Zwolnienie od podatku VAT usług w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży. - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.467.2023.1.MB

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.467.2023.1.MB

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku VAT usług w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 22 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT usług w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jednoosobowa działalność gospodarcza świadczy usługi w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży, rozliczając się na podstawie art. 23 podatku od towarów i usług (Dz.U.2022.931 t. j.), opłacając podatek VAT w wysokości 23%. Podstawą jest wymóg organizacji, z którą współpracuje (…) do poniższego opisu usługi na fakturze: (…).

Świadczone przez Panią usługi w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży są realizowane w ramach wykonywania zawodu psychologa wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.). Posiada Pani tytuł zawodowy uprawniający do wykonywania zawodu psychologa, tj. tytuł magistra psychologii, poświadczony przez dyplom ukończenia jednolitych studiów magisterskich o numerze: (…) (załącznik do wniosku o nazwie (…)).

Nie jest Pani zarejestrowana jako podmiot leczniczy w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 991), ponieważ osoby, które uzyskały fachowe uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych i niebędące lekarzami, pielęgniarkami oraz fizjoterapeutami (np. psycholog) i udzielają ich jedynie w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, nie są zaliczane do podmiotów wykonujących działalność leczniczą, a w związku z tym nie muszą dokonywać wpisu do przedmiotowego rejestru. Taki wpis byłby konieczny, gdyby chciała Pani przekształcić się w podmiot lecznicy w rozumieniu ustawy, co wiązałoby się z koniecznością utworzenia zakładu leczniczego.

W ramach świadczonych usług wykonuje Pani czynności związane ze zbieraniem wywiadu dotyczącego obecnego stanu zdrowia pacjenta, informacji dotyczących sytuacji życiowej i środowiskowej, która może mieć wpływ na stan zdrowia dzwoniącego oraz przeprowadza Pani analizę wybranych informacji, aby wskazać pacjentowi możliwe rozwiązania w zakresie poprawy swojego stanu zdrowia. Zalicza się do tego wskazywanie psychologicznych mechanizmów zachowania, które rozpoznaje Pani w kontakcie z pacjentem, mogących mieć wpływ na jego stan zdrowia. Motywuje też Pani pacjentów do poszukiwania pomocy specjalistycznej w ramach kontaktu z lekarzem psychiatrą lub psychoterapeutą.

Cel wykonania usługi to zapewnienie bezpieczeństwa bezpośredniego w przypadku nasilenia objawów, mogących mieć wpływ na odebranie sobie życia przez pacjentów, poprawa stanu zdrowia, profilaktyka zdrowia psychicznego i motywowanie do poszukiwania pomocy specjalistycznej.

Świadcząc usługi dokonuje Pani weryfikacji stanu zdrowia pacjenta oraz przeprowadza wywiad medyczny, zwracając uwagę na objawy świadczące o rozpoznaniu konkretnych zaburzeń i chorób psychicznych zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób (…). Na tej podstawie dokonuje oceny konkretnego stanu pacjenta.

Profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia przejawia się w świadczonych usługach jako szereg działań i interwencji, które podejmuje Pani podczas rozmowy z pacjentem. Profilaktyka realizuje się w ramach treści psychoedukacyjnych udzielanych w trakcie rozmowy z pacjentem. Zachowanie zdrowia przejawia się poprzez wspieranie w poszukiwaniu wsparcia w otoczeniu i motywowanie do skorzystania z pomocy specjalistycznej. Ratowanie zdrowia związane jest z wykonywaniem interwencji, mających na celu powiadomienie służb o bezpośrednim zagrożeniu zdrowia pacjenta, takim jak myśli samobójcze, zamiar samobójczy lub przebywanie w środowisku, w którym pacjent doświadcza przemocy fizycznej i psychicznej. Przywracanie i poprawa zdrowia odbywa się poprzez wskazywanie mechanizmów psychologicznych, świadczących o pogorszeniu się stanu zdrowia pacjenta, poinformowanie rodziców o obecnym stanie zdrowia dziecka, wskazując konkretne możliwości działania, aby poprawić jego stan zdrowia lub wskazanie służbom możliwych działań po ocenie stanu zdrowia pacjenta w przypadku podejmowanych interwencji.

Świadczone przez Panią usługi poradnictwa psychologicznego mają wpływ na poprawę zdrowia dzieci i młodzieży, którzy kontaktują się w ramach działalności telefonu zaufania. Pacjenci są objęci opieką i profesjonalną pomocą psychologiczną.

Wykonywane przez Panią usługi są rodzajem pierwszego kontaktu ze specjalistą w ramach uzyskania wsparcia, poprawy zdrowia i motywowania do dalszego sięgania po pomoc specjalistyczną. Szczególne znaczenie w poprawie zdrowia dzieci i młodzieży ma przeprowadzanie rozmów interwencyjnych, świadczących o bezpośrednim zagrożeniu życia lub zdrowia pacjenta w kryzysie samobójczym, gdzie wymagane są specjalistyczne umiejętności w zakresu prowadzenia rozmowy psychologicznej.

Pytanie

Czy w takim przypadku obowiązuje Panią zwolnienie z podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 19d dotyczące zwolnienia z podatku VAT usług w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodu psychologa?

Pani stanowisko w sprawie

W myśl przepisów prawa podatkowego dotyczących zwolnienia z podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 19d ustawy świadczenie usług poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania wchodzi w zakres usług w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodu psychologa.

Posiada Pani wykształcenie zawodowe uprawniające do wykonywania zawodu psychologa (ukończenie jednolitych studiów magisterskich, nr dyplomu: (…)). Podczas świadczenia usługi korzysta Pani z wiedzy i umiejętności zawodowych, a także dba o profilaktykę, poprawę zdrowia psychicznego oraz ratowanie i przywracanie zdrowia poprzez przeprowadzanie interwencji medycznych.

Uważa Pani, że obowiązuje Panią zwolnienie z podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 19d dotyczące zwolnienia z podatku VAT usług w zakresie opieki medycznej w ramach wykonywania zawodu psychologa.

Jako podstawę do powyższego stanowiska powołuje się Pani na kontakt z Infolinią Urzędu Skarbowego, gdzie podczas konsultacji potwierdzono zajmowane przed Panią stanowisko w sprawie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej zwolnienia z VAT.

W sprawie opisanej powyżej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednakże w tym miejscu należy wskazać, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana podatkiem albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział m.in. zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwalnia się od podatku

usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a)lekarza i lekarza dentysty,

b)pielęgniarki i położnej,

c)medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991),

d)psychologa.

Analizując powołane regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

  • przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia,
  • przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) oraz lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

a)opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;

b)świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie C-106/05 L.u.P. GmbH (pkt 27) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia”. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie C-307/01 Peter d´Ambrumenil (pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje należy zauważyć, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez TSUE „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie C-212/01 Margarete Unterpertinger, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo TSUE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.

Ponadto, w przedmiotowym wyroku Trybunał stwierdził, że „(…) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi”.

Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Wyrażenie „opieka medyczna” dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę nad pacjentem. Celem zwolnienia jest ułatwienie ochrony zdrowia ludzkiego, która obejmuje diagnozę i badania w celu sprawdzenia czy osoba cierpi na jakąś chorobę i jeżeli to możliwe zapewnia jej leczenie. Nie obejmuje diagnozy i badania w innym celu. Aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel. Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia, świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT.

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 CopyGene A/S:

„Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”.

Zatem zwolnieniem od podatku, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z ww. zwolnienia.

W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować, nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Dla zastosowania zwolnienia usług od podatku VAT, ważnym jest wykazanie, że celem świadczonych usług jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywrócenie i poprawa zdrowia.

Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Z kolei zachowywać, oznacza pozostać w posiadaniu, dochować w niezmienionym stanie, a także ochraniać.

Natomiast ratowanie to udzielanie komuś pomocy w niebezpieczeństwie lub w trudnej sytuacji.

Interpretując termin poprawa zdrowia, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia przywracanie zdrowia, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

Należy zauważyć, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT jest objęta każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

W kwestii ww. zwolnienia na podstawie art. 132 ust. 1 lit. c Dyrektywy wypowiedział się TSUE, który w wyroku w sprawie C- 141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH wskazał, że:

„zwolnienie przyznane w art. 13(A)(J)(c,) Szóstej Dyrektywy (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie zależy od formy prawnej podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne, o których mowa w tym przepisie”. Wyjaśnił również: „W dosłownej interpretacji, przepis ten (art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy) nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe” (pkt 27).

Pani wątpliwości dotyczą tego, czy usługi w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży świadczone przez Panią w ramach zawodu psychologa są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy.

Odnosząc się do powyższego i rozpatrując kwestię zwolnienia od podatku dla świadczonych przez Panią usług w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży, należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i czy są wykonywane przez osoby wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Wskazała Pani, że świadczy usługi w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży, które są realizowane w ramach wykonywania zawodu psychologa wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług. Posiada Pani tytuł zawodowy uprawniający do wykonywania zawodu psychologa, tj. tytuł magistra psychologii. W ramach świadczonych usług wykonuje Pani czynności związane ze zbieraniem wywiadu dotyczącego obecnego stanu zdrowia pacjenta, informacji dotyczących sytuacji życiowej i środowiskowej, która może mieć wpływ na stan zdrowia dzwoniącego oraz przeprowadza Pani analizę wybranych informacji, aby wskazać pacjentowi możliwe rozwiązania w zakresie poprawy swojego stanu zdrowia. Zalicza się do tego wskazywanie psychologicznych mechanizmów zachowania, które rozpoznaje Pani w kontakcie z pacjentem, mogących mieć wpływ na jego stan zdrowia. Motywuje też Pani pacjentów do poszukiwania pomocy specjalistycznej w ramach kontaktu z lekarzem psychiatrą lub psychoterapeutą. Cel wykonania usługi to zapewnienie bezpieczeństwa bezpośredniego w przypadku nasilenia objawów, mogących mieć wpływ na odebranie sobie życia przez pacjentów, poprawa stanu zdrowia, profilaktyka zdrowia psychicznego i motywowanie do poszukiwania pomocy specjalistycznej. Świadcząc usługi dokonuje Pani weryfikacji stanu zdrowia pacjenta oraz przeprowadza wywiad medyczny, zwracając uwagę na objawy świadczące o rozpoznaniu konkretnych zaburzeń i chorób psychicznych zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób (…). Na tej podstawie dokonuje oceny konkretnego stanu pacjenta. Profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia przejawia się w świadczonych usługach jako szereg działań i interwencji, które podejmuje Pani podczas rozmowy z pacjentem. Profilaktyka realizuje się w ramach treści psychoedukacyjnych udzielanych w trakcie rozmowy z pacjentem. Zachowanie zdrowia przejawia się poprzez wspieranie w poszukiwaniu wsparcia w otoczeniu i motywowanie do skorzystania z pomocy specjalistycznej. Ratowanie zdrowia związane jest z wykonywaniem interwencji, mających na celu powiadomienie służb o bezpośrednim zagrożeniu zdrowia pacjenta, takim jak myśli samobójcze, zamiar samobójczy lub przebywanie w środowisku, w którym pacjent doświadcza przemocy fizycznej i psychicznej. Przywracanie i poprawa zdrowia odbywa się poprzez wskazywanie mechanizmów psychologicznych, świadczących o pogorszeniu się stanu zdrowia pacjenta, poinformowanie rodziców o obecnym stanie zdrowia dziecka, wskazując konkretne możliwości działania, aby poprawić jego stan zdrowia lub wskazanie służbom możliwych działań po ocenie stanu zdrowia pacjenta w przypadku podejmowanych interwencji. Szczególne znaczenie w poprawie zdrowia dzieci i młodzieży ma przeprowadzanie rozmów interwencyjnych, świadczących o bezpośrednim zagrożeniu życia lub zdrowia pacjenta w kryzysie samobójczym, gdzie wymagane są specjalistyczne umiejętności w zakresu prowadzenia rozmowy psychologicznej.

W świetle powyższego należy uznać, że usługi w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży świadczone przez Panią mają na celu zachowanie, ratowanie i poprawę zdrowia osób w nich uczestniczących. Tym samym została spełniona przesłanka przedmiotowa do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Jednakże podkreślić należy, że aby znalazło zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy musi być również spełniona przesłanka o charakterze podmiotowym, tj. usługi muszą być świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub innego zawodu medycznego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Tylko łączne spełnienie obu kategorii kryteriów uprawnia do skorzystania ze zwolnienia od podatku. Zatem, jeżeli nawet charakter świadczonych usług będzie uprawniał do uznania, że są to usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia lub usługi ściśle z tymi usługami związane, lecz w danym przypadku nie zostaną jednocześnie spełnione przesłanki podmiotowe, brak będzie podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku.

W tym miejscu wskazać należy, że zasady wykonywania zawodu psychologa zostały uregulowane w ustawie z 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1026).

Zgodnie z art. 3 ustawy o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów,

zawód psychologa może wykonywać osoba, która spełnia wymagania określone niniejszą ustawą.

W myśl natomiast art. 4 ust. 1 ustawy o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów,

wykonywanie zawodu psychologa polega na świadczeniu usług psychologicznych, a w szczególności na:

a)diagnozie psychologicznej,

b)opiniowaniu,

c)orzekaniu, o ile przepisy odrębne tak stanowią,

d)psychoterapii,

e)udzielaniu pomocy psychologicznej.

Zatem, na podstawie przepisów ustawy o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów, udzielanie świadczeń zdrowotnych zastrzeżonych dla zawodu psychologa wykonywać mogą jedynie osoby posiadające określone ustawowo kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami.

Biorąc pod uwagę powyższe, w kontekście cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku spełniona jest przesłanka podmiotowa warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu w odniesieniu do świadczonych przez Panią usług.

Zawód psychologa został wprost wymieniony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy. Psycholog jest bez wątpienia osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych.

W konsekwencji świadczone przez Panią usługi w zakresie poradnictwa psychologicznego w telefonie zaufania dla dzieci i młodzieży podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto informujemy, że wszystkie informacje niezbędne z punktu widzenia przepisów, których interpretacji Pani oczekuje powinny wynikać z opisu stanu faktycznego, a nie z załączonych dokumentów. W ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego Dyrektor KIS nie prowadzi postępowania dowodowego i nie analizuje załączników.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).