Brak prawa do zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.533.2023.1.MM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 28 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.533.2023.1.MM

Temat interpretacji

Brak prawa do zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto (...) jest jednostką samorządu terytorialnego. Posiada ono osobowość prawną oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca będący jednostką samorządu terytorialnego, 10 listopada 2022 roku zawarł z Województwem (…) reprezentowanym przez Zarząd Województwa (…) w (…) umowę o przyznaniu pomocy (…).

Zgodnie z treścią umowy, Wnioskodawca realizuje projekt pn. „...”. Umowa finansowana jest ze środków unijnych, w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego programem w zakresie rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej. Zadanie dofinansowane jest ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Projekt jest realizowany w latach 2022-2023.

Jednym z elementów kwalifikowalności podatku od towarów i usług w projekcie jest indywidualna interpretacja podatkowa, która jest niezbędna w procesie rozliczania wniosku.

Wnioskodawca realizuje projekt zgodnie z umową o dofinansowanie. W ramach projektu powstają nowe obiekty infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Jest to w części zadanie realizowane ze środków na inwestycje. W ramach realizacji zadania powstaną dwa odcinki ciągu pieszo-rowerowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci stojaków na rowery oraz wiaty rowerowej.

Całość zadania zlokalizowana jest na terenie będącym własnością miasta. Jest to obszar publiczny, ogólnodostępny. Wybudowana infrastruktura będzie służyć bez żadnych ograniczeń mieszkańcom, jak i każdej osobie niebędącej mieszkańcem (…).

Za korzystanie z infrastruktury Miasto nie będzie pobierało żadnych opłat. Świadczona usługa udostępnienia infrastruktury na rzecz osób korzystających nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Za korzystanie z ciągów pieszo-rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą Miasto nie będzie pobierało żadnych opłat.

Przedmiotowe zadanie służyć będzie wyłącznie działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Usługi świadczone w ramach wybudowanej infrastruktury w ramach realizacji projektu pn. „...” będą bezpłatne i nie wystąpi należny podatek.

Pytanie

Czy Miasto (...) ma prawo ubiegać się o zwrot naliczonego podatku od towarów i usług od przedsięwzięcia pn. „...”, jeśli zadanie to nie było przeznaczone i nie jest wykorzystywane w żadnym stopniu do działalności opodatkowanej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Miasta (...) nie ma ono prawnej możliwości ubiegania się o zwrot naliczonego podatku od towarów i usług (odliczenia podatku VAT) od przedsięwzięcia realizowanego w ramach projektu pn. „...” dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej.

Powstała infrastruktura nie jest przeznaczona do działalności opodatkowanej. Nie powstaje podatek należny, który można by było odliczyć (obniżyć).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono podatek VAT:

  • zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
  • pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko wówczas, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego obniżenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sytuacji wybudowana infrastruktura turystyczna i rekreacyjna na terenie miasta (ciągi pieszo jezdne wraz z infrastrukturą towarzyszącą czyli stojaki na rowery oraz wiata rowerowa) w ramach realizowanego projektu dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej nie służy do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czyli związek ze sprzedażą opodatkowaną nie zaistniał.

Miasto (...) wybudowaną infrastrukturę udostępnia nieodpłatnie. Czyli czynności/ usługi udostępnienia infrastruktury nie są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zdaniem Miasta (...) nie ma ono prawnej możliwości ubiegania się o zwrot naliczonego podatku od towarów i usług (odliczenia podatku VAT) od przedsięwzięcia realizowanego w ramach projektu pn. „...” dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej. Wybudowana infrastruktura nie jest przeznaczona do działalności opodatkowanej. Nie powstaje podatek należny, który można by było odliczyć (obniżyć).

Poprawność takiego sposobu postępowania potwierdza indywidualna interpretacja z 29 grudnia 2020 r. (0111-KDIB3-3.4012.649.2020.1.JSU). Przedmiotem sprawy było odliczenie podatku naliczonego związanego z realizacją przez gminę kompleksu turystyczno- rekreacyjnego, który zdaniem gminy już w momencie realizacji projektu, jak również po jego zakończeniu będzie służył wyłącznie do działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W świetle tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:

W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji (…).

W świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Miasto (...) jest jednostką samorządu terytorialnego i posiada osobowość prawną oraz jest czynnym podatnikiem VAT. 10 listopada 2022 r. r. Miasto zawarło z Województwem (…) reprezentowanym przez Zarząd Województwa (…) w (…) umowę o przyznaniu pomocy. Umowa finansowana jest ze środków unijnych, w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego programem w zakresie rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej. Zadanie dofinansowane jest ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Zgodnie z treścią umowy, Miasto realizuje projekt pn. „...”. Projekt jest realizowany w latach 2022-2023. W ramach projektu powstają nowe obiekty infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości ubiegania się o zwrot podatku naliczonego od przedsięwzięcia pn. „...”, które nie było przeznaczone i nie jest wykorzystywane w żadnym stopniu do działalności opodatkowanej.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego obniżenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie zostaną spełnione, ponieważ - jak wynika z wniosku – efekty powstałe w ramach projektu pn. ... nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z Państwa wskazaniem, w ramach realizacji zadania powstaną dwa odcinki ciągu pieszo-rowerowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci stojaków na rowery oraz wiaty rowerowej. Całość zadania zlokalizowana jest na będącym własnością miasta terenie, który jest publiczny i ogólnodostępny. Wybudowana infrastruktura będzie służyć bez żadnych ograniczeń mieszkańcom, jak i każdej osobie niebędącej mieszkańcem Podkowy Leśnej. Za korzystanie z ciągów pieszo-rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą Miasto nie będzie pobierało żadnych opłat. Usługi świadczone w ramach wybudowanej infrastruktury w ramach realizacji projektu pn. „...” będą bezpłatne i nie wystąpi należny podatek. Przedmiotowe zadanie służyć będzie wyłącznie działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Tym samym w rozpatrywanej sprawie nie są spełnione przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia pn. ...” dofinansowanego ze środków unijnych, ponieważ - jak podali Państwo we wniosku - efekty powstałe w ramach ww. projektu nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, z tego tytułu nie będzie Państwu przysługiwać również prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że pojęcie „koszty kwalifikowane” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).