Opodatkowanie nieodpłatnego wycofania nieruchomości ze spółki oraz obowiązek korekty podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu wycofania z działalności gospodarczej Nieruchomości w związku z przeznaczeniem jej na najem prywatny i braku korekty podatku naliczonego. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Małżeństwo, działające jako przedsiębiorcy wpisani do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, z udziałem w zyskach i stratach 50/50%.

Wspólnicy nabyli do majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej między innymi:

1)w roku 2015 – nieruchomość zabudowaną budynkiem niemieszkalnym, zakup tej nieruchomości był zwolniony z VAT, jednakże przed oddaniem go do użytkowania Spółka cywilna ponosiła nakłady, od których odliczała podatek VAT,

2)w roku 2016 – prawo użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych, zakup tej nieruchomości był opodatkowany podatkiem VAT, od zakupu Spółka cywilna odliczyła VAT naliczony.

Spółka cywilna przedmiotowe nieruchomości wykorzystywała do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wspólnicy planują przekształcenie Spółki cywilnej w Spółkę jawną. W związku z tym przekształceniem oraz planowaną sukcesją pokoleniową Spółki, pod koniec 2022 roku dokonali przeniesienia wyżej wymienionych nieruchomości do majątku prywatnego wspólników.

Wspólnicy planują wynajmować Spółce przekształconej w ramach najmu prywatnego na cele działalności gospodarczej przekształconej Spółki powyżej wymienione nieruchomości.

Istotne jest również, iż w okresie wyłączenia nieruchomości z przedsiębiorstwa Spółki cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej i w okresie oczekiwania na powstanie spółki przekształconej, a powstanie to uzależnione jest od daty rejestracji Spółki przekształconej w KRS, na co podatnicy nie mają wpływu, nieruchomość nadal będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności, jednakże nie należąc do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak to już wskazano powyżej, po zarejestrowaniu przez KRS Spółki przekształconej, wspólnicy jako osoby fizyczne będą wynajmowali nieruchomość Spółce przekształconej na potrzeby prowadzonej działalności.

Najem nieruchomości będzie miał charakter prywatny, służący celom zarobkowym oraz zabezpieczeniu majątku prywatnego. Podkreślenia wymaga także, że nie dojdzie do likwidacji przedsiębiorstwa Spółki cywilnej, bowiem w rozumieniu przepisów dotyczących podatku dochodowego zostanie ono przekształcone w Spółkę jawną i będzie kontynuowało działalność gospodarczą na podstawie art. 93a §2 Ordynacji podatkowej, a działalność wspólników Spółki Cywilnej będzie kontynuowana w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług VAT w zakresie najmu nieruchomości. Wnioskodawcy – w zakresie najmu nieruchomości nie będą korzystali ze zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług VAT, świadcząc najem jako czynni podatnicy podatku VAT.

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.Na pytanie o treści: „Czy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?” odpowiedzieliście Państwo, że: „Wnioskodawca (spółka cywilna) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług”.

2.Na pytanie o treści: „Czy Nieruchomości były wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki? Jeśli tak, to kiedy? Informacji należy udzielić odrębnie do każdej Nieruchomości” odpowiedzieliście Państwo, że: „Tak, nieruchomości były wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki. Działka zabudowana wraz z lokalem użytkowym została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w roku 2015; Działka niezabudowana została wprowadzona na środki trwałe w roku 2016”.

3.Na pytanie o treści: „Czy wskutek wycofania Nieruchomości wielkość wkładów każdego ze wspólników pozostanie na poziomie niezmienionym, czy też ulegnie zmianie? Jeżeli ulegnie zmianie to, proszę wskazać na czym ta zmiana będzie polegać” odpowiedzieliście Państwo, że: „Wkłady każdego ze wspólników pozostały na poziomie niezmienionym”.

4.Na pytanie o treści: „Czy w związku z wycofaniem Nieruchomości dojdzie do zmniejszenia udziałów w Spółce, np. poprzez umorzenie udziałów wspólników?” odpowiedzieliście Państwo, że: „W związku z wycofaniem Nieruchomości nie dojdzie do zmniejszenia udziałów w Spółce”.

5.Na pytanie o treści: „Kiedy nastąpi wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki? Należy wskazać odrębnie dla każdej z Nieruchomości” odpowiedzieliście Państwo, że: „Wycofanie wszystkich Nieruchomości z majątku Spółki nastąpiło w listopadzie 2022 r.”.

6.Na pytanie o treści: „Kiedy Nieruchomości zostały oddane do użytkowania? Należy wskazać odrębnie dla każdej z Nieruchomości” odpowiedzieliście Państwo, że: „Nieruchomość niezabudowana nigdy nie była oddawana do użytkowania. Jest działką która jest niezabudowana i znajduje się obok działki zabudowanej. Natomiast w odniesieniu do działki zabudowanej budynkiem niemieszkalnym, należy wskazać, że budynek został wybudowany w 1988 roku. Wg wiedzy Wnioskodawcy został oddany do użytku przez pierwszego właściciela około roku 1990”.

7.Na pytanie o treści: Czy w odniesieniu do Nieruchomości mających być przedmiotem wycofania z majątku Spółki zakończył się/zakończy się (na moment wycofania z majątku Spółki) 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą? Jeśli tak, to kiedy?” odpowiedzieliście Państwo, że: „W odniesieniu do Nieruchomości będących przedmiotem wycofania z majątku Spółki, na moment wycofania z majątku Spółki, nie zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

8.Na pytanie o treści: „Czy Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie Nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektów, tj. budynku niemieszkalnego; jeżeli ponosił takie wydatki, to:

a)kiedy ww. wydatki były ponoszone (należy wskazać datę)?” odpowiedzieliście Państwo, że: „Wydatki zostały poniesione w roku 2015 i 2016”,

b)„czy Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie tego budynku lub jego części?” odpowiedzieliście Państwo, że: „Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie tego budynku lub jego części”,

c)„czy po poniesionych nakładach na ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, ten budynek lub jego część była oddana do użytkowania? Prosimy wskazać, kiedy i do jakich czynności/do jakiej działalności (zwolnionej, opodatkowanej podatkiem VAT)” odpowiedzieliście Państwo, że: „Tak, nieruchomość była oddana do użytkowania w 2015 r. i była użytkowana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT”,

d)„czy budynek lub jego części w stanie ulepszonym były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, np. najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak, to czy w całości czy w części (jeśli w części, to w jakiej), w jakim okresie, i czy udostępnianie było odpłatne?” odpowiedzieliście Państwo, że: „Budynek w stanie ulepszonym wykorzystywany był do prowadzenia działalności gospodarczej spółki cywilnej. Jednym z przedmiotów był odpłatny wynajem części pomieszczeń znajdujących się w lokalu”.

9.Na pytanie o treści: „Czy z tytułu nabycia Nieruchomości (zabudowanej budynkiem niemieszkalnym oraz gruntu niezabudowanego) przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Informacji należy udzielić do każdej Nieruchomości osobno” odpowiedzieliście Państwo, że: „Z tytułu nabycia Nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jednakże Spółka poniosła nakłady, o których była mowa wcześniej i od tych nakładów Spółka odliczyła podatek naliczony. Natomiast z tytułu nabycia gruntu niezabudowanego przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

10.Na pytanie o treści: „Czy Nieruchomości wykorzystywane były przez Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były ww. Nieruchomości, wykonywali Państwo – należy podać podstawę prawną zwolnienia. Informacji należy udzielić do każdej Nieruchomości osobno” odpowiedzieliście Państwo, że: „Nieruchomości nie były przez Spółkę wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług”.

11.Na pytanie o treści: „Kiedy i jakie nakłady ponieśli Państwo na nieruchomość zabudowaną budynkiem niemieszkalnym? Należy szczegółowo opisać” odpowiedzieliście Państwo, że: „Nakłady zostały poniesione w roku 2015 i 2016. Wnioskodawca dokonał modernizacji budynku niemieszkalnego. W toku modernizacji Wnioskodawca dokonał w głównej mierze przystosowania go do funkcji restauracyjnej. W toku prac wykonano modernizacje instalacji w szczególności wodno-kanalizacyjnej i elektrycznej, wykonano również prace związane z układem pomieszczeń w budynku. Dokonano także wydzielenia części budynku, w którym znajdują się pokoje do wynajmu”.

12.Na pytanie o treści: „Czy w wyniku poniesionych ww. nakładów doszło do wytworzenia budynków lub/i budowli w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023. poz. 682 ze zm.)? Jeśli tak, to należy wskazać, jakie dokładnie budynki lub/i budowle znajdują się na tej Nieruchomości” odpowiedzieliście Państwo, że: „W wyniku poniesionych nakładów nie doszło do wytworzenia budynków lub budowli. W wyniku poniesionych nakładów doszło do wyremontowania budynku”.

13.Na pytanie o treści: „Czy dla gruntu niezabudowanego na moment wycofania ze Spółki obowiązuje/będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie przeznaczenie ww. działki będzie wynikało z ww. planu i czy przeznaczenie to będzie dopuszczało posadowienie na ww. działce jakichkolwiek budynków, czy budowli?” odpowiedzieliście Państwo, że: „Dla gruntu niezabudowanego na moment wycofania ze Spółki nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jednakże jest to działka o przeznaczeniu budowlanym (tereny mieszkaniowe) zgodnie z ewidencją gruntu”.

14.Na pytanie o treści: „Czy dla gruntu niezbudowanego na moment wycofania ze Spółki została/zostanie wydana obowiązuje/będzie obowiązywała wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, należy wskazać, kto zainicjował/zainicjuje wydanie ww. decyzji” odpowiedzieliście Państwo, że: „Dla gruntu niezbudowanego na moment wycofania ze Spółki nie zostanie wydana i nie obowiązuje wydana decyzjao warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu”.

Pytania

1. Czy wycofanie Nieruchomości, opisanej we wniosku w pkt 1 i pkt 2, wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej, których najem będzie w dalszym ciągu bez przerwy kontynuowany przez współwłaścicieli jako osoby fizyczne na rzecz Spółki przekształconej ze Spółki Cywilnej w Spółkę jawną będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2. Czy wycofanie Nieruchomości opisanej w pkt 1 oraz pkt 2 ze Spółki Cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej z przeznaczeniem na dalszy najem prywatny do Spółki jawnej powstałej w wyniku przekształcenia Spółki Cywilnej będzie powodować skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej Nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Nieruchomości z Przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej do majątku prywatnego wspólników Spółki Cywilnej z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) do spółki jawnej powstałej w wyniku przekształcenia Spółki Cywilnej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej nie będzie powodować korekty podatku naliczonego VAT.

UZASADNIENIE:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania zarówno art. 2 pkt 6 ustawy VAT, jak również art. 7 ust. 2 ustawy VAT, gdyż na gruncie przepisów prawa cywilnego nie dojdzie do zmian własnościowych nieruchomości, gdyż obecnie stanowią one współwłasność łączną wspólników spółki osobowej – Spółki Cywilnej w proporcji 50/50%, co nie ulegnie zmianie po przeprowadzeniu czynności opisanych w zdarzeniu przyszłym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy nie dojdzie bowiem ani do darowizny, ani do przekazania na rzecz innych osób.

Nie zaistnieje również sytuacja uregulowana w art. 7 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy VAT, gdyż nie dojdzie ani do przekazania na potrzeby osobiste dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej i osób wymienionych w tych przepisach, jak również do przekazania na rzecz innych osób wskazanych w pkt 1 powołanego przepisu. Zostanie zachowana tożsamość współwłaścicieli, a także przeznaczenie najmu niebędące przeznaczeniem na cele osobiste dotychczasowych wspólników, bowiem w dalszym ciągu nieruchomość będzie wykorzystywana na cele działalności gospodarczej w drodze najmu prywatnego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT

W świetle powołanych wyżej przepisów najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Mając na uwadze powyżej wskazane różne definicje działalności gospodarczej – inną na gruncie Prawa przedsiębiorców, inną na gruncie ustawy o podatku VAT, uznać należy, iż w świetle definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, stanowiącej iż działalnością gospodarczą w rozumieniu tej ustawy jest wykorzystywanie składników majątku w sposób trwały dla celów zarobkowych, dotychczasowi wspólnicy Spółki Cywilnej świadcząc usługę najmu w sposób trwały dla celów zarobkowych będą prowadzili działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku VAT, a tym samym podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle przywołanych uregulowań prawnych wynikających z ustawy VAT, bez znaczenia dla oceny skutków podatkowych jest wycofanie składników majątkowych z działalności gospodarczej, lecz jej przekazanie na cele osobiste podatnika.

Jak wynika z okoliczności sprawy Nieruchomość po jej wycofaniu z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki Cywilnej, będzie przez nich wynajmowana na cele niemieszkalne, a więc nadal będzie wykorzystywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych (świadczenie usług najmu opodatkowanych podatkiem VAT). Tym samym, nieruchomość nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste wspólników, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki Cywilnej, która następnie będzie przez nich wynajmowana na cele niemieszkalne, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste wspólników, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze, iż ustawa o podatku VAT nie definiuje celów osobistych podatnika, odwołując się do licznych interpretacji indywidualnych Dyrektora KIS, Wnioskodawca przyjmuje, iż celem osobistym podatnika jest zaspokajanie potrzeb osobistych – a w odniesieniu do nieruchomości będzie to cel mieszkaniowy. Odmiennie od regulacji na gruncie podatku dochodowego, na gruncie ustawy VAT nie dojdzie do zaspokojenia potrzeb osobistych, bowiem opisany przez Wnioskodawców sposób wykorzystywania nieruchomości uznawany jest za działalność gospodarczą. Wnioskodawca wskazuje, iż powyższa interpretacja przepisów znalazła potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

1)Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lipca 2015 r. sygn. ILPP2/4512-1-342/15-4/EN;

2)Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 stycznia 2016 r. sygn. IBPP1/4512-884/15/MS;

3)Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 lutego 2017 r. sygn. 0461-ITPP2.4512.926.2016.1 AD;

4)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1.JK;

5)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2022 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR;

6)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 lutego 2023 r. sygn. 0112-KDlL1-3.4012.556.2022.1 AKR.

Ad 2.

Odnośnie kwestii korekty podatku naliczonego oraz zwrotu odliczonego podatku w związku z wycofaniem Nieruchomości do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki Cywilnej, składający wniosek wskazują, że zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi. o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.

Wobec powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W myśl powyższego wykluczona jest możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości, jak w opisanej sytuacji, Nieruchomości, co do których Spółka Cywilna posiadała prawo do odliczenia w podatku naliczonego VAT w momencie nabycia lub części nakładów, Wnioskodawca jako podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego (art. 91 ustawy VAT), jednakże mając na uwadze regulacje zawarte w art. 91 ustawy VAT, Wnioskodawca uznaje, iż regulacje zawarte w art. 91 ustawy VAT nie będą miały zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego, gdyż: pomimo wycofania Nieruchomości z Przedsiębiorstwa Spółki, Nieruchomość ta nadal będzie mieć związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, a wynajem Nieruchomości na cele niemieszkalne nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT (zwolnienie dotyczące usług w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe) i będzie opodatkowany zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy VAT.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do Nieruchomości mającej być przedmiotem planowanego najmu, gdyż:

•   przekazanie przedmiotowej Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników Spółki celem jej wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;

•   Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tej Nieruchomości.

W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w przypadku gdy w związku z wydatkami na przedmiotowe nieruchomości Wnioskodawca odliczył podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym nie zajdzie konieczność korekty odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Podsumowując, wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej do majątku osobistego wspólników Spółki w celu wykonywania wynajmu prywatnego nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z zakupem lub z poniesionymi nakładami na przedmiotową nieruchomość

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)    odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)    eksport towarów;

3)    import towarów na terytorium kraju;

4)    wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)    wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)    przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)    wszelkie inne darowizny

− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przy czym, w świetle art. 2 pkt 14a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości – rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

·nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

·       przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka Cywilna Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnicy nabyli do majątku wspólnego wspólników Spółki cywilnej między innymi:

- w roku 2015 – nieruchomość zabudowaną budynkiem niemieszkalnym, zakup tej nieruchomości był zwolniony z VAT, jednakże przed oddaniem go do użytkowania Spółka cywilna ponosiła nakłady, od których odliczała podatek VAT,

- w roku 2016 – prawo użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych, zakup tej nieruchomości był opodatkowany podatkiem VAT, od zakupu Spółka cywilna odliczyła VAT naliczony.

Spółka cywilna przedmiotowe nieruchomości wykorzystywała do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ww. Nieruchomości były wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki.

Wspólnicy planują przekształcenie Spółki cywilnej w Spółkę jawną. W związku z tym przekształceniem oraz planowaną sukcesją pokoleniową Spółki, w listopadzie 2022 r. dokonali przeniesienia wyżej wymienionych nieruchomości do majątku prywatnego wspólników. Wspólnicy planują wynajmować Spółce przekształconej, w ramach najmu prywatnego na cele działalności gospodarczej przekształconej Spółki, powyżej wymienione nieruchomości. Po zarejestrowaniu przez KRS Spółki przekształconej, Wspólnicy jako osoby fizyczne będą wynajmowali nieruchomość Spółce przekształconej na potrzeby prowadzonej działalności. Nieruchomości były wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki.

Zatem w przedmiotowej sprawie wszystkie ww. warunki wynikające z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy będą spełnione, bowiem dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik – Spółka cywilna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, przekazane Nieruchomości były wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki, i stanowiły środki trwałe prowadzonej działalności. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, przy zakupie prawa użytkowania wieczystego gruntu przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak również wynika z opisu sprawy, zakup nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym był zwolniony od VAT, jednakże przed oddaniem budynku do użytkowania Spółka ponosiła nakłady, od których odliczała podatek VAT.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wycofanie ww. Nieruchomości z działalności gospodarczej Państwa Spółki i przekazanie ich do majątku prywatnego wspólników Spółki (w celu wynajmu prywatnego) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy. W związku z przysługującym Państwu prawem do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawem do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na budynek niemieszkalny, wycofanie obu nieruchomości z działalności gospodarczej Spółki do majątku prywatnego wspólników będzie de facto odpłatną dostawą składnika majątku Spółki, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy. W konsekwencji będą to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości spełniających określone w tych przepisach warunki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W oparciu o art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W świetle art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)    lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)    sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem, wraz z uzasadnieniem (…).

Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W planie miejscowym, określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach gospodarowania.

Zatem, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza ww. plan miejscowy, wskazując czy teren jest budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z kolei stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)    dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)    pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się:

Oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)   wybudowaniu lub

b)   ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)  w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)  dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)    są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)    złożą:

a)    przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)    w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)    imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)    planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)    adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy również zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (dla dostawy gruntów i prawa użytkowania wiecztego gruntów niezabudowanych) oraz ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy (dla dostawy nieruchomości zabudowanych) należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu) dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady, zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym należy wskazać, że z opisu sprawy wynika, że budynek niemieszkalny został wybudowany w roku 1988 i został oddany do użytku przez pierwszego właściciela około roku 1990. Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie Nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku niemieszkalnego. Wydatki takie zostały poniesione w roku 2015 i 2016. Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie tego budynku. Po poniesionych nakładach na ulepszenie nieruchomość została oddana do użytkowaniu w roku 2015 i była użytkowana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Zatem – jak wynika z opisu sprawy – nastąpiło już pierwsze zasiedlenie budynku niemieszkalnego, o którym mowa we wniosku (zakupionego w roku 2015) – miało to miejsce około roku 1990. Co prawda były ponoszone wydatki na ulepszenie przedmiotowego budynku, których wartość przekroczyła 30% wartości nieruchomości i Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków, jednakże wydatki te ponoszono w latach 2015-2016 i od tego czasu budynek został oddany do użytkowania po dokonanych ulepszeniach oraz jest wykorzystywany przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż 2 lata od ponownego pierwszego zasiedlenia. Zatem warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla dostawy budynku niemieszkalnego zostały spełnione. Również dostawa gruntu, na którym usytuowany jest ten budynek, korzystała ze zwolnienia od podatku, co wynika z treści art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem badanie przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy dla dostawy nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym stało się bezzasadne.

Z kolei w odniesieniu do kwestii opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych należy wskazać, że – jak wynika z opisu sprawy – dla gruntu niezabudowanego na moment wycofania ze Spółki nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym, przekazanie ww. gruntu niezabudowanego będącego w użytkowaniu wieczystym, wskazanego w opisie sprawy, do majątku prywatnego wspólników Spółki, stanowi dostawę towarów, spełniającą przesłankę do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż grunt ten nie stanowi terenu budowlanego.

Podsumowując:

1.  Wycofanie z działalności Spółki Nieruchomości zabudowanej budynkiem niemieszkalnym wykorzystywanej w ramach przedsiębiorstwa Spółki cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki cywilnej jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy. Dostawa ta korzysta jednak ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

2.  Wycofanie z działalności Spółki prawa użytkowania wieczystego gruntów niezbudowanych, wykorzystywanych w ramach przedsiębiorstwa Spółki cywilnej do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki cywilnej, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy. Dostawa ta korzysta jednak ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że ww. Nieruchomości będą przekazane do majątku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki, którzy będą wynajmować Nieruchomości jako osoby fizyczne na rzecz Spółki przekształconej ze Spółki cywilnej w Spółkę jawną, a tym samym wynajem Nieruchomości będzie związany z działalnością gospodarczą każdego ze Wspólników Spółki, a nie samej Spółki. Zatem nie ma wpływu na opodatkowanie nieodpłatnego przekazania Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Wspólników Spółki fakt wykorzystywania przedmiotowych Nieruchomości w celach związanych z działalnością Wspólników Spółki, tj. wynajem nieruchomości Spółce.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 – jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii korekty podatku naliczonego w związku z nieodpłatnym przekazaniem budynku do majątku osobistego wspólników wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Według art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W myśl art. 91 ust. 7b ustawy:

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy:

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Przepis art. 91 ust. 7d ustawy stanowi, że:

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Podatnik jest zobowiązany, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót, lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok).

Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy, wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości – zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Korekty za wszystkie pozostałe okresy dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.

Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona lub nie podlegała opodatkowaniu, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

W niniejszej sprawie, w związku z przekazaniem przez Spółkę przedmiotowych Nieruchomości do majątku osobistego Wspólników w celu ich wynajmu prywatnego na rzecz Spółki, zmieni się przeznaczenie Nieruchomości. Ponadto jak wynika z okoliczności sprawy, ww. Nieruchomości były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Natomiast w związku z planowanym przekazaniem ww. Nieruchomości do majątku prywatnego Wspólników nastąpi zmiana przeznaczenia ww. Nieruchomości, tj. do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W odniesieniu do Nieruchomości będących przedmiotem wycofania z majątku Spółki, na moment wycofania z majątku Spółki, nie zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów ustawy okres korekty podatku naliczonego wynosi – zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy – 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym przedmiotowe Nieruchomości zostały oddane do użytkowania, natomiast roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że Wspólnicy nabyli do majątku wspólnego Wspólników spółki cywilnej między innymi:

1) w roku 2015 – nieruchomość zabudowaną budynkiem niemieszkalnym, zakup tej nieruchomości był zwolniony z VAT, jednakże przed oddaniem go do użytkowania Spółka cywilna ponosiła nakłady, od których odliczała podatek VAT,

2) w roku 2016 – prawo użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych, zakup tej nieruchomości był opodatkowany podatkiem VAT, od zakupu Spółka cywilna odliczyła VAT naliczony.

Spółka cywilna przedmiotowe nieruchomości wykorzystywała do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Pod koniec 2022 roku dokonali przeniesienia wyżej wymienionych nieruchomości do majątku prywatnego wspólników. Nieruchomości były wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki. Działka zabudowana wraz z lokalem użytkowym została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w roku 2015; Działka niezabudowana została wprowadzona na środki trwałe w roku 2016. Wycofanie wszystkich Nieruchomości z majątku Spółki nastąpiło w listopadzie 2022 r. W odniesieniu do Nieruchomości będących przedmiotem wycofania z majątku Spółki, na moment wycofania z majątku Spółki, nie zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy. Wydatki na ulepszenie nieruchomości zabudowanej budynkiem zostały poniesione w roku 2015 i 2016. Nieruchomość była oddana do użytkowania w 2015 r. i była użytkowana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Zatem z uwagi na fakt, że wycofanie wszystkich Nieruchomości z majątku Spółki nastąpiło w listopadzie 2022 r. i w odniesieniu do Nieruchomości będących przedmiotem wycofania z majątku Spółki, na moment wycofania z majątku Spółki, nie zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy oraz w analizowanej sprawie doszło do zmiany przeznaczenia Nieruchomości (z wykorzystywania przez Spółkę do czynności opodatkowanych na wykorzystywanie przez Spółkę do czynności zwolnionych od podatku) powstanie po stronie Spółki obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w powołanym przepisie art. 91 ustawy.

Podsumowując, wycofanie Nieruchomości opisanej w pkt 1 oraz pkt 2 ze Spółki cywilnej do majatku prywatnego dotychczasowych wspólników Spółki cywilnej powoduje skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W tym miejscu należy wskazać, że od 1 lipca 2023 r. zmianie uległa treść przepisu art. 91 ust. 1 ustawy. Jednakże wycofanie Nieruchomości z działalności Spółki miało miejsce w roku 2022, zatem zmiana przepisów nie miała wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).