Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.539.2023.1.MBN
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Koło Gospodyń Wiejskich w (…) (dalej: KGW, Wnioskodawca) jest wpisane do Krajowego Rejestru Kół Gospodyń Wiejskich (…), prowadzonego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Działają Państwo jako jednostka organizacji społecznej. Nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej, nie są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik VAT. Nie składali Państwo i nie składają deklaracji VAT-7. KGW nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w związku z tym nie może w żaden sposób odliczyć i odzyskać podatku VAT.
KGW złożyło do Stowarzyszenia „(…)” wniosek o dofinansowanie pn.: „(…)” (dalej: Projekt), w ramach poddziałania 19.2. „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020 objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Na posiedzeniu Stowarzyszenia „(…)” w wyniku oceny według lokalnych kryteriów wyboru dla projektów, wniosek KGW został pozytywnie rozpatrzony i wybrany do finansowania przez (…).
Realizacja Projektu ma na celu zintegrowanie, zaktywizowanie lokalnych społeczności, w tym poprzez włączenie społeczne, ograniczenie ubóstwa i rozwój gospodarczy z uwzględnieniem zasad ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianom klimatu.
Modernizacja istniejącej infrastruktury przyczyni się do aktywności mieszkańców − spotkań lokalnej społeczności. Dodatkowe wyposażenie umożliwi mieszkańcom realizować nowe działania i pomysły. Odnowa budynku poprawi estetykę wsi, a co za tym idzie, zwiększy jej atrakcyjność. Realizowane przedsięwzięcie spełnia kryterium innowacyjności poprzez stworzenie i udostępnienie dla lokalnej społeczności miejsca, które będzie łączyć pokolenia. Z przeprowadzonych rozmów ludność deklaruje chęć aktywnego udziału w celu stworzenia miejsca aktywizacji społecznej.
Zadanie będzie polegało na modernizacji budynku. Braki w wyposażeniu powodują znaczne ograniczenia w prowadzeniu organizacji spotkań dla dorosłych oraz organizacji czasu wolnego dla dzieci i młodzieży we wsi (…). Projekt ma charakter niekomercyjny oraz ogólnodostępny.
Obecnie teren jest częściowo zagospodarowany. Miejsce ma duży potencjał, który przyczyni się do poprawy jakości spędzania wolnego czasu przez mieszkańców, wpłynie na rozwój wsi (…) pod względem rekreacyjnym oraz zaspokoi potrzeby społeczne i kulturalne mieszkańców. Zagospodarowanie tego terenu wpłynie na ożywienie wspólnych więzi społeczeństwa i wzmocni ich aktywizację, co wyrazi się w życiu wsi i gminy.
Zakres inwestycji obejmuje modernizację budynku, w którą wchodzi: utwardzenie terenu, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, malowanie, wymiana oświetlenia i wymiana posadzek, doposażenie w nowe elementy uzupełniające braki w wyposażeniu.
Poprzez realizację ww. projektu poprawi się jakość życia mieszkańców oraz estetyka przestrzeni publicznej, które zaspokoją potrzeby lokalnej społeczności. (…) jest miejscowością rozwijającą się. Stworzenie miejsca pod względem wypoczynkowym i rekreacyjnym, która umożliwia integrację społeczeństwa w dwóch ważnych aspektach: integrację międzypokoleniową oraz integrację nowych, jak i dotychczasowych mieszkańców wsi. Obiekt będzie miejscem do spotkań młodzieży i osób starszych zapobiegając negatywnym zjawiskom w społeczeństwie poprzez promowanie zdrowego stylu życia i odnowienie przestrzeni publicznej.
Działalność KGW związana z realizacją Projektu nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów usług. Efekty powstałe w wyniku Projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. KGW nie stanie się czynnym podatnikiem VAT. Faktury, rachunki dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji ww. Projektu, będą wystawiane na KGW.
Projekt realizowany jest w ramach działalności statutowej i nie prowadzi do osiągnięcia zysku. W związku z realizacją Projektu nie powstanie żadna sytuacja, która zobliguje KGW do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Pytanie
Czy KGW ma możliwość odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”, w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizowanych w ramach projektu?
Państwa stanowisko w sprawie
Realizacja projektu nie będzie prowadziła do tego, że KGW stanie się czynnym podatnikiem podatku VAT. Z uwagi na powyższe nie będzie mieć możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur i rachunków dotyczących realizacji projekty pn.: „(…)” w ramach poddziałania 19.2. „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Prawo do obniżenia podatku przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną określone warunki tzn. odliczenia tego podatku dokonuje płatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
W przedmiotowej sprawie − wydatki poniesione w ramach planowanych operacji, nie będą przeznaczone do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
KGW nie jest czynnym podatnikiem VAT, nie składa deklaracji VAT-7, więc elementy doposażenia nabywane w związku z realizacją przedmiotowego Projektu nie będą w żaden sposób związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego.
Zatem KGW nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, rachunków wynikających z zakupów dokonywanych w ramach realizowanego grantu, w związku z czym uznaje się go za kwalifikowalny.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6l ustawy.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy są spełnione warunki:
−podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,
−towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do takich czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Nie można obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które:
−nie służą do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
−służą do czynności zwolnionych od tego podatku,
−służą do czynności niepodlegających temu podatkowi.
Art. 86 ust. 1 ustawy, nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczy, że podatnik nabywa towary i usługi w celu ich wykorzystania do czynności opodatkowanych.
Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, gdy:
−spełni przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy i
−nie zaistnieją przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.
Art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może odliczyć podatku, który jest należny tylko dlatego, że został wykazany na fakturze. W sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku podatnik nie może odliczyć podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na mocy art. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1179):
Koło gospodyń wiejskich jest dobrowolną, niezależną od administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, samorządną społeczną organizacją mieszkańców wsi, wspierającą rozwój przedsiębiorczości na wsi i aktywnie działającą na rzecz środowisk wiejskich.
Koło gospodyń wiejskich reprezentuje interesy i działa na rzecz poprawy sytuacji społeczno-zawodowej kobiet wiejskich oraz ich rodzin, a także wspiera wszechstronny rozwój terenów wiejskich.
3. Koło gospodyń wiejskich w szczególności:
1)prowadzi działalność społeczno-wychowawczą i oświatowo-kulturalną w środowiskach wiejskich;
2)prowadzi działalność na rzecz wszechstronnego rozwoju obszarów wiejskich;
3)wspiera rozwój przedsiębiorczości kobiet;
4)inicjuje i prowadzi działania na rzecz poprawy warunków życia i pracy kobiet na wsi;
5)upowszechnia i rozwija formy współdziałania, gospodarowania i racjonalne metody prowadzenia gospodarstw domowych;
6)reprezentuje interesy środowiska kobiet wiejskich wobec organów administracji publicznej;
7)rozwija kulturę ludową, w tym w szczególności kulturę lokalną i regionalną.
Na podstawie art. 22 ustawy o kołach gospodyń wiejskich:
Koło gospodyń wiejskich może prowadzić działalność zarobkową, w tym działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 23 ustawy o kołach gospodyń wiejskich:
Koło gospodyń wiejskich może otrzymywać dotacje celowe na realizację zadań, o których mowa w art. 2 ust. 3, według zasad określonych w odrębnych przepisach.
W analizowanym przypadku Państwa wątpliwości dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, jak wskazano powyżej, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.
Mając na względzie powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie będą spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego zadania.
Wynika to z faktu, że – jak Państwo wskazali – nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej, nie są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik VAT. Ponadto efekty powstałe w wyniku Projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Projekt realizowany jest w ramach działalności statutowej i nie prowadzi do osiągnięcia zysku.
Zatem, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy, w związku z art. 88 ust. 4 ustawy, nie będą Państwo mieć prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.
Podsumowując, nie będą mieć Państwo prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.
Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).