Interpretacja indywidualna z dnia 31.05.2019, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.276.2019.1.MN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w związku realizacja operacji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 10 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w zakupach towarów i usług na cele projektu pn. xxx jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w zakupach towarów i usług na cele projektu pn. xxx.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W związku z konkursem w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 20142020, osi priorytetowej: X. Rewitalizacja oraz infrastruktura społeczna i zdrowotna dla działania: 10.3. Rewitalizacja obszarów zdegradowanych dla poddziałania: 10.3.3. Rewitalizacja obszarów zdegradowanych Konkurs Miasto złożyło wniosek o dofinansowanie projektu pn. xxx.

Projekt polega na stworzeniu przestrzeni sprzyjającej działaniom z zakresu aktywizacji i zapobiegania wykluczeniu społecznemu poprzez przebudowę budynku znajdującego się przy ul. P. w Z. na potrzeby utworzenia C.R.R.

Kompleksowa oferta wsparcia obejmować będzie utworzenie infrastruktury umożliwiającej prowadzenie działalności z zakresu kompleksowego wspierania rodziny w funkcjach opiekuńczo-wychowawczych (np. warsztaty, indywidualne poradnictwo, usługi asystenckie). Planowana przebudowa istniejącego budynku nie obejmuje zasadniczych zmian w obrębie bryły budynku. Sposób użytkowania oraz zasadnicza funkcja budynku nie ulegają zmianie. Przebudowa obejmuje dostosowanie układu i wielkości pomieszczeń do potrzeb nowego użytkownika.

Okres realizacji projektu: 17 lipca 2017 r. 30 czerwca 2020 r.

Zakres prac obejmuje:

• roboty ziemne i budowlane;
• ogólnobudowlane: wyburzenie ścian, wymiana posadzek, renowacja ścian, stropów i dachu, wymiana schodów, malowanie pomieszczeń, dostosowanie obiektu dla osób niepełnosprawnych, zabudowa wiatrołapu z zadaszeniem;
• prace związane z termomodernizacją;
• roboty instalacyjne: kanalizacji, wody ciepłej i zimnej, c.o. i stacji wymienników ciepła, klimatyzacji, wentylacji, elektrycznej, teletechnicznej;
• uporządkowanie terenu;
• nadzór inwestorski;
• promocja projektu;
• dokumentacja aplikacyjna.

Przedmiot projektu nie będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm. - zwana dalej ustawa o VAT), podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wskazane powyżej działania służą utworzeniu miejsca, które realizować będzie niekomercyjne usługi społeczne, które stanowią zadania własne gminy wskazane w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 506).

Działania kierowane są do osób wykluczonych, zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym i ich otoczenia, rodzin, rodzin/kandydatów na rodziny zastępcze.

W C.R.R. świadczone będą usługi społeczne na rzecz mieszkańców w postaci kompleksowego wspierania rodziny w funkcjach opiekuńczo-wychowawczych (np. warsztaty, indywidualne poradnictwo, usługi asystenckie).

Wyżej wymienione świadczenia będą realizowane przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Z., który jest jednostką budżetową Miasta (rozliczającą się wspólnie z Miastem z tytułu podatku VAT) oraz Organizację Pozarządową, która zostanie wybrana w drodze konkursu na realizację zadania publicznego.

Wyżej wymienione jednostki nie będą obciążane kosztami czynszu i opłat za media.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), od dnia 1 stycznia 2017 r. jednostki budżetowe Miasta podlegają zcentralizowaniu rozliczeń z tytułu podatku VAT wraz z Miastem.

Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2011 r., wcześniej (tzn. od 1 lipca 1995 r. do 31 grudnia 2010 r.) zarejestrowanym dla potrzeb podatku VAT był Urząd Miejski.

Miasto i Urząd Miejski są w zakresie podmiotowości prawno-podatkowej VAT tym samym podmiotem.

Miasto (a wcześniej Urząd Miejski) jest (był) podatnikiem VAT w zakresie realizowanych umów cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (m.in. w zakresie: opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntów gminy i Skarbu Państwa, ustanowionego po 30 kwietnia 2004 r., usług dzierżawy i najmu, sprzedaży nieruchomości gminy i Skarbu Państwa, aportu nieruchomości, pozostałych środków trwałych itp.), nie korzystającym ze zwolnienia podmiotowego (z uwagi na wartość sprzedaży), także biorąc pod uwagę działalność jednostek podlegających wspólnemu rozliczeniu z tytułu podatku VAT.

Beneficjent, Miasto realizując przedmiotowy projekt nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w żaden sposób, ponieważ nie będzie prowadził działalności gospodarczej, a tym samym opodatkowanej w obiekcie. Działalność będąca przedmiotem projektu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako zadanie własne gminy o charakterze publicznym, dotyczące zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W związku z powyższym wydatki poniesione na realizację projektu nie wiążą się z działalnością opodatkowaną Miasta, stąd podatek VAT zawarty w zakupach robót budowlanych, usług, wyposażenia oraz promocji projektu będzie stanowił koszt kwalifikowany.

Jeśli zakupy towarów i usług, w tym robót budowlanych, montażowych są związane z działalnością pomocy społecznej, wówczas występuje brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w zakupach, o którym mowa w art. 86 ust 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Beneficjent Miasto ma prawo w ramach wydatków kwalifikowanych do odliczenia podatku VAT zawartego w zakupach towarów i usług na cele projektu pn. xxx dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowym przypadku usługi nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, dlatego że są związane ze świadczeniami nieodpłatnymi, niepodlegającymi podatkowi VAT, stąd Miasto nie ma możliwości w ramach dokonywanych wydatków stosować odliczenia podatku VAT zawartego w nabywanych towarach i usługach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych oraz wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 6a ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Miasto złożyło wniosek o dofinansowanie projektu pn.: xxx. Projekt polega na stworzeniu przestrzeni sprzyjającej działaniom z zakresu aktywizacji i zapobiegania wykluczeniu społecznemu poprzez przebudowę budynku na potrzeby utworzenia C.R.R. Kompleksowa oferta wsparcia obejmować będzie utworzenie infrastruktury umożliwiającej prowadzenie działalności z zakresu kompleksowego wspierania rodziny w funkcjach opiekuńczo-wychowawczych (np. warsztaty, indywidualne poradnictwo, usługi asystenckie). Okres realizacji projektu: 17 lipca 2017 r. 30 czerwca 2020 r. Przedmiot projektu nie będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o VAT), podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wskazane powyżej działania służą utworzeniu miejsca, które realizować będzie niekomercyjne usługi społeczne, które stanowią zadania własne gminy wskazane w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Działania kierowane są do osób wykluczonych, zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym i ich otoczenia, rodzin, rodzin/kandydatów na rodziny zastępcze. W C.R.R. świadczone będą usługi społeczne na rzecz mieszkańców w postaci kompleksowego wspierania rodziny w funkcjach opiekuńczo-wychowawczych (np. warsztaty, indywidualne poradnictwo, usługi asystenckie). Wyżej wymienione świadczenia będą realizowane przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, który jest jednostką budżetową Miasta (rozliczającą się wspólnie z Miastem z tytułu podatku VAT) oraz Organizację Pozarządową, która zostanie wybrana w drodze konkursu na realizację zadania publicznego. Ww. jednostki nie będą obciążane kosztami czynszu i opłat za media. Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej, a tym samym opodatkowanej w obiekcie. W związku z powyższym wydatki poniesione na realizację projektu nie wiążą się z działalnością opodatkowaną Miasta.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w zakupach towarów i usług na cele projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Wnioskodawca realizuje opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na niego ustawą o samorządzie gminnym. Tym samym w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w zakupach towarów i usług na cele przedmiotowego projektu, dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki poniesione na realizację ww. projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Należy nadmienić, ze kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej