Wycofanie z działalności gospodarczej przedmiotowego budynku do majątku prywatnego - po dokonaniu działu spadku- nie będzie podlegała opodatkowaniu i ... - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.191.2023.2.ID

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.191.2023.2.ID

Temat interpretacji

Wycofanie z działalności gospodarczej przedmiotowego budynku do majątku prywatnego - po dokonaniu działu spadku- nie będzie podlegała opodatkowaniu i Wnioskodawca nie będzie zobligowany do skorygowania odliczonego wcześniej podatku VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności wycofania z działalności gospodarczej budynku w celu dalszego najmu oraz braku obowiązku skorygowania odliczonego wcześniej podatku VAT.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 lipca 2023 r. (wpływ 17 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan (…) (dalej: Wnioskodawca) odziedziczył część budynku usługowo-socjalnego po swoim ojcu (…). Przedmiotowy budynek stanowi środek trwały w Przedsiębiorstwie Wielobranżowym „(…)” w spadku, NIP (…). Pan (…) (spadkodawca) prowadził działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „(…)”. Po jego śmierci (...2021) zarząd sukcesyjny nad niniejszym przedsiębiorstwem objął jego syn (…). Zarządca sukcesyjny kontynuuje prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „(…)” w spadku.

W roku 2013 Pan (…) nabył budynek usługowo- socjalny, który stanowił jego majątek osobisty. Następnie w roku 2013/2014 niniejszy budynek został przeniesiony z majątku osobistego do majątku przedsiębiorstwa – nieruchomość wykorzystywana była dla celów działalności gospodarczej

Po dokonaniu tej czynności Pan (…) poniósł wydatki inwestycyjne w celu ulepszenia przedmiotowego budynku przekraczające 30% wartości budynku, od których zgodnie z dokumentacją księgową został odliczony podatek VAT. Łączna wartość budynku, tj. kwota zakupu wraz z łączną kwotą poniesionych wydatków inwestycyjnych na dzień 1 października 2017 r. wynosiła (…) zł. Budynek był amortyzowany (stawka 2,5%) od listopada 2017 r.

W miesiącu (…) r. przedmiotowy budynek uległ zniszczeniu w wyniku pożaru.

Zgodnie z decyzją nr (…) z 20 grudnia 2018 r. Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego, Panu (…) zakazano użytkowania budynku usługowego. Zgodnie z niniejszą decyzją „(...) prawie całkowitemu spaleniu uległ dach nad częścią główną budynku, tj. hala dyskotekowa, pozostało jedynie zdeformowane blaszane pokrycie wiszące swobodnie nad halą bez konstrukcji wsporczej, która uległa spaleniu. (…)Pozostałe elementy konstrukcji hali takie jak: murowane ściany, elementy żelbetowe i stalowe są okopcone, zalane wodą oraz mają inne termiczne ślady pożaru. Zniszczeniu i spaleniu uległo całe wyposażenie hali i najprawdopodobniej także wszystkie instalacje w jakie wyposażone było to pomieszczenie, w tym wentylacja mechaniczna, której zniszczone elementy znajdowały się na podłodze. Części pomocnicze obiektu z pomieszczeniami kuchennymi, socjalnymi, sanitarnymi także uległy okopceniu oraz zalaniu wodą podczas akcji gaszenia pożaru”.

Pan (…) otrzymał odszkodowanie w związku z posiadaną policą OC za ww. szkodę. Wartość budynku po szkodzie opiewała na kwotę (…) zł.

Decyzją (…) z 27 maja 2019 r. Starosta (…) zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę obejmującą odbudowę dachu budynku usługowo-socjalnego. Zgodnie z uzasadnieniem niniejszej decyzji przedmiotowa inwestycja obejmuje odbudowę dachu w części głównej budynku wraz z wykonaniem ściany oddzielenia przeciwpożarowego od strony północnej (w związku ze zbliżeniem budynku usługowo-socjalnego na odległość od 2,49 m do 2,76 m do budynku gospodarczego na działce sąsiedniej). Ponadto zostanie wykonana elewacja na powierzchni ok. 25 m2, przemurowanie ściany wewnętrznej na powierzchni ok. 8m2, wykonanie renowacji tynków wewnętrznych, posadzki na powierzchni ok. 40m2 oraz montaż poręczy na schodach prowadzących na antresolę.

Wartość przedmiotowego budynku po szkodzie wynosiła ok. (…) zł. Pan (…) za środki pochodzące z odszkodowania postanowił odbudować przedmiotowy budynek zgodnie z ww. decyzją z 27 maja 2019 r. Łączna wartość poniesionych wydatków od chwili powstania szkody do 31 października 2022 r. opiewała na kwotę (…) zł. Łączna wartość odliczonego podatku VAT od ww. wydatków wynosiła (…) zł. Ponadto budynek został odbudowany częściowo zgodnie z ww. decyzją. W związku z czym w budynku nie odbudowano sufitu podwieszanego, wentylacji mechanicznej, części tynków na ścianach oraz części elektryki.

Budynek do dnia dzisiejszego nie został odebrany przez Starostę (…), z uwagi, iż nie został w całości odtworzony do stanu sprzed szkody, aby spełnił funkcję budynku usługowo-socjalnego.

Zarządca sukcesyjny Pan (…) zamierza zamknąć działalność gospodarczą przed upływem sukcesji, czyli do listopada 2023 r. Ponadto przed upływem sukcesji spadkobiercy dokonają działu spadku, w skutek czego przedmiotowy budynek stanie się wyłączną własnością Pana (…). Następnie planuje dokonanie przeniesienia przedmiotowego budynku do majątku osobistego przed końcem sukcesji, a wiec do listopada 2023 r. Ponadto Pan (…) będzie kontynuował dalszy wynajem, przy uwzględnieniu, iż jako osoba fizyczna pozostanie czynnym podatnikiem VAT, a także będzie odprowadzał podatek VAT od przedmiotowego najmu budynku.

Pytanie

Czy Pan (…) po wycofaniu z działalności gospodarczej przedmiotowego budynku do majątku osobistego – po dokonaniu działu spadku – będzie zobligowany do dokonania naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku oraz do skorygowania odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji gdy ten najem będzie nadal kontynuowany przez Pana (…) jako osoby fizycznej przy uwzględnieniu, że najem będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT po jego przeniesieniu z działalności gospodarczej do majątku osobistego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem podatnika wycofanie przedmiotowej nieruchomości z działalności gospodarczej na najem prywatny będzie neutralny podatkowo w rozumieniu przepisów o podatku VAT, Podatnik nie będzie zobowiązany do dokonania korekty VAT z uwagi, iż zamierza nadal kontynuować wynajem na rzecz podmiotów w ramach najmu prywatnego przy uwzględnieniu, iż będzie działał w charakterze czynnego podatnika VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww.

W konsekwencji dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Opodatkowaniu VAT podlega każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pan (…) planuje wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej budynek i nadal kontynuować wynajem na rzecz podmiotów, ale w ramach najmu prywatnego. Zamierza działać w charakterze czynnego Podatnika.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika:

1.z tytułu nabycia towarów i usług;

2.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy VAT:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4 zostaną:

1.opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,

2.zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Pan (…) nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących środek trwały, gdyż:

·„przekazanie budynku z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nastąpi w celu jego dalszego wynajmu, a więc nie stanowi zmiany w sposobie jego wykorzystania”;

·„przedmiotowa nieruchomość nadal będzie wykorzystywana przez Pana (…) w zakresie czynności opodatkowanych podatkiem VAT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu Cywilnego:

czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca odziedziczył część budynku usługowo-socjalnego po swoim ojcu. Przedmiotowy budynek stanowi środek trwały w Przedsiębiorstwie Wielobranżowym „(…)” w spadku. Nieruchomość wykorzystywana była do celów działalności gospodarczej. Po śmierci ojca Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie działalności gospodarczej jako zarządca sukcesyjny. Po podziale spadku, budynek stanie się wyłączną własnością Wnioskodawcy, następnie Wnioskodawca planuje przeniesienie przedmiotowego budynku do majątku osobistego gdzie będzie kontynuował dalszy wynajem i jako osoba fizyczna pozostanie czynnym podatnikiem podatku VAT, a także będzie odprowadzał podatek VAT od najmu ww. budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy po wycofaniu z działalności gospodarczej przedmiotowego budynku do majątku osobistego – po dokonaniu działu spadku – czynność wycofania będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy Wnioskodawca będzie zobligowany do skorygowania odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji gdy ten najem będzie nadal kontynuowany.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że po wycofaniu nieruchomości (budynku usługowo-socjalnego) do majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie nadal wykorzystywał przedmiotowy budynek do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Przedmiotowej nieruchomość (budynku usługowo-socjalnego) nie można uznać za majątek prywatny (osobisty) bowiem kontynuując najem ww. majątku poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie podatku od towarów i usług – będzie stanowić wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywanie czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania przedmiotowego budynku z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, który następnie będzie kontynuował najem jako podatnik VAT czynny, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt. 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii korekty podatku naliczonego wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do przedmiotowego budynku usługowo-socjalnego mającego być przedmiotem najmu, gdyż:

·przekazanie nieruchomości (budynku) z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy celem jej dalszego wynajmu na cele użytkowe nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;

·nieruchomość (budynek) nadal będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej, tzn. do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości (budynku usługowo-socjalnego).

W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej przedmiotowego budynku do majątku prywatnego, nie spowoduje, że zajdzie konieczność dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku VAT, na podstawie art. 91 ust. 1-8 ustawy w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Podsumowując, czynność wycofania z działalności gospodarczej przedmiotowego budynku do majątku prywatnego – po dokonaniu działu spadku – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Wnioskodawca nie będzie zobligowany do skorygowania odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji gdy ten najem będzie nadal kontynuowany.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

W świetle art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).