Opodatkowanie eksportu stawką podatku VAT w wysokości 0% - dokumentacja.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania eksportu stawką podatku VAT w wysokości 0% w przypadku posiadania dokumentów opisanych we wniosku, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 22 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący  opodatkowania eksportu stawką VAT w wysokości 0% w przypadku posiadania dokumentów opisanych we wniosku, wpłynął 6 marca 2023 r.

Opis zdarzenia przyszłego

X jest spółką prawa polskiego, polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarowi usług („VAT”).

Spółka jest podmiotem działającym w branży motoryzacyjnej. Specjalizuje się w produkcji (…). Na rzecz Spółki została wydana dnia (…) 2021 Decyzja o wsparciu numer (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje transakcji międzynarodowych, w tym eksportu i importu towarów.

W celu zastosowania stawki VAT 0% z tytułu eksportu towarów, Spółka gromadzi obecnie komunikaty IE 599, potwierdzające dostarczenie towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W praktyce zdarza się jednak, że zgromadzenie takich komunikatów, zwłaszcza w przypadku eksportu pośredniego, może być procesem czasochłonnym i stwarzać pewne trudności natury administracyjnej.

W związku z tym, w ramach zmian wprowadzanych obecnie przez Spółkę w odniesieniu do procesów wewnętrznych, dotyczących m.in. zasad gromadzenia dokumentacji dla potrzeb eksportu towaru, Spółka rozważa wykorzystanie również alternatywnych dokumentów do potwierdzenia prawa do zastosowania 0% stawki VAT w eksporcie towarów, zgodnie z art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT.

W związku powyższym, Spółka ma zamiar wystąpić do Wydziału Centrum Analitycznego Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (inaczej Centrum Analitycznego Krajowej Administracji Skarbowej, dalej: „CAKAS”), z wnioskiem o udostępnienie danych o wielkości obrotów handlu zagranicznego, na podst. art. 50 ust. 1 ustawy o KAS.

Zgodnie z przepisami regulującymi działalność CAKAS, po złożeniu stosownego wniosku i uiszczeniu związanych z tym opłat, organ generuje dokument, będący zbiorczym zestawieniem danych posiadanych przez organy celno-skarbowe, dotyczących operacji przeprowadzonych w danym okresie przez podatnika.

Wnioskodawca chce uzyskiwać przedmiotowe zestawienie cyklicznie, tj. w okresach miesięcznych. Zestawienie zawierać będzie istotne informacje dotyczące wszystkich dokonywanych przez Spółkę transakcji eksportu towarów, w tym w szczególności następujące dane:

-datę przekroczenia granicy Unii Europejskiej,

-nr komunikatu IE-599 (nr MRN),

-nr faktury lub faktur sprzedażowych.

Tym samym, przedmiotowe zestawienie będzie jednoznacznie wskazywać, które z dokonanych przez podatnika operacji zakończyły się faktycznym opuszczeniem terytorium Unii przez towary będące przedmiotem sprzedaży i kiedy to nastąpiło.

W oparciu o dane w zestawieniu otrzymywanym z CAKAS Spółka będzie w stanie zidentyfikować tożsamość towarów i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą lub fakturami, a także z numerem komunikatu IE 599. Spółka zamierza archiwizować otrzymywane zbiorcze zestawienia w formie elektronicznej, umożliwiając dostęp do przedmiotowego zestawienia odpowiednim organom podatkowym w ramach ewentualnej kontroli.

Spółka dysponować zatem będzie dokumentem w postaci elektronicznej, wystawionym przez polskie organy celno-skarbowe, tj. Wydział Centrum Analityczne w ramach struktury Izby Administracji Skarbowej w Warszawie w Pionie Kontroli, Cła i Audytu.

W związku z powyższym, Spółka chciałaby potwierdzić, że posiadanie dokumentu w postaci zestawienia danych o operacjach Spółki z CAKAS, w świetle przepisów ustawy o VAT (art. 41 ust. 6, 6a oraz 11) jest wystarczające do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów.

Pytanie

Czy zestawienie danych dotyczących operacji podatnika, w formie elektronicznej, otrzymywane z CAKAS, z informacją m.in. o dacie przekroczenia przez towary terytorium Unii Europejskiej, numerze komunikatu IE 599 oraz numerze faktury lub faktur sprzedażowych uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zestawienie danych dotyczących operacji podatnika, w formie elektronicznej, Otrzymywane z CAKAS, z informacją m.in. o dacie przekroczenia przez towary terytorium Unii Europejskiej (dalej również jako: „UE”), numerze komunikatu IE 599 oraz numerze faktury lub faktur sprzedażowych stanowi dokument potwierdzający spełnienie warunków, o których mowa w art. 41. ust. 6 oraz 11 ustawy o VAT, a więc może stanowić potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, uprawniające podatnika do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

Przepisy ustawy o VAT

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. eksport towarów. W świetle art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, aby można było uznać daną transakcję za eksport towarów, niezbędne jest spełnienie następujących warunków:

-towar powinien zostać przemieszczony z Polski poza terytorium Unii Europejskiej, przy czym przemieszczenie to musi nastąpić w wyniku dostawy towarów;

-wywóz towaru powinien zostać dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz, bądź przez nabywcę posiadającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz;

-wywóz towarów musi zostać potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 4 oraz ust. 11 ustawy o VAT, zarówno w przypadku eksportu bezpośredniego (dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz, za art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT), jak i eksportu pośredniego (dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, za art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT), stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT, z dokumentu wynika również tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (por. art. 41 ust. 11 ustawy o VAT).

Z kolei art. 41 ust. 6a ustawy o VAT precyzuje, że dokumentem tym jest w szczególności:

-dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu (komunikat IE 599),

-dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

-zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny (dokument SAD).

Otwarty katalog dokumentów uprawniających do stawki 0% VAT

Analizując powyższy przepis należy zwrócić uwagę, iż posługuje się on sformułowaniem „w szczególności”, co w związku z jednoznaczną wykładnią językową, prowadzi do wniosku, że wskazany w tym przepisie katalog dokumentów jest w istocie katalogiem otwartym. Wobec tego, wymienione w nim dokumenty są jedynie przykładowymi dokumentami stanowiącymi dowód potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji, poza wspominanym komunikatem IE-599 czy dokumentem SAD, dopuszczalne są również alternatywne dokumenty spoza przykładowej listy, za pomocą których można potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a co za tym idzie dających prawo do zastosowania stawki 0% VAT. Takie rozumienie przepisu z art. 41 ust. 6 i 6a znajduje szerokie potwierdzenie w orzecznictwie (por. wyrok WSA w Poznaniu z 2 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Po 993/16).

Spółka pragnie zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej również jako: „TSUE”), w tym na wyrok TSUE z 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18, Milan Vinś v. Odvolaci finanćni reditelstvi, w którym wskazano, że wystarczający jest sam faktyczny wywóz towarów. TSUE wskazał, że z punktu widzenia Dyrektywy VAT istotne jest fizyczne wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Jest to jedyny warunek zwolnienia, który może być potwierdzony w dowolny sposób. Powyższy wyrok TSUE potwierdził podejście, że w przypadku eksportu towarów nie jest kluczowe posiadanie ściśle określonych dokumentów, lecz sam fakt wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej.

Również sądy krajowe w swoim orzecznictwie zwracają uwagę, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, to organy podatkowe nie mogą ich pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego. W wyroku NSA z dnia 10 września 2014 r., (sygn. akt I FSK 1304/13) wyjaśniono, że celem art. 41 ust. 11 ustawy o VAT jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu - tj. dokonany został wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Wskazano również, że dla udowodnienia, że eksport miał miejsce wystarczy dowolny dokument, a niekoniecznie dowód opatrzony pieczątką urzędu celnego, (por. wyroki NSA: z 25 kwietnia 2013 r., I FSK 828/12 oraz z 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17).

Z podobnym podejściem można się także spotkać w wyroku WSA w Łodzi z 23 czerwca 2016 r., (sygn. I SA/Łd 437/16), w którym wskazano m.in. iż z regulacji polskiej ustawy VAT wynika, że zastosowanie stawki preferencyjnej w eksporcie towarów jest zależne przede wszystkim od rzeczywistego zaistnienia zdarzenia w postaci opuszczenia przez towar granic Unii Europejskiej. W konsekwencji, stosowanie preferencyjnej stawki w eksporcie nie powinno być uzależnione od spełnienia kwestii formalnych, lecz od dokonania faktycznej czynności wywozu poza terytorium Wspólnoty. W związku z tym potwierdzenie eksportu może być dokonane w każdy sposób, jeśli wiarygodnie i jednoznacznie potwierdza ono faktyczny wywóz poza terytorium UE.

Powyższe stanowiska sądów podzielane są również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.78.2022.1.MAZ) organ podatkowy w podobny sposób stwierdził, że katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT jest otwarty. Chociaż dokumenty, którymi dysponowała spółka (faktura VAT, dokument wyjścia z zakładu, dowód zapłaty przez nabywcę ze wskazaniem konkretnej faktury, korespondencja e-mail pomiędzy pracownikami Spółki oraz nabywcy, dokumentacja przewozowa, dokumentacja importowa w kraju docelowym lub zwolnienie towaru do procedury wywozu z hiszpańskiego systemu celnego) nie zostały literalnie wymienione w przepisie, to jednak nie stanowiło to przeszkody w uznaniu, że Spółka była uprawniona na podstawie posiadanych dokumentów, aby zastosować stawkę 0% właściwą dla eksportu towaru.

Zgodnie z przytoczonym orzecznictwem, dla zastosowania stawki 0% VAT kluczowe znaczenie ma sam fakt dokonania wywozu towarów, natomiast celem posiadania przez podatnika odpowiedniej dokumentacji jest jedynie udowodnienie, że do tego wywozu doszło, co może być osiągnięte za pomocą różnych zestawów dokumentów. W opisanym przypadku, nie ulega wątpliwości, że (i) dochodzi do fizycznego wyprowadzenia towarów poza terytorium UE, (ii) zostaje to potwierdzone wydaniem komunikatem IE-599, do którego organy celne mają dostęp i którego numer zostaje wskazany w zestawieniu danych, (iii) zaś samo zestawienie również pochodzi od organów celno-skarbowych.

W konsekwencji, posiadanie przez Spółkę wyłącznie przedmiotowego dokumentu pozwala w jej ocenie na zastosowanie stawki 0% do eksportu, gdyż w dokumencie tym organ celno-skarbowy potwierdza, że określone towary zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej; dokument zawiera bowiem numery komunikatów IE-599, które nie zostałyby wobec towarów wydane, gdyby wywóz ten nie nastąpił. Sam organ zaświadcza więc tym samym, że kluczowy warunek zastosowania tej stawki został spełniony.

Art. 41 ust. 6 wymaga od podatnika „otrzymania” dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Takim dokumentem niewątpliwie jest komunikat IE-599. Natomiast zestawienie z CAKAS jest urzędowym potwierdzeniem, że w odniesieniu do określonych transakcji taki dokument został wydany (tj. wobec wywozu Spółki wydano IE-599 - faktyczne ściągnięcie komunikatu z platformy organów celnych jest w ocenie Spółki nieistotne), tj. że spełniono warunek określony w ww. przepisie. Posiadanie zestawienia jest tym samym wystarczające do dowiedzenia, że spełnione są warunki do zastosowania stawki 0% (również w przypadku eksportu pośredniego, bowiem niezależnie od podmiotu odpowiedzialnego za transport, zestawienie będzie odnosić IE-599 do konkretnych faktur, a więc i do konkretnych towarów).

Zestawienie danych z CAKAS jako dokument uprawniający do zastosowania stawki 0% VAT

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, zestawienie z CAKAS, o którym mowa powyżej, będzie dokumentem, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a tym samym, który daje prawo do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów.

Zestawienie danych dotyczących operacji Wnioskodawcy, zdaniem Spółki spełniać będzie wszystkie przesłanki dokumentu, który w wiarygodny sposób potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii, w szczególności:

-będzie dokumentem wystawionym przez organy celno-skarbowe w formie określonej przepisami prawa, a więc dokumentem urzędowym, stanowiącym dowód tego, co zostało w nim urzędowo stwierdzone;

-będzie wynikała z niego tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu poza terytorium Unii Europejskiej - zawierał będzie kluczowe dane znajdujące się na zgłoszeniu IE-599 w tym zakresie, w tymi odwołanie do konkretnej faktury lub faktur sprzedażowych; 

-będzie zawierać nr komunikatu IE-599 (nr MRN) oraz datę przekroczenia granicy Unii Europejskiej zarejestrowaną przez organy celne - w sytuacji, kiedy do wywozu towaru by nie doszło, nie zostałby wydany komunikat IE-599, tym samym brak byłoby jego numeru oraz organy nie zarejestrowałyby daty przedmiotowego wywozu.

Tym samym, przedmiotowe zestawienie danych z CAKAS powinno uprawniać Spółkę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, właściwej dla eksportu towarów.

Wnioskodawca chce tutaj podkreślić, że zestawienie jest w jego ocenie dokumentem szczególnie wpisującym się w cechy określone przepisami oraz ustalone w orzecznictwie i linii interpretacyjnej organów podatkowych, tj.:

-zawiera ono analogiczny zakres danych, które zawiera dokument z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, o którym mowa w art. 41 ust. 6a, jak również potwierdza istnienie takiego dokumentu bezpośrednio potwierdzającego wywóz towarów, oraz

-pochodzi od publicznego organu celno-skarbowego.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie otrzymywane przez Wnioskodawcę drogą elektroniczną zestawienie w formie pliku Excel, przesyłane przez CAKAS, jest dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT, tj. pozwalającym na stwierdzenie, że towary faktycznie opuściły terytorium Unii Europejskiej, i uprawnia go do zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu eksportu towaru.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zestawienie w formie elektronicznej otrzymywane z CAKAS będzie uprawniać Spółkę do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów zgodnie z przepisami art. 41 ust. 4 w związku z ust. 6 i 11 ustawy o VAT, tj. opisane zestawienie będzie wystarczające do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca, definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

-musi mieć miejsce dostawa towarów, wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

-wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy), towar opuszcza terytorium kraj w celu dostarczenia go do kraju trzeciego. Przy czym, nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym legalnym wywozem towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Należy dalej zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zatem tylko wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3) zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z powyższymi przepisami, aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest zatem spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez właściwy organ celny, określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla potwierdzenia eksportu może posłużyć się każdym dokumentem o charakterze urzędowym, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przepis art. 41 ust. 6a należy bowiem odczytywać w powiązaniu z definicją eksportu, zawartą w art. 2 pkt 8 ustawy, co prowadzi do konkluzji, że tylko dokument urzędowy, zawierający potwierdzenie właściwego organu celnego (urzędu celnego wywozu), w sposób wyczerpujący dokumentuje, że nastąpił eksport towarów. Ponadto, do posiadania dokumentu celnego, potwierdzającego procedurę wywozu towarów, odwołuje się uregulowanie zawarte w art. 41 ust. 8 ustawy.

Co do zasady, zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem sytemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe), w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518, system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne, unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 334 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558 ze zm.), co do zasady potwierdzenia wyprowadzenia towarów poza UE dokonuje urząd celny wywozu (urząd celny, w którym składane jest zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu dla towarów wyprowadzanych poza obszar celny Unii).

Natomiast urzędem celnym właściwym dla objęcia towarów procedurą wywozu jest:

a)urząd celny właściwy dla siedziby eksportera;

b)urząd celny właściwy dla miejsca, gdzie towary są pakowane lub ładowane do transportu wywozowego;

c)inny urząd celny w danym państwie członkowskim właściwy dla danej operacji ze względów administracyjnych.

Z powyższego wynika zatem, że właściwym organem celnym potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest urząd celny wywozu.

W Polsce właściwym do obejmowania towarów procedurami celnymi, w tym procedurą wywozu, i potwierdzania wywozu jest, stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu celno-skarbowego.

Nie ulega zatem wątpliwości, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

-elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

-wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

-elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie, będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” – wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny. Do zastosowania stawki 0% będą uprawniały również inne niż ww. dokumenty, które funkcjonują w innych państwach członkowskich zgodnie z obowiązującymi tam przepisami i które potwierdzają wywóz poza terytorium UE, przy czym chodzi tu przede wszystkim o formę „urzędowego” dokumentu, w którym urząd celny innego państwa członkowskiego potwierdza wywóz towarów poza terytorium UE, a nie o dowolność w stosowaniu jakichkolwiek dokumentów, które nie zostały wprost określone w przepisach prawa tych państw.

Powyższe oznacza, że nie każdy dokument lub zestaw dokumentów będzie mógł stanowić prawidłowe, upoważniające do zastosowania stawki 0% potwierdzenie, że doszło do eksportu towarów.

Jak wynika z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonują Państwo m.in. eksportu towarów. W celu zastosowania stawki VAT 0% z tytułu eksportu towarów, Spółka gromadzi obecnie komunikaty IE 599 potwierdzające dostarczenie towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W praktyce zdarza się jednak, że zgromadzenie takich komunikatów, zwłaszcza w przypadku eksportu pośredniego, może być procesem czasochłonnym i stwarzać pewne trudności natury administracyjnej.

W ramach zmian wprowadzanych obecnie przez Spółkę w odniesieniu do procesów wewnętrznych, dotyczących m.in. zasad gromadzenia dokumentacji dla potrzeb eksportu towaru, Spółka rozważa wykorzystanie również alternatywnych dokumentów do potwierdzenia prawa do zastosowania 0% stawki VAT w eksporcie towarów, zgodnie z art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT.

W związku powyższym Spółka ma zamiar wystąpić do Wydziału Centrum Analitycznego Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (inaczej Centrum Analitycznego Krajowej Administracji Skarbowej, dalej: „CAKAS”), z wnioskiem o udostępnienie danych o wielkości obrotów handlu zagranicznego, na podst. art. 50 ust. 1 ustawy o KAS. Spółka chce uzyskiwać przedmiotowe zestawienie cyklicznie, tj. w okresach miesięcznych. Zestawienie zawierać będzie istotne informacje dotyczące wszystkich dokonywanych przez Spółkę transakcji eksportu towarów, w tym w szczególności następujące dane:

-datę przekroczenia granicy Unii Europejskiej,

-nr komunikatu IE-599 (nr MRN),

-nr faktury lub faktur sprzedażowych.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy zauważyć, że opisane przez Państwa zestawienie danych dotyczących operacji podatnika (Państwa), przesyłane w formie elektronicznej, otrzymywane z CAKAS - nie ma charakteru dokumentu urzędowego, który jest wygenerowany w systemie AES, bądź potwierdzony przez właściwy urząd celny.

Powyższe zestawienie, otrzymywane przez Spółkę drogą elektroniczną w formie pliku Excel, samo w sobie nie jest dokumentem potwierdzonym przez właściwy urząd celny krajowy, ani urząd celny innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Chociaż zestawienie to zawiera m.in. dane dotyczące daty przekroczenia przez towary granicy Unii Europejskiej oraz numer IE 599, to jednak nie jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej - takim dokumentem jest komunikat IE 599. Zestawienie otrzymywane z CAKAS zawiera bowiem dane o charakterze statystycznym, w tym dane dotyczące komunikatu IE 599.

Ponadto nadmienić należy, że CKAS, będące jednostką organizacyjną IAS w Warszawie nie jest organem celnym właściwym do potwierdzania wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, określonym w przepisach celnych. Właściwym jest bowiem naczelnik urzędu celno-skarbowego.

W konsekwencji, na podstawie tego tylko dokumentu (przedmiotowego zestawienia elektronicznego, nie pochodzącego z systemu AES, ani nie będącego zgłoszeniem wywozowym w formie papierowej, złożonym poza systemem lub kopią tego zgłoszenia, potwierdzoną przez właściwy urząd celny) - nie będą Państwo uprawnieni do zastosowania stawki 0% dla towarów, które mają być przedmiotem wywozu poza terytorium Unii Europejskiej, w świetle art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Przy czym, należy zaznaczyć, że ocena stanowiska Spółki w zakresie braku możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, dokonana została ściśle w odniesieniu do dokumentu, o którym mowa we wniosku - tj. wyłącznie w odniesieniu do posiadania przez Spółkę ww. zestawienia elektronicznego, przesyłanego z CAKAS.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- z zastosowaniem art. 119a;

- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako: „PPSA”).   

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.