Brak opodatkowania oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z przekazaniem sieci. - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.937.2023.3.IK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 25 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.937.2023.3.IK

Temat interpretacji

Brak opodatkowania oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z przekazaniem sieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2023 r. za pośrednictwem platformy e PUAP wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z przekazaniem sieci.

Uzupełnili go Państwo pismem z 28 grudnia 2023 r. oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 lutego 2024 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

R. S.A.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. Sp. z o.o.

Opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

R S.A. posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. R., jako podmiot dominujący, tworzy grupę kapitałową, w której skład wchodzi kilkanaście spółek operujących głównie w branży chemicznej i usługowej. R. prowadzi działalność gospodarczą na terenie ... Podstawowym obszarem działalności operacyjnej R. jest produkcja i handel wyrobami chemicznymi ...

R. wraz z innym podmiotem powiązanym podjęły decyzję o powołaniu spółki joint venture, B. Sp. z o.o. z siedzibą na terytorium Polski (dalej jako: „B” lub „Inwestor”; łącznie z R. dalej jako: Zainteresowani), w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie nowoczesnej uniwersalnej instalacji chemicznej ... Po ukończeniu inwestycji B. będzie prowadzić produkcję i sprzedaż m.in. ... B. posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski.

W związku z inwestycją B. pozyskała decyzję o wsparciu ... Decyzja o wsparciu obejmuje prowadzenie działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów lub usług świadczonych na terenie w niej wskazanym, która będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Docelowo, R. planuje wnieść aportem do B. zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący m.in. nieruchomości (grunty w użytkowaniu wieczystym R.), na których będzie prowadzona inwestycja. Natomiast już przed aportem projekt inwestycyjny obejmujący budowę ww. instalacji produkcyjnej i innych obiektów (np. rozbudowywanych baz magazynowych) jest prowadzony przez B., której umożliwiono korzystanie z obszaru działek na terenie inwestycji na podstawie umów o charakterze zobowiązaniowym zawartych z R. Inwestycja B. w momencie aportu będzie znajdować się w trakcie realizacji, na różnym poziomie zaawansowania, natomiast żadne z docelowych obiektów inwestycji nie zostaną do tego momentu oddane do używania.

Na działkach, które są obecnie użytkowane przez B. na podstawie umów o charakterze zobowiązaniowym zawartych z R., trwają w momencie złożenia wniosku lub już zostały zrealizowane wyburzenia, wymiany i przebudowy różnego rodzaju obiektów liniowych (głównie podziemnych), takich jak sieci wodne, kanalizacyjne czy elektroenergetyczne (dalej zwane łącznie jako: sieci lub infrastruktura). Prace te są realizowane (zlecane) przez B., a ich wyłącznym celem jest taka zmiana przebiegu sieci, aby możliwa była realizacja inwestycji B. obejmującej wykonanie ww. instalacji produkcyjnej i infrastruktury towarzyszącej. Zatem w ramach zlecanych przez B. prac, w pierwszej kolejności dochodzi do usuwania różnego rodzaju kolizji sieci z planowaną zabudową (kolizja ma miejsce wtedy, gdy wykonanie obiektów budowlanych na nieruchomościach, w szczególności prac fundamentowych i innych prac ziemnych, prowadziłoby do uszkodzenia lub zagrażałoby uszkodzeniem sieci). W takim przypadku dochodzi do przebudowy sieci w celu usunięcia kolizji.

Sieci wodne, kanalizacyjne i elektroenergetyczne są własnością R. Obiekty te są sprawne technicznie i wykorzystywane przez R. do prowadzonej działalności gospodarczej (dostaw mediów na własne potrzeby oraz innych podmiotów gospodarczych na terenie parku przemysłowego …, którym media te R. dostarcza za odpłatnością - działalność podlegająca opodatkowaniu CIT i VAT; R. prowadzi zatem działalność w zakresie m.in. obrotu oraz dystrybucji energii elektrycznej oraz świadczy usługi z zakresu dostaw wody czy odbioru ścieków dla podmiotów prowadzących działalność na terenie parku przemysłowego za pośrednictwem należących do niej ww. sieci elektroenergetycznych oraz sieci wodnej). Odcinki sieci stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe należące do R.

Przebudowa sieci odbywa się kosztem i staraniem Inwestora. B. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT). B. nabywa usługi budowlane (budowlano-montażowe) opodatkowane VAT oraz opodatkowane VAT materiały związane z przełożeniem sieci. B. nigdy nie uzyska własności przebudowanych odcinków sieci, gdyż prace dokonywane są na działkach pozostających obecnie w użytkowaniu wieczystym R. B. przekazała lub przekaże rezultaty prac budowlano- montażowych w postaci nakładów na przebudowane odcinki sieci do R., gdy wyłącznym użytkownikiem wieczystym działek była (będzie) R.

Wyżej opisany odbiór przez R. rezultatów prac (przekazanie nakładów, ewentualnie przekazanie dokumentów dotyczących likwidacji) od B. nastąpiło lub nastąpi jednocześnie z przyłączeniem przebudowanych odcinków do właściwych sieci należących do R., a zatem B. nigdy nie będzie sprawować faktycznego, ekonomicznego władztwa nad tymi obiektami. Przekazanie nakładów nastąpi bez wynagrodzenia, gdyż przebudowa sieci realizowana jest wyłącznie w interesie B. i w związku z jej działalnością gospodarczą z uwagi na konieczność uniknięcia kolizji z inwestycją B.

Docelowa inwestycja B. (obejmująca m.in. ww. instalację produkcyjną) w momencie jej rozliczenia będzie składać się z kilkudziesięciu / kilkuset środków trwałych, które zostaną przyjęte do ewidencji środków trwałych B. i będą podlegać amortyzacji.

W efekcie sprzedaży produktów wytworzonych na instalacji będącej efektem inwestycji, B. będzie uzyskiwać przychody opodatkowane CIT (również ze źródeł dochodu zwolnionych z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) oraz realizować dostawy towarów opodatkowane VAT (tj. sprzedaż wyrobów produkowanych na przyszłej instalacji produkcyjnej) i świadczyć usługi opodatkowane VAT (np. usługi magazynowe w rozbudowanych bazach magazynowych).

Opisywana przebudowa sieci może przebiegać na kilka sposobów:

Scenariusz 1

Dochodzi do całkowitej lub częściowej wymiany istniejącego odcinka sieci (stanowiącego środek trwały o określonej relacji pomiędzy dwoma punktami geograficznymi) na nowy - technicznie taki sam, przy czym dochodzi do zmiany trasy przebiegu, która może polegać na:

- skróceniu lub wydłużeniu relacji;

- wydłużeniu trasy i jednoczesnej rozbudowie o niezbędne elementy techniczne niestanowiące oddzielnych środków trwałych, takie jak studnie kablowe, studzienki. Elementy takie są jedynie częściami składowymi środka trwałego i są wynikiem wydłużenia relacji.

W każdym z wyżej wymienionych przypadków, po zmianie przebiegu trasy i ułożeniu w nowym miejscu sieci będą dalej łączyć ze sobą te same punkty, a w przypadku sieci wodnych i kanalizacyjnych będą włączone do sieci zbiorczych w tych samych miejscach, co sieci istniejące.

Jednocześnie zmiana długości sieci oraz zmiana miejsca przez które przebiega wykonany fragment sieci podyktowana jest interesem Inwestora i nie wpływa na zwiększenie wartości użytkowej sieci. W tym scenariuszu sieci zostaną wykonane w tej samej technologii, co pierwotnie.

Po dokonaniu przebudowy, odcinki sieci zostaną przyłączone do systemu sieci wodnych / kanalizacyjnych / energetycznych należących do R.

Scenariusz 1a

W celu usunięcia kolizji dochodzi do zmiany trasy przebiegu odcinka sieci stanowiącego środek trwały (jak w każdym z tiretów Scenariusza 1), wraz ze zmianą technologii wykonania na nowszą. Fakt, że sieć może zostać wykonana w nowszej technologii (np. …), wynika z obiektywnych przesłanek, tj. postępu techniki i obecnie stosowanych materiałów.

Po dokonaniu przebudowy, odcinki sieci zostaną przyłączone do systemu sieci wodnych / kanalizacyjnych lub elektroenergetycznych należących do R.

Scenariusz 1b

W celu usunięcia kolizji dochodzi do zmiany trasy przebiegu odcinka sieci stanowiącego środek trwały (jak w każdym z tiretów Scenariusza 1), wraz ze zmianą technologii wykonania na nowszą i, dodatkowo, w przypadku sieci wodnych i kanalizacyjnych, dochodzi do zmiany miejsca wpięcia przebudowanych odcinków (stanowiących środki trwałe) do sieci zbiorczych. Fakt, że sieć może zostać wykonana w nowszej technologii wynika z obiektywnych przesłanek, tj. postępu techniki i obecnie stosowanych materiałów. Niezakłócona pozostaje jednak podstawowa funkcja tych sieci polegająca na zasileniu w wodę danego punktu lub odprowadzeniu ścieków z danego obszaru.

Po dokonaniu przebudowy, odcinki sieci zostaną przyłączone do systemu sieci wodnych / kanalizacyjnych należących do R.

W każdym z powyższych Scenariuszy (1, 1a i 1b) może zdarzyć się, że w związku z usunięciem kolizji i przebudową sieci powstaną nowe obiekty budowlane, jak np. żelbetowe komory przepompowni. Powstanie tych obiektów będzie bezpośrednim efektem usunięcia kolizji - przykładowo, budowa przepompowni jest konieczna z uwagi na zmianę rzędnych terenowych, gdyż zamiast odprowadzenia grawitacyjnego musi być zastosowane odprowadzenie tłoczne.

Scenariusz 2

W celu usunięcia kolizji może dojść do likwidacji odcinka sieci stanowiącego środek trwały R., nie w pełni umorzonego dla celów podatkowych. Likwidacja może polegać na pozostawieniu w gruncie zaślepionych fragmentów sieci, jeżeli jej wydobycie nie jest uzasadnione ekonomicznie.

W miejscu zlikwidowanych środków trwałych nie powstają nowe sieci, co może mieć związek z likwidacją części obiektów budowlanych do których dochodziły dane sieci lub dokonaną w związku z inwestycją zmianą projektu całej sieci (składającej się z wielu środków trwałych).

Niezależnie od sytuacji opisanych w powyższych scenariuszach, B. w związku z koniecznością przygotowania gruntu pod inwestycję musiało dokonać rozbiórki placu magazynowego z płyt betonowych należącego do R. znajdującego się na działce R., oddanej do używania B. na podstawie umowy o charakterze zobowiązaniowym i jego przeniesienia na inną działkę pozostających obecnie i docelowo w użytkowaniu wieczystym R. (Scenariusz 3). W tym zakresie B. wykonało na swój koszt (tj. zleciło wykonawcy) następujące prace:

- demontaż płyt betonowych z których zbudowany był plac i przeniesienie ich na wskazaną działkę;

- utwardzenie i przygotowanie terenu na działce, na której przeniesiono płyty, łącznie z odpowiednim uszczelnieniem i położeniem przeniesionych płyt; nowy plac powstały z przeniesionych płyt jest mniejszy niż dotychczasowy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. sieci wodne i kanalizacyjne stanowią obiekty liniowe w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 682 ze zm.), a zatem stanowią budowle w rozumieniu powyższej ustawy i są trwale związane z gruntem (tj. gruntami w użytkowaniu wieczystym R.).

Sieci elektroenergetyczne umiejscowione w ziemi stanowią obiekty liniowe w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 682 ze zm.), a zatem stanowią budowle w rozumieniu powyższej ustawy i są trwale związane z gruntem (tj. gruntami w użytkowaniu wieczystym R.). Na pewnych odcinkach sieci te biegną w kanałach kablowych, co zdaniem Spółki nie zmienia ich kwalifikacji – sieci te zasilają inne obiekty budowlane, a zatem wypełniają także definicję urządzenia budowlanego jako przyłącza do obiektów budowlanych.

2. Plac powstały z przeniesionych płyt jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo Budowlane, trwale z gruntem związaną (tj. gruntem w użytkowaniu wieczystym R.).

3. Spółka wskazuje, że odpowiedź na to pytanie została zawarta już we wniosku: „w ocenie zainteresowanych, usunięcie kolizji polegające na przebudowie sieci w sposób opisany w scenariuszach nr 1, 1a, 1b, i 3 ma jedynie na celu odtworzenie środków trwałych zarówno w zakresie funkcjonalnym jak i użytkowym.

Spółka wskazała w uzasadnieniu swojego stanowiska, iż również w przypadku obiektu innego niż liniowy (czyli placu magazynowego), nie doszło do zmiany jego funkcjonalności czy wartości użytkowej.

W ocenie Zainteresowanych, usunięcie kolizji w sposób opisany w scenariuszach 1, 1a, 1b i 3 nie stanowi zatem ulepszenia środków trwałych, ponieważ usunięcie kolizji przez B. nie spowoduje mierzalnego wzrostu wartości użytkowej środków trwałych czy zmiany ich funkcjonalności.

Odnosząc się natomiast do scenariusza nr 2, należy wskazać, iż nie dotyczy on przebudowy tylko likwidacji, która z założenia nie powoduje wzrostu wartości użytkowej.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone numerami jak we wniosku)

4.   Czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, B. ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabywane usługi i materiały w celu wykonania czynności opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym?

5.   Czy opisane przekazanie nakładów dokonywanych w scenariuszach nr 1, 1a, 1b oraz 3 na rzecz R. stanowi na gruncie ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną przez B. działalnością gospodarczą, a zatem nie podlega opodatkowaniu VAT?

Stanowisko

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 4

Zdaniem Zainteresowanych, B. ma prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z działaniami opisanymi w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami.

Na bazie wskazanego powyżej przepisu ustawodawca nadał podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w określonej części, pod warunkiem spełnienia ustawowych przesłanek o charakterze pozytywnym wynikających z ww. przepisu oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 Ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.:

a)wydatek został poniesiony przez podatnika VAT czynnego,

b)towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wskazana powyżej zasada uniemożliwia tym samym podatnikom dokonywanie odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Z powyższej zasady wynika także, że odliczenie podatku naliczonego może być również częściowe, tzn. w części, w jakiej konkretne towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, z pominięciem kwot podatku od tych towarów i usług, w jakiej określone towary/usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne jest zatem istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a realizowaną przez podatników działalnością gospodarczą. Konsekwentnie, na bazie obowiązujących przepisów, należy wskazać, iż ustawodawca nie sprecyzował sposobu oraz zakresu w jakim dane towary i usługi powinny być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby podatnik był uprawniony do odliczenia VAT naliczonego. Przyjmuje się więc, że związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Przez związek pośredni nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika należy rozumieć sytuację, w której ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jednakże ich ponoszenie bezsprzecznie wpływa na uzyskanie obrotu opodatkowanego VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym działania podejmowane przez B. są niezbędne, aby przeprowadzić inwestycję, która będzie skutkowała realizacją czynności podlegających opodatkowaniu VAT (dostaw towarów, tj. wyrobów produkowanych na przyszłej instalacji produkcyjnej, czy świadczenia usług magazynowych w rozbudowanych bazach magazynowych).

Zatem B. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku VAT naliczonego od nabycia towarów i usług w celu dokonania działań wskazanych w opisie stanu faktycznego, zachodzi bowiem związek z wykonywanymi przez B. czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

- interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 24 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.319.2023.2.KS

- interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 24 października 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.393.2022.2.MM

- interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 14 maja 2021 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.501.2018.3.MK.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 5

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczenie usług oznacza każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W świetle powyższego, przekazanie efektów prac (nakładów na infrastrukturę) przez B. do R. może podlegać opodatkowaniu VAT wyłącznie jako dostawa towarów, bądź jako świadczenie usług.

W tym kontekście należy wskazać na ugruntowaną praktykę organów podatkowych, która jednoznacznie potwierdza, iż przekazanie infrastruktury wybudowanej na cudzym gruncie i podłączonej do sieci przesyłowej przez podmiot, który poniósł koszt budowy jest traktowane jak świadczenie usług w rozumieniu przepisów w zakresie VAT.

Jednocześnie, zgodnie z ustawą o VAT, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego. I tak, przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, iż za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług. Usługa o charakterze nieodpłatnym, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z kolei, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku C-102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93, w którym Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”. W orzeczeniu z 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że nieodpłatnego przekazania przez B. na rzecz R. powstałej infrastruktury (w tym zakresie bez znaczenia pozostaje to czy w związku z wybudowaniem tej infrastruktury powstały dodatkowe obiekty budowlane, jak np. komory przepompowni) nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Po pierwsze, infrastruktura w momencie przekazania nakładów przez B. do R. nie znajdowała się i nie znajdować się będzie na gruncie należącym do B., a zatem B. nie mogła i nie może stać się ich właścicielem w celu dalszego przeniesienia prawa do rozporządzania. Ponadto, przed przekazaniem (jednocześnie z przekazaniem) wykonanej infrastruktury (nakładów na sieci) na rzecz R., następuje przyłączenie urządzeń do sieci i ich wejście w skład przedsiębiorstwa R.

W odniesieniu do nakładów na przeniesienie placu, wybudowany przez B. obiekt znajduje się na gruncie należącym do R., a zatem B. nie mogła i nie może stać się ich właścicielem w celu dalszego przeniesienia prawa do rozporządzania.

W świetle powyższego przekazanie infrastruktury (nakładów) stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy, gdyż przeniesienie to nie wiąże się z faktycznym przekazaniem władztwa, ponieważ infrastruktura będzie od razu (z mocy prawa) we władaniu R. Analogiczny wniosek dotyczy placu, który już w momencie wybudowania będzie z mocy prawa we władaniu R. Zatem dojdzie jedynie do przekazania nakładów poniesionych przez B. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przeniesienie nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana na podstawie przepisów art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie w sytuacji nieodpłatnego przeniesienia nakładów dojdzie do nieodpłatnego świadczenia usług związanych z prowadzoną przez B. działalnością gospodarczą. Wykonanie przebudów sieci czy przeniesienie placu jest niezbędne dla wybudowania instalacji produkcyjnej z infrastrukturą towarzyszącą, będącej elementem prowadzenia działalności gospodarczej przez B.

W konsekwencji, w rozpatrywanym przypadku związek nieodpłatnego świadczenia usług z potrzebami prowadzonej przez B. działalności gospodarczej będzie spełniony. W efekcie nieodpłatne przeniesienie nakładów dokonanych przez B. na rzecz R. nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem VAT, ponieważ nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a na Spółce nie będą ciążyły żadne obowiązki formalne związane z tą transakcją.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, przykładowo:

- Interpretacja indywidualna DKIS z dnia 24 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.319.2023.2.KS,

- Interpretacja indywidualna DKIS z dnia 14 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.411.2023.4.KO,

- Interpretacja indywidualna DKIS z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.85.2023.1.KO,

- Interpretacja indywidualna DKIS z dnia 5 kwietnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.954.2022.2.KO,

- Interpretacja indywidualna DKIS z dnia 29 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.731.2022.3.IK.

Ocena stanowiska

Stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowany niebędący stroną postępowania (B.) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany niebędący stroną postępowania (B.) wraz z innym podmiotem Zainteresowanym będącym stroną postępowania (R.) podjęli decyzję o realizacji instalacji chemicznej ….

Projekt inwestycyjny obejmujący budowę ww. instalacji produkcyjnej i innych obiektów (np. rozbudowywanych baz magazynowych) jest prowadzony przez Zainteresowanego niebędącego strona postępowania (B.), któremu umożliwiono korzystanie z obszaru działek na terenie inwestycji na podstawie umów o charakterze zobowiązaniowym zawartych z Zainteresowanym będącym strona postępowania (R.).

Na działkach, które są obecnie użytkowane przez B. na podstawie umów o charakterze zobowiązaniowym zawartych z R., trwają w momencie złożenia wniosku lub już zostały zrealizowane wyburzenia, wymiany i przebudowy różnego rodzaju obiektów liniowych (głównie podziemnych), takich jak sieci wodne, kanalizacyjne czy elektroenergetyczne (dalej zwane łącznie jako: sieci lub infrastruktura). Prace te są realizowane (zlecane) przez B., a ich wyłącznym celem jest taka zmiana przebiegu sieci, aby możliwa była realizacja inwestycji B. obejmującej wykonanie ww. instalacji produkcyjnej i infrastruktury towarzyszącej. Zatem w ramach zlecanych przez B. prac, w pierwszej kolejności dochodzi do usuwania różnego rodzaju kolizji sieci z planowaną zabudową (kolizja ma miejsce wtedy, gdy wykonanie obiektów budowlanych na nieruchomościach, w szczególności prac fundamentowych i innych prac ziemnych, prowadziłoby do uszkodzenia lub zagrażałoby uszkodzeniem sieci). W takim przypadku dochodzi do przebudowy sieci w celu usunięcia kolizji.

Sieci wodne, kanalizacyjne i elektroenergetyczne są własnością R. Obiekty te są sprawne technicznie i wykorzystywane przez R. do prowadzonej działalności gospodarczej. Odcinki sieci stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe należące do R.

Przebudowa sieci odbywa się kosztem i staraniem Inwestora. B. nabywa usługi budowlane (budowlano-montażowe) opodatkowane VAT oraz opodatkowane VAT materiały związane z przełożeniem sieci. B. nigdy nie uzyska własności przebudowanych odcinków sieci, gdyż prace dokonywane są na działkach pozostających obecnie w użytkowaniu wieczystym R. B. przekazała lub przekaże rezultaty prac budowlano- montażowych w postaci nakładów na przebudowane odcinki sieci do R., gdy wyłącznym użytkownikiem wieczystym działek była (będzie) R.

Wyżej opisany odbiór przez  R. rezultatów prac (przekazanie nakładów, ewentualnie przekazanie dokumentów dotyczących likwidacji) od B. nastąpiło lub nastąpi jednocześnie z przyłączeniem przebudowanych odcinków do właściwych sieci należących do R., a zatem B. nigdy nie będzie sprawować faktycznego, ekonomicznego władztwa nad tymi obiektami. Przekazanie nakładów nastąpi bez wynagrodzenia, gdyż przebudowa sieci realizowana jest wyłącznie w interesie B. i w związku z jej działalnością gospodarczą z uwagi na konieczność uniknięcia kolizji z inwestycją B.

Opisywana przebudowa sieci może przebiegać na kilka sposobów. W trzech wariantach po dokonaniu przebudowy, odcinki sieci zostaną przyłączone do systemu sieci wodnych / kanalizacyjnych / energetycznych należących do R.

W każdym z ww. wariantów może zdarzyć się, że w związku z usunięciem kolizji i przebudową sieci powstaną nowe obiekty budowlane, jak np. żelbetowe komory przepompowni. Powstanie tych obiektów będzie bezpośrednim efektem usunięcia kolizji - przykładowo, budowa przepompowni jest konieczna z uwagi na zmianę rzędnych terenowych, gdyż zamiast odprowadzenia grawitacyjnego musi być zastosowane odprowadzenie tłoczne.

Natomiast w trzecim wariancie celu usunięcia kolizji może dojść do likwidacji odcinka sieci stanowiącego środek trwały R., nie w pełni umorzonego dla celów podatkowych. Likwidacja może polegać na pozostawieniu w gruncie zaślepionych fragmentów sieci, jeżeli jej wydobycie nie jest uzasadnione ekonomicznie.

W miejscu zlikwidowanych środków trwałych nie powstają nowe sieci, co może mieć związek z likwidacją części obiektów budowlanych do których dochodziły dane sieci lub dokonaną w związku z inwestycją zmianą projektu całej sieci (składającej się z wielu środków trwałych).

Niezależnie od sytuacji opisanych w powyższych scenariuszach, B. w związku z koniecznością przygotowania gruntu pod inwestycję musiało dokonać rozbiórki placu magazynowego z płyt betonowych należącego do R. znajdującego się na działce R., oddanej do używania B. na podstawie umowy o charakterze zobowiązaniowym i jego przeniesienia na inną działkę pozostających obecnie i docelowo w użytkowaniu wieczystym R. (Scenariusz 3). W tym zakresie B. wykonało na swój koszt (tj. zleciło wykonawcy) następujące prace:

- demontaż płyt betonowych z których zbudowany był plac i przeniesienie ich na wskazaną działkę;

- utwardzenie i przygotowanie terenu na działce, na której przeniesiono płyty, łącznie z odpowiednim uszczelnieniem i położeniem przeniesionych płyt; nowy plac powstały z przeniesionych płyt jest mniejszy niż dotychczasowy.

Państwa wątpliwości sprowadzają się do tego, czy w opisanej sytuacji Zainteresowany niebędący stroną postępowania (B.) ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w celu wykonania opisanych wyżej czynności.

Jak wskazano wyżej, podatnikowi, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary/usługi służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że pomiędzy wydatkami poniesionymi na realizację opisanych we wniosku czynności a czynnościami opodatkowanymi VAT istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przebudowa sieci jest niezbędna  do realizacji inwestycji B. obejmującej wykonanie instalacji produkcyjnej i infrastruktury towarzyszącej  w oparciu, o którą  B. będzie prowadzić działalność opodatkowaną VAT ( sprzedaż wyrobów i świadczenie usług). Aby możliwa była realizacja inwestycji B. zmienia przebieg sieci aby nie doprowadzić do jej uszkodzenia sieci oraz przenosi plac z płyt betonowych.

Wobec tego w niniejszej sprawie zostały spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług, określone w art. 86 ust. 1 ustawy, ponieważ wydatki ponoszone w związku ww. inwestycją są konieczne w prowadzonej przez B. działalności gospodarczej i mają związek z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Zatem, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy Zainteresowany niebędący stroną postępowania ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabywane usługi i materiały w celu wykonania opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym czynności.

W konsekwencji stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do ustalenia czy nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT wskazać należy, że:

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT,

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku C-102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.

Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”. W orzeczeniu z  5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

I tak, przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)  użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)  nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ponadto, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W oparciu o treść art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 45 ustawy Kodeks cywilny:

Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmioty praw majątkowych mogą mieć charakter materialny albo niematerialny, a rzeczy stanowią jedną z kategorii przedmiotów, do których odnosi się treść praw majątkowych. Wyodrębnione przedmioty mające charakter materialny, czyli rzeczy, dzielone są tradycyjnie na nieruchomości i ruchomości (red. prof. dr hab. Maciej Gutowski, „Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz do art. 1-449”, C.H. Beck 2016, komentarz do art. 45 k.c.).

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Na mocy art. 47 § 1 i 2 ustawy Kodeks cywilny:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Przytoczony przepis łączy się z art. 191 Kodeksu cywilnego, wyrażającym klasyczną zasadę superficies solo cedit. Zgodnie z tym przepisem:

Własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.

W świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego urządzenia przesyłowe co do zasady stanowią część składową nieruchomości, na której zostały posadowione.

Analiza przedstawionego przez Państwa opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że przekazanie nakładów poniesionych w związku z realizacją Inwestycji na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania będącego właścicielem gruntu nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów.

Z opisu sprawy wynika, że właścicielem gruntu, na którym Zainteresowany niebędący stroną postępowania (B.) poczynił nakłady jest Zainteresowany będący stroną postępowania (R.), zatem Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania nie przysługuje prawo do rozporządzania gruntem jak właściciel. Skoro w momencie przekazania nakładów na przebudowę sieci oraz przeniesienia placu dochodzi do przeniesienia władztwa ekonomicznego nad siecią i placem i R. przysługuje prawo do rozporządzania nią jak właściciel, a istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, zasadne jest przyjęcie, że ekonomiczne władanie siecią i placem nie należy do  B. Przekazania przez B. nakładów poczynionych na gruntach innej spółki (R.) nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Zatem, czynność ta stanowi świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przekazanie nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana na podstawie przepisów art. 8 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie w sytuacji nieodpłatnego przekazania nakładów na rzecz innej spółki będącej właścicielem gruntu (użytkownikiem wieczystym), dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług związanego z prowadzoną przez B. działalnością gospodarczą.

W analizowanej sprawie w sytuacji nieodpłatnego przeniesienia nakładów dojdzie do nieodpłatnego świadczenia usług związanych z prowadzoną przez B. działalnością gospodarczą. Wykonanie przebudów sieci czy przeniesienie placu jest niezbędne dla wybudowania instalacji produkcyjnej z infrastrukturą towarzyszącą, będącej elementem prowadzenia działalności gospodarczej przez B.

Zatem, w analizowanym przypadku związek nieodpłatnego świadczenia usług z potrzebami prowadzonej przez B. działalności gospodarczej jest spełniony.

W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie nakładów nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem, ponieważ nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotowe świadczenie ma związek z prowadzoną przez B. działalnością gospodarczą.

Tym samym stanowisko zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

­   -   zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

­   -   zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

 R. S.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.