Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zwraca się Pan o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podziału gruntu i odsprzedaży jej w częściach w świetle ustawy o podatku od towarów i usług. Posiada Pan działkę rolną w gminie (…) o wielkości 1,05 hektara, która stanowi Pana majątek prywatny. Zawodowo jest Pan przedsiębiorcą - osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, która w swej działalności nie zajmuje się obrotem nieruchomościami. Działkę nabył Pan w 2001 r. będąc jeszcze studentem. Obecnie chciałby ją Pan podzielić na części i uzyskać od 8 do 10 działek, gdyż w całości od kilku lat nie jest Pan jej w stanie zbyć.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie jednoosobowej z której się Pan utrzymuję. Ta działalność zarobkowa jednak nie ma żadnego związku z faktem posiadania działki nr 1 w (...). Działka należy do majątku prywatnego. Fakt bycia podatnikiem VAT w firmie nie ma wpływu na zbycie działki, która jest Pana majątkiem prywatnym i została nabyta jeszcze w okresie kiedy był Pan studentem.

W żaden sposób nie użytkował Pan tej nieruchomości.

To nieruchomość według klasyfikacji - rola kl VI b

Nieruchomość została przez Pana nabyta w okresie zakończenia nauki celem w przyszłości wybudowania na niej domu. Ten cel nie został zrealizowany, a działka stała się zbędna.

Działka od momentu zakupu nie była użytkowana do żadnych celów, nikt jej nie uprawiał, nikt nie wydzierżawiał.

Stanowiła po prostu nieruchomość gruntową bez jej wykorzystania, nie były też pobierane jakiekolwiek dopłaty rolne czy też inne dotacje na wyżej wymienioną nieruchomość.

Powyższa Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub przedmiotem innych umów o podobnym charakterze, o czym wspomniał Pan również powyżej. Wydzielone działki po podziale również nie będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przed sprzedażą działek nie zamierza Pan zawierać umów przedwstępnych. Po podziale działek jeżeli będą one wystawione do zbycia będą one zbywane w drodze sprzedaży poprzez akt notarialny bez zawierania umów przedwstępnych.

Nie widzi Pan powodu ani potrzeby udzielania kupującemu pełnomocnictwa do występowania w Pana imieniu po podziale działek. Zbycie będzie następować w taki sposób i w takim stanie jak nieruchomości znajdują się obecnie, co oznacza w sposób oczywisty, że przy sprzedaży będzie to zupełnie zbyteczne.

Dla nieruchomości obecnie nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W momencie sprzedaży nie zakłada Pan również, aby taki miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego powstał bo to czasochłonna procedura, a Gmina (...) obecnie takowej nie prowadzi.

Na całym obecnym terenie Gminy (...) pozwolenia na budowę wydawane są co do zasady na podstawie warunków zabudowy.

Dla nieruchomości z której chce Pan wydzielić działki nie zostały wydane warunki zabudowy ani zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o zagospodarowaniu przestrzennym.

Przed wydzieleniem działek będą wydane wstępne warunki zabudowy i zagospodarowania terenu co jest nieodłącznie i nierozerwalnie związane z umożliwieniem podziału geodezyjnego nieruchomości, w przypadku działek rolnych nie można tej czynności wykonać osobno. Wskazuje Pan, iż warunki te dotyczą głównie podziału i wielkości działek z hipotetycznie zaznaczoną ewentualną zabudową. Zaznaczyć należy, że każdy nabywca będzie musiał wystąpić potem o indywidualne warunki zabudowy zgodnie z zamierzeniem inwestycyjnym jakie planuje, bo przecież każdy nabywca będzie miał inne plany co do tego, jak chce działkę zabudować i w jakim stopniu.

Sprzedaż nieruchomości z której chce wydzielić Pan działki została udokumentowana poprzez akt notarialny o numerze (...) powstały 5 kwietnia 2003 r.

Na zbywaną nieruchomość nie była wystawiona faktura zawierająca podatek VAT, ani nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia takiej kwoty.

Informuje Pan, że tej nieruchomości nie wykorzystywał Pan do czynności opodatkowanych zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu.

Nieruchomość chce Pan sprzedać gdyż jest Panu po prostu zbędna i nie ma Pan żadnych planów z nią związanych z wyjątkiem jej zbycia.

Nabywców działek zamierza Pan pozyskać poprzez zwyczajowe ogłoszenie internecie, nie będzie Pan korzystał z pośrednika lub biura nieruchomości.

Do momentu sprzedaży przedmiotowych działek nie podjął Pan ani nie zamierza Pan podejmować jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości wyżej wymienionej działki.

Działka nie jest uzbrojona z wyjątkiem tego co przebiega w okolicy działki od wielu lat. Działka również nie jest ogrodzona, gdyż nie było takiego powodu bo nie była wykorzystywana. Żadne dodatkowe media w związku z podziałem działki nie będą przez Pana doprowadzane, bo prowadziłoby to do nakładów finansowych, a ma Pan świadomość, iż zbycie wszystkich działek może potrwać nawet kilka, lat co spowodowałoby zablokowanie wyłożonych środków finansowych prowadząc de facto zamiast do uzyskania kwoty ze zbycia działek do Pana zaangażowania finansowego.

Wcześniej tylko raz dokonał Pan sprzedaży nieruchomości i było to kompletnie nie związane z nieruchomością dotycząca obecnego wniosku.

Był Pan posiadaczem mieszkania w bloku z wielkiej płyty w (...) przy ul. (...), które to mieszkanie zostało przez Pana zbyte celem uzyskania środków będących częścią zapłaty na zakup domu w (...) którego do dzisiaj jestem właścicielem.

Także uszczegóławiając swoją odpowiedź w posiadanie nieruchomości mieszkalnej w (...) wszedł Pan w 2005 r., została ona przez Pana nabyta celem mieszkaniowym gdzie zamieszkiwał Pan z dzieckiem i ze swoją obecną partnerką aż do momentu sprzedaży.

Sprzedaży tejże nieruchomości dokonał Pan celem uzyskania środków na nabycie domu jednorodzinnego w (...). Mieszkanie to zbył Pan w formie aktu notarialnego w 2007 r.

Podsumowując - dotychczas zbył Pan tylko jedną nieruchomość, było to wskazane powyżej mieszkanie.

W związku ze sprzedażą tejże nieruchomości nie był Pan zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT, ani również nie odprowadzał Pan podatku VAT od tejże sprzedaży.

Sprzedawane mieszkanie było nabyte jako mieszkanie używane i jako takie równie zostało sprzedane.

Pytania (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

1.Czy będzie Pan podatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży 10 działek?

2.Jeśli TAK, to na jakiej podstawie?

3.Czy sprzedaż 10 działek będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Uważa Pan, że będzie Pan zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT przy sprzedaży podzielonego gruntu na 10 działek, ponieważ sam podział gruntu na mniejsze działki (10 działek) nie może powodować uznania osoby fizycznej za podatnika podatku VAT przypadku, gdy nie zamierza Pan podejmować jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości wyżej wymienionej działki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy,

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność  odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy,

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał w orzeczeniu tym potwierdził, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot.

Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia jednej z wymienionych czynności, tylko wtedy działania Sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że posiada Pan działkę rolną w gminie (…) o wielkości 1,05 hektara. Działkę nabył Pan w 2001 r. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Ta działalność zarobkowa jednak nie ma żadnego związku z faktem posiadania działki nr 1 w (…). Chciałby Pan podzielić przedmiotową działkę na części i wydzielone działki zbyć.

Zatem w tym miejscu należy ustalić, czy dokonując sprzedaży działek będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpią okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie nie podjął Pan bowiem i nie podejmie Pan, w związku z zamiarem sprzedaży działek, ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak, np. uzbrojenie terenu – doprowadzenie do niego mediów, ogrodzenie działki/działek. Nie wynajmował, dzierżawił Pan też nieruchomości, jak również po wydzieleniu działek nie zamierza ich Pan wynajmować, dzierżawić. Przy sprzedaży wydzielonych działek nie udzieli Pan nabywcy/nabywcom również żadnych pełnomocnictw, które umożliwiłyby nabywcy/nabywcom działania zwiększające wartość sprzedawanych Nieruchomości. Nabywców działek zamierza Pan pozyskać poprzez zwyczajowe ogłoszenie internecie, nie będzie Pan korzystał z pośrednika lub biura nieruchomości. Do momentu sprzedaży przedmiotowych działek nie podjął Pan ani nie zamierza Pan podejmować jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości wyżej wymienionej działki. Nie angażuje Pan zatem środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazuje Pan aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku wydzielanych działek porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że jest Pan właścicielem nieruchomości od 20 lat i przez ten okres nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystywana. Jak wyżej wskazano okoliczność, że przed sprzedażą dokona Pan podziału gruntu na działki, jak również sama liczba transakcji, nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, zbycie przez Pana wydzielonych działek, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia tychże działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek, wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek, należy uznać za czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, będzie Pan korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem, sprzedaż działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek, co w konsekwencji pozbawia sprzedaż tych działek cech czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym Pana stanowisko odnośnie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży wydzielonych działek należało uznać za prawidłowe.

Tym samym z uwagi na nieuznanie Pana z tytułu sprzedaży działek za podatnika podatku VAT pozostałe pytania stały się bezcelowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).