Termin wystawienia faktury VAT w celu udokumentowania usług medycznych świadczonych na rzecz Zakładów Opieki Zdrowotnej. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.380.2023.2.JK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.380.2023.2.JK

Temat interpretacji

Termin wystawienia faktury VAT w celu udokumentowania usług medycznych świadczonych na rzecz Zakładów Opieki Zdrowotnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 27 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktury za świadczone usługi.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą jako indywidualna praktyka lekarska. Świadczy Pan usługi medyczne dla publicznych i niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej (głównie lecznictwo szpitalne, pracuje Pan jako lekarz anestezjolog). Rozlicza się Pan podatkiem w formie ryczałtu dla medyków lekarzy – 14% od przychodów. Pracuje Pan w formie umów cywilnoprawnych (jako indywidualna praktyka lekarska) podpisuje Pan kontrakty na usługi medyczne z Zakładami Opieki Zdrowotnej.

Świadczone przez Pana usługi są przedmiotowo zwolnione od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie posiada Pan innej formy zatrudnienia (np.: umowa o pracę, prowadzi Pan jedynie działalność gospodarczą).

W treściach umów cywilnoprawnych jakie zawiera Pan z Zakładami Opieki Zdrowotnej znajdują się następujące zapisy co do wystawiania przez Pana faktur:

1.treść pierwszej umowy (dla wyjaśnienia – świadczeniodawca to Pan jako indywidualna praktyka lekarska, świadczeniobiorca – to Zakład Opieki Zdrowotnej na rzecz, którego świadczy Pan usługi medyczne):

1)„świadczeniodawca wystawia fakturę w terminie do 10-ego dnia miesiąca następującego po zakończeniu miesiąca obliczeniowego;

2)świadczeniodawca wystawia fakturę za każdy miesiąc kalendarzowy umowy odrębnie;

3)sprawdzenie poprawności wystawienia dokumentu i zatwierdzenie rozliczenia przez świadczeniobiorcę nastąpi do 15-ego dnia miesiąca następującego po miesiącu obliczeniowym;

4)wypłata należności z tytułu wynagrodzenia za wykonanie umowy nastąpi ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu obliczeniowym”,

2.treść drugiej umowy (dla wyjaśnienia – przyjmujący zamówienia to Pan jako indywidualna praktyka lekarska, udzielający zamówienie – to Zakład Opieki Zdrowotnej):

„Przyjmujący zamówienie będzie wystawiał faktury udzielającemu zamówienie do 10-ego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Udzielający zamówienie zobowiązuje się zapłacić wskazaną na fakturze należność do ostatniego dnia miesiąca, następującego po miesiącu rozliczeniowym”.

Pytanie

Czy będąc lekarzem anestezjologiem na własnej indywidualnej działalności gospodarczej (indywidualna praktyka lekarska) na takich zasadach jak Pan opisał powyżej, ma Pan prawo wystawić fakturę za usługi medyczne z datą następnego miesiąca po miesiącu przepracowanym?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, ma Pan prawo wystawić fakturę z datą następnego miesiąca po miesiącu przepracowanym z uwagi na to, iż jako lekarz ma Pan obowiązek prawny świadczyć usługi w obrębie dyżuru medycznego w sposób ciągły.

Oznacza to, iż w umowach cywilno-prawnych ze szpitalami, usługi medyczne (dyżury medyczne) są świadczone na przełomie miesięcy. Czyli np.: mając dyżur 30 kwietnia 2023 r. (24 godzinny dyżur), dyżur rozpoczyna się o godzinie 8.00 dnia 30 kwietnia 2023 r. a kończy dnia 1 maja 2023 r. o godzinie 8.00. Dlatego uważa Pan, iż ma Pan prawo do wystawienia faktury z datą następnego miesiąca (czyli np.: fakturę za miesiąc kwiecień 2023 r. ma Pan prawo wystawić z datą do 10 maja 2023 r. »zgodnie z umową cywilnoprawną«), gdyż dyżury medyczne są również na przełomie miesięcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą jako indywidualna praktyka lekarska. Świadczy Pan usługi medyczne dla publicznych i niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej (głównie lecznictwo szpitalne). Pracuje Pan jako lekarz anestezjolog. Na podstawie umów cywilnoprawnych (jako indywidualna praktyka lekarska), podpisuje Pan kontrakty na usługi medyczne z Zakładami Opieki Zdrowotnej.

Świadczone przez Pana usługi są zwolnione od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy. Nie posiada Pan innej formy zatrudnienia (np.: umowa o pracę, prowadzi Pan jedynie działalność gospodarczą).

W treściach umów cywilnoprawnych jakie zawiera Pan z Zakładami Opieki Zdrowotnej znajdują się następujące zapisy co do wystawiania przez Pana faktur:

1.treść pierwszej umowy:

„świadczeniodawca wystawia fakturę w terminie do 10-ego dnia miesiąca następującego po zakończeniu miesiąca obliczeniowego;

świadczeniodawca wystawia fakturę za każdy miesiąc kalendarzowy umowy odrębnie;

sprawdzenie poprawności wystawienia dokumentu i zatwierdzenie rozliczenia przez świadczeniobiorcę nastąpi do 15-ego dnia miesiąca następującego po miesiącu obliczeniowym;

wypłata należności z tytułu wynagrodzenia za wykonanie umowy nastąpi ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu obliczeniowym”,

2.treść drugiej umowy:

„Przyjmujący zamówienie będzie wystawiał faktury udzielającemu zamówienie do 10-ego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Udzielający zamówienie zobowiązuje się zapłacić wskazaną na fakturze należność do ostatniego dnia miesiąca, następującego po miesiącu rozliczeniowym”.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii terminu wystawienia faktury VAT w celu udokumentowania usług medycznych świadczonych na rzecz Zakładów Opieki Zdrowotnej.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy:

Przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Z przepisu art. 106b ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Na mocy art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz sprzedaż zwolnioną od podatku m.in. na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Dodatkowo wskazać należy, że stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1-14 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Z kolei w myśl art. 106e ust. 4 pkt 3 ustawy:

Faktura nie zawiera w przypadku, o którym mowa w art. 106b ust. 3 pkt 2 – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Przepisy ustawy w kwestii faktur wystawianych przez podatników zwolnionych z VAT precyzuje rozporządzenie Ministra Finansów z 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2021 r. poz. 1979).

W myśl § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia:

Faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy powinna zawierać:

a)datę wystawienia,

b)numer kolejny,

c)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

d)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

e)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

f)cenę jednostkową towaru lub usługi,

g)kwotę należności ogółem,

h)wskazanie przepisu ustawy, aktu wydanego na podstawie ustawy, przepisu dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.3)) lub innej podstawy prawnej, zgodnie z którą podatnik stosuje zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 106i ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

W myśl art. 106i ust. 6 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się:

1)zgodnie z ust. 1 i 2 – jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty;

2)nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania – jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

W świetle art. 106i ust. 7 ustawy:

Faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 60. dnia przed:

1)dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;

2)otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Jak stanowi art. 3531 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Nadmienić należy, że „wykonanie usługi” następuje w momencie faktycznego zakończenia wszystkich czynności, do których wykonania zobowiązany jest podmiot świadczący daną usługę. Momentem wykonania usługi jest moment rzeczywistego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na konkretną usługę. Zatem usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług. Jednocześnie należy podkreślić, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny.

Zaznaczyć również należy, że wszelkie ewentualne uzgodnienia między stronami w tych kwestiach powinny pozostawać w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa.

Jak zostało wyżej wskazane, wykonanie usług następuje w momencie faktycznego wykonania wszystkich czynności, do których wykonania zobowiązany jest podmiot świadczący daną usługę. Samo wystawienie faktury stanowi jedynie potwierdzenie wykonania usługi, nie przesądza jednak o terminie jej faktycznego wykonania.

Zasady i terminy wystawiania faktur zostały uregulowane w ustawie i wszelkie ewentualne uzgodnienia między stronami w tych kwestiach powinny pozostawać w zgodzie z przepisami prawa.

Jednocześnie należy zauważyć, że faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, podmiotów biorących w niej udział, jak i momentem wykonania usługi. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub wykonanie usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. W konsekwencji, niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze, a które to dane wyszczególnione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy.

Jak wskazał Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy Pan usługi medyczne dla publicznych i niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej.

Świadczone przez Pana usługi są zwolnione od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy. W treściach umów jakie zawarł Pan z Zakładami Opieki Zdrowotnej znajdują się następujące zapisy co do wystawiania przez Pana faktur:

   w treści pierwszej umowy: „świadczeniodawca wystawia fakturę w terminie do 10-ego dnia miesiąca następującego po zakończeniu miesiąca obliczeniowego, świadczeniodawca wystawia fakturę za każdy miesiąc kalendarzowy umowy odrębnie (…)”;

   w treści drugiej umowy: „przyjmujący zamówienie będzie wystawiał faktury udzielającemu zamówienie do 10-ego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. (…)”.

W świetle powyższego, z uwagi na – wynikające z zawartej z Zakładami Opieki Zdrowotnej umowy – żądanie wystawienia faktury, zobowiązany jest Pan do wystawienia na rzecz publicznych i niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej faktury potwierdzającej wykonanie usług medycznej w terminie wynikającym z art. 106i ust. 1 i 2 w zw. z art. 106i ust. 6 pkt 1 ustawy, w sposób odzwierciedlający właściwy przebieg transakcji gospodarczej na podstawie okoliczności faktycznych i treści art. 106e ustawy.

W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 106i ust. 1 ustawy, jest Pan zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą wykonanie usługi medycznej na rzecz Zakładów Opieki Zdrowotnej nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonał Pan usługę.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Wydana interpretacja dotyczy więc tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). W konsekwencji tut. Organ w niniejszej interpretacji odniósł się wyłącznie do terminu wystawienia faktury dokumentującej wykonanie przez Pana usługi medycznej na rzecz Zakładów Opieki Zdrowotnej. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Dotyczy to w szczególności momentu zakończenia wykonanej przez Pana usługi medycznej na rzecz Zakładów Opieki Zdrowotnej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego ww. usługi.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).