Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z budową samochodu wyścigowego. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.500.2023.4.MK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.500.2023.4.MK

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z budową samochodu wyścigowego.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 11 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową samochodu wyścigowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 października 2023 r. (data wpływu 30 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 1 października 2012 r. w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi Pan działalność konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych kod 45.20.Z oraz działalność agencji reklamowych PKD 73.11.Z. W ramach tej działalności prowadzi Pan tuning samochodów, budowę wiązek elektrycznych, programowanie sterowników. W ramach swojej działalności bierze Pan udział w zlotach i imprezach motoryzacyjnych w trakcie których promuje własną działalność oraz reklamuje firmy, z którymi współpracuje. W zamian za to wystawia Pan im faktury za marketing i reklamę. Organizatorzy ewentów motoryzacyjnych oraz zlotów miłośników sportów motorowych, z uwagi na wieloletnią współpracę oraz prestiż Pana firmy, zapraszają Pana na te wydarzenia jako jednego z nielicznych gości.

Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy. Opis dotyczy zdarzenia w przyszłości w roku podatkowym 2023. Rozlicza się Pan na zasadach ogólnych w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym ma Pan zamiar zbudować pojazd wyścigowy ... z silnikiem .... Pojazd ten nie będzie pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. Nie będzie posiadał dowodu rejestracyjnego. Będzie użytkowany wyłącznie na imprezach zamkniętych i torach wyścigowych.

Jego wartość początkowa będzie przekraczać 10 tysięcy złotych, a okres użytkowania będzie większy niż 12 miesięcy. Po zbudowaniu pojazdu będzie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wartość początkowa będzie określona na podstawie faktycznie poniesionych wydatków na zakup części i usług obcych, natomiast do wartości początkowych nie będzie zaliczona Pana praca własna. Do kosztów uzyskania przychodu chce Pan zaliczyć: koszty eksploatacyjne pojazdu takie jak paliwo, opony, części eksploatacyjne, koszty uczestnictwa w imprezach, koszty transportu pojazdu i noclegi, koszty ubioru spełniającego wymogi bezpieczeństwa.

W związku z powyższym wyżej wymieniony pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie w ramach Pana działalności gospodarczej dlatego też uważa Pan że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o pit „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.  Jest Pan również czynnym płatnikiem podatku VAT w związku z powyższym uważa Pan, że ma Pan prawo do odliczenia 100% podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż wyżej wymieniony pojazd nie jest pojazdem samochodowym i nie dotyczą go ograniczenia przepisów podatku od towarów i usług z art. 86a ust. 1.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że samochód wyścigowy będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Na imprezach w których zamierza Pan uczestniczyć pojawiają się dziesiątki tysięcy widzów (np......). Znaczna część tych ludzi sama posiada samochody, chce je modyfikować i szuka firm które się tym zajmują widzowie mogą zobaczyć Pana prace, na Pana stanowisku, porozmawiać z Panem. Zobaczą też jak ta Pana wykonana praca funkcjonuje w praktyce, na torze wyścigowym. To są potencjalni klienci. Różne media prowadzą relacje (również "na żywo") z tego typu imprez, to też jest reklama dla Pana i dla firm które Pan reprezentuje.

Jestem Pan płatnikiem i podatnikiem podatku VAT. Działalność związana z tuningiem i promocją jest opodatkowana podatkiem VAT. Za usługi wystawia Pan faktury VAT. Koszty ponoszone z ww. działalnością są też opodatkowane podatkiem VAT.

Z uwagi na powyższe zgodnie z przepisami ma Pan prawo zastosować zarówno podatek VAT naliczony jak i podatek do odliczenia.

Kontrahenci, którym zamierza Pan świadczyć usługi reklamowe samochodem wyścigowym są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Pytanie

Czy Pana stanowisko przedstawione w pozycji 61 jest zgodne i czy zastosowane przepisy Pana dotyczą? Czy może Pan zastosować się art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem w związku z opisanym powyżej zdarzeniem przyszłym spełnione są warunki art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z opisem jakim przedstawił Pan w punkcie 61.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do  celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

1)przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

a)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

b)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a)kolejny numer wpisu,

b)datę i cel wyjazdu,

c)opis trasy (skąd – dokąd),

d)liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości (50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczenia podatku zawarte w art. 86 ustawy.

Stosownie do art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

Na podstawie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j.  Dz.U. z 2022 r. poz. 988 ze zm.):

Przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności prowadzi Pan tuning samochodów, budowę wiązek elektrycznych, programowanie sterowników. W ramach swojej działalności bierze Pan udział w zlotach i imprezach motoryzacyjnych w trakcie których promuje własną działalność oraz reklamuje firmy, z którymi współpracuje. W zamian za to wystawia Pan im faktury za marketing i reklamę. W związku z powyższym ma Pan zamiar zbudować pojazd wyścigowy ... z silnikiem .... Pojazd ten nie będzie pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. Nie będzie posiadał dowodu rejestracyjnego. Będzie użytkowany wyłącznie na imprezach zamkniętych i torach wyścigowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – przedmiotowy pojazd nie będzie pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, nie będzie posiadał dowodu rejestracyjnego oraz będzie użytkowany wyłącznie na imprezach zamkniętych i torach wyścigowych, to w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego nie dotyczą go wymogi uregulowane przepisami szczególnymi zawartymi w art. 86a ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy przedmiotowy samochód nie spełnia kryteriów do uznania go za pojazd w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż nie jest on przeznaczony do poruszania się po drodze. Nie stanowi on również pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, skoro przedmiotowy pojazd nie będzie stanowił pojazdu samochodowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, to kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków z nim związanych należy rozpatrywać na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy, zaś przepisy art. 86a ustawy nie będą mieć zastosowania.

Należy zauważyć, iż z wyżej cytowanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Dokonywane zakupy mają pośredni związek z działalnością, jeżeli ma miejsce związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi zakupami, a powstaniem obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Groupplc v. Commissioners of Customs & Excise), TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży. W wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta, TSUE stanął na stanowisku, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że pojazd jest wykorzystywany dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca reklamuje swoją działalność a także współpracujące z Wnioskodawcą firmy za pomocą pojazdu wyścigowego. W związku z posiadaniem samochodu wyścigowego oraz udziałem w zawodach Wnioskodawca świadczy usługi marketingowe i reklamowe. Pojazd wyścigowy będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Na imprezach w których uczestniczy Wnioskodawca pojawiają się dziesiątki tysięcy widzów (np. finał .....). Znaczna część tych ludzi sama posiada samochody, chce je modyfikować i szuka firm które się tym zajmują widzowie mogą zobaczyć prace Wnioskodawcy oraz porozmawiać z Wnioskodawcą. Zobaczą też jak wykonana przez Wnioskodawcę praca funkcjonuje w praktyce, na torze wyścigowym. To są potencjalni klienci. Różne media prowadzą relacje (również "na żywo") z tego typu imprez, to też jest reklama dla Wnioskodawcy i dla firm które reprezentuje Wnioskodawca. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność związana z tuningiem i promocją jest opodatkowana podatkiem VAT. Za usługi Wnioskodawca wystawia faktury VAT. Koszty ponoszone z ww. działalnością są też opodatkowane podatkiem VAT. Kontrahenci, którym zamierza Wnioskodawca świadczyć usługi reklamowe samochodem wyścigowym są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz wskazane we wniosku okoliczności dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz wskazanie przez Wnioskodawcę,  że przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany  do czynności opodatkowanych, stwierdzić należy, że warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione. Zatem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotowym pojazdem wyścigowym, o ile nie wystąpią przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Pana uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług.

Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).