Brak podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.273.2023.2.KK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 20 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.273.2023.2.KK

Temat interpretacji

Brak podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 25 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki nr A/19. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 lipca 2023 r. (wpływ 4 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W maju 1985 r. aktem notarialnym przeniesiona została własność nieruchomości rolnej przez Pani rodziców na Panią w trybie ustawy z 14 grudnia 1982 r. (Dz. U. Nr 40 poz. 268). W skład nieruchomości rolnej wchodziły działki nr B, C i A o łącznej powierzchni (...) ha.

Działka nr B i C to działki niezabudowane na chwilę przekazania do dnia dzisiejszego również.

Działka nr A o powierzchni ok (...) ha, w chwili przyjęcia była działką zabudowaną budynkiem mieszkalnym i gospodarczym związanym z produkcją rolną. W 1997 r. nastąpił podział działki, w wyniku którego wyodrębnione zostały działki o nr A/1-A/10. Następny podział był dokonany w 2009 r., z którego działka nr A/1 została przejęta przez (…) na poszerzenie drogi (...), działka nr A/2 została przejęta jako rezerwa gruntu pod ewentualną rozbudowę drogi (...), działki nr A/3, A/7 i A/9 o łącznej powierzchni (...) ha zostały zbyte w 1997 r. i 1998 r. Działka nr A/5 o powierzchni (...) ha została podarowana Pani córce.

Działka nr A/18 i działka nr A/16 zostały zbyte w 2018 r., w tym działka nr A/16 – została sprzedana, a działka nr A/18 została podarowana Pani córce.

Na chwilę obecną z działki pierwotnej nr A (nr przed podziałem) wg aktu nabycia z 1985 r. po dokonanych zmianach w Pani posiadaniu na zasadach wspólności małżeńskiej pozostają działki o nr A/8, A/15, A/17, A/19 o łącznej powierzchni (...) ha i są wykorzystywane w celach bytowych, mieszkalnych i socjalnych.

Działki te nigdy nie były związane z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, a Pani współmałżonek nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie były też ponoszone nakłady na uzbrojenie, ogrodzenie i utwardzenie terenu oraz działania marketingowe. Nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ww. działki, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym z inicjatywy Rady Gminy (…), mają przeznaczenie mieszkalno-usługowe (MU), a działka nr A/19 ma przeznaczenie przemysłowo-usługowe (PU). Nie wnioskowała Pani o objęcie przedmiotowych działek planem zagospodarowania przestrzennego i nie występowała Pani o decyzję o warunkach zabudowy.

Przedmiotowe działki planowane były do zatrzymania na potrzeby bytowe Pani rodziny.

Od 1 stycznia 2001 r. była Pani czynnym podatnikiem podatku VAT, od 1 czerwca 2016 r. wybrała Pani zwolnienie z art. 113 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

Przed zamiarem sprzedaży działki nr A/16 wystąpiła Pani do Dyrektora KIS z zapytaniem, czy sprzedaż udziału w działce gruntu nr A/16 stanowiącej majątek prywatny na zasadach wspólności małżeńskiej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku VAT od przedmiotowej transakcji. W odpowiedzi na Pani zapytanie otrzymała Pani interpretację indywidualną (…), w której dostała Pani odpowiedź: „... sprzedaż udziału w działce nr A/16 nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ...”.

Na chwilę obecną uległa zmianie Pani sytuacja bytowa i działkę nr A/19 zamierza Pani sprzedać.

Jednocześnie informuje Pani, że działka nr C/2, co do której dostała Pani interpretację indywidualną nr (…) nie została sprzedana, inwestor odstąpił od umowy zakupu.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie z 1 lipca 2023 r. udzieliła Pani następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

1.W jaki sposób działka nr A/19 była/jest/będzie wykorzystywana przez Panią od momentu jej nabycia do momentu jej sprzedaży?

Odpowiedź:

„Działka A/19 od momentu jej nabycia była wyłącznie wykorzystywana przeze mnie i moją rodzinę w celach bytowych i socjalnych.

Na dzień dzisiejszy jest również wykorzystywana w calach bytowy i socjalnych, nie zamierzamy zmieniać jej wykorzystywania do czasu sprzedaży”.

2.Czy działka, którą zamierza Pani sprzedać, była/jest/będzie wykorzystywana przez Panią na cele działalności rolniczej?

Odpowiedź:

„Przedmiotowa działka nigdy nie była, obecnie nie jest i w dającej się przewidzieć przyszłości nie będzie wykorzystywana na cele działalności rolniczej”.

3.Czy z ww. działki dokonywała/dokonuje/będzie Pani dokonywała zbiorów i dostaw (sprzedaży) produktów rolnych? Czy też produkty rolne uzyskiwane z przedmiotowej działki przeznaczane były/są/będą przez Panią wyłącznie na własne potrzeby?

Odpowiedź:

„Nie sprzedawałam i nie sprzedaję, jak również nie zamierzam dokonywać zbiorów i dostaw (sprzedaży) produktów rolnych z ww. działki. Produkty rolne uzyskiwane z przedmiotowej działki przeznaczone były/są/będą wyłącznie dla potrzeb własnego gospodarstwa domowego”.

4.Jeżeli w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży zawarła/zamierza Pani zawrzeć przedwstępną umowę sprzedaży, to prosimy o szczegółowe opisanie, jakie postanowienia dotyczące planowanej transakcji sprzedaży działki wynikają/będą wynikać z zawartej umowy przedwstępnej (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.)?

Odpowiedź:

„W odniesieniu do działki, która w przyszłości jest przewidziana do sprzedaży nie została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży i nie zamierzam również zawrzeć przedwstępnej umowy sprzedaży”.

5.Jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy przedwstępnej ciążą/będą ciążyć na Pani, a jakie na stronie kupującej? Prosimy o szczegółowe opisanie.

6.Czy po zawarciu ewentualnej umowy przedwstępnej strona kupująca na działce dokonywała/dokona inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyły/zwiększą jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, budowa lub utwardzenie drogi? Jeżeli tak, to prosimy wskazać jakich inwestycji dokonała/dokona?

7.Czy w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży lub poza umową udzieliła Pani lub zamierza Pani udzielić jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego? Jeżeli odpowiedź na pytanie jest twierdząca, to prosimy o wskazanie, w jakim zakresie (do wykonywania jakich czynności) udzieliła/udzieli Pani pełnomocnictwa (prosimy o enumeratywne wymienienie zakresu) w związku z zamierzoną sprzedażą.

Odpowiedź:

„Punkt 5, 6 i 7 – bez odpowiedzi w związku z brakiem umowy przedwstępnej (odpowiedź w punkcie 4)”.

8.Czy prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze?

Odpowiedź:

„Nie prowadzę działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich, jak również innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze”.

Pytanie

Czy sprzedaż działki nr A/19 stanowiącej majątek prywatny na zasadach wspólności majątkowej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług od przedmiotowej transakcji?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, przy sprzedaży działki nr A/19 nie nastąpi obowiązek zapłaty podatku VAT od dostawy gruntu, gdyż sprzedaje Pani majątek prywatny.

Sprzedaż ta będzie miała charakter jednorazowy i stanowi jedynie czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywnie działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działki nr A/19 będzie Pani spełniać przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w maju 1985 r. aktem notarialnym przeniesiona została własność nieruchomości rolnej przez Pani rodziców na Panią w trybie ustawy z 14 grudnia 1982 r. W skład nieruchomości rolnej wchodziły działki nr B, C i A o łącznej powierzchni (...) ha. Działka nr B i C to działki niezabudowane na chwilę przekazania do dnia dzisiejszego również.

Działka nr A o powierzchni ok (...) ha, w chwili przyjęcia była działką zabudowaną budynkiem mieszkalnym i gospodarczym związanym z produkcją rolną. W 1997 r. nastąpił podział działki, w wyniku którego wyodrębnione zostały działki o nr A/1-A/10. Następny podział był dokonany w 2009 r., z którego działka nr A/1 została przejęta przez (…) na poszerzenie drogi (...), działka nr A/2 została przejęta jako rezerwa gruntu pod ewentualną rozbudowę drogi (...), działki nr A/3, A/7 i A/9 o łącznej powierzchni (...) ha zostały zbyte w 1997 r. i 1998 r. Działka nr A/5 o powierzchni (...) ha została podarowana Pani córce.

Działka nr A/18 i działka nr A/16 zostały zbyte w 2018 r., w tym działka nr A/16 – została sprzedana, a działka nr A/18 została podarowana Pani córce.

Na chwilę obecną z działki pierwotnej nr A (nr przed podziałem) wg aktu nabycia z 1985 r. po dokonanych zmianach w Pani posiadaniu na zasadach wspólności małżeńskiej pozostają działki o nr A/8, A/15, A/17, A/19 o łącznej powierzchni (...) ha i są wykorzystywane w celach bytowych, mieszkalnych i socjalnych.

Działki te nigdy nie były związane z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, a Pani współmałżonek nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie były też ponoszone nakłady na uzbrojenie, ogrodzenie i utwardzenie terenu oraz działania marketingowe. Nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Ww. działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego mają przeznaczenie mieszkalno-usługowe (MU), a działka nr A/19 ma przeznaczenie przemysłowo-usługowe (PU). Nie wnioskowała Pani o objęcie przedmiotowych działek planem zagospodarowania przestrzennego i nie występowała Pani o decyzję o warunkach zabudowy.

Przedmiotowe działki planowane były do zatrzymania na potrzeby bytowe Pani rodziny.

Od 1 stycznia 2001 r. była Pani czynnym podatnikiem podatku VAT, od 1 czerwca 2016 r. wybrała Pani zwolnienie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Na chwilę obecną uległa zmianie Pani sytuacja bytowa i działkę nr A/19 zamierza Pani sprzedać.

Działka nr A/19 od momentu jej nabycia była wyłącznie wykorzystywana przez Panią i Pani rodzinę w celach bytowych i socjalnych.

Na dzień dzisiejszy ww. działka jest również wykorzystywana w calach bytowy i socjalnych, nie zamierza Pani zmieniać jej wykorzystywania do czasu sprzedaży.

Przedmiotowa działka nigdy nie była, obecnie nie jest i w dającej się przewidzieć przyszłości nie będzie wykorzystywana na cele działalności rolniczej.

Nie sprzedawała Pani i nie sprzedaje, jak również nie zamierza Pani dokonywać zbiorów i dostaw (sprzedaży) produktów rolnych z ww. działki. Produkty rolne uzyskiwane z przedmiotowej działki przeznaczone były/są/będą wyłącznie dla potrzeb własnego gospodarstwa domowego.

W odniesieniu do działki, która w przyszłości jest przewidziana do sprzedaży, nie została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży i nie zamierza Pani również zawrzeć przedwstępnej umowy sprzedaży.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich, jak również innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż działki nr A/19 stanowiącej majątek prywatny na zasadach wspólności majątkowej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług od przedmiotowej transakcji.

Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży działki A/19 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostawy wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działki nr A/19 będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Działka nr A/19 nigdy nie była związana z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, od momentu jej nabycia była wyłącznie wykorzystywana przez Panią i Pani rodzinę w celach bytowych i socjalnych. Na dzień dzisiejszy ww. działka jest również wykorzystywana w calach bytowy i socjalnych, nie zamierza Pani zmieniać jej wykorzystywania do czasu sprzedaży. Wskazana działka nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Przedmiotowa działka nigdy nie była, obecnie nie jest i w dającej się przewidzieć przyszłości nie będzie wykorzystywana na cele działalności rolniczej. Nie sprzedawała Pani i nie sprzedaje, jak również nie zamierza Pani dokonywać zbiorów i dostaw (sprzedaży) produktów rolnych z ww. działki. Produkty rolne uzyskiwane z przedmiotowej działki przeznaczone były/są/będą wyłącznie dla potrzeb własnego gospodarstwa domowego. Nie były też ponoszone nakłady na uzbrojenie, ogrodzenie i utwardzenie terenu oraz działania marketingowe. Nie wnioskowała Pani o objęcie ww. działki planem zagospodarowania przestrzennego i nie występowała Pani o decyzję o warunkach zabudowy. W odniesieniu do działki, która w przyszłości jest przewidziana do sprzedaży, nie została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży i nie zamierza Pani również zawierać przedwstępnej umowy sprzedaży. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich, jak również innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Na chwilę obecną uległa zmianie Pani sytuacja bytowa i działkę nr A/19 zamierza Pani sprzedać.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działki nr A/19 , będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działki nr A/19 , a jej dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż działki nr A/19 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż działki nr A/19 stanowiącej Pani majątek prywatny na zasadach wspólności majątkowej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług od przedmiotowej transakcji.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazujemy, że interpretacja ta wywołuje skutki podatkowe jedynie dla Pani, nie ma natomiast zastosowania do Pani męża.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § B Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).