adres dostawy (Consumer)

v.data odbioru przesyłki przez klienta (Delivery Date)

System Kontrahenta umożliwia wygenerowanie pliku (VAT Report w formacie PDF) zawierającego ww. informacje dla zamówień Kontrahenta złożonych w danym okresie.

Jednocześnie, na podstawie przypisanego do konkretnego zamówienia numeru przesyłki Spółka jest w stanie całodobowo śledzić historię każdej nadanej przesyłki, a więc jej szczegółowy przebieg od momentu nadania, przez odbiór z magazynu, odprawę celną, aż po jej dostarczenie do klienta (z wykazanym numerem przesyłki, datą oraz godziną konkretnego zdarzenia) – dostarczenie towaru do klienta Kontrahenta potwierdzone jest komunikatem „Doręczono”/”Przesyłka doręczona” – z datą i godziną doręczenia. Dane dotyczące historii przesyłki przechowywane są przez przewoźników przez określony czas, dlatego Spółka – dla celów dowodowych – zamierza sporządzać zrzuty ekranu zawierające wszystkie ww. informacje. Dodatkowo, część przewoźników umożliwia wygenerowanie potwierdzenia w postaci pliku PDF (w tym przypadku Spółka zamiast zrzutu ekranu będzie gromadzić wygenerowane pliki PDF).

Tym samym, jak wskazano powyżej Spółka do każdego zamówienia będzie posiadała co najmniej:

i.dokument tytułowany przez Kontrahenta jako VAT Report – generowany z Systemu Kontrahenta,

ii.zrzuty ekranu (dokumenty PDF w przypadku niektórych przewoźników) ze stron internetowych przewoźników potwierdzające dostarczenie zamówienia do klienta.

Na podstawie powyższych dokumentów Spółka jest w stanie zidentyfikować i powiązać tożsamość konkretnych towarów (których sprzedaż udokumentowana jest fakturą zawierającą numer zamówienia) z numerem zamówienia określonym na wystawionej fakturze oraz z numerem przesyłki, który jest przyporządkowany do zamówienia w Systemie Kontrahenta.

Należy podkreślić, że odbiór przesyłki przez klienta Kontrahenta, a więc de facto wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony jest każdorazowo w komunikatach i raportach przewoźników (w historii przesyłki). W przypadku komunikatów o treści „Doręczono” / „Przesyłka doręczona” lub podobnych Wnioskodawca może ustalić, że nastąpiło doręczenie przesyłki do adresata łącząc treść komunikatu potwierdzającego wysłanie towaru z informacją o jej dostarczeniu poza terytorium Unii Europejskiej. Komunikat przewoźnika (renomowanych firm prowadzących działalność na całym świecie) dokumentowany zrzutem ekranu bądź odrębnym dokumentem PDF potwierdza wysłanie towaru poza terytorium Unii Europejskiej i doręczenie do konkretnego adresata.

Tym samym, w ocenie Spółki gromadzone dowody jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w konsekwencji potwierdzają spełnienie przesłanki o charakterze materialnoprawnym. Dla stosowania stawki 0% kluczowe jest faktyczne wywiezienie towaru, a drugorzędne znaczenie ma forma i typ dokumentu jakim fakt ten jest potwierdzany.

Wszystkie ww. dokumenty jednoznacznie potwierdzają, że przesyłka (towar) opuściła terytorium Unii Europejskiej, wskazując miejsce docelowe oraz datę dostarczenia towaru. Kontrahent oraz przewoźnicy są podmiotami powszechnie znanymi i prowadzącymi działalność w różnych krajach, oczywistym jest zatem, że obsługując każdego dnia dziesiątki czy też setki tysięcy transakcji, w sposób zautomatyzowany i pewny generują miejsca przeznaczenia towarów. Niewątpliwym jest, również, że w tak dużych podmiotach nie występują problemy z identyfikacją miejsca przeznaczenia towarów. Gdyby wspomniane problemy z identyfikacją miejsca przeznaczenia towarów występowały, prowadzenie działalności gospodarczej tego typu i na taką skalę stałoby się niemożliwe.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy posiadane dokumenty stanowić będą potwierdzenie faktu wywozu towaru poza obszar Unii Europejskiej. Spełniona zatem będzie materialnoprawna przesłanka warunkująca zastosowanie stawki 0% dla eksportu towarów. Na jego podstawie można bowiem ustalić, czy przesyłka dotarła do adresata, czy została wysłana z kraju i do odbiorcy w jakim kraju została wysłana. W konsekwencji Spółka uważa, że będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% dla opisanych transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie uznania opisanych transakcji za eksport towarów oraz nieprawidłowe w zakresie prawa do zastosowania stawki VAT 0% przewidzianej dla eksportu towarów, na podstawie posiadanych dokumentów.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca, definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

Art. 41 ust. 6 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy:

W myśl art. 41 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy:

Według art. 41 ust. 9 ustawy:

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

Wskazać należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei, aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie wystąpił eksport towarów w myśl art. 2 pkt 8 ustawy skutkujący wywozem towarów z terytorium Polski. Otrzymanie odpowiedniego dokumentu „urzędowego” zapobiegnie sprzedaży towarów, która to sprzedaż mogłaby być faktycznie nieopodatkowana w sytuacji braku wywozu towarów i zastosowania preferencyjnej stawki 0%.

Z wniosku wynika, że Państwo są czynnym podatnikiem podatku VAT oraz podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby transakcji unijnych (VAT-UE). Prowadzą Państwo działalność w zakresie produkcji i sprzedaży mebli. Sprzedaż jest kierowana przede wszystkim do klientów prowadzących działalność gospodarczą, zarówno z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza UE (np. Wielka Brytania). Prowadzą Państwo sprzedaż korzystając z różnych platform oraz sprzedając towary również w modelu dropshippingu. W ramach tego modelu (dropshipping) współpracują Państwo z ..... LLC (www...... - Kontrahent).

Transakcja przebiega w ten sposób, że klient Kontrahenta zamawia Państwa towar w sklepie internetowym Kontrahenta. Kontrahent odpowiada za odprawę celną towarów. Kontrahent odpowiada za organizację transportu i zleca odbiór zamówionych towarów firmom przewozowym. Firma przewozowa odbiera towar z magazynu Spółki położonego w Polsce i dostarcza go do odbiorcy końcowego w Wielkiej Brytanii z pominięciem magazynu Kontrahenta (towar przemieszczany jest zatem z Polski poza terytorium Unii Europejskiej).

Jako sprzedawca towaru, na podstawie otrzymanego unikatowego numeru przewozowego przesyłki, mogą Państwo całodobowo w Systemie Kontrahenta oraz u przewoźników uzyskać bieżącą informację o statusie przesyłki. Odbiór przesyłki przez klienta Kontrahenta, a więc de facto wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony jest każdorazowo w komunikatach i raportach przewoźników (w historii przesyłki).

W przypadku komunikatów o treści „Doręczono” / „Przesyłka doręczona” lub podobnych mogą Państwo ustalić, że nastąpiło doręczenie przesyłki do adresata łącząc treść komunikatu potwierdzającego wysłanie towaru z informacją o jej dostarczeniu poza terytorium Unii Europejskiej. Komunikat przewoźnika potwierdza wysłanie towaru poza terytorium Unii Europejskiej i doręczenie do konkretnego adresata.

Pomimo faktycznego wywozu towarów w ramach dostawy poza terytorium UE nie posiadają Państwo komunikatu CC599C (z przyczyn niezależnych od Państwa).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości objętej zakresem pytania nr 1 należy wskazać, że w wyniku dokonanej przez Państwa dostawy towarów, towary zostaną przetransportowane na terytorium państwa trzeciego tj. w tym przypadku na terytorium Wielkiej Brytanii. Odbioru towaru w Polsce oraz jego fizycznego wywozu dokona przewoźnik działający na rzecz Kontrahenta, co oznacza, że spełniony jest warunek, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy dokonania wywozu towaru poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub przez podmiot działający na jego rzecz.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że transakcja opisana we wniosku będzie stanowić dla Państwa eksport towarów (pośredni), w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b ustawy.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Udzielając natomiast odpowiedzi na pytanie nr 2 należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - będą Państwo musieli posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy czym, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty w ustawie zwrot „w szczególności”, nie można uznać, że jakikolwiek dokument potwierdzający wywóz towarów lub ich dostawę na terytorium państwa trzeciego, oznacza spełnienie warunku, o którym mowa w ww. przepisie.

W tym miejscu należy ponownie odnieść się do art. 2 pkt 8 ustawy, gdzie ustawodawca wyraźnie wskazał, iż o eksporcie towarów możemy mówić wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE zostanie potwierdzony przez „właściwy organ celny określony w przepisach celnych”. Zatem mogą to być dokumenty, które wskazane są w przepisach celnych. W konsekwencji mogą to być dokumenty potwierdzone przez polskie organy celne, ale również przez organy celne z innych państw członkowskich UE.

W trakcie trwania procedury celnej na kolejnych etapach nadawane są nowe numery komunikatów (system AES obowiązujący do 30 października 2024 r.):

-komunikat IE-515 – zgłoszenie towarów do procedury wywozu;

-komunikat IE-518 – wynik kontroli dokonanej przez Urząd Celny Wyprowadzenia, tj. urząd, z którego wyjeżdża towar;

-komunikat IE-529 – zwolnienie towarów do procedury wywozu;

-komunikat IE-599 – potwierdzenie wyprowadzenia towarów lub odmowy zgody na wyprowadzenie towarów.

31 października 2024 r. zostały wprowadzone nowe wersje systemów obsługi procedur wywozowych i tranzytowych (system AES/ECS2 PLUS), zgodnie z którymi w trakcie trwania procedury celnej na kolejnych etapach nadawane są nowe numery komunikatów:

-komunikat CC515C – zgłoszenie towarów do procedury wywozu;

-komunikat CD518C – wynik kontroli dokonanej przez Urząd Celny Wyprowadzenia, tj. urząd, z którego wyjeżdża towar;

-komunikat CC529C – zwolnienie towarów do procedury wywozu;

-komunikat CC599C – potwierdzenie wyprowadzenia towarów lub odmowy zgody na wyprowadzenie towarów.

Co do zasady, zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem systemu AES (Automatyczny System Eksportu) lub obowiązującego od 31 października 2024 r. systemu AES/ECS2 PLUS. Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 lub CC515C jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 lub CD518C zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518 lub CD518C System generuje automatycznie komunikat IE-599 lub CC599C i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 lub CC599C jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera. Przy czym, komunikat IE-599 lub CC599C, może być wydany nie tylko przez krajową administrację celną, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Z powyższego wynika zatem, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

-elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES lub obowiązujący od 31 października 2024 r. komunikat CC599C otrzymany w systemie AES/ECS2 PLUS,

-wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

-elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES lub komunikat CC599C otrzymany poza systemem AES/ECS2 PLUS, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny.

Należy również odwołać się do powołanego przez Państwa wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18, w którym TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak wskazać, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że: „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji – w ocenie NSA – „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana”.

Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18, jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala więc na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że w związku z dokonaną transakcją będą Państwo posiadać fakturę zawierającą m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów oraz indywidualny numer zamówienia. Przy tym, będą Państwo posiadać dostęp do Systemu Kontrahenta, w którym znajdują się informacje potwierdzające konkretne zamówienie, w tym m.in.: unikatowy numer zamówienia („Purchase Order „PO” number”), adres magazynu, z którego towar został odebrany (...) oraz data odbioru towar, unikatowy numer przewozowy przesyłki (Tracking Number), status przesyłki (Tracking Status), dane klienta, w tym adres dostawy (Consumer) oraz datę odbioru przesyłki przez klienta (Delivery Date). Do każdego zamówienia będą Państwo posiadali co najmniej generowany z Systemu Kontrahenta dokument VAT Report oraz zrzuty ekranu (dokumenty PDF w przypadku niektórych przewoźników) ze stron internetowych przewoźników potwierdzające dostarczenie zamówienia do klienta detalicznego. Wskazują Państwo, że dostarczenie towaru do klienta Kontrahenta potwierdzone jest komunikatem „Doręczono”/„Przesyłka doręczona” zawierającym datę i godzinę doręczenia. Jednocześnie nie będą Państwo posiadać komunikatu CC599C.

Zatem posiadane przez Państwa dokumenty nie są dokumentami o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny. W tym konkretnym przypadku, to nie właściwy organ celny lecz Kontrahent bądź przewoźnik działający na zlecenie Kontrahenta potwierdzają wywóz poza terytorium UE. Tym samym, ww. dokumenty nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie dokumentów opisanych we wniosku nie mogą Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków i interpretacji należy wskazać, że zarówno wyroki, jak i interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Przytoczone orzeczenia organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie.

Jednocześnie wyjaśniamy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.