Wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.335.2023.3.KM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.335.2023.3.KM

Temat interpretacji

Wycofanie nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania wycofania nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej i przeznaczenia jej na najem prywatny.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 września 2023 r. (wpływ 26 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie m.in. sprzedaży hurtowej maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego wyposażenia, będącą zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku usługowego (hali magazynowej), zwanej dalej: „Nieruchomością”. W związku z prowadzoną inwestycją Wnioskodawca odlicza podatek VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na budowę Nieruchomości.

Z uwagi na ciągle zmieniającą się sytuację gospodarczą Wnioskodawca podjął decyzję o założeniu spółki jawnej i wprowadzeniu do niej, w formie aportu, prowadzonej obecnie jednoosobowej działalności gospodarczej. Zanim jednak do tego dojdzie, Wnioskodawca zamierza wycofać z jednoosobowej działalności gospodarczej do swojego majątku prywatnego opisaną wyżej Nieruchomość, celem wynajmowania w ramach majątku prywatnego. W momencie jej przenoszenia, prace budowlane nie zostaną jeszcze zakończone.

Po wycofaniu Nieruchomości, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć ją na wynajem w ramach tzw. najmu prywatnego, stanowiącego odrębne od działalności źródło przychodów, wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Wskutek tej decyzji Nieruchomość przestanie być składnikiem działalności gospodarczej. Usługom wynajmu nie będą towarzyszyć inne usługi, takie jak sprzątanie czy zapewnienie ochrony, administrowania i zarządzania Nieruchomością. W ramach opisanego najmu Wnioskodawca nie planuje zatrudniać innych osób ani korzystać z obsługi księgowej.

Zasadniczym celem wynajmu Nieruchomości będzie sfinansowanie kosztów jej utrzymania (media, podatek od nieruchomości, remonty), a także wsparcie budżetu domowego. Wynajem Nieruchomości będzie stanowił dla Wnioskodawcy dodatkowe źródło dochodu. Wnioskodawca jest świadomy, że to wyłącznie on, jako podatnik, decyduje o przeznaczeniu danej nieruchomości na wynajem w ramach najmu prywatnego (i taką decyzję podjął), jednakże niniejszym wnioskiem chciałby potwierdzić prawidłowość dokonanej kwalifikacji.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wyjaśnił, że budowa hali magazynowej miała służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Po wycofaniu Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu prywatnego tej Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Pytanie

Czy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej i przeznaczenie jej na najem prywatny jest neutralne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej i przeznaczenie jej na najem prywatny jest neutralne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicję tych dwóch czynności ustawodawca przedstawił w art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nakazując przez dostawę towarów rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie, tj. za wynagrodzeniem. Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny,

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Ustawa o VAT nie definiuje potrzeb osobistych, można jednak przyjąć, że przez cele osobiste podatnika należy rozumieć zaspokajanie jego potrzeb osobistych (w odniesieniu do nieruchomości będą to np. własne cele mieszkaniowe). Zatem, nie będzie to dotyczyć sytuacji zmiany sposobu wykorzystywania danych towarów, np. wykorzystywania ich w ramach działalności gospodarczej na przeznaczenie ich na wynajem poza tą działalnością. W takim wypadku nie dochodzi bowiem do zaspokojenia potrzeb osobistych w rozumieniu ustawy o VAT, bowiem ten sposób ich wykorzystania jest także uznawany za działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy, a tym samym nie może stanowić zaspokajania potrzeb osobistych, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie powołany przepis nie ma zastosowania. Przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie dokonane na cele osobiste Wnioskodawcy, ponieważ Nieruchomość ta będzie wykorzystywana na cele działalności gospodarczej w formie tzw. najmu prywatnego.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Umowę najmu regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 1610), dalej: „Kodeks cywilny”, zgodnie z którym przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, uznać należy, iż „najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 października 2020 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.437.2020.1.KK).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca pomimo wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, planuje przeznaczyć ją na odpłatne udostępnianie w formie najmu prywatnego. W efekcie Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, a więc do jego prywatnych celów. Tym samym, nie wystąpi przeznaczenie składnika majątku firmy na cele osobiste podatnika. Nieruchomość wycofana z działalność gospodarczej do majątku prywatnego będzie stanowić przedmiot najmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT w świetle art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 kwietnia 2022 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.77.2022.2.OS, w odniesieniu do czynności wycofania ww. nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności, które po ich wycofaniu będzie Pan wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Potwierdzenie tak sformułowanego stanowiska znajduje się m.in. w interpretacji indywidualnej z 20 kwietnia 2023 r. znak: 0112-KDIL3.4012.121.2023.1 AK czy też z 26 września 2022 r. znak: 0113-KDIPT1-3.4012.420.2022.1.MWJ.

Mając powyższe na względzie, wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej i przeznaczenie jej na najem prywatny jest neutralne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2023 r. poz. 790 i 1114);

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczął Pan budowę Nieruchomości – budynku usługowego (hali magazynowej). W związku z prowadzoną inwestycją odlicza Pan podatek VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na budowę Nieruchomości. Zamierza Pan wycofać przedmiotową Nieruchomość z jednoosobowej działalności gospodarczej do swojego majątku prywatnego. Budowa Nieruchomości miała służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Po wycofaniu Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczona przez Pana usługa najmu prywatnego tej Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Ma Pan wątpliwości, czy wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej i przeznaczenie jej na najem prywatny jest neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy w odniesieniu do kwestii opodatkowania czynności wycofania Nieruchomości z prowadzonej działalności, należy wskazać, że – jak wynika z okoliczności sprawy – Nieruchomość objętą zakresem postawionego we wniosku pytania, po jej wycofaniu z działalności gospodarczej będzie Pan wynajmował jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, a wiec będzie wykorzystywana przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych, do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania z obecnie prowadzonej działalności przedmiotowej Nieruchomości, która po wycofaniu nadal będzie przez Pan wynajmowana, nie ma zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpiła dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).